Mizah becerisi | Andrew Tarvin | TEDxTAMU

Mizah birçok engeli geçen bir şey. Ortak bir birleştirme unsuru gibi; herkesçe anlaşılan bir kavram. Buna rağmen, mizahı kullanabileceğini düşünmeyen ciddi oranda bir topluluk var. Andrew Tarvin size mizahı herkesin kullanabileceğin gösterecek.

Andrew Tarvin insanlara eğlenirken nasıl daha iyi sonuçlar alabileceklerini öğreten dünyanın ilk mizah mühendisi. P&G, GE, ve Microsoft dahil 200'den fazla organizasyonda binlerce kişiyle çalıştı. Procter & Gamble'daki proje yöneticisi geçmişini uluslararası komedyenlikteki deneyimiyle birleştirmesiyle, Andrew'in programı cazip, eğlenceli ve en önemlisi etkili. En çok satan yazarlardan biri, The Wall Street Journal'da, TEDx'te yer aldı ve 50 eyalette, 18 ülkede ve 3 kıtada programlar yaptı. Turuncuyu seviyor ve çikolata takıntılı.

Bu konuşma TED konferansı formatı kullanılarak yerel bir topluluk tarafından bağımsız bir şekilde organize edilen bir TEDx etkinliğinde yapılmıştır. Daha fazla bilgi için http://ted.com/tedx adresini ziyaret edin.

Altı yıl önce New York'ta birkaç
arkadaşımla dışarıda oturuyordum.

Telefonuma bir bildirim geldi,

büyükannemden bir mesaj
olduğunu görünce şaşırdım.

Şaşırmıştım çünkü büyükannem
o zamanlar 78 yaşındaydı

ve daha önce hiç mesaj göndermemişti.

İlk mesajı çok şirindi,

"Sevgili Andrew, mesaj atmayı deniyorum.
Sevgiler, senin büyükannen." yazıyordu.

"Bunun mektup olduğunu sanıyor."
diye düşündüm.

Mesaj yazıp

"Büyükanne, mesaj bu.
İçine bunları katmak zorunda değilsin."

Cevabı şuydu: "Sevgili Andrew,

Tamam. Sevgiler, senin büyükannen."

En sevdiğim kısmı,
"Sevgiler, senin büyükannen." olmasıydı.

"Sevgiler, büyükanne."
olsa kafam karışırmış gibi.

"Sevgili Andrew, Teksas'ta iyi eğlenceler.
Sevgiler, büyükanne" olsa

"Büyükanne? Kimin büyükannesi?"
dermişim gibi.

(Gülüşmeler)

Büyük annem hâlâ bir şeyleri
çözmekle meşgul.

Birkaç yıl önce iş için İsviçre'ye gittim,

geri döndüm, büyükanneme
bir mesaj attım:

"Merhaba büyükanne,
İsviçre'den yeni döndüm."

Cevabı şuydu: "Sevgili Andrew,
İsviçre? VBE?"

(Gülüşmeler)

Büyükannemi aradım,

"Büyükanne, VBE'nin ne demek
olduğunu sanıyorsun?"

O da dedi ki

"Briç oyunundaki biri
'Vay be, eğlenceliymiş' olduğunu söyledi.

(Gülüşmeler)

"Tam da o anlama geliyor." dedim.

Bunu büyükanneme açıklamayacağım.

Ama zamanla fark ettim ki

bence daha fazlası,
daha fazla kişi

büyükannem gibi olsa ve
"Vay be, eğlenceliymiş!"

diye düşünse dünya daha
mutlu bir yer olurdu.

Çünkü 2012'de, insanlara mizahın
değerini öğretmek için

Procter & Gamble'daki
kurumsal işimi bıraktım.

Mizah ile daha üretken, daha az stresli
ve daha mutlu olunabileceği konusunda,

35.000'den fazla kişiyle ve 250'den
fazla organizasyonda çalıştım.

