Return to Video

Όμορφες νέες λέξεις που περιγράφουν αφανή συναισθήματα

  • 0:01 - 0:05
    Σήμερα θέλω να μιλήσω
    για τη σημασία των λέξεων,
  • 0:05 - 0:06
    πώς τις ορίζουμε
  • 0:06 - 0:08
    και πώς αυτές, σχεδόν σαν εκδίκηση,
  • 0:08 - 0:09
    ορίζουν εμάς.
  • 0:09 - 0:13
    Η αγγλική γλώσσα
    είναι ένα υπέροχο σφουγγάρι.
  • 0:13 - 0:15
    Λατρεύω την αγγλική γλώσσα.
    Είμαι ευτυχής που τη μιλάω.
  • 0:15 - 0:17
    Παρ' όλα αυτά, έχει πολλές τρύπες.
  • 0:18 - 0:21
    Από το ελληνικό «Λάχεσις»
    υπάρχει ο «λαχεσισμός»:
  • 0:21 - 0:24
    που είναι η πείνα για καταστροφή.
  • 0:25 - 0:28
    Ξέρετε, όταν βλέπετε
    μια καταιγίδα στον ορίζοντα
  • 0:28 - 0:31
    και πιάνετε τον εαυτό σας να πανηγυρίζει.
  • 0:32 - 0:34
    Στα Κινέζικα, έχουν μια λέξη «γιου γι»
  • 0:34 - 0:36
    -δεν την προφέρω σωστά-
  • 0:36 - 0:40
    που σημαίνει τη λαχτάρα
    να νιώσεις έντονα ξανά
  • 0:40 - 0:42
    όπως όταν ήσουν παιδί.
  • 0:44 - 0:47
    Στα πολωνικά, έχουν μια λέξη «ζούσκα»
  • 0:47 - 0:50
    που είναι το είδος
    της υποθετικής συζήτησης
  • 0:50 - 0:53
    που διαδραματίζεται μέσα στο κεφάλι σου.
  • 0:54 - 0:58
    Και τέλος, στα Γερμανικά,
    -φυσικά στα Γερμανικά-
  • 0:58 - 1:00
    έχουν μια λέξη που αποκαλείται «ζιλσμερτζ»
  • 1:00 - 1:04
    που είναι ο φόβος
    της απόκτησης αυτού που θέλεις.
  • 1:04 - 1:08
    (Γέλια)
  • 1:08 - 1:10
    Της κατάκτησης ενός ονείρου ζωής.
  • 1:12 - 1:15
    Είμαι Γερμανός,
    οπότε ξέρω ακριβώς πώς είναι αυτό.
  • 1:15 - 1:18
    Δεν είμαι σίγουρος
    αν θα χρησιμοποιούσα αυτές τις λέξεις
  • 1:18 - 1:19
    στην καθημερινή μου ζωή,
  • 1:19 - 1:22
    αλλά χαίρομαι που υπάρχουν.
  • 1:22 - 1:25
    Όμως ο μόνος λόγος που υπάρχουν
    είναι γιατί εγώ τις επινόησα.
  • 1:25 - 1:29
    Είμαι ο συγγραφέας του «Το Λεξικό
    Των Επισκιασμένων Μελαγχολιών»,
  • 1:29 - 1:32
    το οποίο γράφω τα τελευταία επτά χρόνια.
  • 1:32 - 1:34
    Και η όλη αποστολή του σχεδίου
  • 1:34 - 1:39
    είναι να βρει τρύπες
    στη γλώσσα του συναισθήματος
  • 1:39 - 1:41
    και να τις γεμίσει
  • 1:41 - 1:44
    έτσι ώστε να έχουμε έναν τρόπο να μιλάμε
    για όλα αυτά τα μικροπταίσματα
  • 1:45 - 1:47
    και όλες αυτές τις ιδιορρυθμίες
    του ανθρώπου
  • 1:47 - 1:51
    που όλοι νιώθουμε αλλά μπορεί
    να μη σκεφτόμαστε να μιλήσουμε για αυτές
  • 1:51 - 1:54
    για το λόγο ότι δεν έχουμε
    τις λέξεις να το κάνουμε.
