1
00:00:10,101 --> 00:00:16,140
(หายใจเข้า หายใจออก)

2
00:00:17,435 --> 00:00:21,480
ฉันไม่ได้เลี้ยงชีพด้วยดนตรีมาตลอดหรอกนะ

3
00:00:21,480 --> 00:00:23,649
ประมาณห้าปีหลังจากเรียนจบ

4
00:00:23,649 --> 00:00:27,016
จากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทางศิลปศาสตร์

5
00:00:27,016 --> 00:00:31,103
นี่คืองานกลางวันของฉัน

6
00:00:31,103 --> 00:00:35,671
ฉันเป็นนายของตัวเอง ทำงานเป็นรูปปั้นมีชีวิต
ชื่อว่า เจ้าสาวแปดฟุต

7
00:00:35,671 --> 00:00:39,239
และฉันรักที่จะบอกผู้คนว่านี่คือสิ่งที่ฉันทำเป็นอาชีพ

8
00:00:39,239 --> 00:00:41,266
เพราะว่าทุกๆคนอยากจะทราบตลอดว่า

9
00:00:41,266 --> 00:00:44,400
ตัวประหลาดนี่ในชีวิตจริงคือใครกัน

10
00:00:44,400 --> 00:00:46,210
สวัสดี

11
00:00:46,210 --> 00:00:49,071
วันหนึ่ง ฉันทาสีตัวเองเป็นสีขาว ยืนบนกล่อง

12
00:00:49,071 --> 00:00:51,479
วางหมวกหรือกระป๋องไว้ใกล้ๆเท้า

13
00:00:51,479 --> 00:00:53,675
และเมื่อใครสักคนผ่านมาและทิ้งเงิน

14
00:00:53,675 --> 00:01:01,736
ฉันยื่นดอกไม้ให้พวกเขาและจ้องมองไปที่ตา

15
00:01:01,736 --> 00:01:03,207
และถ้าพวกเขาไม่รับดอกไม้

16
00:01:03,207 --> 00:01:07,673
ฉันจะแสดงท่าทางว่าเศร้าใจและโหยหา

17
00:01:07,673 --> 00:01:11,738
เมื่อพวกเขาเดินจากไป

18
00:01:11,738 --> 00:01:15,060
(เสียงหัวเราะ)

19
00:01:15,060 --> 00:01:19,384
ฉันมีประสบการณ์เผชิญหน้าที่ซึ้งที่สุดกับผู้คน

20
00:01:19,384 --> 00:01:21,249
โดยเฉพาะคนที่โดดเดี่ยว

21
00:01:21,249 --> 00:01:24,345
ผู้ซึ่งมองดูเหมือนว่า 
เขาไม่ได้พูดกับใครเลยมาหลายสัปดาห์

22
00:01:24,345 --> 00:01:28,118
และพวกเราก็มีวินาทีอันแสนสวยงาม

23
00:01:28,118 --> 00:01:32,629
ในการจ้องตากันอย่างเนิ่นนาน
ณ ถนนในเมือง

24
00:01:32,629 --> 00:01:36,004
และพวกเราก็ออกจะตกหลุมรักกันนิดหน่อย

25
00:01:36,004 --> 00:01:41,766
และตาของฉันจะบอกว่า "ขอบคุณนะ ฉันเห็นคุณนะ"

26
00:01:41,766 --> 00:01:44,294
และตาของพวกเขาจะบอกว่า

27
00:01:44,294 --> 00:01:50,481
"ไม่มีใครเคยเห็นฉันเลย ขอบคุณนะ"

28
00:01:50,481 --> 00:01:52,357
และฉันก็ถูกก่อกวนในบางครั้ง

29
00:01:52,357 --> 00:01:54,321
มีคนตะคอกใส่ฉันเมื่อขับรถผ่าน

30
00:01:54,321 --> 00:01:56,602
"ไปหางานทำซะ!"

