Wat betekent het om egoloos te zijn? (met Nederlands ondertiteling)

Satsang met Mooji

Tijdens een ochtendwandeling in Monte Sahaja wordt de vraag gesteld aan Moojibaba: "wat betekent het om egoloos te zijn?" Moojibaba antwoordt: het betekent LEVEN.

In deze levensveranderende en definitieve toespraak legt Moojibaba uit wat het werkelijk betekent om egoloos te zijn, het ego te transcenderen en in de vibratie van het Godeveld te bewegen. Zonder ego zijn is het krachtigste ding in de hele wereld. Degene die het ego verlaat en zich volledig in de God oceaan stort - deze komt op en wordt een gids in de wereld.

Muziek: "Our Father" van Prem en Ashleigh

Deze en vele andere video's kunnen worden bekeken op Mooji.TV:
http://bit.ly/moojitv
en
http://bit.ly/sahaja-express

#Mooji #satsang #spirituality #advaita #nonduality #awakening

Wandeling met Mooji Baba

[Mooji] Dat was een hele goede vraag vanmorgen.

[Mooji] 'Wat betekent het om egoloos te zijn?'
Het betekend leven, het ware leven.

Wat betekent het om egoloos te zijn?
03-01-2018

[Mooji] Je wordt niet door je gevoelens gedomineerd,

je leven staat niet in dienst van je persoon.

Wat betekent dat, voor de meeste mensen,

ons leven staat grotendeels in dienst van onze persoon,

zoals hoe het gaat,
'Ik voel me niet lekker', 'Ik heb dit nodig',

'Ik heb geen geld'.
Het gaat allemaal over ons, ons, ons.

En dat is zo'n ...

Onze levens zouden voor dienstbaarheid moeten zijn ...

Eén leven in dienstbaarheid, niet aan zichzelf, maar aan het leven,

kan honderden mensen de vreugde laten beleven,

vele van hen, als je het in de juiste dienstbaarheid doet.

Een leven in dienstbaarheid aan jezelf is egoïstisch en zo'n verspilling.

Er zit zoveel kracht in jou en die kracht is niet voor je persoon.

Dus egoloos te zijn ...

Als de persoon egoloos wil zijn,

is dat heel moeilijk als de persoon aanwezig blijft.

Het probeert goed te zijn, en dat is oké, het is een breed pad.

De meeste mensen is verteld, als ze de geschriften lezen,
'Heb elkaar lief',

'Doe goed aan hen die slechte dingen tegen je doen'.

En mensen proberen zo liefdevol en vriendelijk
als mogelijk te zijn, en dat is goed.

De resultaten zijn echt goed, maar het heeft soms iets onnatuurlijks over zich,

als je het doet omdat je gezegd is dat je goed moet zijn.

We zijn opzoek naar verdiensten,
'Als ik doe wat goed is, krijg ik daar iets voor',

dus in zekere zin is het nog steeds voor onszelf.

Maar als we ontwaken tot de Waarheid, dat we de Zelf zijn,

de Zelf zorgt voor alles en iedereen, het is anders op de een of andere manier.

Het leven is veel lichter,
je gevoel van persoonlijke problemen zijn verdwenen,

er zijn geen persoonlijke problemen.

Er is geen persoon om problemen te hebben.

Dingen gebeuren, en in het leven zegt iemand tegen je:

'Ik mag jou niet!' Dan word dat wel gevoelt,

en als ze veel vergif in die uiting hadden zitten

kun je dat verdriet voelen, maar het zal je nooit overweldigen.

Je bent zelfs in staat het juiste te doen en te zeggen: 'God zegen je'.

Doorgaans zeg je dat niet waar ze bij zijn,

dat zou ze zelfs van streek kunnen maken,

maar je aanvaard hen in je hart.
En je haalt het gif uit jezelf.

Want de ego is het gif binnen het leven van een mens,

Het maakt dingen gewoon slecht, het is altijd zelfzuchtig,

het is altijd bezig de energie naar zich toe te trekken,

het wil altijd gelijk hebben, al die dingen; het is zo giftig.

Maar geen andere manier te kennen

voelt het als, 'dit is gewoon hoe ik ben'.

