چگونه نارضایتی خود را به عمل تبدیل کنیم
-
0:01 - 0:03گاهی،
-
0:03 - 0:05در مورد بعضی چیزها احساسِ منفی دارید.
-
0:07 - 0:10از شکلی که کارها پیش میرود راضی نیستید.
-
0:10 - 0:13احساس درماندگی و نارضایتی میکنید
-
0:14 - 0:17و بیشتر اوقات انتخاب میکنیم که
با این احساس زندگی کنیم -
0:18 - 0:21اینکه به خودمان میگوییم
باید تحملش کنیم منفی است. -
0:22 - 0:25و با این حال من ایمان دارم که
-
0:25 - 0:27همهی ما این توانایی را داریم که
-
0:27 - 0:30احساس منفی را
-
0:30 - 0:31به مثبت تبدیل کنیم
-
0:32 - 0:34با این روش که اجازه دهیم نارضایتیمان
-
0:34 - 0:36منجر به تغییر شود.
-
0:37 - 0:41در۶ ژانویه سال ۱۹۹۹،
-
0:41 - 0:42من در لندن کار میکردم
-
0:42 - 0:45وقتی که شبکههای خبری
-
0:45 - 0:48از حمله شورشیان به زادگاه من خبردادند.
-
0:48 - 0:50فریتان، در سیرالئون.
-
0:52 - 0:54هزاران نفر جانشان را از دست دادند،
-
0:54 - 0:57و خیابانها از اجساد پوشیده شده بود.
-
0:57 - 1:01خالهی پیر همسرم زنده زنده در آتش سوخت،
-
1:01 - 1:04و من با دیدن تصاویر کودکان قطع عضو شده،
-
1:04 - 1:08به فرزند دو سالهی خود فکر کردم.
-
1:09 - 1:11همکاران به من میگفتند:
-
1:11 - 1:13«چطور میتوانیم کمک کنیم؟»
-
1:13 - 1:15نمیدانستم،
-
1:15 - 1:19شروع کردم به زنگ زدن به شمارههایی که
روی صفحه ظاهر میشد -
1:19 - 1:22همانطور که به آژانسهای کمک بین المللی
درخواست میدادم -
1:22 - 1:25تا برای رسیدگی به این فاجعه
پول جمع کنم. -
1:27 - 1:31مکالمات مبهم تلفنی ناامیدم کرد.
-
1:31 - 1:34به نظر میرسید که کسانی که
کمک مالی میکردند -
1:34 - 1:37بسیار دور از بحران
-
1:37 - 1:39و درک آن هستند.
-
1:39 - 1:41اما من راضی نبودم
-
1:41 - 1:42و قانع نشده بودم که
-
1:42 - 1:46تاثیری که مداخلهی که آنها میگذاشت
-
1:46 - 1:49واقعا لازم بود.
-
1:50 - 1:53چندین روز نگران بودم
-
1:53 - 1:57همانطور که از تلوزیون به این فجایا
نگاه میکردم، -
1:57 - 1:59و دائم از خودم میپرسیدم
-
1:59 - 2:01چه کاری میتوانم انجام دهم؟
-
2:01 - 2:03چه کاری باید انجام بدهم؟
-
2:03 - 2:07کاری که میخواستم انجام بدهم
کمک به بچههای جنگزده بود. -
2:07 - 2:08این کاری است که باید بکنم.
-
2:10 - 2:13من با خواهرم و چند دوستمان
-
2:13 - 2:17ائتلاف جنگ برای کودکان
سیرالئون (SLWT) را بنا کردیم. -
2:17 - 2:20تصمیم گرفتیم تا روی هزاران فرد معلولی
-
2:20 - 2:22که از جنگ جان به در بردهاند
-
2:22 - 2:25و حالا در شرایط بسیار سخت و
بدی در کمپهای فریتان زندگی میکنند -
2:25 - 2:28تمرکز کنیم.
