Permaculture - Emilia Hazelip - Synergistic Garden (95)

An educational video on no-till synergistic gardening that describes the step-by-step processes developed by Emilia Hazelip to
create an ecological agriculture. She became interested in Fukuoka's work in 1977 and this video shows the cultural and
climatological adaptations she has developed in the course of years of research.

A synergistic garden is an ecosystem that is consciously designed to allow all the dynamic life forms present in a wild soil to
remain present while still growing crops (on whatever scale). It is that simple. But that's not the view commonly held in the sphere
of science or in the politics of agribusiness which rule France. Emilia exclaims passionately: "The living world is not understood
by the technician, and since it is not understood, it is not studied for its diversity. People always want to apply mechanical laws to it..."

http://fukuokafarmingol.info/faemilia.html

Very practical, highly recommended

Download the orignal file uploaded here:
http://conspiracycentral.net:6969/stats.html?info_hash=933f0fbe5268835c13d094147f8b05e876c7bae9

Producer - Writer: Emilia Hazelip

Ο Κήπος της Εμίλια Χέιζλιπ

Καλλιέργεια της Γης με Συνέργεια

Αυτός ο κήπος εντατικής παραγωγής

και απόδοσης υψηλής ποιότητας

έχει δουλευτεί με ένα νέο σύστημα

ώστε να διατηρείται η γονιμότητα του εδάφους.

Σήμερα, που αναζητούνται βιώσιμα αγροτικά συστήματα,

το έργο του Μασανόμπου Φουκουόκα

αξίζει να γίνει γνωστό

για την θεμελιωδώς διαφορετική του πρόταση

από οποιαδήποτε άλλη μορφή γεωργίας υπάρχει σήμερα.

Αυτό που κάνει είναι να σταματά εντελώς το όργωμα του εδάφους,

τη χρήση και την ενσωμάτωση κομπόστ, κοπριάς

ή οποιουδήποτε άλλου είδους λίπανσης

είτε βιολογικής είτε χημικής.

Ο Φουκουόκα είναι ένας μακροβιολόγος και αγρότης

από την Ιαπωνία, ο οποίος το 1937 ξεκίνησε

μία επαναστατική μέθοδο γεωργίας,

η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η πρώτη

γεωργική μεταρρύθμιση από τότε που γεννήθηκε η γεωργία.

Είμαι μία αγρότισσα που ζει στη Γαλλία.

Η μαθητεία μου στη βιολογική γεωργία ξεκίνησε στην Καλιφόρνια

στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα.

Το όργωμα, η κατεργασία της γης που έπρεπε να κάνω

μου θύμιζε συνεχώς το καμένο, ταλαιπωρημένο χώμα

στα Καστιλλιάνικα σιτοχώραφα της Ισπανίας

Άρχισα να ενδιαφέρομαι για το έργο του Φουκουόκα

το 1978, όταν διάβασα το βιβλίο του.

Η δουλειά του ήταν ζωντανή απόδειξη του ότι η διαίσθησή μου δε λάθευε

ότι η κατεργασία του εδάφους δεν είναι απαραίτητη.

Αλλά το αποτέλεσμα που είχα όταν τον μιμήθηκα

ήταν τόσο απογοητευτικό που πολύ γρήγορα

συνειδητοποίησα την ανάγκη να τροποποιήσω και να προσαρμόσω το σύστημά του

για άλλες πολιτισμικές και κλιματικές συνθήκες.

Ο κήπος που θα δείτε εδώ έχει γίνει ακολουθώντας

τις ίδιες αρχές που πρότεινε ο Φουκουόκα

για να επιτύχουμε παραγωγή υψηλής ποιότητας

ενώ διατηρούμε τη γονιμότητα του εδάφους σε μόνιμη βάση.

Αυτό το αγρονομικό σύστημα χρησιμοποιεί τη δυναμική του νόμου της συνέργειας.

Οι 4 Νόμοι της Συνεργιστικής Γεωργίας

1. Όχι καλλιέργεια του εδάφους

2. Όχι χημικά ή βιολογικά λιπάσματα

3. Όχι χημικές επεμβάσεις

4. Όχι συμπίεση του εδάφους

Αφού γίνει η τελευταία άροση του εδάφους,

τοποθετούνται πάσσαλοι για να καθοριστεί ο χώρος για τα μονοπάτια και τα ανυψωμένα παρτέρια.

