< Return to Video

Brein-tot-brein-communicatie is er al. Hoe we dit gedaan hebben

  • 0:01 - 0:07
    Op 12 juni 2014, om precies 3 uur 33
  • 0:07 - 0:11
    op een zwoele wintermiddag
    in São Paulo in Brazilië,
  • 0:11 - 0:15
    een typisch Zuid-Amerikaanse wintermiddag,
  • 0:15 - 0:16
    heeft deze jongen,
  • 0:16 - 0:19
    die je hier ziet juichen
    alsof hij een goal heeft gescoord,
  • 0:19 - 0:25
    heeft Juliano Pinto, 29 jaar oud,
    iets ongelofelijks volbracht.
  • 0:26 - 0:28
    Ondanks zijn verlamming
  • 0:28 - 0:33
    en het ontbreken van gevoel
    van halverwege zijn borst tot zijn tenen
  • 0:33 - 0:38
    als gevolg van een auto-ongeluk zes jaar
    geleden dat zijn broer het leven kostte
  • 0:38 - 0:42
    en een complete dwarslaesie veroorzaakte
  • 0:42 - 0:45
    waardoor hij in een rolstoel terecht kwam,
  • 0:45 - 0:50
    oversteeg Juliano zichzelf
    en deed die dag iets
  • 0:50 - 0:54
    wat niemand die hem
    in die zes jaar had gezien,
  • 0:54 - 0:56
    voor mogelijk had gehouden.
  • 0:57 - 1:02
    Juliano Pinto deed de aftrap
  • 1:02 - 1:08
    van het WK voetbal 2014 in Brazilië
  • 1:08 - 1:10
    alleen met zijn gedachten.
  • 1:11 - 1:13
    Hij kon zijn lichaam niet bewegen,
  • 1:13 - 1:18
    maar kon zich de bewegingen voorstellen
    die nodig waren om een bal te trappen.
  • 1:18 - 1:21
    Hij was een atleet vóór de dwarslaesie.
    Hij is nu een para-atleet.
  • 1:21 - 1:24
    Hij zal hopelijk over een aantal jaar
    bij de Paralympische Spelen zijn.
  • 1:24 - 1:29
    Maar wat de dwarslaesie
    Juliano niet heeft afgenomen,
  • 1:29 - 1:32
    is zijn vermogen om te dromen.
  • 1:32 - 1:38
    En dromen deed hij die middag
    in een stadion met zo'n 75.000 mensen
  • 1:38 - 1:42
    en een TV-publiek van bijna een miljard.
  • 1:42 - 1:49
    En die trap was de kroon
    op bijna 30 jaar basisonderzoek,
  • 1:49 - 1:51
    onderzoek naar hoe het brein,
  • 1:51 - 1:55
    hoe dit ongelofelijke universum
    dat we tussen onze oren hebben,
  • 1:55 - 1:59
    dat alleen vergeleken kan worden
    met het universum boven onze hoofden,
  • 1:59 - 2:02
    want het heeft ongeveer
    100 miljard elementen
  • 2:02 - 2:04
    die met elkaar praten
    via elektrische hersengolven,
  • 2:04 - 2:07
    wat Juliano heeft bereikt,
  • 2:07 - 2:10
    is het resultaat van 30 jaar
    denken in laboratoria
  • 2:10 - 2:12
    en zo'n 15 jaar planning.
  • 2:13 - 2:17
    Toen John Chapin en ik 15 jaar geleden
    in een artikel voorstelden
  • 2:17 - 2:22
    dat we iets zouden bouwen wat we
    een hersen-machine-interface noemden,
  • 2:22 - 2:25
    wat betekende dat we de hersenen
    verbonden aan apparaten
  • 2:25 - 2:28
    zodat dieren en mensen
    deze apparaten konden bewegen
  • 2:28 - 2:30
    ongeacht hoe ver weg
    ze fysiek waren,
  • 2:30 - 2:33
    alleen door te bedenken
    wat ze wilden doen,
  • 2:33 - 2:37
    zeiden onze collega's dat we
    professionele hulp nodig hadden,
  • 2:37 - 2:40
    psychiatrische hulp welteverstaan.
