WEBVTT

00:00:10.101 --> 00:00:16.140
(หายใจเข้า หายใจออก)

NOTE Paragraph

00:00:17.435 --> 00:00:21.480
ฉันไม่ได้เลี้ยงชีพด้วยดนตรีมาตลอดหรอกนะ

00:00:21.480 --> 00:00:23.649
ประมาณห้าปีหลังจากเรียนจบ

00:00:23.649 --> 00:00:27.016
จากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทางศิลปศาสตร์

00:00:27.016 --> 00:00:31.103
นี่คืองานกลางวันของฉัน

00:00:31.103 --> 00:00:35.671
ฉันเป็นนายของตัวเอง ทำงานเป็นรูปปั้นมีชีวิต
ชื่อว่า เจ้าสาวแปดฟุต

00:00:35.671 --> 00:00:39.239
และฉันรักที่จะบอกผู้คนว่านี่คือสิ่งที่ฉันทำเป็นอาชีพ

00:00:39.239 --> 00:00:41.266
เพราะว่าทุกๆคนอยากจะทราบตลอดว่า

00:00:41.266 --> 00:00:44.400
ตัวประหลาดนี่ในชีวิตจริงคือใครกัน

00:00:44.400 --> 00:00:46.210
สวัสดี

00:00:46.210 --> 00:00:49.071
วันหนึ่ง ฉันทาสีตัวเองเป็นสีขาว ยืนบนกล่อง

00:00:49.071 --> 00:00:51.479
วางหมวกหรือกระป๋องไว้ใกล้ๆเท้า

00:00:51.479 --> 00:00:53.675
และเมื่อใครสักคนผ่านมาและทิ้งเงิน

00:00:53.675 --> 00:01:01.736
ฉันยื่นดอกไม้ให้พวกเขาและจ้องมองไปที่ตา

00:01:01.736 --> 00:01:03.207
และถ้าพวกเขาไม่รับดอกไม้

00:01:03.207 --> 00:01:07.673
ฉันจะแสดงท่าทางว่าเศร้าใจและโหยหา

00:01:07.673 --> 00:01:11.738
เมื่อพวกเขาเดินจากไป

NOTE Paragraph

00:01:11.738 --> 00:01:15.060
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:15.060 --> 00:01:19.384
ฉันมีประสบการณ์เผชิญหน้าที่ซึ้งที่สุดกับผู้คน

00:01:19.384 --> 00:01:21.249
โดยเฉพาะคนที่โดดเดี่ยว

00:01:21.249 --> 00:01:24.345
ผู้ซึ่งมองดูเหมือนว่า 
เขาไม่ได้พูดกับใครเลยมาหลายสัปดาห์

00:01:24.345 --> 00:01:28.118
และพวกเราก็มีวินาทีอันแสนสวยงาม

00:01:28.118 --> 00:01:32.629
ในการจ้องตากันอย่างเนิ่นนาน
ณ ถนนในเมือง

00:01:32.629 --> 00:01:36.004
และพวกเราก็ออกจะตกหลุมรักกันนิดหน่อย

00:01:36.004 --> 00:01:41.766
และตาของฉันจะบอกว่า "ขอบคุณนะ ฉันเห็นคุณนะ"

00:01:41.766 --> 00:01:44.294
และตาของพวกเขาจะบอกว่า

00:01:44.294 --> 00:01:50.481
"ไม่มีใครเคยเห็นฉันเลย ขอบคุณนะ"

NOTE Paragraph

00:01:50.481 --> 00:01:52.357
และฉันก็ถูกก่อกวนในบางครั้ง

00:01:52.357 --> 00:01:54.321
มีคนตะคอกใส่ฉันเมื่อขับรถผ่าน

00:01:54.321 --> 00:01:56.602
"ไปหางานทำซะ!"

