WEBVTT

00:00:10.270 --> 00:00:11.349
Γεια σε όλους.

00:00:12.459 --> 00:00:14.253
Πριν λίγο καιρό σκέφτηκα

00:00:14.253 --> 00:00:18.610
ότι για να πάω μπρος με τη δουλειά μου
αλλά και γενικότερα,

00:00:18.610 --> 00:00:21.096
έπρεπε κατ' αρχάς 
να αναγνωρίσω πού βρίσκομαι.

00:00:21.296 --> 00:00:24.063
Έπρεπε να αναγνωρίσω το παρόν.
Έπρεπε να είμαι παρών.

00:00:24.063 --> 00:00:29.274
Έπρεπε να κοιτάξω τον κόσμο γύρω μου
με καθαρά μάτια και ανοιχτό μυαλό,

00:00:29.274 --> 00:00:32.410
και να μην βάζω αμέσως
όλες αυτές τις ταμπέλες

00:00:32.410 --> 00:00:36.277
που έχουμε μάθει να βάζουμε στα πράγματα:
αυτό είναι καρέκλα, αυτό είναι λουλούδι.

00:00:36.277 --> 00:00:38.362
Ήθελα να βλέπω τα πράγματα όπως είναι.

00:00:38.772 --> 00:00:41.113
Και μετά να δω τις δυνατότητες που έχουν.

00:00:41.383 --> 00:00:45.654
Επειδή θεωρώ ότι, αν δεν το κάνουμε αυτό,
τότε η πραγματικότητα είναι αβέβαιη.

00:00:45.914 --> 00:00:47.595
Και θέλω να προτείνω δύο ιδέες.

00:00:47.745 --> 00:00:51.760
Η πρώτη ιδέα είναι ότι το αδιάφορο
μπορεί να είναι όμορφο

00:00:51.760 --> 00:00:54.669
και μαγικό, και μπορεί να μας εκπλήξει.

00:00:54.789 --> 00:00:59.376
Και η δεύτερη είναι πως πιστεύω ότι 
μερικές φορές καλύτερα να είσαι χαζός,

00:00:59.376 --> 00:01:03.653
και μερικές φορές είναι καλό να μην ξέρεις
τι ακριβώς κάνεις κι απλώς να παίζεις.

00:01:04.353 --> 00:01:06.508
Και θα σας δείξω τι εννοώ

00:01:06.508 --> 00:01:09.401
λέγοντάς σας πώς βρέθηκα εδώ σήμερα.

00:01:09.991 --> 00:01:12.561
Όλα άρχισαν στο Λονδίνο του 1999.

00:01:12.781 --> 00:01:16.309
Τότε μετακόμισα στο Λονδίνο,
περίπου 15 χρόνια πριν,

00:01:17.069 --> 00:01:19.583
χωρίς δουλειά, 
χωρίς καν να ψάχνω για δουλειά,

00:01:20.043 --> 00:01:24.331
χωρίς να έχω αρκετά χρήματα 
για να μπορώ να ζήσω στο Λονδίνο.

00:01:24.821 --> 00:01:26.940
Αρχικά ήρθα για να κάνω μουσική.

00:01:26.940 --> 00:01:30.800
Και πράγματι. Αν το ξανασκεφτώ τώρα, 
θα πω, «Τι χαζή απόφαση ήταν αυτή;»

00:01:31.080 --> 00:01:33.084
Αλλά όταν είσαι ο χαζός σε μια ομάδα,

00:01:33.084 --> 00:01:35.232
δεν το συνειδητοποιείς και αυτό είναι καλό

00:01:35.232 --> 00:01:38.141
γιατί δεν ξέρεις ότι είσαι χαζός
κι έτσι απλώς κάνεις πράγματα

00:01:38.141 --> 00:01:41.020
που θεωρείς ότι είναι σωστά 
και πρέπει να τα κάνεις.

00:01:41.020 --> 00:01:45.539
Και τα κοιτάς και λες,
«Μήπως να κάνω αυτό», «Ή ίσως εκείνο;»

00:01:45.539 --> 00:01:50.034
Και αυτή η ιδέα του «μήπως να» 
έχει γίνει βασική αρχή στη δουλειά μας.

