Lớn lên ở thành phố như Hong Kong
chúng ta đều sống trong một toà nhà cao tầng
Chúng ta ở trong một cái hộp
(tiếng người trò chuyện)
Sống trong một thành phố lớn
nó tạo ra sự cô lập nhất định
Tôi luôn tự hỏi làm cách nào mọi người gắn kết với nhau.
(Nhạc thư giãn tiếp tục)
15 năm trước là khi tôi bắt đầu làm animation
nên tôi có 1 ngày làm việc trong một đài phát thanh ở Hong Kong
Tôi cảm thấy bức bối, chán nản
tuy vậy tôi nhận ra rằng đầu óc tôi trở nên nhẹ nhõm khi tôi làm việc
nên tôi bắt đầu suy nghĩ về viễn cảnh
hoặc những tình huống hài hước, thứ ngẫu nhiên
và tôi sẽ viết nó trên một nhật kí trên đường về nhà
Một ngày tôi mở phần mềm lên
và sau đó tôi cố gắng chỉ vẽ hình dáng màu
và tôi cảm thấy rất tốt về nó
Và sau đó tôi nhận ra oh tôi có thể làm hoạt hình
Tôi không thể tin nổi
Tôi nghĩ đó là
Tôi có 1 thúc dục để làm animation
Hoạt hình là 1 loại truyền thông
cho tôi sự tự do
Nó gần giống như 1 viên kẹo được bọc giấy cho mọi người
Dễ dàng hơn để nuốt
(Tiếng cửa đóng)
(Tiếng nước ngoài)
Tôi có thể nói nhiều thứ tồi tệ hơn
Hoặc những suy nghĩ đen tối
Tôi còn có thể xen vào những thứ cá nhân
Nên cái này cơ bản nói về
một con voi trở thành tu sĩ
bởi vì cô ấy không tìm được bạn hẹn
cô ấy ghét cặp mắt một mí của cô
Nhưng kể từ khi k pop nổi lên, nó như 1 xu hướng
Nhưng cô ấy đã làm phẫu thuật thành mắt 2 mí
nên đó là một bài học tôi muốn đưa ra
Bạn xấu xí ở thời điểm này
nhưng vào thời điểm khác
bạn sẽ trở thành mốt
(Nền nhạc sôi động)
Trong câu chuyện, tôi cố
làm mọi thứ trong một khung hình
để kể câu chuyện mà không chỉnh sửa chuyển tiếp
không cắt cảnh nào
Tôi cố dùng cái này như là
một thử thách mới cho bản thân
(tiếng nước ngoài)
Cảnh này giống như 1 thùng đựng hàng
Tôi có thể dùng khá nhiều kịch bản
để làm hàng trăm
Tôi chỉ nghĩ tóm lại
Tôi cần tài liệu hoặc câu chuyện.
Sự kiện, tai nạn, hình huống
hỗn loạn trên đường
Trong lúc tôi phải viết một câu chuyện tốt
Tôi chỉ nhìn lại
Một thứ tôi cảm thấy khó khăn
khi viết trong đại dịch
đó là tôi không tìm được sự khác biệt
ở mọi người trên thế giới
Tôi cảm thấy mình mất khả năng viết
Sự khác biệt ở đâu?
Trong đại dịch,
mọi người dùng zoom rất nhiều
Tôi nghĩ có lẽ mình có thể
dùng zoom để làm một tài liệu giả tưởng
Tôi có hướng thú bước lên vạch
hơn là bước qua nó
bởi vì bước lên nó càng khiêu khích hơn
Tôi tạo ra nhân vật huyền thoại này
người đàn ông làm cho gấu trúc
c~ng nhanh nhất
Tôi nghĩ nó là công việc khó nhất
bởi vì chúng muốn tuyệt chủng
Chúng không muốn có con nữa
Chúng không tận hưởng cực khoái
Nên cái này xuất hiện trong đầu tôi
Tôi phải làm 1 thí nghiệm
để thực hiện điều đó
Trong công việc của tôi
có khá nhiều yếu tố
khiêu dâm hoặc tình dục
Đó chỉ là thùng chứa của tôi
Đó không phải là chủ đề
tôi muốn kể
Lý do tôi thích và khám phá
ham muốn khá thường xuyên
là vì chúng ta phải đưa ra quyết định
Trên giường, con người có thể thành thật
để xem xét lại mặt khác của họ
Chúng ta đang đối mặt với
chính mình hơn bao giờ hết
Nhìn cái kia này
Cái này
Thật mượt
Wow, wow, wow.
Con tôm hùm tội nghiệp
Thấy không, chúng đang đánh nhau
Tôi chỉ cần một người để đặt ra câu hỏi
bởi câu hỏi có thể mang tôi đến nơi khác
Bởi vì covid
Tôi càng nhận ra mình cần
cuộc trò chuyện những người lạ
Khi tôi làm việc một mình ở studio
Tôi có cảm giác mình bị mắc kẹt
Tôi phải ép ban thân để tìm nguồn cảm hứng
Tôi muốn niềm cảm hứng va vào tôi, như đến với tôi.
Tôi nghĩ có lẽ mình có thể
thử có 1 cửa hàng nhỏ