Should Dark Souls Have an Easy Mode? | Game Maker's Toolkit

Αυτό είναι το Game Maker's Toolkit,είμαι ο Μαρκ Μπράουν και είμαι έτοιμος να απαντήσω την πιο αμφιλεγόμενη

ερώτηση σε όλη την ιστορία του gaming

Πρέπει το Dark Souls να έχει εύκολη δυσκολία?

Το Dark Souls και τα υπόλοιπα action RPGs από την From Software είναι φημισμένα για την βάναυση δυσκολία τους

που προκύπτει από τις απαιτητικές μάχες,το τιμωρητικό σύστημα θανάτου,τις ατελείωτες παγήδες αλλά και τα θηριώδη αφεντικά

τα οποία θα σε σκωτώσουν σε δευτερόλεπτα.

Αυτό είναι αρκετό να φοβίσει μερικούς παίχτες ακόμα πριν καν δοκιμάσουν ένα από τα παιχνίδια της σειράς.

Έτσι υπάρχουν αυτοί που ζητούν μία πιο επιεική ρύθμιση της δυσκολίας,η οποία θα τους έδινε την δυνατότητα

να εξερευνήσουν τη γοτθική αρχιτεκτονική της Yharnam του Bloodborne ή τις διεστραμένες παραδόσεις του Dark Souls

χωρίς να χρειάζεται να δουν αυτή την οθόνη αρκετές φορές.

Αρχικά,φαίνεται σαν μία δίκαια απαίτηση.Τα περισσότερα παιχνίδια έχουν ρύθμιση της δυσκολίας, και οι βετεράνοι έχουν την δυνατότητα

να αγνοήσουν την εύκολη δυσκολία, και πιστέψε το ίντερνετ,αλλά μερικόι παίχτες χρειάζονται παραπάνω

κίνητρα από το "Γίνε Καλός!" για να προσεγγίσουν το απροσέγγιστο Dark Souls.

Άλλα,όπως και το ίδιο το Dark Souls,αυτό δεν είναι τόσο εύκολο.Αρχικά πρέπει να κατανοήσουμε γιατί η From Software έκανε

από την αρχή το Dark Souls τόσο δύσκολο.

Μεγάλο μέρος του σχεδιασμού παιχνιδιών βασίζεται στο να βρίσκει τρόπους να ωθεί τον παίχτη να έχει μία συγκεκριμένη εμπειρία.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω κινήτρων και τιμωριών.Στο Sunset Overdrive σου δίνονται πόντοι combo

και ειδικές επιθέσει εάν πηδάς πάνω σε καπό αυτοκινήτων και σέρνεσαι πάνω στα ηλεκτρίκα καλώδια,αλλά

περιτριγυρίζεσαι και σκωτώνεσαι εύκολα από εχθρούς εάν προσπαθήσεις να παλέψεις από το έδαφος.Η Insomniac είναι ξεκάθαρη

για τον τρόπο με τον οποίο θέλει να παίξεις το παιχνίδι της.

Αλλά σχεδόν κάθε παιχνίδι χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς του για να σε ενθαρρύνει να παίξεις με συγκεκριμένο τρόπο.

Το Just Cause 3 σε αφήνει να δεχτείς δεκάδες σφαίρες στο πρόσωπο ώστε να έχεις την αυτοπεποίθηση

να δράσεις σαν παράτολμος ήρωας.Ενώ στο Hitman θα πεθάνεις με λίγες σφαίρες διώτι

η iO Interactive γνωρίζει πως το παιχνίδι είναι πιο διασκεδαστικό εάν σε παροτρύνει να σκωτώσεις από τις σκιές.

Και αυτό επεκτίνεται σε οποιδήποτε στοιχείο του παιχνιδού.To Darkest Dungeon αποθηκεύει το παιχνίδι κάθε λίγα

δεύτερα ώστε να είσαι υποχρεωμένος να ζήσεις με τις τρομερές αποφάσεις σου(και τα τυχαία οδυνηρά αποτελέσματα τους)

Ο σχεδιαστής Tyler Sigman λέει...

TYLER SIGMAN: "Ο τρόπος να αγαπήσεις τα παιχνίδια? Μου αρέσουν τα ανεκτικά συστήμα αποθήκευσης,ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις πως

πρέπει και δεν πρέπει να αποθηκεύω το παιχνίδι μου,αλλά όταν μιλήσαμε για το Darkest Dungeon συνειδητοποιήσαμε

ότι αυτό δεν θα δούλευε-θα λήστευε το παίχτη από την εμπειρία που είχαμε πρόθεση να του προσφέρουμε".

Άρα τι εμπειρία έχει διάθεση η From Software να προσφέρει στον παίχτη του Dark Souls?

