WEBVTT

00:00:09.110 --> 00:00:11.232
คนส่วนมากรู้จักชื่อของเขา

00:00:11.232 --> 00:00:15.693
และรู้ว่าเขามีชื่อเสียงจากการพูดอะไรสักอย่าง

00:00:15.693 --> 00:00:19.832
แต่เมื่อคิดดูว่าคำสอนของเขา
มีอิทธิพลต่อโลกมาอย่างยาวนาน

00:00:19.832 --> 00:00:24.043
น้อยคนที่จะรู้ว่าจริง ๆ แล้วขงจื๊อคือใคร

00:00:24.043 --> 00:00:25.720
เขาพูดว่าอะไร

00:00:25.720 --> 00:00:27.612
และทำไม

00:00:27.612 --> 00:00:31.248
ท่ามกลางความวุ่นวายในประเทศจีน
ยุค 6 ศตวรรษก่อนคริสตกาล

00:00:31.248 --> 00:00:35.574
รัฐต่าง ๆ ทำสงครามกันอย่างไม่รู้จบ
เพื่อรวบอำนาจสูงสุด

00:00:35.574 --> 00:00:38.175
ผู้ปกครองถูกลอบสังหารบ่อยครั้ง

00:00:38.175 --> 00:00:40.491
บางครั้งก็โดยญาติของตัวเอง

00:00:40.491 --> 00:00:44.245
ขงจื้อเป็นตัวอย่างของความเมตตาและคุณธรรม

00:00:44.245 --> 00:00:45.563
และด้วยคำสอนของเขา

00:00:45.563 --> 00:00:48.902
ทำให้เขาเป็นหนึ่งในนักปรัชญา
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน

00:00:48.902 --> 00:00:52.857
ขงจื๊อเกิดในตระกูลผู้ดี
แต่เติบโตมากับความยากจนตั้งแต่เด็ก

00:00:52.857 --> 00:00:55.520
หลังจากพ่อของเขา
เสียชีวิตจากไปอย่างกระทันหัน

00:00:55.520 --> 00:00:57.348
ขงจื้อได้พัฒนาสิ่งที่จะกลายเป็น

00:00:57.348 --> 00:01:01.557
ความสงสารอันยาวนาน
ที่มีต่อความยากลำบากของคนยากจนทั่วไป

00:01:01.557 --> 00:01:04.377
แทบจะช่วยเหลือแม่และน้องที่พิการไม่ได้

00:01:04.377 --> 00:01:07.204
เคยทำงานเป็นคนเลี้ยงสัตว์
และคนดูแลบัญชีในยุ้งฉาง

00:01:07.204 --> 00:01:08.875
และทำงานชั่วคราวอีกหลายงาน

00:01:08.875 --> 00:01:11.446
แต่จากความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มั่งคั่งคนหนึ่ง

00:01:11.446 --> 00:01:15.302
จึงทำให้ขงจื้อได้ศึกษาที่หอจดหมายเหตุหลวง

00:01:15.302 --> 00:01:18.122
ที่ซึ่งทัศนวิสัยที่เขามีต่อโลกได้ก่อตัวขึ้น

00:01:18.122 --> 00:01:20.913
แม้ว่าเอกสารโบราณที่นั่น
จะถูกตั้งข้อสังเกตโดยบางคนว่า

00:01:20.913 --> 00:01:23.362
เป็นจารึกจากอดีตที่นอกเรื่องนอกราว

00:01:23.362 --> 00:01:25.859
ขงจื้อได้รับแรงบันดาลใจจากพวกมัน

00:01:25.859 --> 00:01:27.334
ด้วยการศึกษาและวิเคราะห์

00:01:27.334 --> 00:01:31.829
ขงจื้อเริ่มเชื่อว่าความเป็นมนุษย์
เกิดขึ้นในครอบครัว

00:01:31.829 --> 00:01:36.458
และด้วยการศึกษาด้านประเพณี 
วรรณคดี และประวัติศาสตร์

00:01:36.458 --> 00:01:39.831
คนที่ถูกพัฒนาในวิถีแบบนี้จะช่วยเหลือผู้อื่น

00:01:39.831 --> 00:01:43.946
ด้วยการชี้นำด้วยแรงบันดาลใจทางจริยธรรม
มากกว่าการใช้กำลังให้กับพวกเขา

00:01:43.946 --> 00:01:46.442
เพื่อนำปรัชญาของเขาไปสู่การปฏิบัติ

00:01:46.442 --> 00:01:51.496
ขงจื้อเป็นที่ปรึกษาผู้ครองนครรัฐลู่
ที่บ้านเกิดของเขา

00:01:51.496 --> 00:01:56.018
แต่หลังจากที่อีกรัฐหนึ่งส่งคณะนักร่ายรำสตรี
มาเป็นของกำนัลแด่ผู้ครองนครรัฐลู่

00:01:56.018 --> 00:02:00.664
และผู้ครองนครรัฐก็ปฏิเสธหน้าที่การงาน
ในขณะที่เพลิดเพลินกับสตรีงามในที่รโหฐาน

00:02:00.664 --> 00:02:03.533
ขงจื้อลาออกด้วยความรังเกียจพฤติกรรมนี้

00:02:03.533 --> 00:02:06.650
เขาได้ใช้เวลาอีกหลายปีต่อมา
ในการเดินทางจากรัฐหนึ่งไปอีกรัฐหนึ่ง

00:02:06.650 --> 00:02:12.334
พยายามค้นหาผู้ปกครองที่ยกย่องน่ารับใช้
ในขณะที่ยึดมั่นต่อคติธรรมของเขา