Με ένα φτυάρι παίρνουμε το χώμα από το χώρο που θα γίνουν τα μονοπάτια

και το προσθέτουμε εκεί που θα γίνουν τα παρτέρια με τα φυτά.

Εάν η ποιότητα του εδάφους που έχετε το επιτρέπει,

μπορείτε να σκάψετε βαθύτερα για να αυξήσετε το βάθος των παρτεριών.

Όσο πιο βαθιά είναι τα παρτέρια, τόσο περισσότερος χώρος για τις ρίζες των φυτών.

Με μία τσουγκράνα ισιώνετε το χώμα στο πάνω μέρος των παρτεριών για να μεγαλώσει η επιφάνειά τους.

Βάζετε το αρδευτικό σύστημα εάν χρειάζεται

και καλύψτε τα παρτέρια και τα μονοπάτια με οργανικά υλικά.

Για αυτό το κομμάτι χρησιμοποίησα μαλλί προβάτων.

Οι διαστάσεις: πλάτος παρτεριών 120 εκατοστά, πλάτος μονοπατιών 50 εκατοστά,

και ύψος παρτεριών 25-75 εκατοστά.

Το χώμα που σκάβουμε από τα μονοπάτια μπαίνει πάνω στα παρτέρια.

Πλάτος παρτεριών 120 εκατοστά, πλάτος μονοπατιών 50 εκατοστά,
και ύψος παρτεριών 25-75 εκατοστά.

Μπορείτε να δώσετε στα παρτέρια σας ό,τι σχήμα θέλετε,

αλλά να θυμάστε πάντα ότι πρέπει να μπορείτε να φτάνετε στο κέντρο του παρτεριού χωρίς κόπο.

Ως εδαφοκάλυψη το άχυρο είναι εύκολο στη χρήση, γρήγορο στην τοποθέτηση,

διατηρεί τη δομή του εδάφους και το εμπλουτίζει.

Αυτά τα παρτέρια έχουν ύψος 50 εκατοστά περίπου, φτάνουν μέχρι τα γόνατά μου.

Εάν έχετε δυνατές βροχές στην περιοχή σας, όπως εδώ,

τα ανυψωμένα παρτέρια με καλυμμένο έδαφος προστατεύουν το χώμα και τα φυτά,

τα οποία δεν παρασύρονται από το νερό της βροχής.

Ο κήπος μετά την ολοκλήρωση των παρτεριών, πάνω από 4 στρέμματα έκταση.

Ένας άλλος τρόπος να προετοιμάσετε το έδαφος για έναν λαχανόκηπο ή για όποιο άλλο είδος κήπου

είναι η εδαφοκάλυψη σε στρώματα,

δηλαδή η κάλυψη του εδάφους με χαρτόνι ή όποιο άλλο βιοδιασπώμενο υλικό, όπως π.χ. χαλιά,

που εμποδίζει την ήδη υπάρχουσα βλάστηση να προχωρήσει.

Εδώ θα φυτέψουμε πατάτες ενώ ταυτόχρονα θα καθαρίσουμε αυτό το κομμάτι γης από τα αγκάθια.

Δεν είναι το φυτό που καλλιεργούμε σε ένα χωράφι

αυτό που εξαντλεί τη γονιμότητα του εδάφους,

αλλά η καλλιέργεια, το όργωμα που γίνεται για να προετοιμαστεί το έδαφος

είναι αυτό που προκαλεί την απώλεια της γονιμότητας.

Με αυτή τη καλλιεργητική μέθοδο καταργούμε όλη αυτή τη δουλειά

και ταυτόχρονα καταργούμε την ανάγκη αντιστάθμισης των απωλειών.

Επίσης σταματούμε την συμπίεση του εδάφους, με τον τρόπο που κινούμαστε στον χώρο,

αλλά και εμποδίζοντας τη βροχή να έρθει σε άμεση επαφή με το έδαφος εξαιτίας της ανεπαρκούς του κάλυψης.

Αφού τα φυτά συνθέτουν ύλη από το φως και είναι επίσης ικανά να κάνουν βιολογικές μετατροπές,

δεν είναι απαραίτητο να βάλουμε πίσω στο έδαφος την ποσότητα των στοιχείων που έχει το φυτό στους ιστούς του.