00:01:50.244 --> 00:01:53.311
Έτσι η πρώτη μας σκέψη ήταν,
«Μήπως να φτιάχναμε μια ιστοσελίδα;»

00:01:53.311 --> 00:01:55.526
Βέβαια δεν έχω ιδέα 
πώς να φτιάξω ιστοσελίδα.

00:01:55.526 --> 00:01:58.296
Οι γνώσεις μου είναι 
στις ταινίες και τη μουσική.

00:01:58.836 --> 00:02:01.299
Αλλά κατέληξε 
να μας κερδίσει το ενδιαφέρον.

00:02:01.299 --> 00:02:03.249
Και να θυμάστε ότι ήταν 1999,

00:02:03.249 --> 00:02:06.579
πιθανόν η χειρότερη στιγμή
να μπεις στην ψηφιακή εποχή,

00:02:06.579 --> 00:02:09.771
γιατί η μόδα της δημιουργίας ιστοχώρων
προφανέστατα κατέρρεε.

00:02:09.771 --> 00:02:12.949
Και αυτό το νέο μέσο 
σημείωνε οικτρή αποτυχία.

00:02:13.459 --> 00:02:15.220
Αλλά μέσα σε όλα αυτά τα ερείπια,

00:02:15.220 --> 00:02:17.432
πιστεύαμε ότι είχαμε 
μια διαφορετική πρόταση.

00:02:17.822 --> 00:02:20.643
Και η ιδέα που προτείναμε 
ονομαζόταν Soulbath.

00:02:20.883 --> 00:02:23.044
Και ήταν η πρώτη ιστοσελίδα που φτιάξαμε.

00:02:23.604 --> 00:02:26.059
Και όντως θέλαμε να θέσουμε

00:02:26.059 --> 00:02:28.192
ένα αντίβαρο στο διαδίκτυο που βλέπαμε.

00:02:28.342 --> 00:02:30.137
Έτσι του έλειπε το χρώμα,

00:02:30.137 --> 00:02:33.670
ήταν πολύ δυσνόητο στη χρήση,

00:02:33.670 --> 00:02:36.529
επειδή κομμάτια του ξαφνικά εξαφανίζονταν.

00:02:36.529 --> 00:02:39.383
Πέταγε μηνύματα λάθους 
μόλις κύλαγες τη σελίδα

00:02:39.383 --> 00:02:41.260
κι έπρεπε να πεις Ναι ή Όχι.

00:02:41.260 --> 00:02:44.909
Όταν τα άλλα ήταν επίπεδα,
εμείς σκεφτόμασταν το βάθος λέγοντας,

00:02:44.909 --> 00:02:48.013
«Για σκεφτείτε, πώς θα φαινόταν
αν ήταν τρισδιάστατο».

00:02:48.553 --> 00:02:53.242
Επίσης σκεφτήκαμε, για παράδειγμα,
τι θα έπαιζε ένα μοναχικό κομπιούτερ.

00:02:54.102 --> 00:02:57.553
Ίσως ήθελε να παίξει Pong για έναν παίχτη.

00:02:58.453 --> 00:03:00.623
Έτσι έγινε η παιδική χαρά μας.

00:03:00.793 --> 00:03:02.980
Απλώς πειραματιζόμασταν με ιδέες.

00:03:03.200 --> 00:03:05.411
Και μία από τις ιδέες
με τις οποίες παίξαμε

00:03:05.411 --> 00:03:07.810
ήταν το τι θα συνέβαινε

00:03:07.810 --> 00:03:11.409
αν παίρναμε τον χώρο που χαραμιζόταν
για διαφημιστικά παράθυρα,

00:03:11.409 --> 00:03:14.684
και τον γεμίζαμε, όχι για να ενισχύσουμε 
τον καταναλωτισμό,

00:03:14.684 --> 00:03:18.849
αλλά για να πουλήσουμε μια ιδέα,
ένα συναίσθημα, για να πειραματιστούμε.