  • 2:40 - 2:45
    Ondanks dat hielden een Schot
    en een Braziliaan vol,
  • 2:45 - 2:50
    want zo waren we opgevoed,
  • 2:50 - 2:53
    en 12, 15 jaar lang
  • 2:53 - 2:57
    maakten we demonstratie na demonstratie
    die liet zien dat dit mogelijk was.
  • 2:57 - 2:59
    Een hersen-machine-interface
    is geen raketwetenschap,
  • 2:59 - 3:01
    het is slechts hersenonderzoek.
  • 3:01 - 3:04
    Het is niets anders dan sensoren gebruiken
  • 3:04 - 3:08
    om elektrische hersengolven
    te lezen die het brein produceert
  • 3:08 - 3:10
    om motorcommando's te genereren
  • 3:10 - 3:12
    die naar de ruggengraat
    gedownload moeten worden.
  • 3:12 - 3:15
    Dus hebben we sensoren geplaatst
  • 3:15 - 3:18
    die honderden, inmiddels duizenden,
    hersencellen simultaan kunnen lezen
  • 3:18 - 3:21
    en deze elektrische signalen omzetten
  • 3:21 - 3:24
    naar de motorische planning
    die de hersenen genereren
  • 3:24 - 3:27
    om ons daadwerkelijk
    in de ruimte te laten bewegen.
  • 3:27 - 3:31
    En door dat te doen, hebben we deze
    signalen omgezet naar digitale commando's
  • 3:31 - 3:36
    die alle mechanische, elektronische
    en virtuele apparaten kunnen begrijpen,
  • 3:36 - 3:42
    zodat de deelnemer zich kan voorstellen
    wat hij, zij of het wil laten bewegen
  • 3:42 - 3:46
    en het apparaat gehoorzaamt
    die hersenopdracht.
  • 3:46 - 3:50
    Door deze apparaten uit te rusten
    met veel verschillende typen sensoren,
  • 3:50 - 3:52
    zoals je zo meteen zult zien,
  • 3:52 - 3:55
    hebben we boodschappen echt naar het brein
    teruggestuurd om te bevestigen
  • 3:55 - 3:59
    dat die vrijwillige motorische wens
    werd uitgevoerd, ongeacht waar --
  • 3:59 - 4:04
    vlakbij de deelnemer, in de ruimte ernaast
    of aan de andere kant van de planeet.
  • 4:04 - 4:08
    En omdat deze boodschap
    terugkoppeling gaf aan de hersenen
  • 4:08 - 4:12
    volbracht het brein zijn doel:
    ons in beweging zetten.
  • 4:12 - 4:15
    Dit is een experiment dat wij
    een paar jaar geleden hebben gepubliceerd
  • 4:15 - 4:18
    waar een aap,
    zonder zijn lichaam te bewegen,
  • 4:18 - 4:22
    geleerd heeft om de bewegingen
    van een 'avatar-arm' te beheersen,
  • 4:22 - 4:24
    een virtuele arm die niet bestaat.
  • 4:24 - 4:27
    Wat je hoort is het geluid
    van de hersenen van deze aap
  • 4:27 - 4:31
    terwijl hij drie verschillende
    visueel identieke gebieden onderzoekt
  • 4:31 - 4:33
    in een virtuele ruimte.
  • 4:33 - 4:35
    En om een beloning te krijgen,
  • 4:35 - 4:37
    een druppel sinaasappelsap,
    waar apen dol op zijn,
  • 4:37 - 4:41
    moet dit dier een van
    deze voorwerpen selecteren
  • 4:41 - 4:43
    door het aan te raken,
  • 4:43 - 4:45
    niet door kijken, maar door aanraken,
  • 4:45 - 4:48
    want elke keer dat deze virtuele hand
    een voorwerp aanraakt,
  • 4:48 - 4:51
    gaat er een electrische trilling
    terug naar het brein van het dier
  • 4:51 - 4:55
    dat de fijne textuur van het oppervlak
    van dit voorwerp omschrijft,
  • 4:55 - 4:59
    zodat het dier kan bepalen
    welk object het juiste is om te pakken.
