0:00:07.630,0:00:10.628
ลองนึกถึงการโยนบอล[br]เข้าไปในอากาศตรงๆ

0:00:10.628,0:00:13.852
คุณคาดเดาการเคลื่อนที่[br]ของบอลหลังจากที่มันออกจากมือไปได้ไหม

0:00:13.852,0:00:15.176
แน่ล่ะ ง่ายจะตาย

0:00:15.176,0:00:18.730
บอลจะลอยขึ้น จนกว่ามันจะถึงจุดสูงสุด

0:00:18.730,0:00:21.668
จากนั้นมันจะกลับลงมา[br]และลงสู่มือคุณอีกครั้ง

0:00:21.668,0:00:23.386
แน่ละ นั่นมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น

0:00:23.386,0:00:26.765
และคุณรู้ เพราะเห็นมันเกิดขึ้น[br]มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

0:00:26.765,0:00:31.417
คุณได้เฝ้าสังเกตเหตุการณ์ทางฟิสิกส์ทุกวัน[br]มาตลอดชีวิต

0:00:31.417,0:00:35.884
แต่ถ้าสมมติว่า เราสำรวจคำถาม[br]เกี่ยวกับฟิสิกส์ของอะตอม

0:00:35.884,0:00:37.950
เช่น การเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอน[br]

0:00:37.950,0:00:40.906
รอบๆ นิวเคลียสของอะตอมไฮโดรเจน[br]มีหน้าตาอย่างไร

0:00:40.906,0:00:45.045
เราตอบปัญหาเหล่านี้โดยอาศัยประสบการณ์[br]ประจำวันเกี่ยวกับฟิสิกส์ของเราได้ไหม

0:00:45.045,0:00:46.872
คงไม่ได้แน่ ทำไมล่ะ

0:00:46.872,0:00:51.474
เพราะว่าฟิสิกส์ที่ควบคุมพฤติกรรมของระบบ[br]ในระดับเล็กขนาดนั้น

0:00:51.474,0:00:55.224
มันแตกต่างไปมาก[br]จากฟิสิกส์ของสิ่งของเล็กๆ

0:00:55.224,0:00:57.690
ที่คุณเห็นอยู่รอบตัวคุณ

0:00:57.690,0:00:59.703
โลกรอบๆ ตัวที่คุณรู้จักและรักมัน

0:00:59.703,0:01:03.702
มีพฤติกรรมเป็นไปตามกฎ[br]ของกลศาสตร์แบบดั้งเดิม

0:01:03.702,0:01:05.880
แต่ระบบในระดับอะตอม[br]

0:01:05.880,0:01:09.870
มีพฤติกรรมเป็นไปตามกฎของ[br]กลศาสตร์ควอนตัม

0:01:09.870,0:01:13.432
โลกควอนตัมนี้ กลายเป็นว่า[br]มันเป็นที่สุดประหลาด

0:01:13.432,0:01:17.932
การแสดงถึงประหลาดทางควอนตัม[br]ได้ถูกอธิบายไว้โดยการทดลองทางความคิดอันโด่งดัง

0:01:17.932,0:01:20.090
แมวของชโรดิงเจอร์[br](Schrödinger's cat)

0:01:20.090,0:01:24.449
นักฟิสิกส์ผู้ซึ่งไม่ค่อยจะชอบแมวนัก[br]นำแมวไปไว้ในกล่อง

0:01:24.449,0:01:30.148
พร้อมกับระเบิดที่มีโอกาสจะระเบิด[br]50% หลังจากที่ปิดฝากล่อง

0:01:30.148,0:01:32.756
เราไม่อาจรู้ได้เลย[br]จนกระทั่งเราเปิดฝาอีกครั้ง[br]

0:01:32.756,0:01:35.281
ว่าระเบิดนั้นทำงานหรือเปล่า

0:01:35.281,0:01:40.531
และดังนั้น ก็ไม่มีทางเลยที่จะรู้ว่า[br]แมวนั้นเป็นหรือตาย

0:01:40.531,0:01:43.834
ในฟิสิกส์ควอนตัม[br]เราอาจพูดได้ว่า ก่อนที่เราจะทำการสังเกต

