Wat betekent het om egoloos te zijn? (met Nederlands ondertiteling)

Satsang met Mooji

Tijdens een ochtendwandeling in Monte Sahaja wordt de vraag gesteld aan Moojibaba: "wat betekent het om egoloos te zijn?" Moojibaba antwoordt: het betekent LEVEN.

In deze levensveranderende en definitieve toespraak legt Moojibaba uit wat het werkelijk betekent om egoloos te zijn, het ego te transcenderen en in de vibratie van het Godeveld te bewegen. Zonder ego zijn is het krachtigste ding in de hele wereld. Degene die het ego verlaat en zich volledig in de God oceaan stort - deze komt op en wordt een gids in de wereld.

Muziek: "Our Father" van Prem en Ashleigh

Deze en vele andere video's kunnen worden bekeken op Mooji.TV:
http://bit.ly/moojitv
en
http://bit.ly/sahaja-express

#Mooji #satsang #spirituality #advaita #nonduality #awakening

Wandeling met Mooji Baba

[Mooji] Je stelde me vanmorgen een heel goede vraag.

[Mooji] 'Wat het betekent om egoloos te zijn?'
Het betekent leven, een waar leven.

Wat betekent het om egoloos te zijn?
03-01-2018

[Mooji] Je wordt niet overheerst door gevoelens.

Je leven staat niet in dienst van je persoon.

Maar voor de meeste mensen

staat het leven hoofdzakelijk in dienst van de persoon,

hoe het met ons gaat,
'Ik voel me niet lekker', 'Ik heb dit nodig',

'Ik heb geen geld'.
Het gaat allemaal over ons, ons, ons.

En dat is zo'n...

Ons leven zou dienstbaar moeten zijn...

Eén leven in dienstbaarheid,
niet zozeer aan zichzelf, maar aan het leven,

kan honderden mensen in die vreugde laten leven,

zovelen, mits je oprecht ten dienste staat.

Een leven ten dienste van jezelf is egoïstisch,
ik zou het zelfs een verspilling willen noemen.

Er is zoveel kracht in jou
en die kracht is er niet voor jouw persoon.

Dus egoloos te zijn...

Wanneer de persoon egoloos wil zijn,

is dat heel moeilijk zolang de persoon er is.

Hij probeert goed te zijn, en dat is oké,
dat is ook een vrij breed pad.

Mensen leren en lezen in de geschriften, 'Heb elkaar lief',

'Doe goed aan hen die jou kwaad doen'.

Mensen proberen zo liefdevol en vriendelijk mogelijk te zijn,
en dat is goed.

Dat levert goede resultaten,
maar heeft soms ook iets onnatuurlijks,

als het gedaan wordt omdat het opgelegd is.

Dan zijn we op zoek naar verdiensten:
'Als ik goed doe, dan krijg ik iets'.

Dus in zekere zin is het nog steeds voor onszelf.

Maar als we tot de Waarheid ontwaken
dat je de Zelf bent,

en de Zelf zorgt voor alles en iedereen,
dan is dat toch anders.

Het leven is veel lichter,
je persoonlijke problemen verdwijnen gewoon,

alsof ze niet bestaan.

Er is geen persoon om problemen te hebben.

Soms gebeuren er dingen in het leven.

Als iemand zegt: 'ik mag jou niet', dan voel je dat.

En als er veel gif in die uiting zat,

kun je verdriet voelen, maar het zal je nooit overweldigen.

Je bent zelfs in staat het juiste te doen
en 'God zegen je' te zeggen.

Soms niet in hun bijzijn,

want het zou ze maar boos maken,

maar je accepteert het in je hart.
En je haalt het gif uit jezelf.

Want de ego is het gif in het menselijk leven,

Het maakt dingen slecht, het is altijd zelfzuchtig,

het trekt altijd alle energie naar zich toe,

het wil altijd gelijk hebben, al die dingen.
Het is erg giftig.

Maar soms kennen we geen andere manier,

en voelt het als, 'dit is gewoon wie ik ben'.

Als je begint te ontwaken
tot de diepere ruimte achter de persoon,

dan tilt het zelfonderzoek of De Uitnodiging
je uit die ruimte

en plaatst het je in de ruimte daarachter,

naar een veld van pure intelligentie, lichter, ruimer.