Als je begint te ontwaken tot de diepere ruimte van de Waarheid achter de persoon,

dit is waar het zelfonderzoek of de Uitnodiging

je uit die ruimte haalt en je in de ruimte daarachter tilt,

waar meer een veld van pure intelligentie is,
meer licht, meer ruimtelijkheid.

Je begint je gelukkig en licht te voelen

en in je geluk en je licht,

wil je van nature doen wat goed voelt.

Wat goed voelt komt van nature binnenin je hart

en egoïsme voelt...
als een gif dat gaat ,

dus je denkt niet zoveel in die term.

Als je iets vindt wat je gelukkig maakt,

wil je dat delen, en zoveel als mogelijk mensen gelukkig maken.

Als je door een deur een ruimte binnen gaat,

wil je zoveel als mogelijk mensen door laten gaan.

Dus zo is egoloosheid.
En hoe meer er wegvalt,

die zware mantel van ego,
van 'ik, mij, mij, mij, ik, mij mijn, mijn',

dan is er gewoon zoveel meer ruimte.

Dat is waarom ik zeg, je komt in het Godsveld.

Het Godeveld heeft geen jaloezie,

al die dingen verdwijnen: egoïsme, hevige verlangens ...

Je bent in een veld dat van nature zorgt

en alles wordt erin opgepikt.

Het zorgt voor ieder aspect van je leven

en de levens van degenen waar je van houd.

Maar je liefde stopt daar niet, het breid zich meer en meer uit.

Dus zo is het om zonder ego te zijn.

Het is het meest krachtige ding in de hele wereld.

Ego is de donkerste kracht in de wereld.

Vrijheid van ego is de meest lichtte en mooiste kracht in de wereld.

En dat is, voor mij, de uitdaging van het leven als een mens,

om de egocentrische identiteit te transcenderen.

Maar in onze wereld lijkt dat heel zeldzaam te zijn,

want er word zoveel op de persoon gelegd,

het is als onze eerste liefde daar houden we eerst van.

Maar je zou eerst van de Zelf moeten houden,
niet van de persoon,

als eerste van de Zelf,
maar wij houden er het laatste van.

Maar het is zo.
Als eerste groeien we op met een sterke identiteit

waarin alles 'ik, ik, ik' is, maar we zijn nooit gelukkig.

We hebben zoveel nodig:
we hebben geld nodig, we hebben vriendschappen nodig,

we hebben partners nodig,
we hebben leuke dingen nodig om gelukkig te kunnen zijn.

Terwijl iemand die vrij van ego is hoe dan ook gelukkig is

Waar je ze ook neerzet, zij zijn gelukkig.
Ze zijn niet competitief,

ze zijn heel ruim in hun omgang,

houden altijd rekening met de gevoelens van anderen.

Erg mooi en mijn wens en gebed is dat

dat gelukkig zijn weer aanstekelijk wordt
dat wezens genieten ...

Als er groepsactiviteiten zijn,

en mensen leren samen te werken

en prachtige dingen maken, en ervan houden.

Op dit moment is het klimaat en de vibratie in Monte Sahaja,

zoveel hoger geworden, dus liefde is zo makkelijk.

Mensen doen niet alsof ze liefhebben,

ze voelen die vibratie.

Waar komt die vibratie vandaan?

Het was niet zo dat toen we hier kwamen dit een speciaal land was

en dat de bomen vibraties afgaven.

Nee! Wij zijn het die de vibratie brengen, de levende Zelf,

door onze acties, door onze gedachten, door de meditatie,

door het begrip, door de verering en de aantrekking tot God,

of naar het pure bewustzijn.

Dat alles heft de vibraties op, dus het wordt krachtig.

Zelfs mensen die niets van deze dingen afweten,

als ze komen, voelen ze iets

'Ik voel me goed hier.
Ik vind het fijn hier te zijn. ' Waar reageren ze op?

Ze reageren op de trillingen van de plek.

Ze kunnen de filosofie waarschijnlijk niet, en dat is niet belangrijk.

Het is de werking van de filosofie,

het is de kracht van de begeleiding, geaccepteerd.

Er zit geen kracht in de begeleiding als het niet geaccepteerd wordt.

wanneer het wordt aanvaard,
dan wordt het wakker en begint het te bewegen

en dan alles ...
De bomen beginnen het op te pikken,

de aarde pakt het op, alles pakt het op.

