Şağ eru til margar sagnir í sögu okkar heims. Flestar eru tındar, foknar burt í vindi tímans, handan minningu manna. en şessi saga okkar saga ætti ekki ağ gleymast. Pabbi! Maia! Hlauptu! Maia hlauptu. Maia hlauptu! Viğ komum frá hafinu, Şağ rennur gegnum forndægur okkar, gegnum öll árin til şessa dags niğar gegnum líf okkar eins og ættlegg konunga Iğandi fljót af minningum og sorgum einn vatnsdropi af blóği og síğan annar getur orğiğ ağ bylgju ağ fljóti, rísandi straumi óstöğvandi sem meğ tímanum brıtur niğur alla mótstöğu til ağ renna frjáls aftur á ferğ mót forlögum sínum dreggjar hinna trúu Dúndanir menn vestursins voru dreifğir og fáir og umsetnir mörgum hættum Şví myrkradróttinn Sauron hafği ekki gleymt şví liğna og af öllu fólki Miğgarğs hatağist hann ekki viğ neinn eğa óttağist meir en Dúndani Hann sáği vilja sínum í huga şjóna sinna og gegnum árin löng sóttist hann eftir ağ vita hvort erfingjar Ísildurs lifğu enn svo hann gæti eytt şeim og sá síğasti af hans mestu óvinum yrği allur ağ eilífu Fljót! Fljót! Dírael! Ívoren! Gilrún! fariğ! Ég vil ekki missa ykkur öll í dag. Araşorn! Hafğu şakkir mínar herra minn, og hverja şá şjónustu sem ég eğa fjölskylda mín getur veitt şér og şínum Viğ eigum şér líf okkar ağ launa Eins og ég ykkur. Şakka şér frú. Şağ er velkomiğ herra minn viğ getum ekki veriğ hér, Hvert var ykkar ferğ heitiğ? Ég veit ekki, herra minn. Orkar brenndu şorpiğ okkar og drápu fólkiğ. Şeir sem ekki voru drepnir, dreifğust, ég veit ekki hvert Dorlad, sonur minn. Drepinn er hann varği okkur Viğ vildum ekki skilja lík hans eftir fyrir hryllingsleiki orka. Sonur şinn mun fá öruggan legstağ, frú Şiğ komiğ meğ okkur Araşorn! Araşorn? Şekkirğu hann fağir minn? Já Eğa gerği şegar ég var ağeins barn. Ef hann er sá sami mağur er hann sonur vinar míns og ættingja Höfğingja okkar, herra Arador erfingi Ísildurs Hvağ er ağ? Şeir virğast vera á eftir ránsfeng En şessir eru bara pjátur Şağ er skrıtiğ Orkar ağ leita ağ gulli og gimsteinum í óbyggğum? Í hvağa tilgangi? Şú líkist honum æ meir. er şağ sem hann hefği viljağ? Hann hefği reiğst mér fyrir ağ láta şig taka sæti hans. "Villulönd eru enginn stağur fyrir dóttur mína!" En ég er samt feginn ağ ég şjálfaği şig. Şağ er ég líka Herra Araşorn Şeir færa engar fréttir til şess sem stjórnar şeim Vel gert Halbaron. Nú verğum viğ ağ koma şessum şrem í öruggt skjól. Förum viğ til Taurdals, şorpsins okkar, herra? Dírael. Kona mín, Ívoren. Og dóttir mín... Gilrún. Og ég er Araşorn. sonur Aradors Ağ sjálfsögğu Nei nei, ekki hneigja ykkur Şegar şiğ komiğ til föğur míns, getiğ şiğ heilsağ honum şannig En núna Verğum viğ ağ hafa hrağan á Afbrığissamt hjarta finnur ekki stağ fyrir sanna ağdáun Şó şağ stæği rétt bak viğ şağ. Hvağ ætti ég ağ vera afbrığissöm út í? Ég sá augnaráğiğ á milli şeirra. alveg eins og şú Augun koma upp um şig Şağ hefur hvort eğ er ekkert meğ mig ağ gera Ekki şağ? Nei! Ekki heldur meğ şig, Dírhaborn. Şannig ağ Araşorn og rekkar hans leiddu hina syrgjandi fjölskyldu norğur, framhjá stóru fljótunum og gegnum hina miklu skóga í Rudaur Land sem enn naut fráneygrar varğgæslu Dúndana og færği şau til föğur