31
00:01:56,602 --> 00:02:00,041
และฉันจะรู้สึกประมาณว่า "นี่มันงานฉันนะ"

32
00:02:00,041 --> 00:02:03,774
แต่มันเจ็บปวด เพราะว่ามันทำให้ฉันกลัว

33
00:02:03,774 --> 00:02:07,431
ว่า ไม่ว่าอย่างไรซะ ฉันทำในสิ่งที่มันไม่เหมือนงาน

34
00:02:07,431 --> 00:02:10,887
และมันไม่ยุติธรรม น่าอับอาย

35
00:02:10,887 --> 00:02:16,019
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า 
ฉันได้รับการศึกษาจริงๆมาสมบูรณ์แบบขนาดไหน

36
00:02:16,019 --> 00:02:18,755
ในด้านธุรกิจดนตรีบนกล่องนี้

37
00:02:18,755 --> 00:02:20,254
และสำหรับนักเศรษฐศาสตร์ทั้งหลาย

38
00:02:20,254 --> 00:02:23,859
พวกคุณอาจจะสนใจที่จะได้ทราบว่า
จริงๆแล้วฉันมีรายรับที่ค่อนข้างคาดเดาได้

39
00:02:23,859 --> 00:02:25,562
ซึ่งมันก็น่าตกใจสำหรับฉัน

40
00:02:25,562 --> 00:02:28,171
เพราะฉันไม่มีลูกค้าประจำ

41
00:02:28,171 --> 00:02:31,459
แต่ส่วนใหญ่ก็จะประมาณ 60 เหรียญวันอังคาร 
90 เหรียญวันศุกร์

42
00:02:31,459 --> 00:02:32,996
มันคงเส้นคงวานะ

43
00:02:32,996 --> 00:02:35,490
และในระหว่างนั้น ฉันท่องเที่ยวไปในท้องที่

44
00:02:35,490 --> 00:02:37,592
และเล่นในไนท์คลับกับวงของฉัน ชื่อ เดอะ เดรสเดน ดอลส์

45
00:02:37,592 --> 00:02:40,068
นั่นฉันเล่นเปียโน นักตีกลองคนเก่ง

46
00:02:40,068 --> 00:02:42,101
ฉันเขียนเพลง และในที่สุด

47
00:02:42,101 --> 00:02:46,091
เราเริ่มจะได้เงินมากพอ
ที่ฉันจะสามารถลาออกจากการเป็นรูปปั้น

48
00:02:46,091 --> 00:02:48,443
และในตอนที่พวกเราเริ่มออกทัวร์

49
00:02:48,443 --> 00:02:50,560
ฉันไม่อยากเลยจริงๆ ที่จะสูญเสีย

50
00:02:50,560 --> 00:02:53,822
การเชื่อมโยงโดยตรงกับผู้คน เพราะว่าฉันรักมัน

51
00:02:53,822 --> 00:02:57,007
ฉะนั้น หลังจากทุกการแสดง พวกเราจะแจกลายเซ็นต์

52
00:02:57,007 --> 00:03:00,248
และกอดแฟนๆ ออกไปเที่ยวและพูดคุยกับคน

53
00:03:00,248 --> 00:03:05,310
และพวกเราสร้างงานศิลปะจากการขอร้องให้คนช่วยเรา

54
00:03:05,310 --> 00:03:07,966
และเข้าร่วมกับเรา 
และฉันจะเฟ้นหานักดนตรีและศิลปินท้องถิ่น

55
00:03:07,966 --> 00:03:12,292
แล้วพวกเขาก็จะมาเล่นหน้างานของเรา

56
00:03:12,292 --> 00:03:13,951
และพวกเขาก็จะส่งผ่านหมวก

57
00:03:13,951 --> 00:03:15,501
และพวกเขาก็จะเข้ามาและมาร่วมเล่นกับเราบนเวที

58
00:03:15,501 --> 00:03:20,331
ฉะนั้นพวกเรามีอาหารแสนประหลาดเวียนมาเสริฟ
นักแสดงละครสัตว์รับเชิญที่มาตามแต่โอกาส

59
00:03:20,331 --> 00:03:23,220
และแล้วทวิตเตอร์ก็ตามมา

60
00:03:23,220 --> 00:03:25,568
และทำให้สิ่งเหล่านี้ยิ่งมหัศจรรย์มากขึ้น
เพราะว่าฉันสามารถที่จะขอ

61
00:03:25,568 --> 00:03:28,035
ได้ทันทีสำหรับอะไรก็ได้ ที่ไหนก็ได้

62
00:03:28,035 --> 00:03:30,100
เมื่อฉันอยากได้เปียโนที่จะใช้ซ้อม

63
00:03:30,100 --> 00:03:33,308
และอีกชั่วโมงถัดมา ฉันก็ไปอยู่ที่บ้านแฟนเพลง
นี่อยู่ในลอนอน