Dat is waarom op sommige plaatsen
je de vibratie van de plek kunt voelen

ook al is die persoon er niet meer.

Ik ben in dergelijke plaatsen geweest, in India

Zelfs in Jamaica, in het huis van Bob Marley voelde ik deze vibratie.

Ik ging naar zijn kamer, waar zijn sloffen bij zijn bed staan,

Ik verwachtte niets, maar het gevoel van liefde was zo krachtig.

Het was zo geweldig!

In India, Gandhi's plaats en verschillende plaatsen waar ik ben geweest,

het voelt 'Whoa', niet zo veel, maar een flink aantal.

Je voelt deze vibratie en het leeft in de muren,

zelfs de stenen houden de vibratie vast.

Je gaat naar binnen en je voelt, 'Er was geluk in dit huis!'

En het leeft, ook al hebben de mensen hun lichamen verlaten,

het geluk is in het huis.
Het is geweldig!

Soms kan er ook duisternis in een huis leven.

Dit zijn de sterke aantrekkingskrachten van,

verlangen, angst, liefde, dit zijn krachtige krachten in het mensenrijk

en ze beïnvloeden zelfs de aarde, het laat die vibratie daar achter.

Soms gaan mensen naar het bos, ze houden ervan om in de natuur te zijn.

Dat is omdat het niet vervuild is door menselijke duisternis.

Dus ze voelen, 'Het is leeg van dat'.

Het is meer in het bomenbewustzijn geraakt

en land, aarde bewustzijn, daar meer in.

Maar als je op een plaats komt waar

het bewustzijn zich heeft gemanifesteerd in een menselijke vorm, omdat het zoveel rijker is,

het is zo verschillend in zijn expressie.

Als het doordrenkt en doordrongen van bewustzijn is,

is dat zo krachtig!

Dit is waarom zoals ik zeg, het was 2100 jaar geleden

dat Jezus hier fysiek op de aarde was,

en gewoon door één mens

wie de belichaming van het Godsbewustzijn was,

zelfs na het verlaten van zijn lichaam, 2100 jaar later,

worden mensen nog steeds volgers van Christus,

of volgers van de Boeddha,

of volgers van Krishna, wie hier 5000 jaar geleden was,

van Rama, die hier vele, vele duizenden jaren geleden was.

Waarom? Omdat de vibratie er nog steeds is daar houden zij aan vast.

Het is dus een heel krachtig iets!

En wat ik altijd zeg omdat één mens zichzelf vergat

en sindsdien kan de hele wereld hen niet vergeten.

Dat is een zeer krachtig iets!

Zichzelf vergeten betekent het ego te omzeilen,
om gewoon niet naar hem te luisteren.

Zij overstegen dat.

En hun invloed, hun aanwezigheid en hun woorden

hadden invloed op de levens van miljoenen wezens.
Zo zijn er dus voorbeelden.

En elk van deze mensen

hadden dezelfde soort bloedgroepen als wij,

keken naar dezelfde maan, dezelfde sterren, dezelfde zon, als wij.

Zij hadden nog voorkeuren, werden moe, sliepen soms niet,

hadden vriendschappen, mensen die hen haatten.

Maar toch, bleven ze in de spirit van de Waarheid stralen, de spirit van God.

Voor mij is dat de verwezenlijking van een mensenleven,

te ontwaken in de Waarheid van wat je werkelijk bent,

dat dat is wat God is,

je bent in het koninkrijk van God, in je hart.

Dat is wat is.

Een mens die op een oppervlakkige manier de geschriften volgt,

het is niet genoeg.
Hun leven zal veranderen,

het zal van invloed zijn op de levens van andere mensen,
maar op een zachte manier.

Maar degene die zijn ego opgeeft

en zich volledig in de God-oceaan stort, deze komt op

en wordt een gids in de wereld, zelfs als ze niet praten.

Sommige wezens spreken niet, maar hun aanwezigheid is zo krachtig,

omdat het zo inherent in hun zijn is, deze aanwezigheid van God,

dat de mensen gewoon transformeren in hun aanwezigheid.

Dus voor mij, dat is wat het betekent om zonder ego te zijn,

het is het krachtigste ding in de wereld!

