Βαν Τζόουνς: Η οικονομική αδικία του πλαστικού
-
0:04 - 0:06Ειναι τιμή μου να βρίσκομαι εδώ,
-
0:06 - 0:08και είναι τιμή μου να μιλήσω για αυτό το θέμα,
-
0:08 - 0:10το οποίο πιστεύω είναι μείζονος σημασίας.
-
0:10 - 0:12Έχουμε μιλήσει πολύ για
-
0:12 - 0:14τις τρομακτικές συνέπειες του πλαστικού
-
0:14 - 0:17για τον πλανήτη και τα άλλα είδη,
-
0:17 - 0:19αλλά το πλαστικό κάνει ζημιά και στους ανθρώπους,
-
0:19 - 0:22ειδικά τους φτωχούς ανθρώπους.
-
0:22 - 0:24Tόσο στην παραγωγή του πλαστικού,
-
0:24 - 0:27όσο και στη χρήση και τη διάθεση του πλαστικού
-
0:27 - 0:29οι άνθρωπου που βρίσκονται δίπλα στα κέντρα της ρύπανσης
-
0:29 - 0:32είναι φτωχοί άνθρωποι.
-
0:32 - 0:35Ολοι ενοχλήθηκαν πολύ
-
0:35 - 0:37με την πετρελαιοκηλίδα της BP
-
0:37 - 0:39και πολύ καλά έκαναν.
-
0:39 - 0:41Οι άνθρωποι σκεφτόντουσαν "Ω, Θεέ μου.
-
0:41 - 0:43Είναι τρομερό, αυτό το πετρέλεαιο. Είναι μέσα στο νερό.
-
0:43 - 0:45Θα καταστρέψει
-
0:45 - 0:47όλα τα ζωντανά συστήματα εκεί.
-
0:47 - 0:49Οι άνθωρποι θα πληγούν.
-
0:49 - 0:51Είναι τρομερό πράγμα αυτό,
-
0:51 - 0:53το οτι το πετρέλαιο θα πλήξει τους ανθρώπους στον Κόλπο."
-
0:53 - 0:55Αυτό που δεν σκέφτονται οι άνθρωποι
-
0:55 - 0:58είναι τι θα γινόταν αν το πετρέλαιο αυτό έφτανε με ασφάλεια στην ακτή.
-
0:58 - 1:01Τι θα γινόταν αν το πετρέλαιο έφτανε πραγματικά εκεί που προσπαθούσε να πάει;
-
1:01 - 1:03Όχι μόνο θα καιγόταν σε μηχανές
-
1:03 - 1:06και θα συντελούσε στην υπερθέρμανση του πλανήτη,
-
1:06 - 1:09αλλά υπάρχει και ενα μέρος που λέγεται "ο δρόμος του καρκίνου",
-
1:09 - 1:11και ο λόγος που λέγεται "ο δρόμος του καρκίνου"
-
1:11 - 1:14είναι γιατί η πετροχημική βιομηχανία
-
1:14 - 1:16παίρνει το πετρέλαιο και το μετατρέπει σε πλαστικό
-
1:16 - 1:19και, κατα τη διαδικασία αυτή, σκοτώνει ανθρώπους.
-
1:19 - 1:22Μειώνει τη διάρκεια ζωής των ανθρώπων που ζουν εκεί στον Κόλπο.
-
1:22 - 1:25Οπότε, το πετρέλαιο και τα πετροχημικά δεν είναι πρόβλημα μόνο όταν υπάρχει πετρελαιοκηλίδα
-
1:25 - 1:27είναι πρόβλημα και όταν δεν υπάρχει.
-
1:27 - 1:29Και αυτό που συχνά δεν εκτιμούμε
-
1:29 - 1:31είναι το τίμημα που πληρώνουν οι φτωχοί άνθρωποι
-
1:31 - 1:33για να έχουμε εμείς αυτά τα προιόντα μίας χρήσης.