00:03:18.849 --> 00:03:23.108
Απευθύναμε ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής
σε έκθεση με διαφημιστικά παράθυρα

00:03:23.108 --> 00:03:25.640
και έφερε αποτελέσματα σαν αυτό εδώ,

00:03:25.640 --> 00:03:30.006
που είναι μια τόσο όμορφη ανυπακοή
στο χώρο και το μέσο,

00:03:30.006 --> 00:03:34.258
και σας δείχνει μέχρι πού μπορείτε 
να φτάσετε με όλα αυτά τα πράγματα.

00:03:35.618 --> 00:03:38.008
Να μια επιλογή από διάφορα
διαφημιστικά παράθυρα

00:03:38.008 --> 00:03:39.648
και μετά συνέβη κάτι που

00:03:39.648 --> 00:03:41.630
-βλέπετε, δουλεύαμε στο υπνοδωμάτιό μας-

00:03:41.630 --> 00:03:43.516
μετά συνέβη κάτι απρόσμενο.

00:03:43.516 --> 00:03:47.523
Πρώτον, δημοσιεύτηκε άρθρο γι' αυτό
στους Τάιμς της Νέας Υόρκης.

00:03:47.523 --> 00:03:49.376
Και δεύτερον, ένας νέος σκηνοθέτης

00:03:49.376 --> 00:03:52.632
που μόλις είχε ολοκληρώσει 
τη δεύτερη ταινία του,

00:03:52.632 --> 00:03:55.900
πήρε και μας είπε, 
«Ξέρετε, κάτι στη δουλειά σας

00:03:55.900 --> 00:03:59.327
νομίζω ότι απηχεί την ταινία που κάνω».

00:03:59.327 --> 00:04:03.350
Και ήταν μια ταινία για τον εθισμό,
για την εξάρτηση και για την παρακμή.

00:04:04.060 --> 00:04:07.757
Και είπε, «Νομίζω ότι μπορείτε 
να το κάνετε σωστά».

00:04:08.187 --> 00:04:12.727
Έτσι αναρωτηθήκαμε, «Τι κι αν φτιάχναμε
μια ιστοσελίδα που θα καταρρέει;

00:04:12.727 --> 00:04:15.978
Να φτιάξουμε μια ιστοσελίδα
που δεν θα κάνει αυτό που περιμένεις,

00:04:15.978 --> 00:04:17.860
που να παίζει με τις αντιλήψεις σου,

00:04:17.860 --> 00:04:19.764
και όσο περισσότερο μένεις σε αυτήν,

00:04:19.764 --> 00:04:23.977
τόσο περισσότερο να αποσυντίθεται 
ώστε να ακολουθεί το αφήγημα της ταινίας».

00:04:24.347 --> 00:04:27.060
Έτσι φτιάξαμε μια ιστοσελίδα
που βασικά ακολουθεί

00:04:27.060 --> 00:04:31.507
από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο,
και τέλος στο χειμώνα.

00:04:31.507 --> 00:04:34.341
Και όσο περισσότερο περνάς
τις διάφορες αφηγήσεις,

00:04:34.341 --> 00:04:36.544
τόσο περισσότερο διαλύεται.

00:04:36.544 --> 00:04:41.428
Και εδώ είναι μια γρήγορη επίδειξη
από μια από τις διάφορες διαδρομές

00:04:41.428 --> 00:04:44.817
και για να το δείτε καλύτερα
να το βίντεο που παίζει.

00:04:46.224 --> 00:04:49.070
(Μουσική)

00:05:52.927 --> 00:05:56.940
Έτσι η ιδέα του να παίξουμε με το πώς
οι άνθρωποι περιμένουν να είναι κάτι,

00:05:56.940 --> 00:05:59.883
που παίρνουν την πραγματικότητα
και ή της προσθέτουν κάτι,

00:05:59.883 --> 00:06:02.871
ή της αφαιρούν κάτι,
ή απλώς τη βάζουν σε άλλο πλαίσιο,

00:06:02.871 --> 00:06:06.109
έγινε ο βασικός γνώμονας 
για τη δουλειά μας,

00:06:06.109 --> 00:06:10.928
που τελικά σκεφτήκαμε ότι μπορούσαμε 
να το προβάλουμε ως μια μεταφορά,

00:06:10.928 --> 00:06:13.255
σαν μια ιδέα μέσα στο ίδιο το έργο μας.

