< Return to Video

เรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนของโบสถ์น้อยซิสติน

  • 0:01 - 0:03
    ลองจินตนาการว่าคุณอยู่ในกรุงโรม
  • 0:03 - 0:06
    และคุณกำลังเดินทางไปพิพิธภัณฑ์วาติกัน
  • 0:06 - 0:10
    และคุณได้เดินลงไปตามระเบียงยาว
  • 0:10 - 0:14
    ผ่านรูปปั้น ภาพเขียนบนผนัง
    สิ่งต่าง ๆ มากมาย
  • 0:14 - 0:17
    คุณมุ่งหน้าไปยังโบสถ์น้อยซิสติน
    (Sistine Chapel)
  • 0:17 - 0:22
    ในที่สุด หลังจากระเบียงยาว
    บันได และประตู
  • 0:22 - 0:25
    คุณอยู่ที่จุดสุดยอดของโบสถ์น้อยซิสติน
  • 0:25 - 0:27
    คุณคาดหวังอะไรคะ
  • 0:27 - 0:29
    โดมสูงหรือเปล่า
    หรือคณะประสานเสียงของเหล่าทูตสวรรค์
  • 0:30 - 0:32
    อันที่จริงเราไม่มีอะไรพวกนั้นอยู่เลย
  • 0:32 - 0:36
    แต่คุณอาจถามตัวเองว่า
    แล้วเรามีอะไรล่ะ
  • 0:36 - 0:39
    เอาล่ะ เปิดม่านโบสถ์น้อยซิสติน
  • 0:39 - 0:42
    และฉันหมายความอย่างนั้นจริง ๆ
    คุณถูกรายล้อมไปด้วยม่านวาด
  • 0:42 - 0:44
    ของตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์น้อยนี้
  • 0:44 - 0:49
    ศาสนจักรใช้ผ้าปัก ไม่ใช่แค่เพื่อกันหนาว
    ระหว่างการชุมนุมกันที่ยาวนาน
  • 0:49 - 0:52
    แต่เป็นวิธีที่จะแสดง
    ละครอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต
  • 0:53 - 0:58
    ละครชีวิตของมนุษย์ ที่ซึ่งเราแต่ละคน
    เล่นแต่ละบทบาท เป็นเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่
  • 0:58 - 1:01
    เรื่องราวอัดรวมโลกทั้งใบ
  • 1:01 - 1:04
    และเผยมันออกมาในสามช่วงตอน
  • 1:04 - 1:06
    ของภาพวาดในโบสถ์น้อยซิสติน
  • 1:06 - 1:10
    ทีนี้ ตึกนี้แต่แรกเป็นที่สำหรับกลุ่มเล็ก ๆ
  • 1:10 - 1:12
    ของพระคริสเตียนที่ร่ำรวย และมีการศึกษา
  • 1:13 - 1:15
    พวกเขาไปสวดมนต์ที่นั่น
    พวกเขาเลือกสันตะปาปาของพวกเขาที่นั่น
  • 1:15 - 1:16
    ห้าร้อยปีก่อน
  • 1:16 - 1:19
    มันเป็นสุดยอดถ้ำของมนุษย์ในทางศาสนา
  • 1:20 - 1:25
    คุณอาจถามว่า เป็นไปได้อย่างไร
    ที่ทุกวันนี้มันดึงดูดและให้ความสุขใจ
  • 1:25 - 1:28
    กับคนห้าล้านคนต่อปี
  • 1:28 - 1:30
    ที่มีพื้นเพแตกต่างกันออกไป
  • 1:30 - 1:35
    เพราะว่าในพื้นที่ที่อัดแน่นนั้น
    มันมีระเบิดความคิดสร้างสรรค์
  • 1:35 - 1:40
    ที่ถูกจุดประกายโดยความตื่นเต้น
    ของความก้าวหน้าใหม่ทางการเมืองภูมิภาค
  • 1:40 - 1:44
    ซึ่งทำให้ขนบการเผยแพร่ศาสนาโบราณ
    ของศาสนจักรลุกเป็นไฟ
  • 1:44 - 1:47
    และผลิตหนึ่งในงานศิลปะ
    ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์
  • 1:48 - 1:53
    ตอนนี้ การพัฒนาเกิดขึ้น
    ในฐานะวิวัฒนาการที่ยิ่งใหญ่
  • 1:53 - 1:55
    ที่เคลื่อนจากการเริ่มต้น
    กับอภิชนจำนวนไม่มาก
  • 1:55 - 1:59
    และในที่สุด สามารถพูดได้กับชนกลุ่มใหญ่
  • 1:59 - 2:01
    ที่มาจากทุกสารทิศในโลก
  • 2:01 - 2:04
    วิวัฒนาการนี้เกิดขึ้นในสามช่วง
  • 2:04 - 2:07
    แต่ละช่วงเชื่อมต่อกัน
    กับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์
  • 2:07 - 2:09
    อันแรกค่อนข้างจะถูกจำกัดอยู่ในกรอบ
  • 2:09 - 2:12
    มันสะท้อนทัศนะคติ
    ที่ค่อนข้างมีขอบเขตทางศาสนา
  • 2:12 - 2:16
    อันที่สองเกิดขึ้นหลังจากมุมมองของโลก
    ถูกเปลี่ยนไปอย่างมาก
  • 2:16 - 2:19
    หลังจากการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์
    ของโคลัมบัส
  • 2:19 - 2:20
    และอันที่สาม
  • 2:21 - 2:23
    เมื่อยุคแห่งการค้นพบกำลังดำเนินไปได้สวย
  • 2:24 - 2:26
    และศาสนจักรก็เผชิญกับความท้าทาย
  • 2:26 - 2:27
    ในการเผยแพร่ออกไปทั่วโลก
  • 2:28 - 2:32
    การตกแต่งดั้งเดิมของโบสถ์นี้
    สะท้อนโลกที่เล็กกว่า
  • 2:32 - 2:34
    มันมีฉากที่วุ่นวาย
  • 2:34 - 2:38
    ที่บอกเรื่องราวของชีวิตของพระเยซูและโมเสส
  • 2:38 - 2:42
    ที่สะท้อนการพัฒนาของชาวยิว
    และชาวคริสเตียน
  • 2:42 - 2:44
    ชายผู้ที่ได้รับหน้าที่นี้
    คือ สันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่
  • 2:44 - 2:47
    ที่ได้รวบรวมหัวกะทิทางศิลปะจากฟลอเรน
  • 2:47 - 2:50
    รวมถึงชายอย่าง ซานโดร บอตติเซลลิ
  • 2:50 - 2:54
    และชายผู้จะกลายเป็นอาจารย์ในอนาคต
    ผู้สอนวาดภาพให้กับไมเคิลแอนเจโล
  • 2:54 - 2:55
    กีร์ลันดาโย
  • 2:55 - 3:01
    ชายเหล่านี้ พวกเขาห่มผนัง
    ด้วยการสลักเสลาสีบริสุทธิ์
  • 3:01 - 3:04
    และในเรื่องราวเหล่านั้น
    คุณจะเห็นสถานที่ที่คุ้นเคย
  • 3:04 - 3:08
    ศิลปินใช้รูปปั้นโรมัน หรือสถานที่ทัสคัน
  • 3:08 - 3:11
    เพื่อปรับเรื่องราวที่ห่างไกล
    ให้เป็นอะไรบางอย่างที่ใกล้ตัว
  • 3:11 - 3:15
    ด้วยการเพิ่มเติมของภาพ
    ของเพื่อนและครอบครัวของสันตะปาปา
  • 3:15 - 3:18
    นี่เป็นการตกแต่งที่สมบูรณ์แบบ
    สำหรับที่เล็ก ๆ
  • 3:18 - 3:20
    ที่เหมาะสมแต่กับภาคพื้นทวีปยุโรป
  • 3:20 - 3:25
    แต่ใน ค.ศ. 1492 โลกใหม่ถูกค้นพบ
  • 3:25 - 3:27
    เส้นขอบฟ้าได้ถูกขยายออกไป
  • 3:27 - 3:33
    และโลกเล็ก ๆ ที่มีขนาด 133 คูณ 46 ฟุต
    ก็ต้องถูกขยายออกเช่นกัน
  • 3:33 - 3:35
    และมันก็เป็นเช่นนั้น
  • 3:35 - 3:37
    ต้องขอบคุณอัจฉริยะผู้สร้างสรรค์
  • 3:37 - 3:40
    ทัศนวิสัยและเรื่องราวที่น่าทึ่ง
  • 3:40 - 3:43
    ตอนนี้ อัจฉริยะผู้สร้างสรรค์คือ
    ไมเคิลแอนเจโล บอนนารอตตี
  • 3:43 - 3:47
    เขาอายุได้ 33 ปี เมื่อเข้าไปตกแต่งเพดาน
    ที่มีความสูง 12,000 ตารางฟุต
  • 3:47 - 3:49
    และฝ้าเพดานก็ถูกตั้งประจันหน้าเขา
  • 3:49 - 3:52
    เขาถูกสอนมาให้วาดภาพ
    แต่เขาก็ทิ้งมันไปเพื่อไปทำงานแกะสลักหิน
  • 3:52 - 3:55
    มีผู้อุปถัมภ์หลายคนในฟลอเรนซ์โกรธ
    เพราะเขาทิ้งงานที่เขารับผิดชอบ
  • 3:56 - 3:57
    ทั้งที่ยังทำไม่เสร็จ
  • 3:57 - 4:01
    เขาถูกดึงตัวไปยังกรุมโรมพร้อมกับความหวัง
    ในโครงการสลักหินรูปปั้นที่ยิ่งใหญ่
  • 4:01 - 4:03
    และโครงการนั้นก็พัง
  • 4:03 - 4:07
    และเขาก็ถูกทิ้งให้รับผิดชอบ
    วาดรูปสาวก 12 คน
  • 4:07 - 4:10
    ไว้บนเพดานที่พื้นหลังที่มีการตกแต่ง
    ของโบสถ์น้อยซิสติน
  • 4:10 - 4:13
    ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับทุก ๆ เพดานในอิตาลี
  • 4:14 - 4:15
    แต่อัจฉริยะก็รับคำท้า
  • 4:15 - 4:19
    ในยุคที่มนุษย์กล้าที่จะแล่นเรือ
    ข้ามมหาสมุทรแอตแลนด์ติก
  • 4:19 - 4:23
    ไมเคิลแอนเจโลกล้าที่จะสำรวจ
    น่านน้ำใหม่ทางวงการศิลปะ
  • 4:23 - 4:25
    เช่นกัน เขาได้เล่าเรื่องราว
  • 4:25 - 4:29
    มันไม่ได้เกี่ยวกับสาวกทั้งหลาย แต่เป็นเรื่องราว
    ของการเริ่มต้นอันยิ่งใหญ่
  • 4:29 - 4:31
    เรื่องราวจากหนังสือปฐมกาล
  • 4:31 - 4:34
