1 00:00:09,110 --> 00:00:11,232 คนส่วนมากรู้จักชื่อของเขา 2 00:00:11,232 --> 00:00:15,693 และรู้ว่าเขามีชื่อเสียงจากการพูดอะไรสักอย่าง 3 00:00:15,693 --> 00:00:19,832 แต่เมื่อคิดดูว่าคำสอนของเขา มีอิทธิพลต่อโลกมาอย่างยาวนาน 4 00:00:19,832 --> 00:00:24,043 น้อยคนที่จะรู้ว่าจริง ๆ แล้วขงจื๊อคือใคร 5 00:00:24,043 --> 00:00:25,720 เขาพูดว่าอะไร 6 00:00:25,720 --> 00:00:27,612 และทำไม 7 00:00:27,612 --> 00:00:31,248 ท่ามกลางความวุ่นวายในประเทศจีน ยุค 6 ศตวรรษก่อนคริสตกาล 8 00:00:31,248 --> 00:00:35,574 รัฐต่าง ๆ ทำสงครามกันอย่างไม่รู้จบ เพื่อรวบอำนาจสูงสุด 9 00:00:35,574 --> 00:00:38,175 ผู้ปกครองถูกลอบสังหารบ่อยครั้ง 10 00:00:38,175 --> 00:00:40,491 บางครั้งก็โดยญาติของตัวเอง 11 00:00:40,491 --> 00:00:44,245 ขงจื้อเป็นตัวอย่างของความเมตตาและคุณธรรม 12 00:00:44,245 --> 00:00:45,563 และด้วยคำสอนของเขา 13 00:00:45,563 --> 00:00:48,902 ทำให้เขาเป็นหนึ่งในนักปรัชญา ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน 14 00:00:48,902 --> 00:00:52,857 ขงจื๊อเกิดในตระกูลผู้ดี แต่เติบโตมากับความยากจนตั้งแต่เด็ก 15 00:00:52,857 --> 00:00:55,520 หลังจากพ่อของเขา เสียชีวิตจากไปอย่างกระทันหัน 16 00:00:55,520 --> 00:00:57,348 ขงจื้อได้พัฒนาสิ่งที่จะกลายเป็น 17 00:00:57,348 --> 00:01:01,557 ความสงสารอันยาวนาน ที่มีต่อความยากลำบากของคนยากจนทั่วไป 18 00:01:01,557 --> 00:01:04,377 แทบจะช่วยเหลือแม่และน้องที่พิการไม่ได้ 19 00:01:04,377 --> 00:01:07,204 เคยทำงานเป็นคนเลี้ยงสัตว์ และคนดูแลบัญชีในยุ้งฉาง 20 00:01:07,204 --> 00:01:08,875 และทำงานชั่วคราวอีกหลายงาน 21 00:01:08,875 --> 00:01:11,446 แต่จากความช่วยเหลือจากเพื่อนที่มั่งคั่งคนหนึ่ง 22 00:01:11,446 --> 00:01:15,302 จึงทำให้ขงจื้อได้ศึกษาที่หอจดหมายเหตุหลวง 23 00:01:15,302 --> 00:01:18,122 ที่ซึ่งทัศนวิสัยที่เขามีต่อโลกได้ก่อตัวขึ้น 24 00:01:18,122 --> 00:01:20,913 แม้ว่าเอกสารโบราณที่นั่น จะถูกตั้งข้อสังเกตโดยบางคนว่า 25 00:01:20,913 --> 00:01:23,362 เป็นจารึกจากอดีตที่นอกเรื่องนอกราว 26 00:01:23,362 --> 00:01:25,859 ขงจื้อได้รับแรงบันดาลใจจากพวกมัน 27 00:01:25,859 --> 00:01:27,334 ด้วยการศึกษาและวิเคราะห์ 28 00:01:27,334 --> 00:01:31,829 ขงจื้อเริ่มเชื่อว่าความเป็นมนุษย์ เกิดขึ้นในครอบครัว 29 00:01:31,829 --> 00:01:36,458 และด้วยการศึกษาด้านประเพณี วรรณคดี และประวัติศาสตร์ 30 00:01:36,458 --> 00:01:39,831 คนที่ถูกพัฒนาในวิถีแบบนี้จะช่วยเหลือผู้อื่น 31 00:01:39,831 --> 00:01:43,946 ด้วยการชี้นำด้วยแรงบันดาลใจทางจริยธรรม มากกว่าการใช้กำลังให้กับพวกเขา 32 00:01:43,946 --> 00:01:46,442 เพื่อนำปรัชญาของเขาไปสู่การปฏิบัติ 33 00:01:46,442 --> 00:01:51,496 ขงจื้อเป็นที่ปรึกษาผู้ครองนครรัฐลู่ ที่บ้านเกิดของเขา 34 00:01:51,496 --> 00:01:56,018 แต่หลังจากที่อีกรัฐหนึ่งส่งคณะนักร่ายรำสตรี มาเป็นของกำนัลแด่ผู้ครองนครรัฐลู่ 35 00:01:56,018 --> 00:02:00,664 และผู้ครองนครรัฐก็ปฏิเสธหน้าที่การงาน ในขณะที่เพลิดเพลินกับสตรีงามในที่รโหฐาน 36 00:02:00,664 --> 00:02:03,533 ขงจื้อลาออกด้วยความรังเกียจพฤติกรรมนี้ 37 00:02:03,533 --> 00:02:06,650 เขาได้ใช้เวลาอีกหลายปีต่อมา ในการเดินทางจากรัฐหนึ่งไปอีกรัฐหนึ่ง 38 00:02:06,650 --> 00:02:12,334 