Το φυτό παίρνει από το έδαφος μόνο μέταλλα και ιχνοστοιχεία, μόνο το 2,5 τοις εκατό της συνολικής του μάζας.

Τα φυτά συνθέτουν το υπόλοιπο της μάζας τους από φως και αέρια.

Αφήνοντας στο χωράφι εκείνα τα μέρη της σοδειάς που δεν χρησιμοποιούμε,

τα φυτά επιστρέφουν πιο πολλά στοιχεία στο έδαφος από ό,τι του πήραν.

Και εξάλλου, η αδιάκοπη δραστηριότητα των οργανισμών που ζουν στο έδαφος αυξάνει τη γονιμότητα.

Τώρα θα συγκομίσουμε τις πατάτες απλά παραμερίζοντας την εδαφοκάλυψη.

Χρησιμοποιούμε και τα άκρα του παρτεριού για φύτευση.

Οι κατηφέδες χρησιμοποιούνται σε όλον τον κήπο για να προστατεύουν τα άλλα φυτά από τους νηματώδεις.

Την άνοιξη μπορείτε να απομακρύνετε την εδαφοκάλυψη για μια-δυο μέρες,

ώστε να θερμάνετε το έδαφος πριν από τη σπορά.

Τα κουκιά χρησιμοποιούνται επίσης πολύ στον ανοιξιάτικο κήπο,

ανήκουν στην οικογένεια των αζωτοδεσμευτικών φυτών.

Παρ' όλο που δεν εξαρτώμαστε από το κομπόστ για να λιπάνουμε τον κήπο,

ανακυκλώνουμε όλα τα βιοδιασπώμενα υλικά από την κουζίνα και τον κήπο

και το κομπόστ που φτιάχνουμε χρησιμοποιείται κατόπιν στο θερμοκήπιο και στα φυτώρια.

Η δουλειά της σποράς και της μεταφύτευσης σε αυτό τον κήπο

έγινε εξολοκλήρου χειρωνακτικά από δύο άτομα στη διάρκεια δύο μηνών.

Η συνεργιστική γεωργία λειτουργεί με τη συνδυασμένη δράση και τη δύναμη της συνεργασίας

ανάμεσα σε όλα τα στοιχεία του συστήματος

και χάρη στην ταυτόχρονη δράση διαφορετικών παραγόντων που,

όταν βρίσκονται σε συνέργεια έχουν συνολικά μεγαλύτερη επίδραση

από το άθροισμα της επίδρασης του κάθε παράγοντα χωριστά.

Η ζωντανή ύλη γνωρίζει πώς να δημιουργεί τάξη από το χάος.

Μόνο η ζωντανή ύλη έχει αυτή την ιδιότητα.

Τα κουκιά και όλα τα φασόλια ανήκουν στην οικογένεια των ψυχανθών, που είναι αζωτοδεσμευτικά φυτά.

Χρησιμοποιούμε αυτά τα βρώσιμα φυτά τα οποία έχουν συμβιωτική σχέση με ορισμένα βακτήρια,

και έχουν την ικανότητα να δεσμεύουν άζωτο από την ατμόσφαιρα και να το αποδεσμεύουν στο έδαφος.

Ο αέρας αποτελείται από 78 τα εκατό άζωτο.

Εδώ βλέπουμε πώς πασπαλίζουμε ελαφρά με στάχτη τα φασόλια που φυτεύουμε.

Η στάχτη περιέχει κάλιο που διεγείρει τη βλάστηση των φασολιών.

Τα ψυχανθή, σε όλες τις φάσεις της ζωής τους, ενεργοποιούν τη ζωή στο έδαφος.

Μετά τη συγκομιδή τα φυτά κόβονται.

Οι ρίζες μένουν μέσα στο έδαφος ενώ το πάνω μέρος των φυτών μένει στο παρτέρι ως εδαφοκάλυψη.

Μην ενσωματώνετε τα ψυχανθή σκάβοντας το έδαφος.

Τα αζωτοδεσμευτικά μικρόβια που βρίσκονται στις ρίζες των φυτών μετατρέπουν το ατμοσφαιρικό άζωτο σε αμμώνιο.