  • 4:59 - 5:02
    En als hij dat doet,
    krijgt hij een beloning.
  • 5:02 - 5:04
    Zonder een spier te vertrekken.
  • 5:04 - 5:06
    De perfecte Braziliaanse lunch:
  • 5:06 - 5:10
    geen spier vertrekken
    en toch je sinaasappelsap krijgen.
  • 5:10 - 5:13
    Toen we dit zagen gebeuren,
  • 5:13 - 5:18
    hebben we het idee dat we 15 jaar geleden
    hadden gepubliceerd weer voorgesteld.
  • 5:18 - 5:20
    We bliezen het idee nieuw leven in.
  • 5:20 - 5:22
    We hebben het uit de lade gehaald
  • 5:22 - 5:26
    en we stelden voor dat we wellicht
    een mens met een verlamming moesten zoeken
  • 5:26 - 5:30
    om de hersen-machine-interface
    te gebruiken om mobiliteit te herwinnen.
  • 5:30 - 5:32
    Het idee was dat als je --
  • 5:32 - 5:35
    en het kan ons allemaal overkomen.
  • 5:35 - 5:37
    Ik zeg je, het gebeurt heel plotseling.
  • 5:37 - 5:39
    In de milliseconde van een botsing,
  • 5:39 - 5:42
    een auto-ongeluk dat je leven
    totaal op zijn kop zet.
  • 5:42 - 5:45
    Als je een complete dwarslaesie hebt,
  • 5:45 - 5:48
    kan je niet bewegen, want hersengolven
    kunnen je spieren niet bereiken.
  • 5:48 - 5:52
    Maar de hersengolven
    worden nog wel aangemaakt in je hoofd.
  • 5:52 - 5:56
    Patiënten met hoge en lage dwarslaesies
    dromen elke avond over bewegen.
  • 5:56 - 5:58
    Ze hebben dat in hun hoofd.
  • 5:58 - 6:02
    Het probleem is deze code
    uit het hoofd te krijgen
  • 6:02 - 6:05
    en het om te zetten in beweging.
  • 6:05 - 6:08
    Dus we stelden voor
    een nieuw lichaam te maken.
  • 6:08 - 6:10
    Laten we een robotvest maken.
  • 6:10 - 6:14
    En dat is precies waarom Juliano die bal
    kon trappen door er alleen aan te denken,
  • 6:14 - 6:19
    want hij droeg het eerste
    hersenbestuurbare robotvest
  • 6:19 - 6:22
    dat gebruikt kan worden door
    dwarslaesiepatiënten om te bewegen
  • 6:22 - 6:24
    en om terugkoppeling te krijgen.
  • 6:24 - 6:27
    Dat was het oorspronkelijke idee,
    15 jaar geleden.
  • 6:27 - 6:32
    En wat ik je nu laat zien
    is hoe 156 mensen uit 25 landen
  • 6:32 - 6:35
    van alle continenten
    op deze prachtige aarde
  • 6:35 - 6:38
    hun leven en patenten opgaven,
  • 6:38 - 6:42
    hun honden, vrouwen, kinderen,
    scholen, banen opgaven
  • 6:42 - 6:48
    en samenkwamen in Brazilië om dit
    in 18 maanden voor elkaar te krijgen.
  • 6:48 - 6:52
    Want een paar jaar nadat Brazilië
    de WK was toegewezen,
  • 6:52 - 6:55
    hoorden we dat de Braziliaanse
    regering iets van betekenis wilde doen
  • 6:55 - 6:57
    bij de openingsceremonie
  • 6:57 - 7:01
    in het land dat voetbal opnieuw
    had uitgevonden en had geperfectioneerd,
  • 7:01 - 7:03
    tot we de Duitsers tegenkwamen natuurlijk.
  • 7:03 - 7:04
    (Gelach)
  • 7:04 - 7:06
    Maar dat is een andere presentatie
  • 7:06 - 7:10
    en een andere neurowetenschapper
    moet daarover praten.