Ο επικεφαλής σχεδιαστής Hidetaka Miyazaki ήταν ξεκάθαρος σε αυτό.Λέει "Ακόμα από

το Demon's Souls,είχα σαν στόχο να δημιουργώ παιχνίδια που δίνουν στους παίχτες ένα αίσθημα εκπλήρωσης

με το να ξεπερνούν τρομαχτικές ανισότητες."

Τρομαχτικές ανισότητες πράγματι!Σε όλα τα πέντε παιχνίδια,ο παίχτης νιώθει πτοειμένος και αδύναμος

διώτι ακόμα και οι πιο αδύναμοι εχθροί μπορούν να ανατρέψουν έναν παίχτη που δεν γνωρίζει το μηχανισμό μάχης.

Καθαρός τρόμος σε διαπερνάει καθώς περπατάς στους δρόμους της Yharman,διώτι

ξέρεις πως υπάρχουν παγήδες και ενέδρες παντού,και ότι η τιμωρία του θανάτου είναι αυστηρή.

Και τα αφεντικά σε κάνουν να αισθάνεσαι ξεκάθαρα τρομοκρατιμένος αφού οι μανιώδεις επιθέσεις τους και

οι μεγέθους οθόνης ζωές τους τους κάνει να φαίνονται αδύνατον να τους κερδίσεις κατά την πρώτη,ιδιαίτερα

σύντομη αντιμετώπιση.

Αλλά αυτοί οι δύσκολοι αντίπαλοι σε ενψυχώνουν σε μεγάλο βαθμό να προσεγγίσεις το σύστημα μάχης- ώστε

να ανακλάς τις επιθέσεις και να επιχειρείς πισώπλατα μαχαιρώματα,να κατεβάζεις της ασπίδα σου για ένα δεύτερο ώστε να ανακτάς την αντοχή σου,

και να χρησιμοποιείς αυτά τα πολύ ευχάριστα iframes ώστε να αποφύγεις το σπαθί ενός τύπου.Οι παγήδες κινητοποιούν

το παρατηρητικό παιχνίδι και επιβραβεύουν αυτούς που έχουν μάθει

το σύστημα του παιχνιδιού.Και οι γελοία δύσκολες μάχες με αφεντικά σου δίνουν μια αληθινή αίσθηση ικανοποίησης

καθώς δίνεις το τελειωτικό χτύπημα.

Χωρίς το υψηλό επίπεδο πρόκλησης, η αίσθηση της εκπλήρωσης με τον σκωτωμό κάθε αντιπάλου,κάθε

σύντομο μονοπάτι,κάθε ενέδρα που επιζείς και κάθε ανατροπή σε αφεντικό θα ήταν αρκετά μικρότερη-και

ο παίχτης δεν θα λάμβανε την εμπειρία που θέλει να προσφέρει ο Miyazaki.

Η απλή εναλλαγή στην εύκολη δυσκολία στο Dark Souls θα ήταν σαν να παίρνεις το Resident Evil 4

και να σου επέτρεπε να κινήσε καθώς στοχεύεις,ή να αποθυκεύεις ατελείωτο αριθμό αντικειμένων στην βαλίτσα σου,

ή να μπορείς να αποθηκεύσεις σε οποιαδήποτε τοποθεσία.Όλες αυτές οι επιλογές δημιουργήθηκαν ώστε να σου δώσουν την επιθυμητή

εμπειρία.Και αλλάζοντας τα,αλλάζεις ριζικά όλο το παιχνίδι.

Από την άλλη,περίεργα πράγματα συνέβησαν-στο Fire Emblem Awakening,όπου η Nintendo πρόσθεσε

έναν τρόπο ώστε όταν οι σύμμαχοι πέφτουν στη μάχη δεν θεωρούνται για πάντα χαμένοι-απλά κάθονται στο

περιθώριο μέχρι την επόμενη μάχη.Αυτό παρόλο του ότι ο μόνιμος θάνατος είναι κύριο

συστατικό της εμπειρίας που προσφέρει η σειρά παιχνιδιών Fire Emblem.

Έτσι υπάρχουν τρόποι να ενσωματώνεται η εύκολη δυσκολία,καθώς υπογραμμίζεται καθαρά ο τρόπος να αποκτήσεις

την πραγματική εμπειρία.Δεν μπορείς να αλλάξεις το σύστημα αποθήκευσης στο Darkest Dungeon αλλά ο Κόκκινος Γάτζος

σου επιτρέπει να επενεργοποιήσεις άλλα αμφισβητήσιμα χαρακτηριστικά όπως πτώματα εχρθών και την αποτυχία υποχώρησης από τη μάχη

-καθώς γίνεται ξεκάθαρο πως αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο έχει σκοπό να παιχτεί αυτό το παιχνίδι.