00:01:56.602 --> 00:02:00.041
และฉันจะรู้สึกประมาณว่า "นี่มันงานฉันนะ"

00:02:00.041 --> 00:02:03.774
แต่มันเจ็บปวด เพราะว่ามันทำให้ฉันกลัว

00:02:03.774 --> 00:02:07.431
ว่า ไม่ว่าอย่างไรซะ ฉันทำในสิ่งที่มันไม่เหมือนงาน

00:02:07.431 --> 00:02:10.887
และมันไม่ยุติธรรม น่าอับอาย

00:02:10.887 --> 00:02:16.019
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า 
ฉันได้รับการศึกษาจริงๆมาสมบูรณ์แบบขนาดไหน

00:02:16.019 --> 00:02:18.755
ในด้านธุรกิจดนตรีบนกล่องนี้

00:02:18.755 --> 00:02:20.254
และสำหรับนักเศรษฐศาสตร์ทั้งหลาย

00:02:20.254 --> 00:02:23.859
พวกคุณอาจจะสนใจที่จะได้ทราบว่า
จริงๆแล้วฉันมีรายรับที่ค่อนข้างคาดเดาได้

00:02:23.859 --> 00:02:25.562
ซึ่งมันก็น่าตกใจสำหรับฉัน

00:02:25.562 --> 00:02:28.171
เพราะฉันไม่มีลูกค้าประจำ

00:02:28.171 --> 00:02:31.459
แต่ส่วนใหญ่ก็จะประมาณ 60 เหรียญวันอังคาร 
90 เหรียญวันศุกร์

00:02:31.459 --> 00:02:32.996
มันคงเส้นคงวานะ

NOTE Paragraph

00:02:32.996 --> 00:02:35.490
และในระหว่างนั้น ฉันท่องเที่ยวไปในท้องที่

00:02:35.490 --> 00:02:37.592
และเล่นในไนท์คลับกับวงของฉัน ชื่อ เดอะ เดรสเดน ดอลส์

00:02:37.592 --> 00:02:40.068
นั่นฉันเล่นเปียโน นักตีกลองคนเก่ง

00:02:40.068 --> 00:02:42.101
ฉันเขียนเพลง และในที่สุด

00:02:42.101 --> 00:02:46.091
เราเริ่มจะได้เงินมากพอ
ที่ฉันจะสามารถลาออกจากการเป็นรูปปั้น

00:02:46.091 --> 00:02:48.443
และในตอนที่พวกเราเริ่มออกทัวร์

00:02:48.443 --> 00:02:50.560
ฉันไม่อยากเลยจริงๆ ที่จะสูญเสีย

00:02:50.560 --> 00:02:53.822
การเชื่อมโยงโดยตรงกับผู้คน เพราะว่าฉันรักมัน

00:02:53.822 --> 00:02:57.007
ฉะนั้น หลังจากทุกการแสดง พวกเราจะแจกลายเซ็นต์

00:02:57.007 --> 00:03:00.248
และกอดแฟนๆ ออกไปเที่ยวและพูดคุยกับคน

00:03:00.248 --> 00:03:05.310
และพวกเราสร้างงานศิลปะจากการขอร้องให้คนช่วยเรา

00:03:05.310 --> 00:03:07.966
และเข้าร่วมกับเรา 
และฉันจะเฟ้นหานักดนตรีและศิลปินท้องถิ่น

00:03:07.966 --> 00:03:12.292
แล้วพวกเขาก็จะมาเล่นหน้างานของเรา

00:03:12.292 --> 00:03:13.951
และพวกเขาก็จะส่งผ่านหมวก

00:03:13.951 --> 00:03:15.501
และพวกเขาก็จะเข้ามาและมาร่วมเล่นกับเราบนเวที

00:03:15.501 --> 00:03:20.331
ฉะนั้นพวกเรามีอาหารแสนประหลาดเวียนมาเสริฟ
นักแสดงละครสัตว์รับเชิญที่มาตามแต่โอกาส

NOTE Paragraph

00:03:20.331 --> 00:03:23.220
และแล้วทวิตเตอร์ก็ตามมา

00:03:23.220 --> 00:03:25.568
และทำให้สิ่งเหล่านี้ยิ่งมหัศจรรย์มากขึ้น
เพราะว่าฉันสามารถที่จะขอ

00:03:25.568 --> 00:03:28.035
ได้ทันทีสำหรับอะไรก็ได้ ที่ไหนก็ได้

00:03:28.035 --> 00:03:30.100
เมื่อฉันอยากได้เปียโนที่จะใช้ซ้อม

00:03:30.100 --> 00:03:33.308
และอีกชั่วโมงถัดมา ฉันก็ไปอยู่ที่บ้านแฟนเพลง
นี่อยู่ในลอนอน