-
1:33 - 1:35Ένα ακόμα πράγμα που συχνά δεν εκτιμούμε
-
1:35 - 1:38είναι ότι οι φτωχοί άνθρωποι δεν υποφέρουν μόνο στο σημείο παραγωγής.
-
1:38 - 1:40Φτωχοί άνθρωποι υποφέρουν επίσης
-
1:40 - 1:42στο σημείο της χρήσης.
-
1:42 - 1:44Όσοι από εμάς βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο εισοδήματος,
-
1:44 - 1:46έχουμε κάτι που λέγεται επιλογή.
-
1:46 - 1:48Ο λόγος για τον οποίο θέλεις να δουλέψεις σκληρά και να έχεις μία δουλειά
-
1:48 - 1:50και να μην είσαι φτωχός και χρεωκοπημένος
-
1:50 - 1:53είναι για να μπορείς να έχεις επιλογές, οικονομικές επιλογές.
-
1:53 - 1:55Έχουμε πραγματικά την δυνατότητα να επιλέγουμε
-
1:55 - 1:57να μην χρησιμοποιούμε προιόντα
-
1:57 - 1:59που έχουν επικίνδυνα, δηλητηριώδη πλαστικά μέσα τους.
-
1:59 - 2:02Άλλοι άνθρωποι που είναι φτωχοί δεν έχουν αυτές τις επιλογές.
-
2:02 - 2:04Συνεπώς οι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα ειναι συχνά αυτοί
-
2:04 - 2:06που αγοράζουν τα προιόντα
-
2:06 - 2:09που περιέχουν αυτά τα δηλητηριώδη χημικά μέσα τους και τα οποία χρησιμοποιούν τα παιδιά τους.
-
2:09 - 2:11Αυτοί είναι οι άνθρωποι που καταλήγουν
-
2:11 - 2:13να καταναλώνουν ένα δυσανάλογο ποσό
-
2:13 - 2:16από αυτό το δηλητηριώδες πλαστικό και να το χρησιμοποιούν.
-
2:16 - 2:19Και λένε οι άνθρωποι, "Ε, θα έπρεπε απλά να αγοράζουν ένα άλλο προιόν"
-
2:19 - 2:22Μα το πρόβλημα με το να είσαι φτωχός είναι ότι δεν έχεις αυτές τις επιλογές.
-
2:22 - 2:24Συχνά αναγκάζεσαι να αγοράζεις τα φτηνότερα προιόντα.
-
2:24 - 2:27Τα φτηνότερα προιόντα είναι συνήθως αυτά που είναι και τα πιο επικίνδυνα.
-
2:27 - 2:29Και σαν να μην ήταν αρκετά κακό αυτό,
-
2:29 - 2:31σαν να μη έφτανε η παραγωγή του πλαστικού
-
2:31 - 2:34που προκαλεί καρκίνο στους ανθρώπους σε μέρη όπως "ο δρόμος του καρκίνου" και που μειώνει τη διάρκεια ζωής
-
2:34 - 2:37και πληγώνει φτωχά παιδιά με τη χρήση του,
-
2:37 - 2:39ακόμα και κατά την διάθεση,
-
2:39 - 2:41και πάλι, είναι οι φτωχοί άνθρωποι
-
2:41 - 2:43που φέρουν το βάρος.
-
2:43 - 2:45Συχνά, σκεφτόμαστε ότι κάνουμε ένα καλό πράγμα.
-
2:45 - 2:47Είσαι στο γραφείο σου,
-
2:47 - 2:49και πίνεις νερό απο το πλαστικό σου μπουκάλι, η ότιδήποτε είναι αυτό,
-
2:49 - 2:52και σκέφτεσαι μέσα σου, "Ε, θα το πετάξω τώρα αυτό.
-
2:52 - 2:54Όχι, θα κάνω το σωστό.
-
2:54 - 2:56Θα το βάλω στον κάδο ανακύκλωσης."
-
2:56 - 2:58Σκέφτεσαι, "Το έβαλα στον κάδο ανακύκλωσης."