İnsanlar yaptığımın ne olduğunu
duyduğunda biraz şüpheciydiler

(Gülüşmeler)

çünkü kimse mizahı kötü
bir şey olarak düşünmüyor.

Burada gülmeyi sevmeyen biri var mı?

"Vücudumda neşe hissetmekten
nefret ederim." diyen biri?

(Gülüşmeler)

Yok. İnsanlar mizahın olmasını
iyi olarak görür.

İşimden daha çok zevk alsam,
biraz eğlensem harika olurdu

ama öyle değilse de olsun.

Gerçeklik şöyle ki mizahın
olması zorunludur.

Bugünün çok çalışan, hak ettiğini almayan,
stres dolu, takdir görmeyen kültüründe

mizah bir gereklilik.

Çünkü mizah insanların dinlemesini sağlar,

uzun süreli belleği güçlendirir,

kavramayı arttırır,
öğrenmeye yardım eder

ve mesaj iletiminde yardımcı olur.

Ayrıca grup uyumunu arttırır,

konum farklılıklarını azaltır,
anlaşmazlıkları dağıtır, güven inşa eder

ve insanları birbirine yaklaştırır.

Bunları yapar,

(Gülüşmeler)

bunu da ve böyle devam eder.

Tüm bunlar araştırma çalışmaları ve
gerçek dünyadan örneklerle destekleniyor.

(Gülüşmeler)

Etkileyici yararlar, değil mi?

Mizah daha iyi görünmenize, daha uzun
yaşamanıza ve para saçmanıza yardım eder.

(Gülüşmeler)

Çünkü mizahı kullanan insanlar
daha çok kazanır.

Herkes bu yararları öğrenebilir.

Çünkü insanlarla mizah
veya komedi üzerine konuştuğumda

bazen çekiniyorlar.

Büyük annemin VBE dediği,
birkaç yıl önce gittiğim

İsviçre'deki şu etkinlik

bir konferans konuşmasıydı.

Konferanstaki konuşmacılardan
biri bu beyefendiydi.

Adı Kevin Richardson.

Aslanlara fısıldayan adam
olarak da biliniyor.

Bir aslanın bir adama sarıldığı
YouTube videosunu gördüyseniz o bu adam.

Güney Afrika'da yaşıyor,

aslanları yavruyken yetiştirmeye başlıyor

ve onlar da ona sürüden
biri gibi davranıyor.

Aslında Aslan Kral'daki
Rafiki'nin insan olan hâli.

Kevin'le ben organizasyondan önce
konuşuyorduk.

Stand-up komedisi
yaptığımı öğrendi,

"Bunu asla yapamazdım, çok korkunç." dedi.

(Gülüşmeler)

"Sen aslanlarla yaşıyorsun!" dedim.

(Gülüşmeler)

Fıkra anlatmak aslanlarla yaşamaktan
daha korkunçmuş gibi.

(Gülüşmeler)

Birçok insan bu algıya sahip,

sanki insanları güldürebilme yeteneği
bir şekilde DNA'mıza kodlanmış.

(Gülüşmeler)

Gerçek şu ki mizah bir beceri

ve beceri ise,
onu öğrenebiliriz demektir.

Çünkü mizahı nasıl kullanacağını
öğrenmek zorunda kalmış biriyim.

Stand-up komedyeni, doğaçlamacı,

hikâye anlatıcısı, sözcük sanatçısı
olarak binden fazla gösteri yaptım.

50 eyalette, 18 ülkede ve bir gezegende
konuştum ve performans sergiledim.

(Gülüşmeler)

Yanlışlıkla siteme giren
insanları baz alırsak

150'den fazla ülkede hayranlarım var.

Komik ve akıllı olduğum söylendi,
en azından annem öyle diyor.

(Gülüşmeler)

Jon Stewart'ın The Daily Show
programında yer aldım, seyirci olarak.

(Gülüşmeler)

Geçenlerde lise buluşmasına gittim

ve insanlar stand-up komedisi
yaptığımı öğrenince

"Sen komik değilsin ki." dediler.

