സ്റ്റീവന്‍ പിന്കനര്‍: ഹിംസയെക്കുറിച്ചുള്ള മിഥ്യകള്

സ്റ്റീവന്‍ പിന്കര്‍ ബൈബിളിന്റെകാലം മുതല്‍ ഇന്നുവരെയുള്ള ഹിംസയുടെ തളര്ച്ച യുടെ കണക്കുവിവരിക്കുന്നു, ഇറാക്കിലെയും, ഡാര്ഫൂറിലെയും ഹിംസയുടെകാലത്ത് ഇതുവൈകൃതവും, താര്ക്കികവുമല്ലാതായിതോന്നാം, എന്നിരുന്നാലും മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ ഏറ്റവും സമാധാനപരമായകാലത്താണു നാമിന്നു ജീവിക്കുന്നതു.

ആസ്ച്യൂട്ടിലെ ക്യമ്പില് നടന്ന ഈ ദൃശ്യങ്ങളെ

20-ആം നൂറ്റാലെ നാമെല്ലവരും പരിചിതരാണു. നമ്മുടെ മനസാക്ഷിയെ മരവിപ്പിക്കുന്നവ,

ഇവ നമ്മള് ആരാണെന്നും, എവിടെനിന്നും വന്നുവെന്നും,

ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ ജീവനെയും പറ്റി പുതിയ ബോധം നല്കി.

20 അം നൂറ്റാന്ദില് നാം ഹിറ്റ്ലര് സ്റ്റാലിന് മാവോ

പോള് പോട്ട്, റ്വാണ്ട തുടങ്ങിയ അനേകം മനുഷ്യക്കുരുതികല്,

പോരാഞ്ഞതിനു 21അം നൂറ്റാണ്ടിന്റെo ആദ്യത്തെ 7 വര്ഷങ്ങളിലതന്നെ

ഇറാക്കിലെയും ഡാര്ഫൂറിലെയും

യുദ്ധ കുരുതികളും

ഇതുനമ്മുടെ ബോദധാരയില് ഒരു പുതിയ അവബോവധമുണ്ടാക്കി:

ആധുനികത ഹിംസയുടെ കാലമാണു എന്നും ഇതിനുവിപരീതമായി ആദിമവാസികള്

ഇണങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെന്നും, നാം നമ്മുടെ നാശം വിതചുകൊണ്റ്റി രിക്കുന്നുവെന്നും വിചാരിക്കുന്നു.

ഉദാഹരണമായി

ബോസ്റ്റ്ണ് ഗ്ലോബലിലെ ഈ താനക്സ ഗിവിംങ്ങ് ഡെയിലെ

എഡിറ്റോറിയലില് ഇങ്ങനെ എഴുതി. ഇന്ദ്യക്കാരുടെ ജീവിതം

ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതായിരുന്നു. പക്ഷെ അവിടെ തൊഴിലില്ലായ്മയില്ലായിരുന്നു,

പക്ഷെ സമൂഹബോധം ശ്ക്തമായിരുന്നു, കറുപ്പിന്റെ ഉപയോഗമൊ

കുറ്റക്രുത്യങ്ങളോ ഇല്ലായിരുന്നു.ജനതകല്തമ്മിലുള്ള

യുദ്ധം വെറും ആചാരം മാത്രവും

അന്ധമായ മനുഷ്യ്ക്കുരുതിയില്ലായിരുന്നു". നാമെല്ലാവരും പരിചിതമായ മധുരമൊഴി

നാം നമ്മുടെ കുട്ടിക്ളെ പഠിപ്പിക്കുകയും ടിവിയില് കേല്ക്കുകയും

കഥകളില് വായിക്കുകയും ചെയ്തവ. റ്റെഡിലെ ഈ പരിപാടിയുടെ ആദ്യത്തെ

പേരു “നമുക്കറിയാവുന്നതെല്ലാം തെറ്റു” എന്നായിരുന്നു,

ഞാന് നിങ്ങലക്കൊപ്പം ഇന്നു പറയുന്നതു ഇതിനൊരു തിരുത്തല് തെളിവുകളാണു:

നമ്മുടെ പൂരവീകര് നമ്മളെക്കാളൂം ഹിംസകരായിരുന്നു,

ഹിംസ കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെകുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു,

ഒരുപക്ഷെ നാമിന്നു മനുഷ്യകുലത്തിന്റെക എറ്റവും ശാന്തമായ കാലഘട്ടത്തിലൂടെ ജീവിക്കുന്നു.

ഡാഫൂറിലും ഇറാക്കിലും ഈ ദശാബ്ദിയില് ഇതൊരു

വികലവും വൈകൃതവുമായിതൊന്നാം

എന്നാല് ഞാന് ഒരു വ്യക്തമായ ചിത്രം വരക്കാന് ശ്രമിക്കട്ടെ.

