Kasklar beyin sarsıntısını neden önleyemiyor ve bunu nasıl değiştirebiliriz?

Beyin sarsıntısı nedir? Muhtemelen, sandığınız şey değil. Araştırmanın en güncelinden, biyoteknisyen (ve eski Amerikan futbolu oyuncusu) David Camarillo, beyin sarsıntısı sırasında gerçekte ne olduğunu ve neden standart spor kasklarının bunu önleyemediğini anlatıyor. İşte, beyin sarsıntısını önlemenin geleceğinin nasıl olduğu!

Beyin sarsıntısı, hiç olmadığı
kadar korku çağrıştırmaya başladı.

Bunu kendimden biliyorum.

On yıl boyunca Amerikan futbolu oynadım

ve binlerce kez kafama darbe aldım.

İtiraf etmeliyim ki bundan daha kötüsü

yine kafama darbe aldığım
iki tane bisiklet kazasıydı.

Bugün karşınızda bulunsam da

kısa süre önceki kazanın
etkilerini hâlâ hissediyorum.

Beyin sarsıntıları için kanıtlara dayanan

bir korku yaygın.

Elimizdeki bilgiler,
tekrarlanan beyin sarsıntılarının

Alzheimer ve Kronik Travmatik
Ensefalopati gibi bunaklığa

erkenden yol açabileceğini gösteriyor.

Bu, Will Smith'in "Beyin Sarsıntısı"
filminin konusuydu.

Herkes futboldan ve askerlerden

gördüklerinden etkilenmiş durumda.

Ancak, çocuklar için bisikletin beyin
sarsıntısı için başlıca neden olduğunu,

bunun da spora bağlı beyin sarsıntısı
olduğunu bilmiyor olabilirsiniz.

Size söylemek istediğim,

bilmiyor olabileceğiniz
başka bir şeyse

bisiklet, futbol ve birçok
aktivitede takılan kaskların

çocuklarınızı beyin sarsıntısından

ne kadar iyi koruyabileceklerine karşı

geliştirilmemiş veya
test edilmemiş olmaları.

Aslında, kafatası çatlamasına
karşı korumak

için geliştirilip test ediliyorlar.

Ebeveynler de bana
hep aynı soruyu yöneltirler,

"Kendi çocuğunun Amerikan futbolu
oynamasına izin verir miydin?"

veya "Çocuğumun futbol oynamasına
izin vermeli miyim?"

Bunu bütün bir alan olarak ele alırsak

güvenilir bir cevap
verebilmekten çok uzağız.

Bu soruya başka bir
bakış açısıyla bakıyorum.

Beyin sarsıntılarını

nasıl önleyebileceğimizi
öğrenmek istiyorum.

Hatta bu mümkün mü ki?

Çoğu uzman, bunun
mümkün olmadığını düşünüyor.

Ancak benim laboratuvarımda
yaptığımız çalışmalar,

beyin sarsıntıları hakkında daha
fazla detaya erişmemizi sağladı

ve artık daha iyi bir bilgi düzeyindeyiz.

Kafatası çatlağını, kasklarla
önleyebilmemizin nedeni

çok kolay olması.
Nasıl oluştuğunu biliyoruz.

Beyin sarsıntısıysa bir gizem gibi.

Beyin sarsıntısı sırasında neler
olduğunu anlayabilmeniz için

bu videoyu göstermek istiyorum.

Google'da "Beyin sarsıntısı nedir?"

diye aradığınızda
bulabileceğiniz bir video.

CDC isimli site belirir

ve bu video bütün olayı anlatır.

Gördüğünüz, kafa öne doğru eğilir,

beyin geride kalır.

Beyin öne gider

ve kafatasına çarpar.

Kafatasına çarpıp geri teper

ve kafatasının diğer tarafına da çarpar.

CDC'nin, NFL tarafından finanse edilmiş

bu videosunda fark edeceğiniz gibi,

ışıkla belirtilen beynin dış yüzeyi,

kafatasına çarpan kısım.