64
00:03:33,308 --> 00:03:35,804
ผู้คนก็จะนำกับข้าวที่ทำเองที่บ้านมาให้เรา

65
00:03:35,804 --> 00:03:39,628
หลังเวทีทั่วโลกที่เราไป แล้วเลี้ยงเรา และกินกับเรา
นี่ที่ซีแอทเทิล

66
00:03:39,628 --> 00:03:43,334
แฟนเพลงที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์และร้านรวง

67
00:03:43,334 --> 00:03:46,614
และไม่ว่าที่ไหนในที่สาธารณะจะโบกมือให้เรา

68
00:03:46,614 --> 00:03:50,181
ถ้าฉันตัดสินใจในวินาทีสุดท้ายที่จะทำการแสดงฟรี

69
00:03:50,181 --> 00:03:53,301
นี่คือห้องสมุดในออคแลนด์

70
00:03:53,301 --> 00:03:58,161
ในวันเสาร์ฉันทวีตเพื่อกล่องอันนี้และหมวก

71
00:03:58,161 --> 00:03:59,999
เพราะว่าฉันไม่อยากที่จะลากมันมาจากฝั่งตะวันออก

72
00:03:59,999 --> 00:04:01,753
และพวกเขาก็ปรากฎตัว มาให้ความสนใจ
ชายคนนี้ชื่อคริส

73
00:04:01,753 --> 00:04:05,366
มาจาก นิวพอร์ด บีช ผู้ที่มาทักทาย

74
00:04:05,366 --> 00:04:09,089
เมื่อฉันทวีตไปว่า ฉันจะไปซื้อขวดสำหรับล้างจมูกได้ที่ไหน
ในเมลเบิร์น

75
00:04:09,089 --> 00:04:11,880
และนางพยาบาลคนหนึ่งจากโรงพยาบาล

76
00:04:11,880 --> 00:04:13,848
ก็นำมาให้ฉันในขณะที่ฉันอยู่ในคาเฟ่นั้น

77
00:04:13,848 --> 00:04:15,249
และฉันก็ซื้อน้ำปั่นให้เธอ

78
00:04:15,249 --> 00:04:18,183
และเราก็นั่งคุยกันเรื่องการพยาบาลและความตาย

79
00:04:18,183 --> 00:04:20,976
และฉันรักความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวนี้

80
00:04:20,976 --> 00:04:24,890
ซึ่งโชคดีนะ เพราะว่าฉันไปค้างบ้านคนอื่นบ่อยๆ

81
00:04:24,890 --> 00:04:28,880
ในบ้านหลังใหญ่ที่ซึ่งลูกทีมของฉันทุกคนได้ห้องของตัวเอง

82
00:04:28,880 --> 00:04:31,658
แต่ไม่มีเครือข่ายไร้สาย และในที่อยู่เพิงหมาแหงน

83
00:04:31,658 --> 00:04:34,837
ทุกคนนั่งพื้นอยู่ในห้องเดียวกันไม่มีห้องน้ำ

84
00:04:34,837 --> 00:04:38,654
แต่มันมีเครือข่ายไร้สาย 
ซึ่งทำให้มันเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด

85
00:04:38,654 --> 00:04:40,579
(เสียงหัวเราะ)

86
00:04:40,579 --> 00:04:42,982
ลูกทีมของฉันครั้งหนึ่งเคยหยุดรถตู้

87
00:04:42,982 --> 00:04:46,933
ที่ย่านเพื่อนบ้านในไมอามี่ที่ดูจนเอามากๆ

88
00:04:46,933 --> 00:04:49,358
และเราก็ได้ค้นพบว่าเจ้าของบ้านที่เราไปค้างคืนนั้น

89
00:04:49,358 --> 00:04:52,382
เป็นเด็กหญิงอายุ 18 ที่ยังอยู่บ้าน

90
00:04:52,382 --> 00:04:57,006
และครอบครัวของเธอ
เป็นผู้อพยพที่ไม่ได้ลงทะเบียนจากฮอนดูรัส

91
00:04:57,006 --> 00:04:59,503
และในคืนนั้น เธอและทุกคนในครอบครัว

92
00:04:59,503 --> 00:05:02,782
เลือกที่จะนอนบนเก้าอี้ยาวและเธอก็นอนกับแม่ของเธอ