-
2:28 - 2:30کارمان را با کمپ راس روود در شرق شهر
-
2:30 - 2:32شروع کردیم.
-
2:32 - 2:35با یک سازمان سلامت محلی کار میکردیم،
-
2:35 - 2:40و حدود ۱۳۰ مادر مجرد آسیبپذیر
با فرزندان زیر پنج سال را -
2:40 - 2:43شناسایی کردیم،
-
2:43 - 2:48و با فراهم کردن مهارتهای کسب و کار
مانند کسب و کارهای خرد، -
2:48 - 2:50و هرچه که از ما درخواست میکردند،
-
2:50 - 2:53از آنها حمایت میکردیم.
-
2:53 - 2:55کارکردن در چنین شرایط سختی،
-
2:56 - 2:59حتی گرفتن حقوق اولیه کار آسانی نبود،
-
2:59 - 3:02اما حس جمعی نارضایتی ما
-
3:02 - 3:05در شرایط غیرقابل پذیرش موجود باعث شده بود
-
3:05 - 3:08که روی انجام کارها متمرکز شویم.
-
3:09 - 3:12برخی از آن زنان به دنبال راه اندازی
کسبوکارهای کوچک بودند -
3:12 - 3:14تا وامهایشان را بپردازند
-
3:14 - 3:17تا مادران و بچههای دیگری هم
-
3:17 - 3:20بتوانند از این فرصت استفاده کنند.
-
3:20 - 3:23و ما ادامه دادیم.
-
3:23 - 3:27در سال ۲۰۰۴، یک مرکز آموزش زراعت
برای سربازان سابقا نوجوان -
3:27 - 3:29بازکردیم،
-
3:29 - 3:31و زمانیکه جنگ پشت سرمان بود
-
3:31 - 3:35یک برنامه کمک هزینه تحصیلی
برای دختران محروم راه انداختیم -
3:35 - 3:38که این دختران بدون کمک هزینه قادر به
ادامه تحصیل نبودند. -
3:39 - 3:42امروز، استلا یکی از این دختران است،
-
3:42 - 3:45که دارد مدرک دکترای پزشکی میگیرد.
-
3:45 - 3:49اینکه از نارضایتی چهها میتواند
به بار بیاد شگفت انگیز است. -
3:49 - 3:52(تشویق حضار)
-
3:52 - 3:55ده سال بعد، در سال ۲۰۱۴،
-
3:55 - 3:57سیرالئون درگیر ابولا شد.
-
3:57 - 4:03در آن موقع در فریتان در
پروژه ساخت هتلی مشغول به کار بودم -
4:03 - 4:05وقتیکه اولین موارد ابتلا
در ۵ ماه می اعلام شد، -
4:05 - 4:09اما در ۳۰ جولای به لندن بازگشتم
-
4:09 - 4:12وقتی که شرایط اضطراری اعلام شد،
-
4:12 - 4:17همان روزی که بسیاری از خطوط هوایی
پروازشان را به سیرالئون متوقف کردند. -
4:18 - 4:21به یاد دارم که ساعتها گریه میکردم،
-
4:21 - 4:24از خدا میپرسیدم، چرا؟ چرا ما؟
-
4:26 - 4:28اما در پس اشکهایم،
-
4:28 - 4:30باز همان حس را داشتم
-
4:30 - 4:33همان حس عمیق نارضایتی.
-
4:33 - 4:37پس وقتی که شش ماه بعد از
اینکه اولین موارد ابولا تایید شده بود -
4:37 - 4:41هنوز بیماری با سرعت
در سیرالئون در حال انتشار بود -
4:41 - 4:46و تعداد مبتلایان و
آمار فوتیها رو به افزایش بود. -
4:46 - 4:47درجه خشم و درماندگی من بالا رفته بود،
-
4:47 - 4:51و میدانستم که نمیتوانم ساکت بمانم
-
4:51 - 4:54و از بیرون به بحران سیرالئون نگاه کنم.