síns, Aradors, í falinni byggğ í Taurdal Komdu, gamli vinur og ættingi Viğ skulum veita syni şínum şann friğ og heiğur sem hann hefur áunniğ sér Şví ég sé missi şinn sem minn eigin, og şína sorg sem mína. Şağ verğur şví miğur enginn langur svefn í fornum steinhöllum fyrir son af húsi Anaraths En ég mun ekki sjá bein şín vanhelguğ, Dorlad, şegar şjóna hins illa reyna aftur ağ hrekja Dúndana lengra í útlegğ! Farğu heill! Ég kom til ağ biğja şig fyrirgefningar. Lengi hafği ég haldiğ hug şinn til Araşorns ağeins sveimhuga ağdáun og meğ tímanum myndir şú snúa frá şeim og líta loks í kringum şig Ég skildi ekki fyrr en í gærkvöld Árum saman hef ég veriğ viğ hliğ hans, samt er sem haf milli okkar sem ağeins bálköstur ókunnugs manns gat lıst upp Ég get ekki keppt viğ slíka fegurğ og slíka sorg El, hvağa mağur sem er myndi telja şağ heiğur ağ kalla şig sína Ég myndi ağeins baka honum sorg. Viğ fundum şessa eftir árásina í gær Şağ er skrıtiğ hvernig svo smáir hlutir geta varpağ svo dökkum skugga og breytingum í líf okkar. Nú hafği Arador margt ağ íhuga Fréttir af leifturárásum orka á önnur şorp komu honum til eyrna Friğsælar byggğir, langt frá allri hjálp, voru líka í hættu, Taurdalur fylltist şegar margir Dúndanir flığu heimili sín og sóttu í öryggi fjöldans Şví leiddi Arador sína hugdjörfu rekka til ağ losa landiğ undan óværunni sem hafği hrakiğ fólk hans burt. Şó yrği traustasti mağur hans, ekki honum viğ hliğ. Hvernig er uppskeran, frú mín? Gríğarleg, herra minn Ég hafği vænst svolítils meira fyrir ferğir mínar Ertu ağ fara? Fağir minn hefur faliğ mér ağ finna út ætlun óvinarins í köldum fjöllunum í austri. Aleinum? Já. Hættuleg sendiför herra minn. Mikiğ rétt Áğur fyrr hefği slík hætta ekki hreyft viğ mér og hver taug í líkama mér hefği meğ ánægju ferğast til enda heimsins í şjónustu okkar fólks En núna? Núna verğur hluti af mér eftir hér Og şağ er hjarta mitt. Herra minn Ég biğ forláts frú, ég vildi ekki valda şér angist Ég mun skima í austur og bíğa öruggrar heimkomu şinnar. Frú mín. Meğ gleği í hjarta ferğağist Araşorn langt útfyrir hinar föllnu borgir Arnor Meğan Araşorn fetaği sína fáförnu leiğ um köld fjöllin beiğ Gilrún heimkomu hans um dvínandi sumariğ í vestri og flakkaği stundum djúpt inn í skóginn, til ağ sjá er hann kæmi aftur Gilrún! _ Hví gerir hún şetta? Şú veist eftir hverjum hún bíğur Hún er of ung. En ekki án vits Hjarta mitt spáir ağ Araşorn mun bera hring Barahírs fyrr en ætlağ var Og şó svo sé, held ég ekki ağ hann muni leiğa Dúndani lengi, eftir ağ hann er settur á hönd hans Şá skaltu ekki standa í vegi şeirra, Dírael! Şví ef şessi tvo giftast fljótlega, şá mun kannski enn fæğast von fyrir fólkiğ okkar. Şví ef şağ verğur ekki gæti şağ gerst, undir şessum sístækkandi skugga, ağ ríki Dúndana falli ağ lokum, og rísi aldrei aftur Leyfğu şeim ağ njóta şeirrar hamingju sem gefst! Şú er seinn! Hvar eru hinir? Şeim var slátrağ! Viğ lentum í fyrirsát, şağ eru draugamenn allsstağar! Şeir eru ekki draugar! Ağeins Rekkar, heigullinn şinn Şú ert jafnómögulegur og şessir tveir! Náğirğu honum? Şessir eru einskis nıtir Şú hefur enn ekki fundiğ hringinn sem Sauron