93
00:05:02,782 --> 00:05:05,542
เพื่อที่เราจะได้นอนเตียงของพวกเขา

94
00:05:05,542 --> 00:05:08,046
และฉันก็นอนอยู่ตรงนั้นครุ่นคิด

95
00:05:08,046 --> 00:05:11,087
คนพวกนี้มีน้อยเหลือเกิน

96
00:05:11,087 --> 00:05:13,806
นี่มันยุติธรรมหรอ

97
00:05:13,806 --> 00:05:16,362
และในตอนเช้า แม่ของเธอก็สอนเรา

98
00:05:16,362 --> 00:05:18,914
ว่าทำทอติล่าอย่างไร และก็อยากที่จะให้ไบเบิลกับฉัน

99
00:05:18,914 --> 00:05:24,827
และเธอพาฉันออกมา
และเธอก็พูดกับฉันด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆ

100
00:05:24,827 --> 00:05:29,802
"ดนตรีของคุณช่วยลูกฉันไว้มากมายเหลือเกิน

101
00:05:29,802 --> 00:05:33,846
ขอบคุณที่มาอยู่ที่นี่ พวกเรารู้สึกเป็นขอบคุณมาก"

102
00:05:33,846 --> 00:05:37,702
และฉันก็คิด นี่สิถึงยุติธรรม

103
00:05:37,702 --> 00:05:41,383
สิ่งนี้แหละ

104
00:05:41,383 --> 00:05:43,997
อีกสองสามเดือนต่อมา ฉันอยู่ที่แมนฮัตตัน

105
00:05:43,997 --> 00:05:46,537
และฉันทวีตขอที่ซุกหัวนอน และเที่ยงคืนนั้น

106
00:05:46,537 --> 00:05:48,441
ฉันไปกดกริ่งประตูแถวย่านตะวันออกทางใต้ๆ

107
00:05:48,441 --> 00:05:50,907
และมันเป็นที่ประจักษ์ต่อฉันว่า 
ฉันไม่เคยที่จะทำสิ่งนี้เองคนเดียว

108
00:05:50,907 --> 00:05:52,453
ฉันมากับวงของฉันหรือลูกทีมทุกๆครั้ง

109
00:05:52,453 --> 00:05:56,945
นี่เป็นอะไรที่คนโง่ทำกันหรือเปล่านะ (เสียงหัวเราะ)

110
00:05:56,945 --> 00:05:59,432
แบบนี้ใช่ไหมที่คนโง่ตาย

111
00:05:59,432 --> 00:06:01,498
และก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ ประตูก็เปิดออก

112
00:06:01,498 --> 00:06:05,016
เธอเป็นศิลปิน 
เขาเป็นคนเขียนบล๊อคเกี่ยวกับเศรษฐกิจจากรอยเตอร์

113
00:06:05,016 --> 00:06:07,330
และพวกเขาก็เทไวน์ให้ฉัน

114
00:06:07,330 --> 00:06:08,501
และเตรียมน้ำไว้ให้อาบ

115
00:06:08,501 --> 00:06:13,456
และฉันก็มีคืนเช่นนั้นเป็นพันๆครั้ง

116
00:06:13,456 --> 00:06:17,481
ฉันไปค้างบ้านคนอื่นบ่อยๆ และฉันก็พบผู้คนบ่อยๆ

117
00:06:17,481 --> 00:06:20,809
ฉันยังคงทำทั้งสองสิ่งนี้

118
00:06:20,809 --> 00:06:23,097
โดยพื้นฐานแล้วมันก็เป็นหมือนสิ่งเดียวกัน

119
00:06:23,097 --> 00:06:25,601
คุณตกลงไปท่ามกลางผู้ชม

120
00:06:25,601 --> 00:06:27,097
และคุณก็เชื่อใจกันแและกัน

121
00:06:27,097 --> 00:06:29,717
ครั้งหนึ่งฉันถามวงที่มาเล่นเปิดงานให้ฉัน

122
00:06:29,717 --> 00:06:32,240
ว่าพวกเขาอยากจะออกไปท่ามกลางผู้คน 
และส่งหมวกไปรอบๆ

123
00:06:32,240 --> 00:06:34,368
เพื่อที่จะรวบรวมเงินเพิ่ม 
ซึ่งเป็นอะไรที่ฉันทำบ่อย

