می توانید حدس بزنید این چیست؟ چه می‌شود اگر من به شما بگویم جایی است که موجودات از شیشه ساخته شده‌اند؟ یا اینکه اشکالی از زندگی وجود دارد که برای ما نامرئی است اما فضانوردان همیشه آنها را می‌بینند؟ این موجودات شیشه‌ای نامرئی بیگانگانی در سیاره دور نیستند. آنها دیاتوم هستند: جلبکهای فتوسنتزی تک سلولی که مسئول تولید اکسیژن هستند و به باروری ابرها در مقیاس سیاره‌ای کمک می‌کنند و آنها اسکلتهای هندسی پیچیده، ساخته شده از، بله، شیشه هستند. می‌توانید آنها را در چرخش رنگهای سطح اقیانوس از فضا مشاهده کنید. و هنگامی که میمیرند، خانه‌های شیشه‌ای‌شان در اعماق اقیانوسها غرق می‌شود، کربن را از هوا گرفته و همراه خود به گور می‌برند، و میزان قابل توجهی از ترسیب کربن در اقیانوسها را به خود اختصاص می‌دهند. ما در یک سیاره عجیب زندگی می‌کنیم. زندگی بسیار نامتقارنی اینجا در زمین برای مطالعه هست. و بخش اعظم آن در حاشیه جهان ما است، که از دید و درک ما خارج است. یکی از این حاشیه‌ها قطب جنوب است. به طور معمول، وقتی به قطب جنوب فکر می‌کنیم، به مکانی فکر می‌کنیم که بی‌ثمر و بی‌جان است ... البته به جز چند پنگوئن. اما در عوض قطب جنوب باید به عنوان واحه قطبی زندگی شناخته شود که میزبان موجودات بی‌شماری باشد که کاملاً جذاب هستند. بنابراین چرا ما آنها را در آخرین مستند طبیعت ندیده‌ایم؟ خوب، آنها در زیر برف و یخ کمین می‌کنند که تقریباً برای ما نامرئی است. اینها میکروبها هستند: گیاهان و حیواناتی که در داخل یخچال‌های طبیعی زیر یخهای دریایی هستند و زیر استخرهای یخبندان شنا می‌کنند. و آنها کم جذاب‌تر نیستند از هیچ یک از مگفاونا که شما در یک فیلم مستند طبیعت عادت کرده‌اید ببینید. اما چگونه مردم را ترغیب می‌كنید آنچه را كه نمی‌توانند ببینند، كشف كنند؟ من اخیراً هدایتگر یک سفر پنج هفته‌ای به قطب جنوب بودم تا اساساً به یک فیلم‌ساز حیات وحش در مقیاس میکروبی تبدیل بشوم. با ۸۴ کیلوگرم وسایل حرفه‌ای سوار هواپیمای نظامی شدم و میكروسكوپ‌ها را به داخل زمین بردم تا از این موجودات میكروسكوپی فیلمبرداری و تحقیق كنم، و بتوانیم با یك اكوسیستم کمتر شناخته شده بیشتر آشنا شویم که با آن در زمین زندگی می‌كنیم. برای فیلمبرداری از این موجودات نامرئی در عمل، باید می‌دیدم که آنها کجا لانه‌سازی می‌کنند من باید زیر یخ‌ها گشت و گذار می‌کردم. هر ساله یخ دریاها تقریباً قطب جنوب را دو برابر می‌کند. برای بدست آوردن نگاه اجمالی زیر یخ به ضخامت ۲۷۵ سانتی‌متر، من از یک لوله فلزی بلند که در یخ دریا تعبیه شده بود پایین رفتم تا شاهد یک اکوسیستم پنهان و پر از زندگی باشم، و این در حالی بود که این لوله بین دریا و سطح شفاف یخ معلق بود. این همان چیزی است که از بیرون به نظر می‌رسید. این کاملاً جادویی به نظر می‌رسید. برخی از موجوداتی که من رویت کردم چیزهای دلپذیری مانند میگو بذر و بسیاری از دیاتومهای هندسی زیبا بودند. پس از آن به جایی دورتر در اردوگاه دره خشک اردو زدم به مدت چند هفته. ۹۸ درصد قطب جنوب با یخ پوشانده شده است و دره‌های خشک بزرگترین منطقه قطب جنوب است و در واقع می‌توانید ببینید که این قاره و آنجه در