Ξαναγυρνώντας στους "Βιώσιμους Δρόμους" του Donald Appleyard

http://www.streetfilms.org/revisiting-donald-appleyards-livable-streets/

(μουσική)

Bruce Appleyard: Στο βιβλίο "Βιώσιμοι Δρόμοι υπάρχουν οι πρώτες πληροφορίες βασισμένες σ' έρευνα για το κυκλοφοριακό πρόβλημα σε δρόμους μέσα σε γειτονιές.

Παρείχε τη βασική επιχειρηματολογία για τον περιορισμό της κυκλοφορίας.

(μουσική)

Mark Gorton: Ο καθηγητής Donald Appleyard έκανε μια σειρά από μελέτες

σε τρεις διαφορετικούς δρόμους του Σαν Φραντσίσκο. Αυτοί οι δρόμοι ήταν καθόλα παρόμιοι,

εκτός από ένα στοιχείο - το βαθμό κυκλοφοριακής συμφόρησης σε καθέναν από αυτούς.

Και αυτό που απέδειξε ο Donald Appleyard, ήταν ότι και η παραμικρή ύπαρξη αυτοκινήτων,

με το βαθμό επικινδυνότητας που εμπεριέχουν, αλλά και το θόρυβο και την περιβαλλοντική επιβάρυνση, υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής στις γειτονιές.

Βruce Appleyard: Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον στα σχεδιαγράματα των "Βιώσιμων Δρόμων" και αυτό που στην πραγματικότητα πρόσθεσαν

είναι ότι μας έκαναν να ξεπεράσουμε το ενδιαφέρον μας μόνο στους αριθμούς των τραυματιών ή νεκρών στους δρόμους,

δείχνοντάς μας πως υπάρχει άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να υπολγίζουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις της κίνησης στους δρόμους στις γειτονιές.

Για παράδειγμα γειτονιές με δρόμους χαμηλής κυκλοφορίας βοηθάνε στο να είναι οι κοινότητες περισσότερο δεμένες,

ενώ αντίθετα σε γειτονίες με δρόμους με έντονη κίνηση, αναπτύσσονται λιγότεροι κοινωνικοί δεσμοί.

Μark Gorton: Αυτό το γράφημα δείχνει τις κοινωνικές επαφές και σχέσεις σ' αυτούς τους τρεις διαφορετικούς δρόμους.

Κάθε γραμμή λοιπόν μας δείχνει μια διαπροσωπική επαφή ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.

Σε δρόμους με μεγάλη κίνηση, υπάρχουν πολύ λιγότερες γραμμές (επαφές) σε αντίθεση

με λιγότερο πολυσύχναστους δρόμους, όπου καθαρά βλέπουμε περισσότερες διασυνδέσεις.

Αυτό λοιπόν που μας δείχνουν τα γραφήματα είναι πως οι άνθρωποι σε χαμηλής κυκλοφορίας δρόμους, γνωρίζουν περισσότερους ανθρώπους,

έχουν περισσότερους φίλους απ' ότι σε γειτονιές με αυξημένη κυκλοφορία.

Σε "ήσυχες" γειτονιές οι άνθρωποι έχουν κατά μέσο όρο 3 φίλους, ενώ όπου υπάρχει έντονη κυκλοφορία έχουν 0,9 ανά άτομο.

Το γεγονός ότι η κίνηση του δρόμου που μένουμε επηρεάζει τον αριθμό των φίλων

που έχουμε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό.

Το άλλο που έκανε ο Donald Appleyard σ' αυτά τα γραφήματα, είναι αυτές οι μικρές κουκίδες που δείχνουν τα σημεία όπου συγκεντρώνονται οι κάτοικοι μιας γειτονιάς.

Βλέπουμε πως σε δρόμους με αυξημένη κίνηση, υπάρχουν λιγότερες κουκίδες και

και είναι λίγα τα σημεία όπου οι κάτοικοι συγκεντρώνονατι στο δρόμο τους. Το γεγονός ότι

έγινε δυνατή η μέτρηση και η ποσοτικοποίηση της μείωσης του αριθμού των φίλων των ανθρώπων,

που προκαλείται από την αυξημένη κυκλοφορία είναι εξαιρετικά σημαντικό και βοηθά να φωτίσει το αόρατο κακό που κάνει η κυκλοφορία οχημάτωνκαθημερινά.