124
00:06:34,368 --> 00:06:36,513
และตามปกติแล้ว วงนี้ก็บ้าพอที่จะทำ

125
00:06:36,513 --> 00:06:38,625
แต่มีหนุ่มอยู่คนหนึงในวง

126
00:06:38,625 --> 00:06:42,740
ที่บอกฉันว่าเขาไม่สามารถจะออกไปข้างนอกนั่นได้

127
00:06:42,740 --> 00:06:46,728
มันรู้สึกว่าการยืนถือหมวกนั้นเหมือนเป็นการไปขอมากเกินไป

128
00:06:46,728 --> 00:06:55,410
และฉันก็จำได้ถึงความกลัวทีว่า "นั่นมันยุติธรรมหรอ"
และ "ไปหางานทำซะ"

129
00:06:55,410 --> 00:06:58,856
และในขณะเดียวกัน วงของฉันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

130
00:06:58,856 --> 00:07:01,130
พวกเราเซ็นต์สัญญากับค่ายเพลงหลัก

131
00:07:01,130 --> 00:07:03,891
และเพลงของพวกเราก็ผสมระหว่างพังค์และคาบาเร่

132
00:07:03,891 --> 00:07:06,096
มันไม่ใช่สำหรับทุกคนหรอก

133
00:07:06,096 --> 00:07:09,464
แต่ มันอาจเหมาะกับคุณก็ได้นะ

134
00:07:09,464 --> 00:07:13,408
พวกเราเซ็นต์สัญญา
และการกระตุ้นนี้นำเราไปสู่อัลบัมถัดไป

135
00:07:13,408 --> 00:07:18,740
และมันก็ถูกจัดทำออกมาและขายได้ไประมาณ 25,000 ก๊อปปี้
ในช่วงสองสามสัปดาห์แรก

136
00:07:18,740 --> 00:07:22,116
และค่ายเพลงก็ตัดสินว่ามันเป็นความล้มเหลว

137
00:07:22,116 --> 00:07:24,667
และฉันก็แบบว่า " 25,000 เนี่ยอะนะไม่มาก"

138
00:07:24,667 --> 00:07:27,300
พวกเขาก็แบบว่า "ไม่อะ ยอดขายกำลังลดลง
มันเป็นความล้มเหลว"

139
00:07:27,300 --> 00:07:29,578
แล้วพวกเขาก็เดินออกไป

140
00:07:29,578 --> 00:07:32,609
ในเวลาเดียวกัน 
ฉันแจกลายเซ็นต์และกอดแฟนๆหลังการแสดง

141
00:07:32,609 --> 00:07:34,753
และมีคนที่เข้ามาหาฉัน

142
00:07:34,753 --> 00:07:37,025
และยื่นแบงค์ 10 ดอลล่าห์ให้กับฉัน

143
00:07:37,025 --> 00:07:38,379
และพูดว่า

144
00:07:38,379 --> 00:07:42,137
"ผมขอโทษนะ ผมก๊อปปี้ซีดีของคุณจากเพื่อนผม"

145
00:07:42,137 --> 00:07:45,386
(เสียงหัวเราะ)

146
00:07:45,386 --> 00:07:48,851
"แต่ผมอ่านบล๊อคของคุณ ผมรู้ว่าคุณเกลียดค่ายเพลง

147
00:07:48,851 --> 00:07:51,385
และผมก็แค่อยากให้คุณได้รับเงินนี้"

148
00:07:51,385 --> 00:07:55,225
และนี่มันก็เริ่มที่จะเกิดขึ้นเรื่อยๆ

149
00:07:55,225 --> 00:07:58,690
ฉันกลายเป็นหมวกหลังจากงานแสดง

150
00:07:58,690 --> 00:08:01,976
แต่ฉันต้องไปยืนตรงนั้นตัวเป็นๆ
และรับความช่วยเหลือจากคนอื่น

151
00:08:01,976 --> 00:08:04,185
และไม่เหมือนกับชายที่อยู่ในวงเปิดงาน

152
00:08:04,185 --> 00:08:08,215
ฉันจริงๆแล้วมีประสบการณ์มากในการไปยืนตรงนั้น

153
00:08:08,215 --> 00:08:10,331
ขอบคุณค่ะ

154
00:08:10,331 --> 00:08:12,482
และนี่เป็นวินาทีที่ฉันตัดสินใจ

155
00:08:12,482 --> 00:08:15,274
ฉันจะให้งานดนตรีฉันฟรีๆ

156
00:08:15,274 --> 00:08:17,106
ผ่านทางอินเตอร์เนตบ่อยเท่าที่จะทำได้

157
00:08:17,106 --> 00:08:20,342
ฉะนั้นมันเหมือนกับว่า เมทาลิกาอยู่ทางนี้
เนปสเตอร์ ไม่ดี