ഹിംസ കുറഞ്ഞു എന്നതിനു ഒരു ഫ്രാക്റ്റയല്

അവസ്ഥയായികാണാം. നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെയും ദശാബ്ദങ്ങളിലൂടെയും

വരഷാവര്ഷങ്ങള് ക്കുശേഷവും ഇതു കാണാം

ഒരുപക്ഷെ 16 ആം നൂറ്റാ ടിന്റെല ആദ്യം തുടങ്ങി.

ഇതുനമുക്കു ലോക ന്റെഹ ഒരേപോലെയല്ലെന്കിെലും

എല്ലാകോനയിലും കാണാനാവും പ്രത്യേകിചും

ഇംഗ്ലണ്ഡിലും ഹോളണ്ടിലും

എന്ലൈsറ്റന്മെന്റ്റിeനോടൊപ്പം തുടങ്ങുകയുണ്ടായി.

ഞാന് എന്റെc വാദം കുറച്കൂടി വലിയതോതില് വിവരിക്കുവാന് ശ്രമിക്കട്ടെ.

ഇതു മനസിലാക്കുവാന് നമുക്കു ഒരു മില്ലേനിയം

അളവില് കാര്യങ്ങളെ കാണാം. എകദേശം 1000 വര്ഷങ്ങല്ക്കു മുന്പ മനുഷ്യര്

പെറുക്കിത്തിന്നും വേട്ടയാടിയും ജീവിച്ചിരുന്നു ഇവര് ഒരിടത്തും സ്ഥിരമായി താമസിച്ചില്ല

ഭരണസംവിധാനമില്ലയിരുന്നു. നമ്മല് പലരും ഇതിനെ പ്രകൃതിയുമായി

ഇണങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാലമായി വിചാരിച്ചുവരുന്നു. പക്ഷെ ലോറന്സ്

കീലി എന്ന പുരാവസ്തുഗവേഷകന്, നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ കാല്ഘട്ടത്തിലെ അദിമാനവരുടെ

അപകട സാധ്യതകളെ നോക്കി വേറെ ഒരു തീരുമ്മനത്തിലെത്തുന്നു –

നമുക്കുമുന്പിധല് ലഭ്യമായ എറ്റവും നല്ല തെളിവും ഇതുതന്നെയാണു

ഇക്കാണുന്ന ഗ്രാഫില് കീലി പെറുക്കിത്തിന്നും

വേട്ടയാടിയും ജീവിച്ചിരുന്ന സമൂഹങ്ങളിലെ ആണങ്ങളുടെ

യുദ്ധത്തിലെ മരണ സാധ്യതയാണു.

ചുവന്ന ബാര് കാണിക്കുന്നതു, ന്യൂ ഗിനിയയിലെ ഹൈലാന്ഡിെലും

അമസോണിലുമുള്ള സ്വാഭവികമായ മരണ

സാധ്യതക്കു പകരം മറ്റൊരു ആണിന്റെ കയ്യിലാണെന്നാണു.

എകദേശം 60% അണുങ്ങള്ക്കിതാണു

സംഭവിക്കുക. ഗെബൂസി ജാതിയിലെ ആളുകല് 15% ആണു.

ഇടതുവശത്തുകാണുന്ന ചെറിയ നീല ബാര്

യു എസ്സിലും യൂറോപ്പിലും നടന്ന മരണവും

(ഇതില് രന്ടുെ ലോക മഹായുദ്ധത്തിലെ മരണവും ഉല്ക്കെടുന്നു.)

അദിമവാസികളുടെ ഇടയില് നിലനിന്നിരുന്ന

പരസ്പരയുദ്ധം 20ആം

നൂറ്റാണ്ടിലുമുണ്ടായുരുന്നുവെക്ന്കില് 100 കോടിക്കുപകരം 2 ബില്ലയ്ണ് മരണമുന്ദാവുമായിരുന്നു.

മില്ലേനിയം അളവില് നമുക്കു ബൈബിളില്

കാണുന്ന പോലുള്ള് ജീവിതങ്ങളെ അദിമസംസ്ക്കാരങ്ങളില് കാണാം.

ഇക്കാല്ഘട്ടത്തിലെ മൂല്യങ്ങളുടെ സംഗ്രഹമായി കാണുന്ന

ഈ പുസ്തകത്തില്, യുദ്ധത്തെകുരിച്ചു വായിക്കാം സംഖ്യ

31 പറയുന്നു: ദൈവം മോശയോടുപറഞ്ഞതുപോലെ

അവര് മിദാനിറ്റുകള്ക്കെ്തിരെ പൊരുതി

എല്ലാആണുങ്ങളെയും കൊന്നു. എന്നിട്ടു മോശ അവരോടു ചോദിച്ചു

"നിങ്ങള് സ്ത്രീകളെ രക്ഷിച്ചില്ലെ? ഇനി എല്ലാ ചെറിയ ആണ്കു ട്ടികളെയും

പുരുഷനോടൊപ്പം കിടന്നിട്ടുള്ള സ്ത്രീകളേയും വധിക്കുക, പുരുഷനോടൊപ്പം

കിടന്നിട്ടില്ലാത്ത സ്ത്രീകളേയും കുട്ടികളേയും നിങ്ങള

എടുത്തുകൊള്ളുക.” അതായതു പുര്ഷനെയും

കുട്ടികളേയും കൊല്ലുക കന്യകയായ സ്ത്രീയെ നിങ്ങള്

ബലാല്സ്ംഗം ചെയ്യുക. ഇതേപോലുള്ള എകദേശം

5 6 വാക്യങ്ങളെന്കിനലും കാണാം.