زیر آن است چه شکلی به نظر می‌رسد. از باکتریهای آبشارهای خونین نمونه گرفتم که پدیده‌ای طبیعی زیر یخبندان است که اکسید آهن را بیرون می‌کشد و حدود بیش از یک دهه قبل اینطور تصور می‌شد که آنها کاملاً بی‌جان شده‌اند. و من یخچالی را بالا رفتم تا بتوانم به درون آن داخل شوم، و موجودات بی‌شمار و سخت جانی را نشان دهم که به نحو احسن زندگی می‌کردند در حالی که در لایه‌های یخی فرو رفته بودند. مشهور به سوراخهای کرکنت هستند و وقتی شکل می‌گیرند که قطعات ریز از خاکستری تیره روی یخچال دمیده و شروع به ذوب شدن درون سوراخ‌های سوپینی می‌کنند و آنها سپس منجمد می‌شوند، و صدها نقطه خاکی درون یخچال را حفظ می‌کنند. آنها مانند جزایر کوچکی که هر کدام ویژگی زیست محیطی خاص خود را دارند. بعضی از معیارهایی که یافتم را شاید تشخیص دهید، مانند این تاردیگرید دوست داشتنی- که بسیار دوستشان دارم، آنها مانند خرس‌های کوچک پاستیلی با پنجه هستند. که معروف‌اند به خرس آبی، شهرتشان برای داشتن قدرت ماورایی است که به آنها اجازه می‌دهد در شرایط شدید زنده بمانند، از جمله خلاء در فضا. اما برای یافتشان نیازی به سفر به فضا یا حتی قطب جنوب ندارید. آنها در سراسر این سیاره در خزه‌ها زندگی می‌کنند، از شکاف‌های پیاده‌رو گرفته تا پارک‌ها. احتمالا هر روز از کنار خیل عظیمی از این حیوانات نامرئی قدم می‌زنید. برخی دیگر شاید آشنا به نظر برسند از جمله نماتدها که هنوز عجیب به نظر می‌رسند. نه مانند مار و یا یک کرم خاکی، بلکه نماتدها موجوداتی منحصر به فرد هستند. آنها نمی‌توانند مانند یک کرم خاکی یا مار بخزند، اما درون دهانشان سوزن‌هایی ریز مانند خنجر دارند که برخی از آنها برای شکار طعمه‌های خود استفاده می‌کنند تا آنها را از داخل بیرون می‌کشند. برای هر انسانی در این سیاره، ۵۷ میلیارد نماتد وجود دارد. و بعضی دیگر از موجوداتی که شاید اصلاً تشخیص‌شان ندهید ولی آنها زندگی خارق العاده دارند، مانند روتفرها با تاج‌های شگفت انگیز که به دهانهای مشابه رومباها تبدیل می‌شوند موجودات تک‌سلولی با سیستم‌های گوارشی به قدری شفاف که تقریباً TMI و سیانوباکتری‌هایی شبیه کاغذ‌رنگی جشن‌ها که در سرتاسر یک ظرف پتری پخش شده‌اند. بسیاری از مواردی که در رسانه‌های عمومی می‌بینیم اسکن تصاویر میکروسکوپ الکترونی از میکروارگانیسم‌هایی هستند، که مانند هیولاهای ترسناک به نظر می‌رسند. بدون اینکه شاهد گذران زندگی آنها باشی ما از آنها گریزانیم در حالی که آنها در در بیرون و هر جا که ما پا می‌گذاریم زندگی می‌کنند. زندگی روزمره آنها چگونه است؟ چگونه آنها با محیط خود ارتباط برقرار می‌کنند؟ اگر فقط یک عکس از یک پنگوئن را در یک باغ وحش می‌دیدید و اگر هرگز یک ودال را در اطراف آن نمی‌دیدید که روی یخ می‌چرخید پنگوئن‌ها را کاملاً نمی‌شناختید. با دیدن ریزگردها در حال حرکت ما درک بهتری از زندگی غیرقابل رویت را مشاهده می‌کنیم. بدون مستند کردن زندگی نامرئی در قطب جنوب و حیاط خلوت‌های خودمان ما نمی‌فهمیم که چه تعداد موجوداتی را با دنیای خود به اشتراک می‌گذاریم. و این بدان معنی است که ما هنوز تصویر کاملی نداریم از سیاره خانگی عجیب و غریب خودمان سپاسگزارم.