Το αμμώνιο διαπερνά το ψυχανθές φυτό σε μορφή αμινοξέος

ή μετατρέπεται σε νιτρικό άλας από τα μικρόβια του εδάφους και απορροφάται από άλλα φυτά.

10 στρέμματα φασόλια ή φακές μπορούν να δεσμεύσουν 550 κιλά αζώτου σε κάθε σοδειά.

Εκτός από τη δωρεάν λίπανση που δίνουν τα αζωτοδεσμευτικά φυτά

ένα έδαφος που δεν καταστρέφεται από την άροση κατοικείται από πολλούς άλλους μικροοργανισμούς.

Αυτοί οι μικροοργανισμοί τρέφουν την καλλιέργεια

και καταστρέφουν παθογενή βακτήρια,

δημιουργώντας ολοένα αυξανόμενη γονιμότητα.

Σε ένα γραμμάριο εδάφους που δεν έχει υποστεί κατεργασία είναι δυνατόν να υπάρχουν

έως και 4 δισεκατομμύρια βακτήρια και η μάζα τους σε ένα προστατευμένο έδαφος

μπορεί να φτάσει τα 80 000 κιλά σε 10 στρέμματα γης σε ένα χρόνο.

Αλλά όταν το έδαφος καλλιεργηθεί, η μάζα τους φτάνει μόλις στις 5 με 6 000 κιλά.

Η μυκόρριζα, ένα άλλο βακτήριο που ζει χάρη στα φυτά,

από τα σάκχαρα που εκκρίνονται από τις ρίζες των φυτών.

Το έδαφος είναι σαν τη θάλασσα.

Όλοι οι οργανισμοί που ζουν σ' αυτό χρειάζονται αέρα να αναπνέουν,

αλλά μόνο σε μικρές ποσότητες και φιλταρισμένο.

Όταν, με την κατεργασία του εδάφους, διοχετεύεται υπερβολικός αέρας σε αυτό,

ο μικροοργανισμός πεθαίνει από από αυτή την υπερβολική δόση αερίων.

Μετά τη συγκομιδή όλων των κουκιών, τα φυτά θα κοπούν

και θα αφεθούν πάνω στα σαμάρια για να αποδομηθούν.

Δεν θα πειράξουμε τις ρίζες μέσα στο χώμα,

και θα αφήσουμε το πάνω μέρος του φυτού στην επιφάνεια ως εδαφοκάλυψη, χλωρή εδαφοκάλυψη.

Τα κρεμμύδια θα φυτευτούν στο πλάι των σαμαριών,

όπως επίσης τα πράσα και το σκόρδο.

Όλα αυτά τα φυτά, εκτός από βρώσιμα, είναι επίσης ωφέλιμα για άλλα φυτά που καλλιεργούμε,

γιατί βοηθούν στην καταπολέμηση επιβλαβών οργανισμών.

Εδώ προετοιμάζουμε τα πράσα για τη μεταφύτευση.

Η φύτευση τέτοιων φυτών, με στενό, όρθιο σχήμα

επιτρέπει την ανάμειξή τους στο παρτέρι με φυτά όπως το μαρούλι ή το σέσκουλο.

Η αποικοδόμηση της οργανικής ύλης καθιστά δυνατή τη μετατροπή των θρεπτικών συστατικών

στη μορφή που μπορούν να απορροφήσουν τα φυτά.

Υπάρχουν δύο είδη χούμου: ο μικροβιακός χούμος και ο υπολειμματικός χούμος.

Ο μικροβιακός χούμος μπορεί να δημιουργηθεί πολύ γρήγορα

σε ένα έδαφος πλούσιο σε νεκρούς μικροοργανισμούς

και σε άλλες ουσίες που βρίσκονται στην εδαφοκάλυψη και στα νεκρά φυτά που αποσυντίθενται στο έδαφος.

Ακόμα και σε πολύ φτωχά εδάφη με πολύ λίγο υπολλειματικό χούμο,

είναι δυνατό, με τη βοήθεια του μικροβιακού χούμου να επιτύχουμε πολύ γρήγορα

ικανοποιητική ποιότητα στη δομή του χώματος,

και μεγάλη ποσότητα μικροοργανισμών, ικανή να δώσει τροφή στην καλλιέργεια,

χωρίς να χρειάζεται να περιμένουμε χρόνια για να δημιουργηθεί χούμος.