അതേപോലെ വധശിക്ഷ സ്വവര്ഗലരതിക്കും, വിവാഹത്തിനുവെളിയിലുള്ള

രതിക്കും, ദൈവദൂഷണത്തിനും, വിഗ്രഹാരധനക്കും,

മുതിര്ന്നവര്ക്കെതിരെ തറുതല പറയുന്നതിനുമെല്ലാമെതിരെയുള്ള ശിഷയാണു.....

ചിരി ...... പോരാഞ്ഞു സാബത്തില് വടിയെടുക്കുന്നതിനും.

ഈദൃശ്യം നമുക്കുകുറച്ചുകൂടി അടുത്തുകാണാം ഒരു

ശതാബ്ദിക്കാലയളവില്... നമുക്കു മധ്യകാലഘട്ടം

മുതല് ആധുനിക സമയം വരെയുള്ള ഓരോ

ശതാബ്ദിയിലെയും സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്കല് ഡാറ്റ

നമുക്കു ലഭ്യമല്ല എന്നാലും നമുക്കുപരിചിതമായ ചരിത്രത്തില്നിന്നും

നമുക്കറിയാം – തെളിവുകള് നമ്മോടൊപ്പമുന്ദു എപ്രകാരമാണു ഹിംസ നാം

സാധൂകരിക്കുന്നതുഎന്നു.

ഉദാഹരണത്തിനു, നമ്മുടെ സാമൂഹ്യചരിത്രത്തില് അംഗഭംഗംവരുത്തലും

പീഡനവും പ്രചലിതമായ ശിക്ഷാ പരിപാടിയായിരുന്നു. ഇന്നു വെറും

പിഴയില് ഒതുങ്ങിനില്ക്കുന്ന പല ശിക്ഷ്ക്കും നാം അന്നു

കൈകളോ, ചെവികളോ, കണ്ണുകളോ,

നാക്കോ ഇല്ലാത്തവരാക്കിതീര്ത്തു.

വൈകൃതം നിറഞ്ഞ പലതരത്തിലുള്ള വധശിക്ഷകളും

നിലനിന്നിരുന്നു: പന്തംകൊളുത്തി കത്തിക്കുക, വയറുകീറുക, ചക്രത്തില് കറക്കുക,

കാലുകള് വേറേ വേറേ കുതിരകളെക്കൊണ്ടു വലിച്ചുകീറിക്കുക അങ്ങിനെ പലതും.

വധശിക്ഷ പലകാരണങ്ങള്ക്കാ യി നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നു:

രാജാവിനെ കുറ്റംപറഞ്ഞതിനും, റൊട്ടി കട്ടതിനും, അടിമപ്പണി

ജോലിച്ചിലവുകുറക്കുന്നതിനു നല്ലവഴിയായും, ക്രൂരത വിനോദമായും

അംഗീകരക്കപ്പെട്ടു. ഉദാഹരണമായി,

പൂച്ചയെ കയറില് കെട്ടി തീകുണ്ഡത്തിലേക്കിറക്കുമ്പോള്

കേള്ക്കു ന്ന ഒച്ചകേട്ടു

ആറ്ത്തുചിരിക്കുകയും അതിനെ

കൊല്ലുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

ഒരാള് മറ്റൊരാളെക്കൊല്ലുന്ന സംഭവങ്ങളോ? ഇതിന്റെ വിവരക്കണക്കുകള് നമുക്കു ലഭ്യമാണു,

കാരണം നഗരസഭകള് മരണ വിവരം സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.

മാനുവല് ഐസ്നര് എന്ന കുറ്റ-ശിക്ഷാവിദഗതന് യൂറോപ്പിലെ ഒരോ

ഗ്രാമത്തിലെയും, അംശത്തിലെയും, നഗരത്തിലെയും

കൊലപാതക വിവരവും ശേഖരിക്കുകയും രാജ്യങ്ങള്

രൂപപ്പെട്ടതിനുശേഷം ലഭ്യമായ കണക്കുകളും പഠിച്ചു. അദ്ദേഹം

1ലക്ഷം ആളുകള്ക്കു

100 പേറ് എന്നകണക്കില് മധ്യകാലഘട്ടത്തിലെ കൊലപാതകത്തെ

ലോഗരിതമാറ്റിക്ക് അളവില് അടയാളപ്പെടുത്തി.