-
2:58 - 3:01Και μετά θα κοιτάς τους συναδέλφους σου και θα λες,
-
3:01 - 3:03"Κρετίνε εσύ
-
3:03 - 3:05Εσύ πέταξες το δικό σου στον κάδο για τα σκουπίδια."
-
3:05 - 3:07Και το χρησιμοποιούμε αυτό σαν ένα γαργαλητό ηθικής
-
3:07 - 3:09Και νιώθουμε τόσο καλά με τους εαυτούς μας.
-
3:10 - 3:12Ίσως θα συγχωρέσω τον εαυτό μου.
-
3:12 - 3:15Όχι εσείς, αλλα εγώ νιώθω έτσι.
-
3:16 - 3:19Και έτσι έχουμε αυτές τις στιγμές ηθικής που μας κάνουν να νιώθουμε καλά.
-
3:19 - 3:22Αλλά αν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε αυτό το μικρό μπουκάλι
-
3:22 - 3:24στο ταξίδι του,
-
3:24 - 3:27θα τρομάζαμε να ανακαλύψουμε ότι, πολύ συχνά,
-
3:27 - 3:29αυτό το μπουκάλι θα μπεί σε μία βάρκα.
-
3:29 - 3:32Θα περάσει όλο τον ωκεανό
-
3:32 - 3:34με κάποιο κόστος.
-
3:34 - 3:37Και θα καταλήξει σε ένα απο τα αναπτυσσόμενα κράτη -- συνήθως την Κίνα.
-
3:37 - 3:40Νομίζω στο μυαλό μας φανταζόμαστε κάποιον ο οποίος θα πάρει αυτό το μικρό μπουκάλι,
-
3:40 - 3:43και θα πει, "Ω, μικρό μπουκάλι.
-
3:43 - 3:45Είμαστε τόσο χαρούμενοι που σε βλέπουμε μικρό μπουκάλι."
-
3:45 - 3:47(Γέλια)
-
3:47 - 3:50"¨Εκανες τόσο καλά τη δουλειά σου."
-
3:50 - 3:52Θα του κάνει ένα μικρό μασάζ,
-
3:52 - 3:54ένα μικρό μετάλειο για μπουκάλια.
-
3:54 - 3:56Και θα του πει, "Τι θα ήθελες να κάνεις τώρα;"
-
3:56 - 3:59Το μικρό μπουκάλι θα πεί, "Εεε, δε ξέρω."
-
3:59 - 4:02Αλλά δεν ειναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει.
-
4:04 - 4:06Αυτό το μπουκάλι
-
4:06 - 4:09καταλήγει να καίγεται.
-
4:09 - 4:12Η ανακύκλωση του πλαστικού σε πολλά αναπτυσόμενα κράτη
-
4:12 - 4:14σημαίνει αποτέφρωση του πλαστικού,
-
4:14 - 4:16κάψιμο του πλαστικού,
-
4:16 - 4:18το οποίο απελευθερώνει απίστευτα τοξικά χημικά
-
4:18 - 4:20και, για μία ακόμα φορά, σκοτώνει ανθρώπους.
-
4:20 - 4:22Και έτσι είναι οι φτωχοί άνθρωποι
-
4:22 - 4:24αυτοί που φτιάχνουν αυτά τα προιόντα
-
4:24 - 4:27στα κέντρα της πετροχημικής βιομηχανίας όπως "τον δρόμο του καρκίνου"
-
4:27 - 4:29οι φτωχοί άνθρωποι που καταναλώνουν αυτά τα προιόντα σε δυσανάλογο ποσοστό
-
4:29 - 4:31και μετά οι φτωχοί άνθρωποι,
-
4:31 - 4:33που ακόμα και στο τέλευταίο στάδιο της ανακύκλωσης
-
4:33 - 4:36τους μειώνεται το προσδόκιμο ζωής,
-
4:36 - 4:39όλοι αυτοί πληγώνονται σε τεράστιο βαθμό
-
4:39 - 4:42από αυτό τον εθισμό που έχουμε
-
4:42 - 4:44στα αντικείμενα μίας χρήσης.
