اسرار زبان مادری: صفر، یک عدد که نشان دهنده عدم وجید واحدها است. برای درک پیدایش کلمه صفر، باید با خاستگاه اولیه شمارش شروع کنیم. اولین شواهد باستانشناسی شمارش به حدود ۳۷٫۰۰۰ سال پیش برمیگردد و صرفا تعدادی شکاف است روی یک استخوان. تا حدود ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد بود که اولین نظام نوشتاری اعداد در بینالنهرین به وجود آمد، و از واحدهای یک، ده و شصت استفاده میکرد. سه هزاره پیش میرویم به قرن هفتم در هند که ریاضیدانان از یک نقطه ساده برای نشان دادن تفاوت میان اعدادی مانند ۲۵، ۲۰۵، و ۲۵۰ استفاده میکردند. این علامت قدرتمند که ابتدا به عنوان نگهدارنده جایگاه و عدد به کار میرفت در نهایت به علامتی که امروز میشناسیم بدل شد. واژه صفر از کلمه عربی صفیرا میآید، که معنی تحت اللفظی آن خالی است. با عبور از ایتالیا تبدیل به zefiro شد، و در قرن هفدهم صفر به اگلیسی وارد شد. یکی دیگر از نوادگان ریشه عربی از طریق فرانسوی قدیمی به انگلیسی وارد شد و آن کلمه cipher است. cipher در ابتدابه معنای صفر و خالی بود اما بعد برای توصیف رمز استفاده شد، چرا که رمزهای ابتدایی معمولا ترکیبات پیچیدهای از حروف و اعداد را در خود داشتند. از این خاستگاه مشترک خالی، صفر به نشان دادن عددی ادامه میدهد که نشانگر هیچ است.