158
00:08:20,342 --> 00:08:23,130
อแมนดา พัลเมอร์อยู่ทางนี้ 
และฉันกำลังจะสงเสริม

159
00:08:23,130 --> 00:08:27,479
การใช้ทอเรนท์ การดาวน์โหลด การแบ่งปัน
แต่ฉันกำลังจะขอความช่วยเหลือ

160
00:08:27,479 --> 00:08:30,999
เพราะว่า ฉันเห็นว่ามันได้ผลตามท้องถนน

161
00:08:30,999 --> 00:08:33,927
ฉะนั้นฉันสู้เพื่อที่จะออกจากค่ายเพลง
และสู้เพื่อโครงการถัดไปของฉัน

162
00:08:33,927 --> 00:08:36,631
ด้วยวงใหม่ของฉันที่ชื่อ เดอะ แกรน เธ็ฟท์ ออเคสตรา

163
00:08:36,631 --> 00:08:39,359
ฉันหันไปพึ่งพาการเข้าหากลุ่มคน

164
00:08:39,359 --> 00:08:43,527
แล้วฉันก็ตกลงไปท่ามกลางการเชื่อมต่อหลายพัน
ที่ฉันได้สร้างมันขึ้น

165
00:08:43,527 --> 00:08:46,295
และขอให้ฝูงชนรับฉัน

166
00:08:46,295 --> 00:08:49,343
และเป้าหมายก็คือ 100,000 ดอลล่าห์

167
00:08:49,343 --> 00:08:52,848
มีแฟนๆหนุนหลังฉันอยู่เกือบ 1.2 ล้าน

168
00:08:52,848 --> 00:08:56,103
ซึ่งมันเป็นโครงการระดมทุนทางดนตรีที่เข้าถึงกลุ่มคน
ที่ใหญ่ที่สุดในทุกวันนี้

169
00:08:56,103 --> 00:09:00,191
(เสียงปรบมือ)

170
00:09:00,191 --> 00:09:04,208
และคุณก็สามารถเห็นได้ว่ามีคนมามายแค่ไหน

171
00:09:04,208 --> 00:09:08,239
มันก็ประมาณ 25,000 คนได้

172
00:09:08,239 --> 00:09:10,567
และสื่อก็ถามว่า "อแมนด้า

173
00:09:10,567 --> 00:09:12,941
ธุรกิจทางวงการดนตรีพยายามที่จะเอาชนะ 
แต่คุณกลับส่งเสริมให้มีการละเมิดลิขสิทธิ์

174
00:09:12,941 --> 00:09:14,986
คุณจะทำให้คนพวกนี้ทุกคนจ่ายเงินเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

175
00:09:14,986 --> 00:09:20,258
และคำตอบที่แท้จริงก็คือ ฉันไม่ได้บังคับเขา
ฉันขอจากพวกเขา

176
00:09:20,258 --> 00:09:23,387
และผ่านการกระทำซึ่งการขอจากบุคคล

177
00:09:23,387 --> 00:09:25,836
ฉันได้เชื่อมต่อกับพวกเขา

178
00:09:25,836 --> 00:09:30,771
และเมื่อคุณเชื่อมต่อกับพวกเขา
คนทั้งหลายก็อยากที่จะช่วยคุณ

179
00:09:30,771 --> 00:09:34,545
มันเหมือนเป็นการขัดกับสัญชาตญาณ
ของศิลปินหลายาๆคน

180
00:09:34,545 --> 00:09:36,200
พวกเขาไม่ต้องการที่จะร้องขออะไร

181
00:09:36,200 --> 00:09:42,116
แต่มันไม่ง่าย
มันไม่ง่ายเลยที่จะขอร้อง

182
00:09:42,116 --> 00:09:44,331
และศิลปินหลายๆคนมีปัญหานี้

183
00:09:44,331 --> 00:09:46,572
การร้องขอทำให้คุณดูด้อยค่า

184
00:09:46,572 --> 00:09:50,935
และฉันได้รับการวิจารณ์ทางออนไลน์มากมาย

185
00:09:50,935 --> 00:09:52,782
หลังจาก คิกสตาร์ทเตอร์ ของฉันเป็นที่รู้จักมากขึ้น