-
4:44 - 4:46Και τώρα σκέφτεστε -- επειδή σας ξέρω --
-
4:46 - 4:48σκέφτεστε, "Αυτό είναι φυσικά τρομερό
-
4:48 - 4:50για αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους.
-
4:50 - 4:52Είναι απλά απαίσιο,
-
4:52 - 4:54αχ αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι.
-
4:54 - 4:57Ελπίζω κάποιος να κάνει κάτι να τους βοηθήσει."
-
4:57 - 5:00Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι --
-
5:00 - 5:02είναι, να, εδώ είμαστε στο Λος Άντζελες.
-
5:02 - 5:04Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να επιτύχουμε τη μείωση του νέφους
-
5:04 - 5:06που πετύχαμε εδώ στο Λος Άντζελες.
-
5:06 - 5:08Αλλα μάντεψτε τι
-
5:08 - 5:10Επειδή υπάρχει τόση πολυ ρυπογόνα παραγωγή στην Ασία αυτή τη στιγμή,
-
5:10 - 5:12επειδή οι περιβαλλοντικοί νόμοι
-
5:12 - 5:14δεν προστατεύουν τους ανθρώπους στην Ασία αυτή τη στιγμή,
-
5:14 - 5:16σχεδόν ότι κερδίσαμε σε καθαρό αέρα
-
5:16 - 5:18και σε μείωση τοξικών αερίων
-
5:18 - 5:20που καταφέραμε εδώ στην Καλιφόρνια
-
5:20 - 5:23έχει αναιρεθεί από τον βρώμικο αέρα που έρχεται από την Ασία.
-
5:24 - 5:27Συνεπώς όλοι μας δεχόμαστε το χτύπημα. Όλοι επηρεαζόματε.
-
5:27 - 5:30Οι φτωχοί μόνο είναι που λαμβάνουν το πρώτο και το χειρότερο χτύπημα.
-
5:30 - 5:33Αλλά η ρυπογόνα παραγωγή, το κάψιμο των τοξινών,
-
5:33 - 5:35η απουσία περιβαλλοντικών όρων στην Ασία
-
5:35 - 5:38δημιουργεί πραγματικά τόση πολύ αέρια ρύπανση
-
5:38 - 5:41που έρχεται πέρα από τον ωκεανό και διαγράφει ότι κερίσαμε εδώ στην Καλιφόρνια.
-
5:41 - 5:43Είμαστε πίσω εκεί που είμασταν το 1970.
-
5:43 - 5:45Και είμαστε λοιπόν σε έναν πλανήτη,
-
5:45 - 5:48και πρέπει να μπορούμε να φτάσουμε στη ρίζα αυτών των προβλημάτων.
-
5:48 - 5:51Λοιπόν η ρίζα αυτού του προβλήματος, κατά την άποψή μου,
-
5:51 - 5:54είναι η ιδέα της διαθεσιμότητας αυτή καθεαυτή.
-
5:54 - 5:57Βλέπετε, αν καταλάβεις τον σύνδεσμο
-
5:57 - 5:59μεταξύ του τι κάνουμε
-
5:59 - 6:01για να δηλητηριάσουμε και να ρυπάνουμε τον πλανήτη
-
6:01 - 6:04και τι κάνουμε στους φτωχούς ανθρώπους,
-
6:04 - 6:06καταλήγεις σε ένα πολύ ανησυχητικό,
-
6:06 - 6:09αλλα και πολύ χρήσιμο συμπέρασμα:
-
6:09 - 6:11Για να πετάξουμε τον πλανήτη στα σκουπίδια,
-
6:11 - 6:13πρέπει να πετάξεις στα σκουπίδια τους ανθρώπους.
-
6:13 - 6:16Αλλά αν δημιουργήσουμε έναν κόσμο οπου δεν πετάμε ανθρώπους στα σκουπίδια,
-
6:16 - 6:18δεν μπορούμε να πετάξουμε ούτε τον πλανήτη.