พยายามค้นหาผู้ปกครองที่ยกย่องน่ารับใช้ ในขณะที่ยึดมั่นต่อคติธรรมของเขา 39 00:02:12,334 --> 00:02:14,066 มันไม่ใช่เรื่องง่าย 40 00:02:14,066 --> 00:02:17,947 ตามปรัชญาของเขา และตรงข้ามกับแบบแผนการปฏิบัติในช่วงเวลานั้น 41 00:02:17,947 --> 00:02:23,465 ขงจื้อได้ห้ามปรามผู้ปกครองเรื่องการลงโทษรุนแรง และการใช้กำลังทหาร 42 00:02:23,465 --> 00:02:25,228 ในการปกครองดินแดน 43 00:02:25,228 --> 00:02:26,996 เพราะเขาเชื่อว่าผู้ปกครองที่ดี 44 00:02:26,996 --> 00:02:30,075 สร้างแรงบันดาลใจให้ประชาชนทำตาม 45 00:02:30,075 --> 00:02:33,124 ด้วยคุณงามความดี จากพลังจริยธรรมที่นำพาของเขา 46 00:02:33,124 --> 00:02:34,445 ขงจื่อยังเชื่ออีกว่า 47 00:02:34,445 --> 00:02:37,557 เพราะความรักและศรัทธา ที่เราเรียนรู้จากครอบครัว 48 00:02:37,557 --> 00:02:40,131 คือพื้นฐานของคุณงามความดีทุกอย่าง 49 00:02:40,131 --> 00:02:45,263 หน้าที่บุคคลต่อครอบครัวในบางครั้ง ก็มาแทนที่ภาระหน้าที่ต่อรัฐ 50 00:02:45,263 --> 00:02:48,834 ฉะนั้น เมื่อขุนนางรายหนึ่ง คุยโอ่ว่าลูกน้องของเขามีความซื่อตรง 51 00:02:48,834 --> 00:02:51,889 เพราะลูกชายคนหนึ่งให้การเป็นพยาน ต่อฝ่ายตรงข้ามกับพ่อตนเอง 52 00:02:51,889 --> 00:02:53,719 เพราะพ่อของเขาลักขโมยแกะตัวหนึ่ง 53 00:02:53,719 --> 00:02:55,617 ขงจื้อได้โต้ตอบว่า 54 00:02:55,617 --> 00:03:00,460 นั่นคือพ่อที่ซื่อตรงอย่างแท้จริง และบุตรชายที่ได้ปกป้องอีกฝ่ายหนึ่ง 55 00:03:00,460 --> 00:03:03,127 ระหว่างการสัญจร ขงจื้อค่อนข้างขัดสน 56 00:03:03,127 --> 00:03:04,794 บางครั้งเขาก็ถูกจองจำช่วงสั้น ๆ 57 00:03:04,794 --> 00:03:07,979 และชีวิตของเขาก็ถูกทดสอบด้วยหลายเรื่อง 58 00:03:07,979 --> 00:03:09,548 แต่เขาไม่ยอมจำนน 59 00:03:09,548 --> 00:03:13,082 ขงจื้อเชื่อว่าสวรรค์มีแผนการให้กับโลก 60 00:03:13,082 --> 00:03:14,881 และเขาได้สอนว่าคนที่มีคุณงามความดี 61 00:03:14,881 --> 00:03:18,763 สามารถค้นพบความสุขจากการเรียน และการเล่นดนตรี 62 00:03:18,763 --> 00:03:21,080 เนื่องจากความล้มเหลว ในการหาผู้ปกครองตามแนวคิดของเขา 63 00:03:21,080 --> 00:03:23,137 ขงจื้อกลับไปที่รัฐลู่ 64 00:03:23,137 --> 00:03:26,319 แล้วกลายเป็นครูกับนักปรัชญาที่ทรงอิทธิพล 65 00:03:26,319 --> 00:03:29,008 ที่ได้ช่วยหล่อหลอมวัฒนธรรมจีน 66 00:03:29,008 --> 00:03:32,991 และเราจดจำชื่อเขาที่แพร่หลายไปทั่วโลก จนถึงทุกวันนี้ 67 00:03:32,991 --> 00:03:34,567 สำหรับคติธรรมของขงจื้อ 68 00:03:34,567 --> 00:03:39,680 เขาเป็นปราชญ์ผู้เคยมีชีวิตอยู่ ผู้ซึ่งชี้นำผู้อื่นด้วยคุณงามความดี 69 00:03:39,680 --> 00:03:41,499 และพวกเขาต่างก็จดจำคำสอนของเขา 70 00:03:41,499 --> 00:03:46,986 ซึ่งในที่สุดมีการประมวลเป็นหนังสือ ที่ฉบับมีชื่อว่า"ปกิณกคดี" 71 00:03:46,986 --> 00:03:51,547 ทุกวันนี้ ผู้คนหลายล้านคนทั่วโลก ต่างยึดถือคติธรรมของขงจื้อ 72 00:03:51,547 --> 00:03:55,584 และความหมายที่แท้จริงของคำพูดของเขา ก็เป็นที่ถกเถียงอภิปรายมาหลายพันปี 73 00:03:55,584 --> 00:03:59,018 เมื่อขอให้เขาสรุปคำสอนของไว้ในประโยคเดียว 74 00:03:59,018 --> 00:04:00,886 ขงจื๊อสรุปว่า 75 00:04:00,886 --> 00:04:06,720 "อย่าทำกับผู้อื่นอย่างที่ท่านไม่อยากถูกกระทำ" 76 00:04:06,720 --> 00:04:10,866 2,500 ปีต่อมา มันก็ยังเป็นคำแนะนำ ที่หลักแหลมเหมือนเดิม