leitar ağ Farğu aftur, findu hann! Hvernig? Şağ eru ekki nógu margir af okkur eftir Viğ şurfum tíma til ağ auka fjölda okkar. Şağ voru mistök ağ ráğast á draugamennina úr mykrinu, Shaknar! Ég geri ekki mistök! Ég fer núna til Dol Gúldur ağ segja Sauron frá mistökum ykkar Aukiğ fjölda ykkar ef şiğ şurfiğ, en sendiğ út njósnara ykkar Şegar ég snı aftur vil ég vita hvar hann er! Hvağ er ağ? Hér er mannaşefur Şağ getur ekki veriğ Finnurğu hann? Araşorn! Şú ert kominn! Şú ættir ekki ağ fara svo langt in í skóginn alein! Ég veit, ég... Rekkar. Ferğu ekki til şeirra? Şeir munu finna okkur fljótt Svo ég verğ ağ flıta mér, eğa missa tækifæriğ Til hvers? Ég vona ağ şeir gefi sér tíma Ég şjálfa şá of vel Herra minn? Ég fór of langt frá şorpinu En foringi ykkar fann mig Til yğar şjónustu reiğubúin, herra Ég mun ávallt verğa til şinnar reiğubúin Halbaron, fylgdu ungfrú Gilrúnu aftur í şorpiğ Samstundis, herra minn Elgarain. Eigğu viğ mig orğ Afsakiğ, herra minn viğ fundum şig ekki. Ég vissi ekki... Engrar afsökunar şörf vina Hefurğu einhverntíman veriğ ástfangin? Nei Şağ breytir heimi şínum gleypir hann í brennandi loga sem dofnar ekki Jafn léttum og stingandi sem stjarna Elendils Şú hefur veriğ ástfangin Ég hef heyrt talağ um şağ Svo şú ert ástfanginn? Ég mun giftast! Eğa vonast til şess Og fljótlega ef lukkan er meğ mér. Ég óska şér lukku, herra minn Hjarta şitt ætti ağ verğa fullt af gleği, Araşorn Ó, şağ er şağ... samt óttast ég ağ Dírael veiti ekki blessun sína viljugur... Gilrún er, eins og şú, ekki nógu gömul. Ég şekki kannski ekki ást, en ég veit ağ şegar hjartağ stırir tungunni, ætti enginn mağur ağ standa í vegi... ef şú hikar şá muntu kannski finna ağ şağ sem hefği betur veriğ sagt er ağ eilífu læst inni hjarta şínu, og eftirsjá er şá eini félagi şinn Orğ şín eru vel mælt samt... Árstíğrnar eru ağ breytast Kannski breyta şær hjarta hans líka. Ef şağ breytist meğ árstíğunum, verğur şağ bara kaldara Stattu bara fastur fyrir og talağu beint frá hjartanu Takk. Şú ert mér góğur vinur Ég mun láta mitt eigiğ líf fyrir şig Og ég fyrir şig Ég er glağur yfir ağ şú ert heill, sonur minn Şú líka fağir Halbaron segir mér ağ herferğ şín gegn orkunum hafi veriğ árángursrík şeir eru miklu mun færri núna Şeir ættu ekki ağ ónáğa okkur um stund Samt er hugur şinn ekki í ró Ég veit nú eftir hverju şeir sækjast, og ağ şeir eru ekki einir ağ verki Şeir eru şjónar Saurons, og hann leitar ağ hring Barahírs Fağir, şeir eru á eftir şér Şağ er şá sem ég óttağist Ég biğ şig, feldu hringinn Ekki bera hann! Nei En şağ mun leiğa şá beint til şín! Látum Sauron senda alla heri şessa heims móti okkur Ég mun ekki fela şağ hver ég er, meğan ég dreg enn andann, og hef sverğ í hendi Fyrirgefğu mér Şağ er ekkert ağ fyrirgefa, sonur minn Şú hefur şjónağ mér afar vel, og Dúndönum Şú ert sannur erfingi konunga! Komdu nú, hafğu ekki áhyggjur Móğir şín var vön ağ minna mig á ağ fólk leitar til okkar um leiğsögn, ağ viğ yrğum ağ vera fastir fyrir, hvağ sem şağ kostar. Ef til vill munt şú dag einn finna einhverja gædda jafnmikilli visku og fegurğ, til ağ gefa şér ráğ Şiğ hafiğ blessun mína, börnin góğ Megi dagar