1
00:00:10,101 --> 00:00:16,140
(Εισπνοή, εκπνοή)

2
00:00:17,435 --> 00:00:21,480
Δεν έβγαζα πάντα τα προς το ζην από τη μουσική.

3
00:00:21,480 --> 00:00:23,649
Για πέντε περίπου χρόνια μετά την αποφοίτησή μου

4
00:00:23,649 --> 00:00:27,016
από ένα κορυφαίο φιλελεύθερο πανεπιστήμιο καλών τεχνών,

5
00:00:27,016 --> 00:00:31,103
η δουλειά μου ήταν αυτή.

6
00:00:31,103 --> 00:00:35,671
Ήμουν το αυτοαπασχολούμενο ζωντανό άγαλμα της Δίμετρης Νύφης.

7
00:00:35,671 --> 00:00:39,239
Λατρεύω να λέω στον κόσμο πως έκανα αυτή τη δουλειά,

8
00:00:39,239 --> 00:00:41,266
γιατί όλοι θέλουν να ξέρουν,

9
00:00:41,266 --> 00:00:44,400
ποια είναι αυτά τα φρικιά στην πραγματικότητα;

10
00:00:44,400 --> 00:00:46,210
Γεια σας.

11
00:00:46,210 --> 00:00:49,071
Βάφτηκα άσπρη μια μέρα, ανέβηκα σ' ένα κουτί,

12
00:00:49,071 --> 00:00:51,479
έβαλα ένα καπέλο ή ένα τενεκεδάκι στα πόδια μου,

13
00:00:51,479 --> 00:00:53,675
και όποτε ερχόταν κάποιος και πετούσε μέσα χρήματα,

14
00:00:53,675 --> 00:01:01,736
του έδινα ένα λουλούδι και μια έντονη ματιά.

15
00:01:01,736 --> 00:01:03,207
Κι αν δεν έπαιρνε το λουλούδι,

16
00:01:03,207 --> 00:01:07,673
είχα ένα βλέμμα θλίψης και λαχτάρας

17
00:01:07,673 --> 00:01:11,738
καθώς απομακρυνόταν.

18
00:01:11,738 --> 00:01:15,060
(Γέλια)

19
00:01:15,060 --> 00:01:19,384
Είχα λοιπόν τις πιο ουσιαστικές συναντήσεις με ανθρώπους,

20
00:01:19,384 --> 00:01:21,249
ειδικά μοναχικούς ανθρώπους που φαινόταν

21
00:01:21,249 --> 00:01:24,345
πως δεν είχαν μιλήσει σε κανέναν για εβδομάδες,

22
00:01:24,345 --> 00:01:28,118
και είχαμε αυτή την υπέροχη στιγμή

23
00:01:28,118 --> 00:01:32,629
της παρατεταμένης οπτικής επαφής σε κάποιο δρόμο της πόλης,

24
00:01:32,629 --> 00:01:36,004
και κατά κάποιο τρόπο ερωτευόμασταν λιγάκι.

25
00:01:36,004 --> 00:01:41,766
Τα μάτια μου έλεγαν, "Ευχαριστώ. Σε βλέπω."

26
00:01:41,766 --> 00:01:44,294
Και τα μάτια τους έλεγαν,

27
00:01:44,294 --> 00:01:50,481
"Κανείς ποτέ δεν με βλέπει. Ευχαριστώ."

28
00:01:50,481 --> 00:01:52,357
Μερικές φορές με παρενοχλούσαν.

29
00:01:52,357 --> 00:01:54,321
Άνθρωποι φώναζαν από τα αυτοκίνητα που περνούσαν.

30
00:01:54,321 --> 00:01:56,602
"Βρες καμιά δουλειά!"

31
00:01:56,602 --> 00:02:00,041
Και εγώ έλεγα, "Μα αυτή είναι η δουλειά μου."

