WEBVTT

00:00:01.619 --> 00:00:03.089
10 ปีที่แล้ว

00:00:03.089 --> 00:00:06.897
ฉันได้รับโทรศัพท์ ซึ่งได้เปลี่ยนชีวิตฉันไป

00:00:06.897 --> 00:00:10.849
ในตอนนั้น ฉันเป็นแพทย์โรคหัวใจ ที่ UCLA

00:00:10.849 --> 00:00:14.286
ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคการวินิจฉัย
ด้วยภาพ

00:00:14.286 --> 00:00:19.815
วันนั้นดิฉันได้รับโทรศัพท์
จากสัตวแพทย์ที่สวนสัตว์ลอสแอนเจลิสว่า

00:00:19.815 --> 00:00:22.469
ชิมแพนซีอายุมากเพศเมีย

00:00:22.469 --> 00:00:25.292
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับใบหน้า ที่ห้อยย้อยลงมา

00:00:25.292 --> 00:00:28.628
สัตวแพทย์ที่นั่นวิตกว่า 
มันอาจมีเส้นเลือดอุดตันได้

00:00:28.628 --> 00:00:31.653
พวกเขาขอให้ฉันไปที่สวนสัตว์

00:00:31.653 --> 00:00:33.601
เพื่อวินิจฉัยหัวใจของชิมแปนซีนั้น

00:00:33.601 --> 00:00:37.291
เพื่อหาสาเหตุของอาการ
ที่อาจมีที่มาจากความผิดปกติของหัวใจ

NOTE Paragraph

00:00:37.291 --> 00:00:40.929
ดิฉันอยากอธิบายเพิ่มว่า
สวนสัตว์ในอเมริกาเหนือ

00:00:40.929 --> 00:00:45.058
มีสัตวแพทย์ผู้เชียวชาญสูงประจำอยู่ตลอด

00:00:45.058 --> 00:00:49.727
ให้การดูแลสัตว์ที่เจ็บป่วยอย่างดียิ่ง

00:00:49.727 --> 00:00:53.813
แต่บางครั้ง พวกเขาก็ต้องการความเชี่ยวชาญ
จากแพทย์เช่นกัน

00:00:53.813 --> 00:00:58.414
โดยเฉพาะเพื่อปรึกษาเรื่องเชี่ยวชาญเฉพาะ

00:00:58.414 --> 00:01:04.233
ฉันเป็นแพทย์ผู้โชคดีที่ถูกเชิญให้ไปช่วย

00:01:04.233 --> 00:01:10.736
วินิจฉัยว่าชิมแปนซีตัวนี้
ไม่มีเส้นเลือดอุดตัน

00:01:10.736 --> 00:01:16.800
ลิงกอริลล่านี้ เส้นเลือดใหญ่หัวใจไม่ฉีกขาด

00:01:16.800 --> 00:01:21.587
หรือตรวจนกแก้วมาคอว์
ในอาการเสียงฟู่ของหัวใจ

00:01:21.587 --> 00:01:29.056
ตรวจการอักเสบของเยื่อหุ้มหัวใจสิงโตทะเล

00:01:29.056 --> 00:01:33.314
และในภาพนี้ ฉันกำลังฟังหัวใจของสิงโต

NOTE Paragraph

00:01:33.314 --> 00:01:36.931
หลังการช่วยชีวิต ซึ่งเป็นการร่วมมือกัน

00:01:36.931 --> 00:01:39.848
ระหว่างสัตวแพทย์กับแพทย์

00:01:39.848 --> 00:01:44.165
ในการถ่ายของเหลว 700 ซีซี

00:01:44.165 --> 00:01:48.569
ที่อยู่ในถุงหุ้มหัวใจของสิงโตตัวนี้ออกไป

00:01:48.569 --> 00:01:53.382
ฉันเคยรักษาอาการแบบนี้มามากในผู้ป่วย

00:01:53.382 --> 00:02:02.733
ซึ่งก็ทำเหมือนกันเปี๊ยบ
แค่ไม่มีอุ้งเท้ากับหางแค่นั้นเอง