00:03:33.308 --> 00:03:35.804
ผู้คนก็จะนำกับข้าวที่ทำเองที่บ้านมาให้เรา

00:03:35.804 --> 00:03:39.628
หลังเวทีทั่วโลกที่เราไป แล้วเลี้ยงเรา และกินกับเรา
นี่ที่ซีแอทเทิล

00:03:39.628 --> 00:03:43.334
แฟนเพลงที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์และร้านรวง

00:03:43.334 --> 00:03:46.614
และไม่ว่าที่ไหนในที่สาธารณะจะโบกมือให้เรา

00:03:46.614 --> 00:03:50.181
ถ้าฉันตัดสินใจในวินาทีสุดท้ายที่จะทำการแสดงฟรี

00:03:50.181 --> 00:03:53.301
นี่คือห้องสมุดในออคแลนด์

00:03:53.301 --> 00:03:58.161
ในวันเสาร์ฉันทวีตเพื่อกล่องอันนี้และหมวก

00:03:58.161 --> 00:03:59.999
เพราะว่าฉันไม่อยากที่จะลากมันมาจากฝั่งตะวันออก

00:03:59.999 --> 00:04:01.753
และพวกเขาก็ปรากฎตัว มาให้ความสนใจ
ชายคนนี้ชื่อคริส

00:04:01.753 --> 00:04:05.366
มาจาก นิวพอร์ด บีช ผู้ที่มาทักทาย

00:04:05.366 --> 00:04:09.089
เมื่อฉันทวีตไปว่า ฉันจะไปซื้อขวดสำหรับล้างจมูกได้ที่ไหน
ในเมลเบิร์น

00:04:09.089 --> 00:04:11.880
และนางพยาบาลคนหนึ่งจากโรงพยาบาล

00:04:11.880 --> 00:04:13.848
ก็นำมาให้ฉันในขณะที่ฉันอยู่ในคาเฟ่นั้น

00:04:13.848 --> 00:04:15.249
และฉันก็ซื้อน้ำปั่นให้เธอ

00:04:15.249 --> 00:04:18.183
และเราก็นั่งคุยกันเรื่องการพยาบาลและความตาย

NOTE Paragraph

00:04:18.183 --> 00:04:20.976
และฉันรักความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวนี้

00:04:20.976 --> 00:04:24.890
ซึ่งโชคดีนะ เพราะว่าฉันไปค้างบ้านคนอื่นบ่อยๆ

00:04:24.890 --> 00:04:28.880
ในบ้านหลังใหญ่ที่ซึ่งลูกทีมของฉันทุกคนได้ห้องของตัวเอง

00:04:28.880 --> 00:04:31.658
แต่ไม่มีเครือข่ายไร้สาย และในที่อยู่เพิงหมาแหงน

00:04:31.658 --> 00:04:34.837
ทุกคนนั่งพื้นอยู่ในห้องเดียวกันไม่มีห้องน้ำ

00:04:34.837 --> 00:04:38.654
แต่มันมีเครือข่ายไร้สาย 
ซึ่งทำให้มันเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด

NOTE Paragraph

00:04:38.654 --> 00:04:40.579
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:04:40.579 --> 00:04:42.982
ลูกทีมของฉันครั้งหนึ่งเคยหยุดรถตู้

00:04:42.982 --> 00:04:46.933
ที่ย่านเพื่อนบ้านในไมอามี่ที่ดูจนเอามากๆ

00:04:46.933 --> 00:04:49.358
และเราก็ได้ค้นพบว่าเจ้าของบ้านที่เราไปค้างคืนนั้น

00:04:49.358 --> 00:04:52.382
เป็นเด็กหญิงอายุ 18 ที่ยังอยู่บ้าน

00:04:52.382 --> 00:04:57.006
และครอบครัวของเธอ
เป็นผู้อพยพที่ไม่ได้ลงทะเบียนจากฮอนดูรัส