അപ്പോള് യൂറോപ്പിലെ 7 ഒ 8 ഒ രാജ്യങ്ങളില് കൊലപാതക നിരക്കു ഒന്നിനു

100,000 എന്നനിലയിലേക്കു കാണപ്പെടുന്നു.

1960ല് നാം അല്പം ഉയര്ച്ച് വീണ്ടും കാണുന്നു.

റോക്ക് & റോള് മൂല്യച്യുതി വരുത്തുമെന്നു പറഞ്ഞതില് അല്പ്ം സത്യമുണ്ടു

പക്ഷെ മധ്യകാലഘട്ടം മുതല് ഇന്നുവരെ നോക്കിയാല്

16 നൂറ്റാന്ദില് ഒരു പ്രത്യേക വ്യതിയാനം വന്നുവെന്നു

പക്ഷെ നമുക്കു മനുഷ്യക്കുരുതിയുടെനിരക്കില്

കാര്യമായ വ്യത്യാസം രണ്ടുരീതിയില് കാണാനാവും

നമുക്കിനി കാര്യങ്ങള് ദശാബ്ദിയുടെ അളവില് കാണാം.

1945 മുതല് യൂറോപ്പിലും രണ്ടു അമേരിക്കകളിലും

യുദ്ധത്തിലും, ലഹളകളിലും, സൈനീക

അട്ടിമറിയിലും മറ്റും നടന്ന മരിച്ചവരുടെ

സംഖ്യ ഒരു സംഘടന സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.

ലോകത്തെല്ലായിടത്തും രാജ്യങ്ങള്ക്കിടയിലെ യുദ്ധതില് മരിച്ചവരുടെ

എണ്ണം കുറഞ്ഞു. മഞ്ഞനിറതിലുള്ള ബാറ്കാണിക്കുന്നതു

1950നു ശേഷം ഇന്നുവരെ മരിച്ചവരുടെ എണ്ണമാണു

ഇതില് നമുക്കുകാണാം യുദ്ധങ്ങളില് 1950ല് ഒരാള് 65000നു

എന്ന അവസ്ഥയില് നിന്നും ഇന്നത്തെ ദശാബ്ദിയില്

ഒന്നിനു 2000ല് ആയി എത്തിനില്ക്കുന്നു.

നമ്മള് വര്ഷങ്ങളുടെ അളവില് നോക്കിയാല് കൂടി ഹിംസകുറഞ്ഞു എന്നുകാണാം.

ശീതയുദ്ധത്തിനു ശേഷം ആഭ്യന്തരയുദ്ധങ്ങളും, മനുഷ്യക്കുരുതിയും കുറഞ്ഞു –

60കളിലെ കുരുതിക്ള് എടുത്തല് ക്കുടി - രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധതിനു

ശേഷം ഏകദേശം 90% ഓളം

ഇനിയുള്ളതു എഫ് ബി ഐ യുടെ യൂണിഫോം ക്രൈം സ്റ്റാറ്റിറ്റിക്സ്

നല്കുന്നതാണ: 50 കളിലും 60 കളിലും ഹിംസ കുറവായിരുന്നു

അതിനു ശേഷം അതുവര്ദ്ധിക്കുകയും പിന്നെ

1990 l തിരിച്ചു 1960ക്ള് എന്ന

അവസ്ഥയിലേയ്ക്കു തിരിച്ചു വന്നു.

പ്രസിഡന്ട് ക്ലിന്റ്റ ണ് താന്കള് ഇവിടെയുന്കിന് ല് നന്ദി –

(ചിരി)

അതിനാല് നമ്മുടെ പ്രശ്നം ഇതാണു: എന്തുകൊണ്ടാണു നാമെല്ലാവരും

ഇത്രമാത്രം തെറ്റിദ്ധാരണയുള്ളവരായിരിക്കുന്നതു? ഇതിനു പല കാരണങ്ങളുണ്ടാവാം.

താഴെപ്പറയുന്നതു ഇതുപോലത്തെ ഒരു വിവരണമാണു: “യുദ്ധത്തിന്റെ വിവരങ്ങള്

സൂക്ഷിക്കുന്നതില് അസ്സോസിയേറ്റഡ് പ്രെസ് 16ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ

സന്യാസികളെക്കള് വിശ്വാസ യോഗ്യരാണു”.

ഇതിലൊരു ബൌദ്ധിക മായയുണ്ടു: കൊഗ്നിറ്റീവ് സൈക്കോളജിസ്റ്റുകള് പറയാറുണ്ടു

അടുത്തകാലത്തുനടന്ന സംഭവത്തേക്കുറിച്ചു നാം

കൂടുതല് ബോധവാന്മാരാണെന്നു.