32
00:02:00,041 --> 00:02:03,774
Όμως με πλήγωνε, γιατί με έκανε να φοβάμαι

33
00:02:03,774 --> 00:02:07,431
πως αυτό που κάνω δεν είναι κανονική δουλειά

34
00:02:07,431 --> 00:02:10,887
αλλά άδικο, ντροπιαστικό.

35
00:02:10,887 --> 00:02:16,019
Δεν είχα ιδέα πόσο τέλεια και αληθινή εκπαίδευση λάμβανα

36
00:02:16,019 --> 00:02:18,755
με την μουσική επιχείρηση πάνω στο κουτί.

37
00:02:18,755 --> 00:02:20,254
Όσοι είστε οικονομολόγοι,

38
00:02:20,254 --> 00:02:23,859
θα σας ενδιαφέρει να μάθετε πως το εισόδημά μου ήταν αρκετά προβλέψιμο,

39
00:02:23,859 --> 00:02:25,562
πράγμα σοκαριστικό

40
00:02:25,562 --> 00:02:28,171
αφού δεν είχα τακτικούς πελάτες,

41
00:02:28,171 --> 00:02:31,459
αλλά έβγαζα περίπου 60 δολάρια τις Τρίτες, 90 δολάρια τις Παρασκευές.

42
00:02:31,459 --> 00:02:32,996
Είχε μία συνέπεια.

43
00:02:32,996 --> 00:02:35,490
Εν τω μεταξύ, έκανα τοπική περιοδεία

44
00:02:35,490 --> 00:02:37,592
παίζοντας σε νυχτερινά μαγαζιά με την μπάντα μου, τους Dresden Dolls.

45
00:02:37,592 --> 00:02:40,068
Εδώ είμαι στο πιάνο, με έναν ντράμερ ιδιοφυΐα.

46
00:02:40,068 --> 00:02:42,101
Έγραφα τα τραγούδια, και σταδιακά

47
00:02:42,101 --> 00:02:46,091
βγάζαμε αρκετά χρήματα, ώστε να μπορώ να παραιτηθώ από άγαλμα.

48
00:02:46,091 --> 00:02:48,443
Όμως, όταν αρχίσαμε την περιοδεία,

49
00:02:48,443 --> 00:02:50,560
δεν ήθελα να χάσω αυτή την αίσθηση

50
00:02:50,560 --> 00:02:53,822
της απευθείας σύνδεσης με τον κόσμο, γιατί την αγάπησα.

51
00:02:53,822 --> 00:02:57,007
Έτσι, μετά από τις συναυλίες μας, υπογράφαμε αυτόγραφα

52
00:02:57,007 --> 00:03:00,248
και αγκαλιάζαμε τους θαυμαστές μας, κάναμε παρέα, μιλούσαμε,

53
00:03:00,248 --> 00:03:05,310
και κάναμε τέχνη το να ζητάμε από τον κόσμο να μας βοηθήσει

54
00:03:05,310 --> 00:03:07,966
και να μας ακολουθήσει, εντόπιζα ντόπιους μουσικούς

55
00:03:07,966 --> 00:03:12,292
και καλλιτέχνες οι οποίοι έπαιζαν έξω από τις παραστάσεις μας,

56
00:03:12,292 --> 00:03:13,951
και έβγαζαν ένα καπέλο για χρήματα,

57
00:03:13,951 --> 00:03:15,501
και μετά ερχόταν μαζί μας πάνω στη σκηνή,

58
00:03:15,501 --> 00:03:20,331
κι έτσι είχαμε ένα περιπλανώμενο τσίρκο με παράξενους επισκέπτες.

59
00:03:20,331 --> 00:03:23,220
Και μετά ήρθε το Twitter,

60
00:03:23,220 --> 00:03:25,568
και έκανε τα πράγματα ακόμη πιο μαγικά, επειδή μπορούσα να ζητήσω

61
00:03:25,568 --> 00:03:28,035
οτιδήποτε, οποτεδήποτε, οπουδήποτε.