00:04:57.006 --> 00:04:59.503
และในคืนนั้น เธอและทุกคนในครอบครัว

00:04:59.503 --> 00:05:02.782
เลือกที่จะนอนบนเก้าอี้ยาวและเธอก็นอนกับแม่ของเธอ

00:05:02.782 --> 00:05:05.542
เพื่อที่เราจะได้นอนเตียงของพวกเขา

00:05:05.542 --> 00:05:08.046
และฉันก็นอนอยู่ตรงนั้นครุ่นคิด

00:05:08.046 --> 00:05:11.087
คนพวกนี้มีน้อยเหลือเกิน

00:05:11.087 --> 00:05:13.806
นี่มันยุติธรรมหรอ

00:05:13.806 --> 00:05:16.362
และในตอนเช้า แม่ของเธอก็สอนเรา

00:05:16.362 --> 00:05:18.914
ว่าทำทอติล่าอย่างไร และก็อยากที่จะให้ไบเบิลกับฉัน

00:05:18.914 --> 00:05:24.827
และเธอพาฉันออกมา
และเธอก็พูดกับฉันด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆ

00:05:24.827 --> 00:05:29.802
"ดนตรีของคุณช่วยลูกฉันไว้มากมายเหลือเกิน

00:05:29.802 --> 00:05:33.846
ขอบคุณที่มาอยู่ที่นี่ พวกเรารู้สึกเป็นขอบคุณมาก"

00:05:33.846 --> 00:05:37.702
และฉันก็คิด นี่สิถึงยุติธรรม

00:05:37.702 --> 00:05:41.383
สิ่งนี้แหละ

NOTE Paragraph

00:05:41.383 --> 00:05:43.997
อีกสองสามเดือนต่อมา ฉันอยู่ที่แมนฮัตตัน

00:05:43.997 --> 00:05:46.537
และฉันทวีตขอที่ซุกหัวนอน และเที่ยงคืนนั้น

00:05:46.537 --> 00:05:48.441
ฉันไปกดกริ่งประตูแถวย่านตะวันออกทางใต้ๆ

00:05:48.441 --> 00:05:50.907
และมันเป็นที่ประจักษ์ต่อฉันว่า 
ฉันไม่เคยที่จะทำสิ่งนี้เองคนเดียว

00:05:50.907 --> 00:05:52.453
ฉันมากับวงของฉันหรือลูกทีมทุกๆครั้ง

00:05:52.453 --> 00:05:56.945
นี่เป็นอะไรที่คนโง่ทำกันหรือเปล่านะ (เสียงหัวเราะ)

00:05:56.945 --> 00:05:59.432
แบบนี้ใช่ไหมที่คนโง่ตาย

00:05:59.432 --> 00:06:01.498
และก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ ประตูก็เปิดออก

00:06:01.498 --> 00:06:05.016
เธอเป็นศิลปิน 
เขาเป็นคนเขียนบล๊อคเกี่ยวกับเศรษฐกิจจากรอยเตอร์

00:06:05.016 --> 00:06:07.330
และพวกเขาก็เทไวน์ให้ฉัน

00:06:07.330 --> 00:06:08.501
และเตรียมน้ำไว้ให้อาบ

00:06:08.501 --> 00:06:13.456
และฉันก็มีคืนเช่นนั้นเป็นพันๆครั้ง

NOTE Paragraph

00:06:13.456 --> 00:06:17.481
ฉันไปค้างบ้านคนอื่นบ่อยๆ และฉันก็พบผู้คนบ่อยๆ

00:06:17.481 --> 00:06:20.809
ฉันยังคงทำทั้งสองสิ่งนี้

00:06:20.809 --> 00:06:23.097
โดยพื้นฐานแล้วมันก็เป็นหมือนสิ่งเดียวกัน

00:06:23.097 --> 00:06:25.601
คุณตกลงไปท่ามกลางผู้ชม

00:06:25.601 --> 00:06:27.097
และคุณก็เชื่อใจกันแและกัน

00:06:27.097 --> 00:06:29.717
ครั้งหนึ่งฉันถามวงที่มาเล่นเปิดงานให้ฉัน

00:06:29.717 --> 00:06:32.240
ว่าพวกเขาอยากจะออกไปท่ามกลางผู้คน 
และส่งหมวกไปรอบๆ

00:06:32.240 --> 00:06:34.368
เพื่อที่จะรวบรวมเงินเพิ่ม 
ซึ่งเป็นอะไรที่ฉันทำบ่อย

