WEBVTT 00:00:11.000 --> 00:00:15.000 A Historia da tipografía 00:00:15.000 --> 00:00:19.000 O tipo é poder 00:00:19.000 --> 00:00:23.000 O poder de expresar palabras e ideas visualmente. 00:00:23.000 --> 00:00:26.000 É algo de sempre pero en cambio constante 00:00:27.000 --> 00:00:28.000 e iso é o que imos explorar. 00:00:28.000 --> 00:00:33.000 A maioría da xente cre que o creador da tipografía foi o alemán Johannes Gütemberg 00:00:33.000 --> 00:00:35.000 e... si, el tiña un pucho coma este. 00:00:35.000 --> 00:00:40.000 Antes que Gütemberg chegase e revolucionase o mundo da comunicación,os libros necesitaban ser perfilados á man 00:00:40.000 --> 00:00:44.000 durante meses por monxes, o que era un proceso moi traballoso e caro. 00:00:44.000 --> 00:00:50.000 Deste xeito, Gütemberg creou a primeira Letra Negra inspirada na escrita dos monxes despois de perfilala sobre retallos de papel. 00:00:50.000 --> 00:00:54.000 A Letra Negra tiña paus grosos e delgados conectores horizontais que a facían moi apropiada para a escritura 00:00:54.000 --> 00:00:59.000 pero que se facía moi densa e confusa cando se xuntaban letras para imprimilas 00:00:59.000 --> 00:01:00.000 Algo tiña que cambiar. 00:01:00.000 --> 00:01:02.000 Aparece o tipo Romana. 00:01:02.000 --> 00:01:07.000 Esta tipografía en particular é a Cambria e estará seguramente afeito a vela nun procesador de texto 00:01:07.000 --> 00:01:12.000 pero a primeira tipografía romana creouse na 15ª centuria da man do francés Nicolas Jenson. 00:01:12.000 --> 00:01:15.000 Estes son os feitos que o levaron ata aquí. 00:01:16.000 --> 00:01:20.000 Jenson traballou fundamentalmente na Venecia italiana e inspirouse na letra que atopou nos vellos edificios romanos, 00:01:20.000 --> 00:01:24.000 de modo que esta letra está baseada en liñas rectas e curvas regulares. 00:01:24.000 --> 00:01:29.000 Isto facía que fosen claramente lexibles en comparanza coas formas escuras da Letra Negra. 00:01:30.000 --> 00:01:36.000 Este novo aspecto tivo un éxito inmediato e rapidamente se difundiu por toda Europa cabalgando ás costas do Renacemento 00:01:37.000 --> 00:01:44.000 A seguinte maior invención na tipografía, despois das letras romanas, foron as cursivas ou itálicas que eran delgadas e estilazas versións dos tipos de romana 00:01:44.000 --> 00:01:51.000 Foron creados a finais da 15ª centuria, todos estes novos tipos de letras de Italia saían de axustar máis letras no mesmo espazo e aforrar diñeiro. 00:01:52.000 --> 00:01:56.000 Agora nós utilizamos as cursivas como tipo intermedio entre as formas romanas. 00:01:56.000 --> 00:01:59.000 Todas estas razóns levaron tamén á creación da moderna coma ou do punto e coma 00:01:59.000 --> 00:02:02.000 pero iso xa é outra historia... 00:02:02.000 --> 00:02:10.000 O desenvolvemento técnico estancouse durante a 18ª centuria en Inglaterra ata que William Calson chegou a un novo estándar en lexibilidade. 00:02:10.000 --> 00:02:15.000 Ben, non era tan radical, simplemente que todo o mundo admirou o estilo 00:02:15.000 --> 00:02:18.000 das tipografías Caslon, agora coñecidas como o «estilo vello». 00:02:19.000 --> 00:02:24.000 Unhas décadas máis tarde, outro bloque máis no muro foi colocado por John Baskerville cun novo conxunto de glifos chamado «Transicional» 00:02:24.000 --> 00:02:32.000 Máis tarde aínda, un francés chamado Didot e un italiano chamado Bodoni crearon as pezas que clasificamos como Moderna 00:02:32.000 --> 00:02:37.000 A maioría dos tipos con serifa atópanse nunha destas tres categorías pero, que significa cada categoría? 00:02:37.000 --> 00:02:44.000 Os tipos do estilo vello teñen remates grosos e hastas e óvalos con pouco contraste; 00:02:44.000 --> 00:02:51.000 Os tipos transicionais teñen caracteres con remates finos e maior contraste de grosor entre hastas e óvalos; 00:02:51.000 --> 00:02:59.000 Os tipos modernos teñen remates moi finos e extremo contraste no grosor entre hastas e óvalos. 00:03:01.000 --> 00:03:14.000 Caslon William IV neto de William Caslon decidiu eliminar definitivamente os remates e crear un novo tipo sen serifa (sen gracia). 00:03:14.000 --> 00:03:17.000 Non resulta apreciado inmediatamente pero vai ser un gran traballo 00:03:17.000 --> 00:03:22.000 Durante a segunda revolución industrial, a publicidade crea a necesidade de novos tipos de letras. 00:03:23.000 --> 00:03:29.000 As letras vólvense máis altas e amplas, utilízanse en grandes carteis e valos publicitarios. 00:03:29.000 --> 00:03:36.000 As cousas aínda non se ven moi claramente pero un dos resultados desta experimentación é a letra Exipcia. 00:03:36.000 --> 00:03:40.000 Trae trazos verticais moi grosos que teñen moita aceptación para os títulos 00:03:40.000 --> 00:03:46.000 Fronte á complexidade da letra do século XIX, os comezos do século XX trouxeron unha letra simple 00:03:47.000 --> 00:03:51.000 Paul Renner da Alemaña creou a tipografía Futura, 00:03:52.000 --> 00:03:58.000 baseada en formas xeométricas simples. Chamámoslle xeométrica sen serifa (pau seco) 00:03:59.000 --> 00:04:09.000 Ao mesmo tempo o británico Eric Gill crea a Gill Sans, que é semellante á sen serifa xeométrica pero elegante e con curvas naturais. A esta chamámoslle «Humanista sen serifa» 00:04:10.000 --> 00:04:17.000 O seguinte paso importante no mundo dos tipos sen serifa, sucede en Suíza, en 1957 coa aparición da Helvética. 00:04:17.000 --> 00:04:25.000 Non é unha simple letra ovalada e ten gran cantidade de diferentes grosores. Algúns dirán que a Helvética é a súa letra favorita entre todas. 00:04:25.000 --> 00:04:29.000 O mundo da tipografía cambiou para sempre coa irrupción do computador. 00:04:29.000 --> 00:04:34.000 Pasaron os lamentosos anos nos que tiñamos letras de con ásperos píxels por culpa daquelas pantallas primitivas. 00:04:34.000 --> 00:04:41.000 A tecnoloxía evolucionou e os computadores permiten hoxe a creación de milleiros de tipos de letra fermosos. 00:04:41.000 --> 00:04:45.000 E tamén...ehem...esa cousa... [Comic Sans] 00:04:45.000 --> 00:04:50.000 Agora calquera persoa pode crear a súa letra única e propia. 00:04:50.000 --> 00:04:54.000 E esta é a historia da tipografía 00:05:01.000 --> 00:05:06.000 Audiovisual de Ben Barrett-Forrest