شگفتانگیزترین واقعیتی که میتوانید دربارهی کیهان با ما در میان بگذارید چیست؟
شگفتانگیزترین واقعیت
آگاهی ما از این نکته است که
اتمهای دربرگیرندهی زندگی روی کرهی زمین
اتمهای سازندهی بدن ما انسانها
سابقهیشان به بوتههای گداختهی آغازینی میرسد که در دل آنها
عناصر سبک به عناصر سنگین تبدیل شدند
آن هم زیر دما و فشاری شدید.
در میان این ستارهها، آنهایی که سنگینی جرمشان بیشتر بود
در آخرین لحظههای موجودیتشان بیثبات شدند
در هم فرو ریختند، منفجر شدند، و دل و رودهی غنیشدهیشان به کهکشان پاشید
دل و روده ای از کربن، نیتروژن، اکسیژن
و همهی دیگر مواد اساسی لازم برای پیدایش زندگی.
این مواد جزئی از ابرهای گازآمیزی میشوند که
در حین انقباض و فروپاشی، نسل جدیدی از سامانههای خورشیدی را بهوجود میآورند
یعنی ستارگانی که چندین کره دور آنها میگردند، کرههایی که حالا دیگر موادی برای پیدایش زندگی در آنها پدید آمده
بنابراین، من هنگامیکه به آسمان شبانگاهی مینگرم
میدانم که آری، ما بخشی از این کیهانیم
ما در این کیهانیم... اما از این دو نکته هم مهمتر
این است که کیهان در ماست.
هنگامیکه به این واقعیت میاندیشم، به آسمان نگاه میکنم...
بسا آدمها احساس کوچکی میکنند، زیرا خودشان را کوچک و کیهان را بزرگ میبینند
من اما خودم را بزرگ احساس میکنم، زیرا اتمهای وجودم از همان ستارهها میآید.
منظورم میزان وصل ماست
این چیزیست که همهی ما در زندگی میخواهیم. میخواهیم احساس وصل بودن و انطباق داشتن کنیم
احساس کنیم که در آنچه میگذرد مشارکت داریم
و در فعالیتها و رویدادها سهیمیم
و این دقیقاً همان چیزیست که هستیم، بهیمن همین زنده بودنمان...