NOTE Paragraph

00:02:02.733 --> 00:02:09.124
ตอนนั้นส่วนใหญ่ ฉันทำงานกับแพทย์ที่ UCLA

00:02:09.124 --> 00:02:14.158
ถกกันเรื่องอาการ วินิจฉัยโรค และการรักษา

00:02:14.158 --> 00:02:17.599
ผู้ป่วยที่นั่น

00:02:17.599 --> 00:02:20.677
แต่บางเวลา ฉันก็ทำงานที่
สวนสัตว์ลอสแอนเจลิส

00:02:20.677 --> 00:02:26.122
กับสัตวแพทย์ ถกกันเรื่อง อาการ วินิจฉัยโรค

00:02:26.122 --> 00:02:28.748
และการรักษาสัตว์ป่วยที่นั่น

00:02:28.748 --> 00:02:33.841
และบางครั้งบางคราว ในวันเดียวกันนั้นเอง

00:02:33.841 --> 00:02:37.620
ฉันไปตรวจเยี่ยมคนไข้ ทั้งที่ UCLA

00:02:37.620 --> 00:02:40.523
และก็ที่สวนสัตว์ลอสแอนเจลิส

00:02:40.523 --> 00:02:46.861
ตรงนี้เอง เป็นจุดเริ่มต้นที่ฉันสังเกตว่า

00:02:46.861 --> 00:02:51.167
ทั้งแพทย์และสัตวแพทย์นั้นได้ดูแล

00:02:51.167 --> 00:02:56.337
อาการผิดปกติในสัตว์
และมนุษย์ที่เหมือน ๆ กัน

00:02:56.337 --> 00:03:00.850
อาทิ ภาวะหัวใจล้มเหลว เนื้องอกในสมอง

00:03:00.850 --> 00:03:09.101
มะเร็งเม็ดเลือด เบาหวาน ข้ออักเสบ
ปลายประสาทเสือม มะเร็งเต้านม

00:03:09.101 --> 00:03:14.241
กระทั่งอาการทางจิต 
เช่น โรคซึมเศร้า วิตกกังวล

00:03:14.241 --> 00:03:20.788
โรคยํ้าคิดยํ้าทำ การกินผิดปกติ ทำร้ายตนเอง

NOTE Paragraph

00:03:20.788 --> 00:03:23.666
ตอนนี้ฉันอยากจะบอกว่า

00:03:23.666 --> 00:03:30.515
แม้ฉันจะเคยเรียนสรีรวิทยาเปรียบเทียบ
และวิวัฒนาการมาแล้ว

00:03:30.515 --> 00:03:32.598
ตอนเรียนปริญญาตรี 


00:03:32.598 --> 00:03:37.136
และฉันได้ทำวิทยานิพนธ์เรื่อง
ทฤษฎีการวิวัฒนาการด้วยซ้ำ

00:03:37.136 --> 00:03:39.856
เรียนรู้เรื่องระหว่างความผิดปกติ
ของสัตว์และมนุษย์

00:03:39.856 --> 00:03:42.592
ที่คล้ายคลึงและทับซ้อนกันอีกด้วย

00:03:42.592 --> 00:03:48.311
ฉันได้หวนคิดถึงเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาทันที

00:03:48.311 --> 00:03:52.799
ดิฉันจึงเริ่มสงสัยเรื่องความคล้ายกันนี้

00:03:52.799 --> 00:03:58.317
ว่าทำไมฉันจึงไม่เคยคิดที่จะถามสัตวแพทย์

00:03:58.317 --> 00:04:00.844
หรือลองค้นคว้าจากเอกสารวิชาการ
ทางสัตวแพทย์บ้าง

00:04:00.844 --> 00:04:05.173
เพื่อให้เข้าใจคนไข้ของฉันได้อย่างลึกซึ้ง

00:04:05.173 --> 00:04:11.324
ทำไมฉันหรือแพทย์เพื่อนร่วมงาน

00:04:11.324 --> 00:04:16.667
ไม่เคยเข้าร่วมการประชุมของสัตวแพทย์เลย

00:04:18.327 --> 00:04:24.443
นอกจากนี้ ยังมีเรื่องที่ต้องประหลาดใจอีก

00:04:24.443 --> 00:04:30.588
เมื่อแพทย์ทุกคนยอมรับ การเกี่ยวข้องกัน

00:04:30.588 --> 00:04:33.488
ทางชีววิทยาระหว่างสัตว์และมนุษย์

00:04:33.488 --> 00:04:38.257
ยาทุกอย่างที่เราสั่ง หรือที่กินเอง

00:04:38.257 --> 00:04:40.891
หรือให้ครอบครัวของเรากิน

00:04:40.891 --> 00:04:44.471
ก็เคยถูกทดสอบในสัตว์มาก่อน

NOTE Paragraph

00:04:44.471 --> 00:04:46.227
แต่ก็ยังมีสิ่งที่ต่างกันมาก เกี่ยวกับ

00:04:46.227 --> 00:04:52.832
การใช้ยา หรือการเกิดโรคหัวใจล้มเหลว

00:04:52.832 --> 00:04:56.777
ระหว่างมนุษย์และสัตว์

00:04:56.777 --> 00:05:03.324
รวมถึงโรคเบาหวานหรือมะเร็งเต้านมอีกด้วย

00:05:03.324 --> 00:05:05.955
ค่ะ บางทีความประหลาดใจบางอย่าง

00:05:05.955 --> 00:05:09.539
มาจากการแยกจากกัน
ระหว่างตัวเมือง และชนบท

00:05:09.539 --> 00:05:13.423
ที่เพิ่มมากขึ้นในโลกเรา

00:05:13.423 --> 00:05:16.121
เราได้ยินเรื่องของเด็กในเมืองใหญ่เหล่านี้

00:05:16.121 --> 00:05:20.192
ที่คิดว่าขนแกะนั้น งอกขึ้นมาจากต้นไม้

00:05:20.192 --> 00:05:24.256
หรือเนยแข็งมาจากพืช

00:05:24.256 --> 00:05:26.989
ร.พ. ของคนในปัจจุบันนี้ กำลังเปลี่ยนมากขึ้น

00:05:26.989 --> 00:05:33.800
เป็นโบสถ์แพรวพราวแบบนี้ จากเทคโนโลยี

00:05:33.810 --> 00:05:38.717
ทำให้เกิดความห่างไกลเชิงจิตวิทยา ระหว่าง

00:05:38.717 --> 00:05:41.437
ผู้ป่วยมนุษย์ที่ได้รับการรักษาที่นั่น

00:05:41.437 --> 00:05:45.934
และสัตว์ป่วย ที่อยู่ในมหาสมุทร

00:05:45.934 --> 00:05:49.452
ที่ฟาร์ม และในป่า

NOTE Paragraph

00:05:49.452 --> 00:05:54.561
แต่ฉันคิดว่า มีเหตุผลที่ลึกลงไปกว่านั้น

00:05:54.561 --> 00:06:01.294
แพทย์และนักวิทยาศาสตร์ 
ต่างก็ยอมรับด้วยปัญญาแล้วว่า

00:06:01.294 --> 00:06:05.035
สปีชี่ส์เรา โฮโมเซเปียน เป็นแค่สปีชีส์หนึ่ง

00:06:05.035 --> 00:06:10.506
ไม่ได้แตกต่าง หรือพิเศษไปกว่าสปีชี่ส์อื่น

00:06:10.506 --> 00:06:15.522
แต่ในใจของเรานั้น เราไม่เชื่อสิ่งนั้นเลย

00:06:16.572 --> 00:06:20.866
ตัวฉันเองก็รู้สึก 
ขณะฟังเพลงโมสาร์ท หรือดูภาพ

00:06:20.866 --> 00:06:26.266
ของมาร์ โรเวอร์ ในแม็คบุ๊ก ฉันรู้สึกว่า

00:06:26.266 --> 00:06:31.812
ตัวเองถูกดึงไป 
ให้รู้สึกถึงความพิเศษของมนุษย์

00:06:31.812 --> 00:06:36.370
ทั้งที่ฉันเองก็ตระหนักว่า 
การมองพวกเราเป็นสปีชีส์ที่สูงส่งกว่า