00:06:13.255 --> 00:06:16.141
Και αναρωτηθήκαμε
τι κι αν «πειράζαμε» την πραγματικότητα;

00:06:16.141 --> 00:06:18.167
Κάποιος μας ζήτησε,

00:06:18.167 --> 00:06:20.889
μια εταιρεία που θα καταλάβετε αμέσως,

00:06:20.889 --> 00:06:23.301
μας ζήτησε να φτιάξουμε 
έναν οδηγό μορφοποίησης.

00:06:23.301 --> 00:06:27.062
Και ήταν για ανθρώπους 
που δεν διαβάζουν τέτοιους οδηγούς.

00:06:27.812 --> 00:06:31.861
Και είπαμε, ΟΚ, εκεί που ένα κανονικός
οδηγός μορφοποίησης θα σας έδινε εργαλεία

00:06:31.861 --> 00:06:35.522
να ξέρετε τι γραμματοσειρά ή τι χρώμα 
να βάλετε και σε ποια θέση,

00:06:35.522 --> 00:06:38.613
εμείς θέλαμε να δώσουμε στον κόσμο
τα μέσα να είναι δημιουργικοί

00:06:38.613 --> 00:06:41.069
ώστε να βάλουν την πραγματικότητα 
σε άλλο πλαίσιο.

00:06:41.069 --> 00:06:44.705
Έτσι φτιάξαμε ένα κουτί που το είπαμε
«Κιτ παραβίασης της πραγματικότητας».

00:06:44.705 --> 00:06:47.311
Και προσέξτε, με τις πρόσφατες
τρομοκρατικές ενέργειες

00:06:47.311 --> 00:06:50.287
το να ταχυδρομήσουμε 120 κουτιά
που έγραφαν απέξω «παραβίαση»,

00:06:50.287 --> 00:06:52.415
δεν ήταν και τόσο καλή ιδέα.
(Γέλια)

00:06:52.525 --> 00:06:54.807
Αλλά στο επίκεντρο όλου αυτού
ήταν ένα βιβλίο.

00:06:54.807 --> 00:06:56.341
Ο δικός μας οδηγός μορφοποίησης.

00:06:56.341 --> 00:06:58.330
Αρχίζει σαν Σουηδικό επιστημονικό βιβλίο.

00:06:58.330 --> 00:07:00.151
Αλλά ξαφνικά αρχίζει να παραβιάζεται

00:07:00.151 --> 00:07:03.732
από διαγραμμένες λέξεις που αφήνουν
μόνο το κείμενο που θέλετε να διαβάσετε

00:07:03.732 --> 00:07:06.410
και βασικά εκεί που οι άλλοι άνθρωποι 
λένε «μην μπείτε»,

00:07:06.410 --> 00:07:09.346
διαγράφαμε το πρώτο μέρος
και λέγαμε «μπείτε».

00:07:09.446 --> 00:07:12.568
Ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ ξαφνικά
γίνεται υπάλληλος γραφείου,

00:07:12.568 --> 00:07:15.684
και στη μέση του βιβλίου,
αυτό διακόπτεται από ένα ακόμη βιβλίο.

00:07:15.684 --> 00:07:18.473
Δημιουργήσαμε τόσο πολύ περιεχόμενο
που τελικά σκεφτήκαμε,

00:07:18.473 --> 00:07:22.180
«Δεν θα ήταν καλό να το εφαρμόσουμε
και σε έναν ψηφιακό οδηγό μορφοποίησης;»

00:07:22.180 --> 00:07:29.468
Έτσι φτιάξαμε αυτή την αλλόκοτη σύγκρουση
μεταξύ Windows XP και Mac OSX.

00:07:30.080 --> 00:07:34.158
Βασικά πήραμε όλα όσα χρησιμοποιείτε
στην καθημερινή σας ζωή,

00:07:34.858 --> 00:07:37.854
και απλώς τα βάλαμε όλα μαζί 
και τα ανακατέψαμε καλά.

00:07:38.414 --> 00:07:41.623
Και είπαμε, εντάξει, πρέπει 
να μεταφέρουμε όλες αυτές τις ιδέες.