  • 7:10 - 7:14
    Maar wat Brazilië wilde doen,
    was een heel ander land laten zien,
  • 7:14 - 7:17
    een land dat wetenschap
    en technologie waardeert
  • 7:17 - 7:21
    en een geschenk kan geven
    aan 25 milioen mensen over de hele wereld
  • 7:21 - 7:24
    die niet langer kunnen
    bewegen door een dwarslaesie.
  • 7:24 - 7:27
    Dus we gingen naar de Braziliaanse
    regering en de FIFA en stelden voor
  • 7:27 - 7:30
    om de aftrap voor het WK 2014
  • 7:30 - 7:33
    te laten doen door een verlamde Braziliaan
  • 7:33 - 7:36
    via een hersenbestuurbaar exoskelet,
  • 7:36 - 7:40
    waardoor hij de bal kan trappen
    en het contact met de bal kan voelen.
  • 7:40 - 7:43
    Ze keken naar ons
    alsof we compleet gestoord waren
  • 7:43 - 7:45
    en zeiden: "OK, laten we het proberen."
  • 7:45 - 7:50
    We hadden 18 maanden
    om alles van de grond af te bouwen.
  • 7:50 - 7:53
    We hadden geen exoskelet,
    we hadden geen patienten,
  • 7:53 - 7:54
    we hadden niets af.
  • 7:54 - 7:57
    Deze mensen kwamen allemaal samen
  • 7:57 - 8:01
    en binnen 18 maanden hadden
    acht patienten een trainingsschema
  • 8:01 - 8:05
    en bouwden vanaf de basis dit ding,
  • 8:05 - 8:08
    dat we Brazil-Santos Dumont 1 noemen.
  • 8:09 - 8:13
    Het eerste hersen-gestuurde
    exoskelet ooit gebouwd
  • 8:13 - 8:17
    is genoemd naar de beroemdste
    Braziliaanse wetenschapper aller tijden,
  • 8:17 - 8:19
    Alberto Santos Dumont,
  • 8:19 - 8:25
    die op 19 oktober 1901
    het eerste bestuurbare luchtschip maakte
  • 8:25 - 8:32
    en er in Parijs voor het oog
    van een miljoen mensen mee vloog.
  • 8:32 - 8:34
    Met excuses aan mijn Amerikaanse vrienden,
  • 8:34 - 8:35
    ik woon in North Carolina,
  • 8:35 - 8:40
    maar dit was twee jaar
    voordat de gebroeders Wright
  • 8:40 - 8:42
    bij de kust van North Carolina vlogen.
  • 8:42 - 8:45
    (Applaus)
  • 8:45 - 8:48
    Het vermogen om te vliegen is Braziliaans.
  • 8:48 - 8:50
    (Gelach)
  • 8:50 - 8:53
    Dus samen met deze mensen
  • 8:53 - 8:56
    hebben we het exoskelet gemaakt,
  • 8:56 - 9:00
    15 graden vrijheid, hydraulische machine
  • 9:00 - 9:04
    die bestuurd kan worden
    door hersensignalen die zijn opgenomen
  • 9:04 - 9:07
    met een niet-invasieve technologie,
    electro-encephalography,
  • 9:07 - 9:10
    die er voor zorgt dat de patient
    zich de bewegingen kan voorstellen
  • 9:10 - 9:14
    en dan deze opdrachten naar
    de controllers, de motoren, kan sturen
  • 9:14 - 9:16
    zodat ze uitgevoerd worden.
  • 9:16 - 9:19
    Dit exoskelet werd bedekt
    met een kunsthuid
  • 9:19 - 9:23
    uitgevonden door Gordon Cheng,
    een van mijn beste vrienden, in München,
  • 9:23 - 9:27
    om de sensatie van beweging van gewrichten
    en het met de voet raken van de grond
  • 9:27 - 9:32
    terug te sturen naar de patient
    via een vest, een shirt.