Yani hasar görmüş veya yaralanmış
gibi duran yer, beynin dış yüzeyi.

Bu videoyu göstermekteki amacım,

bilim adamlarının bazı görüşlerinin

muhtemelen doğru olduğunu
belirtmekle beraber,

doğrudan daha çok yanlışın bu videoda
gösterildiğini belirtmek istiyorum.

Benim ve çoğu uzmanın
muhtemelen uzlaşacağı kısım,

beynin bu hareketleri yapmasıdır.

Beyin, kafatasının arka kısmına gidiyor,

yine öne ve arkaya doğru hareket ediyor.

Bunun doğru olduğunu düşünüyoruz.

Ancak, bu videoda gördüğünüz
beynin hareket sayısı

tamamıyla doğru değil.

Kafatası oyuğunda çok az yer var,

sadece birkaç millimetre.

Bu oyuk, koruyucu bir tabaka işlevi gören

beyin omuriliği sıvısıyla dolu.

Bu yüzden, kafatası içinde beyin
muhtemelen çok az hareket ediyor.

Bu videodaki başka bir problem,

beynin hareket sırasında

sert bir bütün olarak gösterilmesidir.

Bu da doğru değildir.

Beynimiz, vücudumuzun en
yumuşak parçalarından biridir.

Onu bir jöle olarak düşünebilirsiniz.

Yani, kafanız öne ve arkaya
doğru hareket ettikçe

beynimiz bükülüyor, kıvrılıyor ve dönüyor,

dokular esniyor.

Bu yüzden, çoğu uzmanın

üzerinde uzlaşacağını düşündüğüm şey,

beyin sarsıntılarının, beynin
dış yüzeyinde gerçekleşmediği

ancak daha derinde
gerçekleşen bir şey olduğu,

beynin merkezine doğru.

Beyin sarsıntısının mekanizmasını anlamak

ve bunu önleyip önleyemeyeceğimizi

bulabilmek için

bu aleti kullanıyoruz.

Bu bir ağız koruyucu.

İçinde, telefonumuzdakilere benzeyen

algılayıcılar var:

Hız ölçer, denge çarkı

ve eğer birisi kafasına darbe alırsa

kafasının nasıl hareket ettiğini

saniyede bin hareketle gösterebilir.

Ağız koruyucunun ilkesi şudur:

Dişlerimizin kalıbına uyar.

Dişlerimiz, vücudumuzdaki
en sert maddelerden biri.

Ağız koruyucu, kafatasına bağlanıp

kafatasının nasıl hareket ettiğini

en kesin ölçüyle gösterir.

İnsanlar, kasklarla
başka yolları denediler.

Derimize bağlanan başka sensörleri denedik

ve hepsi fazla hareket ediyordu.

Böylece, iyi bir ölçüm yapabilmek için

bu yöntemin en güvenilir yol
olduğu sonucuna vardık.

Şimdi, bu aleti ele almış olduğumuza göre,

ceset üzerindeki
çalışmalarımızı geçebiliriz.

Doğrusu beyin sarsıntısı konusunda
cesetlerden çok şey öğreniyoruz.

Ancak canlı insanları da ele alıp
onlardan öğrenmek istiyoruz.

Düzenli bir şekilde
kafalarını birbirlerine vurup

beyin sarsıntısı geçirmek isteyen

gönüllüleri nereden bulabiliriz ki?

Doğrusu, ben onlardan biriydim

ve yardımsever Stanford
Amerikan futbolu takımı.

Burası bizim laboratuvarımız

ve bu aletle ilk ölçtüğümüz
beyin sarsıntısını

size göstermek istiyorum.

Belirtmem gereken bir nokta,
bu aletin içinde

kafanın dönüşünü ölçmeyi sağlayan
bir denge çarkının olduğu.

Çoğu uzman, beyin sarsıntısı
sırasında neler olduğunu

gösterecek kritik faktörün
bu olduğunu düşünüyor.