Als ik twee mensen zou gaan ontmoeten,

waarvan één naar Venus is geweest en daar zes maanden heeft geleefd,

en de ander zes maanden in een kartonnen doos in meditatie en God

en ontwaakt is,
zou ik daar zonder meer bij willen zijn.

Ik heb het niet nodig om met een astronaut over het leven te praten,

want zij zouden evenzeer vol van ego kunnen zijn.

Maar degenen die de ego getranscendeerd heeft,

dat zou mijn gelukkigste date zijn.

Daar zou ik zoveel liever bij willen zitten,

om in het veld van mensen te zijn,
mensen die van God houden,

of op zoek zijn naar Waarheid,
dat is heilig gezelschap.

Om in het gezelschap van zoekers naar de Waarheid te zijn

wordt veelbelovend genoemd.

Ik heb het gevoel dat we op de goeie plek zijn,

meer en meer mensen vinden echt geluk,

geen trip, niet: 'We gaan de wereld veroveren!' Nee.

Alleen vinden, en één voor één is genoeg,

dat licht bewegend in de wereld is iets.

Want ik denk niet dat de wereld meer boeken over spiritualiteit nodig heeft.

Zij hebben mensen nodig die de Waarheid belichamen

in plaats van boeken die over de Waarheid rapporteren!

Zij willen het levende boek zien, geen papieren boek.

Zij willen een boek zien van een mens zoals hun

wiens leven uitdaagt of confronteert

of iets onthult in hunzelf.

Door iemand te ontmoeten van dat kaliber,

hun wezen kan niet ontkennen dat het God ontmoet heeft.

En heel vaak hebben we verhalen gehoord

van mensen die zichzelf hadden beleden atheïsten zijn,

hebben een wezen ontmoet die zo'n impact op hen heeft gehad,

dat ze merken, 'Whoa, ik weet niet wat dit is,

maar het zorgt voor al deze veranderingen in mijn hart'.

Want ze kunnen geen echte atheïsten zijn, dat zijn gewoon rare dingen.

Dat duidt alleen op de diepte van de onwetendheid,

dat je niet erkent dat er een Hogere macht is dat controleert

en de volgorde van het universum bepaalt en voor de dingen zorgt.

Het zijn niet de mensen die ervoor zorgen dat de bomen groeien

en regen sturen en het weer veranderen

en voor al de verschillende planeten zorgen,

niet alleen in één zonnestelsel,
maar in alle zonnestelsels!

Zelfs als je erover praat, voel je je zwak.

Je kunt de pracht en de macht van dat Opperwezen niet begrijpen.

En het Wezen doet de dingen niet afgescheiden als een entiteit,

het zit in de dingen zelf.
Het is als een ...

God kan niet gewoon een vorm zijn,

of God is belichaamd in alle vormen en daarbuiten.

De vormen veranderen constant,

omdat Hij hun het deel van de tijd geeft en groei

en alles dat groeit moet transformeren en veranderen.

Maar het God-Zelf is onveranderlijk en toch verandert het gemanifesteerde

en het zorgt voor alle verschillende permutaties van zijn uitdrukking.

Soms probeer ik het af te schilderen

als een soort veld van energie, maar niet alleen energie,

het is een intelligentie en een spirit ...

Dit is de zichtbare uitdrukking ervan

dit is wat er uit voortkomt, als je kijkt geeft het veel aanwijzingen.

Als we kijken en zien de haren op iemands hoofd,

en die blijven er maar uitkomen, maar waar vandaan?

Als je in dat hoofd kijkt zit er geen haar in dat hoofd dat eruit komt.

Er is niets daar, het groeit gewoon.

Het laat je zien,
'Uit de leegte creëer ik al deze dingen,

ondersteun ze en breng ze terug naar de leegte '.

Het is te schitterend om over te praten!

Sommige wezens worden overweldigd
alleen de majesteit van die kracht.

Dus die kracht is de bron
van je eigen zelfgevoel.

Om dit te weten, zelfs als je het niet begrijpt,

zou je leven al in vuur en vlam moeten zetten,

je zou moeten gaan zitten.

Er is geen einde aan dankbaarheid voor het weten

dat je leven is afkomstig van God.

Voor iemand die dat niet echt begrijpt ...

Ook dat wordt aangeduid door de macht,

dat er wezens zullen zijn
die dat een tijdje niet voelen,

en eventueel,
ze moeten wakker worden met dat van zichzelf.