0:01:43.834,0:01:46.606
แมวอยู่ในสภาวะที่ซ้อนทับกัน

0:01:46.606,0:01:51.656
มันไม่ได้เป็นหรือตาย[br]แต่อยู่ในความเป็นไปได้ทั้งสองแบบผสมกัน

0:01:51.656,0:01:54.678
ด้วยโอกาสแต่ละอย่าง 50%

0:01:54.678,0:01:58.842
สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้น[br]ในระบบทางฟิสิกส์ขนาดควอนตัม

0:01:58.842,0:02:01.611
เช่นอิเล็กตรอนที่โคจรรอบอะตอมไฮโดรเจน

0:02:01.611,0:02:04.186
อิเล็กตรอนจริงๆ แล้วไม่ได้โคจรไปรอบๆ เลย

0:02:04.186,0:02:07.144
มันอยู่ในทุกที่ในเวลาเดียวกัน

0:02:07.144,0:02:10.920
และมีความน่าจะเป็น[br]ของการปรากฏอยู่ในที่หนึ่งมากกว่าอีกที่หนึ่ง

0:02:10.920,0:02:13.000
และเฉพาะหลังจากที่เราวัดตำแหน่งเท่านั้น

0:02:13.000,0:02:15.876
ที่เราจะสามารถกำหนดได้ว่า[br]ณ เวลานี้มันอยู่ที่ใด

0:02:15.876,0:02:18.971
เหมือนที่เราไม่รู้ว่าแมวเป็นหรือตาย

0:02:18.971,0:02:20.831
จนกว่าเราจะเปิดกล่อง

0:02:20.831,0:02:23.576
นี่นำเราไปยังปรากฏการณ์[br]ที่ประหลาดและสวยงาม

0:02:23.576,0:02:25.871
ของความยุ่งเหยิงของควอนตัม

0:02:25.871,0:02:31.157
สมมติว่าแทนที่จะมีแมวหนึ่งตัวในกล่อง[br]เรามีแมวสองตัวในสองกล่อง

0:02:31.157,0:02:34.820
ถ้าเราทำการทดลองแมวของชโรดิงเจอร์ซ้ำ[br]ด้วยแมวคู่นี้

0:02:34.820,0:02:38.780
ผลการทดลองที่ออกมา[br]มีความเป็นไปได้สี่แบบ

0:02:38.780,0:02:41.869
ไม่แมวทั้งสองตัวมีชีวิตอยู่[br]ก็ตายทั้งคู่

0:02:41.869,0:02:45.700
หรือตัวนึงรอด[br]และอีกตัวนึงตาย หรือกลับกัน

0:02:45.700,0:02:49.117
ระบบของแมวทั้งสองตัว[br]เป็นสภาวะซ้อนทับเช่นกัน

0:02:49.117,0:02:53.644
ซึ่งแต่ละผลที่ได้มีโอกาส 25%[br]แทนที่จะเป็น 50%

0:02:53.644,0:02:55.897
แต่นี่สิที่เจ๋ง

0:02:55.897,0:02:58.508
กลศาสตร์ควอนตัมบอกเราว่า[br]มันเป็นไปได้

0:02:58.508,0:03:03.984
ที่จะลบผลที่แมวที่มีชีวิตทั้งคู่[br]และแมวที่ตายทั้งคู่จากสภาวะทับซ้อน

0:03:03.984,0:03:06.819
พูดอีกอย่างคือ[br]มันสามารถมีระบบที่มีแมวสองตัว

0:03:06.819,0:03:12.502
ซึ่งผลที่ออกมา[br]จะมีแมวตัวนึงมีชีวิตและอีกตัวนึงตายเสมอ

0:03:12.502,0:03:17.395
ศัพท์เทคนิคเรียกว่า[br]สภาวะของแมว "พัวพันกัน" (Entangled)

0:03:17.395,0:03:21.022
แต่มีบางสิ่งที่น่าประหลาดใจ[br]เกี่ยวกับความพัวพันเชิงควอนตัม