62
00:03:28,035 --> 00:03:30,100
Θα χρειαζόμουν ένα πιάνο για εξάσκηση,

63
00:03:30,100 --> 00:03:33,308
και μία ώρα μετά θα ήμουν στο σπίτι ενός θαυμαστή. Αυτό είναι στο Λονδίνο.

64
00:03:33,308 --> 00:03:35,804
Ο κόσμος μας έφερνε σπιτικό φαγητό

65
00:03:35,804 --> 00:03:39,628
σε όλο τον κόσμο για να μας ταΐσει και να φάει μαζί μας. Αυτό είναι στο Σιάτλ.

66
00:03:39,628 --> 00:03:43,334
Θαυμαστές που δούλευαν σε μουσεία και καταστήματα

67
00:03:43,334 --> 00:03:46,614
και κάθε είδους δημόσιο χώρο θα μας έγνεφαν

68
00:03:46,614 --> 00:03:50,181
κάθε φορά που αποφάσιζα να κάνω μία αυθόρμητη δωρεάν παράσταση της τελευταίας στιγμής.

69
00:03:50,181 --> 00:03:53,301
Εδώ είναι μία βιβλιοθήκη στο Όκλαντ.

70
00:03:53,301 --> 00:03:58,161
Το Σάββατο έκανα ένα tweet για ένα κλουβί και ένα καπέλο,

71
00:03:58,161 --> 00:03:59,999
γιατί δεν ήθελα να τα κουβαλήσω από την ανατολική ακτή,

72
00:03:59,999 --> 00:04:01,753
και έφτασαν με την φροντίδα αυτού του τύπου, του Κρις

73
00:04:01,753 --> 00:04:05,366
από το Νιούπορτ Μπιτς, ο οποίος σας χαιρετά.

74
00:04:05,366 --> 00:04:09,089
Μία φορά έκανα ένα tweet ρωτώντας που μπορώ να βρω συσκευή ρινικών πλύσεων στη Μελβούρνη.

75
00:04:09,089 --> 00:04:11,880
Και μία νοσοκόμα μου έφερε μία από το νοσοκομείο

76
00:04:11,880 --> 00:04:13,848
την ίδια στιγμή που καθόμουν στο καφέ.

77
00:04:13,848 --> 00:04:15,249
Την κέρασα ένα χυμό

78
00:04:15,249 --> 00:04:18,183
και καθίσαμε και μιλήσαμε για την περίθαλψη και το θάνατο.

79
00:04:18,183 --> 00:04:20,976
Λατρεύω αυτή την τυχαία εγγύτητα

80
00:04:20,976 --> 00:04:24,890
και είμαι τυχερή καθώς μένω συχνά ως φιλοξενούμενη στον καναπέ αγνώστων.

81
00:04:24,890 --> 00:04:28,880
Σε επαύλεις όπου όλοι στην μπάντα μου έχουμε δικό μας δωμάτιο

82
00:04:28,880 --> 00:04:31,658
αλλά δεν έχει ασύρματο. Και σε πανκ καταλήψεις,

83
00:04:31,658 --> 00:04:34,837
που όλοι κοιμόμαστε στο πάτωμα, χωρίς τουαλέτες

84
00:04:34,837 --> 00:04:38,654
αλλά με ασύρματο, κάτι που το κάνει καλύτερη επιλογή.

85
00:04:38,654 --> 00:04:40,579
(Γέλια)

86
00:04:40,579 --> 00:04:42,982
Μία φορά σταματήσαμε το φορτηγάκι

87
00:04:42,982 --> 00:04:46,933
σε μία φτωχογειτονιά στο Μαϊάμι

88
00:04:46,933 --> 00:04:49,358
και ανακαλύψαμε πως η οικοδέσποινα μας για εκείνη τη βραδιά

89
00:04:49,358 --> 00:04:52,382
ήταν ένα 18χρονο κορίτσι, που έμενε με τους γονείς της,

90
00:04:52,382 --> 00:04:57,006
μία οικογένεια παράνομων μεταναστών από την Ονδούρα.