  • 9:32 - 9:35
    Dit is een slim shirt
    met microvibrerende elementen
  • 9:35 - 9:40
    dat feitelijk terugkoppeling geeft en
    het brein van de patiënt voor de gek houdt
  • 9:40 - 9:43
    door een gevoel te creëren
    dat het geen machine is die hem draagt,
  • 9:43 - 9:46
    maar dat hij weer loopt.
  • 9:46 - 9:49
    Dus we zetten dit in gang
    en wat je hier ziet,
  • 9:49 - 9:52
    is de eerste keer
    dat een van de patiënten, Bruno,
  • 9:52 - 9:54
    voor het eerst echt loopt.
  • 9:54 - 9:57
    En het kost een paar seconden,
    omdat we alles nog programmeren,
  • 9:57 - 10:00
    en je zal een blauw lichtje zien
    dat voor de helm langsgaat,
  • 10:00 - 10:04
    want Bruno moet zich eerst voorstellen
    welke bewegingen nodig zijn.
  • 10:04 - 10:07
    Dan analyseert de computer het,
    Bruno bevestigt het,
  • 10:07 - 10:09
    en als het dan bevestigd is,
  • 10:09 - 10:13
    begint het apparaat te bewegen
    op bevel van Bruno's hersenen.
  • 10:13 - 10:17
    En hij had het net goed
    en nu begint hij te lopen.
  • 10:17 - 10:20
    Na negen jaar zonder te kunnen bewegen,
  • 10:20 - 10:21
    loopt hij zelfstandig.
  • 10:23 - 10:24
    En meer dan dat --
  • 10:25 - 10:27
    (Applaus)
  • 10:28 - 10:29
    meer dan alleen lopen,
  • 10:29 - 10:32
    hij voelt de grond
  • 10:32 - 10:34
    en als de snelheid van de exo toeneemt,
  • 10:34 - 10:38
    vertelt hij ons dat hij weer loopt
    op het zand van Santos,
  • 10:38 - 10:42
    het strandresort waar hij
    naartoe ging voor zijn ongeluk.
  • 10:42 - 10:46
    Daarom maakt het brein
    nieuwe sensaties aan in Bruno's hoofd.
  • 10:46 - 10:49
    Hij loopt dus, en na zijn wandeling --
    ik ben al bijna door mijn tijd heen --
  • 10:49 - 10:52
    zegt hij: "Weet je,
  • 10:52 - 10:55
    ik moet dit ding van jullie lenen
    als ik ga trouwen,
  • 10:55 - 10:57
    want ik wil naar de priester lopen
  • 10:57 - 11:01
    en er alleen staan als ik mijn bruid zie."
  • 11:01 - 11:04
    Natuurlijk kan hij
    het krijgen wanneer hij wil.
  • 11:04 - 11:09
    En dit is wat we wilden laten zien
    tijdens het WK, maar dat kon niet,
  • 11:09 - 11:13
    want om onduidelijke redenen
    halveerde de FIFA de uitzending.
  • 11:14 - 11:21
    Wat je nu gaat zien, is Juliano Pinto
    in de exo, die aftrapt,
  • 11:21 - 11:24
    een paar minuten
    voordat we naar het veld gingen
  • 11:24 - 11:26
    en het echt deden voor het hele publiek,
  • 11:26 - 11:30
    en de lichten die je zal zien
    laten alleen zien hoe het werkt.
  • 11:30 - 11:35
    Het blauwe flikkerlicht betekent
    dat de exo klaar is voor gebruik.
  • 11:35 - 11:38
    Het kan gedachten ontvangen
    en kan terugkoppeling geven.
  • 11:38 - 11:41
    En als Juliano de beslissing neemt
    om de bal te trappen,
  • 11:41 - 11:44
    zal je twee banen geel en groen licht zien
  • 11:44 - 11:47
    die uit de helm komen
    en naar de benen gaan
  • 11:47 - 11:51
    wat illustreert dat de exo
    commando's verstuurt
  • 11:51 - 11:53
    zodat dit daadwerkelijk gebeurt.
  • 11:53 - 11:55
    En in 13 seconden
  • 11:55 - 11:57
    deed Juliano dit ook echt.
  • 11:57 - 11:59
    Je kan de commando's zien.
