1
00:00:00,876 --> 00:00:02,665
Ben sanat okulundayken,

2
00:00:02,665 --> 00:00:04,084
Ellerimde bir titreme ortaya çıktı

3
00:00:04,084 --> 00:00:07,116
ve çizebildiğim en düz çizgi böyleydi.

4
00:00:07,116 --> 00:00:09,767
Sonradan anladım ki, bu aslında bazı şeyler için iyiydi:

5
00:00:09,767 --> 00:00:12,956
bir kutu boyayı karıştırmak ya da bir Polaroid'i sallamak gibi,

6
00:00:12,956 --> 00:00:15,654
ama aynı zamanda gerçek bir kıyametti.

7
00:00:15,654 --> 00:00:19,110
Ressam olma hayalimin yıkılışıydı bu.

8
00:00:19,110 --> 00:00:21,421
Titreme daha da ilerledi, gerçekten,

9
00:00:21,421 --> 00:00:23,955
odaklanmış noktalama uğraşı,

10
00:00:23,955 --> 00:00:26,450
yıllar boyunca küçük küçük noktalar yapmak

11
00:00:26,450 --> 00:00:29,158
ve sonunda bu noktalar mükemmel yuvarlaklardan

12
00:00:29,158 --> 00:00:33,130
iribaşlara dönüşmeye başladılar, titreme yüzünden.

13
00:00:33,253 --> 00:00:36,325
Telafi edebilmek için kalemi daha sıkı tutmaya başladım

14
00:00:36,325 --> 00:00:38,325
ve bu titremeyi daha da kötüleştirdi,

15
00:00:38,325 --> 00:00:40,617
bu sebeple kalemi daha da sıkı tutmaya başladım.

16
00:00:40,617 --> 00:00:42,908
Bu hain döngü sancı ve eklem sorunlarına

17
00:00:42,908 --> 00:00:44,575
sebep olarak son buldu.

18
00:00:44,575 --> 00:00:47,217
Hiçbir şey tutamaz hale geldim.

19
00:00:47,279 --> 00:00:50,386
Yıllarımı sanat için harcadıktan sonra,

20
00:00:50,386 --> 00:00:54,601
sanat okulunu bıraktım ve ardından da sanatı.

21
00:00:54,985 --> 00:00:57,815
Ama birkaç yıl geçtikten sonra sanattan uzak kalamadığımı fark ettim

22
00:00:58,116 --> 00:00:59,950
ve titreme için bir nöroloğa gitmeye karar verdim

23
00:00:59,950 --> 00:01:03,241
ve öğrendim ki kalıcı sinir hasarına sahipmişim.

24
00:01:03,241 --> 00:01:05,325
Doktor yamuk yumuk çizgime baktı

25
00:01:05,325 --> 00:01:08,932
ve dedi ki; "Neden titremeyi kabullenmiyorsun?"

26
00:01:08,932 --> 00:01:11,542
Ben de öyle yaptım. Eve gittim, bir kalem aldım

27
00:01:11,542 --> 00:01:13,450
ve elimin titremesine izin vermeye başladım.

28
00:01:13,450 --> 00:01:15,544
Tüm bu karalama resimleri yapıyordum.

29
00:01:15,544 --> 00:01:17,374
Bu hayranı olduğum nihai sanata benzemese de

30
00:01:17,374 --> 00:01:21,030
gerçekten harika hissettim.

31
00:01:21,030 --> 00:01:23,509
Daha da önemlisi, titremeyi kabul ettikten sonra,

32
00:01:23,509 --> 00:01:25,884
hala sanat yapabildiğimi fark ettim.

33
00:01:25,884 --> 00:01:27,154
İstediğim sanatı yapabilmek için

34
00:01:27,154 --> 00:01:29,507
sadece farklı bir yaklaşıma ihtiyacım vardı.

35
00:01:29,507 --> 00:01:32,347
Hala noktalamanın parçalı doğasından hoşlanıyorum,

36
00:01:32,347 --> 00:01:34,176
o küçük noktaların bir bütünlük oluşturmak için

37
00:01:34,176 --> 00:01:36,157
bir araya gelişlerini görmek...

38
00:01:36,157 --> 00:01:39,108
Bu sebeple resimleri parçalamanın başka yollarını denemeye başladım,

39
00:01:39,108 --> 00:01:41,286
titremenin işimi etkilemeyeceği yolları.

