1
00:00:06,769 --> 00:00:09,708
Ακούτε το κύμα να σκάει απαλά,

2
00:00:09,708 --> 00:00:11,913
τον μακρινό κρωγμό ενός γλάρου.

3
00:00:11,913 --> 00:00:15,820
Τότε, όμως, ένα ενοχλητικό βουητό
διακόπτει την ηρεμία,

4
00:00:15,820 --> 00:00:19,459
καθώς έρχεται πιο κοντά,
και πιο κοντά και πιο κοντά.

5
00:00:19,459 --> 00:00:21,568
Μέχρι που...μπαμ!

6
00:00:21,568 --> 00:00:26,617
Αποτελειώνετε το ενοχλητικό κουνούπι
και η γαλήνη αποκαθίσταται.

7
00:00:26,617 --> 00:00:31,730
Πώς εντοπίσατε από μακριά αυτό τον θόρυβο 
και την πηγή του με τέτοια ακρίβεια;

8
00:00:31,730 --> 00:00:35,466
Η ικανότητα να αναγνωρίζουμε ήχους
και να ταυτοποιούμε την τοποθεσία τους

9
00:00:35,466 --> 00:00:38,518
είναι εφικτή χάρη στο ακουστικό σύστημα.

10
00:00:38,518 --> 00:00:43,160
Αυτό αποτελείται από δύο κύρια μέρη:
το αυτί και τον εγκέφαλο.

11
00:00:43,160 --> 00:00:47,374
Δουλειά του αυτιού είναι να μετατρέπει 
την ηχητική ενέργεια σε νευρικά σήματα,

12
00:00:47,374 --> 00:00:52,079
του εγκεφάλου η υποδοχή και επεξεργασία
της πληροφορίας που περιέχουν τα σήματα.

13
00:00:52,079 --> 00:00:53,898
Για να δούμε πώς λειτουργεί αυτό,

14
00:00:53,898 --> 00:00:57,547
μπορούμε να ακολουθήσουμε έναν ήχο
στο ταξίδι του μέσα στο αυτί.

15
00:00:57,547 --> 00:00:59,621
Η πηγή ενός ήχου δημιουργεί δονήσεις

16
00:00:59,621 --> 00:01:03,323
που ταξιδεύουν με μορφή κυμάτων πίεσης
μέσω σωματιδίων στον αέρα,

17
00:01:03,323 --> 00:01:04,221
στα υγρά

18
00:01:04,221 --> 00:01:05,725
ή στα στερεά.

19
00:01:05,725 --> 00:01:07,986
Όμως το έσω ους, που ονομάζεται κοχλίας

20
00:01:07,986 --> 00:01:11,966
είναι στην πραγματικότητα γεμάτο
με υγρά που μοιάζουν το θαλασσινό νερό.

21
00:01:11,966 --> 00:01:15,852
Επομένως, το πρώτο πρόβλημα είναι
το πώς να μετατραπούν τα ηχητικά κύματα

22
00:01:15,852 --> 00:01:17,532
από όπου και αν έρχονται,

23
00:01:17,532 --> 00:01:20,249
σε κύματα μέσα στο υγρό.

24
00:01:20,249 --> 00:01:23,833
Η λύση είναι το τύμπανο,
ή τυμπανικός υμένας,

25
00:01:23,833 --> 00:01:27,230
και τα μικροσκοπικά οστά στο μέσο ους.

26
00:01:27,230 --> 00:01:30,170
Αυτά μετατρέπουν τις μεγάλες
κινήσεις του τυμπάνου

27
00:01:30,170 --> 00:01:33,928
σε κύματα πίεσης 
μέσα στο υγρό του κοχλία.

28
00:01:33,928 --> 00:01:35,986
Όταν ο ήχος εισέλθει στον ακουστικό πόρο,

29
00:01:35,986 --> 00:01:40,013
χτυπάει στο τύμπανο του αυτιού
και έτσι δονείται όπως ένα τύμπανο.