Je voelt je meteen gelukkig en licht

en in je geluk en je licht,

wil je van nature doen wat goed voelt.

Dat wat goed voelt, komt van nature vanuit je hart

en egoïsme voelt als...
het is als een vergif dat uit je wegtrekt,

dat speelt niet zo'n rol meer.

Als je iets vindt wat je gelukkig maakt,

wil je dat delen om zoveel mogelijk mensen gelukkig te maken.

Je gaat door een deur een ruimte binnen,

en je wilt zoveel als mogelijk mensen mee laten komen.

Dat is zonder ego zijn.
En hoe meer de ego wegvalt,

die zware mantel van ego,
van 'ik, mij, mij, mij, ik, mij mijn, mijn',

dan is er zoveel meer ruimte.

Daarom zeg ik: 'je komt in het veld van God.

En het veld van God kent geen jaloezie,

Al die dingen verdwijnen; egoïsme, intense verlangens...

Je bent in een veld dat van nature zorg draagt

en alles wordt erin opgepikt.

Het zorgt voor ieder aspect van je leven

en de levens van degenen van wie je houdt.

Maar jouw liefde stopt niet,
het breidt zich meer en meer uit.

Zo is het om zonder ego te zijn.

Het is het machtigste in de hele wereld.

Ego is de donkerste kracht in de wereld.

Bevrijding van de ego
is de meest lichte en mooiste kracht in de wereld.

En dat is, voor mij, de uitdaging van het leven als mens,

om de egocentrische identiteit te overstijgen.

Maar het lijkt heel zeldzaam te zijn in onze wereld,

want we leggen zoveel nadruk op de persoon.

Het is onze eerste liefde, we houden er het eerst van.

Maar je hoort eerst van de Zelf te houden,
en niet van de persoon.

Houd eerst van de Zelf,
maar dat doen we meestal als laatste.

Maar zo gaat het.
We groeien eerst op met een sterke identiteit,

alles is 'ik, ik, ik', maar we zijn nooit gelukkig.

We hebben zoveel nodig: we hebben geld nodig,
we hebben vrienden nodig,

en partners, en leuke dingen om gelukkig te kunnen zijn.

Iemand die vrij van ego is,
is hoe dan ook gelukkig.

Waar je ze ook plaatst, zij zijn gelukkig.
Ze zijn niet competitief,

ze zijn heel ruim in omgang,

ze houden altijd rekening met andermans gevoelens.

Dat is erg mooi,
en het is mijn wens en gebed,

dat het opnieuw besmettelijk wordt
om gewoon gelukkig te zijn, om te genieten...

Als we groepsactiviteiten houden,

dan leren mensen samen te werken

en prachtige dingen te maken,
en vinden dat heerlijk.

In Monte Sahaja zijn het klimaat en de vibraties
zoveel hoger geworden,

dat het gevoel van liefde gemakkelijk is.

Mensen doen niet alsof ze liefhebben,

ze voelen daadwerkelijk die vibratie.

Waar komt die vibratie vandaan?

Het is niet zo dat dit een speciale plek was,

dat de bomen vibraties hadden.

Nee! Wij zijn het die de vibraties brengen, de levende Zelf,

door onze acties, onze gedachten, door meditatie,

door het begrip, door de verering
en de aantrekkingskracht tot God,

of tot het pure bewustzijn.

Dat alles verhoogt de vibratie, zodat het krachtig wordt.

Zelfs mensen die niets van deze dingen afweten,

als ze hier komen, dan merken ze:

'Ik voel me goed hier. Ik vind het fijn om hier te zijn.'
Waar reageren ze op?

Ze reageren op de vibraties van de plek.

Ze kennen de filosofie waarschijnlijk niet,
dat is niet belangrijk.

Het is de werking van de filosofie,

het is de kracht van de begeleiding,
wanneer deze geaccepteerd wordt.

Er zit geen kracht in,
als de begeleiding niet geaccepteerd is.

Als het geaccepteerd is,
ontwaakt het en begint het te bewegen

en dan begint alles...
De bomen pikken het op,

de aarde pikt het op, alles pikt het op.

Dat is waarom je op sommige plaatsen de vibraties kunt voelen

ook als die persoon er niet meer is.

