Zaprawa - Mt 13, 24-43

Witajcie, nazywam się Romek Groszewski
i dzisiaj będę zastępował Daniela.

Mam nadzieję, że uda mi się to zrobić
i z góry przepraszam wszystkich,

którzy oczekiwali,
że usłyszą kogoś innego dzisiaj.

Mam nadzieję, że jakoś zniesiecie
to rozczarowanie.

Dzisiaj będzie o rozczarowaniu

i o tym, że nasze oczekiwania
nie zawsze się spełniają.

Może będzie to dobre ćwiczenie na początek

do tego aby spróbować
pomieścić to, co teraz czujesz.

Dzisiejsza Zaprawa będzie w oparciu
o fragment z Ewangelii wg św. Mateusza,

rozdział 13, wersety od 24 do 43.

Dwa wersety będą wycięte,
bo w księgach liturgicznych jest inaczej.

Ale od słów do czynów.

Przepraszam.

Posłuchajmy Ewangelii
według św. Mateusza.

[Mt 13, 24-43].

Jezus mówi o królestwie niebieskim,
królestwie Bożym

i mówi o nim, posługując się
trzema obrazami:

chwastu i pszenicy - żniw, ziarna gorczycy
i zaczynu, który zakwasza ciasto.

Te trzy obrazy są dzisiaj,
zaproponowane przez Jezusa

i one o królestwie Bożym od różnych stron,
każdy mówi od trochę innej strony.

Najpierw krótko, co to jest
królestwo niebieskie?

Nam się ono bardzo kojarzy z niebem
i do pewnego stopnia jest to prawda.

Ale jest coś znacznie głębszego
w tym obrazie, w tym słowie.

Królestwo niebieskie jest to
pewnego rodzaju Boża rzeczywistość,

która się urealnia w świecie,
w tym, co jest, w naszym życiu.

Boża rzeczywistość, Boże królestwo,
Boże panowanie

i to ma mnóstwo konkretnych szczegółów,

które podsumowuje stwierdzenie,
że jest to styl i jakość życia po Bożemu.

Mojego osobistego,
ale również społeczności, w której żyję.

To jest w wielkim skrócie
królestwo niebieskie.

Spróbujmy zastanowić się nad tym,
czym ono jest, jak ono działa

i na czym polega
królestwo niebieskie.

Pierwszym obrazem jest chwast:
mamy ziarno zboża i ziarno chwastu,

obydwa są posiane, jedno przez Boga,
drugie przez nieprzyjaciela.

W ten sposób dowiadujemy się
bardzo podstawowej prawdy,

że zło jest obecne w świecie,
ono po prostu jest w świecie obecne.

I Bóg na to pozwala.

Bóg pozwala na obecność
zła w świecie.

Mało tego - pozwala aby ono się rozwinęło
w całej pełni, do samego końca.

To jest trudna prawda,

wolelibyśmy, aby królestwo Boże
to była czysta rzeczywistość.

Taka koszerna, jak mówią Żydzi,
nieskażona grzechem, całkowicie święta.

Okazuje się, że królestwo Boże
to nie jest brak obecności zła w świecie.

Jest to obecność obok zła,
czy pośród zła - dobra.

Świat w pewnym sensie,
jest mieszaniną zła i dobra.

To, czego potrzebujemy,
to głębokie spojrzenie na rzeczywistość

i umiejętność rozróżniania tego,

bo jak się okazuje w tym obrazie
to nie jest takie proste,

aby tak łatwo udało się
rozróżnić dobro od zła, czasami.

W tym przypadku
to jest nawet niemożliwe.

Potrzebna jest bardzo
wnikliwa analiza.

Jednocześnie Bóg nam mówi,
że to nie jest też nasze zadanie,

aby z tym złem się mierzyć,
aby je wyrywać z siebie czy ze świata.

Trzeba tu być ostrożnym.

Może być dla nas zaskakujące,
myślimy że zło trzeba konkretnie, mocno,

a Bóg mówi to coś innego...

Możemy doświadczać bezradności
wobec zła w świecie, ale też w nas:

my też mamy w sobie zło, mamy grzech,
słabość, to się nie zmienia,

mamy to ciągle, byśmy chcieli to zmienić,
ale to ciągle jest obecne.

By móc pomieścić dobro i zło
w naszym życiu, w rzeczywistości,

objąć jedno i drugie,

bardziej potrzeba pokładów cierpliwości,
współczucia, miłosierdzia i miłości,

aby to wszystko przyjąć,
pozwolić, aby było,

niż próby osiągnięcia iluzji doskonałości,

która najczęściej jest zwyczajnym
udawaniem, że nie mamy słabości.

Potrzeba jest więcej cierpliwości,
miłosierdzia, współczucia,

kiedy konfrontujemy się ze złem,
aby je przyjąć,

zgodzić się, że jest ono obecne.

To jest droga,
którą proponuje nam Pan Bóg.

Mówi jeszcze o dwóch innych obrazach:
ziarno gorczycy jest bardzo małe,

niepozorne na początku,
nie zwraca się na nie uwagi,

ale z czasem, i jest tu potrzebny czas
- słowo klucz: czas,

z czasem staje się największym
z krzewów, drzew,

większym niż wszystkie inne,
które są gdzieś obok.

To oznacza proces,
to oznacza powolne rośnięcie.

Nie od razu jest sukces,
nie od razu jest zwycięstwo.

Powoli,
powolny proces.

Trzeci obraz to zaczyn,
który przemienia całe ciasto.

To jest ogromna nadzieja
i optymizm Ewangelii,

że pomimo tego wszystkiego,
pomimo zła, które jest,

królestwo niebieskie ma tę właściwość,
że przemieni wszystko, nie tylko część.

Boży sposób myślenia,
Boży duch, łaska, przenikają wszystko

i powoli przemieniają,
tak jak zaczyn przemienia ciasto.

Działa głęboko, w ukryciu, powoli
i przemienia wszystko.

Dobro ostatecznie zwycięży.

To jest ogromny optymizm,
a dla nas siła do tego,

aby skonfrontować się z tym,
co jest słabe i grzeszne

i zaufać powolnej pracy Boga w nas.

To jest królestwo Boże:
powolna praca Boga w nas.

Zaufać tej powolnej pracy, że ostatecznie
przemieni wszystko w swoim czasie.

Ale być może nie zobaczymy tego
za naszego życia,

może będziemy musieli pozwolić,
aby Pan Bóg ten proces dokończył później.

Moi Drodzy, tyle na dziś.

Zachęcam, żebyście subskrybowali
nasz kanał

i klikali wszystko, co konieczne,
żeby otrzymywać powiadomienia.

Nie za bardzo się znam
na tych rzeczach.

Dziękuję za waszą uwagę,
te wątki będziemy kontynuowali

w medytacji wieczornej,
na którą bardzo serdecznie zapraszam.

Do zobaczenia, z Bogiem, Pa.