00:06:36.370 --> 00:06:42.746
จะมีเกิดผลเสียทางวิทยาศาตร์ 
จากการแยกตัวออกมา

00:06:42.746 --> 00:06:45.979
ค่ะ ฉันกำลังพยายามอยู่ ทุกวันนี้

00:06:45.979 --> 00:06:50.441
ตอนนี้ เมื่อเห็นคนไข้ ฉันตั้งคำถามเสมอว่า

00:06:50.441 --> 00:06:55.283
สัตวแพทย์รู้อะไรในปัญหานี้ ที่ฉันไม่รู้

00:06:55.283 --> 00:07:00.745
และฉันจะดูแลคนไข้ให้ดีขึ้น ได้หรือไม่

00:07:00.745 --> 00:07:05.918
หากฉันเห็นเขา เป็นผู้ป่วยสัตว์มนุษย์

NOTE Paragraph

00:07:07.858 --> 00:07:12.095
นี่คือบางตัวอย่าง ของการเชื่อมโยงกัน

00:07:12.095 --> 00:07:16.057
ที่น่าตื่นเต้น ที่การคิดแบบนี้ นำฉันไปถึง

00:07:16.057 --> 00:07:18.894
หัวใจล้มเหลวที่เกิดจากความกลัว

00:07:18.894 --> 00:07:21.398
ประมาณปี ค.ศ. 2000 แพทย์โรคหัวใจ

00:07:21.398 --> 00:07:28.898
"ได้ค้นพบ" โรคหัวใจล้มเหลว
ที่เกิดจากอารมณ์

00:07:28.898 --> 00:07:34.000
มันถูกใช้อธิบาย 
ในเรื่องของพ่อนักพนัน ที่สูญเสีย

00:07:34.000 --> 00:07:37.152
เงินสะสมตลอดชีวิต 
ไปกับการทอดลูกเต๋าแค่ครั้งเดียว

00:07:37.152 --> 00:07:41.823
ในเรื่องเจ้าสาว 
ที่ถูกทิ้งไว้ที่แท่นในโบสถ์

00:07:41.823 --> 00:07:46.464
แต่กลับเป็นว่า การวินิจฉัยโรคมนุษย์ใหม่นี้

00:07:46.464 --> 00:07:50.939
ไม่ได้ใหม่ หรือไม่ได้เกิดแต่เฉพาะมนุษย์

00:07:50.939 --> 00:07:56.867
สัตวแพทย์ได้วินิจฉัย รักษา กระทั่งป้องกัน

00:07:56.867 --> 00:08:00.746
อาการที่เกิดจากอารมณ์ในสัตว์มาแล้ว

00:08:00.746 --> 00:08:06.650
ตั้งแต่ลิงจนถึงนกฟลามิงโก กวางจนถึงกระต่าย

00:08:06.650 --> 00:08:09.708
ตั้งแต่ทศวรรษที่ 70

00:08:10.968 --> 00:08:14.334
เราจะรักษาชีวิตคนไว้ได้ อีกเท่าไหร่

00:08:14.334 --> 00:08:17.939
หากความรู้ด้านสัตวแพทย์นี้ มาอยู้ในมือ

00:08:17.939 --> 00:08:21.845
ของแพทย์ฉุกเฉิน และแพทย์หัวใจ

NOTE Paragraph

00:08:23.055 --> 00:08:25.517
การทำร้ายตัวเอง

00:08:25.517 --> 00:08:29.652
คนไข้บางคน ทำร้ายตัวเอง

00:08:29.652 --> 00:08:33.352
บางคนดึงผมบนศีรษะออกเป็นหย่อม ๆ

00:08:33.352 --> 00:08:36.452
คนอื่น ๆ เฉือนตัวเองจริง ๆ

00:08:38.242 --> 00:08:42.064
สัตว์ที่ป่วยบางตัว ก็ทำร้ายตัวเองเหมือนกัน

00:08:42.064 --> 00:08:45.544