Een veelbelovend leven, voor mij,
is een leven dat zich verwijdert van het ego

die blindheid in het wezen creëert

en maakt ons
maak je alleen zorgen om aardse dingen,

in tegenstelling tot iemand die op de hoogte is

en leven in dat bewustzijn,
en dan te leven als dat gewaarzijn.

Als je als bewustzijn gaat leven,
je bent al in het koninkrijk,

je bent al in die ruimte.

Het is zelfs, zou ik zeggen, groter dan de hemel,

als ik zoiets kan zeggen.

Toen dat gevoel kwam, dacht ik,
Is dat godslasterlijk om te zeggen?

Ik voelde, als de hemel is gemaakt van afbeeldingen en objecten,

dan zijn ze ook in een soort van tijd.

Misschien een van Gods dagen
zou duizend menselijke jaren kunnen zijn.

Wie weet? Maar wat het ook is,
er moet verandering zijn.

Als er verschillende niveaus van wezens zijn,

dan natuurlijk het proces van evolueren
en groeien is er nog steeds.

Maar in het zuivere bewustzijn,
het is niet bezorgd over groei.

Het is zo perfect,
maar het is zo onaantrekkelijk voor de geest,

omdat de geest altijd bezorgd is
over dingen en objecten

en hebben en verliezen en krijgen
en veranderen en groeien

en worden en verliezen, dat is het allemaal.

Terwijl in bewustzijn,
het is transcendentaal aan dergelijke concepten.

Dit is wat ik probeer te zeggen,
als ik tegen iedereen zeg, laat dit nu.

Verlaat dit nu.
Laat zelfs de zorg voor uw identiteit achter.

Laat dit allemaal. Met wie spreek ik?

Voor de intelligentie die dit niet genoeg hoort.

Wanneer het deze opdracht hoort
dat komt uit het hart,

het is in staat om alles te laten vallen
en dan in het eenzijn zijn,

in de ervaring van zijn eigen eenheid.

Dan zie je mensen in de hal in Satsang,
in de meditaties zoals deze,

en met begeleiding als deze,
dan is de storing er niet,

het is alsof je in een transcendentaal vlak bent.

Egoïsme en al dit soort dingen
verdunt gewoon

en het is alsof je zweeft
in een lichtere dimensie van zijn

Het is dus heel tastbaar dat we het voelen

en we hebben het vermogen om het te ervaren.

In het begin, voor veel mensen,
hun geest komt.

Soms komen mensen hier,
ze zijn niet gewend aan dit soort omgeving

en je ziet hoeveel hun geest hen dwarszit.

Het lijkt alsof de plaats en de mensen
ze verontrusten,

maar hun eigen geest verontrust hen.

Het voelt ongemakkelijk,
omdat het voelt uitgedaagd,

Waar zijn deze mensen zo blij mee?

Ik vertrouw ze zelfs niet. Ze doen alsof. '
Het gaat overdrijven

cynisme, oordelen, ongemak,
al deze dingen komen eraan.

Maar het zijn slechts de geboorteweeën
om een ​​hogere staat te bereiken,

als ze blijven bestaan,
en vaak doen ze dat niet, ze gaan weg.

Maar er is iets binnen

en dat zaad begint in hen te groeien,
omdat God ze hier heeft gebracht.

Zelfs als ze voelen,
'Ik wilde hier niet komen, mijn vrouw ...',

het is nog steeds de kracht die hen heeft veroorzaakt
hier komen,

om de verstoring die in hen is te ervaren,

maar ze herkennen het niet
dat het van hen komt.

Ze denken dat het van buiten komt.

Maar het komt door een reactie
om de energie die ze ervaren

dat ze nog niet compatibel zijn met,

omdat ze zo veel in het domein zijn
van egoïsche identiteit.

Dus dat schudt.

Dus, het is een heel goede vraag
je gaf me deze ochtend,

over wat het betekent om egoloos te zijn.

Het betekent leven, het echte leven.

Wanneer we denken aan Jezus, of Profeet Muhummad,
of Krishna, of de Boeddha,

het onmiddellijk ...
Zelfs mensen die niet van deze dingen afweten,

ze weten dat het staat voor
een hoger niveau van bewustzijn,

een niveau waar liefde en vrede het klimaat zijn.