-
6:18 - 6:20Οπότε τώρα βρισκόμαστε στο σημείο
-
6:20 - 6:23που συμπίπτουν οι ιδέες της κοινωνικής δικαιοσύνης
-
6:23 - 6:25και της οικολογίας,
-
6:25 - 6:27και τελικά μπορούμε τώρα να δούμε
-
6:27 - 6:30ότι είναι πραγματικά, εν τέλει, μία ιδέα.
-
6:30 - 6:33Και είναι η ιδέα ότι δεν υπάρχει τίποτα που να είναι μίας χρήσης.
-
6:33 - 6:36Δεν έχουμε πόρους μίας χρήσης.
-
6:36 - 6:38Δεν έχουμε ζωντανά είδη μίας χρήσης.
-
6:38 - 6:41Και δεν έχουμε ανθρώπους μίας χρήσης.
-
6:41 - 6:43Δεν έχουμε εναν πλανήτη μίας χρήσης,
-
6:43 - 6:46και δεν έχουμε παιδιά μίας χρήσης -- ειναι όλα πολύτιμα.
-
6:46 - 6:49Και όσο όλοι ξεκινάμε να επιστρέφουμε σε αυτή τη βασική κατανόηση,
-
6:49 - 6:52καινούριες ευκαιρίες για δράση ξεκινούν να αναδύονται.
-
6:52 - 6:54Η βιομίμιση,
-
6:54 - 6:56που είναι μία
-
6:56 - 6:58αναδυόμενη επιστήμη,
-
6:58 - 7:01καταλήγει να είναι μία πολύ σημαντική ιδέα κοινωνικής δικαιοσύνης.
-
7:01 - 7:03Για αυτούς που μαθαίνουν για πρώτη φορά για αυτά τα πράγματα,
-
7:03 - 7:05η βιομίμηση σημαίνει
-
7:05 - 7:07το να σεβόμαστε την σοφία όλων των ειδών.
-
7:07 - 7:09Η δημοκρατία παρεπιπτόντως
-
7:09 - 7:11σημαίνει να σεβόμαστε την σοφία όλων των ανθρώπων -- και θα καταλήξω σε αυτό.
-
7:11 - 7:14Αλλά η βιομίμιση σημαίνει να σεβόμαστε την σοφία όλων των ειδών.
-
7:14 - 7:17Προκύπτει ότι είμαστε ένα πολύ έξυπνο είδος.
-
7:17 - 7:20Αυτός ο μεγάλος εγκέφαλος, ή κάτι τελοσπάντων, μας κάνει να είμαστε πολύ περήφανοι για τους εαυτούς μας.
-
7:20 - 7:23Αλλά αν θέλουμε να φτιάξουμε κάτι σκληρό,
-
7:23 - 7:26λέμε, "Α ξέρω, θα φτιάξω μία πολύ σκληρή ουσία.
-
7:26 - 7:29Ξέρω, θα βρώ κλίβανους και φούρνους
-
7:29 - 7:31και θα εξορύξω πράγματα από το έδαφος
-
7:31 - 7:34και θα τα ζεστάνω και θα δηλητηριάσω και θα ρυπάνω,
-
7:34 - 7:37αλλα θα το δημιουργήσω αυτό το σκληρό πράγμα.
-
7:37 - 7:39Είμαι τόσο έξυπνος."
-
7:39 - 7:42Και κοιτάς πίσω σου, και υπάρχει μία καταστροφή παντού γύρω σου.
-
7:42 - 7:44Αλλά μάντεψε. Είσαι τόσο έξυπνος,
-
7:44 - 7:46Αλλά δεν είσαι τόσο έξυπνος όσο μία αχιβάδα.
-
7:46 - 7:48Το κέλυφος μίας αχιβάδας είναι σκληρό.
-
7:48 - 7:51Δεν υπάρχουν ούτε κλίβανοι, ούτε μεγάλοι φούρνοι,
-
7:51 - 7:53δεν υπάρχει δηλητήριο, δεν υπάρχει ρύπανση.