00:07:41.653 --> 00:07:46.039
Πήραμε λοιπόν διάφορες εφαρμογές
και τις αναμορφώσαμε όπως αυτή εδώ.

00:07:46.039 --> 00:07:49.779
(Γέλια)
Δεν θα το διαβάσω δυνατά.

00:07:50.009 --> 00:07:54.591
Τελικά κατέληξε να είναι μια πλήρως 
λειτουργική έκδοση του Microsoft Word.

00:07:54.711 --> 00:07:56.495
Αλλά είναι όλη ζωγραφισμένη στο χέρι.

00:07:56.495 --> 00:07:59.801
Είχαμε να βάλουμε ακόμη
ένα κομμάτι κειμένου εκεί μέσα.

00:08:00.381 --> 00:08:04.702
Αποφασίσαμε να τροποποιήσουμε 
άλλη μια εφαρμογή της Microsoft

00:08:04.702 --> 00:08:09.547
που κατέληξε κάπως έτσι.
(Γέλια)

00:08:10.162 --> 00:08:13.467
Και είχε τόσο πλάκα να παίρνουμε 
αυτά τα τόσο ανιαρά πράγματα,

00:08:13.467 --> 00:08:15.483
τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα,

00:08:15.483 --> 00:08:18.750
και με μια πινελιά 
να τα κάνουμε πάλι ενδιαφέροντα.

00:08:19.130 --> 00:08:20.940
Σε τέτοιο βαθμό ώστε σκεφτήκαμε

00:08:20.940 --> 00:08:23.910
τι κι αν παίρναμε 
το πλέον τετριμμένο πράγμα,

00:08:23.910 --> 00:08:26.635
κάτι απ' όπου περνάμε κάθε μέρα,
κατά μία έννοια.

00:08:26.635 --> 00:08:28.209
Τι κι αν «πειράζαμε» το Google;

00:08:28.209 --> 00:08:31.785
Να το πάρουμε 
και να του προσθέσουμε κάτι

00:08:31.785 --> 00:08:33.750
και να το κάνουμε κάτι παραπάνω

00:08:33.750 --> 00:08:36.938
από ένα απλό σημείο όπου πληκτρολογείς 
κάτι και σε πάει κάπου.

00:08:36.938 --> 00:08:40.095
Έτσι φτιάξαμε αυτό εδώ
που λέγεται Βαρύτητα του Google.

00:08:40.435 --> 00:08:42.821
Και μόλις το χρησιμοποιείτε
γίνεται κομμάτια.

00:08:42.851 --> 00:08:45.915
Αλλά παραμένει πλήρως λειτουργικό
κι έτσι πληκτρολογείτε TED,

00:08:45.915 --> 00:08:51.359
και σας πάει σε λάθος TED -στο TED Athens-
ορίστε, βάλτε και το όνομά μου.

00:08:51.519 --> 00:08:55.309
Και ξαφνικά γίνεται κάτι που -
κάτι που ούτε καν προσέχετε

00:08:55.309 --> 00:08:57.955
γίνεται κάτι πολύ διασκεδαστικό,

00:08:57.955 --> 00:09:01.789
κάτι με το οποίο θέλετε να παίξετε
και θέλετε να το περιεργαστείτε.

00:09:02.019 --> 00:09:05.658
Και νομίζω ότι αυτή η ιδέα του να παίρνεις
κάτι ανιαρό και να το «ανεβάζεις»

00:09:05.658 --> 00:09:10.394
και να του ξαναδίνεις τη μαγεία του
μας φάνηκε τόσο ενδιαφέρουσα

00:09:10.394 --> 00:09:14.535
και σκεφτήκαμε να ξαναδώσουμε 
τη μαγεία στα κινητά.

00:09:14.735 --> 00:09:18.711
Και πράγματι, θυμάμαι τότε
που πήρα το πρώτο μου κινητό

00:09:18.711 --> 00:09:22.441
και μου φαινόταν καταπληκτικό
που μπορούσα να κάθομαι στην παραλία

00:09:22.441 --> 00:09:25.834
και να μιλάω σε κάποιον μέσα σε ένα ταξί
εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά,

00:09:26.334 --> 00:09:30.760
που μπορούσε να συνδέει τους ανθρώπους
σε τόσο εκπληκτικό βαθμό.

