สาเหตุที่ฉันกลัวการพูดต่อหน้าสาธารณะอย่างสุดชีวิต
-
0:00 - 0:05ตอนที่ฉันตกลงจะมาทำสิ่งนี้ ฉันไม่รู้
-
0:05 - 0:10ว่าเขาอยากให้ฉันมาพูดหรือมาร้องเพลง
-
0:10 - 0:15แต่พอเขาบอกว่าหัวข้อคือเรื่องภาษา
-
0:15 - 0:20ฉันรู้สึกว่า
ฉันต้องพูดเกี่ยวกับอะไรสักอย่างบ้างแหละ -
0:20 - 0:24ฉันมีปัญหา
-
0:24 - 0:26มันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในโลก
-
0:26 - 0:28ฉันสบายดี
-
0:28 - 0:29ฉันไม่ได้ตื่นเต้นอะไร
-
0:29 - 0:31ฉันรู้ว่าอีกหลายๆ คนบนโลกใบนี้
-
0:31 - 0:35ต้องเจอกับอะไรที่แย่กว่ามากมาย
-
0:35 - 0:41แต่สำหรับฉัน ภาษาและดนตรี
-
0:41 - 0:46เกิดการเชื่อมโยงกัน
อย่างเหนียวแน่นผ่านสิ่งสิ่งนี้ -
0:46 - 0:54ประเด็นคือ ฉันติดอ่าง
-
0:54 - 0:56มันอาจจะดูตลกพิกล
เพราะชีวิตของฉันที่ผ่านมา -
0:56 - 1:00ก็ใช้เวลาอยู่บนเวทีซะเยอะ
-
1:00 - 1:03ใครๆ ก็คงจะคิดว่าฉันคุ้นเคย
-
1:03 - 1:05กับการอยู่ต่อหน้าสาธารณะ
และรู้สึกสบายๆ ที่ยืนอยู่ตรงนี้ -
1:05 - 1:08พูดคุยกับพวกคุณ
-
1:08 - 1:13แต่จริงๆ แล้ว
ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ -
1:13 - 1:17ซึ่งรวมถึง ณ เวลานี้ด้วย
สิ่งที่ฉันกลัวอย่างสุดชีวิตคือ -
1:17 - 1:20การพูดในที่สาธารณะ
-
1:20 - 1:25ส่วนการร้องเพลงในที่สาธารณะน่ะ
คนละเรื่องเลย (เสียงหัวเราะ) -
1:25 - 1:28เดี๋ยวอีกแป๊บหนึ่งค่อยว่ากัน
-
1:28 - 1:34ฉันไม่เคยพูดถึงมันอย่างเปิดอกขนาดนี้มาก่อน
-
1:34 - 1:37ฉันคิดว่ามันเป็นเพราะฉันอยู่ด้วยความหวังมาตลอด
-
1:37 - 1:39ว่าเมื่อฉันเป็นผู้ใหญ่
-
1:39 - 1:45ฉันจะเลิกติดอ่าง
-
1:45 - 1:49ฉันโตมากับความคิดที่ว่าเมื่อฉันโตแล้ว
-
1:49 - 1:52ฉันจะได้เรียนภาษาฝรั่งเศส
-
1:52 - 1:55และเมื่อฉันโต
ฉันจะเรียนรู้การจัดการเรื่องเงินๆ ทองๆ -
1:55 - 1:57และเมื่อฉันโต ฉันจะเลิกติดอ่าง
-
1:57 - 2:00แล้วฉันจะสามารถพูดในที่สาธารณะ
และอาจจะเป็นนายกรัฐมนตรี -
2:00 - 2:03และทุกอย่างก็เป็นไปได้... ก็นะ
-
2:03 - 2:07(เสียงหัวเราะ)
-
2:07 - 2:10ฉะนั้นฉันจึงสามารถพูดถึงมันได้
-
2:10 - 2:13เพราะฉันมาถึงจุดที่ —
-
2:13 - 2:17คือ ฉันก็ 28 แล้ว
-
2:17 - 2:20ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าฉันโตแล้ว
-
2:20 - 2:22(เสียงหัวเราะ)
-
2:22 - 2:24และฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
-
2:24 - 2:28ผู้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยอาชีพนักแสดง
-
2:28 - 2:31ทั้งๆที่มีปัญหาเรื่องการพูด
-
2:31 - 2:35ฉันเลยคิดว่าฉันน่าจะเปิดอกพูดความจริงดีกว่า
-
2:35 - 2:39การพูดติดอ่างมีหลายๆ แง่มุมที่น่าสนใจ
-
2:39 - 2:42สำหรับฉัน สิ่งที่แย่ที่สุดที่จะเกิดขึ้นได้
-