Bir bakıma haklılar

çünkü bu komik duran
bir yüz ifadesi değil.

(Gülüşmeler)

Bu fotoğrafta
komik olan çok şey var,

hiçbiri bilerek değil.

(Gülüşmeler)

Erkek müzik grubunda olmak ister gibi,
saçımın üstünde sarı kısımlar var.

Konsept, "Hayale Doğru"ydu,
ben kimsenin hayali değilim,

(Gülüşmeler)

bu fotoğrafta öyle.

Çünkü büyürken neşe saçan biri
ya da sınıfın en komiği değildim.

Son senemde, senenin "en"lerinde
"öğretmenin gözdesi" seçilmiştim.

Bu birçoğunuzu şaşırtacak
ama bunun sebebi inek olmamdı.

Ne tür bir inek olduğumu
merak ediyorsanız

cevap, evet o tür; bilgisayar,
matematik, bilim kurgu,

Dungeons & Dragons, Yıldız Savaşları,
Uzay Yolu, Starbucks, hepsi birden.

(Gülüşmeler)

Ama net bir biçimde ise, mühendisim.

Ohio Eyalet Üniversitesi'ne gittim,

bilgisayar bilimi ve
mühendisliğinden mezun oldum.

Mezun olduktan sonra,

Procter & Gamble'da bilişim teknolojisi
proje yöneticisi olarak işe başladım.

İnsanların benden bekledikleri bu

çünkü kişilik değerlendirmeme göre,

bana önerilen bilgisayar bilimi
mühendisi olmak.

Ama öğrendim ki
biz kişilik değerlendirmesi değiliz.

Çünkü değerlendirmem,

A-tipi, mavi kare, işine bağlı,
INTJ kişilik türü, kova burcu.

Yani kumsalda uzun
yürüyüşler seven, hırslı,

inatçı, içe dönük biriyim

ama kişilik değerlendirmesi
olmadığımızı öğrendim.

Bunlar davranışımızı
anlamamızı sağlayabilir

veya bizi neyin heveslendirdiğini

ya da hangi Disney Prensesi
olduğumuzu söyler: Pocahontas.

(Gülüşmeler)

Ancak bizi tanımlamazlar; bunun yerine
bizi eylemlerimiz tanımlar.

Üniversitede komedi yapmaya başladım.

Ortada olan en iyi arkadaşım bir
doğaçlama komedi grubu kurmak istedi.

Başkaları da gerekiyordu.

Beni katılmaya zorladı ve bu fotoğraftan
anlayabileceğiniz gibi pek iyi değildik.

En azından başlarken
ne yaptığımız hakkında bir fikrimiz yoktu.

"Whose Line Is It Anyway"i izledik
ve gördüğümüzü tekrarlamaya çalıştık.

Komedi becerimde sahip olmadığım şeyleri
komedi projesi yönetiminde tamamladım.

"Gerçekten bunu yapacaksak

haftada üç kez alıştırma yapacağız,

her pazartesi iş toplantısı yapacağız,

gösterilerimizi tekrardan maç
kasedi gibi izleyeceğiz.

İki yıl boyunca, giderek daha iyi olduk.

Öğrenci yurdunun bodrumunda
oynamaktan haftada iki kez

kampüsteki tiyatroda
gösteri yapmaya geçtik,

iyi bir fotoğraf çekilmeyi
hiç öğrenemeden.

Mizah becerisini böyle edinirsin.

Alıştırma ve tekrar yoluyla.

Herkes bunları yapabilir.

Komediyi kullanmak için profesyonel
bir komedyen olmak zorunda değilsiniz

ama profesyonellerden öğrenebiliriz.

Örneğin stand-up'lardan bakış açınızı
nasıl paylaşacağımızı öğrenebiliriz

çünkü Louis C.K. dünyayı oldukça
kendine özgü bir şekilde görüyor,

Ellen DeGeneres, Tig Notaro,

Dave Chappelle ya da
Chris Rock'tan farklı olarak.