Bu yüzden, lütfen bu videoyu izleyin.

Spiker: Cougar'lar diğer insanları geç
getirtti. Ama Luck'ın zamanı var

ve Winslow ezildi.

Umarım ki her şey yolundadır.

(Seyirciler haykırıyor)

Ekranın yukarısında

kat ettiği kısa mesafeyi görüyorsunuz,

ayrılmalı ve güvende olmalı.

Burada gerçek hız konusu.
Bunu duyacaksınız.

Aldığı vuruş --

David Camarillo: Pardon, üç kez
biraz fazla sanki.

Ama fikri anladınız.

Sadece buradaki filme bakarak

görebildiğiniz tek şey
sert bir darbe aldığı ve yaralandığı.

Ancak taktığı ağız koruyucudan

bilgileri aldığımızda

daha fazla detay ve bilgi edindik.

Fark ettiğimiz şeylerden biri,

yüz maskesinin sol aşağı
kısmına darbe aldığıydı.

Bu, başta mantıksız görünen
bir şeye neden oldu.

Kafası sağa doğru gitmedi.

Aslında, önce sola doğru döndü.

Boynu sıkıştıkça vuruşun gücü,

kafasının sağa geri dönmesine neden oldu.

Yani bu sağ-sol hareketi,
kamçıya benziyor.

Beyin hasarına neden olanın
bu olduğunu düşünüyoruz.

Bu alet, sadece kafatası
hareketini ölçmekle sınırlı.

Ancak bizim öğrenmek istediğimiz,
beyinin içinde ne olduğu.

İsveç'deki Svein Kleiven'ın
grubuyla ortaklaşa çalışıyoruz.

Ölçülebilir bir beyin
modeli geliştirdiler.

Bu, biraz önce gösterdiğim
yaralanmada kullandığımız

ağız koruyucunun sağladığı

bilgileri kullanan bir simülasyon.

Gördüğünüz, beynin sağ ön kesitinin

belirttiğim gibi eğilip bükülürkenki hâli.

Gördüğünüz gibi bu,
CDC videosuna benzemiyor.

Renkler, beyin dokusunun

ne kadarının gerildiğini gösteriyor.

Kırmızı renk, yüzde elli.

Bu demek ki, beynin o kısmındaki doku

normal uzunluğunun
yüzde elli kadarı geriliyor.

Dikkatinizi çekmek istediğim
ana nokta, şu kırmızı yer.

Bu kırmızı yer,
beynin merkezine çok yakın.

Karşılaştırma yaparsak

CDC videosunun gösterdiği gibi,

beynin dış yüzeyinde kırmızı
rengini pek görmüyoruz.

Beyin sarsıntısı sırasında ne olduğunu

biraz daha detaylı açıklamak için

belirtmem gereken bir şey,

bizim ve başkalarının gözlemlediği,
beyin sarsıntısının

darbe aldığımızda ve bu yönde
kafamız döndüğünde oluştuğu.

Bu, Amerikan futbolu gibi
sporlarda daha yaygın.

Ancak bu, daha tehlikeliye benziyor.
Bu sırada ne oluyor olabilir?

İnsan beyninde, diğer
hayvanlardan değişik olarak

fark etmiş olabileceğiniz bir şey,

bizim iki büyük lobumuzun olması.

Bizim sağ ve sol beyinlerimiz var.

Bu modelde fark edilecek ana şey,

beynin sağ ve sol kısımlarının
merkezinin hemen altında

beynin içlerine doğru giden
bir yarığın olduğu.

Bu fotoğrafta göremeyeceğiniz üzere

-bana güvenmeniz gerekecek-

yarığın içinde lifli
bir doku katmanı var.

Buna orak deniyor.

Kafanızın ön kısmından
arka kısmına kadar uzanıyor.

Oldukça sert bir şey.