00:06:34.368 --> 00:06:36.513
และตามปกติแล้ว วงนี้ก็บ้าพอที่จะทำ

00:06:36.513 --> 00:06:38.625
แต่มีหนุ่มอยู่คนหนึงในวง

00:06:38.625 --> 00:06:42.740
ที่บอกฉันว่าเขาไม่สามารถจะออกไปข้างนอกนั่นได้

00:06:42.740 --> 00:06:46.728
มันรู้สึกว่าการยืนถือหมวกนั้นเหมือนเป็นการไปขอมากเกินไป

00:06:46.728 --> 00:06:55.410
และฉันก็จำได้ถึงความกลัวทีว่า "นั่นมันยุติธรรมหรอ"
และ "ไปหางานทำซะ"

NOTE Paragraph

00:06:55.410 --> 00:06:58.856
และในขณะเดียวกัน วงของฉันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

00:06:58.856 --> 00:07:01.130
พวกเราเซ็นต์สัญญากับค่ายเพลงหลัก

00:07:01.130 --> 00:07:03.891
และเพลงของพวกเราก็ผสมระหว่างพังค์และคาบาเร่

00:07:03.891 --> 00:07:06.096
มันไม่ใช่สำหรับทุกคนหรอก

00:07:06.096 --> 00:07:09.464
แต่ มันอาจเหมาะกับคุณก็ได้นะ

00:07:09.464 --> 00:07:13.408
พวกเราเซ็นต์สัญญา
และการกระตุ้นนี้นำเราไปสู่อัลบัมถัดไป

00:07:13.408 --> 00:07:18.740
และมันก็ถูกจัดทำออกมาและขายได้ไประมาณ 25,000 ก๊อปปี้
ในช่วงสองสามสัปดาห์แรก

00:07:18.740 --> 00:07:22.116
และค่ายเพลงก็ตัดสินว่ามันเป็นความล้มเหลว

NOTE Paragraph

00:07:22.116 --> 00:07:24.667
และฉันก็แบบว่า " 25,000 เนี่ยอะนะไม่มาก"

NOTE Paragraph

00:07:24.667 --> 00:07:27.300
พวกเขาก็แบบว่า "ไม่อะ ยอดขายกำลังลดลง
มันเป็นความล้มเหลว"

00:07:27.300 --> 00:07:29.578
แล้วพวกเขาก็เดินออกไป

NOTE Paragraph

00:07:29.578 --> 00:07:32.609
ในเวลาเดียวกัน 
ฉันแจกลายเซ็นต์และกอดแฟนๆหลังการแสดง

00:07:32.609 --> 00:07:34.753
และมีคนที่เข้ามาหาฉัน

00:07:34.753 --> 00:07:37.025
และยื่นแบงค์ 10 ดอลล่าห์ให้กับฉัน

00:07:37.025 --> 00:07:38.379
และพูดว่า

00:07:38.379 --> 00:07:42.137
"ผมขอโทษนะ ผมก๊อปปี้ซีดีของคุณจากเพื่อนผม"

00:07:42.137 --> 00:07:45.386
(เสียงหัวเราะ)

00:07:45.386 --> 00:07:48.851
"แต่ผมอ่านบล๊อคของคุณ ผมรู้ว่าคุณเกลียดค่ายเพลง

00:07:48.851 --> 00:07:51.385
และผมก็แค่อยากให้คุณได้รับเงินนี้"

NOTE Paragraph

00:07:51.385 --> 00:07:55.225
และนี่มันก็เริ่มที่จะเกิดขึ้นเรื่อยๆ

00:07:55.225 --> 00:07:58.690
ฉันกลายเป็นหมวกหลังจากงานแสดง

00:07:58.690 --> 00:08:01.976
แต่ฉันต้องไปยืนตรงนั้นตัวเป็นๆ
และรับความช่วยเหลือจากคนอื่น

00:08:01.976 --> 00:08:04.185
และไม่เหมือนกับชายที่อยู่ในวงเปิดงาน

00:08:04.185 --> 00:08:08.215
ฉันจริงๆแล้วมีประสบการณ์มากในการไปยืนตรงนั้น

00:08:08.215 --> 00:08:10.331
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:08:10.331 --> 00:08:12.482
และนี่เป็นวินาทีที่ฉันตัดสินใจ