Ik ben op zulke plaatsen geweest, in India.

Zelfs in Jamaica, in Bob Marley's huis,
voelde ik die vibratie.

Ik ging zijn kamer in,
waar zijn slippers bij zijn bed staan,

Ik verwachtte het niet,
maar het gevoel van liefde was zo krachtig.

Het was zo geweldig!

In India, in Gandhi's huis en andere plekken,

voel je: 'Whoa'.
Niet bij veel, maar toch wel een aantal.

Je voelt die vibratie, het leeft in de muren,

zelfs de stenen bevatten de vibratie.

Als je er binnengaat, voel je:
'Er was blijdschap in dit huis!'

En het leeft,
zelfs al hebben de mensen hun lichamen verlaten,

de blijdschap zit in het huis.
Het is ongelooflijk!

Er kan ook een duisternis in een huis leven.

Dat zijn de sterke energieën van gehechtheid,
verlangen, angst, liefde.

Dit zijn invloedrijke krachten in het menselijk koninkrijk

en zij hebben zelfs invloed op de aarde,
ze laten die vibratie achter.

Soms gaan mensen naar het bos,
ze houden ervan in de natuur te zijn,

dat is omdat die niet vervuild is
door menselijke duisternis.

Dan voelen ze de afwezigheid daarvan.

Er is meer boom-bewustzijn,

meer land- en aarde-bewustzijn.

Maar als je op een plek komt waar het bewustzijn

zich in de menselijke vorm heeft gemanifesteerd,
dan is het rijker,

en meer divers in zijn expressies.

Als het is doordrongen van en bezield met het bewustzijn,

dan is het zo krachtig!

Daarom zeg ik wel: Het was 2100 jaar geleden

dat Jezus fysiek hier op aarde was,

en door die ene mens,

die de belichaming van het Godsbewustzijn was,

zelfs nadat hij zijn lichaam heeft verlaten,

2100 jaar later,
zijn er nog steeds nieuwe volgelingen van Christus,

of volgelingen van de Boeddha,

of volgelingen van Krishna, die 5000 jaar geleden leefde,

of van Rama, die vele duizenden jaar geleden leefde.

Waarom? Omdat die vibratie er nog is,
zij houden die vast.

Dat is iets heel krachtigs!

Ik zie altijd: Eén mens vergat zichzelf,

en sindsdien kan de hele wereld hem niet meer vergeten.

Dat is iets heel krachtigs!

Jezelf vergeten betekent de ego te negeren,
gewoon niet naar hem te luisteren.

Zij overstegen dat.

En hun invloed, hun aanwezigheid en hun woorden

beïnvloedden de levens van miljoenen mensen.
Er zijn dus voorbeelden.

En elk van deze mensen

had precies dezelfde bloedgroep als wij,

zij keken naar dezelfde maan,
dezelfde sterren, dezelfde zon, net als wij.

Zij hadden eetlust, ze werden moe, ze sliepen soms niet,

ze hadden vriendschappen,
er waren mensen die hen haatten.

En toch straalden ze in de spirit van de Waarheid,
de spirit van God.

Voor mij is dat de vervulling van een mensenleven:

te ontwaken tot de Waarheid van wat je werkelijk bent.

En dat, dat is wat God is.

Dat je in het koninkrijk Gods bent, in je hart.

Dat is Wat Is.

Een mens die slechts oppervlakkig de geschriften volgt,

dat is niet genoeg.
Zijn leven zal veranderen,

en dat zal de levens van anderen beïnvloeden,
op een milde wijze.

Maar degene die zijn ego opgeeft

en zich volledig in de oceaan van God stort,
diegene zal opstijgen

en wordt een gids in de wereld,
zelfs al zegt hij geen woord.

Sommigen spreken niet,
maar hun aanwezigheid is zo krachtig,

omdat het zo verbonden is met hun wezen,
deze aanwezigheid van God,

dat mensen in hun aanwezigheid vanzelf transformeren.

Dus voor mij, is dat wat het betekent
om zonder ego te zijn,

Het is het meest krachtige in de wereld!

Als ik twee mensen zou ontmoeten,

één die naar Venus was geweest
en daar zes maanden had geleefd,

en één die zes maanden in een kartonnen doos
had geleefd in meditatie en God

en die ontwaakt was,
dan zou ik ten alle tijden bij diegene willen zijn.