186
00:09:52,782 --> 00:09:55,564
เพื่อที่จะสานต่อการระดมทุนอย่างบ้าบอของฉัน

187
00:09:55,564 --> 00:09:57,983
โดยเฉพาะสำหรับการขอให้นักดนตรี

188
00:09:57,983 --> 00:10:00,829
ผู้ซึ่งเป็นแฟน มาร่วมเล่นกับเราบนเวที

189
00:10:00,829 --> 00:10:04,331
สักเพลงสองเพลง เป็นการแลกเปลี่ยนความรักและตั๋ว

190
00:10:04,331 --> 00:10:07,428
และเบียร์ และนี่ก็เป็นเหมือนภาพที่ปลอมปน

191
00:10:07,428 --> 00:10:10,756
ที่เข้ามายังฉันผ่านเวปไซท์

192
00:10:10,756 --> 00:10:13,997
และมันก็เจ็บปวดนะ ในแบบที่คุ้นเคย

193
00:10:13,997 --> 00:10:16,971
และคนก็พูดว่า "เธอไม่ได้รับอนุญาตอีกต่อไปแล้ว

194
00:10:16,971 --> 00:10:18,735
ที่จะมาร้องขอความช่วยเหลืออะไรแบบนี้"

195
00:10:18,735 --> 00:10:23,303
มันเตือนใจให้ฉันคิดถึงคนในรถที่ตะโกนว่า 
"ไปหางานซะไป"

196
00:10:23,303 --> 00:10:27,687
เพราะว่าพวกเขาไม่ได้อยู่กับพวกเราบนทางเดิน

197
00:10:27,687 --> 00:10:31,233
และพวกเขาไม่สามารถที่จะเห็นการแลกเปลี่ยน

198
00:10:31,233 --> 00:10:33,270
ที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับฝูงชน

199
00:10:33,270 --> 00:10:38,760
การแลกเปลี่ยนที่มันเป็นธรรมมากสำหรับเรา
แต่เป็นที่แปลกประหลาดสำหรับพวกเขา

200
00:10:38,760 --> 00:10:40,684
ฉะนั้น สิ่งนี้มันไม่ค่อยจะปลอดภัยสำหรับงาน

201
00:10:40,684 --> 00:10:43,356
นี่คือ งานฉลองที่สนับสนุน คิกสตาร์ทเตอร์ ของฉัน 
ในเบอร์ลิน

202
00:10:43,356 --> 00:10:46,837
เมื่อสิ้นสุดคืนนั้น 
ฉันถอดเสื้อออกและให้ทุกคนเขียนบนตัวฉัน

203
00:10:46,837 --> 00:10:49,656
ทีนี้ให้ฉันได้บอกคุณ ถ้าคุณต้องการที่จะมีประสบการณ์

204
00:10:49,656 --> 00:10:52,735
ความรู้สึกจากภายในของการไว้ใจคนแปลกหน้า

205
00:10:52,735 --> 00:10:54,837
ฉันแนะนำนี่เลยค่ะ

206
00:10:54,837 --> 00:10:58,953
โดยเฉพาะถ้าคนแปลกหน้าเหล่านั้น
เป็นคนเยอรมันเมาหยำเป

207
00:10:58,953 --> 00:11:03,595
มันเป็นการเข้าถึงแฟนๆในระดับปรมาจารย์นินจา

208
00:11:03,595 --> 00:11:06,503
เพราะว่าสิ่งที่ฉันได้พูดอยู่ ณ ที่นี้ก็คือ

209
00:11:06,503 --> 00:11:09,103
ฉันเชื่อใจคุณขนาดนี้เลยนะ

210
00:11:09,103 --> 00:11:13,223
ฉันควรทำแบบนั้นไหม 
แสดงให้ฉันดูซิ

211
00:11:13,223 --> 00:11:15,069
ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ส่วนใหญ่

212
00:11:15,069 --> 00:11:20,411
นักดนตรี ศิลปิน 
พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของสังคม

213
00:11:20,411 --> 00:11:24,834
เป็นตัวเชื่อมและผู้เปิดเผย
ไม่ใช่ดาราที่แตะต้องไม่ได้

