1
00:00:01,163 --> 00:00:03,429
กาลครั้งหนึ่งมันมีดวงดาว

2
00:00:04,082 --> 00:00:06,804
เหมือนกับสิ่งอื่น ๆ มันถือกำเนิดขึ้น

3
00:00:06,828 --> 00:00:10,609
เติบโตจนมีขนาดเป็น 30 เท่าของดวงอาทิตย์


4
00:00:10,633 --> 00:00:12,926
และอยู่มาเป็นเวลานาน

5
00:00:13,475 --> 00:00:14,843
แต่นานแค่ไหนนั้น

6
00:00:14,867 --> 00:00:16,606
ไม่มีใครคนไหนบอกได้

7
00:00:17,162 --> 00:00:18,941
เหมือนกับทุก ๆ อย่างในชีวิต

8
00:00:18,965 --> 00:00:22,414
มันเข้าสู่ช่วงบั้นปลายของดวงดาว

9
00:00:22,438 --> 00:00:25,015
เมื่อหัวใจของมัน แกนชีวิตของมัน

10
00:00:25,039 --> 00:00:26,505
กำลังจะหมดพลังงาน

11
00:00:26,905 --> 00:00:28,212
แต่นั่นไม่ใช่จุดจบ

12
00:00:28,236 --> 00:00:31,762
มันเปลี่ยนเป็นซุปเปอร์โนวา
และในกระบวนการนั้น

13
00:00:31,786 --> 00:00:34,440
มีการปลดปล่อยพลังงานปริมาณมหาศาล

14
00:00:34,464 --> 00:00:37,172
ที่สว่างกลบทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล

15
00:00:37,196 --> 00:00:39,530
และการส่องแสงนั้น ในเพียงหนึ่งวินาที

16
00:00:39,554 --> 00:00:43,627
ให้พลังงานปริมาณเท่ากับ
ที่ดวงอาทิตย์ของเราปลดปล่อยใน 10 วัน


17
00:00:43,651 --> 00:00:46,922
และมันพัฒนาบทบาทใหม่ของมันในกาแล็กซี

18
00:00:47,783 --> 00:00:50,257
การระเบิดซุปเปอร์โนวาเป็นอะไรที่รุนแรงมาก

19
00:00:50,638 --> 00:00:54,858
แต่ซุปเปอร์โนวาที่ปลดปล่อยรังสีแกมมา
เป็นอะไรที่สุดยอดยิ่งกว่า

20
00:00:55,417 --> 00:00:57,706
ในกระบวนการ
ของกลายเป็นซุปเปอร์โนวาดังกล่าว

21
00:00:57,730 --> 00:01:01,153
ส่วนภายในของดวงดาวยุบตัว
ภายใต้น้ำหนักของมัน

22
00:01:01,177 --> 00:01:04,065
และมันเริ่มที่จะหมุนเร็วกว่าเดิม

23
00:01:04,089 --> 00:01:07,954
เหมือนกับนักสเก็ตน้ำแข็ง
ตอนที่พวกเขาหุบแขนให้ใกล้ลำตัว

24
00:01:08,592 --> 00:01:13,050
ในแบบเดียวกัน 
มันเริ่มที่จะหมุนอย่างรวดเร็ว


25
00:01:13,074 --> 00:01:14,634
และเพิ่มสนามแม่เหล็กของมัน
อย่างทรงพลัง

26
00:01:15,011 --> 00:01:18,100
มวลรอบดวงดาวถูกลากไปรอบ ๆ

27
00:01:18,124 --> 00:01:21,442
และพลังงานบางส่วนจากการหมุน
ถูกส่งผ่านไปยังมวลนั้น

28
00:01:21,466 --> 00:01:24,874
และสนามแม่เหล็กก็ยิ่งถูกทำให้เพิ่มขึ้นอีก

29
00:01:25,477 --> 00:01:31,239
ในแบบเดียวกัน ดาวของเรามีพลังงานเพิ่มขึ้น
เพื่อที่จะส่องสว่างบดบังทั้งกาแล็กซี