ചിത്രസഹിതം നിംങ്ങള് കണ്ട വാര്ത്ത ആയിരങ്ങള് തങ്ങളുടെ

വയസുകാലത്തു മരണക്കിടക്കയില് മരിക്കുന്ന വാര്ത്തയേക്കള്

നമ്മുടെ മനസില് പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കമ്പോള വ്യവസ്ഥയില്

പലതരത്തിലുള്ള ധാരണകളും പ്രചരണങ്ങളും നിലനില്ക്കുന്നു, പലപ്പോഴും

പ്രചാരകരും ദാനങ്ങള് നല്കുന്നവരും തീര്ച്ചയായും

പറയും “എല്ലാം കൂടുതല്ക്കൂടുതല് നന്നാവുന്നുവെന്നു”

(ചിരി)

നമ്മുടെ ആധുനിക ബൌദ്ധികജീവിതത്തില് നാം ആദിമവാസികളോടുചെയ്ത

കാര്യങ്ങളില് നാം കുറ്റബോധമുള്ളവരാണു, നമ്മുടെ

പാശ്ചാത്യ സംസ്ക്കാരതിലെ നന്മകളെ നാം അംഗീകരിക്കുന്നില്ല.

നമ്മുടെ നിലവാരങ്ങള് പലപ്പോഴും നമ്മുടെ വ്യവഹാരങ്ങളെക്കള്

പിന്നിലാവാം. ഹിംസകുറഞ്ഞതിനു ഒരുകാരണം അവര്

തങ്ങളുടെ കാലത്തില് കണ്ട ക്രൂരതയില് മടുത്തിരുന്നിരിക്കാം.

ഈപ്രക്രിയ തുടര്ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു, നമ്മുടെ

നിലവാരം ദിനം പ്രതിയുള്ളതാണു, ക്രൂരതയെ അതിന്റെ്

ചരിത്ര നിലവാരത്തിലല്ല. അതിനാല് നാം ഇന്നു,

ശരിയായിത്തന്നെ, 15 വര്ഷത്തെ നിയമനടപടിക്കു

ശേഷവും കൊലപാതകം നടത്തിയ ടെക്സാസിലെ കുറ്റവാളിയെ

വധശിക്ഷക്കു വിധിക്കാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അപ്പോള് നാം ഓര്ക്കാറില്ല,

ഒരു രാജാവിനെക്കുറിച്ചു കുറ്റം പറഞ്ഞതിനു, ഒരു നൂറുവര്ഷം മുന്പ്്

വെറും 10 മിനിറ്റു വിചാരണക്കുശേഷം

തീകുണ്ഡത്തിലിട്ടുകത്തിക്കുമായിരുന്നു. അങ്ങിനെ വിണ്ടും വീണ്ടും

കുറ്റബോധമില്ലാതെ ചെയ്തിരുന്നുവെന്ന്. പക്ഷെ നാം ഇന്നു

വിചാരിക്കുന്നു തൂക്കിക്കൊല്ലുന്നതു തെറ്റാണെന്നും

നമ്മുടെ നിലവാരം എത്ര താഴ്ന്നുനെന്നും വിചാരിക്കുന്നു.

എന്തുകൊണ്ടാണു ഹിംസകുറഞ്ഞതു? ഉറപ്പുള്ള ഉത്തരം ലഭ്യമല്ല,

പക്ഷെ സാധ്യതയുള്ള് നാലുത്തരങ്ങള് തരാം.

ആദ്യമായി തോമസ് ഹോബ്സ് ശരിയായിരിക്കാം.

അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു ജീവിത അവസ്ഥ “ചെറുതും, ക്രൂരവും,

ഒറ്റപ്പെട്ടതും, ദരിദ്രവുമാണു”.

ഹോബ്സ് പറയുന്നു, ഇതിനുകാരണം, മനുഷ്യന്

സ്വാഭാവികമായി രക്തദാഹിയായതിനാലോ,

അക്രമമനോഭാവമുള്ളതിനാലൊ, സ്വന്തം ഇടം രക്ഷിക്കുന്നതിനാ

ഗ്രഹിക്കുന്നതുകൊണ്ടോ അല്ല – പിന്നെ അരാജകതയുടെ തര്ക്ക ത്തില്

വിശ്വസിക്കുന്നതിനാല്. അരാജകതയില് നമുക്കെല്ലാവര്ക്കും

മറ്റൊരാളുടെ ഇടം കിഴടക്കാനാവും. അടുത്തനാളില് തോമസ്

ഷെല്ലിംഗ് തന്റെട തട്ടുംപുറത്തു ഒരു ചെറിയ അനക്കം കേട്ടു.

ഒരു നല്ല അമേരിക്കകാരനായിരുന്നതിനാല് അയാളുടെ അലമാരിയില്

തോക്കുണ്ടായിരുന്നു, അതുമെടുത്ത് പടിയിറങ്ങി.