Bunun sağladığı şey,

darbe aldığımızda ve kafamız
sağ-sol doğrultusunda döndüğünde

kuvvetler çabucak beynin
ortasında merkeze yönelebiliyor.

Bu yarığın içinde ne var?

Beynimizin kontrol mekanizması var.

Aslında yarığın içindeki
bu kırmızı deste,

beynin sağ ve sol taraflarını bağlayan

tek ve en büyük fiber deste.

Buna, "corpus callosum" deniyor.

Bunun, beyin sarsıntısının

en yaygın mekanizması
olduğunu düşünüyoruz.

Kuvvetler içeri doğru girdikçe,
corpus callosum'a çarpıyorlar.

Bu da sağ ve sol beynin
ayrılmasına yol açıyor.

Böylece beyin sarsıntısının
bazı semptomlarını açıklayabiliriz.

Bu bulgu, önceden belirttiğim

Kronik Travmatik Ensefalopati
hastalığında gördüklerimizle de uyumlu.

Bu, orta yaşlı ve emekli bir Amerikan
futbolu oyuncusunun beyninin fotoğrafı.

Belirtmek istediğim, corpus
callosum'a baktığınızda

ve normal bir corpus callosum'un boyutunu
görmeniz için bir sayfa geriye gidiyorum

ve Kronik Travmatik Ensefalopati'si
olan bir bireyinkine baktığınızda

büyük ölçüde köreldiğini görüyorsunuz.

Aynı şey karıncıklar için de geçerli.

Bu karıncıklar çok daha geniş.

Bu nedenle, beynin merkezinin yakınındaki

bütün dokular zamanla ölmüşler.

Bu yüzden, öğrendiklerimiz
birbiriyle uyumlu bilgiler.

Şimdi biraz iyi haber verip

bu konuşmanın sonunda size
biraz umut vermiş olmayı diliyorum.

Fark ettiğimiz şeylerden biri,

özellikle yaralanma mekanizması konusunda,

yarığın içine doğru
hızlı bir kuvvet iletimi olsa dahi,

bu olay belli bir süre gerektiriyor.

Eğer kafa hareketinin
hızını yeterince azaltabilir

ve böylece beyin kafatasına çarpmaz,

onun yerine kafatasıyla
uyumlu hareket ederse

o zaman beyin sarsıntısı
olayını önlemeyi başarabiliriz.

Kafayı nasıl yavaşlatabiliriz?

(Gülüşmeler)

Muazzam bir kask.

Yani daha fazla yerle,
daha fazla zaman var.

Bu biraz şakaya benziyor, ancak
bazılarınız belki bunu görmüştür.

Bu, balon futbolu ve gerçek bir spor.

Doğrusu, geçen gün evimin sokağında

bunu oynayan genç yetişkinler gördüm.

Bildiğim kadarıyla, raporlanmış bir
beyin sarsıntısı olmamış.

(Gülüşmeler)

Ancak bütün ciddiyetiyle
bu prensip işe yarıyor.

Ancak bu haddini aşıyor.

Bu, bisiklet sürmek veya Amerikan
futbolu oynamak için pratik değil.

Bu yüzden, Hövding adında İsveç'li
bir şirketle ortaklaşa çalışıyoruz.

Bazılarınız, ürünlerini
görmüş olabilirsiniz.

Onlar da, beyin sarsıntısını önlemek için

fazladan yer yaratan
hava prensibini kullanıyor.

Çocuklar lütfen bunu evde denemeyin.

Bu dublörün kaskı yok.

Onun yerine, içinde sensörleri olan

bir boyun tasması var.

Ağız koruyucudaki sensörlerin aynısından

ve düşmeye yakın olduğunda bunu algılayıp

hava yastıkları tetikleniyor ve açılıyor.

Arabalarımızda kullanılan
hava yastıkları gibi.

Benim laboratuvarımda, onların
aletiyle yaptığımız deneylerde

bunun, beyin sarsıntısını normal
bir bisiklet kaskına oranla

çok azalttığını gördük.