30
00:01:31,263 --> 00:01:33,566
ด้วยความสว่างและรังสีแกมมาที่ถูกปลดปล่อยออกมา

31
00:01:34,119 --> 00:01:36,608
ดาวของฉัน ดาวที่อยู่ในเรื่องราวนี้

32
00:01:36,632 --> 00:01:39,280
เป็นสิ่งที่รู้จักกันว่า แมกนีตา (magnetar)

33
00:01:39,304 --> 00:01:40,985
และฉันจะบอกให้พวกคุณทราบว่า

34
00:01:41,009 --> 00:01:44,890
สนามแม่เหล็กของแมกนีตา
คือประมาณ 1,000 พันล้านเท่า

35
00:01:44,914 --> 00:01:46,683
ของสนามแม่เหล็กโลก

36
00:01:47,953 --> 00:01:50,609
มันเป็นปรากฏการณ์ที่ทรงพลังที่สุด
ที่เคยถูกตรวจวัดมาโดยนักดาราศาสตร์

37
00:01:50,633 --> 00:01:52,888
ที่เรียกว่า การระเบิดรังสีแกมมา

38
00:01:52,912 --> 00:01:56,519
เพราะว่าเราสังเกตพวกมัน
ในฐานะการระเบิดเป็นส่วนใหญ่

39
00:01:56,543 --> 00:01:59,076
ซึ่งการระเบิดที่รุนแรงส่วนใหญ่
ถูกวัดค่ารังสีแกมมาได้

40
00:01:59,886 --> 00:02:04,091
ดาวของเรา อย่างดาวในเรื่องนี้ที่กลายเป็นแมกนีตา

41
00:02:04,115 --> 00:02:06,186
ถูกตรวจจับการระเบิดของรังสีแกมมาได้

42
00:02:06,210 --> 00:02:08,770
ระหว่างช่วงของการระเบิดที่ทรงพลังที่สุด

43
00:02:10,167 --> 00:02:15,468
แต่ถึงกระนั้น แม้ว่าการระเบิดของรังสีแกมมา
จะเป็นปรากฏการณ์ที่รุนแรงที่สุด

44
00:02:15,492 --> 00:02:17,581
ที่ถูกวัดได้โดยนักดาราศาสตร์

45
00:02:17,605 --> 00:02:20,242
คุณไม่สามารถเห็นพวกมันได้ด้วยตาเปล่า

46
00:02:20,266 --> 00:02:22,594
เราต้องพึ่งพาวิธีการอื่น ๆ

47
00:02:22,618 --> 00:02:25,407
เพื่อที่จะศึกษารังสีแกมมา

48
00:02:25,431 --> 00:02:27,278
เราไม่สามารถเห็นพวกมันได้ด้วยตาเปล่า

49
00:02:27,302 --> 00:02:30,372
เราเห็นแต่ส่วนเล็กกระจิ๋ว

50
00:02:30,396 --> 00:02:34,122
ของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า
ที่เราเรียกว่า แสงที่ตามองเห็นได้ เท่านั้น

51
00:02:34,146 --> 00:02:36,418
และนอกเหนือจากนั้น เราต้องพึ่งพาวิธีอื่น ๆ

52
00:02:36,442 --> 00:02:41,702
แต่ถึงกระนั้น ในฐานะนักดาราศาสตร์
เราศึกษาช่วงแสงที่กว้างกว่านั้น

53
00:02:41,726 --> 00:02:44,490
และเราพี่งพาวิธีการอื่นเพื่อทำสิ่งนั้น

54
00:02:44,514 --> 00:02:47,090
มันมีหน้าตาแบบภาพที่ฉาย

55
00:02:47,812 --> 00:02:49,544
คุณจะเห็นจุดประ

56
00:02:49,568 --> 00:02:51,493
นั่นคือโค้งของแสง

57
00:02:51,517 --> 00:02:55,066
มันเป็นจุดประของความเข้ม
ของแสงในช่วงเวลาหนึ่ง ๆ

58
00:02:55,090 --> 00:02:57,554
มันเป็นโค้งของรังสีแกมมา

59
00:02:58,013 --> 00:03:01,705
นักดาราศาสตร์ที่มีสายตาปกติ
พึ่งพาจุดประนี้

60
00:03:01,729 --> 00:03:06,401
เพื่อที่จะคาดเดาว่า แสงมีความเข้ม
เปลี่ยนแปลงไปอย่างไรในช่วงเวลาหนึ่ง ๆ