അവിടെ അയാള് തോക്കുമായിനില്ക്കുന്ന ഒരു കൊള്ളക്കരനായിരുന്നു.

രണ്ടുപേരും ചിന്തിച്ചു,

“എനിക്കിവനെ കൊല്ലെണമെന്നില്ല, പക്ഷെ അവന് എന്നെ കൊല്ലാന്

പോവുകയാണു. ഒരുപക്ഷെ അവനെന്നെകൊല്ലുന്നതിനുമുന്പ്

ഞാനവനെ കൊല്ലാം, ഒരുപക്ഷെ അവനും

വിചാരിക്കുന്നു ഞാനവനെകൊല്ലും. ഈ

ചിന്ത തുടരുന്നു..

പെറുക്കിയും-തേടിയും-വേട്ടയാടിതിന്ന മനുഷ്യര് അതിനാല് സ്വാഭാവികമായും

ഇതേപോലെ ചിന്തിച്ചു തന്റെ അയല്ക്കാരന്റെന ഭൂമികൈയടക്കാന് ശ്രമിച്ചു.

ഇതിനൊരുപ്രതിവിധിയായി ആദ്യം അക്രമിക്കുകയില്ലെന്നു വാക്കുകൊടുക്കുകയാണു:

പൊതുവായി എല്ലാവരോടും പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു ആദ്യം അക്രമിക്കില്ലെന്നു.

ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു പ്രഖ്യാപനം വളരെ വിശ്വാസയോഗ്യ

മായിരുന്നാല് മാത്രമെ ശാന്തിനില

നിര്ത്തുവാന് സഹായിക്കു. നാം നമുക്കെതിരെ നടന്ന

എല്ലാ അക്രമത്തിനും പ്രത്യക്രമം നടത്തിയാല് അവസാനമില്ലാത്ത

ചോരപ്പുഴ മാത്രമാവം ഫലം.

ജീവിതം സോപ്രനൊസിലെ ഒരു എപ്പിസോടു മാത്രമായിമാറും.ഇതിനു

പ്രതിവിധി ഹോബ്സിന്റെച ലെവീത്യന് മാത്രമാണു – ഹിംസയുടെ

ന്യായമായഉപയോഗം ഏതെന്കി്ലുമൊരു ജാനാധിപത്യ വ്യക്തിയില് (ലെവിത്യനില്)

നിക്ഷിപ്തമാണെന്കില്, അക്രമമം ഉപയോഗിക്കുവാനുള്ള

ആഗ്രഹം കുറയുമെന്നും, അതിനാല് എല്ലാ കുറ്റവും

ശിക്ഷിക്കപ്പെടുകയും നമുക്കു ലാഭമില്ലാതാവുകയും ചെയ്യും.

തന്നാല് ആദ്യം അക്രമിക്കുവാനുള്ള ചേതന കുറവായിത്തീരും.

അങ്ങിനെ നമുക്കു ശാന്തി ലഭിക്കും. കൊലപാതകങ്ങളുടെ

നിരക്കു നേരത്തെയുള്ള സ്ലൈഡില് നിരത്തിയ ഐസ്നറ്

പറയുന്നതു കൊലപാതക നിരക്കു കുറയുന്നതും യൂറോപ്പിലെ

സ്റ്റേറ്റിന്റെ അധികാരം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതും

ഒരേസമയത്തായിരുന്നു. ഇതു ലെവെത്യന്

സിദ്ധാന്തത്തെ പിന്തുണക്കുന്നു.

മാത്രമല്ല നമുക്കു അരാജകത

നിലനില്ക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളില്: പരാജയപ്പെട്ട

സ്റ്റേറ്റുകളിലും, അതിര്ത്തി പ്രദേശങ്ങളിലും, തെരുവു ഗുണ്ടകളും,

മാഫിയയും ഉള്ളിടങ്ങളില് - ഇന്നും ഹിംസ പൊട്ടിപുറപ്പെടുന്നു.

2മത്തെ വിശദീകരണം പറയുന്നതു പല കാലങ്ങളിലും സ്ഥലങ്ങളിലും

ജീവനു വിലയില്ലാതായിരിക്കുന്നുള്ള വിശ്വാസമാണു.

മുന്കാതലങ്ങളില് മരണവും പീഠനങ്ങളും പ്രചലിതമായിരുന്നതിനാല്

മറ്റുള്ളവരുടെ അവസ്ഥയില് അര്ക്കും അധികം കുറ്റബോധമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

സാന്കോതികവിദ്യയും ധനാവസ്ഥയും ഉയര്ന്ന ഇക്കാലത്തു

ജീവിതം കൂടുതല് ദൈര്ഘ്യമുള്ളതും സുഖകരവുമായി, ജീവന്റെം മൂല്യം വര്ദ്ധിച്ചു.

ഇതാണു ജെയിംസ് പയിന് എന്ന രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞന്റെ അഭിപ്രായം.