Herkesin kendi bakış açısı var.

Bazıları bana

Hugh Jackman ve Conan O'Brien'ın
kesişimi gibi göründüğümü söyler.

(Gülüşmeler)

Başkaları da "Sende Doctor Who'dan
David Tennant'ı görüyorum." der.

Bir kadın bana

"Bence Justin Timberlake'e benziyorsun
ama şuradan şuraya kadar." dedi.

(Gülüşmeler)

Clay Aiken'a benzediğimi
söyleyen adamı geçiyorum.

Tamamen geçiyorum.

Herkesin kendi bakış açısı var.

Bu bakış açısını başkalarıyla iletişime
geçmek için bir yol olarak kullanabiliriz.

Ya da "Birbirimize benziyoruz."
diyebiliriz. Tatlı seven kaç kişi var?

Tatlı sevenler. Ben tatlıya bayılırım.
Milkshake takıntım var.

Tatlının en verimli hâli

çünkü lezizliğinın yanı sıra
tüketimi de kolay.

Ama naneli çikolatayı anlamıyorum.

Burada naneli çikolata seven
var mı bilmiyorum.

Hiç çikolata yerken

"Bununla ne iyi giderdi biliyor musun?
Diş macunu." demedim.

(Gülüşmeler)

İletişime geçme yolu olarak
bir bakış açısını paylaşabiliriz.

Bir noktaya parmak basmak için
bir bakış açısını paylaşabiliriz.

Çünkü şöyle ki

bilgisayarları, insanları anladığımdan
çok daha fazla anladım.

Çünkü bilgisayarla ilgili
bir sorun olduğunda

bir hata mesajı alırsın.

Bir insanla ilgili bir sorun olduğunda

bunun hissini alırsın.

(Gülüşmeler)

İnsanlar hata mesajı verse işler
çok daha kolay olurdu,

değil mi?

Fazla çalıştın, bunaldın,
biraz stres altındasın diyelim,

"Uyarı! Sistem aşırı yüklendi."
diye çıksa.

(Gülüşmeler)

"Lütfen biraz uyuklayarak
yeniden başlatın."

Çünkü herkes bilir ki uyuklamak,

"Kapatıp sonra tekrar açın"ın
insan versiyonudur.

Bazı hata mesajlarında
değişmene bile gerek kalmaz.

Dışarıda bir garsonla flörtleşiyorsun
diyelim, pek istekli değil.

"Hata. Sunucuyla bağlantı
kurulamadı." diye çıkardı.

(Gülüşmeler)

İşler çok daha kolay olurdu.

Ama gerçekte insanlar bilgisayar değil,

öyle davrandıklarında ne kadar şirin
olurlarsa olsunlar.

Çünkü biz insanlar, sadece zamanı değil
enerjimizi de yönetmek zorundayız.

Bir şey yapacak enerjimiz yoksa,

ne kadar zamanımız olduğu önemli değil.

Bir bakış açısını nasıl keşfedip
büyüteceğimizi doğaçlamayla öğrenebiliriz.

Çünkü doğaçlamanın temel
zihniyeti şudur, "Evet ve..."

UCB, Second City ve ComedySportz'daki
doğaçlama sanatçıları bu şekilde

kafadan bir şeyler söyler.

Aynı şeyi kullanabiliriz,

yaptıklarını ele al, onayla ve
oluştur, keşfet, büyüt ve

"Bu doğruysa, başka ne doğru olur?" de.

Florida eyaletine gitmem
rapçi Flo Rida'nin adını

kendi memleketinden alıp ismin
arasına bir boşluk koyduğunu

fark etmemi sağladı.

Bu aklımı başımdan aldı!

(Gülüşmeler)

İnanılmaz! "Bu doğruysa,
başka ne doğru olabilir?" diyebiliriz.

"Dover'da,

De La Ware adında
bir İspanyol fabrikası olmalı"

diyebiliriz.

(Gülüşmeler)

Ya da "Biloxi'de, Misses IP, PI adında

kadın bir internet dedektifi olabilir.