61
00:03:06,933 --> 00:03:12,449
ทางซ้ายมือ คุณจะเห็นความเข้มแสง
ที่ปราศจากการระเบิด

62
00:03:12,473 --> 00:03:16,628
และทางขวามือ คุณจะเห็นความเข้มแสง
ที่เกิดจากการระเบิด

63
00:03:18,381 --> 00:03:22,082
ตอนแรก ๆ ในช่วงการทำงานของฉัน
ฉันสามารถเห็นจุดประเหล่านี้ได้

64
00:03:22,562 --> 00:03:25,290
แต่ตอนนี้ ฉันสูญเสียการมองเห็น

65
00:03:25,314 --> 00:03:28,466
ฉันสูญเสียการมองเห็นอย่างสมบูรณ์
เพราะว่าโรคที่เป็นมานาน

66
00:03:28,490 --> 00:03:32,175
และด้วยสาเหตุนี้
ฉันเสียโอกาสที่จะได้เห็นจุดประนี้

67
00:03:33,208 --> 00:03:35,965
และโอกาสที่จะทำงานด้านฟิสิกส์ของฉัน

68
00:03:37,672 --> 00:03:40,127
มันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง
สำหรับฉันในหลาย ๆ แง่มุม

69
00:03:41,295 --> 00:03:45,540
และในด้านการงาน มันทำให้ฉันไม่มีทาง
ที่จะทำงานด้านวิทยาศาสตร์นี้ได้

70
00:03:45,564 --> 00:03:50,179
ฉันอยากที่จะเข้าถึงและศึกษา
แสงที่ทรงพลังนี้อย่างใกล้ชิด

71
00:03:50,203 --> 00:03:52,889
และค้นหาคำตอบทางฟิสิกส์ดาราศาสตร์

72
00:03:52,913 --> 00:03:56,375
ฉันต้องการที่จะสัมผัสกับความน่าทึ่ง
ความน่าตื่นเต้น

73
00:03:56,399 --> 00:04:00,848
ความสุขจากการได้ตรวจสอบ
ปรากฏการณ์บนท้องฟ้าที่ยิ่งใหญ่นี้

74
00:04:01,352 --> 00:04:04,652
ฉันครุ่นคิดพิจาณาอย่างหนักและยาวนาน

75
00:04:04,676 --> 00:04:08,361
เมื่อฉันตระหนักขึ้นมาว่า โค้งของแสงคืออะไร

76
00:04:08,385 --> 00:04:12,226
มันคือตารางของจำนวน
ที่ถูกเปลี่ยนมาเป็นจุดประที่แสดงให้เห็นได้

77
00:04:12,861 --> 00:04:14,762
ฉะนั้น ฉันกับเพื่อนร่วมงาน

78
00:04:14,786 --> 00:04:18,994
ทำงานด้วยกันอย่างหนัก
และเราแปลงจำนวนเหล่านั้นเป็นเสียง

79
00:04:19,765 --> 00:04:21,769
ฉันสามารถเข้าถึงข้อมูล

80
00:04:21,793 --> 00:04:26,806
และทุกวันนี้ ฉันสามารถที่จะทำงานด้านฟิสิกส์
ได้ในระดับที่ดีที่สุดสำหรับนักดาราศาสตร์

81
00:04:26,830 --> 00:04:27,981
โดยใช้เสียง

82
00:04:28,005 --> 00:04:30,633
และสิ่งที่เราสามารถทำได้

83
00:04:30,657 --> 00:04:31,810
ส่วนใหญ่โดยการมอง

84
00:04:31,834 --> 00:04:33,178
มาเป็นเวลาหลายร้อยปี

85
00:04:33,202 --> 00:04:35,544
ตอนนี้ สามารถถูกทำได้โดยใช้เสียง

86
00:04:35,892 --> 00:04:36,929
(เสียงปรบมือ)

87
00:04:36,953 --> 00:04:38,655
การฟังเสียงระเบิดของรังสีแกมมา

88
00:04:38,679 --> 00:04:40,999
ที่คุณเห็นบน --
(เสียงปรบมือ)