91
00:04:57,006 --> 00:04:59,503
Εκείνη τη βραδιά, όλη της η οικογένεια

92
00:04:59,503 --> 00:05:02,782
κοιμήθηκε στους καναπέδες κι εκείνη κοιμήθηκε με την μητέρα της

93
00:05:02,782 --> 00:05:05,542
ώστε να μας δώσουν τα κρεβάτια τους.

94
00:05:05,542 --> 00:05:08,046
Και σκεφτόμουν καθώς ξάπλωνα,

95
00:05:08,046 --> 00:05:11,087
πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν τόσα λίγα.

96
00:05:11,087 --> 00:05:13,806
Είναι δίκαιο;

97
00:05:13,806 --> 00:05:16,362
Και το πρωί, η μαμά της μας έμαθε

98
00:05:16,362 --> 00:05:18,914
να κάνουμε τορτίγιας. Ήθελε μάλιστα να μου δώσει μία Βίβλο,

99
00:05:18,914 --> 00:05:24,827
και με πήγε στο διάδρομο για να μου πει σε σπαστά Αγγλικά,

100
00:05:24,827 --> 00:05:29,802
"Η μουσική σου έχει βοηθήσει τόσο πολύ την κόρη μου.

101
00:05:29,802 --> 00:05:33,846
Σ' ευχαριστώ που έμεινες εδώ. Σου είμαστε τόσο ευγνώμονες."

102
00:05:33,846 --> 00:05:37,702
Και σκέφτηκα πως αυτό είναι δίκαιο.

103
00:05:37,702 --> 00:05:41,383
Αυτό είναι.

104
00:05:41,383 --> 00:05:43,997
Δυο μήνες μετά, ήμουν στο Μανχάταν,

105
00:05:43,997 --> 00:05:46,537
έκανα ένα tweet για ένα μέρος να μείνω, και τα μεσάνυχτα,

106
00:05:46,537 --> 00:05:48,441
χτύπησα το κουδούνι κάπου στα Νότιο Ανατολικά,

107
00:05:48,441 --> 00:05:50,907
συνειδητοποιώντας πως δεν το έχω ξανακάνει αυτό μόνη.

108
00:05:50,907 --> 00:05:52,453
Πάντα ήμουν με την μπάντα και το πλήρωμα.

109
00:05:52,453 --> 00:05:56,945
Αυτό δεν κάνουν οι χαζοί ; (Γέλια)

110
00:05:56,945 --> 00:05:59,432
Έτσι δεν σκοτώνονται οι χαζοί;

111
00:05:59,432 --> 00:06:01,498
Και πριν προλάβω να αλλάξω γνώμη, άνοιξε η πόρτα.

112
00:06:01,498 --> 00:06:05,016
Αυτή ήταν καλλιτέχνις. Αυτός οικονομικός μπλόγκερ για το Ρόιτερς,

113
00:06:05,016 --> 00:06:07,330
μου έβαλαν ένα ποτήρι κρασί

114
00:06:07,330 --> 00:06:08,501
μου πρόσφεραν ένα μπάνιο,

115
00:06:08,501 --> 00:06:13,456
και έχω περάσει χιλιάδες νύχτες σαν αυτές και σαν τις προηγούμενες.

116
00:06:13,456 --> 00:06:17,481
Ξαπλώνω συχνά σε καναπέδες ξένων. Και πάνω σε ξένους.

117
00:06:17,481 --> 00:06:20,809
Θεωρώ πως αυτά τα δύο

118
00:06:20,809 --> 00:06:23,097
είναι βασικά το ίδιο πράγμα.

119
00:06:23,097 --> 00:06:25,601
Πέφτεις πάνω στο κοινό

120
00:06:25,601 --> 00:06:27,097
και υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη.

121
00:06:27,097 --> 00:06:29,717
Μια φορά ρώτησα την μπάντα που έπαιζε πριν από εμάς

122
00:06:29,717 --> 00:06:32,240
αν ήθελαν να βγάλουν ένα καπέλο στο πλήθος

123
00:06:32,240 --> 00:06:34,368
ώστε να μαζέψουν μερικά χρήματα, κάτι που έκανα συχνά.