Ik hoef niet met een astronaut over het leven te praten,

want die kan net zo goed vol ego zitten.

Maar degene die de ego overstegen heeft,

daar zou ik blij mee zijn.

Ik zou liever daar gaan zitten,
gewoon om met dit te zijn,

om in dat veld van mensen te zijn,
mensen die van God houden,

of op zoek zijn naar de Waarheid,
dat is heilig gezelschap.

In het gezelschap van zoekers naar de Waarheid te zijn,

wordt als voorspoedig geduid.

Daarom heb ik het gevoel dat we op de juiste plek zijn,

dat steeds meer mensen het ware geluk vinden.

Niet een trip, niet:
'We gaan de wereld veroveren!' Nee.

Gewoon te vinden, en één voor één is genoeg.

Dat licht, bewegend in de wereld, is zeker iets.

Want ik denk niet dat de wereld meer boeken
over spiritualiteit nodig heeft.

Zij hebben mensen nodig die de Waarheid belichamen,

in plaats van boeken die over de Waarheid schrijven!

Zij willen het levende boek zien en niet slechts van papier.

Zij willen een boek zien van een mens zoals zijzelf,

wiens leven uitdaagt of confronteert

of iets in henzelf onthult.

Door iemand van dat kaliber te ontmoeten,

kan hun wezen niet ontkennen dat het God heeft ontmoet.

We kennen veel verhalen

van mensen die zichzelf atheïst noemden,

maar die een wezen ontmoetten dat zo'n impact op hen had,

dat ze inzagen: 'Whoa, ik weet niet wat dit is,

maar het brengt al deze veranderingen teweeg in mijn hart'.

Want ze kunnen geen ware atheïst zijn,
dat is gewoon een eigenaardigheid.

het toont enkel de diepte van onwetendheid,

dat je niet erkent dat er een Hogere macht is,
die alles beheerst,

en de volgorde van het universum bepaalt en om de dingen geeft.

Het is niet de mens die dit doet, het is niet de mens die ervoor zorgen dat de bomen groeien

en de regen stuurt en het weer verandert

en voor al de verschillende planeten zorgt,

niet alleen in één zonnestelsel, maar in alle zonnestelsels!

Zelfs erover praten laat je zwak voelen.

Je bent niet in staat om de pracht en de macht
van de Allerhoogste te begrijpen.

Het Wezen is niet afgescheiden als een entiteit, de dingen te doen,

het zit binnenin de dingen zelf.
Het is als een ...

God kan niet alleen de vorm zijn,

of God belichaamt alle vormen en meer dan dat.

Want de vormen veranderen continu,

want Hij geeft hen het gedeelte van tijd en groei

en alles dat groeit moet transformeren en veranderen.

Maar de God-Zelf is onveranderlijk en toch verandert het gemanifesteerde

en het zorgt voor al de verschillende permutaties van zijn expressie.

Soms probeer ik het af te schilderen

als een soort veld van energie, maar niet gewoon energie,

het is een intelligentie en een spirit ...

Dit is de zichtbare expressie ervan

het komt eruit voort, het geeft veel aanwijzingen,als je tenminste kijkt.

Als we naar iemands hoofd kijken zien we daar haar op,

en die blijven er maar uitkomen, maar waar vandaan?

Als je binnen in dat hoofd kijkt zit er geen haar in dat hoofd,
wat eruit komt.

Er is niets daar, het groeit gewoon.

Hij wil je laten zien, 'Uit de leegte creëer ik al deze dingen,

en behoud ze en breng ze terug naar de leegte'.

Het is te schitterend om erover te praten!

Sommige wezens worden overweldigd met alleen de grootsheid van die kracht.

Dus die kracht is de bron van je eigen zelfgevoel.

Om dit te weten, zelfs als je het niet begrijpt,

dat zou je leven in vuur en vlam moeten zetten,

je zult ergens moeten gaan zitten.

Er is geen einde aan dankbaarheid voor het weten

dat jouw leven uit God afkomstig is.

Voor iemand die dat niet echt begrijpt ...

Ook dat wordt bestemd door de kracht,

dat er wezens zullen zijn die dat een tijdje niet voelen,

en uiteindelijk moeten ook zij ontwaken tot dat in zichzelf.

