ดีเอ็นเอของฉันในตู้หยอดเหรียญ

เรามักพบตู้แบบหยอดเหรึยญที่ขายโซดา ลูกกวาดแท่ง และขนมกรุบกรอบ ซึ่งนั่นไม่ใช่ตู้หยอดเหรียญที่ TED Fellow นาม เกบ บาเซียร์-โคลัมโล สร้างขึ้น ศิลปินผู้นี้วาดฝันถึงเครื่องขายดีเอ็นเอมนุษย์แบบหยอดเหรียญ ซึ่งจำหน่ายดีเอ็นเอที่สกัดจากมนุษย์ บรรจุหีบห่อในรูปแบบหยอดแก้วเล็กๆ และมาพร้อมกับรูปน่าสะสมของบุคคลผู้ให้ตัวอย่างดีเอ็นเอนั้น มันมีสเน่ห์และแปลก แต่บ่งชี้ปัญหาใหญ่ทางจริยธรรมที่เกิดขึ้นเมื่อมีการเข้าถึงเทคโนโลยีชีวภาพมากขึ้น

นี่คือตู้หยอดเหรียญในลอสแองเจลิส

มันอยู่ในห้างสรรพสินค้า และมันก็ขายไข่ปลาครับ

มันเป็นตู้ขายไข่ปลาคาเวียแบบหยอดเหรึยญ

นี่คือ อาร์ท-โอ-เมท (Art-o-mat)

ตู้ขายหยอดเหรึยญแนวศิลป์ๆ

ที่ขายผลงานศิลปะเล็กๆ โดยศิลปินหลากหลาย

โดยทั่วไปแล้วจะเป็นงานจากแท่งไม้หรือกลักไม้ขึด

ซึ่งจำกัดจำนวนในการผลิต

นี่คือ โอลิเวอร์ เมดวีดิค
เขาไม่ใช่เครื่องหยอดเหรียญนะครับ

แต่เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง เจนสเปส (Genspace)

กลุ่มคนสายห้องแลปชีววิทยาในบรู๊คลิน นิวยอร์ค

ที่ซึ่งใครๆ ก็สามารถจะไปที่นั้น ลงทะเบียนเรียน

และเรียนรู้สิ่งต่างๆ เช่น การเลี้ยง อีโคไล (E. coli)
ที่เรืองแสงในที่มืด

หรือเรียนรู้ว่าจะสกัดดีเอ็นเอจากสตอเบอรี่ได้อย่างไร

อันที่จริง ผมเห็นโอลิเวอร์ ทำการสกัดดีเอ็นเอสตอเบอรี่
เมื่อหลายปีก่อน

และนั่นก็นำผมไปสู่เส้นทางอันแสนพิลึก

ที่ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟัง

เพราะว่าดีเอ็นเอสตอเบอรี่นั้นมันน่าสนใจ
เพราะว่ามันสวยงาม

ผมไม่เคยคิดถึงดีเอ็นเอของสิ่งที่สวยงามมาก่อนเลย

ก่อนที่ผมจะเห็นมันในรูปแบบนี้

และหลายๆ คน โดยเฉพาะในกลุ่มคนสายศิลป์

ก็ที่ไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไร
กับวิทยาศาสร์ในรูปแบบนี้อยู่แล้ว

ผมเข้าร่วมเจนสเปสเลยในทันทีหลังจากนั้น

และผมถามโอลิเวอร์ว่า
"อืม ถ้าเราสามารถที่จะทำแบบนี้กับสตอเบอรี่ได้

เราทำแบบนี้กับคนได้ด้วยหรือเปล่า"

และประมาณ 10 นาทีต่อมา เราทั้งคู่

ก็ปั่นมันในหลอดแก้วและคิด

ขั้นตอนในการสกัดดีเอ็นเอของมนุษย์

และผมเริ่มที่จะทำโดยตัวผมเอง

และดีเอ็นเอของผมก็หน้าตาแบบนี้

และผมก็อยู่ที่งานเลี้ยงอาหารมื้อค่ำกับเพื่อน
เพื่อนๆ ศิลปิน

และผมก็เล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับโครงการนี้

และพวกเขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่า
คุณเห็นดีเอ็นเอได้จริงๆ

ผมก็เลยบอกว่า เอาล่ะ
ออกไปหาอุปกรณ์กันเลยดีกว่า

และผมก็เริ่มจะจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำแสนพิลึก
ที่บ้านผม ตอนคืนวันศุกร์

ซึ่งทุกคนจะมา

และเราก็จะทำการสกัดดีเอ็นเอ

และผมก็จะถ่ายวีดีโอพวกเขาไว้

เพราะว่ามันเก็บรู้ภาพคนแบบฮาๆ เช่นนี้ได้เหมือนกัน

(เสียงหัวเราะ)