    เรื่องราวบนเพดาน
    ไม่ได้รับความนิยมง่ายสักเท่าไร
  • 4:34 - 4:39
    คุณจะดูฉากที่ยุ่งเหยิง
    ที่อยู่สูงขึ้นไป 62 ฟุต รู้เรื่องหรือเปล่า
  • 4:39 - 4:42
    เทคนิคการวาดภาพที่ตกทอดมา 200 ปี
  • 4:42 - 4:45
    ในสตูดิโอในฟลอเรนซ์
    ไม่ได้มีเรื่องเล่าอะไรแบบนี้
  • 4:46 - 4:49
    แต่อันที่จริง
    ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้เป็นนักวาดภาพ
  • 4:49 - 4:51
    เขาก็เลยลองเล่นกับความสามารถของเขา
  • 4:51 - 4:54
    แทนที่จะเติมที่ว่างด้วยความยุ่งเหยิง
    อย่างที่คุ้นเคย
  • 4:54 - 4:58
    เขาเอาค้อนและสิ่วสกัดไปที่ชิ้นส่วนของหินอ่อน
  • 4:58 - 5:01
    เพื่อเผยรูปร่างภายใน
  • 5:01 - 5:03
    ไมเคิลแองเจลโลเป็นนักสารัตถนิยม
  • 5:03 - 5:07
    เขาจะบอกเล่าเรื่องราวของเขา
    ในชิ้นงานขนาดใหญ่ที่มีชีวิตชีวา
  • 5:07 - 5:12
    แผนการนี้ได้รับการต้อนรับสู่อ้อมกอด
    ของสันตะปาปา จูเลียส ที่สอง ผู้ยิ่งใหญ่
  • 5:12 - 5:16
    ชายผู้ไม่เกรงกลัวอัจฉริยภาพสุดก๋ากั่น
    ของไมเคิลแอนเจโล
  • 5:16 - 5:18
    เขาเป็นหลานชายของสันตะปาปา ซิกตัส ที่สี่
  • 5:18 - 5:22
    และเขาก็ผูกพันอยู่กับศิลปะ
    มาเป็นเวลา 30 ปี และเขารู้ถึงอำนาจของมัน
  • 5:22 - 5:25
    นักประวัติศาสตร์ได้ระบุชื่อเล่นของเขา
    สันตะปาปานักรบ
  • 5:25 - 5:29
    แต่มรดกที่ชายคนนี้ให้ไว้กับวาติกัน
    ไม่ใช่ป้อมปราการหรือปืนใหญ่
  • 5:29 - 5:30
    แต่เป็นศิลปะ
  • 5:30 - 5:33
    เขาทิ้งห้องราฟาเอล
    ไว้ให้กับโบสถ์น้อยซิสติน
  • 5:33 - 5:34
    เขาทิ้งโบสถ์นิกายโรมันคาทอลิก
    เซนต์ปีเตอร์ เอาไว้
  • 5:34 - 5:40
    เช่นเดียวกันกับของสะสมรูปปั้นเกรโก-โรมัน
    ที่ไม่ธรรมดา
  • 5:40 - 5:44
    พวกมันถูกตัดสินว่าเป็นงานที่ไม่เป็นคริสเตียน
    และอาจกลายเป็นการหว่านเมล็ด
  • 5:44 - 5:48
    สำหรับพิพิธภัณฑ์สมัยใหม่แห่งแรกในโลก
    ซึ่งก็คือ พิพิธภัณฑ์วาติกัน
  • 5:49 - 5:50
    จูเลียสเป็นชายคนหนึ่ง
  • 5:50 - 5:54
    ผู้ที่มีวิสัยทัศน์ต่อวาติกัน
    ว่ามันจะมีความสำคัญไปตลอดกาล
  • 5:54 - 5:56
    ด้วยความสง่าและด้วยความสวยงาม
  • 5:56 - 5:58
    และเขาก็คิดถูก
  • 5:58 - 6:03
    การปะทะกันระหว่างสองยักษ์ใหญ่
    ไมเคิลแอนเจโลและจูเลียสที่สอง
  • 6:03 - 6:05
    ได้ให้โบสถ์น้อยซิสตีนกับเรา
  • 6:06 - 6:08
    ไมเคิลแอนเจโลทุ่มเทให้กับโครงการนี้
  • 6:08 - 6:13
    และเขาก็ทำงานจนสำเร็จภายในสามปีครึ่ง
  • 6:13 - 6:17
    โดยใช้คนของเขา และใช้เวลาส่วนใหญ่
  • 6:17 - 6:21
    เอื้อมขึ้นสูงเหนือศีรษะของเขา
    เพื่อวาดภาพเรื่องราวบนเพดาน
  • 6:21 - 6:23
    เราลองมาดูเพดานกัน
  • 6:23 - 6:26
    และดูเรื่องราวที่โด่งดังไปไกลทั่วโลก
  • 6:26 - 6:31
    ไม่มีงานศิลปะใด
    ที่จะเป็นที่รู้จักไปมากกว่านี้แล้ว
  • 6:31 - 6:35
    มันมีพื้นที่และโครงสร้างและพลังงาน
  • 6:35 - 6:40
    โครงร่างที่ถูกวาดอย่างอลังการ
    ซึ่งเปิดเข้าสู่เก้าส่วน
  • 6:40 - 6:44
    ที่มีรูปปั้นที่น่าดึงดูด
    มากกว่าจะเป็นสีสันที่วาดลงไป
  • 6:44 - 6:48
    และเรายืนอยู่ที่ปลายสุดของทางเข้า
  • 6:48 - 6:52
    ห่างจากแท่นบูชาและรั้วกั้น
    ที่มีไว้สำหรับนักบวช
  • 6:52 - 6:57
    และมองเข้าไปลึก ๆ จากจุดเริ่มต้น
  • 6:57 - 7:01
    และไม่ว่าจะเป็นคำถามทางวิทยาศาสตร์
    หรือแนวปฏิบัติตามพระคำภีร์