Ο χούμος, αυτό το αποδομημένο και σχεδόν σταθερό οργανικό υλικό μέσα στο έδαφος

είναι υπεύθυνο για τη μετατροπή των θρεπτικών συστατικών από την ανόργανη μορφή τους

στην διαλυτή μορφή που απαιτούν τα φυτά.

Πολλά φυτά ρίχνουν μόνα τους το σπόρο τους στο έδαφος.

Μπορείτε να τα μεταφυτεύσετε και να τα βάλετε όπου θέλετε στον κήπο σας.

Εδώ μεταφυτεύω σέσκουλα.

Αυτό είναι ένα ακόμα πλεονέκτημα που έχετε

όταν επιτρέπετε στα φυτά να ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής τους και να ρίχνουν τον σπόρο τους.

Το σέσκουλο μπορεί επίσης να φυτευτεί στα πλάγια των σαμαριών.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κομμένο γρασίδι ως εδαφοκάλυψη

εφόσον σιγουρευτείτε ότι δεν έχει σπόρους και αφού το αφήσετε να ξεραθεί πριν το χρησιμοποιήσετε.

Τον πρώτο χρόνο το έδαφος θα "τρώει" την εδαφοκάλυψη

αλλά καθώς η οργανική ύλη στο έδαφος θα βελτιώνεται

η ποσότητα της εδαφοκάλυψης που θα χρειάζεται θα ελαττώνεται.

Ως εδαφοκάλυψη μπορείτε να χρησιμοποιείτε μια μεγάλη ποικιλία υλικών,

εφημερίδες, χαρτόνια, μαλλί προβάτου, όλα τα είδη άχυρου, πριονίδι, θρυμματισμένα κλαδιά..

Με το άχυρο της βρώμης ή της ώριμης σόγιας ως εδαφοκάλυψη

αποτρέπονται οι προσβολές από μήκυτες,

γιατί οι στρεπτομήκυτες που έλκονται από αυτό το είδος άχυρου

απελευθερώνουν αντιβιοτικές ουσίες.

Η διαρκής κάλυψη του εδάφους με βιοδιασπώμενα υλικά

είναι απαραίτητη για να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε τη γονιμότητα του εδάφους.

Στη φύση, η γη είναι πάντα καλυμμένη.

Στο δάσος, από πεσμένα φύλλα και άλλα οργανικά υπολείμματα

ή σε άλλα μέρη με ζωντανή βλάστηση.

Το δάσος δημιουργεί το καλύτερο και γονιμότερο έδαφος.

Εδώ, έχουμε κάνει εδαφοκάλυψη στα μονοπάτια με θρυμματισμένα κλαδιά από τα κλαδέματά μας.

Τον πρώτο χρόνο που θα φτιάξουμε αυτόν τον κήπο,

θα έχουμε να κάνουμε το ίδιο ξεβοτάνισμα

όσο και σε οποιαδήποτε άλλη μορφή γεωργικής παραγωγής.

Αλλά κάθε χρόνο που περνά θα έχουμε όλο και λιγότερο ξεβοτάνισμα.

Αυτό που έχουμε εδώ είναι ένα σύστημα που εξελίσσεται.

Πήρα τις πάπιες Ινδούς Δρομείς ως θηρευτές για τα σαλιγκάρια.

Αυτές οι πάπιες έχουν τη φήμη του ότι τρώνε τους γυμνοσάλιαγκες περισσότερο από κάθε άλλη πάπια

Αλλά δυστυχώς, μετά από λίγο άρχισαν να λιγουρεύονται και να τρώνε τα λαχανικά.

Τώρα δεν τους επιτρέπεται πλέον να κυκλοφορούν ελεύθερες σε όλο τον κήπο.

Υπάρχουν κι άλλοι θηρευτές σαλιγκαριών.

Σαύρες, φίδια, βάτραχοι, φρύνοι, σκατζόχοιροι, κάποια πουλιά,

και ακόμα και κάποια είδη σκαθαριών τρώνε τα σαλιγκάρια.

Εδώ μπορείτε να δείτε στον πυθμένα της τρύπας τα γυαλιστερά μαύρα ζωύφια.

Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λωρίδες χαλκού σε σχήμα κυλίνδρου

ακριβώς πριν αρχίσετε τη μεταφύτευση, για τις πρώτες μέρες

που τα σαλιγκάρια τρώνε τα μικρά φυτά με μεγαλύτερη λαιμαργία.

Κοντά στην πόρτα της κουζίνας έφτιαξα αυτή τον ελικοειδή κήπο,

με αρωματικά φυτά. Εδώ υπάρχουν τρία είδη φασκόμηλου,

θυμάρι, ρίγανη, εστραγκόν, και στην βόρεια πλευρά μέντα και μαϊντανός.

Και στην κορυφή ένας καπουτσίνος.

Η καλέντουλα προστατεύει όλα τα φυτά,

αλλά ιδιαίτερα τις ντομάτες και τις πατάτες από τους νηματώδεις.

Επίσης είναι εδώδιμη.

Ένα άλλο ωφέλιμο φυτό είναι η αψιθιά.

Προστατεύει από τη μύγα του λάχανου και απωθεί τους νηματώδεις από τα ραπανάκια.

Ο καπουτσίνος (ναστούρτιουμ) απωθεί το σκαθάρι των φασολιών

και προστατεύει τα λαχανώδη από τις μαύρες αφίδες και τις κολοκύθες από τα παράσιτα.

Τα φύλλα, τα άνθη και οι χλωροί σπόροι είναι εδώδιμοι.

Είναι Ιούλιος.

Τα σέσκουλα που βλέπετε εδώ είναι αυτά που είδατε να μεταφυτεύονται τέλος Απριλίου.

'Ένας άλλος σημαντικός συνεργάτης για την γονιμότητα του εδάφους

είναι ο γεωσκώληκας, αυτός που ζει βαθιά στο έδαφος, ο τύπος night crawler.

Αυτό το είδος τρέφεται με νεκρά φυτά, φύλλα, βλαστούς, ρίζες

και δεν τρώει το κομπόστ. Επίσης τρέφεται με ωμό κρέας και λίπος

και με μικρές ποσότητες χώματος.

Ο γεωσκώληκας παράγει κάθε μέρα ποσότητα περιττωμάτων ίση με το βάρος του

Ένα εκτάριο γης, ίσο με δέκα στρέμματα, που δεν είναι τραυματισμένη

μπορεί να παράγει περισσότερα από 10 000 κιλά περιττωμάτων σε ένα χρόνο.

Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 5% του συνολικού όγκου του επιφανειακού εδάφους.

Αερίζουν το έδαφος σε βάθος μέχρι και πέντε μέτρα και οι στοές τους

ενισχυμένες από τις εκκρίσεις τους βοηθούν στην ανάπτυξη των ριζών.

Σε αμμώδη εδάφη τα συσσωματώματα που δημιουργούνται από τα περιττώματα

αυξάνουν την ικανότητα του εδάφους να διατηρεί την υγρασία.

Όταν κάνουμε συγκομιδή φυτών όπως το μαρούλι,

τα κόβουμε αρκετά ψηλά από το έδαφος ώστε να επιτρέψουμε στο φυτό να αναπτυχθεί ξανά.

Εκτός από την ευκαιρία να ξανααναπτυχθεί, θα έχουμε και νεκρή φυτική ύλη ως εδαφοκάλυψη.

Αλλά, παρακαλώ, να είστε πολύ προσεκτικοί και να μην πατάτε πάνω στο ανυψωμένο παρτέρι

καθώς κάνετε τη συγκομιδή ή οποιαδήποτε άλλη εργασία.

Η συμπίεση του εδάφους εμποδίζει την βέλτιστη δραστηριότητα

ενός εδάφους που αναπνέει, και δεν θέλουμε να χρειαστεί να ξαναοργώσουμε.

Πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός ώστε να μην δρα επιβαρυντικά

στη βιολογική δραστηριότητα στο έδαφος.

Σε αυτό το είδος καλλιέργειας είναι ουσιαστικής σημασίας να μην κάνουμε τέτοιου είδους λάθη.