-
7:53 - 7:55Προκύπτει λοιπόν ότι άλλα είδη
-
7:55 - 7:57έχουν βρεί τη λύση πολύ καιρό πριν
-
7:57 - 8:00στο πως να δημιουργούν πολλά από τα πράγματα που χρειαζόματε
-
8:00 - 8:03χρησιμοποιώντας βιολογικές διαδικασίες που η φύση ξέρει να χρησιμοποιεί καλά.
-
8:03 - 8:05Λοιπόν αυτή η ιδέα της βιομίμισης,
-
8:05 - 8:07που οι επιστήμονές μας τελικά συνειδητοποιούν
-
8:07 - 8:09ότι έχουμε τόσα να μάθουμε από τα άλλα είδη --
-
8:09 - 8:11Δεν εννοώ το να πάρουμε ένα ποντίκι
-
8:11 - 8:13και να το καρφώνουμε με πράγματα.
-
8:13 - 8:16Δεν εννοώ να καταχραζόματε τα μικρά είδη --
-
8:16 - 8:19εννοώ πραγματικά να τα σεβόμαστε, να σεβόμαστε αυτά που έχουν επιτύχει.
-
8:19 - 8:21Αυτό ονομάζεται βιομίμηση,
-
8:21 - 8:23και αυτό ανοίγει την πόρτα
-
8:23 - 8:25σε μηδενική παραγωγή αποβλήτων
-
8:25 - 8:27μηδενική παραγωγή ρύπανσης --
-
8:27 - 8:29έτσι ώστε θα μπορούσαμε να απολαμβάνουμε
-
8:29 - 8:31μία ζωή υψηλής ποιότητας, υψηλό βιοτικό επίπεδο
-
8:31 - 8:33χωρίς να καταστρέφουμε τον πλανήτη.
-
8:33 - 8:36Λοιπόν αυτή η ιδέα της βιομίμησης,
-
8:36 - 8:38του να σεβόμαστε την σοφία όλων των ειδών,
-
8:38 - 8:40σε συνδυασμό με την ιδέα
-
8:40 - 8:42της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης,
-
8:42 - 8:45του να σεβόμαστε την σοφία και την αξία όλων των ανθρώπων,
-
8:45 - 8:47θα μας έδινε μία διαφορειτκή κοινωνία.
-
8:47 - 8:49Θα είχαμε μία διαφορετική οικονομία
-
8:49 - 8:51Θα είχαμε μία πράσινη κοινωνία
-
8:51 - 8:53για την οποία ο Δρ. Κινγκ θα ήταν περήφανος.
-
8:53 - 8:55Αυτός θα έπρεπε να ήταν ο στόχος.
-
8:55 - 8:58Και ο τρόπος να φτάσουμε εκεί είναι πρώτα όλοι να αναγνωρίσουμε
-
8:58 - 9:01ότι η ιδέα της διαθεσιμότητας,
-
9:01 - 9:03δεν πληγώνει μόνο
-
9:03 - 9:05τα είδη αυτά για τα οποία μιλήσαμε,
-
9:05 - 9:08αλλά διαβρώνει ακόμα και την ίδια μας την κοινωνία.
-
9:08 - 9:11Είμαστε τόσο περήφανοι που ζούμε εδώ στην Καλιφόρνια
-
9:11 - 9:13Μόλις είχαμε αυτές τις εκλογές και όλοι λένε,
-
9:13 - 9:16"Ε λοιπόν, όχι στη δική μας πολιτεία.
-
9:16 - 9:19Δεν ξέρω τι κάνουν αυτές οι άλλες πολιτείες"
-
9:19 - 9:21(Γέλια)
-
9:21 - 9:23Απλά τόσο περήφανοι.
-
9:23 - 9:26Και, ναι, είμαι και εγώ περήφανος.