-
4:55 - 4:58در اواسط نوامبر،
-
4:58 - 5:01با عزیزانم،
-
5:01 - 5:04همسز و فرزندان فهمیده خودم
خداحافظی کردم -
5:04 - 5:06و سوار یک هواپیمای نسبتا خالی شدم
-
5:06 - 5:08و به فریتان آمدم.
-
5:08 - 5:11فریتان مرکز شیوع ابولا بود.
-
5:11 - 5:14هرهفته صدها مورد
جدید به ابتلا گزارش میشد. -
5:14 - 5:17با متخصصان پزشکی زیادی صحبت کردم،
-
5:17 - 5:19متخصصان بیماریهای همه گیر.
-
5:19 - 5:21و با مردم عادی.
-
5:21 - 5:23همه واقعا ترسیده بودند.
-
5:24 - 5:29«هیچ پیشرفتی نداشتیم تا اینکه با مردم
زیر درخت انبه حرف زدیم.» -
5:29 - 5:31این حرف دکتر یوتی است،
-
5:31 - 5:35دکتر اوگاندایی که برای WHO کار میکرد
-
5:35 - 5:38و از اولین روزهای آغاز شیوع ابولا
-
5:38 - 5:40در آفریقا درگیر آن بود.
-
5:40 - 5:41او درست میگفت،
-
5:41 - 5:44و هیچ برنامهای نبود
تا اجرا شود. -
5:45 - 5:48در آخرهفتهای در اوایل دسامبر،
-
5:48 - 5:53برنامهای را تدارک دیدم به نام
برنامه جریان منطقه غربی. -
5:53 - 5:56ما باید با مردم حرف میزدیم،
-
5:56 - 5:58نه به مردم.
-
5:58 - 6:02ما باید با افراد تاثیرگذار
جامعه کار میکردیم -
6:02 - 6:05تا مردم پیام ما را باور کنند.
-
6:05 - 6:07باید زیر درخت انبه
با مردم حرف میزدیم، -
6:07 - 6:09نه با بلندگوها.
-
6:09 - 6:10به تختهای بیشتر
نیاز داشتیم -
6:11 - 6:14مرکز ملی رسیدگی به ابولا،NERC،
-
6:14 - 6:17آن برنامه را اجرا کرد
-
6:17 - 6:19و در هفته سوم ژانویه،
-
6:19 - 6:22ابولا به طور چشمگیری کاهش یافت.
-
6:22 - 6:23از من درخواست شد تا به عنوان
-
6:23 - 6:26سرپرست جدید بخش برنامه ریزی NERC کار کنم،
-
6:26 - 6:29که مرا ملزم به سفر به سراسر کشور میکرد،
-
6:29 - 6:31سعی میکردم که در راس شیوع بیماری بمانم
-
6:31 - 6:33اما همانطور آن را دنبال کنم
-
6:33 - 6:35تا روستاهای دورافتاده در استانها
-
6:35 - 6:39و همینطور در محلات محروم شهری.
-
6:39 - 6:42یک بار، از ماشین پیاده شدم
-
6:42 - 6:44تا برای درخواست کمک برای مردی
که تصادف کرده بود تماس بگیرم -
6:45 - 6:48تصادفا روی مایعی ایستادم
-
6:48 - 6:51که از جایی که آن مرد روی
زمین دراز کشیده بود میآمد -
6:51 - 6:53به داخل منزل پدرم دویدم
-
6:53 - 6:55پاهایم را با کلر شستم
-
6:55 - 7:00هرگز لحظلتی را که منتظر نتایج
آن مرد بودم را فراموش نمیکنم -
7:00 - 7:04همانطور که دمای بدن خودم را چک میکردم.