40
00:01:41,286 --> 00:01:45,763
Örneğin, ayağımı boyaya daldırıp tuval üzerinde yürümek

41
00:01:45,763 --> 00:01:49,461
ya da dörde ikiliklerden oluşmuş 3 boyutlu bir yapıyı

42
00:01:49,461 --> 00:01:54,924
kaynak tabancası ile yakarak 2 boyutlu bir resim oluşturmak gibi.

43
00:01:54,924 --> 00:01:58,268
Keşfettim ki; eğer daha büyük boyutlarda ve büyük malzemelerle çalışırsam

44
00:01:58,268 --> 00:02:00,676
elim çok ağrımayacak.

45
00:02:00,676 --> 00:02:04,276
Ve sanata tek bir yaklaşımdan bakarken,

46
00:02:04,276 --> 00:02:06,527
sanatsal ufkumu tamamen değiştiren

47
00:02:06,527 --> 00:02:10,228
bir yaratıcılık yaklaşımına ulaştım.

48
00:02:10,228 --> 00:02:12,148
Bu, bir engeli kabullenmenin yaratıcılığı ilerleteceği

49
00:02:12,148 --> 00:02:17,620
fikriyle ilk karşılaşmam oldu.

50
00:02:17,620 --> 00:02:20,036
O zamanlar okulu bitirmek üzereydim,

51
00:02:20,036 --> 00:02:23,644
gerçek bir iş bulup yeni sanat malzemeleri almak için heyecanlıydım.

52
00:02:23,644 --> 00:02:27,405
Şu korkunç küçük araç gereç setine sahiptim. Hissettim ki;

53
00:02:27,405 --> 00:02:29,515
bir sanatçının sahip olması gereken aletlerle

54
00:02:29,515 --> 00:02:32,047
çok daha fazlasını yapabilirim.

55
00:02:32,047 --> 00:02:34,252
Aslında standart bir makasım bile yoktu.

56
00:02:34,252 --> 00:02:36,764
Çalıştığım ofisten çalana kadar sadece şu

57
00:02:36,764 --> 00:02:39,012
metal makasa sahiptim.

58
00:02:39,012 --> 00:02:41,944
Okuldan mezun oldum, iş buldum, maaşım oldu,

59
00:02:41,944 --> 00:02:43,598
sanat mağazasına gittim

60
00:02:43,598 --> 00:02:46,712
ve malzeme almak için çıldırdım.

61
00:02:46,712 --> 00:02:48,340
Ardından eve döndüğümde, oturdum

62
00:02:48,340 --> 00:02:51,448
ve kendimi tamamen yeni bir şey yaratmak için

63
00:02:51,448 --> 00:02:54,212
hazırladım.

64
00:02:54,212 --> 00:02:58,636
Fakat saatlerce oturmama rağmen aklıma hiç bir şey gelmedi.

65
00:02:58,636 --> 00:03:01,183
Sonraki ve daha sonraki gün de aynıydı,

66
00:03:01,183 --> 00:03:04,872
çabucak yaratıcı durgunluğa düştüm.

67
00:03:04,872 --> 00:03:09,120
Uzun bir zamandır karanlık bir yerdeydim, yaratamadığım bir yer

68
00:03:09,120 --> 00:03:11,694
ve bu hiç mantıklı değildi, çünkü sonunda sanatımı destekleyebilecek durumdaydım

69
00:03:11,694 --> 00:03:16,068
ama yine de aklım tamamen boştu.

70
00:03:16,068 --> 00:03:18,280
Ancak karanlıkta aranırken fark ettim ki,

71
00:03:18,280 --> 00:03:21,808
daha önce sahip olmadığım seçenekler yüzünden

72
00:03:21,808 --> 00:03:24,376
felç olmuştum.

73
00:03:24,376 --> 00:03:28,099
İşte tam o an yeniden gergin ellerimi düşünmeye başladım.

74
00:03:28,099 --> 00:03:30,816
"Titremeyi kabullen."

75
00:03:30,816 --> 00:03:33,492
Ve anladım ki; eğer yaratıcılığımı geri istiyorsam,

76
00:03:33,492 --> 00:03:37,256
farklı şeyler yapmak için kendimi zorlamaktan vazgeçip

77
00:03:37,256 --> 00:03:39,972
eskiye geri dönmeliyim.