2:42 - 2:45คือการไปเจอกับคนติดอ่างอีกคนหนึ่ง
-
2:45 - 2:49(เสียงหัวเราะ)
-
2:49 - 2:52มันเกิดขึ้นตอนที่ฉันอยู่ที่เมืองฮัมบูร์ก
-
2:52 - 2:54มีผู้ชายคนหนึ่ง
ตอนที่เราทำความรู้จักกันเขาพูดว่า -
2:54 - 2:58"สวัสดี ผ-ผ-ผ-ผมชื่อโจ"
-
2:58 - 3:02แล้วฉันก็พูดว่า
"โอ้ สวัสดี ฉ-ฉ-ฉ-ฉันชื่อเม็ก" -
3:02 - 3:04ลองจินตนาการดูสิว่า
ฉันตกใจแค่ไหนตอนที่ระลึกได้ว่า -
3:04 - 3:06เขาคิดว่าฉันล้อเลียนเขาอยู่
-
3:06 - 3:10(เสียงหัวเราะ)
-
3:12 - 3:17คนอื่นคิดว่าฉันเมาตลอดเวลา
-
3:17 - 3:21(เสียงหัวเราะ)
-
3:21 - 3:24หลายคนคิดว่าฉันลืมชื่อของพวกเขา
-
3:24 - 3:29เวลาที่ฉันลังเลก่อนที่จะพูดออกมา
-
3:29 - 3:31แล้วมันเป็นอะไรที่แปลกมาก เพราะว่า
-
3:31 - 3:35คำนามนี่เป็นอะไรที่แสบที่สุดเลย
-
3:35 - 3:39ถ้าฉันกำลังจะใช้คำว่า "วันพุธ" ในประโยค
-
3:39 - 3:42และฉันกำลังจะมาถึงคำนั้นแล้ว
-
3:42 - 3:45และฉันรู้สึกว่าฉันจะติดอ่างหรืออะไรประมาณนั้น
-
3:45 - 3:48ฉันสามารถเปลี่ยนคำนั้นเป็น "วันพรุ่งนี้"
-
3:48 - 3:50หรือ "วันที่ถัดจากวันอังคาร"
-
3:50 - 3:53หรืออะไรอย่างอื่นสักอย่าง
-
3:53 - 3:58มันดูเยอะ แต่มันก็ช่วยให้ผ่านไปได้
-
3:58 - 4:00เพราะที่ผ่านมาฉันก็เรียนรู้ที่จะ
-
4:00 - 4:05พลิกแพลงใช้ช่องโหว่ตรงนี้ของการพูด
-
4:05 - 4:08แบบที่ว่า ในวินาทีสุดท้าย
-
4:08 - 4:12คุณพลิกเปลี่ยนคำคำนั้นไป
แล้วหลอกสมองตัวเอง -
4:12 - 4:16แต่ชื่อคนมันไม่ใช่อะไรที่เปลี่ยนได้
-
4:16 - 4:18(เสียงหัวเราะ)
-
4:20 - 4:22ช่วงที่ฉันร้องเพลงแจ๊สบ่อยๆ
-
4:22 - 4:27ฉันทำงานบ่อยกับนักเปียโนคนหนึ่งที่ชื่อสตีฟ
-
4:27 - 4:30คุณคงพอจะสรุปได้ว่า
-
4:30 - 4:33เสียง "ส" กับ "ต" ไม่ว่าจะอยู่รวมกันหรือแยกกัน
-
4:33 - 4:36เป็นจุดอ่อนแท้ๆ ของฉันเลย
-
4:37 - 4:39แต่ฉันก็ต้องแนะนำนักดนตรี
-
4:39 - 4:43ในขณะที่เสียงจังหวะในพื้นหลังกำลังเล่นอยู่
-
4:43 - 4:46แล้วพอมาถึงสตีฟ
-
4:46 - 4:51ฉันก็มักจะติดอยู่ที่ "สต"
-
4:51 - 4:54แล้วมันเป็นอะไรที่น่าอายและอึดอัดมาก
แถมยังเป็นตัวทำลายบรรยากาศที่ดีเยี่ยม -
4:57 - 4:59พอเกิดขึ้นหลายๆ ครั้ง
-
4:59 - 5:04สตีฟเลยยินดีที่จะใช้ชื่อ "ซีฟ" แทน
-
5:04 - 5:09แล้วเราก็ผ่านกันมาแบบนี้ (เสียงหัวเราะ)
-
5:10 - 5:12ฉันไปรับการบำบัดมาเยอะอยู่
-
5:12 - 5:15และวิธีการรักษาหนึ่งที่แพร่หลายคือการใช้
-
5:15 - 5:19เทคนิคหนึ่งที่เรียกว่าการพูดแบบลื่นไหล
-
5:19 - 5:25ซึ่งก็คือการที่คุณแทบจะร้องทุกอย่างออกมาเป็นเพลง
-
5:25 - 5:27ประมาณว่าเชื่อมทุกคำเข้าด้วยกัน
-
5:27 - 5:31เป็นท่วงทำนอง เหมือน
การพูดของครูโรงเรียนอนุบาล -
5:31 - 5:35แล้วมันทำให้คุณฟังดูใจเย็นมาก
เหมือนทานยาแวเลียมไปซะเยอะ -