124
00:06:34,368 --> 00:06:36,513
Και όπως συνήθως, η μπάντα ήταν πρόθυμη,

125
00:06:36,513 --> 00:06:38,625
αλλά ήταν ένας τύπος στη μπάντα

126
00:06:38,625 --> 00:06:42,740
μου είπε πως απλά δεν μπορούσε να βγει και να το κάνει.

127
00:06:42,740 --> 00:06:46,728
Ένιωθε πως αν έβγαινε έξω με το καπέλο θα ζητιάνευε.

128
00:06:46,728 --> 00:06:55,410
Και κατανοώ τον φόβο της μορφής "Είναι δίκαιο;" και "Βρες καμιά δουλειά."

129
00:06:55,410 --> 00:06:58,856
Στο μεταξύ, η μπάντα μου γινόταν όλο και μεγαλύτερη.

130
00:06:58,856 --> 00:07:01,130
Υπογράψαμε με μία μεγάλη δισκογραφική.

131
00:07:01,130 --> 00:07:03,891
Η μουσική μας είναι μεταξύ πανκ και καμπαρέ.

132
00:07:03,891 --> 00:07:06,096
Δεν είναι για τον καθένα.

133
00:07:06,096 --> 00:07:09,464
Ναι, ίσως είναι για σένα.

134
00:07:09,464 --> 00:07:13,408
Υπογράψαμε και υπήρχε τόση δουλειά πριν βγει ο επόμενος δίσκος μας.

135
00:07:13,408 --> 00:07:18,740
Και βγαίνει και πουλάει περίπου 25.000 αντίγραφα στις πρώτες εβδομάδες,

136
00:07:18,740 --> 00:07:22,116
και η δισκογραφική το θεωρεί αποτυχία.

137
00:07:22,116 --> 00:07:24,667
Και σκεφτόμουν, "25.000 δεν είναι πολλά;"

138
00:07:24,667 --> 00:07:27,300
Και αυτοί έλεγαν, "Όχι, οι πωλήσεις πέφτουν. Είναι αποτυχία."

139
00:07:27,300 --> 00:07:29,578
Και έφυγαν.

140
00:07:29,578 --> 00:07:32,609
Εκείνη την εποχή, τραγουδούσα και αγκάλιαζα το κοινό μετά από μία συναυλία

141
00:07:32,609 --> 00:07:34,753
και ένας τύπος έρχεται

142
00:07:34,753 --> 00:07:37,025
και μου δίνει ένα χαρτονόμισμα 10 δολαρίων,

143
00:07:37,025 --> 00:07:38,379
και μου λέει,

144
00:07:38,379 --> 00:07:42,137
"Συγνώμη, αντέγραψα το CD σου από ένα φίλο."

145
00:07:42,137 --> 00:07:45,386
(Γέλια)

146
00:07:45,386 --> 00:07:48,851
"Αλλά διαβάζω το μπλογκ σου, ξέρω ότι μισείς την δισκογραφική σου.

147
00:07:48,851 --> 00:07:51,385
Απλά θέλω να πάρεις εσύ τα χρήματα."

148
00:07:51,385 --> 00:07:55,225
Και αυτό άρχισε να συμβαίνει συνεχώς.

149
00:07:55,225 --> 00:07:58,690
Γίνομαι πλέον το καπέλο μετά τις συναυλίες,

150
00:07:58,690 --> 00:08:01,976
αλλά πρέπει να στέκομαι εκεί και να παίρνω τη βοήθεια του κόσμου,

151
00:08:01,976 --> 00:08:04,185
και σε αντίθεση με τον τύπο από την άλλη μπάντα,

152
00:08:04,185 --> 00:08:08,215
έχω εξασκηθεί πολύ στο να στέκομαι εκεί.

153
00:08:08,215 --> 00:08:10,331
Ευχαριστώ.