(Gülüşmeler)

Bu doğruysa, başka ne doğru olur?

Mizah oluşturmak için
"Evet ve"'yi kullanırsak

başkalarıyla iletişime geçmek için de
"Evet ve"yi kullanabiliriz.

"Şu havaya baksana." denen

alışılmış tarzda bir
sohbeti düşünebiliriz.

Sen de "Evet, şimdi bu
organizasyonda olmasaydın

havanın tadını nasıl çıkarırdın?" dersin.

İlerlemeyen bir sohbeti, karşındakine
dair bilgi edindiğin daha anlamlı

bir şeye dönüştürebiliriz.

"Bu güzel havada dışarı çıkardım,
yürüyüşe ya da yüzmeye giderdim."

Yerimde olsan, evde kalırdın
çünkü fazla açık tenlisin.

Binalar için olan güneş koruma
faktörünü kullanıyorum; en iyi koruma o.

"Evet ve" sayesinde başkaları
hakkında bir şeyler öğreniriz.

Evet-ve düşüncesini
eğlenmek için de kullanabiliriz

çünkü gerçek şu ki
ortalama biri yaşamı boyunca

doksan bin saat çalışır.

Doksan bin saat!

Bu, Netflix'deki tüm içeriklerin
toplamı uzunlukta.

Çok uzun bir zaman.

"Evet, doksan bin saat çalışacağım

hatta bunun tadını da
çıkarabilirim." diyebiliriz.

Lisede birinci sınıftan son sınıfa kadar

bir fabrikada çalıştım

ve pek de heyecan verici bir iş değildi.

O zamanlar, belki gelecekte

uluslararası bir hip-hop yıldızı
olmak isterim diye düşünüyordum.

Zaman geçsin diye
aklımdan kafiyeler düşünürdüm,

biraz sonra da onları deftere yazardım.

Geçenlerde o defterlerden
birini buldum

ve neden bir hip-hop yıldızı
olamadığımı anladım.

Çünkü kafiyelerden biri şuydu,

"Hidrojen artı hidrojen artı oksijen,
kovalent tutkalıyla bağlandı birbirine.

Ne oluştu ki, su denen bir şey işte,

işbirliği yaptılar, ısınıyor şimdi de."

(Gülüşmeler)

Hip-hop yıldızı olamamamın nedeni bu.

Yine de zaman geçirip mizah
ve eğlence yaratmama yardımcı oldu.

Bu hikâyeden de

performansa olan bağlılığın
önemini anlayabiliriz.

Saturday Night Live'daki
Key & Peele,

Monty Python karakterleri

çok eğlenceli çünkü oyuncular
sergiledikleri performansa bağlılar.

Onu sahnelerken de öz güvenliler,

aynı biriyle çıkmak gibi.

İnsanlar, öz güvenli
biriyle çıkmak istediklerini söyler.

Birkaç sene önce,
arkadaşlarımla bir bardaydım,

çok güzel bir kız gördüm.

"Gidip konuşmalısın."

"Yapamam."

"Neden?"

"Bir flört tarzım yok."

"Flört tarzına gerek yok,
öz güven gerek sadece."

Bu öz güveni belirli alanlarda
istediklerini söylemezler.

Çünkü hiçbir kadın matematik konusunda
öz güvenli olan bir erkek istemez.

(Gülüşmeler)

Benimki böyleydi.

(Gülüşmeler)

"Tamamdır. Matematiksel bir tanışma
cümlesi deneyeceğim."

Kıza doğru gidip dedim ki: "Selam."

(Gülüşmeler)

"Düşey asimptot musunuz?
Çünkü güzelliğinizin sınırı yok."

(Gülüşmeler)

"Ne dedin?" dedi.

(Gülüşmeler)

Tekrar denedim: "Selam.

"Hipotenüsün tersi misiniz? Çünkü günah
işlemek istememe neden oluyorsunuz."

(Gülüşmeler)

"Bence gitsen iyi olur." dedi.