00:08:12.482 --> 00:08:15.274
ฉันจะให้งานดนตรีฉันฟรีๆ

00:08:15.274 --> 00:08:17.106
ผ่านทางอินเตอร์เนตบ่อยเท่าที่จะทำได้

00:08:17.106 --> 00:08:20.342
ฉะนั้นมันเหมือนกับว่า เมทาลิกาอยู่ทางนี้
เนปสเตอร์ ไม่ดี

00:08:20.342 --> 00:08:23.130
อแมนดา พัลเมอร์อยู่ทางนี้ 
และฉันกำลังจะสงเสริม

00:08:23.130 --> 00:08:27.479
การใช้ทอเรนท์ การดาวน์โหลด การแบ่งปัน
แต่ฉันกำลังจะขอความช่วยเหลือ

00:08:27.479 --> 00:08:30.999
เพราะว่า ฉันเห็นว่ามันได้ผลตามท้องถนน

00:08:30.999 --> 00:08:33.927
ฉะนั้นฉันสู้เพื่อที่จะออกจากค่ายเพลง
และสู้เพื่อโครงการถัดไปของฉัน

00:08:33.927 --> 00:08:36.631
ด้วยวงใหม่ของฉันที่ชื่อ เดอะ แกรน เธ็ฟท์ ออเคสตรา

00:08:36.631 --> 00:08:39.359
ฉันหันไปพึ่งพาการเข้าหากลุ่มคน

00:08:39.359 --> 00:08:43.527
แล้วฉันก็ตกลงไปท่ามกลางการเชื่อมต่อหลายพัน
ที่ฉันได้สร้างมันขึ้น

00:08:43.527 --> 00:08:46.295
และขอให้ฝูงชนรับฉัน

00:08:46.295 --> 00:08:49.343
และเป้าหมายก็คือ 100,000 ดอลล่าห์

00:08:49.343 --> 00:08:52.848
มีแฟนๆหนุนหลังฉันอยู่เกือบ 1.2 ล้าน

00:08:52.848 --> 00:08:56.103
ซึ่งมันเป็นโครงการระดมทุนทางดนตรีที่เข้าถึงกลุ่มคน
ที่ใหญ่ที่สุดในทุกวันนี้

NOTE Paragraph

00:08:56.103 --> 00:09:00.191
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:09:00.191 --> 00:09:04.208
และคุณก็สามารถเห็นได้ว่ามีคนมามายแค่ไหน

00:09:04.208 --> 00:09:08.239
มันก็ประมาณ 25,000 คนได้

NOTE Paragraph

00:09:08.239 --> 00:09:10.567
และสื่อก็ถามว่า "อแมนด้า

00:09:10.567 --> 00:09:12.941
ธุรกิจทางวงการดนตรีพยายามที่จะเอาชนะ 
แต่คุณกลับส่งเสริมให้มีการละเมิดลิขสิทธิ์

00:09:12.941 --> 00:09:14.986
คุณจะทำให้คนพวกนี้ทุกคนจ่ายเงินเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

00:09:14.986 --> 00:09:20.258
และคำตอบที่แท้จริงก็คือ ฉันไม่ได้บังคับเขา
ฉันขอจากพวกเขา

00:09:20.258 --> 00:09:23.387
และผ่านการกระทำซึ่งการขอจากบุคคล

00:09:23.387 --> 00:09:25.836
ฉันได้เชื่อมต่อกับพวกเขา

00:09:25.836 --> 00:09:30.771
และเมื่อคุณเชื่อมต่อกับพวกเขา
คนทั้งหลายก็อยากที่จะช่วยคุณ