78
00:03:39,972 --> 00:03:42,058
Merak ettim, sınırlamalara bakarak daha yaratıcı

79
00:03:42,058 --> 00:03:44,956
olmak mümkün mü?

80
00:03:44,956 --> 00:03:50,137
Sadece bir dolarlık malzemeler ile bir şeyler yaratabilir miyim?

81
00:03:50,137 --> 00:03:52,410
Bu noktada, akşamlarımın çoğunu --

82
00:03:52,410 --> 00:03:55,183
sanırım hala akşamlarımın çoğunu Starbucks'ta geçiriyorum --

83
00:03:55,183 --> 00:03:58,391
ama biliyorum ki istiyorsanız fazladan bir bardak alabilirsiniz,

84
00:03:58,391 --> 00:04:00,784
ben de 50 tane istemeye karar verdim.

85
00:04:00,784 --> 00:04:02,567
Şaşırtıcı biçimde, hepsini hemen verdiler,

86
00:04:02,567 --> 00:04:04,555
ve yanımdaki birkaç kalemle,

87
00:04:04,555 --> 00:04:07,735
sadece 80 cent'e bu projeyi yaptım.

88
00:04:07,735 --> 00:04:10,271
Bu benim için tam bir aydınlanma anı oldu:

89
00:04:10,271 --> 00:04:13,151
eğer limitsiz olmak istiyorsanız

90
00:04:13,151 --> 00:04:16,199
önce limitli olmalısınız.

91
00:04:16,199 --> 00:04:18,207
Bu limitli düşünme yaklaşımını benimsedim ve

92
00:04:18,207 --> 00:04:20,110
tuvalime taşıdım ve düşündüm ki, tuvale resim yapmak yerine

93
00:04:20,110 --> 00:04:23,439
sadece göğsüme resim yapsam ne olur?

94
00:04:23,439 --> 00:04:26,023
30 resim boyadım, tek seferde bir tabaka şeklinde,

95
00:04:26,023 --> 00:04:27,223
her biri diğerinin üstüne,

96
00:04:27,223 --> 00:04:31,723
her resim hayatımdaki bir etkiyi temsil edecek biçimde.

97
00:04:31,723 --> 00:04:34,375
Ya da bir fırça ile resim yapmak yerine

98
00:04:34,375 --> 00:04:37,127
sadece karate vuruşları ile resim yapmak? (Kahkaha)

99
00:04:37,127 --> 00:04:38,603
Ellerimi boyaya batırdım

100
00:04:38,603 --> 00:04:40,023
ve tuvale saldırdım,

101
00:04:40,023 --> 00:04:42,732
o kadar sert vurmuşum ki küçük parmağımı yaraladım

102
00:04:42,732 --> 00:04:45,664
bu yüzden birkaç hafta dümdüz durdu.

103
00:04:45,664 --> 00:04:49,027
(Kahkaha)(Alkış)

104
00:04:49,027 --> 00:04:53,232
Ya da, sanat içeriği yaratmak için

105
00:04:53,232 --> 00:04:55,165
kendime bel bağlamak yerine

106
00:04:55,165 --> 00:04:57,817
diğer insanlara dayansam?

107
00:04:57,817 --> 00:05:00,608
Bunun için, 6 gün boyunca bir web kamerasının önünde yaşadım.

108
00:05:00,608 --> 00:05:03,248
Yerde uyudum ve hazır yemek yedim

109
00:05:03,248 --> 00:05:05,553
ve insanlardan beni aramalarını ve bana hayat değiştiren bir anın

110
00:05:05,553 --> 00:05:08,236
hikayesini anlatmalarını istedim.

111
00:05:08,236 --> 00:05:10,688
Hikayeleri ben onları tuvale

112
00:05:10,688 --> 00:05:14,200
yazarken sanata dönüştü.

113
00:05:14,200 --> 00:05:18,665
(Alkış)

114
00:05:18,665 --> 00:05:23,161
Ya da sergilemek için sanat yapmak yerine

115
00:05:23,161 --> 00:05:25,424
onu yok etmem gerekseydi?

116
00:05:25,424 --> 00:05:27,696
Bu en son sınırlama gibi göründü,

117
00:05:27,696 --> 00:05:30,188
sanatsız bir sanatçı olmak.