30
00:01:40,013 --> 00:01:43,939
Το δονούμενο τύμπανο του αυτιού τραβάει 
απότομα ένα οστό που ονομάζεται σφύρα,

31
00:01:43,939 --> 00:01:48,677
το οποίο χτυπά τον άκμονα
και κουνά το τρίτο οστό, τον αναβολέα.

32
00:01:48,677 --> 00:01:53,042
Η κίνησή του σπρώχνει το υγρό
μέσα στους επιμήκεις θαλάμους του κοχλία.

33
00:01:53,929 --> 00:01:59,179
Εκεί, οι ηχητικές δονήσεις έχουν επιτέλους
μετατραπεί σε δονήσεις υγρού

34
00:01:59,179 --> 00:02:03,204
και ταξιδεύουν σαν ένα κύμα
από τη μία άκρη του κοχλία στην άλλη.

35
00:02:03,204 --> 00:02:07,793
Μια επιφάνεια που ονομάζεται βασική 
μεμβράνη διατρέχει κατά μήκος του κοχλία.

36
00:02:07,793 --> 00:02:11,803
Επενδύεται από τριχωτά κύτταρα 
που έχουν εξειδικευμένα δομικά στοιχεία

37
00:02:11,803 --> 00:02:13,536
που καλούνται στερεοκροσσοί,

38
00:02:13,536 --> 00:02:14,396
τα οποία κινούνται

39
00:02:14,396 --> 00:02:17,936
με τις δονήσεις του κοχλιακού
υγρού και της βασικής μεμβράνης.

40
00:02:17,936 --> 00:02:22,265
Αυτή η κίνηση δημιουργεί ένα σήμα
που ταξιδεύει μέσω του τριχωτού κυττάρου,

41
00:02:22,265 --> 00:02:24,154
εντός του ακουστικού νεύρου,

42
00:02:24,154 --> 00:02:28,301
και έπειτα προς τον εγκέφαλο,
που το ερμηνεύει ως έναν συγκεκριμένο ήχο.

43
00:02:29,081 --> 00:02:31,720
Όταν ένας ήχος κάνει 
τη βασική μεμβράνη να δονείται,

44
00:02:31,720 --> 00:02:34,369
δεν κινείται κάθε τριχωτό κύτταρο -

45
00:02:34,369 --> 00:02:39,244
μόνο ορισμένα από αυτά,
ανάλογα με τη συχνότητα του ήχου.


46
00:02:39,244 --> 00:02:41,715
Αυτό κατ' ουσίαν πρόκειται
για καλή μηχανική.

47
00:02:41,715 --> 00:02:45,438
Στο ένα άκρο, η βασική
μεμβράνη είναι άκαμπτη,

48
00:02:45,438 --> 00:02:50,926
καθώς δονείται μόνο σε ήχους μικρού
μήκους κύματος και υψηλής συχνότητας.

49
00:02:50,926 --> 00:02:52,745
Το άλλο είναι πιο εύκαμπτο,

50
00:02:52,745 --> 00:02:57,513
καθώς δονείται μόνο σε ήχους μεγάλου 
μήκους κύματος και χαμηλής συχνότητας.

51
00:02:57,513 --> 00:03:00,461
Συνεπώς, οι ήχοι που έκαναν
ο γλάρος και το κουνούπι

52
00:03:00,461 --> 00:03:03,537
δονούν διαφορετικά μέρη
πάνω στη βασική μεμβράνη,

53
00:03:03,537 --> 00:03:06,751
όπως όταν παίζει κανείς
διαφορετικά πλήκτρα στο πιάνο.

54
00:03:06,751 --> 00:03:08,663
Όμως, δεν συμβαίνει μόνο αυτό.

55
00:03:08,663 --> 00:03:12,639
Ο εγκέφαλος έχει ακόμη 
μία σημαντική λειτουργία να εκτελέσει:

56
00:03:12,639 --> 00:03:15,576
να αναγνωρίσει από πού
προέρχεται ένας ήχος.

57
00:03:15,576 --> 00:03:19,613
Για αυτό, συγκρίνει τους ήχους 
που έρχονται στα δύο αυτιά

58
00:03:19,613 --> 00:03:22,126
για να εντοπίσει την πηγή στον χώρο.