മൂനാമത്തെ വിശദീകരണം നോണ്-സീറോ-സം-ഗേം (ലാഭ നഷ്ടമില്ലാത്ത) എന്ന

ആശയമാണ് റോബെറ്ട്ട റൈറ്റ് എന്ന പത്രകാരന് തന്റൊ പുസ്തകത്തില്

മുന്പോoട്ടു വക്കുന്നതു. റൈറ്റ് പറയുന്നതു പരസ്പരസഹായം

– അഹിംസയുള്പെ ടെ, രണ്ടു സമൂഹങ്ങളെയും

സഹായിക്കും, ഉദാഹരണത്തിനു തങ്ങളുടെ വ്യാപാര മിച്ചം

പന്കുക വക്കുന്നതിനും, രണ്ടു കൂട്ടരും ആയുധം

താഴെവക്കുന്നതിനാല് എപ്പോഴും യുദ്ധം ചെയ്യാതിരിക്കുകയും

സമൂഹം മൊത്തം മുന്പോംട്ടു പോവുകയും ചെയ്യും.

റൈറ്റ് അവകാശപ്പെടുന്നതു സാന്കോതിക വികസനം

മൂലം പരസ്പര കച്ചവടവും, സേവനങ്ങളും, ആശയങ്ങളും

കൂടുതല് ദൂരം സന്ചകരിക്കുന്നതിനും

ഗുണങ്ങള് അനുഭവിക്കുന്നതിനും സാധ്യതകാണുന്നു. സ്വന്തംകാര്യം

നോക്കന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്ക്കു , ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന മനുഷ്യര് നമുക്കു

ചത്തിരിക്കുന്നവരെക്കാള് കൂടുതല് ഉപയോഗമുള്ളതാണ്. റൈറ്റിന്റെ

അഭിപ്രായത്തില് “നമ്മള് ജപ്പാന്കാരെ ബോംബിടാന് പാടില്ല

കാരണം എന്റെ മിനിവാന് ഉണ്ടാക്കിയതവരാണു”.

(ചിരി)

നാലമത്തെ ഉദാഹരണം പീറ്റര് സിംഗര് തന്റെ

എക്സ്പാന്ഡിംഗ് സര്ക്കി ള് എന്ന പുസ്തകത്തില് കാണിക്കുന്നതു

നമ്മുടെ പരിണാമത്തിനിടയില് മറ്റുള്ളവര്ക്ക സഹതാപം നല്കാന്

കഴിവുള്ളവരായി: മറ്റുള്ളവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെ മനസിലാക്കനും സ്വന്തം

ആഗ്രഹങ്ങളുമായി തുലനം ചെയ്യനുമാവുന്നു.പക്ഷെ, നമ്മുടെ

ഈ സഹതാപം അധികവും സ്വന്തം കുട്ടുകാരിലും കുടുംബത്തിലും ഒതുങ്ങിനില്ക്കുന്നു.

നമുക്കുപരിചിതമായ ഗ്രൂപ്പിനു പുറത്തുള്ളവരെ നാം മിക്കവാറും പാതി-മനുഷ്യരായി

കാണുകയും അവരെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതു ശരിയാണെന്നുകരുതുകയുംചെയ്യുന്നു.

പക്ഷെ, ചരിത്രകാലത്തിനിടയില് നമ്മുടെ ഈഗ്രൂപ്പ് വലുതായിവരുന്നു.

ചരിത്രരേഖകള് കാണിക്കുന്നു എപ്രകാരമാണു, ഗ്രാമവും, വംശവും,

ജാതിയും, ദേശവും, മറ്റു വംശജാതികളും,

രണ്ടു ലിംഗത്തില്പെ ട്ടവരും ഇതിനുപരിയായി സിംഗറിന്റെ അഭിപ്രായത്തില്

മറ്റുജീവജാലങ്ങളും ഉള്പ്പെട്ടുവരുന്നു. ഇതുസംഭവിക്കുന്നുണ്ടെന്കില്

എന്തുകാരണംകൊണ്ടാണെന്നു അന്വേഷിക്കണം?

നമുക്കു പല സാധ്യതകള് തുറന്നുതരുന്നു. റൈറ്റ് പറയുന്നത്

ഈസാഹചര്യത്തില് പരസ്പരബന്ധമുള്ള ഗ്രൂപ്പുകള് ഉണ്ടാക്കേണ്ടേതുണ്ട്.