  • 1:54 - 1:56
    Και στα μισά αυτού του πρότζεκτ,
  • 1:56 - 1:58
    όρισα το «σόντερ»,
  • 1:58 - 2:01
    την ιδέα ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας
    ως τον κύριο χαρακτήρα
  • 2:01 - 2:04
    και όλοι οι άλλοι είναι απλώς κομπάρσοι.
  • 2:04 - 2:07
    Αλλά στην πραγματικότητα,
    είμαστε όλοι ο κύριος χαρακτήρας,
  • 2:07 - 2:10
    και εσύ ο ίδιος είσαι κομπάρσος
    σε κάποιου άλλου την ιστορία.
  • 2:11 - 2:14
    Οπότε, μόλις το δημοσίευσα αυτό,
  • 2:14 - 2:16
    δέχθηκα ανταπόκριση από ανθρώπους
  • 2:16 - 2:21
    που μου έλεγαν: «Σε ευχαριστούμε
    που δίνεις βήμα σε κάτι που ένιωθα πάντα
  • 2:21 - 2:24
    αλλά δεν υπήρχε λέξη για αυτό».
  • 2:24 - 2:26
    Τους έκανε να νιώθουν λιγότερο μόνοι.
  • 2:26 - 2:28
    Αυτή είναι η δύναμη των λέξεων,
  • 2:29 - 2:32
    να μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερο μόνοι.
  • 2:32 - 2:34
    Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά απ' αυτό
  • 2:34 - 2:36
    και πρόσεξα ότι το σόντερ
  • 2:36 - 2:40
    άρχισε να χρησιμοποιείται
    σε συζητήσεις στο διαδίκτυο,
  • 2:40 - 2:43
    και λίγο καιρό αφού το αντιλήφθηκα
  • 2:43 - 2:47
    το εντόπισα δίπλα μου
    σε μια πραγματική προσωπική συζήτηση.
  • 2:47 - 2:49
    Είναι ό,τι πιο παράξενο
    το να φτιάχνεις μια λέξη
  • 2:49 - 2:53
    και μετά να τη βλέπεις
    να αποκτά δική της υπόσταση.
  • 2:54 - 2:56
    Δεν έχω βρει λέξη για αυτό ακόμα,
    αλλά θα βρω.
  • 2:56 - 2:57
    (Γέλια)
  • 2:57 - 2:59
    Δουλεύω πάνω σε αυτό.
  • 3:00 - 3:03
    Άρχισα να σκέφτομαι
    τι κάνει τις λέξεις πραγματικότητα,
  • 3:03 - 3:05
    καθώς πολλοί άνθρωποι με ρωτούν,
  • 3:05 - 3:07
    και η κοινή τους απορία είναι:
  • 3:07 - 3:11
    «Είναι αυτές οι λέξεις επινοημένες;
    Δεν το καταλαβαίνω».
  • 3:11 - 3:13
    Και δεν ήξερα τι ακριβώς να τους πω
  • 3:13 - 3:15
    αφού όταν το σόντερ άρχισε να εξαπλώνεται,
  • 3:15 - 3:18
    ποιος είμαι εγώ για να πω
    ποιες λέξεις είναι αληθινές και ποιες όχι.
  • 3:18 - 3:23
    Ένιωσα σαν τον Στιβ Τζομπς,
    που περιέγραψε τη μέρα που κατάλαβε
  • 3:23 - 3:25
    ότι οι πιο πολλοί από εμάς
  • 3:25 - 3:29
    στην καθημερινή ζωή απλώς αποφεύγουμε
    να αμφισβητούμε τα όρια γύρω μας
  • 3:29 - 3:32
    και απλώς ζούμε σύμφωνα με αυτά.
  • 3:32 - 3:34
    Αλλά όταν συνειδητοποιείς -
  • 3:36 - 3:40
    ότι αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε
    από ανθρώπους όχι πιο έξυπνους από εσένα,
  • 3:40 - 3:42
    μπορείς να απλώσεις το χέρι,
    να αγγίξεις τα τείχη,
  • 3:42 - 3:44
    ακόμα και να περάσεις το χέρι σου από μέσα
  • 3:44 - 3:47
    και να συνειδητοποιήσεις
    ότι έχεις δύναμη αλλαγής.
  • 3:47 - 3:51
    Και όταν οι άνθρωποι με ρωτούν:
    «Είναι αυτές οι λέξεις αληθινές;»
  • 3:51 - 3:53
    είχα μια ποικιλία απαντήσεων που δοκίμασα.