Άλλα παιχνίδια απαγορεύουν την πρόσβαση σε επιτεύγματα ή σε τρόπεα στην εύκολη δυσκολία,ή τοποθετεί

επιπλέον περιεχόμενο ή ακόμα και πραγματικά τέλη σε αυτές τις πιο προκλητικές δυσκολίες,ώστε να εξηγήσουν καλύτερα

το "σωστό" τρόπο να παιχτεί.

Αλλά αυτό πάλι δεν διορθώνει το ουσιώδες πρόβλημα του όταν σου προσφέρονται επιλογές-ειδικά

στην αρχή του παιχνιδιού,όπου ο παίχτης δεν έχει ιδέα για το τι ρυθμίσεις δυσκολίας

πραγματικά σημαίνουν-μπορεί να δοκιμάσουν την πιο εύκολη δυσκολία παρόλο που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν σε περισσότερες προκλήσεις,

και παίρνουν από τους ίδιους την καλύτερη και σχεδιαστικά προτεινόμενη εμπειρία.

Μία πιο κομψή λύση,άρα,είναι να ενσώματωσεις τις επιλογές δυσκολίας μέσα στο ίδιο το παιχνίδι.

Και ένα παιχνίδι που το επιτυγχάνει αυτό περίφημα είναι το Spelunky.Οι νέοι παίχτες μπορούν να εστιάσουν στο να ξεκλειδώσουν

τα τούνελ που σου επιτρέπουν να ξεκινήσεις το παιχνίδι από τη ζούγκλα,τις παγωμένες σπηλιές,ή το ναό και να

κερδίσεις ένα πλεονέκτημα στο να κερδίσεις τον Olmec .

Αλλά σύντομα θα καταλάβεις ότι είναι ουσιαστικά καλύτερα να ξεκινήσεις από την αρχή,καθώς θα

έχεις τη δυνατότητα να συλλέγεις δεσποινίδες,λεφτά, Kali points, και αντικείμενα που θα αποδώσουν σε μεταγενέστερα στάδια

-και,ακόμα πιο σημαντικό,θα πρέπει να τελειώσεις κάθε επίπεδο ώστε να αποκτήσεις το ολοκληρωμένο σετ αντικειμένων

απαιτούμενο για τη πρόσβαση στη πόλη του χρυσού και από εκεί στο μυστικό τελικό κόσμο.

Στο μεταθανάτιο βιβλίο του,ο δημιουργός Derek Yu είπε"πράγματα όπως η Πόλη του Χρυσού δεν είναι

στο παιχνίδι προκειμένου να προσθέσουν απλά έναν θεματικό τόνο,υπάρχουν επίσης για να οδηγήσουν τους παίχτες προς το όραμα μου

για το πως έχει σκοπό να παιχτεί,με τέτοιο τρόπο ώστε να τους επιτρέπει να αποκτούν ένα αίσθημα

αληθινής πραγματοποίησης και εξυπνάδας".

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γίνει αυτό-στο Metal Gear Solid μπορείς να είσαι απρόσεκτος, να εντοπιστείς

και απλά να καλέσεις ένα ελικόπτερο ώστε να τα βάλει με όλους αλλά αν θες βαθμολογία S θα χρειαστεί

να προσπαθήσεις περισσότερο.

Στο Mario,είναι ένα πράγμα να τελειώσεις το επίπεδο αλλά θα χρειαστεί

να είσαι προσεκτικός με τα μάτια σου και καλός χειρισμός ώστε να πάρεις όλα τα αστέρια και τα γραμματόσημα.

Αλλά το Dark Souls είναι γεμάτο με χαρακτηριστικά που σε αφήνουν να θέσεις το δικό σου επίπεδο δυσκολίας.

Συγκεκριμένες κλάσεις,όπως αυτές που εστιάζουν στα ξόρκια που μπορούν να εκτοξευτούν από απόσταση,

κάνουν πολλές αναμετρήσεις ευκολότερες-και εσύ μπορείς να αλλάξεις τη κλάση σου οποιαδήποτε στιγμή απλά με το να εναποθέτεις

τις ψυχές σε διαφορετικές ιδιότητες.

Τα παιχνίδια επίσης έχουν δυνατό στοιχείο multiplayer-ο κόσμος είναι γεμάτος με μηνύματα γραμμένα από άλλους

παίχτες που σε προηδοποιούν για τις ενέδρες,τα αφεντικά και τις παγήδες(και οι παίχτες παρακινούνται να

αφήνουν αληθινά,παρά παραπλανητικά μηνύματα).Ή απλός θα μπορούσες πραγματικά να καλέσεις μερικούς φίλους

ή αγνώστους για να σε βοηθήσουν να κερδίσεις ένα αφεντικό που μοχθείς να νικήσεις.

