WEBVTT
00:00:00.000 --> 00:00:02.000
Toen ik op de kunstacademie zat
00:00:02.000 --> 00:00:04.000
kreeg ik een tremor in mijn hand.
00:00:04.000 --> 00:00:07.000
De meest rechte lijn die ik kon tekenen, was dit.
00:00:07.000 --> 00:00:09.000
Achteraf was het juist goed voor sommige dingen,
00:00:09.000 --> 00:00:12.000
zoals een verfblik mixen of een Polaroid drogen,
00:00:12.000 --> 00:00:15.000
maar op het moment zelf stortte mijn wereld in.
00:00:15.000 --> 00:00:19.000
Dit was de verwoesting van
mijn droom om kunstenaar te worden.
NOTE Paragraph
00:00:19.000 --> 00:00:21.000
Mijn getril ontwikkelde zich vanuit
00:00:21.000 --> 00:00:23.000
een verwoed najagen van pointillisme,
00:00:23.000 --> 00:00:26.000
jarenlang piepkleine stipjes zetten.
00:00:26.000 --> 00:00:29.000
Uiteindelijk werden deze, eerst perfect ronde, stipjes
00:00:29.000 --> 00:00:33.000
meer kikkervisvormig door het getril.
00:00:33.000 --> 00:00:35.000
Ter compensatie hield ik mijn pen steviger vast,
00:00:35.000 --> 00:00:38.000
wat het getril verergerde,
00:00:38.000 --> 00:00:40.000
dus hield ik hem nog steviger vast.
00:00:40.000 --> 00:00:42.000
Dit werd een vicieuze cirkel die uiteindelijk
00:00:42.000 --> 00:00:44.000
zo veel pijn en gewrichtsproblemen veroorzaakte,
00:00:44.000 --> 00:00:47.000
dat ik nauwelijks nog iets kon vasthouden.
00:00:47.000 --> 00:00:50.000
Na mijn hele leven kunst te willen maken,
00:00:50.000 --> 00:00:55.000
verliet ik de kunstacademie en
daarna verliet ik de kunst helemaal.
NOTE Paragraph
00:00:55.000 --> 00:00:57.000
Maar na een paar jaar kon ik
gewoon niet wegblijven van kunst.
00:00:57.000 --> 00:00:59.000
Ik besloot naar een neuroloog
te gaan met mijn getril.
00:00:59.000 --> 00:01:02.000
Daar ontdekte ik dat ik
blijvende zenuwbeschadiging had.
00:01:02.000 --> 00:01:05.000
Hij wierp één blik op mijn bibberlijntje
00:01:05.000 --> 00:01:08.000
en zei: „Maar waarom omarm je het getril niet gewoon?”
NOTE Paragraph
00:01:08.000 --> 00:01:11.000
Dus dat deed ik. Ik ging naar huis, pakte een potlood
00:01:11.000 --> 00:01:13.000
en begon gewoon mijn hand maar te laten trillen.
00:01:13.000 --> 00:01:15.000
Ik maakte al deze bibberplaatjes.
00:01:15.000 --> 00:01:17.000
En, al was het niet het soort kunst
00:01:17.000 --> 00:01:21.000
waar mijn uiteindelijke passie
lag, het voelde geweldig.
00:01:21.000 --> 00:01:23.000
En, belangrijker, toen ik eenmaal het getril omarmd had,
00:01:23.000 --> 00:01:25.000
realiseerde ik me dat ik nog steeds kunst kon maken.
00:01:25.000 --> 00:01:27.000
Ik moest gewoon een andere aanpak vinden
00:01:27.000 --> 00:01:29.000
om de kunst te maken die ik wilde maken.
NOTE Paragraph
00:01:29.000 --> 00:01:32.000
Ik hield nog steeds van
de fragmentatie van het pointillisme,
00:01:32.000 --> 00:01:34.000
om deze piepkleine stipjes
te zien samenkomen
00:01:34.000 --> 00:01:36.000
tot een samengesteld geheel.
