0:00:06.758,0:00:10.428
Matka z synem wędrują[br]przez bezkresną pustynię.

0:00:10.428,0:00:14.895
Mają na sobie specjalne kombinezony[br]rozpraszające ciepło i odzyskujące wilgoć,

0:00:14.895,0:00:17.693
nie martwią się więc[br]o śmierć z pragnienia.

0:00:17.693,0:00:19.924
Ich lęki są o wiele większe.

0:00:19.924,0:00:22.259
Próbują iść bez rytmu,

0:00:22.259,0:00:26.531
by drgania stóp zlały się z ruchem piasku.

0:00:26.531,0:00:31.174
Wkrótce jednak głośny szum[br]zagłusza odgłosy pustyni.

0:00:31.174,0:00:33.564
Piaskowy kopiec gna w ich kierunku,

0:00:33.564,0:00:37.274
a nienaturalny krok tej dwójki[br]przechodzi w sprint.

0:00:37.274,0:00:39.968
Wspinają się na pobliską kamienną ścianę,

0:00:39.968,0:00:45.090
a czterystumetrowy czerw pustyni[br]wyskakuje z piaskowego podłoża.

0:00:45.090,0:00:48.280
Oto świat "Diuny".

0:00:48.280,0:00:51.803
Akcja powieści Franka Herberta,[br]wydanej w 1965 roku,

0:00:51.803,0:00:54.560
toczy się w dalekiej przyszłości,

0:00:54.560,0:00:58.604
w której gwiazdy są pod rządami wielkiego,[br]ludzkiego imperium feudalnego.

0:00:58.604,0:01:02.149
Średniowieczne odniesienia[br]wykraczają poza sam rząd.

0:01:02.149,0:01:04.221
W przeciwieństwie do większości sci-fi,

0:01:04.221,0:01:07.903
postacie z prozy Herberta dokonały[br]podboju gwiazd bez pomocy komputerów.

0:01:07.903,0:01:10.106
Po starożytnej wojnie z robotami

0:01:10.106,0:01:13.522
ludzkość zabroniła budowy maszyn

0:01:13.522,0:01:16.224
stworzonych na "wzór ludzkiego umysłu".

0:01:16.224,0:01:18.614
Zarządzenie to jednak[br]nie zdławiło ekspansji,

0:01:18.614,0:01:22.414
lecz spowodowało[br]zdumiewające skutki ewolucyjne.

0:01:22.414,0:01:24.767
Ludzie stali się biokomputerami,

0:01:24.767,0:01:28.065
jasnowidzącymi wiedźmami[br]i pilotami kosmicznymi.

0:01:28.065,0:01:30.395
Członkowie tych frakcji,[br]posiadający supermoce,

0:01:30.395,0:01:34.121
są regularnie zatrudniani[br]przez wysokie rody,

0:01:34.121,0:01:39.081
walczące o władzę[br]i planetarne zdobycze terytorialne.

0:01:39.081,0:01:44.332
Prawie wszystkie supermoce ludzkie[br]zależą od jednego cennego zasobu,

0:01:44.332,0:01:45.792
tak zwanej przyprawy.

0:01:45.792,0:01:51.578
Mistyczna roślina, znana też jako melanż,[br]jest kluczowa dla podróży kosmicznych,

0:01:51.578,0:01:54.458
co czyni ją podstawą[br]galaktycznej gospodarki.

0:01:54.458,0:01:57.925
Rośnie jedynie[br]na pustynnej planecie Arrakis,

0:01:57.925,0:02:01.546
miejscu wrogim i niegościnnym,[br]którego rdzenni mieszkańcy

0:02:01.546,0:02:04.634
od dawna buntują się przeciwko Imperium.

0:02:04.634,0:02:08.599
Arrakis, nazywana też Diuną,[br]jest miejscem akcji powieści Herberta,

0:02:08.599,0:02:12.769
a jej bohaterem jest Paul z rodu Atrydów.

0:02:12.769,0:02:16.773
Na początku ród Paula[br]zaczyna panować nad Diuną.

0:02:16.773,0:02:20.337
Posunięcie to jest częścią misternego[br]planu zaprzysięgłych wrogów Atrydów,

0:02:20.337,0:02:23.792
sadystycznych poganiaczy niewolników,[br]rodu Harkonnenów.

0:02:23.792,0:02:28.893
Konflikt między dwoma rodami[br]niweczy delikatną równowagę na Arrakis.