Wanneer we 'ik' zeggen, de implicatie,

de echte betekenis van 'ik' is bewustzijn.

Maar zelden in de wereld, wanneer we 'ik' zeggen,
betekent het bewustzijn.

Het betekent individualiteit, het betekent persoon,

het betekent: 'Ik ben een man', 'Ik ben een vrouw',

het is zo'n samentrekking, zo'n beperking.

Maar 'ik', zelfs degene die wakker is zal 'ik' zeggen,

wetende dat het verwijst
tot een gevoel van individualiteit.

Maar onder dat 'ik',
ze bevinden zich in die ruimte van een dieper weten,

een spiritueel weten dat
het is bewustzijn spreken, en niet de persoon.

Het is een andere vibratie helemaal.

Wanneer je met iemand bent,

en wanneer ze spreken, ervaar je ruimtelijkheid,

dat 'ik' het 'ik' is dat voortkomt uit bewustzijn,
dat is bewustzijn.

Wanneer je met iemand praat

en je moet voorzichtig zijn met wat je zegt,

dat 'ik' is geladen met de persoonlijkheid.
En je kunt de persoon zien ...

De aarde vol persoonlijkheid
is een erg verstikkende plaats. Verstikkende!

Zelfs als er maar drie miljoen mensen waren
op de aarde,

waarschijnlijk is dat een klein aantal,

maar als je ze ontmoet,
je zou je een beetje stikken.

Maar een mens die wakker is voor het Zelf,

in een menigte van duizenden, schijnt en verlicht,

verhoogt het bewustzijnsniveau
bij mensen die het herkennen.

Omdat iets in ons kan herkennen

dat je in een hogere Aanwezigheid staat,
dat is wat daar gebeurt.

Zelfs zonder te horen

mensen beginnen zich anders te gedragen
voor iemand die wakker is.

Ze kunnen er niets aan doen. Zonder bewust te weten,

'Oh, die persoon is wat ...',
ze gedragen zich gewoon anders.

Ze kunnen beginnen door het te behandelen zoals,
'Dit is een vast ding',

maar geleidelijk begint de aanwezigheid
om percolaat te sorteren

en om dieper in hen te gaan,
en het verandert ze.

Hun klimaat begint te veranderen,
ze beginnen zich vriendelijker, meer open te voelen,

ze willen dingen voor je doen,

dat is zonder iets te weten
over spiritualiteit.

Het wordt in de wereld geboden,
een van de hadiths van de profeet zegt dat

toen God de wereld schiep,

er staat dat God de hele wereld heeft geboden,
'Dien hen die mij dienen'.

Betekenis, diegenen die op zoek zijn naar waarheid,
serveer ze.

'En maak hen moe en vermoeit die u dienen.'

Begrijp je dat? Het is een krachtig ding!

'Dien hen die mij dienen.'

Betekenis, dien die, zorg voor hen,
die God en de Waarheid eren.

'Maak degenen die u dienen moe',
die de wereld dienen, maakt ze moe.

Is dat een vloek? Nee, het is ook een zegen!

Omdat als je genoeg hebt van je eigen rotzooi,

dan is er misschien eindelijk ruimte om te zeggen,

'Ik moet iets anders proberen'.

Er staat: 'Maak degenen die u dienen, moe',

omdat hun dienst vergeefs is,
het dient gewoon materie en geen geest.

Dus het is prachtig.

Het is geschreven in het hart,
in het DNA van elk levend wezen,

niet alleen menselijke wezens,

dat in de aanwezigheid van een
wie vereert de waarheid,

iets in hen zal hen eren.
Het zal op hen reageren,

in het begin wil het misschien zelfs van

maar het kan niet ontkennen dat hun aanwezigheid
heeft een impact op het bestaan.

Dat is de kracht van de Heilige Geest

en de geest van waarheid in een ieder.

Ik zeg, deze plaats moet daarin schijnen.

Het moet, zolang ik hier ben.

Het moet zijn dat onze focus ligt op het snijden van het ego.

En niet alleen snijden, het ego doorsnijden,
maar leven in de waarheid.

Omdat als je leven alleen is
proberen te snijden, knippen, snijden ego,

misschien proef je niet eens de volle vreugde,

je bent te druk bezig om het ego te snijden.