00:01:36.000 --> 00:01:39.000
Dus begon ik te experimenteren met
andere beeldfragmentatie-technieken,
00:01:39.000 --> 00:01:41.000
waar het getril het werk niet zou beïnvloeden,
00:01:41.000 --> 00:01:45.000
zoals mijn voeten in verf dopen
en op een doek lopen
00:01:45.000 --> 00:01:49.000
of in een 3D-balkenstructuur
00:01:49.000 --> 00:01:54.000
een 2D-beeld te maken door het
met een gasbrander te bewerken.
00:01:54.000 --> 00:01:58.000
Ik ontdekte dat, als ik op grotere schaal
en met grotere materialen werkte,
00:01:58.000 --> 00:02:00.000
mijn hand geen pijn deed.
00:02:00.000 --> 00:02:04.000
Eerst had ik kunst op slechts
één manier benaderd,
00:02:04.000 --> 00:02:06.000
nu benaderde ik creativiteit zo
00:02:06.000 --> 00:02:10.000
dat mijn artistieke horizon volledig veranderde.
00:02:10.000 --> 00:02:12.000
Dit was mijn eerste aanraking met het idee
00:02:12.000 --> 00:02:17.000
dat een beperking omarmen
zowaar creativiteit kon voortbrengen.
NOTE Paragraph
00:02:17.000 --> 00:02:20.000
Destijds rondde ik mijn opleiding af,
00:02:20.000 --> 00:02:23.000
enthousiast over een echte baan, om
eindelijk nieuw materiaal te kunnen betalen.
00:02:23.000 --> 00:02:27.000
Ik had maar verschrikkelijk
weinig gereedschap, en dacht
00:02:27.000 --> 00:02:29.000
dat ik zoveel meer kon doen met het materiaal
00:02:29.000 --> 00:02:32.000
dat je als kunstenaar, dacht ik,
hoorde te hebben.
00:02:32.000 --> 00:02:34.000
Ik had niet eens een gewone schaar.
00:02:34.000 --> 00:02:36.000
Ik gebruikte een blikschaar, totdat ik
bij mijn bijbaantje een schaar pikte.
00:02:36.000 --> 00:02:39.000
Ik gebruikte een blikschaar, totdat ik
bij mijn bijbaantje een schaar pikte.
NOTE Paragraph
00:02:39.000 --> 00:02:41.000
Dus ik verliet school,
kreeg een baan en salaris
00:02:41.000 --> 00:02:43.000
en ging naar de kunstmaterialenhandel
00:02:43.000 --> 00:02:46.000
en sloeg als een bezetene in.
00:02:46.000 --> 00:02:48.000
En toen ik thuiskwam, ging ik zitten
00:02:48.000 --> 00:02:51.000
en nam me voor echt iets
enorm vernieuwends te creëren.
00:02:51.000 --> 00:02:54.000
en nam me voor echt iets
enorm vernieuwends te creëren.
00:02:54.000 --> 00:02:58.000
Urenlang zat ik daar,
maar er kwam niets in me op.
00:02:58.000 --> 00:03:01.000
Hetzelfde gebeurde
de volgende dag, en die daarop.
00:03:01.000 --> 00:03:04.000
Ik verviel algauw in een creatieve dip.
00:03:04.000 --> 00:03:09.000
Het zag er lange tijd somber uit,
ik was niet in staat om te creëren.
00:03:09.000 --> 00:03:11.000
Dat was helemaal niet logisch,
want ik was eindelijk in staat
00:03:11.000 --> 00:03:16.000
om mijn kunst te financieren,
maar ik had geen inspiratie.
NOTE Paragraph
00:03:16.000 --> 00:03:18.000
Speurend in mijn somberheid,
00:03:18.000 --> 00:03:21.000
realiseerde ik me dat ik verlamd was door alle keuzes
00:03:21.000 --> 00:03:24.000
die ik nooit had gehad.
00:03:24.000 --> 00:03:28.000
En toen dacht ik terug aan mijn trillende handen.
00:03:28.000 --> 00:03:30.000
Omarm het getril.
00:03:30.000 --> 00:03:33.000
En ik realiseerde me dat,
als ik mijn creativiteit ooit terugwilde,
00:03:33.000 --> 00:03:37.000
ik moest ophouden zo hard
buiten de box te willen denken
00:03:37.000 --> 00:03:39.000
en er weer in te gaan.