00:09:31.060 --> 00:09:34.732
Και πλέον ξέρετε ότι έχει γίνει κάτι
που σας τη δίνει και το κλείνετε,

00:09:34.732 --> 00:09:38.230
που το έχετε μαζί σας πάντα,
που τρέμετε μην βρεθείτε εκτός σύνδεσης,

00:09:38.230 --> 00:09:41.141
που σας είναι απαραίτητο,
και εγώ είμαι ο χειρότερος σε αυτά.

00:09:41.681 --> 00:09:43.293
Αλλά έχει γίνει τόσο ενοχλητικό,

00:09:43.293 --> 00:09:45.595
έτσι θέλαμε να το κάνουμε και πάλι μαγικό.

00:09:45.885 --> 00:09:49.600
Έτσι πήραμε την πιο βασική μορφή 
επικοινωνίας με τηλέφωνο

00:09:49.600 --> 00:09:51.016
που είναι το μήνυμα κειμένου.

00:09:51.146 --> 00:09:54.934
Έτσι σκεφτήκαμε αν θα μπορούσαμε 
να το μεταμορφώσουμε σε κάτι

00:09:54.934 --> 00:09:57.371
που να μπορείς να στέλνεις
μήνυμα σε έναν αριθμό

00:09:57.371 --> 00:09:59.866
και ξαφνικά όλες οι λέξεις
να γίνονται ψάρια

00:09:59.866 --> 00:10:02.078
και να κολυμπούν εδώ κι εκεί.

00:10:02.378 --> 00:10:04.729
Και στο τέλος να μοιάζουν κάπως έτσι.

00:10:07.890 --> 00:10:12.153
Είχα την τύχη να δουλέψω πάνω σε αυτό

00:10:12.153 --> 00:10:15.740
με έναν συνεργάτη μου, τον Άντρεας Μίλερ,

00:10:15.960 --> 00:10:18.050
Δουλεύαμε για 14 χρόνια.

00:10:18.730 --> 00:10:20.956
Να ένα από τα πράγματα που έφτιαξε.

00:10:21.706 --> 00:10:24.855
Βασίζεται στην υπόθεση αν τα κομπιούτερ
μπορούσαν να ονειρευτούν,

00:10:24.855 --> 00:10:26.287
τι θα ονειρεύονταν;

00:10:26.667 --> 00:10:28.571
Επίσης βασίζεται στην ιδέα

00:10:28.571 --> 00:10:31.360
ότι τα λουλούδια είναι
από τα πιο όμορφα πράγματα στη Γη.

00:10:31.490 --> 00:10:35.101
Και διάβασε την πρόταση,
«Η Γη χαμογελάει με λουλούδια».

00:10:35.101 --> 00:10:37.986
Και ήθελε να βοηθήσει τα κομπιούτερ
να ονειρευτούν λουλούδια.

00:10:38.096 --> 00:10:40.281
Και έφτιαξε αυτό το κομμάτι 
που λέγεται Χάνα.

00:10:40.461 --> 00:10:44.549
Και βασικά δημιουργεί 
την ομορφιά της φύσης

00:10:44.549 --> 00:10:46.975
αλλά τη δημιουργεί 
εξ ολοκλήρου από κώδικα,

00:10:46.975 --> 00:10:49.572
και για να τη δει μόνο ο υπολογιστής.

00:10:49.572 --> 00:10:53.416
Και το καλύτερο είναι 
ότι για να λειτουργεί όπως πρέπει,

00:10:53.416 --> 00:10:55.635
εμείς δεν θα πρέπει 
να μπορούμε να το δούμε.

00:10:55.635 --> 00:10:57.907
Θα πρέπει απλώς να τρέχει 
μέσα στον υπολογιστή,

00:10:57.907 --> 00:11:00.518
κι εσείς δεν θα πρέπει 
να μπορείτε να το δείτε.

00:11:01.272 --> 00:11:03.559
Βέβαια, κάποιες φορές συμβαίνει κι αυτό.