Maar ik zeg, ik laat je ook de waarheid zien,
in de tussentijd.

Dus terwijl je probeert het ego te snijden,
je vindt de waarheid,

jij zette je snijder neer
en verheug je gewoon in de Waarheid

en laat de waarheid het ego doorsnijden.
Is het niet mooi?

Laat de waarheid het ego doorsnijden.
Waarom moeten je handen het ego doorsnijden?

[Vriend] Dat is wat de uitnodiging doet.

[Mooji] Dat is wat de uitnodiging doet!

De uitnodiging neemt al het vuile werk,
het vuil en spullen eruit

en brengt je in de schoot van God.

[gelach]

Hiervoor is mijn hart zo gelukkig,

omdat soms wanneer je de wezens ziet ...

Als iemand hier komt,
'Ik heb zo'n dorst. Mag ik een glas water?'

Je geeft ze een glas water.

Als iemand valt,
je zegt 'Kom, laten we opstaan'.

Ook al doet je rug pijn,
jij helpt ze,

'Hoe voel je je? Beter? Ga zitten.'
Jij helpt hen. Nee?

Iemand heeft honger, 'Broeder, alsjeblieft ...'.

Je geeft ze iets te eten.

Wat je ook kunt doen, je helpt.

Als ze ziek zijn, wat ga je doen?

Er moet iets in u zijn om hen te helpen.

Of het nu gaat om gebed,
of je begint mensen te zegenen,

zelfs als het niet werkt, blijf je het toch doen.

'Mijn intentie is om hun leven te zegenen,
om ze te geven ...

niet dat hun leven wordt zoals het mijne. '

Zegen hun leven gewoon met wat het nodig heeft
om de obstakels te verwijderen,

om te verwijderen wat het ook is dat besmet is,

of de spontaniteit van hun leven ontsieren,

om dat te verbannen door de kracht van God.
Jij zegen hen!

En daarmee ook
mensen zoeken naar de waarheid,

ze kunnen het niet vinden, 'Het is zo moeilijk'.
Ik zeg, je leest de uitnodiging

Luisteren naar dit.
Luister er maar naar. Luister er maar naar.

En dat is de grote hulp die ze kunnen krijgen.

Ze zeggen: 'Oh mijn god,
Ik maakte me klaar om alle gymnastiek te doen

om over deze dingen heen te komen,
en je maakte het zo gemakkelijk '.

Sommige dingen worden zo gemakkelijk.
'Ik hoefde niet door mijn hoofd te gaan.

Ik hoefde niet naar beneden te gaan
in deze donkere plaats van mezelf.

Ik kwam naar de lichte plaats van mezelf. '

Is dat niet iets geweldigs?

Waarom moet iedereen lijden,
bloed zweet en tranen?

En zij kunnen het niet doen,
omdat mensen zwakker worden.

Ze willen dat alles door machines wordt gedaan.

Zelfs het werk aan onszelf ...

Ja, als het is om je ego te bouwen, zul je het doen!

Je zult zware gewichten tillen om het ego op te bouwen.

Maar om te veranderen, om je hart te transformeren

van een lijdende plaats naar de verblijfplaats van vrede,

'Daar kan ik niet in komen!'
Omdat ze vinden dat het niet wordt getoond.

Dus misschien is dit waarom
genade bracht de uitnodiging nu,

om te zeggen: 'Maar je moet ook binnenkomen.

Je denkt dat je gelukkig bent,
maar dat is niet het echte geluk. '

En om ze te proberen te krijgen.
Ik denk dat dit de reden is waarom ...

Voor mij is de uitnodiging het gemakkelijkste,

zoals iemand die je hand vasthoudt,
je door de deur lopen, 'Laten we gaan'.

'Ik wil Jezus ontmoeten.'
Kom met mij mee, ik zal het je hier laten zien.

Slechts een minuut.
Laten we naar de andere kant lopen.

'Ik zou naar Jeruzalem en naar Calvarie gaan.'

Nee nee. Hij is hier. Komen.
Ik loop je door de deur. Is het niet zo?

[gelach]

[Vrienden] Bedankt, Mooji.

[muziek]

Auteursrechten© 2018 Mooji Media Ltd.
Alle rechten voorbehouden.

Niets van deze opname mag worden gereproduceerd

zonder toestemming van Mooji Media Ltd.