NOTE Paragraph
00:03:39.000 --> 00:03:42.000
Ik vroeg me af of je dan creatiever kon worden
00:03:42.000 --> 00:03:44.000
door naar beperkingen te zoeken.
00:03:44.000 --> 00:03:50.000
Wat als ik alleen maar kon creëren
met een euro aan materiaal?
00:03:50.000 --> 00:03:52.000
Destijds bracht ik een hoop
van mijn avonden door in --
00:03:52.000 --> 00:03:55.000
nu ja, eigenlijk breng ik nog steeds
veel avonden door in Starbucks.
00:03:55.000 --> 00:03:58.000
Ik weet dat je een extra beker
kunt vragen als je dat wilt,
00:03:58.000 --> 00:04:00.000
dus ik vroeg er 50.
00:04:00.000 --> 00:04:02.000
Verrassend genoeg, gaven ze die gewoon.
00:04:02.000 --> 00:04:04.000
Met een paar potloden die ik al had,
00:04:04.000 --> 00:04:07.000
heb ik dit project voor maar 80 cent gemaakt.
00:04:07.000 --> 00:04:10.000
Dat was echt een verhelderend moment voor me:
00:04:10.000 --> 00:04:13.000
dat we eerst begrensd moeten zijn
00:04:13.000 --> 00:04:16.000
om grenzeloos te kunnen worden.
NOTE Paragraph
00:04:16.000 --> 00:04:18.000
Ik benaderde mijn doek vanuit dezelfde gedachte:
00:04:18.000 --> 00:04:20.000
„Hoe zou het zijn, als ik in plaats van
00:04:20.000 --> 00:04:23.000
op doek, alleen op mijn borst kon schilderen?“
00:04:23.000 --> 00:04:26.000
Dus schilderde ik 30 beelden, laag na laag,
00:04:26.000 --> 00:04:27.000
over elkaar,
00:04:27.000 --> 00:04:31.000
met elk beeld als voorstelling van een invloed op mijn leven.
00:04:31.000 --> 00:04:34.000
Of wat als ik, in plaats van met een penseel,
00:04:34.000 --> 00:04:37.000
alleen met karateslagen kon schilderen?
(Gelach)
00:04:37.000 --> 00:04:38.000
Met verf op mijn handen
00:04:38.000 --> 00:04:40.000
viel ik het doek aan
00:04:40.000 --> 00:04:42.000
en sloeg zo hard dat ik zelf mijn pink kneusde,
00:04:42.000 --> 00:04:45.000
zodat die een paar weken recht bleef staan.
NOTE Paragraph
00:04:45.000 --> 00:04:49.000
(Gelach)
(Applaus)
NOTE Paragraph
00:04:49.000 --> 00:04:53.000
Of, wat als ik, in plaats van op mijzelf,
00:04:53.000 --> 00:04:55.000
op andere mensen moest vertrouwen
00:04:55.000 --> 00:04:57.000
voor de inhoud van de kunst?
00:04:57.000 --> 00:05:00.000
Zes dagen lang leefde ik voor een webcam.
00:05:00.000 --> 00:05:03.000
Ik sliep op de vloer en
at meeneemmaaltijden
00:05:03.000 --> 00:05:05.000
en vroeg mensen om een verhaal over
een keerpunt in hun leven met me te delen.
00:05:05.000 --> 00:05:08.000
en vroeg mensen om een verhaal over
een keerpunt in hun leven met me te delen.
00:05:08.000 --> 00:05:10.000
Hun verhalen werden de kunst
00:05:10.000 --> 00:05:14.000
terwijl ik ze op het ronddraaiende canvas schreef.
NOTE Paragraph
00:05:14.000 --> 00:05:18.000
(Applaus)
00:05:18.000 --> 00:05:23.000
Of wat als ik mijn kunst niet maakte om te laten zien,
00:05:23.000 --> 00:05:25.000
maar moest vernietigen?