Een veelbelovend leven, voor mij,
is een leven dat zich van het ego verwijdert

die blindheid in het wezen creëert

en maakt dat we ons druk maken over alleen maar aardse dingen,

in tegenstelling tot iemand die zich bewust is

en in dat bewustzijn leeft, en dan als dat bewustzijn leeft.

Als je als bewustzijn gaat leven, ben je al in dat koninkrijk,

dan ben je al in die ruimte.

Het is zelfs, zou ik zeggen, grootser dan de hemel,

als ik zoiets kan zeggen.

Toen dat gevoel kwam, dacht ik, is dat godslasterlijk om te zeggen?

Ik voelde, als de hemel van afbeeldingen en objecten gemaakt is,

dan zijn zij ook in een soort van tijd.

Misschien zou één dag van God duizend menselijke jaren kunnen zijn.

Wie weet? Maar wat het ook is, er moet verandering zijn.

Als er verschillende niveaus van wezens zijn,

dan natuurlijk is het proces van evolueren en groeien er nog steeds.

Maar in het zuivere bewustzijn, het is niet bezorgd over groei.

Het is zo perfect, maar het is zo onaantrekkelijk voor de mind,

omdat de mind altijd bezorgd over dingen en objecten is

en hebben en verliezen en krijgen en veranderen en groeien

en worden en verliezen, dat allemaal.

Terwijl in het bewustzijn, het overstijgt als deze concepten.

Dit is wat ik probeer te zeggen, als ik tegen iedereen zeg: 'laat dit nu,

Laat dit nu.
Laat zelfs de zorg voor je identiteit achter.

Laat dit allemaal'. Tegen wie spreek ik?

Tegen de intelligentie die dit niet genoeg hoort.

Als ze dit bevel hoort dat uit het hart komt,

is ze in staat om alles te laten vallen en in het Een-zijn te zijn,

in de ervaring van haar eigen Een-zijn.

Dan in de satsang hal, in meditaties zoals deze,

en met deze begeleiding, zie je zelden dat er nog onrust is,

het is alsof je op een transcendentaal vlak bent.

Egoïsme en al dit soort dingen verdwijnen langzaam

en het is alsof je in een lichtere dimensie van Zijn zweeft.

Het is eigenlijk heel tastbaar, dat we het voelen

en we hebben het vermogen om het te ervaren.

In het begin komt voor veel mensen hun mind terug.

Soms komen mensen hier die niet gewent zijn aan dit soort van omgeving

en je ziet hoezeer de mind hen lastigvalt.

Het kan lijken alsof de plek of de mensen de onrust veroorzaken,

maar het is hun eigen mind die hen verontrust.

Het voelt ongemakkelijk, omdat het zich uitgedaagd voelt,

Waar zijn deze mensen zo blij mee?

Ik vertrouw ze niet. Ze doen alsof. '
Het gaat overdrijven,

cynisme, oordelen, ongemak, al die dingen komen boven.

Maar dat zijn slechts de geboorteweeën om een hogere staat te bereiken,

als ze volharden, vaak doen ze dat niet, ze gaan weg.

Maar iets is binnen

en dat zaad begint te groeien in hen, want God bracht ze hier.

Zelfs als ze voelen, 'Ik wilde hier niet komen, mijn vrouw ...',

het blijft de kracht die er voor zorgt dat ze hier komen,

de kracht zorgt dat ze de onrust ervaren,

maar ze herkennen niet dat het van hen komt.

Zij denken dat het van buitenaf komt.

Maar het komt vanuit een reactie op de energie die ze ervaren

waar ze nog niet helemaal op afgestemd zijn,

omdat ze zoveel in het domein van de egoïstische identiteit zijn.

Dus dat is aan het schudden.

Dus, dat was een heel goede vraag die je me gaf vanmorgen,

over wat het betekent om egoloos te zijn.

Het betekent leven, een waar leven.

Of we nu aan Jezus denken, of de Profeet Muhummad, of Krishna, of de Boeddha,

het onmiddellijk ...
Zelfs mensen die niets van deze dingen afweten,

zij weten dat het voor een hoger bewustzijns-niveau staat,

een niveau waar liefde en vrede het klimaat zijn.