Σε ένα καλλιεργημένο χωράφι, σε ένα εκτάριο (10 στρέμματα)

οι αριθμοί των γεωσκωλήκων μπορούν να φτάσουν τα είκοσι κιλά

αλλά σε ένα μη-κατεργασμένο έδαφος ενός λιβαδιού

οι γεωσκώληκες μπορεί να φτάσουν σε βάρος τα 1500 κιλα

και να παράγουν μέχρι και 300 κιλά αζώτου.

Αυτό το μαρούλι έχει ήδη κοπεί μια φορά. Τώρα έχει ξαναμεγαλώσει

και σε λίγο θα ανθίσει και θα παράξει σπόρους,

οι οποίοι θα σκορπιστούν με τον αέρα, και όταν φυτρώσουν,

μπορείτε να μεταφυτέψετε τα νεαρά φυτά ή να τα αφήσετε στη θέση που φύτρωσαν.

Οι κατηφέδες είναι επίσης πολύ ωφέλιμοι στον κήπο.

Προστατεύουν τις ντομάτες από τη λευκή μύγα.

Τα λουλούδια είναι πολύ σημαντικά σε αυτό τον τύπο καλλιέργειας

Προσελκύουν έντομα επικονιαστές, ωφέλιμα έντομα θηρευτές,

και εκτός αυτού πολλά έχουν θεραπευτική και οικονομική αξία.

Όπως μπορείτε να δείτε, το μέγεθος και η ποσότητα των φυτών

όπως και η απόδοσή τους, δεν έχει διακινδυνεύσει καθόλου

από τη μη-χρήση κομπόστ ή οποιουδήποτε άλλου είδους λίπανσης.

Η συγκομιδή της χειμωνιάτικης κολοκύθας θα αρχίσει σύντομα.

Οι κλιματικές συνθήκες εδώ επιτρέπουν τη συγκομιδή του πράσου και του λάχανου

σε όλη τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα.

Πράσα και μαρούλια στα πλάγια των υπερυψωμένων παρτεριών.

Τα πράσα που βλέπετε εδώ έχουν μεταφυτευτεί πριν τρεις μήνες.

Τα μαρούλια μεταφυτεύτηκαν αμέσως μόλις συγκομίστηκαν τα προηγούμενα.

Αυτές οι ντοματιές δεν χρειάστηκαν καμία επέμβαση για να μείνουν υγιείς

και να δώσουν μια καλή παραγωγή.

Τα καρότα σπάρθηκαν πολύ κοντά μεταξύ τους και χρειάζονται αραίωμα,

το οποίο περιμένουμε να κάνουμε όταν μεγαλώσουν λίγο,

ώστε να μαζέψουμε πεντανόστιμα και τρυφερά΄καροτάκια.

Όταν αραιώνετε, μπορείτε να απομακρύνετε την εδαφοκάλυψη,

αν αυτό σας διευκολύνει για να κάνετε τη δουλειά,

αλλά μην ξεχνάτε να την ξαναβάλετε στη θέση της όταν τελειώσετε.

Είναι φθινόπωρο. Η καλοκαιρινή παραγωγή φτάνει στο τέλος της

Είναι ώρα να μεταφυτέψουμε κι άλλα μαρούλια και πράσα

ανάμεσα στα άλλα φυτά που αφέθηκαν να ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους,

να φτάσουν στην ωριμότητα και να σποριάσουν.

Ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιήσουμε τους σπόρους από τα φυτά αυτά,

δίπλα τους σπέρνουμε και φυτεύουμε νέα φυτά.

Από την πρώτη σεζόν ξεκινάμε ένα σύστημα συνέχειας

στο οποίο μια μεγάλη ποικιλία φυτών πολλών τύπων και ηλικιών βρίσκεται συνεχώς στη γη.

Για να είναι ζωντανό και υγιές, το έδαφος χρειάζεται την παρουσία ριζών,

τόσο όσο τα φυτά χρειάζονται την παρουσία του ήλιου.

Όταν θέλετε να βελτιώσετε την ποιότητα του εδάφους,

φυτέψτε πολλά φυτά με διαφορετικά είδη ριζών.

Όσο πιο πλούσιο σε ποικιλότητα είναι το σύστημά σας,

τόσο πιο υγιές θα είναι το έδαφος.

Αλλά θυμηθείτε, αφήστε τα μέρη των φυτών που δεν χρησιμοποιούνται,

να πεθάνουν και να αποδομηθούν εκεί που έζησαν,

οι ρίζες μέσα στο χώμα, τα πάνω μέρη στην επιφάνεια του εδάφους.