ykkar verğa langir og ríkulegir, og fullir vonar Ég fer nú til Rofadals, şar sem Elrond bíğur mín Şegar ég kem til baka meğ hans góğu ráğ, höldum viğ kannski brúğkaup. Gangi şér vel meğ Dírael. Herra Dírael... góğan daginn. Gegnum hina löngu vetrarmánuği var hitanum í hjarta Araşorns ağeins haldiğ í skefjum af ótta hans viğ ağ mistakast mikilvægasta verk sitt Stattu bara fastur fyrir, og talağu beint frá hjartanu Herra Dírael. Ég er kominn til ağ biğja um hönd dóttur şinnar Ég skulda şér líf mitt, sonur Aradors en ég skulda şér ekki dóttur mína En ég elska hana, Herra Ég óttast mikiğ şann skugga sem fellur af şér á hús mitt, erfingi Ísildurs Áhuginn sem şú sınir dóttur minn er óvelkominn... Af şér Ekki af henni Já. Şess vegna er ekki hægt ağ hundsa hann Ég vona vegna Gilrúnar ağ blóğ föğur şíns renni um æğar şér Ef şú bregst fólki şínu, Muntu bara şurfa ağ svara fyrir şağ hjá Dúndönum Ef şú bregst henni, muntu şurfa ağ svara fyrir hjá mér Var şetta já? Og şegar veturinn hafği sleppt köldum fingrum sínum af landinu og hörfağ fyrir björtu og snemmbæru vori Giftust Araşorn, sonur Aradors og ungfrú Gilrún, í hamingu og von. En eftir ağeins eitt gæfuríkt ár, Bar aftur skugga yfir líf şeirra. Arador, sonur Argonui, Höfğingi Dúndana, var í grunnri lægğ í blindandi şokuslæğum Köldufjalla Hlaupiğ! Hlaupiğ! Hvar er fağir minn? Lengra í suğur fariğ! Fağir! Fağir. Araşorn! Araşorn! Vaknağu! Şetta er bara draumur! Vaknağu! Nei! ég sá hann! Ég fann hann gefa upp öndina! usss! şağ er bara draumur. Draumur! Ó Gilrún! Bara ağ svo væri! Hvağa von er fyrir fók okkar? Ætt konunganna hangir á bláşræği, Ég óttast ağ hennar bitri endir sé hjá mér Araşorn, hvar er gleği şín? Hvar er von şín? Ég mun ekki missa móğinn! Né mun ég láta şig gera şağ Araşorn, horfğu á mig! Óttastu ekki morgundaginn, hann er hulinn okkar augum og valdi Og ekki óttast ağ ættleggur krúnunar hafi náğ enda Hann lifir Í şér Og í mér Şarna er von mín Şannig fór, ağ ári eftir fall föğur síns á fyrsta degi şriğja mánağar buğu Araşorn og Dúndanir nıja von velkomna í heiminn Şú hefur eignast son, herra minn Viğ munum nefna hann Aragorn, Konunglega frækinn mun hann verğa, en á brjósti hans sé ég grænan stein, og frá honum mun hans sanna nafn koma og hans helsti orğstír, şví hann mun verğa græğari og lífgjafi. Sjá, Aragorn, sonur Araorns, Höfğingi Dúndana! afkomandi Elendils af Númenor! Erfingi Ísildurs! Heill sé Aragorn! Heill sé Aragorn! Şökk sé hughreysti höfğingjans og Rekka hans, fengu Dúndanir skammvinnan friğ. Og barniğ Aragorn óx hamingjusamt úr grasi Halbaron Şağ virğist sem í gær ağ sonur şinn Hallbarğur var á aldur viğ Aragorn Mikiğ rétt, herra minn Ég held şağ muni virğast şağ sama, Evonyn, şeger okkar sonur verğur ağ manni Şağ un svo , frú mín Şau vaxa svo fljótt! Og éta mikiğ á meğan! Ef şağ er şá eitthvağ eftir! Ég slæ eign á şetta land í nafni konungsins! . . . . . . . . . . . . . . . Herrarnir Elladan og Elróhír úr Rofadal eru óvænt komnir, og vilja tala viğ okkur samstundis Velkomnir vinir! Hvağ ber ykkur hingağ um miğja nótt? Og hvağ líğur föğur ykkar Elrond? Og mærinni Arwen? Föğur okkar og systur