Wanneer we 'ik' zeggen, de implicatie,

de echte betekenis van 'ik' is bewustzijn.

Maar zelden in de wereld, wanneer we 'ik' zeggen, betekent dat bewustzijn.

Het betekent individualiteit, het betekent persoon,

het betekent: 'Ik ben een man', 'Ik ben een vrouw',

het is zo'n contractie, zo'n beperking.

Maar 'ik', zelfs degene die ontwaakt is zal 'ik' zeggen,

wetende dat het verwijst naar een gevoel van individualiteit.

Maar onder dat 'ik', bevinden ze zich in die ruimte van een dieper weten,

een spiritueel weten dat het het bewustzijn is dat spreekt, en niet de persoon.

Het is een totaal andere vibratie.

Als je met iemand samen bent,

en als ze spreken, ervaar je ruimtelijkheid,

dat 'ik' is het 'ik' dat voortkomt uit bewustzijn, dat is bewustzijn.

Als je met iemand spreekt

en je moet voorzichtig zijn met wat je zegt,

is die 'ik' geladen met de persoonlijkheid.
En je kunt de persoon zien ...

De Aarde vol van persoonlijkheid is een erg benauwde plek. Verstikkend!

Zelfs als er maar drie miljoen mensen op de aarde waren,

waarschijnlijk is dat een klein aantal,

maar als je ze ontmoet, zou je je een beetje verstikt voelen.

Maar één mens die ontwaakt is tot het Zelf,

in een menigte van duizenden, schijnt en verlicht,

verhoogt het bewustzijnsniveau bij de mensen die het herkennen.

Omdat iets in ons kan herkennen

dat je in een hogere Aanwezigheid staat, dat is wat gebeurt.

Zelfs zonder dat er iets gezegd is

beginnen mensen zich anders te gedragen tegenover iemand die ontwaakt is.

Ze kunnen er niets aan doen. Zonder bewust te weten,

'Oh, die persoon is ...', ze gedragen zich anders.

Ze zullen het in het begin behandelen als,
'een regulier iets',

maar geleidelijk sijpelt de aanwezigheid door

en beweegt meer dieper in hen, en het verandert ze.

Hun klimaat begint te veranderen, ze beginnen zich vriendelijker, meer open te voelen,

ze willen dingen voor je doen,

dat is zonder iets over spiritualiteit te weten.

Het wordt in de wereld geboden, een van de Hadiths van de profeet zegt:

'Toen God de wereld schiep,

het zegt dat God de wereld gebood, hele wereld
'Dien hen die mij dienen'.

Wat wil zeggen, diegenen die op zoek zijn naar de Waarheid,
dien hen.

'En maak moe en vermoeit hen die u dienen.'

Begrijp je dat? Het is een krachtig ding!

'Dien hen die mij dienen.'

Dien hen, zorg voor hen, die God en de Waarheid eren.

'Maak moe diegenen die u dienen', die de wereld dienen, maak ze moe.

Is dat een vloek? Nee, het is een zegen!

Want als je genoeg hebt van je eigen rotzooi,

dan is er misschien eindelijk ruimte om te zeggen,

'Ik moet iets anders proberen'.

Het zegt: 'Maak degenen die u dienen, moe',

omdat hun dienst vergeefs is, het dient gewoon materie en geen spirit.

Dus het is prachtig.

Het is in het hart geschreven, in het DNA van elk levend wezen,

niet alleen menselijke wezens,

dat in de aanwezigheid van iemand die de Waarheid vereert,

iets in hen zal hen eren.
Het zal op hen reageren,

in het begin wil het misschien zelfs van hen af

maar het kan niet ontkennen dat hun aanwezigheid impact op het bestaan heeft.

Dat is de kracht van de Heilige Geest

en de geest van de Waarheid in eenieder.

Ik zeg, deze plaats moet daarin schijnen.

Het moet, zolang ik hier ben.

Het moet zo zijn dat onze focus op het afsnijden van het ego ligt.

En niet alleen afsnijden, maar in de Waarheid leven.

Want als je leven alleen het hakken, knippen, snijden van de ego is,

proef je misschien niet eens de volle vreugde,

je bent te druk bezig om het ego door te snijden.

Maar ik zeg, ik laat je in de tussentijd ook de Waarheid zien.