89
00:04:41,023 --> 00:04:42,174
ขอบคุณค่ะ

90
00:04:42,198 --> 00:04:44,906
การได้ยินการระเบิดที่คุณเห็นบนภาพฉายนี้

91
00:04:44,930 --> 00:04:47,525
นำมาซึ่งอะไรบางอย่าง
ที่เป็นมากกว่าการระเบิดที่ชัดเจน

92
00:04:47,973 --> 00:04:49,908
ตอนนี้ ฉันกำลังจะเปิดเสียงการระเบิดให้คุณฟัง

93
00:04:49,932 --> 00:04:51,986
มันไม่ใช่ดนตรี มันเป็นเสียง

94
00:04:53,264 --> 00:04:56,515
(เสียงบี๊บดิจิตัล)

95
00:04:56,539 --> 00:04:59,830
นี่คือข้อมูลทางวิทยาศาสตร์
ที่ถูกเปลี่ยนเป็นเสียง

96
00:04:59,854 --> 00:05:01,088
และมันถูกจัดวางในรูปแบบของระดับเสียง

97
00:05:01,112 --> 00:05:03,531
กระบวนการนี้เรียกว่า โซนิฟิเคชัน

98
00:05:06,958 --> 00:05:09,268
ฉะนั้น การฟังเสียงนี้นำมาซึ่งอะไรบางอย่าง

99
00:05:09,292 --> 00:05:10,641
นอกเหนือไปจากการระเบิดที่ชัดเจน

100
00:05:10,665 --> 00:05:15,186
เมื่อฉันศึกษาบริเวณที่มีความถี่ต่ำมาก ๆ

101
00:05:15,210 --> 00:05:20,082
หรือช่วงโทนเสียงต่ำ -- ฉันกำลังซูมเข้าไป
ในส่วนเสียงต่ำนะคะ

102
00:05:21,500 --> 00:05:27,019
เราพบกับลักษณะการสั่นพ้องของก๊าซ
ที่มีการเปลี่ยนแปลงไปในทางไฟฟ้า

103
00:05:27,043 --> 00:05:28,645
อย่างเช่น พายุสุริยะ

104
00:05:28,669 --> 00:05:31,172
และฉันอยากให้คุณได้ยินในสิ่งที่ฉันได้ยิน

105
00:05:31,196 --> 00:05:34,977
คุณจะได้ยินระดับความดังของเสียง
ที่ลดลงอย่างรวดเร็ว

106
00:05:35,001 --> 00:05:37,764
และเพราะว่า คุณมีการมองเห็นที่สมบูรณ์
ฉันจะให้เส้นสีแดงกับคุณ

107
00:05:37,788 --> 00:05:41,727
เพื่อบ่งบอกว่า ความเข้มของแสงค่าใด
ที่ถุกเปลี่ยนเป็นเสียง

108
00:05:43,672 --> 00:05:46,086
(เสียงหึ่ง ๆ ดิจิตัล และเสียงผิวปาก)

109
00:05:46,110 --> 00:05:49,404
เสียง (ผิวปาก) นี้ คือเสียงกบที่บ้าน
อย่างสนใจนะคะ

110
00:05:49,428 --> 00:05:51,274
(เสียงหัวเราะ)

111
00:05:51,298 --> 00:05:56,525
(เสียงหึ่ง ๆ ดิจิตัล และเสียงผิวปาก)

112
00:05:56,549 --> 00:05:58,421
ฉันคิดว่าคุณได้ยินแล้ว ใช่ไหมคะ

113
00:05:59,503 --> 00:06:00,780
ฉะนั้น สิ่งที่เราพบ

114
00:06:00,804 --> 00:06:05,718
คือการระบิดที่ยาวนานพอ
ที่จะทำให้เกิดการสั่นพ้องของคลื่น

115
00:06:05,742 --> 00:06:09,959
ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นโดย
การแลกเปลี่ยนพลังงานระหว่างอนุภาค