มีคนที่ตามปกติแล้วไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไร

กับวิทยาศาสตร์เลย

คุณสามารถเดาได้จากการตอบสนองของพวกเขา

แต่กลายเป็นว่าพวกเขาสนใจมัน

และมันก็น่าตื่นเต้นมากสำหรับผมที่เห็นพวกเขา

ตื่นเต้นเพราะวิทยาศาสตร์

และผมก็เริ่มที่จะทำสิ่งนี้เป็นประจำ

มันเหมือนว่าเป็นอะไรแปลกๆ ที่คุณทำในคืนวันศุกร์

แต่นั่นเป็นสิ่งที่ผมเริ่มทำ

และผมก็เริ่มเก็บสะสม

ดีเอ็นเอของเพื่อนๆ ผมทั้งกลุ่ม ลงในหลอดแก้วเล็กๆ

และจัดประเภทพวกมัน

มันมีหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ

และมันก็เริ่มจะทำให้ผมคิดอะไรสองสามอย่าง

อย่างแรก นี่มันยังกับหน้าเฟสบุ๊คของผมเลย

ก็ในแง่หนึ่งอะนะ ผมได้สร้างเครือข่ายพันธุกรรม

เป็นสังคมออนไลน์เชิงพันธุกรรมจริงๆ

และอย่างที่สองก็คือ มีครั้งหนึ่งที่เพื่อนคนหนึ่งมาหา

และมองไปที่โต๊ะของผม
แล้วเขาก็แบบว่า "โอ้"

ทำไมพวกมันมีตัวเลขกำกับด้วยล่ะ
คนๆ นี้หายากกว่าอีกคนหรอ

และผมก็ไม่ได้คิดถึงสิ่งนี้ด้วยซ้ำ

พวกมันถูกกำกับด้วยตัวเลขเพียงเพราะว่า
นั่นเป็นลำดับที่ผมสกัดดีเอ็นเอ

แต่มันทำให้ผมคิดถึงการสะสมของเล่น

และนี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้

ในโลกแห่งของเล่นที่มีกล่องของเล่นปริศนา

และการที่จะได้สะสมของเล่นหายยากเหล่านี้

คุณซื้อกล่องเหล่านี้มา คุณไม่แน่ใจว่ามันมีอะไรในกล่องนั้น

แต่เมื่อคุณเปิดมันออก

คุณก็จะพบของเล่นหายากหลากหลายแบบ

และผมก็คิดว่ามันน่าสนใจ

ผมเริ่มที่จะคิดถึงสิ่งนี้และ
ตู้ขายไข่ปลาคาเวียแบบหยอดเหรึยญและ อาร์ท-โอ-เมท

และดังเหตุผลบางประการ
คืนหนึ่งผมก็ร่างภาพเครื่องหยอดเหรียญ

คิดถึงการทาสีเครื่องหยอดเหรึยญ

และในนั้นก็มีหลอดแก้วเล็กๆ ที่บรรจุดีเอ็นเอของผม

และผมก็เห็นสิ่งที่เป็นเหมือนของสะสมอันงดงาม

ระหว่างสายดีเอ็นเอและขดลวดของเครื่องหยอดเหรียญ

และแน่ล่ะ ผมตัดสินใจที่จะสร้างผลงานศิลปะจัดวาง

ที่มีชื่อว่า เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรึยญ

นี่ครับ

(เสียงดนตรี)

["เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรียญเป็นงานศิลปะจัดวาง
แสดงว่ามีการเข้าถึงเทคโนโลยีชีวภาพมากขึ้น"]

["ด้วยราคาที่ย่อมเยา
คุณสามารถจะซื้อตัวอย่างดีเอ็นเอมนุษย์

จากเครื่องหยอดเหรียญแบบฉบับดั้งเดิมนี้ได้"]

["แต่ละตัวอย่างมาพร้อมกับหีบห่อ

ที่มีภาพน่าสะสมจำนวนจำกัดของมนุษย์เจ้าของตัวอย่าง"]

["เครื่องขายดีเอ็นเอหยอดเหรึยญให้ความสำคัญดีเอ็นเอ

เป็นดั่งวัตถุสะสมและชักจูงความสนใจ

มายังปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของดีเอ็นเอ"]

เกเบรียล บาร์เซีย-โคลัมโบ:
ครับ เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรียญนี้

กำลังถูกแสดงอยู่ในหอศิลป์สองแห่งในนิวยอร์ค

และมันทำรายได้ค่อนข้างดีซะด้วยนะที่จริง

พกวเรากำลังอยู่ในช่วงการผลิต 100 ชิ้นแรก

และหวังว่าจะทำการผลิตครั้งถัดไปเร็วๆ นี้

ที่จริงผมอยากที่จะนำมันไปยัง
จุดเชื่อมสถานีรถไฟให้มากกว่านี้

อย่างเช่น แกรนด์ เซ็นเตอร์ (Grand Central)
หรือ เพนน์ สเตชั่น (Penn Station)

โดยวางไว้ถัดจากเครื่องหยอดเหรียญจริงๆ
ในที่นั้นๆ

แต่ที่จริงแล้ว ด้วยโครงการนี้
และอีกหลายๆ โครงการศิลปะของผม

ผมอยากถามคำถามกับผู้ชม ซึ่งคำถามนั้นก็คือว่า

เมื่อเทคโนโลยีชีวภาพและการหาลำดับดีเอ็นเอ

กลายเป็นสิ่งที่ถูกพอๆ กับการตัดด้วยเลเซอร์

หรือการพิมพ์แบบสามมิติ
หรือการซื้อไข่ปลาคาเวียจากเครื่องหยอดเหรียญ

คุณจะยังส่งตัวอย่างของคุณให้มาเป็นส่วนหนึ่ง
ของเครื่องหยอดเหรียญนี้ไหม

และตัวอย่างเหล่านี้จะมีค่าเท่าไร

และคุณจะซื้อตัวอย่างของคนอื่นหรือ

และคุณจะทำอะไรได้กับตัวอย่างเหล่านี้

ขอบคุณครับ

(เสียงปรบมือ)