  • 3:53 - 3:55
    Κάποιες έβγαζαν νόημα, κάποιες όχι.
  • 3:55 - 3:57
    Αλλά μία από αυτές που δοκίμασα:
  • 3:57 - 4:00
    «Λοιπόν, μια λέξη είναι αληθινή
    αν θες να είναι αληθινή».
  • 4:00 - 4:04
    Όπως αυτό το μονοπάτι είναι αληθινό
    επειδή οι άνθρωποι θέλησαν να είναι εκεί.
  • 4:04 - 4:06
    (Γέλια)
  • 4:06 - 4:08
    Συμβαίνει στις πανεπιστημιουπόλεις
    συνεχώς.
  • 4:08 - 4:10
    Ονομάζεται «μονοπάτι πόθου».
  • 4:10 - 4:11
    (Γέλια)
  • 4:11 - 4:13
    Αλλά μετά κατάλαβα
    ότι όταν οι άνθρωποι ρωτούν
  • 4:13 - 4:15
    αν μια λέξη είναι αληθινή,
    ουσιαστικά ρωτούν:
  • 4:15 - 4:20
    «Σε πόσα μυαλά
    θα μου δώσει αυτή πρόσβαση;»
  • 4:21 - 4:24
    Νομίζω ότι έτσι πάνω-κάτω
    κοιτάμε στη γλώσσα.
  • 4:24 - 4:27
    Μια λέξη είναι ουσιαστικά ένα κλειδί
  • 4:27 - 4:30
    που μας βάζει στα κεφάλια
    ορισμένων ανθρώπων.
  • 4:30 - 4:32
    Και αν μας βάλει σε έναν εγκέφαλο,
  • 4:33 - 4:34
    δεν το αξίζει στα αλήθεια,
  • 4:34 - 4:35
    δεν αξίζει να την ξέρεις.
  • 4:35 - 4:38
    Δύο μυαλά, ε, εξαρτάται από το ποια είναι.
  • 4:38 - 4:40
    Εκατομμύρια μυαλά, ΟΚ,
    τότε είναι πολύ σημαντική.
  • 4:41 - 4:47
    Οπότε η αληθινή λέξη σου δίνει πρόσβαση
    σε όσο το δυνατόν πιο πολλά μυαλά.
  • 4:47 - 4:51
    Αυτό της δίνει αξία να την ξέρεις.
  • 4:51 - 4:55
    Συμπτωματικά, η πιο αληθινή λέξη από όλες,
    από αυτή την άποψη, είναι αυτή.
  • 4:55 - 4:57
    [ΟΚ]
  • 4:57 - 4:58
    Αυτή είναι.
  • 4:58 - 4:59
    Η πιο αληθινή λέξη.
  • 4:59 - 5:02
    Το πιο κοντινό πράγμα σε ένα πασπαρτού.
  • 5:02 - 5:04
    Αυτή είναι η πιο κοινά
    κατανοητή λέξη στον κόσμο,
  • 5:04 - 5:06
    όπου και να είσαι.
  • 5:06 - 5:07
    Το πρόβλημα είναι ότι
  • 5:07 - 5:10
    κανείς δε γνωρίζει τι αντιπροσωπεύουν
    αυτά τα 2 γράμματα.
  • 5:10 - 5:12
    (Γέλια)
  • 5:12 - 5:14
    Το οποίο είναι περίεργο, σωστά;
  • 5:14 - 5:17
    Θα μπορούσε να είναι ανορθογραφία
    του «Όλα Σωστά», φαντάζομαι,
  • 5:17 - 5:19
    ή «Ολντ Κίντερχουκ».
  • 5:19 - 5:23
    Κανείς δε φαίνεται να ξέρει,
    αλλά το γεγονός ότι δεν πειράζει
  • 5:23 - 5:26
    λέει κάτι για το
    πώς δίνουμε νόημα στις λέξεις.
  • 5:26 - 5:29
    Το νόημα δεν είναι
    οι λέξεις αυτές καθεαυτές.
  • 5:30 - 5:33
    Εμείς είμαστε αυτοί
    που ρίχνουμε τον εαυτό μας σε αυτό.
