ZAPRAWA [MK 4, 26-32] Dynamizm życia

Jakiś jestem taki nie bardzo,
proszę Państwa.

Miałem medytacje nagrywać,
ale przed chwilą coś tu hałasowało,

więc mówię: Nie będę, Zaprawę nagram.
Specjalnie dla was.

Wprowadzenie do medytacji niedzielnej,
którą robimy o 21.15.

Dzisiaj będziemy wprowadzać się do tekstu,
który jest u Marka: 4, 26-32.

Brzmi to tak.

[Mk 4, 26-32]

Szanowni Państwo...

Mamy tekst, który mówi
o królestwie Bożym.

O królestwie Bożym mówi się,
tak egzegeci Pisma Świętego mówią,

że to była najważniejsza
misja Jezusa Chrystusa.

Nie uzdrawianie, poprawianie faryzeuszy,
nie mówienie o moralności,

tylko mówienie o królestwie Bożym,

czyli jakimś rodzaju
obecności Boga w świecie,

takim trudnym do uchwycenia,
dlatego Jezus mówił w przypowieściach.

Mówił o czymś, co się już wtedy wydarzało,

ale było takie:
nie do końca wiadomo, jak to zrobić.

Wydaje mi się, że na co dzień tak jest,
że my za Panem Bogiem tęsknimy,

modlimy się, chcemy,
żeby to wszystko było jakoś wcielone,

a kto bardziej neurotyczny, jak ja,
się zastanawia: Ale jak to zrobić?

No i tutaj są dwie wskazówki:
jedna - jak ono się rozwija -

i druga też, jak ono się rozwija.

Pierwsza rzeczywistość,
którą Jezus starał się opisać,

mówiąc o królestwie Bożym,
czyli o obecności Boga w nas, między nami,

to, że ono jest jak ziarno,
które samo rośnie.

Wiele osób zastanawia się mocno...
albo może powiem o sobie

- ja się bardzo mocno zastanawiam,
jak to zrobić, żeby żyć po chrześcijańsku.

I można się naprawdę męczyć z tym:
jak to zrobić? Jak to zrobić? Jak żyć?

Chciałoby się, żeby to było.

A Jezus mówi, że trzeba mieć mentalność
człowieka, który zasiał i poszedł.

I czy on śpi czy pracuje,
to samo się robi, samo rośnie.

Czyli jeśli ja zasiewam
- chodzi o modlitwę tak naprawdę -

jeśli mam odpowiednią praktykę religijną,

to nie powinienem się zastanawiać,
jak to wszystko teraz będzie,

czy chrześcijaństwo mi się uda czy nie,
czy pójdę do piekła czy nie,

tylko jeśli mam tę glebę modlitwy,
w której zasiałem ziarno - moje życie -

to po prostu powoli rośnie.

Ziarno rośnie tak powoli,
że nie widać zmiany z dnia na dzień.

W ogóle wszystko tak powoli rośnie.

Ale jak zobaczysz po miesiącu,
to widzisz, że jest różnica.

Trochę też tak jest z naszym życiem,
że jak ktoś wchodzi w modlitwę,

ale taką głęboką modlitwę, częstą,

która nie jest dodatkiem do życia,
takim wieczornym paciorkiem,

tylko „Chcę, Panie,
żeby to moje życie się przemieniało”,

no to po jednym, dwóch dniach
nie widać zmiany,

ale po roku widać, że ten człowiek
- jeśli nie wyjmie ziarna z ziemi,

tylko trwa w tej modlitwie...
ta zmiana przychodzi.

Czy chce czy nie chce.
Po prostu przychodzi.

I to jest jedna bardzo fajna rzecz.

A druga: mówi się, że gdyby twoja wiara
była jak ziarnko gorczycy,

no to mógłbyś morwę wyrwać,
góry przenosić.

To nawiązanie do innej opowieści Jezusa.

Ale wcale nie chodzi o to,
żeby mieć chociaż małą wiarę,

i wtedy będą cuda się działy,
tylko tu jest pokazana dynamika.

Jest małe ziarno na początku,
jest wrzucone w ziemię

i rośnie, robi się do największego.

Ziarno gorczycy - nie to polskie,
tylko to izraelskie -

jest dużo mniejsze niż sobie wyobrażamy
gorczycę, którą kupujemy jako przyprawę.

To jest coś jeszcze mniejszego,
a rośnie do dużego drzewa.

Czyli z czegoś bardzo małego,
jeśli temu nie będziesz przeszkadzać,

urośnie do czegoś wielkiego.

Jezus mówi, że taka jest dynamika
obecności Boga w naszym życiu.

To może trochę znaczyć też,

że jak decydujesz się
na wejście w kontakt z Bogiem,

to pozwól, żeby to tak urosło.

Nie licz na to, że modlitwa
będzie tylko po to,

żebyś dobrze się czuł przed sobą samym,
to musi zmienić twoje życie,

to musi urosnąć,
krajobraz to zmienia wtedy.

Nie było drzewa, a jest wielkie drzewo,
nie było korzeni, a są,

korzenie mogą np. ulicę popsuć,
jak jest drzewo blisko.

Wchodząc w rzeczywistość duchową
musisz mieć zgodę,

że to naprawdę zmieni twoje życie,
czy chcesz czy nie chcesz.

Dlatego, szanowni Państwo,
warto sobie pomyśleć o tym,

że jak zapraszamy Boga do naszego życia,
to właśnie do czegoś takiego

- żeby to realnie zmieniało życie.

I o tym chciałbym, żebyśmy pomedytowali
jutro na medytacji.

Przepraszam was za mój dziwny humor,

sam się dziwię,
ale taki dziwny jestem dziś.

Natomiast dynamizm królestwa Bożego
i obecności Boga w naszym życiu

jest czymś koniecznym...
chciałbym, żeby to było jak najbardziej.

Napiszcie, co myślicie.
Widzimy się wieczorem.

I oczywiście kontynuujemy cały czas
kurs Nocne Spotkanie.

Bardzo wam dziękuję za informacje,
piszecie, że to dla was ciekawy kurs.

Dla mnie też jest. Dzięki serdeczne.
Liczę na komentarze.

Jak ktoś nie subskrybował,
to jak subskrybuje,

będzie miał więcej informacji
z naszej Pogłębiarki.

Bye. Ciao.