118
00:05:30,188 --> 00:05:32,736
Bu yok etme fikri bir yıl süren "Güle güle Sanat" adını verdiğim

119
00:05:32,736 --> 00:05:34,089
bir projeye dönüştü,

120
00:05:34,089 --> 00:05:38,785
her bir sanat öğesinin yapıldıktan sonra yok edildiği bir proje.

121
00:05:38,785 --> 00:05:40,276
"Goodbye Art"ın (Güle Güle Sanat) başlangıcında

122
00:05:40,276 --> 00:05:43,003
zorla yok etmeye odaklandım, örneğin bunun gibi:

123
00:05:43,003 --> 00:05:45,808
Jimi Hendrix'in 7000 kibrit çöpü ile yapılmış resmi.

124
00:05:45,808 --> 00:05:46,974
(Kahkaha)

125
00:05:46,974 --> 00:05:50,163
Sonra projeyi doğal olarak yok edilmiş sanat yapımına açtım.

126
00:05:50,163 --> 00:05:52,776
Geçici malzemeler aradım,

127
00:05:52,776 --> 00:05:54,950
yiyecek püskürtmek gibi --

128
00:05:54,950 --> 00:05:59,012
(Kahkaha)

129
00:05:59,012 --> 00:06:02,225
kaldırım tebeşiri

130
00:06:02,225 --> 00:06:06,761
ve hatta donmuş şarap.

131
00:06:06,761 --> 00:06:08,822
Son yok etme iterasyonu

132
00:06:08,822 --> 00:06:12,865
gerçekte var olmayan bir şeyi üretmeye çalışmak üzerineydi.

133
00:06:12,865 --> 00:06:16,208
Bir masa üzerine mumlar hazırladım, yaktım ve üfleyerek söndürdüm,

134
00:06:16,208 --> 00:06:19,848
bu süreci aynı mumlar ile defalarca tekrar ettim,

135
00:06:19,848 --> 00:06:23,761
ardından videoları büyük resme montajladım.

136
00:06:23,761 --> 00:06:28,280
Son resim fiziksel bir bütün olarak görülebilir değildi.

137
00:06:28,280 --> 00:06:32,122
Var olmadan önce yok edilmişti.

138
00:06:32,122 --> 00:06:34,608
"Goodbye Art" serisi süresince

139
00:06:34,608 --> 00:06:37,440
23 farklı parça yarattım,

140
00:06:37,440 --> 00:06:40,752
fiziksel olarak sergileyecek hiçbir şey bırakmadan.

141
00:06:40,752 --> 00:06:43,176
En büyük sınırlama olarak düşündüğüm şey

142
00:06:43,176 --> 00:06:46,104
aslında en büyük özgürlük oldu,

143
00:06:46,104 --> 00:06:48,307
her yeni bir şey yarattığımda,

144
00:06:48,307 --> 00:06:50,319
yok ediş beni yenilenmiş ve yeni bir projeye başlamaya

145
00:06:50,319 --> 00:06:54,604
hazır hissettiğim tarafsız bölgeye geri getirdi.

146
00:06:54,604 --> 00:06:56,960
Bu bir gecede olmadı.

147
00:06:56,960 --> 00:06:59,011
Projelerimin bir türlü gelişemediği zamanlar oldu,

148
00:06:59,011 --> 00:07:01,800
hatta daha da kötüsü çok uzun zaman harcadıktan sonra

149
00:07:01,800 --> 00:07:04,312
utandırıcı resimlerin ortaya çıktığı zamanlar oldu.

150
00:07:04,312 --> 00:07:07,032
Ancak projeye kararlılıkla bağlandığım için devam ettim,

151
00:07:07,032 --> 00:07:09,043
ve bu projeden gerçekten şaşırtıcı bir şey ortaya çıktı.

152
00:07:09,043 --> 00:07:12,009
Her bir projeyi yok ederken,

153
00:07:12,009 --> 00:07:14,841
umursamamayı öğrendim.

154
00:07:14,841 --> 00:07:18,352
Çıktıları, başarısızlıkları

155
00:07:18,352 --> 00:07:20,875
ve kusurları umursamamayı.

156
00:07:20,875 --> 00:07:23,304
Bu sayede, sanat yapmanın bir yolunu buldum,

157
00:07:23,304 --> 00:07:27,529
kendiliğinden gerçekleşen ve sonuçlardan bağımsız.