  • 5:33 - 5:38
    Και νομίζω ότι όταν όλοι ψάχνουμε
    για νόημα στις ζωές μας,
  • 5:38 - 5:40
    και ψάχνουμε για το νόημα της ζωής,
  • 5:40 - 5:43
    θεωρώ ότι οι λέξεις έχουν
    κάποια σχέση με αυτό.
  • 5:44 - 5:47
    Και πιστεύω ότι αν ψάχνετε
    το νόημα ενός πράγματος,
  • 5:47 - 5:49
    το λεξικό είναι το σωστό μέρος για αρχή.
  • 5:50 - 5:52
    Φέρνει μια αίσθηση τάξης
  • 5:52 - 5:54
    σε ένα πολύ χαοτικό σύμπαν.
  • 5:55 - 5:57
    Η οπτική μας των πραγμάτων
    είναι τόσο περιορισμένη
  • 5:58 - 6:00
    που καταλήγουμε
    σε πρότυπα και συντομεύσεις
  • 6:00 - 6:03
    και προσπαθούμε να βρούμε
    έναν τρόπο ερμηνείας
  • 6:03 - 6:05
    για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
  • 6:05 - 6:09
    Χρειαζόμαστε λέξεις να μας περιλαμβάνουν,
    να μας καθορίζουν.
  • 6:09 - 6:12
    Πολλοί από εμάς νιώθουμε εγκλωβισμένοι
  • 6:12 - 6:14
    στο πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις.
  • 6:14 - 6:16
    Ξεχνάμε ότι οι λέξεις είναι επινοημένες.
  • 6:16 - 6:19
    Όχι μόνο οι δικές μου λέξεις.
    Όλες οι λέξεις είναι φτιαχτές,
  • 6:19 - 6:21
    αλλά δε σημαίνουν όλες κάτι.
  • 6:22 - 6:26
    Είμαστε απλά όλοι κάπως
    παγιδευμένοι στα λεξικά μας,
  • 6:26 - 6:31
    που δεν εχουν κατ' ανάγκην απήχηση
    σε ανθρώπους που δεν είναι ήδη σαν εμάς
  • 6:31 - 6:35
    και οπότε νιώθω ότι αποκλίνουμε
    λίγο - λίγο κάθε χρόνο,
  • 6:35 - 6:38
    όσο πιο σοβαρά παίρνουμε τις λέξεις.
  • 6:40 - 6:43
    Επειδή να θυμάστε,
    οι λέξεις δεν είναι αληθινές.
  • 6:44 - 6:46
    Δεν έχουν νόημα. Εμείς έχουμε.
  • 6:46 - 6:50
    Θα ήθελα να σας αφήσω με ένα ανάγνωσμα
  • 6:50 - 6:52
    ενός από τους αγαπημένους μου φιλοσόφους,
  • 6:52 - 6:55
    τον Μπιλ Γουότερσον που έγραφε
    το κόμικ «Κάλβιν Και Χομπς».
  • 6:55 - 6:56
    Είπε:
  • 6:57 - 7:01
    «Η δημιουργία ζωής που αντικατοπτρίζει
    τις αξίες σου και ικανοποιεί την ψυχή σου
  • 7:01 - 7:03
    είναι ένα σπάνιο επίτευγμα.
  • 7:03 - 7:05
    Το να εφεύρεις το νόημα της δικής σου ζωής
  • 7:05 - 7:07
    δεν είναι εύκολο,
  • 7:07 - 7:08
    αλλά είναι επιτρεπτό
  • 7:08 - 7:11
    και νομίζω θα είσαι
    πιο ευτυχής για τα βάσανα».
  • 7:11 - 7:13
    Σας ευχαριστώ.
  • 7:13 - 7:14
    (Χειροκρότημα)
Title:
Όμορφες νέες λέξεις που περιγράφουν αφανή συναισθήματα
Speaker:
Τζον Κένιγκ
Description:

Ο Τζον Κένιγκ λατρεύει να βρίσκει λέξεις που εκφράζουν τα ανομολόγητα συναισθήματά μας, όπως το «lachesism», η πείνα για καταστροφή και η «sonder», η συνειδητοποίηση ότι οι ζωές όλων των άλλων είναι όσο περίπλοκες και άγνωστες όσο η δική μας. Εδώ, διαλογίζεται για το νόημα που αναθέτουμε στις λέξεις και πώς καταπιανόμαστε με αυτά τα νοήματα.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
07:28

Greek subtitles

Revisions