00:11:04.109 --> 00:11:07.207
Αυτή είναι μια πραγματική διαφάνεια
που έβαλα την Τρίτη,

00:11:07.207 --> 00:11:10.021
και ήλπιζα να μπορέσω να την αλλάξω χθες,

00:11:10.021 --> 00:11:12.384
κι αυτό δεν έγινε,
γιατί κάποιες φορές την πατάμε.

00:11:12.384 --> 00:11:15.439
Κάποιες φορές δοκιμάζουμε κάτι
και αυτό δεν τρέχει.

00:11:15.649 --> 00:11:18.764
Έτσι ήταν κι αυτό.
Σκόπευα να το τελειώσω την Τετάρτη.

00:11:19.414 --> 00:11:20.441
Δεν έγινε.

00:11:20.671 --> 00:11:23.049
Κι αυτό απλώς μας λέει
ότι η αποτυχία είναι καλή,

00:11:23.049 --> 00:11:24.451
είναι μια πιθανή έκβαση.

00:11:24.451 --> 00:11:26.351
Και πιστεύω πάρα πολύ σε αυτήν.

00:11:26.851 --> 00:11:28.953
Αλλά άσχετα από το πόσο συχνά αποτύχω,

00:11:29.233 --> 00:11:31.615
νομίζω ότι πάντα 
ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι

00:11:31.615 --> 00:11:33.998
ότι κάποια στιγμή θα γίνω ειδήμων.

00:11:33.998 --> 00:11:36.183
Θα γίνω κάποιος που ξέρει πάντα τι κάνει,

00:11:36.183 --> 00:11:38.434
και οι άνθρωποι θα έρχονται 
σε μένα λόγω αυτού.

00:11:38.584 --> 00:11:41.891
Και το χειρότερο για μένα είναι η σκέψη

00:11:41.891 --> 00:11:43.622
ότι όταν ξέρεις τι κάνεις,

00:11:43.622 --> 00:11:46.142
μπορεί να καταλήξεις 
να κάνεις μόνο ό,τι ξέρεις.

00:11:46.502 --> 00:11:51.876
Πώς λοιπόν θα ενισχύσω αυτό
το κομματάκι αφέλειας και ανοησίας,

00:11:51.876 --> 00:11:53.953
έτσι ώστε να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά;

00:11:54.103 --> 00:11:58.164
Τι κι αν μπορούσα να δω 
τον κόσμο πάλι σαν παιδί;

00:11:58.794 --> 00:12:02.108
Και βρήκα ότι η λύση 
ήταν να κάνω δικά μου παιδιά.

00:12:02.528 --> 00:12:04.316
Αυτά είναι λοιπόν τα παιδιά μου.

00:12:04.616 --> 00:12:07.604
Και όντως με έχουν βοηθήσει 
να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά.

00:12:07.604 --> 00:12:09.330
Με έμαθαν να παίζω πάλι.

00:12:09.330 --> 00:12:11.748
Με έμαθαν να βλέπω 
τα πράγματα διαφορετικά.

00:12:12.778 --> 00:12:17.225
Ο γιος μου για παράδειγμα, κυριολεκτικά
το πρωί μπορεί να είναι ο Μπαζ Λάιτγιαρ,

00:12:17.225 --> 00:12:20.508
το απόγευμα να παριστάνει έναν πολεμιστή 
από τον Πόλεμο των Άστρων,

00:12:20.508 --> 00:12:24.597
και το βράδυ ένας κακός αυτοκράτορας 
από το μακρινό διάστημα.

00:12:24.637 --> 00:12:26.637
Όλα αυτά μπορούν
να συνυπάρχουν μέσα του

00:12:26.637 --> 00:12:28.514
γιατί δεν τον δεσμεύει κάποιο πλαίσιο,

00:12:28.514 --> 00:12:30.830
δε χρειάζεται να είναι
κάποιο συγκεκριμένο άτομο.

00:12:30.830 --> 00:12:32.590
Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε.

00:12:33.270 --> 00:12:36.391
Και αυτό σου κάνει εντύπωση 
όταν αρχίζουν να παίζουν.