154
00:08:10,331 --> 00:08:12,482
Και εκείνη τη στιγμή αποφάσισα

155
00:08:12,482 --> 00:08:15,274
πως θα μοιράζω τη μουσική μου δωρεάν

156
00:08:15,274 --> 00:08:17,106
στο Internet όποτε είναι δυνατόν,

157
00:08:17,106 --> 00:08:20,342
όποτε εδώ είναι οι Metallica, το Napster, κακό

158
00:08:20,342 --> 00:08:23,130
εδώ η Amanda Palmer, θα ενθαρρύνω

159
00:08:23,130 --> 00:08:27,479
τα torrents, το κατέβασμα, μοίρασμα, αλλά θα ζητάω βοήθεια,

160
00:08:27,479 --> 00:08:30,999
γιατί το είδα να λειτουργεί στους δρόμους.

161
00:08:30,999 --> 00:08:33,927
Αγωνίστηκα να φύγω από τη δισκογραφική και για τον επόμενο δίσκο

162
00:08:33,927 --> 00:08:36,631
με την νέα μου μπάντα, τους Grand Theft Orchestra,

163
00:08:36,631 --> 00:08:39,359
στράφηκα στην χρηματοδότηση από το πλήθος,

164
00:08:39,359 --> 00:08:43,527
και έπεσα πάνω στις χιλιάδες γνωριμίες που είχα κάνει

165
00:08:43,527 --> 00:08:46,295
και ζήτησα από το πλήθος να με πιάσει.

166
00:08:46,295 --> 00:08:49,343
Ο στόχος ήταν 100.000 δολάρια.

167
00:08:49,343 --> 00:08:52,848
Οι θαυμαστές με στήριξαν με σχεδόν 1.2 εκατομμύριο,

168
00:08:52,848 --> 00:08:56,103
που είναι η μεγαλύτερη χρηματοδότηση από πλήθος μέχρι σήμερα.

169
00:08:56,103 --> 00:09:00,191
(Χειροκρότημα)

170
00:09:00,191 --> 00:09:04,208
Και βλέπετε για πόσο κόσμο μιλάμε.

171
00:09:04,208 --> 00:09:08,239
Είναι περίπου 25.000 άνθρωποι.

172
00:09:08,239 --> 00:09:10,567
Τα ΜΜΕ ρωτούσαν, "Αμάντα,

173
00:09:10,567 --> 00:09:12,941
η μουσική βιομηχανία βουλιάζει κι εσύ ενθαρρύνεις την πειρατεία.

174
00:09:12,941 --> 00:09:14,986
Πως τους έκανες όλους αυτούς να πληρώσουν για μουσική;"

175
00:09:14,986 --> 00:09:20,258
Η πραγματική απάντηση είναι πως δεν τους έκανα να πληρώσουν, τους το ζήτησα.

176
00:09:20,258 --> 00:09:23,387
Και μέσω της πράξης του να ζητήσω,

177
00:09:23,387 --> 00:09:25,836
συνδέθηκα μαζί τους,

178
00:09:25,836 --> 00:09:30,771
και όταν συνδέεσαι μαζί τους, οι άνθρωποι θέλουν να σε βοηθήσουν.

179
00:09:30,771 --> 00:09:34,545
Για πολλούς καλλιτέχνες αυτό είναι αντιφατικό.

180
00:09:34,545 --> 00:09:36,200
Δεν θέλουν να ζητούν πράγματα.

181
00:09:36,200 --> 00:09:42,116
Αλλά το καταλαβαίνω. Δεν είναι εύκολο να ζητάς.

182
00:09:42,116 --> 00:09:44,331
Και πολλοί καλλιτέχνες έχουν πρόβλημα με αυτό.

183
00:09:44,331 --> 00:09:46,572
Το να ζητάς σε κάνει ευάλωτο.