116
00:06:09,983 --> 00:06:11,301
ที่อาจถูกกระตุ้น

117
00:06:11,325 --> 00:06:12,706
ที่ขึ้นอยู่กับปริมาณ

118
00:06:13,151 --> 00:06:16,241
คุณคงจำที่ฉันพูดได้ว่า มวลรอบ ๆ ดวงดาว

119
00:06:16,265 --> 00:06:17,921
ถูกลากไปรอบ ๆ ใช่ไหมค่ะ

120
00:06:17,945 --> 00:06:21,759
มันส่งผ่านพลังงานด้วย
การกระจายความถี่และสนาม

121
00:06:21,783 --> 00:06:23,505
ที่ถูกกำหนดโดยมิติ

122
00:06:24,434 --> 00:06:28,384
คุณอาจจำได้ว่าเรากำลังพูดถึงดาวขนาดยักษ์

123
00:06:28,408 --> 00:06:31,576
ที่กลายเป็นสนามแม่เหล็กแมกนีตาที่รุนแรง

124
00:06:32,264 --> 00:06:36,637
ถ้าหากนี่เป็นจริงล่ะก็ 
สิ่งที่ออกมาจากการระเบิดของดวงดาว

125
00:06:36,661 --> 00:06:39,144
อาจเกี่ยวข้องกับการระเบิดของรังสีแกมมา

126
00:06:39,168 --> 00:06:40,736
แล้วนั่นหมายความว่าอย่างไร

127
00:06:40,760 --> 00:06:43,727
การก่อกำเนิดของดวงดาวอาจเป็นส่วนสำคัญ

128
00:06:43,751 --> 00:06:45,265
ของการระเบิดซุปเปอร์โนวา

129
00:06:46,047 --> 00:06:50,434
การฟังการระเบิดของรังสีแกมมานี้
ทำให้เรารู้ว่า

130
00:06:50,458 --> 00:06:53,257
การใช้เสียงเป็นส่วนขยายของการแสดงภาพ

131
00:06:53,281 --> 00:06:55,506
อาจยังเป็นการช่วยนักดาราศาสตร์ที่สายตาปกติ

132
00:06:55,530 --> 00:06:57,980
ในการค้นหารายละเอียดจากข้อมูล
ให้ได้มากกว่าเดิม

133
00:06:58,562 --> 00:07:03,880
ในเวลาเดียวกัน ฉันทำการวิเคราะห์การวัด
จากกล้องโทรทัศน์อื่น ๆ

134
00:07:03,904 --> 00:07:06,107
และประสบการณ์ของฉันแสดงให้เห็นว่า

135
00:07:06,131 --> 00:07:10,345
เมื่อคุณใช้เสียงเป็นส่วนขยายในการแสดงภาพ

136
00:07:10,369 --> 00:07:13,285
ตอนนี้ นักดาราศาสตร์ได้รายละเอียดมากกว่า

137
00:07:13,309 --> 00:07:16,176
จากชุดข้อมูลที่เข้าถึงได้มากกว่า

138
00:07:17,086 --> 00:07:20,830
และความสามารถในการแปลงข้อมูลไปเป็นเสียง

139
00:07:20,854 --> 00:07:23,931
ให้อำนาจในการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
ต่อวงการดาราศาสตร์

140
00:07:24,381 --> 00:07:28,322
และข้อเท็จจริงที่ว่าศาสตร์
ที่ใช้การมองเป็นส่วนใหญ่อาจได้รับการพัฒนา

141
00:07:28,346 --> 00:07:33,019
เพื่อที่จะรวบรวมใครก็ตามที่มีความสนใจ
ในการศึกษาสิ่งที่อยู่ในท้องฟ้าเบื้องบน

142
00:07:33,043 --> 00:07:34,552
เป็นอะไรที่เป็นขวัญกำลังใจมาก

143
00:07:35,390 --> 00:07:37,279
เมื่อฉันสูญเสียการมองเห็นไป

144
00:07:37,303 --> 00:07:39,379
ฉันสังเกตว่า ฉันไม่อาจเข้าถึงข้อมูล

145
00:07:39,403 --> 00:07:42,029
ได้ทั้งคุณภาพและปริมาณ
เท่ากับนักดาราศาสตร์อื่น ๆ

146
00:07:42,053 --> 00:07:43,449
ที่มีสายตาปกติสมบูรณ์

147
00:07:44,220 --> 00:07:47,700
ไม่จนกระทั่งเราสร้างนวัตตกรรม
ด้วยกระบวนการสั่นของเสียง