  • 7:01 - 7:05
    เราคิดในแง่ของประกายแรกเริ่ม
  • 7:05 - 7:07
    ไมเคิลแอนเจโลให้พลังงานเริ่มต้นกับเรา
  • 7:07 - 7:10
    เมื่อเขาให้การแยกระหว่างแสงและความมืด
  • 7:10 - 7:13
    รูปร่างวกวนที่ไม่ชัดเจนในระยะไกล
  • 7:13 - 7:15
    ถูกอัดเข้ามาในพื้นที่แคบ ๆ
  • 7:15 - 7:18
    รูปร่างถัดไปค่อนข้างใหญ่กว่า
  • 7:18 - 7:21
    และคุณเห็นรูปร่างนี้พุ่งจากด้านหนึ่ง
    ไปอีกด้านหนึ่ง
  • 7:21 - 7:26
    เขาตื่นขึ้นและออกไป
    ดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์, พืชพรรณ
  • 7:26 - 7:30
    ไมเคิลแอนเจโลไม่ได้มุ่งความสนใจ
    ไปที่สิ่งที่กำลังถูกสร้าง
  • 7:30 - 7:32
    ต่างกับศิลปินคนอื่น ๆ
  • 7:32 - 7:36
    เขามุ่งความสนใจไปยังการสร้าง
  • 7:36 - 7:40
    และเมื่อการเคลื่อนไหวหยุด
    เหมือนกับจังหวะหยุดในบทกลอน
  • 7:40 - 7:41
    และผู้สร้างก็เหาะอยู่บนฟ้า
  • 7:41 - 7:43
    ผู้สร้างทำอะไร
  • 7:43 - 7:46
    เขากำลังสร้างพื้นดินหรือเปล่า
    เขากำลังสร้างทะเลหรือเปล่า
  • 7:46 - 7:50
    หรือเขากำลังมองย้อนกลับไปดูงานของเขา
    จักรวาลและสิ่งมีค่าของเขา
  • 7:50 - 7:52
    อย่างที่ไมเคิลแอนเจโลจะต้องทำ
  • 7:52 - 7:55
    มองกลับไปดูงานของเขาเองบนเพดาน
  • 7:55 - 7:57
    และประกาศก้องว่า "มันเจ๋ง"
  • 7:58 - 8:00
    ตอนนี้ฉากก็ถูกจัดวาง
  • 8:01 - 8:04
    และคุณก็ได้การรวมตัวของการสร้าง
    ซึ่งก็คือมนุษย์
  • 8:04 - 8:09
    อดัมปรากฏสู่สายตา
    ภาพสว่างที่ต่างกับฉากมืด
  • 8:09 - 8:10
    แต่ลองสังเกตใกล้ ๆ
  • 8:10 - 8:13
    ขาของเขาที่อ่อนเปลี้ยอยู่บนพื้น
  • 8:13 - 8:15
    แขนที่วางพักไว้บนเข่า
  • 8:15 - 8:19
    อดัมขาดการจุดประกายจากภายใน
  • 8:19 - 8:21
    ที่จะกระตุ้นให้เขามีความยิ่งใหญ่
  • 8:21 - 8:26
    ประกายนั้นจะถูกมอบให้อดัม
    โดยผู้สร้างผ่านทางปลายนิ้ว
  • 8:26 - 8:29
    ซึ่งห่างไปจากมือของอดัมเพียงหนึ่งมิลลิเมตร
  • 8:29 - 8:31
    มันทำเอาเรานั่งไม่ติด
  • 8:31 - 8:34
    เพราะเราอยู่ห่างจากวินาทีนั้นไปนิดเดียว
  • 8:34 - 8:37
    ก่อนที่ชายคนนั้น
    จะค้นพบความหมายของชีวิต
  • 8:37 - 8:40
    ลุกขึ้นและเล่นบทบาท
    ในจุดสุดยอดของการสร้าง
  • 8:40 - 8:43
    และจากนั้นไมเคิลแอนเจโลก็แสดงลีลา
  • 8:43 - 8:45
    ใครอยู่ที่แขนทางด้านนอกนั่น
  • 8:46 - 8:47
    อีฟ ผู้หญิงคนแรก
  • 8:47 - 8:50
    ไม่ เธอไม่ใช่แผนสำรอง
    เธออยู่ในแผนการมาแต่ต้น
  • 8:50 - 8:53
    เธออยู่ในความคิดของเขามาตลอด
  • 8:53 - 8:57
    มองดูเธอสิ คล้องแขนของเธอไว้กับพระเจ้า
    ดูสนิทสนมใกล้ชิดกับพระเจ้า
  • 8:57 - 9:03
    และสำหรับฉัน นักประวัติศาสตร์ศิลปะ
    ชาวอเมริกัน จากศตวรรษที่ 21
  • 9:03 - 9:06
    มันเป็นช่วงที่ภาพวาดสื่อสารกับฉัน
  • 9:06 - 9:09
    เพราะฉันตระหนักว่า
    การแสดงละครชีวิตมนุษย์นี้
  • 9:09 - 9:12
    เกี่ยวกับชายและหญิงเสมอ --
  • 9:12 - 9:16
    ใจกลางของเพดานนั้น
  • 9:16 - 9:18
    เป็นการสร้างผู้หญิง ไม่ใช่อดัม
  • 9:18 - 9:22
    และอันที่จริง เมื่อคุณเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน
    ในสวนอีเดน
  • 9:22 - 9:24
    พวกเขาตกสวรรค์ด้วยกัน
  • 9:24 - 9:28
    และอากัปกริยาอันภาคภูมิของพวกเขา
    ก็กลายเป็นความอับอาย
  • 9:29 - 9:31
    คุณอยู่ที่จุดเชื่อมต่อที่สำคัญบนเพดานนี้