158
00:07:27,529 --> 00:07:29,558
Kendimi sabit yaratma durumunda buldum,

159
00:07:29,558 --> 00:07:32,056
sadece bir sonraki adımı düşünen

160
00:07:32,056 --> 00:07:34,952
ve her zamankinden daha fazla fikir üreten bir durumda.

161
00:07:34,952 --> 00:07:37,437
Sanattan uzak geçen üç yılımı düşündüğümde,

162
00:07:37,437 --> 00:07:40,688
hayallerimden uzakta, hayatı akışına bırakmış halim,

163
00:07:40,688 --> 00:07:44,440
hayallerime devam etmek için farklı bir yol bulmaya çalışmak yerine

164
00:07:44,440 --> 00:07:47,640
sadece bıraktım, vazgeçtim.

165
00:07:47,640 --> 00:07:51,256
Eğer titremeyi kabullenmeseydim ne olurdu?

166
00:07:51,256 --> 00:07:52,453
Çünkü titremeyi kabullenmek benim için

167
00:07:52,453 --> 00:07:55,093
sadece sanatla ve sanat yetenekleriyle ilgili değildi.

168
00:07:55,093 --> 00:07:59,528
Bu benim için hayatla ve yaşam becerileriyle ilgili olup çıktı.

169
00:07:59,528 --> 00:08:02,039
Çünkü en nihayetinde, yaptığımız çoğu şey

170
00:08:02,039 --> 00:08:07,611
burada, kutunun içinde, sınırlı kaynaklarla oluyor.

171
00:08:07,611 --> 00:08:11,280
Engellerimizin sınırları dahilinde yaratıcı olmayı öğrenmek

172
00:08:11,280 --> 00:08:15,359
kendimizi değiştirmek için en güzel umudumuz

173
00:08:15,359 --> 00:08:19,224
ve, sonuç olarak, dünyamızı değiştirmek için.

174
00:08:19,224 --> 00:08:23,392
Engellere bir yaratıcılık kaynağı olarak bakmak

175
00:08:23,392 --> 00:08:26,248
benim hayatımın akışını değiştirdi.

176
00:08:26,248 --> 00:08:27,939
Şimdi, ne zaman bir engelle karşılaşsam

177
00:08:27,939 --> 00:08:31,048
ya da kendimi yaratıcı olarak ezik hissetsem

178
00:08:31,048 --> 00:08:32,602
bazen hala zorlanıyorum,

179
00:08:32,602 --> 00:08:34,696
ama süreçle yüzleşmeye devam ediyorum

180
00:08:34,696 --> 00:08:38,193
ve kendime olasılıkları hatırlatmaya çalışıyorum,

181
00:08:38,193 --> 00:08:42,788
mesela yüzlerce gerçek, canlı solucan ile bir resim oluşturmak,

182
00:08:42,788 --> 00:08:47,175
raptiye ile bir muza dövme yapmak

183
00:08:47,175 --> 00:08:53,198
ya da hamburger yağı ile bir resim yapmak.

184
00:08:53,198 --> 00:08:55,052
(Kahkaha)

185
00:08:55,052 --> 00:08:56,659
En son isteklerimden biri

186
00:08:56,659 --> 00:09:00,103
öğrendiğim yaratıcılık huylarını başkalarının tekrar edebileceği

187
00:09:00,103 --> 00:09:03,287
şeylere tercüme etmek.

188
00:09:03,287 --> 00:09:07,144
Engeller belki de yaratıcılık bulmak için çok garip

189
00:09:07,144 --> 00:09:10,538
yerler; ama muhtemelen

190
00:09:10,538 --> 00:09:14,208
kendimizi tekerlek izlerinden çıkarmak,

191
00:09:14,208 --> 00:09:18,111
kategorileri yeniden düşünmek ve meydan okumaları kabul etmek için harika yollar.

192
00:09:18,111 --> 00:09:21,970
Ve birbirimize günü yaşamayı söylemek yerine,

193
00:09:21,970 --> 00:09:25,933
belki kendimize her gün

194
00:09:25,933 --> 00:09:28,447
engelleri yaşamayı hatırlatabiliriz.

195
00:09:28,447 --> 00:09:29,914
Teşekkür ederim.

196
00:09:29,914 --> 00:09:35,191
(Alkış)