148
00:07:47,724 --> 00:07:51,676
ที่ทำให้ฉันได้รวบรวมเอาความหวังกลับมา
ว่าจะเป็นคนของศาสตร์แขนงนี้ที่ทำงานได้

149
00:07:51,700 --> 00:07:54,310
ที่ฉันได้ทำงานอย่างหนัก
เพื่อที่จะเป็นส่วนหนึ่งของมัน

150
00:07:55,429 --> 00:07:59,880
ถึงอย่างนั้น การเข้าถึงข้อมูล
ไม่ใช่เพียงหัวข้อหนึ่งในดาราศาสตร์

151
00:07:59,904 --> 00:08:02,088
ที่มีความสำคัญ

152
00:08:02,602 --> 00:08:05,126
สถานการณ์ก็คือ

153
00:08:05,150 --> 00:08:08,119
เรื่องของร่างกายและวิทยาศาสตร์
กำลังเดินหน้าไปไม่ทันกัน

154
00:08:08,825 --> 00:08:11,477
ร่างกายเป็นอะไรที่เปลี่ยนแปลงได้ --

155
00:08:11,501 --> 00:08:14,866
ทุกคนอาจมีความพิการได้ไม่ตอนใดก็ตอนหนึ่ง

156
00:08:14,890 --> 00:08:17,128
ยกตัวอย่างเช่น ลองคิดถึง

157
00:08:17,152 --> 00:08:19,939
นักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ ณ จุดสูงสุดของหน้าที่การงาน

158
00:08:19,963 --> 00:08:22,803
จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
ถ้าพวกเขาเกิดพิการ

159
00:08:22,827 --> 00:08:25,244
พวกเขาจะรู้สึกว่าสื่อสารกับคนอื่นไม่ได้
อย่างที่ฉันเคยเป็นหรือเปล่า

160
00:08:25,839 --> 00:08:29,029
การเข้าถึงข้อมูลให้อำนาจกับเราในการเติมเต็ม

161
00:08:29,499 --> 00:08:33,099
มันทำให้เรามีโอกาสที่เท่าเทียม
ในการแสดงพรสวรรค์ของเรา

162
00:08:33,123 --> 00:08:35,986
และเลือกว่าเราอยากจะเป็นอะไร

163
00:08:36,010 --> 00:08:39,318
ขึ้นอยู่กับความสนใจ
และไม่ได้ขึ้นอยู่กับอุปสรรคที่อาจเกิดขึ้น

164
00:08:40,294 --> 00:08:44,661
เมื่อเราให้โอกาสกับคนเพื่อที่พวกเขา
จะประสบความสำเร็จโดยไม่มีข้อจำกัด

165
00:08:44,685 --> 00:08:49,243
นั่นจะนำมาซึ่งการเติมเต็มให้กับบุคคล
และชีวิตที่เจริญรุ่งเรือง

166
00:08:49,267 --> 00:08:51,700
และฉันคิดว่า การใช้เสียง
ในวงการดาราศาสตร์

167
00:08:51,724 --> 00:08:55,201
จะช่วยเราให้ไปถึงสิ่งนั้น
และให้เราได้มีส่วนร่วมกับวิทยาศาสตร์

168
00:08:56,119 --> 00:09:00,651
ในขณะที่ประเทศอื่น ๆ บอกฉันว่า
การศึกษาเกี่ยวกับเทคนิคความเข้าใจ

169
00:09:00,675 --> 00:09:04,252
เพื่อที่จะศึกษาข้อมูลดาราศาสตร์
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับวิชาดาราศาสตร์

170
00:09:04,276 --> 00:09:07,476
เพราะว่าไม่มีนักดาราศาสตร์ตาบอดในวงการ

171
00:09:07,500 --> 00:09:10,904
ชาวแอฟริกันใต้กล่าวว่า "เราต้องการ
คนที่มีความพิการ

172
00:09:10,928 --> 00:09:12,904
ให้มีส่วนร่วมกับศาสตร์นี้"

173
00:09:12,928 --> 00:09:14,254
ตอนนี้ ฉันกำลังทำงาน

174
00:09:14,278 --> 00:09:17,010
ที่หอสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์แอฟริกาใต้