líğur vel, herra minn Şağ var Elrond sem sendi okkur hingağ í snarhasti Orkar safnast saman norğan og austan viğ Taurdal Fjöldi şeirra er meiri en sést hefur árum saman Jafnvel nú færast şeir sífellt nærri nyrstu şorpum Dúndana Şağ líğur ekki á löngu uns hættu ber ağ landamærum ykkar . . Vegna şessa gefur fağir okkar örşrifaráğ Hvağ leggur hann til? Hann biğur şig strax ağ senda konu yğar og son til Imladris til öryggis, og ağ şú, Araşorn, leiği Dúndani eftir leynistigum í önnur lönd, og flıji şess ağsteğjandi hættu Şağ er áliğiğ herrar mínir, viğ ræğum şetta frekar á morgun, finnum stağ fyrir ykkur ağ hvílast á Elrond álfvís er vitur, og sér margt şağ sem er faliğ og hefur enn ekki gerst Ég mun íhuga orğ hans, og huga vel ağ, vegna fólks míns. Lát ekki ákvörğun şína bíğa lengi Meğ hverri stund sem líğur, færist hættan nær. Ég skil. Hvílist vel herrar mínir. Hvílist vel Ekki nefna şağ! Ég vil ekki yfirgefa şig Samt er şağ viturlegt ráğ Ef hættan nálgast okkur enn og aftur verğiğ şiğ Aragorn ağ vera óhult Allir höfğingjar Dúndana hafa veriğ fóstrağir í sölum Elronds um stund Ég var şar sjálfur árum saman sem barn Ég mun ekki yfirgefa şig Alls ekki! Viğ vitum hvar hann er! Gott. Komdu meğ mér. Elgarain! Halbaron sá şig fara Nokkuğ sem ég hefği átt ağ gera fyrir löngu án şess ağ kveğja? Alltaf síğan fağir şinn lést, hef ég gert şağ ağ skyldu minni á líta eftir şér Ég átti şağ inni hjá honum fyrir áralanga şjónustu, og vináttu hans Şegar şú vildir taka sæti hans studdi ég şig einn. Í tíu ár hefur şú veriğ mér viğ hliğ og nú, şegar ég şarfnast şín mest, ætlarğu ağ yfirgefa mig? Şú şarft augu og eyru í fjarlægum löndum og varğstöğ Rekka í Hithlin er ómönnuğ Hithlin? en şağ er órafjarlægğ! Ég leysi şig frá skyldu şinni Ég mun ekki íşyngja şér meir Şú hefur aldrei veriğ nein byrği Elgarain, şú hefur ekki bara veriğ vinur Şú ert mér sem systir Şú átt fjölskyldu, konu og son sem şarfnast şín Verndağu şau Ekki skipa mér ağ vera! Gerğu şağ Ég mun ekki halda şér hér ef şú vilt fara En ég skil ekki Og şess vegna get ég ekki útskırt Fyrirgefğu mér herra Araşorn, ráğa şinna er şörf Araşorn. Óvinurinn er á leiğinni! góğa ferğ, vinur Herra, orkarnir eru á leiğinni Herra Elróhir bağ mig ağ segja şetta: "Ákvörğunin hefur veriğ tekin fyrir şig" Sendiğ foringjana til mín Stríğ er skolliğ á! Vel mætt vinir mínir Tíminn er kominn En meğan foringjar Dúndana og synir Elronds lögğu á ráğin höfğu orkarnir laumağ sér nær şorpinu en jafnvel Elrond gat séğ fyrir Gleymdirğu ekki einhverju? Hverju hefği ég átt ağ gleyma? Ağ segja mér ağ şú værir ağ fara Araşorn şarfnast hjálpar okkar Samt, hvort sem hann ríğur til Rofadals eğa leiğir Dúndani í öryggi á annan stağ, Şá munt şú ekki vera kyrr Ég get şağ ekki Ég sé şağ núna Ég verğ ağ frelsa hjarta mitt frá honum. Myndir şú ekki fagna slíkum fréttum? sjálfsagt mun ég gera şağ Şví şú ert alltaf í huga mér Vissir şú hvorki eğa grunağir şağ? şú hefur alltaf veriğ mér góğur Góğur? Nei, Elgarain. Ég elska şig. Ég hef gert şağ árum saman Şegar şú vissir ağ ég elskaği annan? af hverju? Af şví ağ meğ tímanum vissi ég ağ şú yrğir nógu vitur til ağ sleppa honum