มีนกที่จิกขนของมันออก

00:08:45.544 --> 00:08:53.313
มีม้าตัวผู้ที่กัดสีข้างของมัน จนเลือดไหล

00:08:53.313 --> 00:08:58.485
แต่สัตวแพทย์มีวิธีการที่เจาะจงและมีผลดีมาก

00:08:58.485 --> 00:09:02.904
ในการรักษา
และกระทั่งป้องกันการทำร้ายตัวเอง

00:09:02.904 --> 00:09:06.686
ในสัตว์ที่ทำร้ายตัวเองของเขา

00:09:06.686 --> 00:09:09.733
สมควรหรือไม่ ที่ความรู้ด้านสัตวแพทย์นี้

00:09:09.733 --> 00:09:13.459
ไปอยู่กับนักจิตบำบัด และพ่อแม่ และผู้ป่วย

00:09:13.459 --> 00:09:16.437
ที่กำลังต่อสู้อยู่กับโรคทำร้ายตัวเอง

NOTE Paragraph

00:09:17.497 --> 00:09:22.332
โรคซึมเศร้าหลังคลอด และ โรคจิตหลังคลอด

00:09:22.332 --> 00:09:25.467
บางครั้ง ไม่นานหลังคลอดบุตร

00:09:25.467 --> 00:09:27.891
ผู้หญิงบางคนก็ซึมเศร้าไร้ความสุข

00:09:27.891 --> 00:09:32.197
บางครั้งก็เศร้าสลดมาก และกระทั่งวิกลจริต

00:09:32.197 --> 00:09:34.761
พวกเขาอาจจะไม่สนใจ ลูกอ่อนของตน

00:09:34.761 --> 00:09:36.937
และในบางกรณีสุดกู่

00:09:36.937 --> 00:09:40.086
แม้กระทั่งทำร้ายเด็กนั้น

00:09:40.086 --> 00:09:44.312
สัตวแพทย์ม้า รู้ว่าในบางครั้งนั้น

00:09:44.312 --> 00:09:47.433
ม้าตัวเมีย หลังจากคลอดลูกไม่นาน

00:09:47.433 --> 00:09:50.646
จะไม่สนใจลูกม้านั้น ไม่ให้นม

00:09:50.646 --> 00:09:55.718
และในบางกรณี เตะลูกม้านั้น กระทั่งถึงตาย

00:09:57.018 --> 00:09:59.823
แต่สัตวแพทย์
ประดิษฐ์มาตรการเปลี่ยนธรรมชาติ

00:09:59.823 --> 00:10:05.296
เพื่อจัดการกับอาการปฏิเสธลูกม้านี้

00:10:05.296 --> 00:10:09.561
ซึ่งใช้การเพิ่มฮอร์โมนออกซิโทซินในแม่ม้า

00:10:09.561 --> 00:10:12.946
ออกซิโทซิน เป็นฮอร์โมนของความผูกพัน

00:10:12.946 --> 00:10:15.635
และนี่นำไปสู่ การกลับมาสนใจอีกครั้ง

00:10:15.635 --> 00:10:19.065
ในส่วนของแม่ม้า คือสนใจลูกม้าของเธอ

00:10:19.065 --> 00:10:21.121
สมควรหรือไม่ที่ข้อมูลนี้

00:10:21.121 --> 00:10:24.461
ไปอยู่ในมือของแพทย์สูตินรีเวช

00:10:24.461 --> 00:10:27.794
หมอประจำบ้าน และคนไข้

00:10:27.794 --> 00:10:33.156
ที่ต่อสู้อยู่กับโรคซึมเศร้า โรคจิตหลังคลอด

NOTE Paragraph

00:10:35.306 --> 00:10:37.653
ค่ะ แม้ว่าเรื่องพวกนี้จะดูเหมือนให้ผลดี 
แต่ก็โชคร้าย