-
9:26 - 9:29Αλλά η Καλιφόρνια,
-
9:29 - 9:32παρόλο που είμαστε μπροστά σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο οσο αφορά κάποιους από τους "πράσινους" δείκτες,
-
9:32 - 9:34είμαστε επίσης, δυστυχώς, μπροστά
-
9:34 - 9:37και σε κάποιους από τους "σωφρονιστικούς" δείκτες.
-
9:37 - 9:40Η Καλιφόρνια έχει ένα από τους υψηλότερους ρυθμούς φυλάκισης
-
9:40 - 9:42από όλες τις 50 πολιτείες.
-
9:42 - 9:45Εχουμε μία ηθική πρόκληση αυτή τη στιγμή.
-
9:45 - 9:48Είμαστε παθιασμένοι να σώσουμε
-
9:48 - 9:50μερικά από τα νεκρά υλικά από μία χωματερή,
-
9:50 - 9:52αλλά όχι τόσο παθιασμένοι μερικές φορές
-
9:52 - 9:55να σώσουμε ζωντανές υπάρξεις, ζωντανούς ανθρώπους.
-
9:55 - 9:58Και θα έλεγα ότι ζούμε σε μία χώρα --
-
9:58 - 10:00που αποτελεί το πέντε τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού,
-
10:00 - 10:03παράγει το 25 τοις εκατό των αερίων θερμοκηπίου
-
10:03 - 10:05αλλα και το 25 τοις εκατό των φυλακισμένων του κόσμου.
-
10:05 - 10:08Ένας στους τέσσερις φυλακισμένους οπουδήποτε στον κόσμο
-
10:08 - 10:10βρίσκεται εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
-
10:10 - 10:13Οπότε αυτό συμφωνεί με αυτή την ιδέα
-
10:13 - 10:16ότι η διαθεσιμότητα είναι κάτι στο οποίο πιστεύουμε.
-
10:16 - 10:19Και παρόλα αυτά,
-
10:19 - 10:21σαν κίνηση,
-
10:21 - 10:23που πρέπει να διευρύνει τους υποστηρικτές της,
-
10:23 - 10:25που πρέπει να μεγαλώσει,
-
10:25 - 10:28που πρέπει να φτάσει πέρα από την φυσική ζώνη άνεσης μας,
-
10:28 - 10:31μία από τις προκλήσεις για την επιτυχία της κίνησης αυτής,
-
10:31 - 10:34του να ξεφορτωθούμε πράγματα όπως το πλαστικό και να βοηθήσουμε την αλλαγή της οικονομίας,
-
10:34 - 10:37είναι ότι οι άνθρωποι κοιτάζουν την κίνηση μας με καχυποψία.
-
10:37 - 10:40Και ρωτάνε μία ερώτηση, και η ερώτηση είναι:
-
10:40 - 10:43Πώς μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να είναι τόσο παθιασμένοι;
-
10:43 - 10:46Ένας φτωχός άνθρωπος, ένα άτομο χαμηλού εισοδήματος, κάποιος στο "δρόμο του καρκίνου"
-
10:46 - 10:49κάποιος που ζει στο Watts,
-
10:49 - 10:51κάποιος που ζει στο Χάρλεμ, κάποιος σε έναν Ινδιάνικο καταβλυσμό,
-
10:51 - 10:53μπορεί να πει μέσα του, και θα έχει δίκιο,
-
10:53 - 10:56"Πως μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να ειναι τόσο παθιασμένοι
-
10:56 - 10:58για το να βεβαιώσουν
-
10:58 - 11:00ότι ένα πλαστικό μπουκάλι
-
11:00 - 11:02έχει μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή,
-
11:02 - 11:05ή ένα αλουμινένιο κουτάκι έχει μία δεύτερη ευκαιρία
-
11:05 - 11:07και πάλι, όταν το παιδί μου έχει μπλεξίματα
-
11:07 - 11:09και πάει φυλακή,
-
11:09 - 11:11δεν έχει δεύτερη ευκαιρία;"
-
11:11 - 11:13Πως μπορεί αυτή η κίνηση να είναι τόσο παθιασμένη
-
11:13 - 11:16για το να μην έχουμε πράγματα μίας χρήσης, νεκρά υλικά μίας χρήσης,
-
11:16 - 11:18και παρόλα αυτά να αποδέχεται
-
11:18 - 11:21ζωές μίας χρήσης και κοινότητες μίας χρήσης όπως τον "δρόμο του καρκίνου;"
-
11:21 - 11:24Οπότε τώρα έχουμε την ευκαιρία
-
11:24 - 11:27να είμαστε πραγματικά περήφανοι για την κίνηση αυτή.