00:05:25.000 --> 00:05:27.000
Dat leek de ultieme beperking:
00:05:27.000 --> 00:05:30.000
een kunstenaar zijn zonder kunst.
00:05:30.000 --> 00:05:32.000
Dit vernietigingsidee werd een jaarlang project
00:05:32.000 --> 00:05:34.000
dat ik 'Vaarwel kunst' noemde,
00:05:34.000 --> 00:05:38.000
waar absoluut ieder kunststuk
na voltooiing vernietigd moest worden.
00:05:38.000 --> 00:05:40.000
In het begin van Goodbye Art focuste ik op
00:05:40.000 --> 00:05:43.000
gedwongen destructie, zoals dit beeld van Jimi Hendrix,
00:05:43.000 --> 00:05:45.000
gemaakt van ruim 7.000 lucifers.
00:05:45.000 --> 00:05:46.000
(Gelach)
00:05:46.000 --> 00:05:50.000
Toen verruimde ik het naar het maken
van kunst die natuurlijk verging.
00:05:50.000 --> 00:05:52.000
Ik zocht tijdelijke materialen,
00:05:52.000 --> 00:05:54.000
zoals het uitspugen van voedsel --
00:05:54.000 --> 00:05:59.000
(Gelach) --
00:05:59.000 --> 00:06:02.000
stoepkrijt
00:06:02.000 --> 00:06:06.000
en zelfs bevroren wijn.
NOTE Paragraph
00:06:06.000 --> 00:06:08.000
De laatste destructie van het rijtje
00:06:08.000 --> 00:06:12.000
was proberen iets op te leveren
wat er eigenlijk helemaal niet was.
00:06:12.000 --> 00:06:16.000
Dus zette ik kaarsen op tafel,
stak ze aan en blies ze uit.
00:06:16.000 --> 00:06:19.000
Dat proces herhaalde ik steeds weer
met dezelfde kaarsen.
00:06:19.000 --> 00:06:23.000
Daarna combineerde ik de beelden
in een groter beeld.
00:06:23.000 --> 00:06:28.000
Het eindbeeld heeft dus nooit
als fysiek geheel bestaan.
00:06:28.000 --> 00:06:32.000
Dat werd al voordat het bestond vernietigd.
NOTE Paragraph
00:06:32.000 --> 00:06:34.000
Tijdens deze Goodbye Art serie
00:06:34.000 --> 00:06:37.000
creëerde ik 23 verschillende stukken
00:06:37.000 --> 00:06:40.000
zonder dat er fysiek materiaal
over is om tentoon te stellen.
00:06:40.000 --> 00:06:43.000
Wat ik dacht dat de ultieme beperking zou zijn,
00:06:43.000 --> 00:06:46.000
bleek achteraf de ultieme bevrijding te zijn.
00:06:46.000 --> 00:06:48.000
Elke keer dat ik een creatie maakte,
00:06:48.000 --> 00:06:50.000
bracht de vernietiging me terug bij nul,
00:06:50.000 --> 00:06:54.000
verfrist en klaar om het volgende project te starten.
00:06:54.000 --> 00:06:56.000
Dat gebeurde niet van de ene op de andere dag.
00:06:56.000 --> 00:06:59.000
Soms kwamen mijn projecten niet van de grond,
00:06:59.000 --> 00:07:01.000
dan weer, erger nog,
was het eindresultaat
00:07:01.000 --> 00:07:04.000
enigszins beschamend,
terwijl er enorm veel tijd in zat.
00:07:04.000 --> 00:07:07.000
Maar omdat ik me had geëngageerd,
ging ik door.
NOTE Paragraph
00:07:07.000 --> 00:07:09.000
En er kwam iets heel verrassends uit.
00:07:09.000 --> 00:07:12.000
Door het vernietigen van elk project,
00:07:12.000 --> 00:07:14.000
leerde ik los te laten:
00:07:14.000 --> 00:07:18.000
resultaten los te laten, falen los te laten
00:07:18.000 --> 00:07:20.000
en imperfecties los te laten.
00:07:20.000 --> 00:07:23.000
In ruil daarvoor,
kwam ik tot een eindeloos
00:07:23.000 --> 00:07:27.000
creatief proces dat niet
wordt belast door resultaten.