0:02:28.893,0:02:33.003
Wkrótce Paul zostaje wrzucony[br]w sam środek rewolucji na planecie,

0:02:33.003,0:02:36.946
i musi udowodnić,[br]że jest w stanie przewodzić,

0:02:36.946,0:02:39.679
a jednocześnie przetrwać[br]we wrogim, pustynnym świecie.

0:02:39.679,0:02:43.129
Arrakis to jednak nie tylko[br]nieskończony ocean piasku.

0:02:43.129,0:02:45.559
Herbert był zapalonym ekologiem

0:02:45.559,0:02:49.507
i pięć lat zajęło mu stworzenie[br]złożonego ekosystemu Diuny.

0:02:49.507,0:02:52.886
Planetę przecinają pasy klimatyczne[br]i tunele wiatrowe,

0:02:52.886,0:02:55.476
którym zawdzięcza skalistą topografię.

0:02:55.476,0:02:58.344
Różne strefy umiarkowane[br]wytwarzają rozmaitą florę pustynną.

0:02:58.344,0:03:01.924
Prawie każda część ekosystemu Diuny[br]współpracuje ze sobą,

0:03:01.924,0:03:04.997
by stworzyć kluczowy[br]zasób eksportowy planety.

0:03:04.997,0:03:10.526
Częścią świata przedstawionego Herberta[br]jest też bogata sieć religii i filozofii.

0:03:10.526,0:03:14.046
Matka Paula, Jessika,[br]jest członkinią Bene Gesserit,

0:03:14.046,0:03:17.181
starożytnego kultu jasnowidzek[br]wspomagających się przyprawą.

0:03:17.181,0:03:20.330
Bene Gesserit bywają nazywane wiedźmami[br]z uwagi na tajemnicze moce,

0:03:20.330,0:03:24.293
i od tysiącleci działają[br]jako szare eminencje,

0:03:24.293,0:03:28.121
próbując wyprowadzić społeczeństwo[br]w stronę oświecenia.

0:03:28.121,0:03:30.601
Równie starożytni są mentaci,

0:03:30.601,0:03:34.778
czyli ludzie-komputery,[br]mogący przetwarzać ogromne ilości danych.

0:03:34.778,0:03:37.549
Mentaci to ostoja logiki i rozumu,

0:03:37.549,0:03:40.003
a wyniki ich pracy[br]to nie są zwykłe obliczenia,

0:03:40.003,0:03:44.070
lecz strumienie nieustannie[br]zmieniających się możliwości.

0:03:44.070,0:03:48.431
Najważniejszą jednak grupą[br]w "Diunie" są Fremeni.

0:03:48.431,0:03:53.255
To rdzenny lud Arrakis,[br]strzegący wielu tajemnic planety.

0:03:53.255,0:03:56.785
Podróż Paula zabiera go w głąb[br]elitarnego braterstwa Fremenów,

0:03:56.785,0:03:58.954
gdzie musi udowodnić,[br]że jest godny zaufania,

0:03:58.954,0:04:02.036
podejmując się coraz to bardziej[br]śmiertelnych wyzwań.

0:04:02.036,0:04:05.417
Wszystkie frakcje mają rozległe [br]historie przebijające się przez treść,

0:04:05.417,0:04:09.886
a Herbert wciela też taki sam [br]model w strukturę książki.

0:04:09.886,0:04:13.286
Każdy rozdział zaczyna się cytatem[br]z przyszłego podręcznika historii,

0:04:13.286,0:04:16.776
odwołując się do mających się [br]rozegrać wydarzeń.

0:04:16.776,0:04:20.068
Książka zawiera też dodatki[br]na temat uniwersum,

0:04:20.068,0:04:22.636
a w nich szczegóły historii Imperium

0:04:22.636,0:04:27.475
i słowniczek z terminami, takimi jak[br]"gom dżabar" czy "szej-hulud".

0:04:27.475,0:04:33.515
Epicka opowieść o Diunie to[br]sześciotomowa saga trwająca tysiąclecia.

0:04:33.515,0:04:36.945
Lecz każda opowieść o przyszłości Arrakis[br]zaczyna się w ten sam sposób.

0:04:36.945,0:04:41.110
Paul przemierza niebezpieczną[br]i wymagającą ścieżkę,

0:04:41.110,0:04:46.091
zawsze na skraju bycia pochłoniętym[br]przez nadchodzącą burzę.