5:35 - 5:39แล้วทุกอย่างช่างสงบสุขเหลือเกิน (เสียงหัวเราะ)
-
5:39 - 5:42ซึ่งนั่นไม่ใช่ตัวฉันที่แท้จริง
-
5:42 - 5:46ฉันก็ใช้วิธีนั้นอยู่หรอก
-
5:46 - 5:53ฉันใช้มันเวลาไปออกรายการโทรทัศน์
-
5:53 - 5:56หรือเวลาต้องให้สัมภาษณ์รายการวิทยุ
-
5:56 - 6:01เมื่อมูลค่าของเวลาออกอากาศอยู่ที่จุดสูงสุด
-
6:01 - 6:04(เสียงหัวเราะ)
-
6:04 - 6:08ฉันผ่านมันไปด้วยวิธีนี้เพื่องานของฉัน
-
6:08 - 6:11แต่ในฐานะศิลปินคนหนึ่งที่รู้สึกว่าผลงาน
-
6:11 - 6:17ควรเกิดขึ้นบนพื้นฐานของความซื่อสัตย์
-
6:17 - 6:21และความเป็นจริง
-
6:21 - 6:25หลายครั้งมันทำให้รู้สึกว่าเป็นการหลอกลวง
-
6:25 - 6:28ซึ่งก็คือเหตุผลว่าทำไมก่อนที่ฉันจะร้องเพลง
ฉันอยากจะบอกคุณ -
6:28 - 6:32ว่าการร้องเพลงมีความหมายอย่างไรกับฉัน
-
6:32 - 6:36มันเป็นอะไรมากกว่าการทำเสียงเพราะๆ
-
6:36 - 6:41และมันเป็นอะไรมากกว่าการทำเพลงดีๆ
-
6:41 - 6:47มันมากกว่าการรู้สึกเป็นที่รู้จักหรือมีคนเข้าใจ
-
6:47 - 6:53มันมากกว่าการทำให้คุณสามารถรู้สึกสิ่งที่ฉันรู้สึก
-
6:53 - 6:55มันไม่ใช่เรื่องของตำนาน
-
6:55 - 7:00หรือการสร้างตนเองให้เป็นตำนานสำหรับคุณ
-
7:00 - 7:06ด้วยกลไกอะไรสักอย่าง
-
7:06 - 7:10ของโสตประสาทสมองมนุษย์
-
7:10 - 7:16มันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดอ่างเวลาร้องเพลง
-
7:16 - 7:20ตอนที่ฉันเด็กๆ นั่นเป็นวิธีหนึ่งในการรักษา
-
7:20 - 7:22และสำหรับฉันมันก็ได้ผลมาก
-
7:22 - 7:28การร้องเพลงน่ะ ฉันเลยทำซะเยอะ
-
7:28 - 7:32และนั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้ในวันนี้
-
7:32 - 7:36(เสียงปรบมือ)
-
7:36 - 7:40ขอบคุณค่ะ
-
7:42 - 7:47สำหรับฉันแล้ว การร้องเพลงคือ
การปลดเปลื้องความกังวลทุกอย่าง -
7:47 - 7:55มันเป็นเวลาเดียวที่ฉันรู้สึกว่า
สามารถสื่อความได้อย่างคล่องแคล่ว -
7:55 - 7:59มันเป็นเวลาเดียวที่สิ่งที่ออกมาจากปากของฉัน
-
7:59 - 8:01มีความหมายตรงเป๊ะกับสิ่งที่ฉันต้องการจะสื่อ
-
8:01 - 8:04(เสียงหัวเราะ)
-
8:04 - 8:07ฉันรู้ว่านี่คือ TED Talk
-
8:07 - 8:10แต่ตอนนี้ฉันจะร้องเพลงแทนละ
-
8:10 - 8:12นี่เป็นเพลงที่ฉันแต่งขึ้นเมื่อปีที่แล้ว
-
8:12 - 8:14ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ
-
8:14 - 8:20(เสียงปรบมือ)
-
8:27 - 8:33(เสียงเปียโน)
-
8:43 - 8:47♪ ฉันคงจะเป็นผู้เลอโฉมได้ ♪
-
8:47 - 8:50♪ แต่จมูกของฉัน ♪
-
8:50 - 8:54♪ ใหญ่เกินไปนิด ♪
-
8:54 - 8:57♪ สำหรับใบหน้าของฉัน ♪
-
8:57 - 9:01♪ และฉันคงจะเป็นนักช่างฝันได้ ♪
-
9:01 - 9:05♪ แต่ความฝันของฉัน ♪
-
9:05 - 9:08♪ ยิ่งใหญ่เกินไปหน่อย ♪
-
9:08 - 9:12♪ สำหรับพื้นที่แค่นี้ ♪
-
9:12 - 9:16♪ และฉันคงจะเป็นเทพธิดาได้ ♪