-
7:05 - 7:10مبارزه با ابولا شاید چالش برانگیزترین
-
7:10 - 7:13اما باارزشترین تجربه زندگی من است
-
7:13 - 7:15و من بابت نارضایتی
-
7:15 - 7:17شکرگزارم
-
7:17 - 7:19که آن فرصتها را برای من ایجاد کرد
-
7:19 - 7:20تا خدمت کنم.
-
7:21 - 7:25نارضایتی میتواند در پس زمینه
حضوری دائمی داشته باشد -
7:25 - 7:27یا میتواند ناگهانی باشد،
-
7:27 - 7:28ناشی از اتفاقات.
-
7:30 - 7:31گاهی هم هردوی آن.
-
7:32 - 7:35در زادگاه من که قضیه همینطور بود.
-
7:36 - 7:40طی سالیان شهر ما تغییر کرده بود
-
7:40 - 7:43و این تغییر باعث درد زیادی در من شده بود.
-
7:44 - 7:45کودکیام را به خاطر میآورم
-
7:45 - 7:48بالا رفتن از درختان،
-
7:49 - 7:52چیدن آلو و انبه
-
7:52 - 7:55در کمپهای دانشگاهی که
پدرم در آنجا استاد بود. -
7:56 - 8:00ماهیگری در نهرهای عمیق در باغات کشاورزی.
-
8:00 - 8:07تپههای اطراف فریتان که پوشیده بود
از بوتههای سبز -
8:07 - 8:09و سواحلی که تمیز و دست نخورده بودند.
-
8:09 - 8:13دوبرابر شدن جمعیت فریتان در
سالهای منتهی به جنگ داخلی، -
8:14 - 8:17و عدم برنامه ریزی و ساخت و ساز
-
8:17 - 8:19منجر به جنگلزداییهای گسترده شد.
-
8:20 - 8:25درختان، این زیبایی طبیعی،
برای باز کردن فضا -
8:25 - 8:28ساخت محلههای جدید، رسمی یا غیررسمی،
-
8:28 - 8:30یا برای فراهم کردن سوخت از بین رفتند.
-
8:30 - 8:33عمیقا ناراضی و رنجیده بودم.
-
8:35 - 8:38تنها نابودی درختان و تپهها
-
8:38 - 8:39مرا اذیت نمیکرد.
-
8:39 - 8:42انسانها هم بیتاثیر نبودند
-
8:42 - 8:47چرا که زیرساختها پاسخگوی رشد جمعیت نبود:
-
8:47 - 8:50سیستم فاضلاب قابل عرضی وجود نداشت،
-
8:50 - 8:55شهری کثیف با حصبه، مالاریا و اسهال خونی.
-
8:55 - 8:58آن زمان از آمارها خبر نداشتم،
-
8:58 - 9:01اما تا سال ۲۰۱۷ ظاهر شند،
-
9:01 - 9:06تنها شش درصد از فضولات مایع و
۲۱ درصد از فضولات جامد -
9:06 - 9:07جمع آوری میشد.
-
9:07 - 9:10مابقی آن با ما باقی میماند،
-
9:10 - 9:13در حیاتها، میادین و رودخانهها
-
9:13 - 9:16و به دریاها میریخت.
-
9:17 - 9:22احساس عمیق ناامیدی من
-
9:22 - 9:25به طور معجزهآسا و روشنی برطرف نشد.
-
9:25 - 9:29قدرت نارضایتی اینطور عمل نمیکند.
-
9:29 - 9:32وقتی عمل میکند که شما میدانید کارها
میتواند به نحو بهتری انجام شود، -
9:32 - 9:37و زمانی کار میکند که شما تصمیم میگیرید
ریسک کنید تا تغییری ایچاد کنید. -
9:37 - 9:41سال ۲۰۱۷ بود
-
9:41 - 9:43تلاش کردم تا به سمت شهرداری برسم،
-
9:43 - 9:45چون میدانستم قرار است اوضاع بهتر شود.