Bu, çok heyecanlandırıcı bir ilerleme.

Ancak bizim için, beyin
sarsıntısını önleyebilecek

teknolojinin yararlarını
uygulayabilmek için

düzenlemelere tabi tutulmalı.

Bu bir gerçek.

Bu alet, Avrupa'da satılmak için,

ABD'de değil ve muhtemelen de
yakın zamanda olmayacak.

Size bunun nedenini söylemek istiyorum.

Bunun hem iyi, hem de kötü nedenleri var.

Bisiklet kaskları, hükûmet
tarafından denetlenmekte.

Tüketici Ürünleri Güvenlik Komisyonu'na

herhangi bir bisiklet kaskını
onaylama yetkisi verildi.

Bu da kullandıkları test.

Bu bizi, kafatası yarılması konusunda
başta söylediğime geri götürüyor.

Bu da testin amacı.

Bu da yapılması gereken önemli bir şey.

Hayatınızı kurtarabilir, ama yeterli
olmadığını düşünüyorum.

Örneğin, testin değerlendirmediği bir şey,

hava yastığının doğru zaman

ve yerde tetiklenip tetiklenmeyeceği.

Aynı şekilde, kaskın beyin sarsıntısını

önleyip önlemeyeceğini de belirtmiyor.

Düzenlemelere tabi tutulmayan
Amerikan futbolu kasklarına baktığımızda

onlar da benzer bir testten geçiyor.

Ama yine de hükûmet
tarafından düzenlenmiyorlar.

Çoğu sanayinin çalıştığı üzere,
sanayi kuruluşları var.

Ancak bu sanayi kuruluşu,

standartlarını yükseltmek
konusunda oldukça direndi.

Benim laboratuvarımda, sadece

beyin sarsıntısının mekanizması
üzerinde çalışmaktan ziyade

nasıl daha iyi test standartları
olabileceğini anlamak istiyoruz.

Umuyoruz ki hükûmet,

tüketicileri, bir kaskla ne kadar
güvende olduklarını bilgilendirerek

yeniliği teşvik etmek için
kullanabilir bizim bilgilerimizi.

Bunu, başta sorduğum soruya
geri getirmek istiyorum.

"Çocuğumun Amerikan futbolu oynamasında

veya bisiklet sürmesinde
sakınca bulur muyum?"

Bu, sadece benim travmatik
tecrübemin sonucu olabilir.

Kızım Rose'un, bisiklet sürmesi
konusunda tedirginim.

Henüz bir buçuk yaşında ancak şimdiden,

San Francisco'nun caddelerinden
aşağı hız yapmak istiyor.

Bu caddelerin birinin aşağı kısmı.

Hedefim ve inanıyorum ki bu mümkün,

bu teknolojiyi daha çok geliştirmek.

Aslında, laboratuvarımda özellikle
üzerinde çalıştığımız bir şey var.

Bu, bir kaskın içindeki alanın en iyi
şekilde kullanılmasını sağlıyor.

Kızım iki tekerlekli bir bisikleti

kullanmaya başlamadan
beyin sarsıntısı riskini

gerçekten azaltabilecek ve
düzenlemelerle uyum sağlayabilecek

bir şeyi yaratabileceğimize inanıyorum.

Benim yapmak istediğim,

ve biliyorum ki bazılarınız için
bu daha acele isteyen bir durum,

buradaki birkaç yılım boyunca

ebeveynlere, büyükanne ve büyükbabalara,

sordukları zaman,

bu tarz aktiviteleri yapmanın çocuklar
için güvenli olduğunu belirtmek.

Stanford'da, çok çalışan

mükemmel bir ekibim
olduğu için çok şanslıyım.

Birkaç yıl sonra, bu olayın sonunu
anlatmak için döneceğim.

Ancak şimdilik size söyleyebileceğim şey,

beyin sarsıntısı kelimesini
duyduğunuzda lütfen korkmayın.

Umudumuz var.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)