184
00:09:46,572 --> 00:09:50,935
Και δέχομαι πολλή κριτική στο Internet

185
00:09:50,935 --> 00:09:52,782
μετά τη διόγκωση της χρηματοδότησης

186
00:09:52,782 --> 00:09:55,564
για το ότι συνεχίζω της τρελές πρακτικές χρηματοδότησης από το πλήθος,

187
00:09:55,564 --> 00:09:57,983
ειδικά για το ότι ζητάω από μουσικούς

188
00:09:57,983 --> 00:10:00,829
που είναι θαυμαστές αν θέλουν να ανέβουν στη σκηνή

189
00:10:00,829 --> 00:10:04,331
για μερικά τραγούδια με αντάλλαγμα αγάπη , εισιτήρια

190
00:10:04,331 --> 00:10:07,428
και μπίρα Εδώ είναι μία παραποιημένη εικόνα μου

191
00:10:07,428 --> 00:10:10,756
που ανέβηκε σε ένα σάιτ.

192
00:10:10,756 --> 00:10:13,997
Και αυτό με πληγώνει με παρόμοιο τρόπο.

193
00:10:13,997 --> 00:10:16,971
Ο κόσμος να λέει, "Δεν επιτρέπεται πλέον

194
00:10:16,971 --> 00:10:18,735
να ζητάς τέτοιου είδους βοήθεια,"

195
00:10:18,735 --> 00:10:23,303
πραγματικά μου θυμίζει τον κόσμο που φώναζε από το αμάξι "Βρες καμιά δουλειά."

196
00:10:23,303 --> 00:10:27,687
Επειδή δεν ήταν μαζί μας στο πεζοδρόμιο,

197
00:10:27,687 --> 00:10:31,233
και δεν μπορούσαν να δουν τη συναλλαγή

198
00:10:31,233 --> 00:10:33,270
που συνέβαινε με εμένα και το κοινό μου,

199
00:10:33,270 --> 00:10:38,760
μία συναλλαγή τόσο οικεία σε εμάς, και τόσο ξένη σε αυτούς.

200
00:10:38,760 --> 00:10:40,684
Δεν είναι πολύ ασφαλές για δουλειά.

201
00:10:40,684 --> 00:10:43,356
Αυτό είναι το πάρτυ στο Βερολίνο μετά τη συγκέντρωση των χρημάτων.

202
00:10:43,356 --> 00:10:46,837
Στο τέλος της βραδιάς, γδύθηκα και άφησα τον κόσμο να ζωγραφίσει πάνω μου.

203
00:10:46,837 --> 00:10:49,656
Επιτρέψτε μου να σας πω, αν θέλετε να βιώσετε

204
00:10:49,656 --> 00:10:52,735
ένα σπλαχνικό αίσθημα εμπιστοσύνης με τους ξένους,

205
00:10:52,735 --> 00:10:54,837
σας το προτείνω,

206
00:10:54,837 --> 00:10:58,953
ειδικά αν οι ξένοι είναι μεθυσμένοι Γερμανοί.

207
00:10:58,953 --> 00:11:03,595
Είναι μία σύνδεση επιπέδου νίντζα με το κοινό,

208
00:11:03,595 --> 00:11:06,503
αφού αυτό που πραγματικά έλεγα εδώ ήταν

209
00:11:06,503 --> 00:11:09,103
Σας εμπιστεύομαι τόσο πολύ.

210
00:11:09,103 --> 00:11:13,223
Θα έπρεπε; Δείξτε μου.

211
00:11:13,223 --> 00:11:15,069
Στην ανθρώπινη ιστορία,

212
00:11:15,069 --> 00:11:20,411
οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες, ήταν μέρος της κοινωνίας,

213
00:11:20,411 --> 00:11:24,834
συνδαιτυμόνες και όχι δυσπρόσιτοι αστέρες.

214
00:11:24,834 --> 00:11:29,176
Διασημότητα είναι να σε αγαπούν πολλοί από απόσταση,

215
00:11:29,176 --> 00:11:31,199
αλλά το Internet και το περιεχόμενο

216
00:11:31,199 --> 00:11:33,807
που μπορούμε ελεύθερα να μοιραζόμαστε

217
00:11:33,807 --> 00:11:36,744
μας επιστρέφουν στο παρελθόν.