-
9:45 - 9:49به نظر میرسید که مردم هم با من موافقند،
چون در انتخابات برنده شدم. -
9:49 - 9:52(تشویق)
-
9:52 - 9:57امروز، یک برنامه
جاهطلبانه را اجرا میکنیم -
9:57 - 9:59تا شهرمان را دگرگون کنیم،
-
10:00 - 10:03و وقتی میگویم ما
-
10:03 - 10:04خیلی هیجان زده میشوم
-
10:04 - 10:08چون منظورم از ما تمامی اهالی فریتان است،
-
10:08 - 10:14خواه به عنوان بخشی از یک
رقابت محلهای که -
10:14 - 10:17بیشترین پیشرفت را در تمیز کردن
محله خود داشته جایزه بدهیم -
10:17 - 10:19یا برنامه ما باشد که
-
10:19 - 10:24مردم را در جمع آوری زبالهها
از طریق اپلیکیشنها -
10:24 - 10:25رهبری و هدایت میکند.
-
10:27 - 10:29امروز فریتان،
-
10:29 - 10:31شهر تمیزتری است،
-
10:32 - 10:35و ۲۳,۰۰۰ اصله از آن درختانی
که به آنها مشهور بودیم را -
10:35 - 10:39در فصل بارانی گذشته کاشتیم،
-
10:39 - 10:40(تشویق)
-
10:40 - 10:42در سال ۲۰۲۰،
-
10:42 - 10:48در نظر داریم تا یک میلیون درخت به عنوان
بخشی از کمپین «فریتان شهردرختان » بکاریم. -
10:48 - 10:51(تشویق)
-
10:51 - 10:56گاهی یک احساس منفی نسبت به یک چیز داریم.
-
10:57 - 11:00حس خوبی نسبت به روند کارها نداریم.
-
11:00 - 11:02احساس ناامیدی میکنیم،
-
11:02 - 11:03و احساس استیصال داریم.
-
11:05 - 11:08میتوانیم احساس منفی
را به مثبت تغییر دهیم. -
11:10 - 11:14اگر به اینکه همه چیز میتواند
بهتر شود، باور داشته باشید، -
11:14 - 11:20آن وقت این فرصت را دارید تا کاری بکنید
تا اینکه دست به کاری نزنید. -
11:20 - 11:24مقیاس و شرایط موقیعتمان تغییر خواهد کرد،
-
11:24 - 11:26اما برای هریک از ما،
-
11:27 - 11:30یک چیز مشترک وجود دارد.
-
11:31 - 11:34ما میتوانیم ریسک کنیم
تا تغییری ایجاد کنیم، -
11:34 - 11:36کلامم را با این جمله به پایان میرسانم،
-
11:36 - 11:38قدم بردارید،
-
11:38 - 11:39خطر کنید.
-
11:39 - 11:42اگر بتوانیم در مقابل
قدرت نارضایتی متحد شویم -
11:42 - 11:44دنیا جای بهتری خواهد بود.
-
11:44 - 11:46متشکرم.
-
11:46 - 11:48(تشویق)
- Title:
- چگونه نارضایتی خود را به عمل تبدیل کنیم
- Speaker:
- یونه آکی سویر
- Description:
-
بعد از حمله ویرانکننده شورشیان به شهر فریتان در سال ۱۹۹۹و شیوع ابولا در سال ۲۰۱۴، شهردار شهر نگذاشت که شرایط موجود او را مقهور خود سازد. به جای نامیدی، او از خشم خود به عنوان کاتالیزوری برای حرکت کردن استفاده کرد. در این گفتگوی الهام بخش، او بیان میکند که چگونه شهرش را با خطر کردن به موقع برای ایجاد تغییرات مهم دگرگون کرد -- و نشان میدهد که چگونه میتوانید در نارضایتی قدرت را پیدا کنید.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:01
Masoud Motamedifar approved Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Masoud Motamedifar accepted Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for How to turn your dissatisfaction into action |