(μουσική)

Bruce Appleyard: Ακόμα αυτά τα γραφικά δείχνουν την έκταση του εδάφους στο σπίτι κάποιου,

γεγονός σημαντικό καθώς βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν την όχληση της κυκλοφορίας,

την απειλή της ασφάλειας, το θόρυβο, την μόλυνση, που είναι στην πραγματικότητα αρνητικές επιπτώσεις

σ' αυτό που θα έπρεπε ν' αποτελεί τη γειτονιά ή την προέκταση του σπιτιού μας.

(μουσική)

Mark Gorton: Εδώ τώρα απεικονίζονται οι απαντήσεις των ανθρώπων σε τρεις διαφορετικούς δρόμους,

σ'αυτόν με πολλή κίνηση, με μέτρια και με χαμηλή.

Είναι προφανώς ευκολονόητα αυτά τα διαγράμματα,

αφού σε δρόμους με αυξημένη κίνηση η άνθρωποι σχεδίασαν κόκκινα τρίγωνα, που δείχνουν

τα διαμερίσματά τους ή σε κάποιες περιπτώσεις την πολυκατοικία τους σαν την έκταση του σπιτιού τους. Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι

όρισαν το εύρος της κατοικίας τους μόνο σαν τον ιδιωτικό τους χώρο στον οποίο κατοικούν ή έστω

το κτίριο που μένουν. Ενώ βλέπετε πως στους πιο ήσυχους δρόμους οι περισσότεροι άνθρωποι

ορίζουν ολόκληρο το δρόμο ως το εύρος του σπιτιού τους, με λίγους απ' αυτούς να λένε

το κτίριο ή μια ελάχιστα μεγαλύτερη περιοχή. Πηγαίνοντας σε δρόμους με μέτρια κίνηση μερικοί άνθρωποι επίσης όρισαν μόνο το χώρο του διαμερίσματός τους.

Περισσότεροι απ' αυτούς δήλωσαν όλο το κτίριό τους και οι λιγότεροι όρισαν την περιοχή όλου του δρόμου.

Αυτές οι αόρατες ζημίες είναι που πρέπει οι άνθρωποι να γνωρίζουν και να έχουν υπόψη τους όταν οδηγούν ώστε να καταλαβαίνουν πως η οδηγική τους συμπεριφορά επηρρεάζει τους συνανθρώπους τους.

Bruce Appleyard: Βασικά ο "Βιώσιμος Δρόμος" είναι αυτός στον οποίο νιώθεις άνετα, αυτός που σου δίνει ενέργεια.

Άρα ο "μη- Βιώσιμος" είναι αυτός από τον οποίο θέλεις να ξεφύγεις. Το σημαντικότερο σημείο της έρευνας

ήταν ότι δείχνει στην πραγματικότητα τα αισθήματα που έχουμε για το δρόμο μας.

Mark Gorton: Ένα άλλο κομμάτι της έρευνας που ο Donald Appleyard διεξήγαγε

μαζί με τους κατοίκους, ήταν ότι τους έδωσε ένα λευκό χάρτη του δρόμου τους και τους ζήτησε

να ζωγραφίσουν το δρόμο. Και αυτές οι σύνθετες εικόνες εδώ που έχουν παραχθεί δείχνουν

πόσες φορές έχει σχεδιαστεί το κάθε στοιχείο. Βλέπουμε πως στους δρόμους με αυξημένη κίνηση οι κάτοικοι

σχεδιάζουν μόνο το δρόμο με ελάχιστες λεπτομέρειες. Πηγαίνοντας σε δρόμους με μέτρια κίνηση

οι άνθρωποι ζωγραφίζουν περισσότερες λεπτομέρειες κυρίως που αφορούν τα κτίρια.

Ενώ σε δρόμους χαμηλής κυκλοφορίας, οι άνθρωποι βάζουν λεπτομέρειες των κτιρίων, φυτά, στοιχεία που δείχνουν πως οι άνθρωποι γνωρίζουν το δρόμο τους καλύτερα.

Όταν φέρνουν την εικόνα του στο μυαλό τους, μπορούν να απεικονίσουν πολλές λεπτομέρειες, πολλές αποοχρώσεις.

Αυτές οι έρευνες ήταν η πρώτη ακαδημαϊκή μελέτη στις ΗΠΑ που αποδεικνύουν τισ κοινωνικές επιπτώσεις της οδικής κυκλοφορίας.

Bruce Appleyard: Η ιδιοκτησία Ι.Χ. σ' αυτή τη χώρα έχει τριπλασιαστεί από τότε που πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο "Βιώσιμοι Δρόμοι".

Άρα η κυκλοφορία ως συγκρουσιακή εισβολή στις γειτονιές, εξακολουθεί να αποτελεί ένα μείζον ζήτημα, που οφείλουμε ν' αντιμετωπίσουμε.