-
11:27 - 11:29Όταν ασχολούμαστε με θέματα σαν και αυτό,
-
11:29 - 11:31μας δίνει μία επιπλέον ευθύνη
-
11:31 - 11:33να προσπαθήσουμε και για άλλες κινήσεις
-
11:33 - 11:36και να γίνουμε πιο ανοιχτοί και να μεγαλώσουμε.
-
11:36 - 11:39Και μπορούμε τελικά να βγούμε από αυτό το τρελό δίλημα στο οποίο βρισκόματε.
-
11:40 - 11:42Οι περισσότεροι απο εσάς είστε καλοί, καλόκαρδοι ανθρωποι.
-
11:42 - 11:45όταν ήσασταν μικροί, σας ενδιέφερε όλος ο κόσμος
-
11:45 - 11:47και κάποια στιγμή
-
11:47 - 11:49κάποιος είπε ότι έπρεπε να διαλέξετε ένα θέμα,
-
11:49 - 11:51και έπρεπε να επικεντρώσετε την αγάπη σας σε ένα μόνο θέμα.
-
11:51 - 11:53Δεν γίνεται να αγαπάει κανείς όλο τον κόσμο --
-
11:53 - 11:55πρέπει να προσπαθήσεις για τα δέντρα,
-
11:55 - 11:57ή πρεπει να προσπαθήσεις για την μετανάστευση.
-
11:57 - 12:00Πρεπει να το συρρικνώσεις σε ένα θέμα.
-
12:00 - 12:03Και στην πραγματικότητα, βασικά σας είπαν,
-
12:03 - 12:05"Θα αγκαλιάσεις ένα δέντρο,
-
12:05 - 12:07ή θα αγκαλιάσεις ένα παιδί; Διάλεξε.
-
12:07 - 12:09Θα αγκαλιάσεις ένα δέντρο,
-
12:09 - 12:11ή θα αγκαλιάσεις ένα παιδί; Διάλεξε."
-
12:11 - 12:13Λοιπόν, όταν ξεκινάς να δουλεύεις πάνω σε θέματα όπως το πλαστικό,
-
12:13 - 12:16συνειδητοποιείς ότι το όλο πράγμα ειναι συνδεδεμένο,
-
12:16 - 12:18και ευτυχώς οι περισσότεροι απο εμάς έχουμε την ευτυχία να έχουμε δύο χέρια.
-
12:18 - 12:20Μπορούμε να αγκαλιάσουμε και τα δύο.
-
12:20 - 12:22Σας ευχαριστω πάρα πολύ.
-
12:22 - 12:28(Χειροκρότημα)
- Title:
- Βαν Τζόουνς: Η οικονομική αδικία του πλαστικού
- Speaker:
- Van Jones
- Description:
-
Ο Βάν Τζόουνς παρουσιάζει μία θέση ενάντια στην πλαστική μόλυνση από την οπτική της κοινωνικής δικαιοσύνης. Γιατί, όπως μας δείχνει, η πλαστική ρύπανση χτυπάει τους φτωχούς ανθρώπους και τις φτωχές χώρες "πρώτα και με τον χειρότερο τρόπο", με συνέπειες που όλοι μοιραζόμαστε όπου και να ζούμε και όσα λεφτά και να βγάζουμε. Μιλώντας στο TEDxGPGP, παρουσιάζει μερικές δυναμικές ιδέες που μπορούν να μας βοηθήσουν να ανακτήσουμε τον μίας-χρήσης πλανήτη μας.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:29