00:10:37.653 --> 00:10:45.461
ที่ระยะห่าง
ระหว่างสาขาวิชาของเรายังกว้างอยู่

00:10:45.461 --> 00:10:50.990
จะอธิบายก็เหมือน
จะต้องเปิดเผยเรื่องส่วนตัว

00:10:50.990 --> 00:10:55.095
แพทย์บางคนนั้น วางท่าเอามาก ๆ

00:10:55.095 --> 00:10:57.649
กับหมอที่ไม่ได้เป็นแพทยศาสตร์บัณฑิต

00:10:57.649 --> 00:11:03.975
ฉันพูดถึงทันตแพทย์ จักษุแพทย์ นักจิตวิทยา

00:11:03.975 --> 00:11:08.202
แต่บางที เฉพาะอย่างยิ่ง หมอรักษาสัตว์

00:11:08.202 --> 00:11:12.075
แน่นอนว่า แพทย์ส่วนมากไม่รู้ว่า 
การเข้าโรงเรียน

00:11:12.075 --> 00:11:16.458
สัตวแพทย์ปัจจุบัน 
ยากกว่าเข้าโรงเรียนแพทย์

00:11:16.458 --> 00:11:18.742
และไม่รู้ว่า เมื่อเราเข้าโรงเรียนแพทย์

00:11:18.742 --> 00:11:21.355
เราเรียนทุก ๆ อย่างที่นั่น เพื่อให้รู้

00:11:21.355 --> 00:11:24.478
เรื่องของสปีชี่ส์หนึ่ง คือ มนุษย์

00:11:24.478 --> 00:11:28.785
แต่สัตวแพทย์ต้องเรียนรู้เรื่องสุขภาพและโรค

00:11:28.785 --> 00:11:33.763
ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ครึ่งบกครึ่งนํ้า 
สัตว์เลื้อยคลาน ปลา และนก

00:11:33.763 --> 00:11:38.447
ฉันจึงไม่ว่าสัตวแพทย์ที่

00:11:38.447 --> 00:11:44.412
รำคาญท่าทีถ่อมตัว การไม่รู้ ของวิชาชีพฉัน

00:11:44.412 --> 00:11:47.152
แต่นี่มาจากสัตวแพทย์

00:11:47.152 --> 00:11:50.559
คุณจะเรียกว่าอะไรดี สัตวแพทย์

00:11:50.559 --> 00:11:56.416
ที่ดูแลรักษาได้เพียงสปีชี่ส์เดียว

00:11:56.416 --> 00:11:59.737
แพทย์ (เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:59.737 --> 00:12:05.946
การปิดช่องว่างนั้น 
กลายเป็นความปรารถนาแรงกล้าของฉัน