  • 11:59 - 12:02
    Hij bereid zich voor,
    de bal wordt neergelegd, en hij trapt.
  • 12:03 - 12:05
    En het meest verbazingwekkende is,
  • 12:05 - 12:09
    10 seconden nadat hij dit had gedaan
    en naar ons keek op het veld
  • 12:09 - 12:11
    vertelde hij ons, terwijl hij juichte:
  • 12:11 - 12:13
    "Ik voelde de bal."
  • 12:14 - 12:16
    En dat is onbetaalbaar.
  • 12:16 - 12:18
    (Applaus)
  • 12:18 - 12:19
    Maar waar gaat dit heen?
  • 12:19 - 12:21
    Ik heb twee minuten om je te vertellen
  • 12:21 - 12:24
    dat het tot aan de uitersten
    van je voorstellingsvermogen gaat.
  • 12:24 - 12:26
    Hersengestuurde technologie bestaat.
  • 12:26 - 12:29
    Het meest recente: we hebben
    vorig jaar gepubliceerd
  • 12:29 - 12:31
    over de eerste brein-tot-brein-interface
  • 12:31 - 12:35
    die twee dieren in staat stelt
    mentale boodschappen uit te wisselen,
  • 12:35 - 12:38
    zodat één dier dat iets ziet
    dat uit de omgeving komt
  • 12:38 - 12:44
    een mentaal SMSje, een torpedo,
    een neurofysiologische torpedo kan sturen
  • 12:44 - 12:46
    naar het tweede dier
  • 12:46 - 12:50
    en het tweede dier voert de opdracht uit
    die hij uit moest voeren,
  • 12:50 - 12:54
    zonder zelfs maar te weten
    wat voor boodschap er gestuurd was,
  • 12:54 - 12:57
    want de boodschap kwam
    uit de hersenen van het eerste dier.
  • 12:57 - 13:00
    Dus dit is de eerste demonstratie.
  • 13:00 - 13:04
    Ik doe dit snel omdat ik jullie
    het meest recente wil laten zien.
  • 13:04 - 13:09
    Maar wat je hier ziet,
    is de eerste rat die geinformeerd wordt
  • 13:09 - 13:12
    door middel van een licht
    aan de linkerkant van de kooi
  • 13:12 - 13:16
    dat hij de linker kooi moet aanraken
    om een beloning te krijgen.
  • 13:16 - 13:18
    Hij gaat erheen en doet het.
  • 13:18 - 13:20
    En tegelijkertijd stuurt hij
    een mentaal signaal
  • 13:20 - 13:23
    naar de tweede rat
    die geen licht heeft gezien,
  • 13:23 - 13:25
    en de tweede rat,
    in 70 procent van de gevallen,
  • 13:25 - 13:30
    drukt het linker pedaal in
    om een beloning te krijgen
  • 13:30 - 13:34
    zonder ooit het licht te hebben gezien.
  • 13:34 - 13:38
    Dus we hebben dit
    op een hoger plan getrokken
  • 13:38 - 13:43
    door apen mentaal samen
    te laten werken in een hersennetwerk,
  • 13:43 - 13:45
    zeg maar hun hersenactiviteit te doneren,
  • 13:45 - 13:49
    en daarmee de virtuele arm
    die ik eerder heb laten zien te bewegen.
  • 13:49 - 13:53
    Wat je hier ziet is de eerste keer
    dat de twee apen hun brein combineren,
  • 13:53 - 13:57
    hun hersenen perfect synchroniseren
    om deze virtuele arm te laten bewegen.
  • 13:57 - 14:00
    Één aap bestuurt de x-dimensie,
  • 14:00 - 14:03
    de andere aap bestuurt de y-dimensie.
  • 14:03 - 14:07
    Maar het wordt nog interessanter
    als je het met drie apen doet
  • 14:07 - 14:11
    en je vraagt één aap x en y te besturen,
  • 14:11 - 14:14
    de ander y en z,
  • 14:14 - 14:17
    en de derde x en z,
  • 14:17 - 14:19
    en je laat ze samen spelen
  • 14:19 - 14:25
    om de 3D arm zo te bewegen
    dat ze hun sinaasappelsap krijgen.