0:03:21.022,0:03:25.011
ถ้าคุณเตรียมระบบของแมวสองตัว[br]ในกล่องในสภาวะพัวพันกัน

0:03:25.011,0:03:28.957
จากนั้นเคลื่อนกล่องไปในทิศทางตรงข้าม[br]กับสุดเอกภพ

0:03:28.957,0:03:32.752
ผลการทดลองที่ได้จะยังเป็นอย่างเดิม

0:03:32.752,0:03:37.617
แมวตัวนึงจะมีชีวิตเมื่อออกมา[br]และอีกตัวจะตายเสมอ

0:03:37.617,0:03:42.221
แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าแมวตัวไหนจะเป็นหรือตาย

0:03:42.221,0:03:44.609
ก่อนที่เราจะวัดผลที่ออกมา

0:03:44.609,0:03:46.196
มันเป็นไปได้อย่างไรกัน

0:03:46.196,0:03:49.647
เป็นไปได้อย่างไรที่สภาวะของแมว[br]ที่อยู่ด้านตรงข้ามของเอกภพ

0:03:49.647,0:03:51.822
จะพัวพันกันแบบนั้น

0:03:51.822,0:03:54.325
มันห่างกันมากเกินไปที่จะสื่อถึงกันทันเวลา

0:03:54.325,0:03:57.526
แล้วระเบิดทั้งสองลูก[br]จะแอบวางแผนกันได้อย่างไร

0:03:57.526,0:04:00.350
ให้ลูกหนึ่งระเบิด แต่อีกลูกไม่ระเบิด

0:04:00.350,0:04:01.496
คุณอาจคิดว่า

0:04:01.496,0:04:03.806
"นี่มันเป็นแค่ทฤษฎีไร้สาระบ้าบอ

0:04:03.806,0:04:06.388
เรื่องที่ไม่เกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง"

0:04:06.388,0:04:08.923
มันกลายเป็นว่าการพัวพันเชิงควอนตัม

0:04:08.923,0:04:12.157
ได้ถูกยืนยันในโลกแห่งความจริง[br]โดยการทดลองในห้องทดลอง

0:04:12.157,0:04:15.794
อนุภาคระดับต่ำกว่าอะตอมสองหน่วย[br]ที่พัวพันกันในสภาวะซ้อนทับ

0:04:15.794,0:04:19.663
ที่ซึ่งถ้าตัวหนึ่งหมุนไปทางหนึ่ง[br]อีกตัวหนึ่งจะต้องหมุนไปอีกทาง

0:04:19.663,0:04:22.450
จะต้องเป็นแบบนั้น [br]แม้ว่าจะไม่มีทาง

0:04:22.450,0:04:25.986
สำหรับข้อความที่จะส่งผ่าน[br]จากอนุภาคหนึ่งไปยังอีกอันหนึ่ง

0:04:25.986,0:04:30.007
ที่จะบอกว่าจะให้หมุนไปทางไหน[br]ที่จะเป็นไปตามกฎของการพัวพัน

0:04:30.007,0:04:32.960
มันไม่เป็นที่น่าประหลาดใจว่า[br]การพัวพันเป็นหัวใจ

0:04:32.960,0:04:35.301
ของวิทยาศาสตร์ข้อมูลควอนตัม

0:04:35.301,0:04:39.486
ศาสตร์ที่กำลังเป็นที่เติบโต ซึ่งศึกษาว่า[br]จะใช้กฎของโลกควอนตัมแสนประหลาด

0:04:39.486,0:04:41.549
ในโลกระดับใหญ่ของเราได้อย่างไร

0:04:41.549,0:04:46.372
เช่นในการศึกษาเกี่ยวกับรหัสควอนตัม[br]เพื่อสายลับจะได้ส่งข้อความหากันได้อย่างปลอดภัย

0:04:46.372,0:04:49.479
หรือคอมพิวเตอร์ควอนตัม[br]สำหรับการถอดรหัสลับ

0:04:49.480,0:04:53.526
ทุกวันนี้ฟิสิกส์อาจดูคล้ายๆ กับ[br]โลกควอนตัมที่ประหลาด

0:04:53.526,0:04:57.003
การเคลื่อนย้ายสสารแบบควอนตัม[br]อาจพัฒนาไปถึงขั้น

0:04:57.008,0:05:00.631
ที่ซึ่งสักวันแมวของคุณจะ[br]หนีไปยังกาแล็กซี่ที่ปลอดภัย

0:05:00.631,0:05:05.691
ที่ซึ่งไม่มีนักฟิสิกส์[br]และกล่องใดๆ