  • 9:31 - 9:34
    คุณกำลังอยู่ตรงที่คุณและฉัน
  • 9:34 - 9:36
    ไม่อาจเข้าไปต่อได้ในโบสถ์
  • 9:36 - 9:39
    รั้วปิดกั้นพวกเรากับส่วนด้านใน
  • 9:39 - 9:42
    และพวกเราถูกไล่
    ไม่ต่างอะไรจากอดัมและอีฟ
  • 9:42 - 9:44
    ฉากที่เหลืออยู่บนเพดาน
  • 9:44 - 9:46
    พวกมันสะท้อนความโกลาหนอลหม่าน
    ของโลกรอบ ๆ ตัวเรา
  • 9:46 - 9:49
    คุณเห็นโนอาห์และเรือของเขาและน้ำท่วม
  • 9:49 - 9:52
    คุณเห็นโนอาห์ เขาบวงสรวง
    และทำสัญญากับพระเจ้า
  • 9:52 - 9:54
    บางที เขาอาจเป็นผู้ช่วยให้รอด
  • 9:54 - 9:58
    โอ้ แต่ไม่ใช่เลย โนอาห์เป็นคนที่ปลูกองุ่น
    และคิดค้นการหมักไวน์
  • 9:58 - 10:00
    ดื่มซะเมามายและสลบไปในยุ้งฉาง
    ทั้งที่เปล่าเปลือยอย่างนั้น
  • 10:00 - 10:03
    มันเป็นวิธีที่ต้องด้วยชั้นเชิง
    ในการออกแบบเพดาน
  • 10:03 - 10:05
    เริ่มด้วยการสร้างชีวิตโดยพระเจ้า
  • 10:05 - 10:07
    จบลงที่ชายคนหนึ่ง
    ที่เมาไม่รู้เรืองในยุ้งฉาง
  • 10:07 - 10:10
    และเมื่อเปรียบเทียบกับอดัม
  • 10:10 - 10:12
    คุณอาจคิดว่า
    ไมเคิลแอนเจโลกำลังล้อเราเล่น
  • 10:13 - 10:15
    แต่เขากำลังขจัดความมืด
  • 10:15 - 10:18
    โดยการใช้สีสดใสใต้โนอาห์
  • 10:18 - 10:22
    เขียวมรกต, เหลืองบุษราคัม,
    แดงเลือดหมู บนศาสดาเศคาริยาห์
  • 10:22 - 10:25
    เศคาริยาห์เล็งเห็นได้ถึง
    แสงที่จะมาจากทางตะวันออก
  • 10:25 - 10:28
    และพวกเราเลี้ยวที่จุดเปลี่ยน
    ไปยังปลายทางใหม่
  • 10:28 - 10:32
    กับผู้ทำนายและศาสดา
    ผู้จะนำเราไปสู่สวรรค์
  • 10:32 - 10:36
    เราเห็นวีรบุรุษและวีรสตรี
    ทำให้หนทางนั้นปลอดภัย
  • 10:36 - 10:38
    และเราก็ตามบิดาและมารดา
  • 10:38 - 10:42
    พวกเขาเป็นผู้ผลักดันที่ยิ่งใหญ่
    ที่ดันให้มนุษย์เดินหน้า
  • 10:42 - 10:45
    และตอนนี้ เรามาถึงหินหลักยอดโค้ง
    ของเพดานนี้
  • 10:45 - 10:47
    ที่เป็นการรวมกันของทุกอย่าง
  • 10:47 - 10:51
    ด้วยรูปร่างที่เหมือนกับว่า
    เขาจะตกลงมาจากที่ของเขา
  • 10:51 - 10:52
    สู่ที่ของเรา
  • 10:52 - 10:53
    ล่วงล้ำลงมายังที่ของเรา
  • 10:53 - 10:56
    มันเป็นการเชื่อมต่อที่สำคัญ
  • 10:56 - 10:58
    อดีตปะทะกับปัจจุบัน
  • 10:58 - 11:01
    ภาพของจอห์น ผู้ที่ใช้เวลาสามวัน
    ในท้องของปลาวาฬ
  • 11:01 - 11:04
    สำหรับชาวคริสเตียน มันเป็นสัญลักษณ์
    ของการเกิดใหม่ของมนุษยชาติ
  • 11:04 - 11:05
    ผ่านการอุทิศตนของพระเยซู
  • 11:05 - 11:08
    แต่สำหรับผู้เข้าชมจำนวนมากของพิพิธภัณฑ์
  • 11:08 - 11:11
    ที่มีความเชื่อหลากหลาย
    ที่เข้ามาเยี่ยมชมที่นี่ทุกวัน
  • 11:11 - 11:17
    เขาเป็นวินาทีที่อดีตอันห่างไกล
    มาปะทะกับปัจจุบัน ณ เวลานี้
  • 11:18 - 11:23
    ทั้งหมดนี้ นำเราไปยัง
    ส่วนโค้งของกำแพงแท่นบูชา
  • 11:23 - 11:25
    ที่ซึ่งเราจะเห็นภาพงาน วันโลกาวินาศ
    ของไมเคิลแอนเจโล
  • 11:25 - 11:29
    ที่ถูกวาดในปี ค.ศ. 1534
    หลังจากโลกเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
  • 11:29 - 11:31
    ยุคสมัยการปฏิรูปทำให้ศาสนจักรแตกแยก
  • 11:31 - 11:34
    จักรวรรดิออตโตมานทำให้ศาสนาอิสลาม
    เป็นศาสนาหลักของโลก
  • 11:34 - 11:38
    และแมกเจลแลนได้เดินทาง
    ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก
  • 11:38 - 11:43
    ศิลปินอายุ 59 ที่ไม่เคยไปไหนไกลกว่าเวนิส
  • 11:43 - 11:45
    จะพูดกับโลกใหม่อย่างไร
  • 11:45 - 11:48
    ไมเคิลแอนเจโลเลือกที่จะวาดเป้าหมาย
  • 11:48 - 11:50
    ที่เป็นความปรารถนาสากล
  • 11:50 - 11:51
    สำหรับพวกเราทุกคน
  • 11:51 - 11:54
    เพื่อที่จะทิ้งมรดกอันยอดเยี่ยมเอาไว้
  • 11:54 - 11:57
    ด้วยการบอกเล่าการพิพากษาครั้งสุดท้าย
    ผ่านมุมมองของชาวคริสเตียน
  • 11:57 - 11:59
    มันคือจุดจบของโลก
  • 11:59 - 12:02
    ไมเคิลแอนเจโลให้ภาพชุด
  • 12:02 - 12:05
    ของบุคคลที่มีรูปร่างงดงาม
  • 12:05 - 12:08
    พวกเขาไม่มีอะไรปกปิดอีกต่อไป
  • 12:08 - 12:09
    เว้นแต่คู่หนึ่ง
  • 12:09 - 12:12
    มันเป็นการผสมผสาน
    ที่เกิดมาจากร่างกายล้วน ๆ
  • 12:12 - 12:15
    391 บุคคล ที่ไม่เหมือนกันเลย
  • 12:15 - 12:18
    มีความเป็นเอกลักษณ์เหมือนพวกเราแต่ละคน
  • 12:18 - 12:22
    พวกเขาเริ่มจากมุมล่าง
    ขึ้นไปจากพื้น
  • 12:22 - 12:24
    พยายามและตะกายขึ้นไป
  • 12:24 - 12:27
    พวกที่ขึ้นไปได้เอื้อมมือลงมา
    เพื่อช่วยคนอื่น
  • 12:27 - 12:29
    และในภาพลวดลายเล็ก ๆ หนึ่งที่น่าทึ่ง
  • 12:29 - 12:32
    คุณจะเห็นชายผิวดำและชายผิวขาว
    ถูกดึงขึ้นไปด้วยกัน
  • 12:32 - 12:34
    ในมุมมองเอกภาพแห่งมนุษยชาติ
  • 12:34 - 12:36
    ในโลกใหม่นี้
  • 12:36 - 12:39
    พื้นที่ขนาดใหญ่ถูกให้กับบรรดาผู้ชนะ
  • 12:39 - 12:44
    ตรงนั้น คุณจะเห็นชายหญิงเปลือยกาย
    เหมือนกับนักกีฬา
  • 12:44 - 12:47
    พวกเขาคือพวกที่พ้นเคราะห์กรรม
  • 12:47 - 12:50
    และมุมมองของไมเคิลแอนเจโล
    กับคนที่ต่อสู้กับเคราะห์กรรม
  • 12:50 - 12:52
    เอาชนะอุปสรรค --
  • 12:52 - 12:54
    พวกเขาก็เหมือนกับนักกีฬา
  • 12:54 - 12:57
    คุณจะเห็นชายหญิงกำลังอวดกล้าม
    อวดโฉม
  • 12:57 - 12:59
    ในแสงไฟที่ไม่ธรรมดา
  • 13:00 - 13:02
    ผู้ที่เผ้าดูการรวมตัวกันนี้คือพระเยซู
  • 13:02 - 13:04
    ที่ตอนแรก
    เป็นชายที่รับทุกข์ทรมานบนกางเขน
  • 13:04 - 13:07
    ตอนนี้เป็นผู้ปกครองทรงสง่าบนสวรรค์
  • 13:07 - 13:10
    และอย่างที่ไมเคิลแอนเจโล
    พิสูจน์ให้เห็นในภาพวาด
  • 13:10 - 13:12
    ความยากลำบาก ความล้มเหลว
    และอุปสรรค
  • 13:12 - 13:15
    พวกมันไม่ได้จำกัดความเป็นเลิศ
    พวกมันหล่อหลอมความเป็นเลิศ
  • 13:16 - 13:19
    ตอนนี้ มันนำเราเข้าสู่สิ่งหนึ่งที่ดูประหลาด
  • 13:19 - 13:21
    นี่คือโบสถ์ส่วนตัวของสันตะปาปา
  • 13:21 - 13:24
    และวิธีที่ดีที่สุด ที่คุณจะอธิบายถึงสิ่งนั้น
    ก็คือกลุ่มคนเปลือย
  • 13:24 - 13:28
    แต่ไมเคิลแอนเจโลพยายาม
    ที่จะใช้ภาษาศิลปะที่ดีที่สุด
  • 13:28 - 13:30
    ภาษาศิลปะที่เป็นสากลที่สุดที่เขาคิดออก
  • 13:30 - 13:32
    คือร่างกายของมนุษย์
  • 13:32 - 13:38
    และแทนที่จะเป็นการแสดงคุณสมบัติ
    เช่นพละกำลัง หรือความรู้ของตนเอง
  • 13:38 - 13:42
    เขายืมรูปปั้นที่สวยงามมาจาก จูเลียส ที่สอง
  • 13:42 - 13:46
    เพื่อที่จะแสดงความเข้มแข็งจากข้างใน
    ในฐานะที่มันเป็นพลังภายนอก
  • 13:47 - 13:51
    ตอนนี้ มีนักเขียนยุคใหม่เขียนไว้ว่า
  • 13:51 - 13:55
    โบสถ์น้อยนั้นสวยเกินกว่า
    ที่จะไม่มีเรื่องขัดแย้ง
  • 13:55 - 13:56
    และมันก็เป็นเช่นนั้น
  • 13:56 - 14:00
    ต้องขอขอบคุณสำนักพิมพ์