00:02:12.334 --> 00:02:14.066
มันไม่ใช่เรื่องง่าย

00:02:14.066 --> 00:02:17.947
ตามปรัชญาของเขา
และตรงข้ามกับแบบแผนการปฏิบัติในช่วงเวลานั้น

00:02:17.947 --> 00:02:23.465
ขงจื้อได้ห้ามปรามผู้ปกครองเรื่องการลงโทษรุนแรง
และการใช้กำลังทหาร

00:02:23.465 --> 00:02:25.228
ในการปกครองดินแดน

00:02:25.228 --> 00:02:26.996
เพราะเขาเชื่อว่าผู้ปกครองที่ดี

00:02:26.996 --> 00:02:30.075
สร้างแรงบันดาลใจให้ประชาชนทำตาม

00:02:30.075 --> 00:02:33.124
ด้วยคุณงามความดี
จากพลังจริยธรรมที่นำพาของเขา

00:02:33.124 --> 00:02:34.445
ขงจื่อยังเชื่ออีกว่า

00:02:34.445 --> 00:02:37.557
เพราะความรักและศรัทธา
ที่เราเรียนรู้จากครอบครัว

00:02:37.557 --> 00:02:40.131
คือพื้นฐานของคุณงามความดีทุกอย่าง

00:02:40.131 --> 00:02:45.263
หน้าที่บุคคลต่อครอบครัวในบางครั้ง
ก็มาแทนที่ภาระหน้าที่ต่อรัฐ

00:02:45.263 --> 00:02:48.834
ฉะนั้น เมื่อขุนนางรายหนึ่ง
คุยโอ่ว่าลูกน้องของเขามีความซื่อตรง

00:02:48.834 --> 00:02:51.889
เพราะลูกชายคนหนึ่งให้การเป็นพยาน
ต่อฝ่ายตรงข้ามกับพ่อตนเอง

00:02:51.889 --> 00:02:53.719
เพราะพ่อของเขาลักขโมยแกะตัวหนึ่ง

00:02:53.719 --> 00:02:55.617
ขงจื้อได้โต้ตอบว่า

00:02:55.617 --> 00:03:00.460
นั่นคือพ่อที่ซื่อตรงอย่างแท้จริง
และบุตรชายที่ได้ปกป้องอีกฝ่ายหนึ่ง

00:03:00.460 --> 00:03:03.127
ระหว่างการสัญจร ขงจื้อค่อนข้างขัดสน

00:03:03.127 --> 00:03:04.794
บางครั้งเขาก็ถูกจองจำช่วงสั้น ๆ

00:03:04.794 --> 00:03:07.979
และชีวิตของเขาก็ถูกทดสอบด้วยหลายเรื่อง

00:03:07.979 --> 00:03:09.548
แต่เขาไม่ยอมจำนน

00:03:09.548 --> 00:03:13.082
ขงจื้อเชื่อว่าสวรรค์มีแผนการให้กับโลก

00:03:13.082 --> 00:03:14.881
และเขาได้สอนว่าคนที่มีคุณงามความดี

00:03:14.881 --> 00:03:18.763
สามารถค้นพบความสุขจากการเรียน
และการเล่นดนตรี

00:03:18.763 --> 00:03:21.080
เนื่องจากความล้มเหลว
ในการหาผู้ปกครองตามแนวคิดของเขา

00:03:21.080 --> 00:03:23.137
ขงจื้อกลับไปที่รัฐลู่

00:03:23.137 --> 00:03:26.319
แล้วกลายเป็นครูกับนักปรัชญาที่ทรงอิทธิพล

00:03:26.319 --> 00:03:29.008
ที่ได้ช่วยหล่อหลอมวัฒนธรรมจีน

00:03:29.008 --> 00:03:32.991
และเราจดจำชื่อเขาที่แพร่หลายไปทั่วโลก
จนถึงทุกวันนี้

00:03:32.991 --> 00:03:34.567
สำหรับคติธรรมของขงจื้อ

00:03:34.567 --> 00:03:39.680
เขาเป็นปราชญ์ผู้เคยมีชีวิตอยู่
ผู้ซึ่งชี้นำผู้อื่นด้วยคุณงามความดี

00:03:39.680 --> 00:03:41.499
และพวกเขาต่างก็จดจำคำสอนของเขา

00:03:41.499 --> 00:03:46.986
ซึ่งในที่สุดมีการประมวลเป็นหนังสือ
ที่ฉบับมีชื่อว่า"ปกิณกคดี"

00:03:46.986 --> 00:03:51.547
ทุกวันนี้ ผู้คนหลายล้านคนทั่วโลก
ต่างยึดถือคติธรรมของขงจื้อ

00:03:51.547 --> 00:03:55.584
และความหมายที่แท้จริงของคำพูดของเขา
ก็เป็นที่ถกเถียงอภิปรายมาหลายพันปี

00:03:55.584 --> 00:03:59.018
เมื่อขอให้เขาสรุปคำสอนของไว้ในประโยคเดียว

00:03:59.018 --> 00:04:00.886
ขงจื๊อสรุปว่า

00:04:00.886 --> 00:04:06.720
"อย่าทำกับผู้อื่นอย่างที่ท่านไม่อยากถูกกระทำ"

00:04:06.720 --> 00:04:10.866
2,500 ปีต่อมา มันก็ยังเป็นคำแนะนำ
ที่หลักแหลมเหมือนเดิม