00:12:05.946 --> 00:12:08.547
และฉันทำเรื่องนี้อยู่ ผ่านทางโครงการต่าง ๆ

00:12:08.547 --> 00:12:11.689
อย่างเช่น ดาร์วิน ออน ราวนด์ ที่ UCLA

00:12:11.689 --> 00:12:17.236
เรานำผู้เชี่ยวชาญสัตว์ 
นักชีววิวัฒน์ฯ มา

00:12:17.236 --> 00:12:21.388
และให้พวกเขาฝังตัวอยู่ กับทีมแพทย์ของเรา

00:12:21.388 --> 00:12:25.326
กับแพทย์ฝึกหัด 
และแพทย์ประจำบ้านของเรา

00:12:25.326 --> 00:12:29.033
และโดยผ่านทาง ซูบิควิตี้คอนเฟอเรนซ์

00:12:29.033 --> 00:12:33.252
ที่เรานำโรงเรียนแพทย์
กับโรงเรียนสัตวแพทย์

00:12:33.252 --> 00:12:35.392
มาร่วมการอภิปรายเพื่อร่วมมือกัน

00:12:35.392 --> 00:12:38.193
ในเรื่องของโรค
และความผิดปกติที่มีอยู่ร่วมกัน

00:12:38.193 --> 00:12:42.319
ของผู้ป่วยที่เป็นสัตว์และมนุษย์

00:12:42.319 --> 00:12:45.162
ในการประชุมซูบิดวิตี้คอนเฟอเรนซ์ ซึ่ง

00:12:45.162 --> 00:12:50.582
ที่ผู้เข้าร่วมเรียนการรักษามะเร็งเต้านมในเสือ

00:12:50.582 --> 00:12:53.535
ช่วยเราให้รักษามะเร็งเต้านม

00:12:53.535 --> 00:12:56.846
ในครูโรงเรียนอนุบาล ได้ดียิ่งขึ้น

00:12:56.846 --> 00:13:01.709
วิธีเข้าใจเรื่องโรครังไข่มีถุงนํ้าหลายใบ

00:13:01.709 --> 00:13:03.943
ของแม่วัวโฮลซ์ไตน์ ช่วยเรารักษา

00:13:03.943 --> 00:13:08.503
โรคปวดประจำเดือนของครูสอนเต้นรำได้ดีขึ้น

00:13:08.503 --> 00:13:13.152
การเข้าใจวิธีรักษาโรคกังวลต่อการพลัดพราก

00:13:13.152 --> 00:13:15.561
ของสุนัขเชล์ตีที่หงุดหงิดง่ายดียิ่งขึ้น

00:13:15.561 --> 00:13:22.962
ช่วยเด็กที่กลัวการไปโรงเรียนในวันแรกได้

NOTE Paragraph

00:13:22.962 --> 00:13:28.207
ในสหรัฐและปัจจุบันเป็นสากลแล้ว 
ที่การประชุมซูบิควิตี้

00:13:28.207 --> 00:13:35.076
แพทย์ สัตวแพทย์ 
ปล่อยวางทัศนคติและอคติของตน

00:13:35.076 --> 00:13:41.100
ไว้หน้าประตูและเข้ามาร่วมกัน 
เป็นเพื่อนร่วมงาน

00:13:41.100 --> 00:13:46.965
เป็นเพื่อน เป็นหมอ

00:13:46.965 --> 00:13:52.385
ท้ายที่สุดแล้ว เรา มนุษย์ 
ก็เป็นสัตว์ เหมือนกัน

00:13:52.385 --> 00:13:55.845
และถึงเวลาแล้ว ที่เราแพทย์ จะยอมรับ

00:13:55.845 --> 00:14:00.392
ธรรมชาติของคนไข้ 
ธรรมชาติสัตว์ของตัวเราเอง

00:14:00.392 --> 00:14:02.530
และมาร่วมกันกับสัตวแพทย์

00:14:02.530 --> 00:14:07.518
วิธีเข้าถึงสุขภาพ
ในแบบสปีชี่ส์ที่ขยายออกไป

NOTE Paragraph

00:14:07.518 --> 00:14:09.731
เพราะมันกลายเป็นว่า

00:14:09.731 --> 00:14:14.929
ยาสำหรับมนุษย์ที่ดีที่สุด 
มากที่สุด บางตัว

00:14:14.929 --> 00:14:20.469
ถูกนำไปใช้อยู่ 
โดยหมอทีผู้ป่วยไม่ใช่มนุษย์

00:14:20.469 --> 00:14:23.851
และวิธีที่ดีที่สุดวิธีหนึ่ง ที่เราใช้รักษา

00:14:23.851 --> 00:14:28.952
คนไข้ได้ คือ 
โดยการให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด

00:14:28.952 --> 00:14:32.655
ถึงวิธีที่ผู้ป่วยอื่น ๆ ทั้งหมด บนโลกใบนี้

00:14:32.655 --> 00:14:39.312
มีชีวิตอยู่ เติบโต เจ็บป่วย หายจากเจ็บป่วย

NOTE Paragraph

00:14:39.312 --> 00:14:41.897
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:14:41.897 --> 00:14:44.377
(เสียงปรบมือ)