Μην τρέφετε επιπλέον το έδαφος.

Θα καταστρέψετε την εγγενή ικανότητά του να τραφεί από μόνο του

και μπορεί να δημιουργήσετε προβλήματα υγείας,

που συνδέονται με "δυσπεψία", που θα εκδηλωθεί με αρρώστιες στα φυτά σας.

Το έδαφος είναι ένας οργανισμός ικανός να διατηρήσει μόνος του την καλή του υγεία.

Έδαφος και φυτά φτιάχνουν ένα αδιαίρετο σύστημα.

Εξαρτάται από μας να μάθουμε πώς να αλληλεπιδρούμε με αυτόν τον οργανισμό,

αντί για ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, δηλαδή ο εξαναγκασμός του εδάφους

να προσαρμόζεται σε ό,τι έχει καθιερωθεί να εφαρμόζεται από τους αγρότες και τους γεωπόνους,

για να παίρνουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγή από το έδαφος.

Αυτά τα παρτέρια είναι γεμάτα από ανθισμένο σέλινο

και διάφορα φυτά που βγαίνουν "αυθόρμητα" και που τα ονομάζουμε ζιζάνια.

Αυτό έπρεπε να το είχαμε κάνει νωρίτερα αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Το ξεβοτάνισμα γίνεται με τα χέρια, που μπορεί να φαίνεται χρονοβόρο,

αλλά η καταστροφή των ριζών γίνεται συνειδητά

ώστε να μην ξαναχρειαστεί να ξεβοτανίσουμε αυτά τα παρτέρια

και καθώς το έδαφος δεν διαταράσσεται σε βάθος,

δεν θα έρθουν στην επιφάνεια άλλοι σπόροι ζιζανίων,

που θα φύτρωναν με το φως του ήλιου,

το οποίο σημαίνει ότι με το πέρασμα των εποχών το ξεβοτάνισμα ελαχιστοποιείται.

Σε ένα εξελισσόμενο σύστημα δεν επαναλαμβάνουμε επακριβώς τις ίδιες ενέργειες

τον επόμενο χρόνο, στο ίδιο μέρος την ίδια εποχή.

Όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εδαφοκάλυψη σε έναν κήπο.

Απλώς σιγουρευτείτε ώστε οι ρίζες που ξεβοτανίζετε

να μείνουν στα μονοπάτια για να ξεραθούν πριν χρησιμοποιηθούν ως εδαφοκάλυψη.

Μπορούμε να κόψουμε τα φυτά του σέλινου και να τα χρησιμοποιήσουμε ως εδαφοκάλυψη,

δίνοντας μια εντυπωσιακή ποσότητα βιομάζας.

Κόβοντας τα φυτά αρκετά ψηλά όταν κάνουμε τη συγκομιδή,

τους δίνουμε τη δυνατότητα να ξαναμεγαλώσουν

και να μας δώσουν κι άλλη παραγωγή πριν σποριάσουν.

Και όταν σποριάσουν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χλωρή λίπανση.

Δεν χρειάζεται να αφήσετε όλα τα φυτά σας να ανθίσουν

και να ολοκληρώσουν τον αναπαραγωγικό τους κύκλο,

αλλά είναι μια καλή στρατηγική να αφήσετε μερικά από αυτά να το κάνουν.

Όλα γίνονται εδαφοκάλυψη.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για αυτόν τον τύπο καλλιέργειας,

εκτός από τα βιβλία του Φουκουόκα,

διαβάστε το Soil and Erosion του Marc Bonfils,

το βιβλίο Biological Transmutations του Louis Kervran,

και Permaculture, των David Holmgren και Bill Mollison.

Μια ταινία της Emilia Hazelip

Επικοινωνήστε στη διεύθυνση

Permaculture, Bouriège, 11300, France

Φωτογραφία και Μοντάζ
Bérengère TACK

Πάπιες: Καραφόν και οι 3 Χάριτες

Παιδιά: Ντελφίν και Μαριόν

Πειραματικός Κήπος στις Κουρμέτ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους τους μαθητευόμενους που δούλεψαν στον κήπο

Clin d'Oeil Vidéo

Απρίλιος 1995