Ben de gittim.

Birkaç saat sonra düşündüm ki,
"Asıl demem gereken şuydu,

'Selam. Zaten ortalamanın çok üstündesin.
Bu kadar aşağılayıcı olma."

(Gülüşmeler)

Bir şeyin olaydan dört saat sonra

aklınıza geldiği oldu mu?

Aslında bu iyi bir şey,
buna merdiven akıl deniyor.

"Şimdi yaşanan an." düşüncesi.

Sonra bunu merdivendeyken düşünürsünüz.

Bu, iyiye işaret çünkü mizahi
bir içgüdünüz var anlamına gelir.

Alıştırma ve tekrarla,
"İşte buldum!"

noktasına ulaştığınız süreyi
dört saat sonradan

üç saat sonraya, iki saatten on dakikaya,

sonra da hemen o ana
doğru kısaltabilirsiniz.

Çünkü geçmişteki bir yansıma
gelecekteki bir eyleme götürür.

Biz de mizahı kullanarak daha rahat,
daha öz güvenli olur,

eylemimizi daha etkin bir şekilde yaparız.

Amy Cuddy'nin dediği gibi: "Ona
dönüşene kadar öyleymiş gibi davran."

Biliyorum ki burada "Olur tabii,

Justin Timberlake gözlü."
diyen birkaç kişi var.

(Gülüşmeler)

"Ya komik değilsem?"

Gerçek şu ki eğer merdiven çıkarken

düşerek bile olsa birini güldürdüyseniz

mizahı kullanabilirsiniz demektir.

Mizah oluşturmayı denemeye
bile hazır değilseniz

bir mizah öncüsü olarak
mizahtan yararlanabilirsiniz

Alıntıları, sevdiğiniz bir TED
konuşmasını paylaşabilirsiniz

veya sunumlarınızda
görseller kullanabilirsiniz.

Çünkü bu fotoğrafı ben çekmedim.

Sri Lanka'ya gitmedim.

Bu çobanı ya da bu keçilerden
birini tanımıyorum.

Yaratıcı Alan lisansı altında
Flickr'da buldum

ve hepinizle paylaştım
çünkü beğendim.

Mizah oluşturmaya hazır değilseniz

ve internette ilgi çekici bir şey
bulacağınızı düşünmüyorsanız bile

gülmeyi biliyorsanız
mizahı kullanabilirsiniz.

Çünkü başka birini gülerken gördüğümüzde

beynimizdeki ayna nöronlarıyla
o davranışını yansıtmaya programlanmışız.

Hem biz hem de onlar da gülümsediğinde
insansal bağı kuruyoruz.

Kimileri şöyle der: "Ya kimse gülmezse?

Ya güldürmeye kalkışırsam da
garip bir sessizlik olursa?"

Ancak üstünde zaman
harcayıp çok düşünürseniz

garip olur.

Gerçek şu ki kötü bir şaka yüzünden
kovulan kimse olmadı.

Uygunsuz bir şaka yüzünden olabilir
ama kötü olanı için değil.

Çünkü kötü bir şaka şöyledir.

"Bir keresinde hipotermi yüzünden
dersi kaçırdım.

Okula gitmek için fazla serinkanlıydım."

(Gülüşmeler)

Bu kötü bir şaka.

(Gülüşmeler)

Uygunsuz bir şaka,
uygunsuz bir konusu olan,

uygunsuz birini hedef alan ya da
uygunsuz zamanda gelen şakadır.

Ama olumlu ve kucaklayıcı

(Gülüşmeler)

olduğunuz sürece, sorun olmayacaktır.

Çünkü şakanıza kimse gülmezse

olumlu ve kucaklayıcı
bir söz olarak kalır.

Son olarak da insanlar
"Ya kimse beni ciddiye almazsa?"

"Ya insanlar soytarı ya da
palyaço olduğumu düşünürse?" der.

Mizahı işteyken kullanacaksanız,

mizahın işin yerine
geçmediğini anlamalısınız.