00:12:36.841 --> 00:12:39.237
Και τους αγόρασα κούκλες Τομ και Τζέρι.

00:12:39.547 --> 00:12:42.600
Ξέρω ότι θα χρειαστώ βοήθεια 
από ψυχίατρο κάποια στιγμή.

00:12:42.600 --> 00:12:43.921
(Γέλια)

00:12:44.281 --> 00:12:46.369
Αλλά δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι αυτοί.

00:12:46.369 --> 00:12:50.057
Έτσι τους ντύνουν σαν Βούλγαρους 
παραδοσιακούς χορευτές, ή κάτι τέτοιο.

00:12:50.057 --> 00:12:51.607
(Γέλια)

00:12:51.887 --> 00:12:53.273
Μπορούν να γίνουν οτιδήποτε.

00:12:53.273 --> 00:12:54.639
Και αυτό είναι ωραίο.

00:12:54.639 --> 00:12:56.940
Και αυτό που έμαθα 
ότι μου αρέσει περισσότερο,

00:12:56.940 --> 00:12:59.883
είναι να είμαι αισιόδοξος 
και να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά.

00:12:59.883 --> 00:13:02.111
Υπάρχει ένα δέντρο κοντά στο σπίτι μου.

00:13:02.111 --> 00:13:03.849
Περνάω δίπλα του πολλά χρόνια.

00:13:03.849 --> 00:13:07.392
Δεν το προσέχω ποτέ γιατί συνήθως 
εστιάζουμε στο πού πάμε

00:13:07.392 --> 00:13:09.440
και ξεχνάμε ό,τι υπάρχει ανάμεσα

00:13:09.440 --> 00:13:11.931
στο μέρος απ' όπου φύγαμε 
και το μέρος όπου πάμε.

00:13:12.111 --> 00:13:14.860
Και μόνο όταν η κόρη μου είπε,
«Μπαμπά, κοίτα. Παπούτσια!»

00:13:15.190 --> 00:13:18.355
Και σήκωσα το κεφάλι και είδα 
ότι το δέντρο ήταν γεμάτο παπούτσια

00:13:18.355 --> 00:13:20.799
και σε άλλη περίπτωση 
δεν θα το είχα δει ποτέ.

00:13:21.109 --> 00:13:23.209
Αλλά είναι κάτι που το κάνουμε πάντα.

00:13:23.399 --> 00:13:27.509
Όλοι θυμόμαστε να ξαπλώνουμε στο γρασίδι
και να κοιτάζουμε τον ουρανό.

00:13:27.769 --> 00:13:30.677
Αυτές είναι τρεις φωτογραφίες 
που πήρα σε ένα περίπου λεπτό.

00:13:30.807 --> 00:13:33.835
Αριστερά νομίζω ότι είναι ο Γκούφι.

00:13:34.885 --> 00:13:38.778
Στη μέση είναι ο δράκος -πώς τον λένε;- 
από την ταινία «Ιστορία χωρίς τέλος».

00:13:39.048 --> 00:13:41.029
Και δεξιά είναι το κεφάλι ενός αλόγου.

00:13:41.109 --> 00:13:43.062
Νομίζω ότι αυτό που είναι σημαντικό,

00:13:43.062 --> 00:13:46.439
δεν είναι τόσο αυτό που κοιτάζεις,
είναι το τι βλέπεις.

00:13:46.739 --> 00:13:49.866
Και νομίζω ότι αν αυτό 
το βάλετε καλά στο μυαλό σας,

00:13:49.866 --> 00:13:52.501
τότε μια μέρα, σαν κι εμένα, 
θα φτιάξετε μια τηγανίτα

00:13:52.501 --> 00:13:54.471
που να μοιάζει σαν τον Άλφρεντ Χίτσκοκ.

00:13:54.471 --> 00:13:57.354
(Γέλια)

00:13:58.378 --> 00:14:01.524
Και ίσως πραγματικά
να το προσέξετε πριν τη φάτε.

00:14:01.524 --> 00:14:02.703
Ευχαριστώ πολύ.

00:14:02.703 --> 00:14:06.904
(Χειροκρότημα)