00:09:30.771 --> 00:09:34.545
มันเหมือนเป็นการขัดกับสัญชาตญาณ
ของศิลปินหลายาๆคน

00:09:34.545 --> 00:09:36.200
พวกเขาไม่ต้องการที่จะร้องขออะไร

00:09:36.200 --> 00:09:42.116
แต่มันไม่ง่าย
มันไม่ง่ายเลยที่จะขอร้อง

00:09:42.116 --> 00:09:44.331
และศิลปินหลายๆคนมีปัญหานี้

00:09:44.331 --> 00:09:46.572
การร้องขอทำให้คุณดูด้อยค่า

NOTE Paragraph

00:09:46.572 --> 00:09:50.935
และฉันได้รับการวิจารณ์ทางออนไลน์มากมาย

00:09:50.935 --> 00:09:52.782
หลังจาก คิกสตาร์ทเตอร์ ของฉันเป็นที่รู้จักมากขึ้น

00:09:52.782 --> 00:09:55.564
เพื่อที่จะสานต่อการระดมทุนอย่างบ้าบอของฉัน

00:09:55.564 --> 00:09:57.983
โดยเฉพาะสำหรับการขอให้นักดนตรี

00:09:57.983 --> 00:10:00.829
ผู้ซึ่งเป็นแฟน มาร่วมเล่นกับเราบนเวที

00:10:00.829 --> 00:10:04.331
สักเพลงสองเพลง เป็นการแลกเปลี่ยนความรักและตั๋ว

00:10:04.331 --> 00:10:07.428
และเบียร์ และนี่ก็เป็นเหมือนภาพที่ปลอมปน

00:10:07.428 --> 00:10:10.756
ที่เข้ามายังฉันผ่านเวปไซท์

00:10:10.756 --> 00:10:13.997
และมันก็เจ็บปวดนะ ในแบบที่คุ้นเคย

00:10:13.997 --> 00:10:16.971
และคนก็พูดว่า "เธอไม่ได้รับอนุญาตอีกต่อไปแล้ว

00:10:16.971 --> 00:10:18.735
ที่จะมาร้องขอความช่วยเหลืออะไรแบบนี้"

00:10:18.735 --> 00:10:23.303
มันเตือนใจให้ฉันคิดถึงคนในรถที่ตะโกนว่า 
"ไปหางานซะไป"

00:10:23.303 --> 00:10:27.687
เพราะว่าพวกเขาไม่ได้อยู่กับพวกเราบนทางเดิน

00:10:27.687 --> 00:10:31.233
และพวกเขาไม่สามารถที่จะเห็นการแลกเปลี่ยน

00:10:31.233 --> 00:10:33.270
ที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับฝูงชน

00:10:33.270 --> 00:10:38.760
การแลกเปลี่ยนที่มันเป็นธรรมมากสำหรับเรา
แต่เป็นที่แปลกประหลาดสำหรับพวกเขา

NOTE Paragraph

00:10:38.760 --> 00:10:40.684
ฉะนั้น สิ่งนี้มันไม่ค่อยจะปลอดภัยสำหรับงาน

00:10:40.684 --> 00:10:43.356
นี่คือ งานฉลองที่สนับสนุน คิกสตาร์ทเตอร์ ของฉัน 
ในเบอร์ลิน

00:10:43.356 --> 00:10:46.837
เมื่อสิ้นสุดคืนนั้น 
ฉันถอดเสื้อออกและให้ทุกคนเขียนบนตัวฉัน

00:10:46.837 --> 00:10:49.656
ทีนี้ให้ฉันได้บอกคุณ ถ้าคุณต้องการที่จะมีประสบการณ์

00:10:49.656 --> 00:10:52.735
ความรู้สึกจากภายในของการไว้ใจคนแปลกหน้า

00:10:52.735 --> 00:10:54.837
ฉันแนะนำนี่เลยค่ะ

00:10:54.837 --> 00:10:58.953
โดยเฉพาะถ้าคนแปลกหน้าเหล่านั้น
เป็นคนเยอรมันเมาหยำเป

00:10:58.953 --> 00:11:03.595
มันเป็นการเข้าถึงแฟนๆในระดับปรมาจารย์นินจา

00:11:03.595 --> 00:11:06.503
เพราะว่าสิ่งที่ฉันได้พูดอยู่ ณ ที่นี้ก็คือ

00:11:06.503 --> 00:11:09.103
ฉันเชื่อใจคุณขนาดนี้เลยนะ

00:11:09.103 --> 00:11:13.223
ฉันควรทำแบบนั้นไหม 
แสดงให้ฉันดูซิ

NOTE Paragraph

00:11:13.223 --> 00:11:15.069
ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ส่วนใหญ่

00:11:15.069 --> 00:11:20.411
นักดนตรี ศิลปิน 
พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของสังคม

00:11:20.411 --> 00:11:24.834
เป็นตัวเชื่อมและผู้เปิดเผย
ไม่ใช่ดาราที่แตะต้องไม่ได้