218
00:11:36,744 --> 00:11:40,452
Μιλάμε για λίγους ανθρώπους που σε αγαπούν από κοντά

219
00:11:40,452 --> 00:11:44,939
και για το πως αυτοί είναι αρκετοί.

220
00:11:44,939 --> 00:11:47,154
Πολλοί μπερδεύονται με την ιδέα

221
00:11:47,154 --> 00:11:48,308
του να μην υπάρχει τιμή καταλόγου.

222
00:11:48,308 --> 00:11:51,690
Το βλέπουν σαν απρόβλεπτο ρίσκο, αλλά όλα όσα έχω κάνει,

223
00:11:51,690 --> 00:11:53,874
η χρηματοδότηση, ο δρόμος, τα κουδούνια,

224
00:11:53,874 --> 00:11:56,002
δεν τα βλέπω σαν ρίσκο.

225
00:11:56,002 --> 00:11:57,807
Αλλά σαν εμπιστοσύνη.

226
00:11:57,807 --> 00:12:01,315
Τα εργαλεία στο Internet ώστε να γίνουν οι συναλλαγές

227
00:12:01,315 --> 00:12:04,681
τόσο εύκολες και ενστικτώδεις όσο στο δρόμο,

228
00:12:04,681 --> 00:12:06,603
είναι σχεδόν έτοιμα.

229
00:12:06,603 --> 00:12:10,202
Αλλά ακόμη και τα πιο τέλεια εργαλεία δεν θα μας βοηθήσουν

230
00:12:10,202 --> 00:12:12,670
αν δεν μπορούμε να αντικρίσουμε ο ένας τον άλλο

231
00:12:12,670 --> 00:12:15,478
να πάρουμε και να δώσουμε χωρίς φόβο,

232
00:12:15,478 --> 00:12:18,299
αλλά, το πιο σημαντικό,

233
00:12:18,299 --> 00:12:21,818
να ζητάμε χωρίς ντροπή.

234
00:12:21,818 --> 00:12:24,492
Πέρασα την μουσική μου καριέρα

235
00:12:24,492 --> 00:12:27,506
προσπαθώντας να συναντήσω κόσμο στο διαδίκτυο

236
00:12:27,506 --> 00:12:30,003
όπως μπορούσα και πάνω στο κουτί,

237
00:12:30,003 --> 00:12:33,515
κι έτσι έγραφα και έκανα tweets όχι μόνο για τις ημερομηνίες κάθε συναυλίας

238
00:12:33,515 --> 00:12:37,106
και για τα βίντεο κλιπ αλλά για τη δουλειά και την τέχνη μας

239
00:12:37,106 --> 00:12:41,689
και τους φόβους μας, τα ξενύχτια και τα λάθη μας,

240
00:12:41,689 --> 00:12:43,707
και βλέπουμε ο ένας τον άλλο.

241
00:12:43,707 --> 00:12:47,558
Και όταν στ' αλήθεια βλέπουμε ο ένας τον άλλο,

242
00:12:47,558 --> 00:12:50,410
θέλουμε να βοηθάμε τον άλλο.

243
00:12:50,410 --> 00:12:54,926
Νομίζω πως επικεντρωνόμαστε στην λάθος ερώτηση,

244
00:12:54,926 --> 00:12:58,540
που είναι, "Πως θα κάνουμε το κοινό να πληρώσει για μουσική;"

245
00:12:58,540 --> 00:13:00,988
Τι θα γινόταν όμως, αν αρχίζαμε να ρωτάμε,

246
00:13:00,988 --> 00:13:05,632
"Πως θα επιτρέψουμε στο κοινό να πληρώσει για μουσική;"

247
00:13:05,632 --> 00:13:08,483
Ευχαριστώ.

248
00:13:08,483 --> 00:13:12,483
(Χειροκρότημα)