59
00:03:22,126 --> 00:03:26,950
Ένας ήχος ακριβώς μπροστά σας 
θα φτάσει στα δύο αυτιά σας ταυτόχρονα.

60
00:03:26,950 --> 00:03:30,744
Επίσης θα τον ακούσετε
με την ίδια ένταση σε κάθε αυτί.

61
00:03:30,744 --> 00:03:34,305
Παρόλ' αυτά, ένας ήχος χαμηλής συχνότητας
προερχόμενος από τη μία πλευρά

62
00:03:34,305 --> 00:03:38,847
θα φτάσει το κοντινό αυτί χιλιοστά 
του δευτερολέπτου πριν φτάσει το μακρινό.


63
00:03:38,847 --> 00:03:42,775
Και ήχοι υψηλής συχνότητας θα ακουστούν
πιο έντονα στο κοντινό αυτί

64
00:03:42,775 --> 00:03:46,010
επειδή το κεφάλι σας
τους εμποδίζει στο μακρινό αυτί.

65
00:03:46,010 --> 00:03:49,765
Αυτά τα δείγματα πληροφορίας φτάνουν 
σε ειδικά μέρη του εγκεφαλικού στελέχους

66
00:03:49,765 --> 00:03:54,124
που αναλύουν τις διαφορές
χρόνου και έντασης ανάμεσα στα αυτιά σας.

67
00:03:54,124 --> 00:03:58,747
Αποστέλλουν τα αποτελέσματα
της ανάλυσής τους στον ακουστικό φλοιό.

68
00:03:58,747 --> 00:04:01,733
Τώρα ο εγκέφαλος έχει
όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται:

69
00:04:01,733 --> 00:04:04,539
το πρότυπο δραστηριότητας
που μας λέει τι ήχος είναι,

70
00:04:04,539 --> 00:04:08,433
και πληροφορίες σχετικά
με το πού είναι στο χώρο.

71
00:04:08,433 --> 00:04:10,604
Δεν έχουν όλοι φυσιολογική ακοή.

72
00:04:10,604 --> 00:04:15,049
Η απώλεια ακοής είναι η τρίτη συχνότερη
χρόνια ασθένεια στον κόσμο.

73
00:04:15,049 --> 00:04:19,115
Οι δυνατοί ήχοι και κάποια φάρμακα 
μπορεί να σκοτώσουν τα τριχωτά κύτταρα

74
00:04:19,115 --> 00:04:23,012
εμποδίζοντας έτσι τα σήματα
να ταξιδέψουν από το αυτί στον εγκέφαλο.

75
00:04:23,012 --> 00:04:27,671
Ασθένειες όπως η οστεοσκλήρυνση παγώνουν
τα μικροσκοπικά οστά στο αυτί

76
00:04:27,671 --> 00:04:29,841
με αποτέλεσμα να μην δονούνται πλέον.

77
00:04:29,841 --> 00:04:31,145
Και στις εμβοές,

78
00:04:31,145 --> 00:04:32,964
ο εγκέφαλος κάνει περίεργα πράγματα

79
00:04:32,964 --> 00:04:36,672
για να μας κάνει να νομίζουμε πως υπάρχει
ένας ήχος όταν δεν υπάρχει κανένας.

80
00:04:36,672 --> 00:04:38,208
Όμως, όταν όντως δουλεύει,

81
00:04:38,208 --> 00:04:40,970
η ακοή μας είναι ένα απίθανο,
εκλεπτυσμένο σύστημα.


82
00:04:40,970 --> 00:04:44,723
Τα αυτιά μας περιβάλλουν ένα άριστα 
προσαρμοσμένο βιολογικό μηχάνημα

83
00:04:44,723 --> 00:04:48,397
που μετατρέπει την κακοφωνία
των δονήσεων στον αέρα γύρω μας

84
00:04:48,397 --> 00:04:51,537
σε ακριβείς εναρμονισμένους 
ηλεκτρικούς παλμούς

85
00:04:51,537 --> 00:04:56,299
που διακρίνονται σε χειροκροτήματα,
χτύπους, αναστεναγμούς και μύγες.