00:11:24.834 --> 00:11:29.176
การมีชื่อเสียง เป็นการที่ผู้คนมากมายรักคุณไกลๆ

00:11:29.176 --> 00:11:31.199
แต่อินเตอร์เนทและข้อความ

00:11:31.199 --> 00:11:33.807
ที่พวกเราสามารถแบ่งปันได้อย่างอิสระ

00:11:33.807 --> 00:11:36.744
กำลังนำเรากลับมา

00:11:36.744 --> 00:11:40.452
มันเกี่ยวกับการที่คนกลุ่มเล็กๆรักคุณในระยะใกล้

00:11:40.452 --> 00:11:44.939
และเกี่ยวกับบุคคลเหล่านั้นรู้สึกเพียงพอ

00:11:44.939 --> 00:11:47.154
ฉะนั้น คนจำนวนมากสับสนกับความคิด

00:11:47.154 --> 00:11:48.308
ที่ไม่มีสติ๊กเกอร์ราคา

00:11:48.308 --> 00:11:51.690
พวกเขามองมันว่าเป็นความเสี่ยงที่คาดเดาไม่ได้
แต่สิ่งที่ฉันทำ

00:11:51.690 --> 00:11:53.874
โครงการ เดอะ คิกสตาร์ตเตอร์ ถนน กริ่งประตู

00:11:53.874 --> 00:11:56.002
ฉันไม่เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความเสี่ยง

00:11:56.002 --> 00:11:57.807
ฉันเห็นว่าพวกมันคือความไว้ใจ

00:11:57.807 --> 00:12:01.315
ทีนี้ เครื่องมือออนไลน์ที่จะใช้ในการแลกเปลี่ยน

00:12:01.315 --> 00:12:04.681
ที่ใช้ง่ายพอๆกับการสื่อสารกันบนท้องถนน

00:12:04.681 --> 00:12:06.603
พวกมันเข้ามาที่นี้แล้ว

00:12:06.603 --> 00:12:10.202
แต่อุปกรณ์ที่ดีที่สุดนั้นไม่ได้กำลังจะช่วยเรา

00:12:10.202 --> 00:12:12.670
ถ้าเราไม่สามารถมองหน้ากันและกันได้

00:12:12.670 --> 00:12:15.478
ให้และรับอย่างไร้ความกลัว

00:12:15.478 --> 00:12:18.299
แต่ สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้น

00:12:18.299 --> 00:12:21.818
ร้องขออย่างไม่ต้องอาย

NOTE Paragraph

00:12:21.818 --> 00:12:24.492
อาชีพดนตรีของฉันได้ถูกใช้ไป

00:12:24.492 --> 00:12:27.506
ในการพยายามที่จะกระตุ้นผู้คนบนอินเตอร์เนท

00:12:27.506 --> 00:12:30.003
ในแนวทางที่ฉันทำบนกล่อง

00:12:30.003 --> 00:12:33.515
ฉะนั้นฉันเขียนบล๊อกและเล่นทวิตเตอร์
ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับวันทัวร์ของฉัน

00:12:33.515 --> 00:12:37.106
และวีดีโอใหม่ของฉัน แต่เกี่ยวกับงานของเรา 
งานศิลป์ของเรา

00:12:37.106 --> 00:12:41.689
และความกลัวของเรา และการเมาค้าง
ความผิดพลาดของเรา

00:12:41.689 --> 00:12:43.707
และเราเห็นกันและกัน

00:12:43.707 --> 00:12:47.558
และฉันคิดว่า เมื่อเราได้เห็นกันและกันจริงๆแล้ว

00:12:47.558 --> 00:12:50.410
เราต้องการที่จะช่วยกัน

NOTE Paragraph

00:12:50.410 --> 00:12:54.926
ฉันคิดว่า ผู้คนนั้นหมกมุ่นอยู่กับคำถามที่ผิด

00:12:54.926 --> 00:12:58.540
ซึ่งก็คือ 
"เราจะทำให้คนจ่ายเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

00:12:58.540 --> 00:13:00.988
จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราเริ่มที่จะถามว่า

00:13:00.988 --> 00:13:05.632
"เราจะทำให้ผู้คนอยากจ่ายเงินเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

NOTE Paragraph

00:13:05.632 --> 00:13:08.483
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:13:08.483 --> 00:13:12.483
(เสียงปรบมือ)