-
9:16 - 9:19♪ แต่บุญบารมีของฉัน ♪
-
9:19 - 9:23♪ จืดจางลงในแสงแพรวพราว ♪
-
9:23 - 9:26♪ จากความสง่างามของคุณ ♪
-
9:26 - 9:30♪ และฉันคงจะเป็นตัวโจ๊ก ♪
-
9:30 - 9:39♪ แต่ไพ่ใบนั้นกลับดูงี่เง่าเมื่อคุณวาง ♪
-
9:39 - 9:43♪ ไพ่เอส ♪
-
9:56 - 9:59♪ ฉันอยากจะรู้ ♪
-
9:59 - 10:03♪ มีดวงดาวบ้างไหมในขุมนรก ♪
-
10:03 - 10:07♪ และฉันอยากจะรู้ ♪
-
10:07 - 10:11♪ อยากจะรู้ว่าคุณจะบอกฉันได้ไหม ♪
-
10:11 - 10:18♪ ว่าคุณทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างที่ฉันรู้ไป ♪
-
10:18 - 10:25♪ ว่าฉันไม่มีสิทธิ์จะเลือกหรือว่าจะปล่อยมันไป ♪
-
10:38 - 10:42♪ และฉันจะอยู่ตลอดไป ♪
-
10:42 - 10:45♪ แต่บ้านของฉัน ♪
-
10:45 - 10:49♪ กลับห่างไกลเกินไปนิด ♪
-
10:49 - 10:52♪ จากที่นี่ ♪
-
10:52 - 10:56♪ และฉันสาบานว่าฉันพยายามแล้ว ♪
-
10:56 - 11:00♪ ที่จะไปให้ช้าลง ♪
-
11:00 - 11:07♪ เวลาที่เดินอยู่กับคุณ ♪
-
11:07 - 11:09♪ แต่สิ่งเดียวที่ฉันคิดได้ ♪
-
11:09 - 11:15♪ ระหว่างที่เดินทางผ่านแต่ละเมืองอย่างไร้จุดหมาย ♪
-
11:15 - 11:22♪ ฉันดูสวยไหมยามฝนตก ♪
-
11:22 - 11:25♪ และฉันก็ไม่รู้ว่าใครสักคน ♪
-
11:25 - 11:29♪ ที่แสนจะน่ารัก ♪
-
11:29 - 11:34♪ ทำให้ฉันรู้สึกน่าเกลียดได้อย่างไร ♪
-
11:34 - 11:37♪ มีแต่ความอับอาย ♪
-
11:44 - 11:47♪ และฉันก็อยากจะรู้ ♪
-
11:47 - 11:51♪ ว่ามีดวงดาวบ้างไหมในขุมนรก ♪
-
11:51 - 11:55♪ และฉันก็อยากจะรู้ ♪
-
11:55 - 11:58♪ อยากจะรู้ว่าคุณจะบอกฉันได้ไหม ♪
-
11:58 - 12:05♪ ว่าคุณทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างที่ฉันรู้ไป ♪
-
12:05 - 12:12♪ ว่าฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกหรือจะปล่อยมันไป ♪
-
12:41 - 12:45ขอบคุณมากค่ะ (เสียงปรบมือ)
- Title:
- สาเหตุที่ฉันกลัวการพูดต่อหน้าสาธารณะอย่างสุดชีวิต
- Speaker:
- เมแกน วอชิงตัน
- Description:
-
more » « less
เมแกน วอชิงตัน เป็นหนึ่งในนักร้องนักแต่งเพลงอันดับต้นๆของประเทศออสเตรเลีย ทว่าเธอติดอ่างมาตั้งแต่เล็กๆแล้ว ในการเล่าประสบการณ์ส่วนตัวอย่างกล้าหาญในครั้งนี้ เธอได้เปิดเผยวิธีที่เธอใช้ในการจัดการกับข้อบกพร่องทางการพูดนี้ ตั้งแต่การหลีกเลี่ยงการประสมเสียง "สต" ไปจนถึงการพลิกแพลงหลอกล่อสมองของเธอด้วยการเปลี่ยนคำที่ใช้ในวินาทีสุดท้าย ไปจนถึง - ใช่แล้ว - การร้องเพลงเพื่อสื่อสารสิ่งที่เธอต้องการจะพูด
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 13:02
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
Tisa Tontiwatkul accepted Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for Why I live in mortal dread of public speaking |