    ไม่นานไมเคิลแอนเจโลก็พบว่า
  • 14:00 - 14:03
    การพร่ำบ่นด่า
    เกี่ยวกับการโป๊เปลือยกระจายไปทั่ว
  • 14:03 - 14:07
    และไม่นาน ผลงานชิ้นเอกของเขาที่เกี่ยวกับ
    ละครมนุษย์ก็ถูกตีตราว่าเป็นงานลามก
  • 14:07 - 14:09
    ถึงจุดที่ว่าเขาเติมภาพบุคคลอีกสองคน
  • 14:09 - 14:12
    หนึ่งในนั้นคือคนที่วิจารณ์เขา
    คือข้าหลวงของสันตะปาปา
  • 14:12 - 14:16
    และอีกคนหนึ่งคือเขาเอง
    ที่แห้งเป็นแกลบ ดูไม่เป็นนักกีฬา
  • 14:16 - 14:18
    อยู่ในมือของผู้ยอมพลีชีพเพื่อศาสนา
    ที่เป็นทุกข์มานาน
  • 14:18 - 14:22
    ปีที่เขาเสียชีวิต
    เขาเห็นรูปบางรูปถูกปกปิด
  • 14:22 - 14:28
    เหมือนเป็นชัยของความไขว้เขว
    เหนือการกระตุ้นสู่ความรุ่งโรจน์ของเขา
  • 14:28 - 14:30
    และตอนนี้ เราก็ยืนอยู่
  • 14:30 - 14:32
    ที่นี่และตอนนี้
  • 14:32 - 14:34
    เราอยู่ท่ามกลางพื้นที่
  • 14:34 - 14:36
    ระหว่างจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
  • 14:36 - 14:41
    ของประสบการณ์ทั้งหมดของมนุษย์
    ที่ยิ่งใหญ่
  • 14:41 - 14:45
    โบสถ์น้อยซิสตินบังคับให้เรามองไปรอบ ๆ
    ราวกับว่ามันเป็นกระจก
  • 14:45 - 14:46
    ฉันเป็นใครในกระจกนั่น
  • 14:46 - 14:47
    ฉันเป็นหนึ่งในกลุ่มคนนั้นหรือเปล่า
  • 14:47 - 14:49
    ฉันเป็นคนขี้เมาหรือเปล่า
  • 14:49 - 14:50
    ฉันเป็นนักกีฬาหรือเปล่า
  • 14:50 - 14:52
    และเมื่อเราออกจากสวรรค์
    แห่งความงามที่เฟื่องฟูแห่งนี้
  • 14:52 - 14:56
    เราได้รับแรงบันดาลใจให้ถาม
    คำถามแห่งชีวิตที่ยิ่งใหญ่
  • 14:56 - 15:01
    ฉันเป็นใคร และบทบาทไหนที่ฉันแสดง
    ในโรงมหรสพแห่งชีวิตนี้
  • 15:02 - 15:03
    ขอบคุณค่ะ
  • 15:03 - 15:06
    (เสียงปรบมือ)
  • 15:06 - 15:09
    บรูโน กูสซานิ: เอลิซาเบท ลีฟ ขอบคุณครับ
  • 15:09 - 15:13
    เอลิซาเบท คุณกล่าวถึง
    ประเด็นเรื่องงานลามก
  • 15:13 - 15:18
    มีการโป๊เปลือย ฉากชีวิตประจำวัน
    และสิ่งไม่เหมาะสมมากเกินไป
  • 15:19 - 15:20
    ในสายตาของคนในยุคนั้น
  • 15:20 - 15:22
    แต่อันที่จริงเรื่องราวนั้นยิ่งใหญ่กว่านั้น
  • 15:22 - 15:25
    มันไม่ใช่แค่ถูกแก้ไขอย่างรวดเร็ว
    และถูกปกปิด
  • 15:25 - 15:28
    งานศิลปะเหล่านี้เกือบที่จะถูกทำลาย
    ด้วยเหตุนั้น
  • 15:28 - 15:31
    เอลิซาเบธ ลีฟ: ผลจากภาพวันโลกาวินาศ
    มันยิ่งใหญ่มาก
  • 15:31 - 15:34
    สำนักพิมพ์ต้องการให้ทุกคนเห็นมัน
  • 15:34 - 15:38
    ฉะนั้น นี่ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง
    ที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่สัปดาห์
  • 15:38 - 15:42
    มันเป็นอะไรบางอย่าง
    ที่เกิดขึ้นในช่วง 20 ปี
  • 15:42 - 15:44
    ที่มีการแก้ไขทำซ้ำและบ่นวิจารณ์
  • 15:44 - 15:45
    บอกกับศาสนจักรว่า
  • 15:45 - 15:48
    "คุณไม่สามารถที่จะมาบอกพวกเรา
    ว่าเราจะต้องใช้ชีวิตอย่างไร
  • 15:48 - 15:51
    คุณไม่เห็นหรือว่า คุณมีงานลามก
    อยู่ในศาสนจักรน้อยของสันตะปาปาด้วยน่ะ"
  • 15:51 - 15:54
    และหลังจากการบ่นและยืนกราน
  • 15:54 - 15:57
    ว่างานพวกนี้จะต้องถูกทำลาย
  • 15:57 - 15:59
    ในที่สุด มันก็เป็นปี
    ที่ไมเคิลแอนเจโลเสียชีวิต
  • 15:59 - 16:01
    ที่ในที่สุดศาสนจักร
    ก็ได้พบกับวิธีประนีประนอม
  • 16:01 - 16:02
    เพื่อที่จะรักษาภาพวาดเอาไว้