Mizah, yemeğin tuzu gibidir.

Tuzdan ibaret bir yemeği
yemezsiniz, değil mi?

Öyle olsa, at olurdunuz.

At olmak ister misiniz? Ben istemem.

(Gülüşmeler)

Onu daha verimli hâle getirdiğiniz sürece,

mizahı kullanabilirsiniz.

Aslında yöneticiler bunu ister

çünkü böylece daha bağlı olup daha iyi
sonuçlar alacağınızı bilirler.

Eğlenceye izin vermeyen bir şirket için
çalışıyorsunuz diyelim.

Gerçekte, kimse nasıl düşündüğünüzü
kontrol edemez.

Kimse, işten eve dönerken
stres atıp ailenize daha çok

vakit ayırmak amacıyla

bir komedi yayını
dinlemenizi engelleyemez.

Sözcük oyunları yazmak için bir Twitter
hesabı açmanızı kimse engelleyemez.

Kimse çalışırken kimyayla ilgili
rap parçalar üretmeni engelleyemez.

Aslında mesleki memnuniyet,
bakış açınız, stresi yönetme şekliniz

tamamen sizin sorumluluğunuzda
ve sizin seçiminiz.

Bu da bir mizah becerisi.

Bu da bakış açınızı paylaşmakla başlar

ve sonra da bu bakış açısını
keşfedip genişletiriz.

Hem işimiz hem yaşamımızı
"Evet ve" haline getirir

ve sonunda alıştırma yapar,
uygular ve tekrarlarız

çünkü böylece daha iyi oluruz.

İnsanlar doğaçlama dersi alabilir
veya stand-up yapmayı deneyebilirsiniz,

nasıl da her gün mizah oluşturduğumuzun
daha da farkına varabiliriz.

Bunları herkes yapabilir.

Tanıdığım en komik insan
bana mesaj atan büyükannem.

Tarzını mesaj atmaktan Facebook
seviyesine kadar yükseltti.

Artık Facebook'ta ve her durum
güncellememe yorum yapıyor.

Büyükannem

dünyadaki en iyi, en içten büyükanne mi

yoksa gizlice beni
trollüyor mu bilmiyorum.

(Gülüşmeler)

Birkaç ay önce, "Bir sporcu mu

yoksa suçlu mu olsam,
karar vermeye çalışıyorum,

artıları ve eksilerini listeledim."
diye paylaştım.

Büyükannemin yanıtı
tek sözcüktü: "Komik."

(Gülüşmeler)

Kendime, "Bilemiyorum.

Bunun komik olduğunu mu düşünüyor
yoksa dalga mı geçiyor?" dedim.

Birkaç hafta sonra şunu paylaştım:

"İncir satan rahat bir bar,
erikler için bir buluşma yerine dönerdi."

Büyükannemin yanıtı şuydu: "Ha, ha."

(Gülüşmeler)

"Virgülün bir anlamı var." diye düşündüm.

(Gülüşmeler)

"Benimle dalga geçiyor." dedim.

Birkaç hafta önce şunu paylaştım:

"51, 6 ve 500'ü Roma rakamlarına
çevirmek beni LIVID kadar öfkelendiriyor."

(Gülüşmeler)

Büyükannemin yanıtı şuydu:
"Bu cidden iyiydi."

(Gülüşmeler)

Kendi büyükannem tarafından trollendim.

(Gülüşmeler)

Yaşınız, geliriniz, bakış açınız,
kişilik değerlendirmeniz,

senenin "en"lerinde ne seçildiğiniz

ya da benzediğiniz ünlü önemli değil.

Herkes daha komik olmayı öğrenebilir.

Bu da bir seçimle başlar,

mizahı kullanmak için yollar bulmayı
denemeyi seçmekle,

büyükannem gibi olmayı seçmekle,

etrafınızdaki dünyaya bakıp

"VBE - Vay be, eğlenceliymiş!"
diye düşünmekle.

Teşekkürler.

(Alkışlar)