  • 14:25 - 14:27
    En het lukt ze ook.
  • 14:27 - 14:31
    De zwarte stip is het gemiddelde
    van al deze hersenen,
  • 14:31 - 14:34
    een live representatie daarvan.
  • 14:34 - 14:37
    Dat is de definitie
    van een biologische computer:
  • 14:37 - 14:42
    samenwerken door hersenactiviteit
    en een motorisch doel bereiken.
  • 14:42 - 14:44
    Waar gaat dit heen?
  • 14:44 - 14:46
    We hebben geen idee.
  • 14:46 - 14:48
    We zijn maar wetenschappers.
  • 14:48 - 14:49
    (Gelach)
  • 14:49 - 14:52
    We worden betaald om kind te zijn,
  • 14:52 - 14:56
    om tot het uiterste te gaan
    en te ontdekken wat er nog meer is.
  • 14:56 - 14:57
    Maar ik weet één ding:
  • 14:57 - 15:00
    op een dag, binnen een paar decennia,
  • 15:00 - 15:03
    als onze kinderen op internet surfen
    door er alleen aan te denken
  • 15:03 - 15:07
    of een moeder haar zicht geeft
    aan een autistisch kind dat niet kan zien
  • 15:07 - 15:10
    of iemand spreekt
    dankzij een brein-tot-brein-bypass,
  • 15:10 - 15:17
    dan zullen sommigen zich herinneren
    dat het allemaal begon op een wintermiddag
  • 15:17 - 15:21
    op een Braziliaans voetbalveld
    met een onmogelijke trap.
  • 15:21 - 15:22
    Dank je wel.
  • 15:22 - 15:28
    (Applaus)
  • 15:36 - 15:39
    Bruno Giussani: Dank je.
  • 15:47 - 15:51
    Miguel, bedankt dat je
    binnen de tijd bent gebleven.
  • 15:51 - 15:54
    Ik wilde je eigenlijk een paar
    minuten langer geven,
  • 15:54 - 15:57
    want er zijn wat punten waar we
    dieper op in willen gaan en natuurlijk
  • 15:57 - 16:01
    zouden we verbonden hersenen moeten
    hebben om te weten waar dit heen gaat.
  • 16:01 - 16:03
    Dus laten we dit allemaal verbinden.
  • 16:03 - 16:04
    Als ik het goed begrijp,
  • 16:04 - 16:07
    krijgt één van de apen
    daadwerkelijk een signaal
  • 16:07 - 16:09
    en de andere aap
    reageert op dat signaal
  • 16:09 - 16:14
    alleen omdat de eerste het ontvangt
    en de neurologische impuls verzend.
  • 16:14 - 16:16
    Miguel Nicolelis:
    Nee, het ligt iets anders.
  • 16:16 - 16:19
    Geen enkele aap weet van het bestaan
    van de andere twee apen.
  • 16:19 - 16:22
    Ze krijgen visuele terugkoppeling in 2D,
  • 16:22 - 16:24
    maar de opdracht die ze
    moeten uitvoeren is in 3D.
  • 16:24 - 16:27
    Ze moeten een arm
    in drie dimensies bewegen.
  • 16:27 - 16:30
    Maar elke aap krijgt alleen de twee
    dimensies op het videoscherm
  • 16:30 - 16:32
    dat de aap bedient.
  • 16:32 - 16:35
    En om het gedaan te krijgen
  • 16:35 - 16:38
    heb je tenminste twee apen nodig
    die hun hersenen synchroniseren,
  • 16:38 - 16:40
    maar drie is ideaal.
  • 16:40 - 16:43
    Wat we uitvonden is dat als
    één aap begint te verslappen,
  • 16:43 - 16:46
    de andere twee apen juist
    beter hun best gaan doen
  • 16:46 - 16:48
    om die ene weer terug te laten komen.
  • 16:48 - 16:50
    Dit past zich dynamisch aan,
  • 16:50 - 16:54
    maar de globale synchroniteit
    blijft hetzelfde.
