Sörf tahtaları bizi nasıl doğaya bağlıyor

Fuseproject kurucusu Yves Behar, sörf tahtasının suyla olan ilişkimizi nasıl değiştirdiğini anlatıyor.

Bir dalganın üzerinde gitmek
aynı anda hem birden hızlanmak

hem de kaymak gibi.

Suyun üzerinde yürümek hatta uçmak gibi.

Bence bu gerçekten de
doğal bir fenomenle bütünleşmek.

[Küçük şey. Büyük fikir.]

Sörf tahtasının ergonomik
bir tasarımı olması lazım.

Üzerinde nasıl durulur?
Nasıl düşülmez?

Ama aynı zamanda,

o akışkan çevreye uyum sağlamalı.

Bazı alanlarda sörfçünün kendi düşünülüyor

ve bazılarında da su ve fizik.

Sörf tahtası
temel bir materyalden yapılıyor,

genellikle köpük oluyor,
sörf tahtasının yüzmesini sağlıyor

ve tahtanın yüzü de
bir tür rezinden yapılıyor;

epoksi, bazen de fiber cam.

Genellikle bir omurgası oluyor,

ortasında ahşap bir parça,

bu da onu daha sağlam yapıyor.

Rocker dediğimiz şey de
tahtanın önden eğimi.

Bu önemli bir ayrıntı

çünkü tahtanın ne tür dalgaları
kaldırabileceğine buna bağlı,

dalganın dikliği de tabii.

Tahtanın kuyruğu performans için.

Farklı kuyruklar,
tahtayı farklı şekilde etkiliyor,

yani aslında daha çok
kişisel performansla ilgili.

Sörfle ilgili anlayışımız

M.S. 1200'de Tahitiyanların
bunu Hawaii'ye getirmesiyle başladı.

1780'de James Cook geldiğinde

sudaki yüzlerce insan onu çok şaşırtmıştı;

çocuklar, kadınlar, erkekler,
çıplak sörf yapıyorlardı.

Sonra kalvinist misyonerler geldi

ve bunu yaftaladılar.

Sörf yasa dışı bir faaliyete dönüştü.

Kültür karşıtı bir hâl aldı.

Modern sörfün kurucusu
Duke Kahanamoku adında bir Hawaiili.

Olağanüstü bir yüzücü,

1912 olimpiyatlarında
altın madalya kazandı.

Dünyayı gezerek yüzme tarzını sergiliyor

ama sörf tahtasını da getiriyor
ve sörf yapıyor.

Düşünün, insanlar daha önce
hiç sörf görmemiş.

Birdenbire adamın biri
çok uzaklardan geliyor

ve suyun üzerinde gidiyor.

Hawaii'ye geri dönüyor

ve daha çok sörf tahtası yapmaya başlıyor.

İkinci Dünya Savaşı öncesi,

hâlâ büyük, ağır ahşap tahtalar var.

İkinci Dünya Savaşı sonrası,

yeni materyaller
ve yeni teknolojiler gelişiyor

ve bunlar sörf tahtasını
daha hafif, erişilebilir ve ucuz yapıyor.

Ama özel bir nesne olma
özelliğini koruyor,

özellikle bir kişi için tasarlanıyor,

veya bir alan için.

Sörfçü ve ona şekil veren arasında

oldukça simbiyotik bir ilişki var.

Sörf tahtasının su hareketine dair
fizik koşullarını etkileyen

o kadar çok farklı kriter var ki.

Küçük dalgalar için
genellikle uzun bir tahta kullanılıyor.

Sörfün pek çok stili var.

Tahtayı yürütebilirsiniz,

sadece ayak parmaklarınızı koyabilirsiniz.

Kısa bir tahta daha hızlı olur.

Sörf yapmak daha zor olıuyor,
altınızda batıyorlar.

Söef tahtası tasarımı
bu fiziksel faktörlerle

kendinizi suda görüş şekliniz
arasındaki kesişimden doğuyor.

Fiziksel bir aktivite olduğu kadar
kişisel bir ifade yanı da var.

İlgi çekici olmasının sebebi
suyun kestirilemez olması.

Karşı koyamazsınız, değiştiremezsiniz.

Yapabileceğiniz en iyi şey,
ne yaptığını anlamak.

Sörf gittikçe büyüyebilir,

suyun içindeyken iniş çıkışlar olabilir.

Elementler değişiyor.

Rüzgar işin içine giriyor.

Çevreyle ortak olmalısınız.

Çevrenizde olan her şeyi
görmeli ve hissetmelisiniz.

Ama yine de o kadar kısa ki.

Beş, sekiz, 15 saniye.

Uçup gidiyor adeta
ama yeniden denemek zorundasınız.