Dus terwijl je de ego probeert door te snijden, vindt je de Waarheid,

zet je je snijder neer en verheug je je in de Waarheid

en laat de waarheid het ego doorsnijden.
Is het niet mooi?

Laat dan de Waarheid het ego doorsnijden.
Waarom moeten je handen het ego doorsnijden?

[Vriend] Dat is wat De Uitnodiging doet.

[Mooji] Dat is wat De Uitnodiging doet!

De Uitnodiging neemt al het vuile werk, het vuil en dat soort dingen eruit

en brengt je in de schoot van God.

[gelach]

Hiervoor is mijn hart zo gelukkig,

want soms als je de wezens ziet ...

Als iemand hier komt, 'Ik heb zo'n dorst. Mag ik een glas water?'

Geef je ze een glas water.

Als iemand valt, zeg je 'Kom, laten we opstaan'.

Ook al doet je rug pijn, jij helpt ze,

'Hoe voel je je? Beter? Ga zitten.' Jij helpt hen. Nee?

Iemand heeft honger, 'Broeder, alsjeblieft ...'.

Je geeft ze iets te eten.

Wat je ook kunt doen, je helpt.

Als ze ziek zijn, wat ga je doen?

Iets moet er in jou zijn om hen te helpen.

Of het nu gaat om gebed, of je begint mensen te zegenen,

zelfs als het niet werkt, je blijft het toch doen.

'Mijn intentie is om hun leven te zegenen,
om ze te geven ...

niet dat hun leven zoals het mijne wordt. '

Zegen hun leven gewoon met wat het nodig heeft om de obstakels te verwijderen,

om te verwijderen wat het ook is dat besmet is,

of de spontaniteit van hun leven ontsierd,

om dat te verbannen door de kracht van God.
Jij zegent hen!

En met dit ook mensen die op zoek zijn naar de Waarheid,

en ze kunnen het niet vinden, 'Het is zo moeilijk'.
Ik zeg: Jij lees De Uitnodiging.

Luister ernaar.
Luister er gewoon naar. Luister er gewoon naar.

En dat is de grootste hulp die ze kunnen krijgen.

Ze zeggen: 'Oh mijn God, Ik was me klaar aan het maken om die gymnastiek te doen

om over al deze dingen heen te komen, en je maakt het zo gemakkelijk '.

Sommige dingen worden zo gemakkelijk. 'Ik hoefde niet door mijn mind te gaan.

Ik hoefde niet naar beneden te gaan in die donkere plaats van mezelf.

Ik kwam naar de lichte plaats van mezelf. '

Is dat niet iets geweldigs?

Waarom moet iedereen lijden, bloed zweet en tranen?

En ze kunnen het niet doen, omdat de mensen zwakker worden.

Ze willen dat alles door machines gedaan wordt.

Zelfs het werk aan onszelf ...

Ja, als het om het opbouwen van de ego gaat, wil je het wel doen!

Dan til je zware gewichten om het ego op te bouwen.

Maar om te veranderen, om je hart te transformeren

van een lijdende plaats naar de verblijfplaats van vrede,

'Daar kan ik niet in komen!'
Want je kunt het niet zien.

Dus misschien is dit waarom genade de Uitnodiging nu bracht,

om te zeggen: 'Maar jij moet ook naar binnenkomen.

Je denkt dat je gelukkig bent, maar dat is niet het echte geluk. '

Om ook hen proberen te krijgen.
Dit moet de rede zijn ...

Voor mij is De Uitnodiging het gemakkelijkste,

het is als iemand je hand vasthoudt,
en met je door de deur loopt, 'Laten we gaan'.

'Ik wil Jezus ontmoeten.'
Kom met mij mee, ik zal het je laten zien precies hier.

Eén moment.
Laten we naar de andere kant lopen.

'Ik zou naar Jeruzalem en naar Calvarie gaan.'

Nee nee. Hij is hier. Kom.
Ik wandel met je door de deur. Nietwaar?

[gelach]

[Vrienden] Bedankt, Mooji.

[muziek]

Auteursrechten © 2018 Mooji Media Ltd.
Alle rechten voorbehouden.

Niets van deze opname mag worden gereproduceerd

zonder toestemming van Mooji Media Ltd.