00:07:27.000 --> 00:07:29.000
Ik merkte dat ik constant aan het creëren was,
00:07:29.000 --> 00:07:32.000
alleen denkend aan de volgende
00:07:32.000 --> 00:07:34.000
en dat ik meer ideeën had dan ooit.
NOTE Paragraph
00:07:34.000 --> 00:07:37.000
Als ik terugdenk aan de drie jaar
dat ik de kunst had verlaten,
00:07:37.000 --> 00:07:40.000
weg van mijn droom,
bezig zonder bezieling,
00:07:40.000 --> 00:07:44.000
in plaats dat ik probeerde die droom
op een andere manier voort te zetten,
00:07:44.000 --> 00:07:47.000
stopte ik gewoon, gaf ik het op.
00:07:47.000 --> 00:07:51.000
Wat als ik het getril niet omarmd had?
00:07:51.000 --> 00:07:52.000
Want het getril omarmen
00:07:52.000 --> 00:07:55.000
ging voor mij over meer dan kunst
of het hebben van kunstvaardigheden.
00:07:55.000 --> 00:07:59.000
Het bleek uiteindelijk over leven te gaan
en het hebben van levensvaardigheden.
00:07:59.000 --> 00:08:02.000
Omdat het meeste wat we doen uiteindelijk
00:08:02.000 --> 00:08:07.000
hier plaatsvindt, binnen de box,
met begrensde middelen.
00:08:07.000 --> 00:08:11.000
Creatief leren zijn binnen de
grenzen van onze beperkingen,
00:08:11.000 --> 00:08:15.000
is het beste uitgangspunt
voor transformatie van onszelf
00:08:15.000 --> 00:08:19.000
en, collectief,
voor transformatie van onze wereld.
NOTE Paragraph
00:08:19.000 --> 00:08:23.000
Kijken naar beperkingen als bron van creativiteit
00:08:23.000 --> 00:08:26.000
heeft mijn levensloop veranderd.
00:08:26.000 --> 00:08:27.000
Als ik nu op een hindernis stuit
00:08:27.000 --> 00:08:31.000
of geen inspiratie heb,
00:08:31.000 --> 00:08:32.000
worstel ik soms nog,
00:08:32.000 --> 00:08:34.000
maar ik blijf doorgaan met het proces
00:08:34.000 --> 00:08:38.000
en probeer mezelf de mogelijkheden te herinneren,
00:08:38.000 --> 00:08:42.000
zoals honderden levensechte wormen
om een beeld te maken,
00:08:42.000 --> 00:08:47.000
een banaan met een prikpen tatoeëren
00:08:47.000 --> 00:08:53.000
of een schilderij maken met hamburgervet.
NOTE Paragraph
00:08:53.000 --> 00:08:55.000
(Gelach)
NOTE Paragraph
00:08:55.000 --> 00:08:56.000
Eén van mijn recenste ondernemingen
00:08:56.000 --> 00:09:00.000
is te proberen de creatieve gewoonten die ik geleerd heb,
00:09:00.000 --> 00:09:03.000
te vertalen in iets wat anderen ook kunnen doen.
NOTE Paragraph
00:09:03.000 --> 00:09:07.000
Beperkingen zijn misschien wel
de meest onwaarschijnlijke plek
00:09:07.000 --> 00:09:10.000
om creativiteit te benutten, maar misschien
00:09:10.000 --> 00:09:14.000
één van de beste manieren om
onszelf uit een sleur te halen,
00:09:14.000 --> 00:09:18.000
categoriën om te vormen en
erkende normen tegen het licht te houden.
00:09:18.000 --> 00:09:21.000
En in plaats van elkaar aan te raden
de koe bij de horens te vatten,
00:09:21.000 --> 00:09:25.000
kunnen we onszelf er misschien
aan herinneren om elke dag
00:09:25.000 --> 00:09:28.000
de beperking te vatten.
NOTE Paragraph
00:09:28.000 --> 00:09:29.000
Bedankt.
NOTE Paragraph
00:09:29.000 --> 00:09:35.000
(Applaus)