Επιπλέον,το περίπλοκο σύστημα του παιχνιδιού και οι άγραφοι κανόνες του σε οδηγούν να συζητήσεις το παιχνίδι στο διαδίκτυο

ή στη πραγματική ζωή,προσθέτοντας το στοιχείο της επικοινωνίας.Το Dark Souls σε κάνει να υποφέρεις,αλλά ποτέ

δεν χρειάζεται να υποφέρεις μόνος.

Επίσης,στο Bloodborne,μπορείς να αυξήσεις τη δυσκολία δίνοντας στον εαυτό σου περισσότερο Insight

ή μπορείς να διατηρίσεις τη πρόκληση σε πιο διαχειριζόμενο επίπεδο με το να ξοδεύεις τους

ίδιους πόντους σε αντικείμενα ή summons.

Επίσης υπάρχουν ορισμένα πολύ δύσκολα δευτερεύοντα αφεντικά που δεν χρειάζεται να σκωτώσεις εάν θέλεις να

τελειώσεις απλά το παιχνίδι,μπορείς να επαναλάβεις τους σκωτωμούς για ψυχές και αντικείμενα εάν έχεις την ώρα,και μπορείς

επίσης να αποφύγεις δύσκολους αντιπάλους και αφεντικά χρησιμοποιώντας την περίεργη γεωμετρία του επιπέδου και την τεχνητή νοημοσύνη του εχθρού.

Οπότε,ναι,θα μπορούσε να προστεθεί μία δυνατότητα όπου παίρνεις περισσότερα Estus Flasks από την αρχή

και αφεντικά που έχουν μικρότερη ζωή και αντίπαλοι που φορούν όλοι τους καπέλα πάρτυ ώστε να ελαφρύνεις

την ατμόσφαιρα και διάθεση,και έναν κόσμο που δεν τελειώνει.Απλά κάνοντας το έναν κώδικα κλεψίματος ή θάβοντας το

στις ρυθμίσεις ή κάντοντας τα πάντα ώστε να σιγρουρευτούν ότι οι παίχτες δεν θα προσπεράσουν το σημείο και

θα χαλάσει το πρώτους τους ή μάλλον και το μοναδικό τους παιχνίδι.

Αλλά μην ξεχνάμε ότι το Dark Souls έχει ήδη επιλογή για μείωση της δυσκολίας-είναι

απλά κρυμμένα μέσα στο ίδιο το παιχνίδι ώστε τουλάχιστον να νιώθεις έξυπνος όταν το καταλαβαίνεις,

ή να αισθάνεσαι συντροφικότητα όταν κερδίζεις με ευκολία το δύσκολο αφεντικό με ένα φιλικό φάντασμα.

Και επιπλέον ας μην υποτιμούμε το ρόλο της πρόκλησης στο σχεδιασμό του παιχνιδιού.

Ένα Dark Souls χωρίς το συνεχή φόβο του θανάτου να πλανάται από πάνω σου,δεν είναι πραγματικά Dark Souls.

Το Dark Souls είναι δύσκολο γιατί

χρειάζεται να είναι δύσκολο προκειμένου να αποδώσει την απαιτούμενη εμπειρία που θέλει ο Miyazaki-να σε κάνει να νιώσεις αδύναμος

και ασύμαντος,ώστε να ενδυναμώσει το αίσθημα της ευχαρίστησης καθώς υπερισχύεις ενάντια σε τρομακτικές

ανισότητες και βρίσκεις ένα bonfire,ή ανοίγεις ένα σύντομο δρόμο ή απλά καταστρέφεις ένας τεράστιο τέρας-αφεντικό.

Ευχαριστώ που είδατε το βίντεο.Θα ήθελα να δώσω μια στιγμή για να ευχαριστήσω όλους αυτούς που έχουν αποδώσει μη-αγγλικούς

υπότιτλους σε οποιοδήποτε από τα βίντεο μου.Είναι εκπληκτικό να βλέπω το Game Maker's Toolkit στα Γαλλικά ή Γερμανικά

ή Πορτογαλλικά ή Ρώσικα.Αυτός είναι ένας τεράστια σημαντικός τρόπος να υποστηριχτεί η σειρά-μπορείτε επίσης να κάνετε subscribe,

να αφήσετε ένα σχόλιο,ή να υποστηρίξετε τη σειρά μέσω Patreon- όπως έκαναν αυτοί εδώ οι υποστηρικτές.