175
00:09:17,034 --> 00:09:20,119
ที่หน่วยดาราศาสตร์เพื่อการพัฒนา

176
00:09:20,436 --> 00:09:25,177
ที่นั่น เราทำงานศึกษาเทคนิคการสั่นของเสียง
และวิธีการวิเคราะห์

177
00:09:25,201 --> 00:09:28,647
เพื่อสร้างความตระหนักให้กับนักเรียน
ที่ โรงเรียนแอทโลน เพื่อคนตาบอด

178
00:09:29,603 --> 00:09:32,089
นักเรียนเหล่านี้ จะได้เรียนดาราศาสตร์วิทยุ

179
00:09:32,113 --> 00:09:35,351
และพวกเขาจะได้เรียนวิธีการสั่นของเสียง

180
00:09:35,375 --> 00:09:39,846
เพื่อที่จะศึกษาปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์
อย่างเช่นการปลดปล่อยพลังงาน

181
00:09:39,870 --> 00:09:42,306
จากดวงอาทิตย์ ที่รู้จักกันว่า
การปลดปล่อยมวลจากดวงอาทิตย์

182
00:09:43,194 --> 00:09:44,953
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากเด็กนักเรียนเหล่านี้ --

183
00:09:44,977 --> 00:09:48,774
นักเรียนเหล่านี้มีความพิการหลากหลาย
และต้องหาวิธีการต่าง ๆ

184
00:09:48,798 --> 00:09:50,674
ที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ --

185
00:09:50,698 --> 00:09:53,537
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากนักเรียนเหล่านี้
จะมีผลกระทบโดยตรง


186
00:09:53,561 --> 00:09:56,718
ในการทำสิ่งต่าง ๆ ในระดับมืออาชีพ

187
00:09:56,742 --> 00:09:58,801
ฉันเรียกมันอย่างถ่อมตนว่าการพัฒนา

188
00:09:58,825 --> 00:10:01,081
และมันกำลังเกิดขึ้นในตอนนี้

189
00:10:02,350 --> 00:10:05,728
ฉันคิดว่าวิทยาศาสตร์มีไว้สำหรับทุกคน

190
00:10:06,275 --> 00:10:07,723
มันเป็นของคนทั่วไป

191
00:10:07,747 --> 00:10:09,998
และมันต้องเป็นสิ่งที่ทุกคนเข้าถึงได้

192
00:10:10,022 --> 00:10:12,235
เพราะว่าเราทุกคนล้วนเป็นผู้สำรวจตามธรรมชาติ

193
00:10:12,956 --> 00:10:18,136
ฉันคิดว่า ถ้าเราจำกัดคนที่มีความพิการ

194
00:10:18,171 --> 00:10:20,000
จากการมีส่วนร่วมในวิทยาศาสตร์

195
00:10:20,024 --> 00:10:23,672
มันจะเป็นการตัดสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์
และสังคมของเรา

196
00:10:23,696 --> 00:10:27,142
ฉันฝันถึงระดับหนึ่ง
ของสนามแข่งขันในวงการวิทยาศาสตร์

197
00:10:27,166 --> 00:10:32,154
ที่คนจะส่งเสริมความเคารพ
และเคารพซึ่งกันและกัน

198
00:10:32,178 --> 00:10:35,266
ที่ซึ่งทุกคนแลกเปลี่ยนวิธีการ
และการค้นพบด้วยกัน

199
00:10:35,810 --> 00:10:40,107
ถ้าหากคนที่มีความพิการ
ได้รับการยอมรับในวงการวิทยาศาสตร์

200
00:10:40,131 --> 00:10:44,840
การระเบิด การปะทุความรู้อันยิ่งใหญ่
ก็จะเกิดขึ้น

201
00:10:44,864 --> 00:10:46,341
ฉันมั่นใจค่ะ

202
00:10:49,251 --> 00:10:51,100
(เสียงบี๊บดิจิตัล)

203
00:10:51,124 --> 00:10:52,988
นี่คือเสียงแห่งการระเบิดอันยิ่งใหญ่

204
00:10:54,420 --> 00:10:55,571
ขอบคุณค่ะ

205
00:10:55,595 --> 00:10:56,746
ขอบคุณค่ะ

206
00:10:56,770 --> 00:11:02,442
(เสียงปรบมือ)