നമുക്കിവിടെയുള്ള നിയമമിതാണു: നമുക്കുപരിചിതമില്ലാത്ത ആളുകളുമായി

പരിചയപ്പെടുകയും ഇടപഴകുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ സ്വന്തം

ആശയങ്ങള് പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാനും

കഴിയും. ഈ സൌരയൂധത്തില് ഇന്നുഞാന് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലം

എന്റ്റേതുമാത്രമാണു എന്നാല് എനിക്കവകാശപ്പെടാനാവില്ല

എന്റെനആഗ്രഹങ്ങള് നിങ്ങളുടേതിനേക്കള്

മഹത്വമുള്ളതാണെന്നു. ഇത് ഒരു കോസ്മോപ്പോളിറ്റന്

ആശയത്തില് നിന്നും വരുന്നതുമാവാം:

നമ്മുടെചരിത്രങ്ങളിലും, പത്രവാര്ത്തകളിലും,

ഒര്മ്മകളിലും, തന്മയത്വമാര്ന്നകഥകളിലും, യാത്രകളിലും നിന്നെല്ലാം

നമുക്കു നമ്മുടെ ജീവനെ മറ്റുള്ളവരുടെ സാഹചര്യത്തില്

മനസിലാക്കുവാനും, പ്രത്യേകിച്ചും നാമവരെ നമ്മെക്കള് താഴ്ന്നവരായികണ

ക്കാക്കിയിരുന്നെന്കിാല്, നമ്മള് വെറും സാഹചര്യകാരണങ്ങളാല് മാത്രം

നാമിന്നായിരിക്കുന്നതു "ഭാഗ്യംകൊണ്ടുമാത്രമെന്നു" മനസിലാവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഹിംസ കുറയുന്നതിനുകാരണങ്ങള് എന്തൊക്കെയായിരുന്നലും അതിന്റെ

പ്രഭാവം പലരീതിയില് പ്രത്യക്ഷമാണു. നാമതിനാല്

ചോദിക്കേണ്ടിരിക്കുന്നു “എന്തുകൊണ്ടു യുദ്ധം?” എന്നുമാത്രമല്ല "എന്തുകൊണ്ടു സമാധാനം?”

അതൊടൊപ്പം “നാമെന്താണു തെറ്റായിചെയ്തത്?” എന്നും “നാമെന്താണു ശരിയായി ചെയ്യുന്നതു?”

അതോടൊപ്പ

എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് നാമെന്തൊ ശരിയായി ചെയ്തുവന്നു, അതെന്താണെന്നു നാം കണ്ടെത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു,

നന്ദി, നമസ്കാരം

(കൈയ്യടി)

ക്രിസ് ആന്ഡേ ര്സണ്: താന്കകളുടെ പ്രഭാഷണം എനിക്കിഷട്ടപ്പെട്ടു. ഈറുമിലുള്ള മറ്റുപലര്ക്കും അങ്ങിനെയാവാം –

താന്കളിവിടെപ്പറയുകയുണ്ടായി, പീറ്റര് സിംഗര് അവകാശപ്പെടുന്നു

സാന്കേതികവിദ്യ നമുക്കു മറ്റുള്ളവരെ കൂടുതല്ക്കാണാനാവുന്നു, ഇത്തരത്തില്

നോക്കിയാല് ലോകം ചെറുതായിവരുന്നു. താന്കമള്

ഇതൊരു സത്യമാണെന്നു കരുതുന്നുണ്ടൊ?

സ്റ്റീവന് പിന്കരര്: തീര്ച്ചലയായും. ഇതു റൈറ്റിന്റെര സിദ്ധാന്തവുമായി

വളരെയധികം യോചിക്കുന്നു, പരസ്പര്സഹകരണം നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പുകളെ

കൂടുതല് വലുതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ

നമുക്കുമറ്റുള്ളവരുടെസാഹചര്യങ്ങളില്

നിന്നും കാര്യങ്ങള്കാവണാനവുന്നു.

മധ്യകാലഘട്ടത്തിലെ ക്രൂരമായപീഠനങ്ങള്

എന്തുകൊണ്ടാണു ആളുകള് വയറുകീറുന്ന ഒരാളുടെ അവസ്ഥ

കുറ്റബോധമില്ലാതെ നോക്കിനിന്നത്? വ്യക്തമായും അവര്ക്കു

കൊല്ലപ്പെട്ടിരുന്ന വ്യക്തി അപരഗ്രഹജീവിയെപ്പോലെയായിരുന്നു,

നമ്മുടെപോലത്തെ വികാരങ്ങളുണ്ടെന്നു നാം കണക്കാക്കിയില്ല.

എനിക്കുതോന്നുന്നതു ഈവ്യവഹാര സാഹചറ്റര്യത്തില്

നമുക്കു നമ്മുടെ തന്നെ മൂല്യബോധത്തെ മറ്റൊരാളുടെ

തിനുമായി തുലനംചെയ്യാനാവുന്നു.

എല്ലാ മാധ്യമഉടമയും തന്കനളുടെ ഈ പ്രഭാഷണം കേള്ക്ക ട്ടെ എന്നു ഞാന്_

ആശിക്കുന്നു. ഇതു വളരെ പ്രധാനമാണു. വളരെ നന്ദി

നന്ദി