Og nú hef ég gert şağ Ağeins til ağ flıja frá mér El, ekki flıja Komdu meğ mér Ég geri şağ Elgarain! Flığu! Şú getur ekki varist şeim einn! Fljót, varağu şorpiğ viğ! Nei! Şú verğur ağ ağvara şá, fyrir Dúndani farğu! Viğ sjáum hvort annağ aftur! Farğu! Herrar mínir, herrar mínir! Viğ munum ekki bíğa eftir ağ orkarnir taki frumkvæğiğ Viğ rımum şorpin, en viğ munum færa stríğiğ il şeirra í óbyggğirnar, Hvar sem şeir gætu veriğ So let the servants of Evil beware! Til vopna! Til vopna! Til vopna! Til vopna! Halbaron! Óvinurinn er hér! Skogurinn- Dírhaborn- berst til ağ seinka şeim- orkar allsstağar Rekkar, til mín! Ertu særğ? Nei Gilrún, hvar er sonur şinn? Hvar er Aragorn? Aragorn!? Farğu í skálann! Arathorn! hörfağu, hörfağu! Şarna! Şetta er hann! Mættu örlögum şínum Ættleggur şinn er á enda! Pabbi... Pabbi, pabbi!? Tveir hundar skulu deyja í dag! Gilrún! Frú mín, farğu inn! Ég yfirgef şig ekki! Pabbi, pabbi! Dúndanir sigruğu En sigur şeirra var dırkeyptur Fyrirgefğu mér Fyrir hvağ? Öfund mína af şví ağ hann valdi şig Elgarain! Araşorn, Ég... Sparağu kraftana vina Ég brást şér Nei. Nei, şağ gerğirğu ekki Fjölskylda mín er örugg vegna şín Fağir şinn hefği orğiğ svo stoltur Ég fann hjarta mitt í dag Og nú er şağ tapağ... Var hann ağ fara meğ şér? Ég mun ekki tapa şví öllu şû verğur ağ lifa Og Aragorn verğur ağ lifa Viğ megum ekki missa von okkar! Elgarain. Elgarain! Hve margir enn verğa ağ falla? Hve margir?! Of lengi hafa şjónar hins illa herjağ á fólk okkar Og hiğ áğur stolta konungsríki Arnor Menn vestursins! Skugginn lengist, og hinn grimmi armur hans nálgast okkur enn En viğ megum ekki missa vonina Sá tími mun koma ağ Dúndanir endurheimti styrk sinn, Og útrımi illskunni úr şessum löndum ağ eilífu Şangağ til, höfum viğ şá skyldu ağ tryggja öryggi fólks okkar hvağ sem şağ kostar Svo, rísiğ upp Dúndanir! Muniğ hverjir şiğ eruğ! Látum óvini okkar enn einu sinni flıja undan okkur Og látum engann orka sleppa lifandi úr skóginum! Safniğ Rekkum ykkar. Şiğ komiğ meğ mér! Ég kem aftur til şín. Ég lofa şví Og Araşorn, sonur Arador, Höfğingi Dúndana, leiddi menn sína í mikla og hugdjarfa gagnsókn, og şjónar óvinarins hörfuğu undan Araşorn, bíddu! Nú endar konungsættin! ættleggurinn er enn til Şağ er enn von! Şeir koma aftur, Gilrún Şeir koma Frú Gilrún! Frú Gilrún! Herra Araşorn er særğur! Hefur hann sagt eitthvağ? Ağeins nafn şitt, frú mín Gilrún? Ég er hér, ég er hér! Hér er gæfa mín Og hér er von okkar Aragorn, Höfğingi Dúndana! Síğan kvaddi ekkja höfğingjans ættingja sína, og allt sitt fólk, til ağ vernda síğasta barn Númena Hún bağ Halbaron ağ yfirgefa Taurdal og bağ Dúndani ağ leita öryggis í smáum leynilegum byggğum djúpt inni í skógum Rhudaur Erfingi Ísildurs var færğur til Rofadals til uppfósturs og öryggis Og şannig ert şú kominn hingağ til húss meistara Elronds, litli minn Ég mun ekki kalla şig Aragorn í mörg löng ár Şví nafn şitt verğur ağ gleymast Şví ef óvinurinn fréttir ağ şú lifir mun allt sem viğ börğumst fyrir tapast Svo ağ í síğasta sinn ertu Aragorn, sonur Araşorns, Höfğingi Dúndana og erfingi Ísildurs En hér eftir, Estel, ertu einfaldlega okkar eina von