  • 16:02 - 16:06
    และนั่นก็คือ
    การนำสิ่งปกปิดเพิ่ม 30 ชิ้นไปวาง
  • 16:06 - 16:08
    และนั่นก็คือใบฟิกซ์ที่มีมาแต่เดิม
  • 16:08 - 16:10
    นั่นเป็นที่มาของมัน
  • 16:10 - 16:14
    และมันมาจากการที่ศาสนจักร
    พยายามรักษางานศิลปะเอาไว้
  • 16:14 - 16:16
    ไม่ได้เข้าไปเผชิญหน้าปกป้องมัน
    หรือทำลายมัน
  • 16:17 - 16:20
    บรูโน: สิ่งที่คุณเพิ่งมอบให้กับเรา
    ไม่ใช่การท่องเที่ยวคลาสสิก
  • 16:20 - 16:23
    ที่ทุกคนได้ในปัจจุบัน
    เมื่อไปยังโบสถ์น้อยซิสติน
  • 16:23 - 16:25
    (เสียงหัวเราะ)
  • 16:25 - 16:27
    เอลิซาเบธ: ไม่รู้สิคะ
    นั่นเป็นการโฆษณาหรือเปล่าเนี่ย
  • 16:27 - 16:28
    (เสียงหัวเราะ)
  • 16:28 - 16:31
    บรูโน: ไม่ครับไม่ ไม่จำเป็นนะครับ
    มันเป็นแค่แถลงการณ์น่ะครับ
  • 16:31 - 16:35
    ประสบการณ์เกี่ยวกับศิลปะในปัจจุบัน
    กำลังเผชิญหน้ากับปัญหา
  • 16:35 - 16:38
    มีคนอยากดูมันมากเกินไป
  • 16:38 - 16:41
    และผลก็คือคนห้าล้านคน
    เดินผ่านประตูเล็ก ๆ นี่
  • 16:41 - 16:44
    และได้รับประสบการณ์
    ในแบบที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
  • 16:44 - 16:45
    เมื่อเทียบกับที่เราได้
  • 16:45 - 16:48
    เอลิซาเบธ: ใช่ค่ะ ฉันเห็นด้วย
    มันดีมาก ๆ ที่จะสามารถหยุดและดู
  • 16:48 - 16:51
    แต่ขอให้ตระหนักไว้ว่า
    ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ในนี่นั่นในวันนั้น
  • 16:51 - 16:53
    กับคน 28,000 คน
  • 16:53 - 16:56
    แม้ว่าในวันนั้น
    ที่คุณอยู่กับคนอื่น ๆ
  • 16:56 - 16:58
    มองไปรอบ ๆ ตัว
    และคิดว่า มันน่าอัศจรรย์จริง ๆ
  • 16:58 - 17:02
    ที่ภาพปูนเปียกบางภาพ
    จากเมื่อ 500 ปีก่อน
  • 17:02 - 17:05
    ยังคงดึงดูดผู้คนเหล่านี้
    ให้มายื่นอยู่เคียงข้างคุณ
  • 17:05 - 17:07
    มองขึ้นไป ในขณะที่พวกเขาอ้าปากค้าง
  • 17:07 - 17:12
    มันเป็นการประกาศที่ยอดเยี่ยม
    ว่าความงามสื่อสารกับเราอย่างไร
  • 17:12 - 17:15
    ผ่านกาลเวลา
    และผ่านพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
  • 17:15 - 17:16
    บรูโน: ลิซ กราซี
    [ขอบคุณ]
  • 17:16 - 17:17
    เอลิซาเบท: กราซี อะ ที
    [ขอบคุณค่ะ]
  • 17:17 - 17:18
    บรูโน: ขอบคุณครับ
  • 17:18 - 17:20
    (เสียงปรบมือ)
Title:
เรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนของโบสถ์น้อยซิสติน
Speaker:
เอลิซาเบท ลีฟ (Elizabeth Lev)
Description:

โบสถ์น้อยซิสตินเป็นหนึ่งในอาคารที่เป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญมากที่สุดในโลก แต่พวกคุณหลายคนคงจะไม่รู้จักมัน ในการบรรยายที่เต็มไปด้วยพลังนี้ นักประวัติศาสตร์ศิลปะ เอลิซาเบท ลีฟ นำเราไปตามเพดานเลื่องชื่อของอาคาร และคำอธิบายเชิงภาพของเรื่องราวโบราณของไมเคิลแองเจลโล (Michelangelo Buonarroti) ที่แสดงให้เห็นว่านักวาดภาพก้าวพ้นสัญลักษณ์ทางศาสนาในเวลานั้นไปยังน่านน้ำใหม่ทางศิลปะได้อย่างไร ห้าร้อยปีหลังจากศิลปินวาดภาพนี้ ลีฟกล่าว โบสถ์น้อยซีสตินบังคับให้เรามองไปรอบ ๆ รวามกับว่ามันเป็นกระจกและถามคำถามที่ว่า "ฉันเป็นใคร และบทบาทใดที่ฉันเล่นในมหสพอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตนี้"
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
17:33

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.