214
00:11:24,834 --> 00:11:29,176
การมีชื่อเสียง เป็นการที่ผู้คนมากมายรักคุณไกลๆ

215
00:11:29,176 --> 00:11:31,199
แต่อินเตอร์เนทและข้อความ

216
00:11:31,199 --> 00:11:33,807
ที่พวกเราสามารถแบ่งปันได้อย่างอิสระ

217
00:11:33,807 --> 00:11:36,744
กำลังนำเรากลับมา

218
00:11:36,744 --> 00:11:40,452
มันเกี่ยวกับการที่คนกลุ่มเล็กๆรักคุณในระยะใกล้

219
00:11:40,452 --> 00:11:44,939
และเกี่ยวกับบุคคลเหล่านั้นรู้สึกเพียงพอ

220
00:11:44,939 --> 00:11:47,154
ฉะนั้น คนจำนวนมากสับสนกับความคิด

221
00:11:47,154 --> 00:11:48,308
ที่ไม่มีสติ๊กเกอร์ราคา

222
00:11:48,308 --> 00:11:51,690
พวกเขามองมันว่าเป็นความเสี่ยงที่คาดเดาไม่ได้
แต่สิ่งที่ฉันทำ

223
00:11:51,690 --> 00:11:53,874
โครงการ เดอะ คิกสตาร์ตเตอร์ ถนน กริ่งประตู

224
00:11:53,874 --> 00:11:56,002
ฉันไม่เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความเสี่ยง

225
00:11:56,002 --> 00:11:57,807
ฉันเห็นว่าพวกมันคือความไว้ใจ

226
00:11:57,807 --> 00:12:01,315
ทีนี้ เครื่องมือออนไลน์ที่จะใช้ในการแลกเปลี่ยน

227
00:12:01,315 --> 00:12:04,681
ที่ใช้ง่ายพอๆกับการสื่อสารกันบนท้องถนน

228
00:12:04,681 --> 00:12:06,603
พวกมันเข้ามาที่นี้แล้ว

229
00:12:06,603 --> 00:12:10,202
แต่อุปกรณ์ที่ดีที่สุดนั้นไม่ได้กำลังจะช่วยเรา

230
00:12:10,202 --> 00:12:12,670
ถ้าเราไม่สามารถมองหน้ากันและกันได้

231
00:12:12,670 --> 00:12:15,478
ให้และรับอย่างไร้ความกลัว

232
00:12:15,478 --> 00:12:18,299
แต่ สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้น

233
00:12:18,299 --> 00:12:21,818
ร้องขออย่างไม่ต้องอาย

234
00:12:21,818 --> 00:12:24,492
อาชีพดนตรีของฉันได้ถูกใช้ไป

235
00:12:24,492 --> 00:12:27,506
ในการพยายามที่จะกระตุ้นผู้คนบนอินเตอร์เนท

236
00:12:27,506 --> 00:12:30,003
ในแนวทางที่ฉันทำบนกล่อง

237
00:12:30,003 --> 00:12:33,515
ฉะนั้นฉันเขียนบล๊อกและเล่นทวิตเตอร์
ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับวันทัวร์ของฉัน

238
00:12:33,515 --> 00:12:37,106
และวีดีโอใหม่ของฉัน แต่เกี่ยวกับงานของเรา 
งานศิลป์ของเรา

239
00:12:37,106 --> 00:12:41,689
และความกลัวของเรา และการเมาค้าง
ความผิดพลาดของเรา

240
00:12:41,689 --> 00:12:43,707
และเราเห็นกันและกัน

241
00:12:43,707 --> 00:12:47,558
และฉันคิดว่า เมื่อเราได้เห็นกันและกันจริงๆแล้ว

242
00:12:47,558 --> 00:12:50,410
เราต้องการที่จะช่วยกัน

243
00:12:50,410 --> 00:12:54,926
ฉันคิดว่า ผู้คนนั้นหมกมุ่นอยู่กับคำถามที่ผิด

244
00:12:54,926 --> 00:12:58,540
ซึ่งก็คือ 
"เราจะทำให้คนจ่ายเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

245
00:12:58,540 --> 00:13:00,988
จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราเริ่มที่จะถามว่า

246
00:13:00,988 --> 00:13:05,632
"เราจะทำให้ผู้คนอยากจ่ายเงินเพื่อดนตรีได้อย่างไร"

247
00:13:05,632 --> 00:13:08,483
ขอบคุณค่ะ

248
00:13:08,483 --> 00:13:12,483
(เสียงปรบมือ)