  • 16:54 - 16:57
    Maar als je het omdraait
    zonder het de aap te vertellen
  • 16:57 - 16:59
    welke dimensies
    ieder brein moet besturen,
  • 16:59 - 17:01
    zoals degene die x en y bestuurt,
  • 17:01 - 17:04
    maar nu moet hij y en z besturen,
  • 17:04 - 17:08
    vergeet het brein van dat dier
    onmiddelijk de oude dimensies
  • 17:08 - 17:11
    en concentreert het zich
    op de nieuwe dimensies.
  • 17:11 - 17:15
    Dus ik moet wel zeggen
    dat geen enkele Turing-machine,
  • 17:15 - 17:18
    geen enkele computer kan voorspellen
    wat een breinnetwerk gaat doen.
  • 17:18 - 17:21
    Dus we absorberen technologie
    als onderdeel van onszelf.
  • 17:21 - 17:23
    Technology zal ons nooit absorberen.
  • 17:23 - 17:25
    Dat is simpelweg onmogelijk.
  • 17:27 - 17:30
    BG: Hoe vaak heb je dit getest?
  • 17:30 - 17:32
    En hoe vaak was het
    succesvol versus mislukt?
  • 17:32 - 17:35
    MN: Oh, tientallen keren.
  • 17:35 - 17:37
    Met de drie apen?
    Verscheidene keren.
  • 17:37 - 17:42
    Ik zou er hier niet over kunnen praten
    als ik het niet een paar keer had gedaan.
  • 17:42 - 17:44
    En ik was vergeten te zeggen
  • 17:44 - 17:49
    dat drie weken geleden een Europese groep
  • 17:49 - 17:51
    de eerste mens-naar-mens,
  • 17:51 - 17:53
    brein-tot-brein-connectie
    heeft laten zien.
  • 17:53 - 17:54
    BG: En hoe gaat dat?
  • 17:54 - 17:59
    MN: Een klein stukje informatie
    -- grote ideeën beginnen bescheiden --
  • 17:59 - 18:03
    maar de hersenactiviteit van een deelnemer
  • 18:03 - 18:09
    werd verzonden naar een andere deelnemer,
    met non-invasieve technologie.
  • 18:09 - 18:14
    De eerste deelnemer kreeg een boodschap,
    net als onze ratten, een visuele boodschap
  • 18:14 - 18:16
    en verzond het naar de andere deelnemer.
  • 18:16 - 18:20
    Deelnemer twee ontving een magnetische
    trilling in het visuele hersencentrum,
  • 18:20 - 18:24
    of een andere trilling,
    twee verschillende trillingen.
  • 18:24 - 18:27
    In één trilling zag de deelnemer iets.
  • 18:27 - 18:29
    Bij de andere trilling
    zag hij iets anders.
  • 18:29 - 18:32
    En hij was in staat te verwoorden
  • 18:32 - 18:35
    welke boodschap
    de eerste deelnemer stuurde
  • 18:35 - 18:37
    via internet,
    over verschillende continenten.
  • 18:37 - 18:39
    BG: Wauw, OK.
    Dus daar gaat het naartoe.
  • 18:39 - 18:42
    Dat is de volgende TED Talk
    op een volgend congres.
  • 18:42 - 18:44
    Miguel Nicolelis, dank je wel.
  • 18:44 - 18:45
    MN: Dank je wel Bruno.
Title:
Brein-tot-brein-communicatie is er al. Hoe we dit gedaan hebben
Speaker:
Miguel Nicolelis
Description:

Wellicht herinner je je neurowetenschapper Miguel Nicolelis - hij bouwde het hersen-gestuurde exoskelet dat een verlamde man in staat stelde de aftrap te doen van het WK 2014. Waar is hij nu mee bezig? Met het bouwen van een manier om gedachten (voorlopig die van ratten en apen) direct van brein tot brein te laten sturen. Kijk tot het einde om een experiment te zien dat, zoals hij zegt, tot "het uiterste van je verbeelding" gaat.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
18:57

Dutch subtitles

Revisions