Şağ eru til margar sagnir í sögu okkar heims.
Flestar eru tındar,
foknar burt í vindi tímans,
handan minningu manna.
en şessi saga
okkar saga
ætti ekki ağ gleymast.
Pabbi!
Maia!
Hlauptu! Maia hlauptu. Maia hlauptu!
Viğ komum frá hafinu,
Şağ rennur gegnum forndægur okkar,
gegnum öll árin til şessa dags
niğar gegnum líf okkar
eins og ættlegg konunga
Iğandi fljót
af minningum og sorgum
einn vatnsdropi
af blóği
og síğan annar
getur orğiğ ağ bylgju
ağ fljóti,
rísandi straumi
óstöğvandi
sem meğ tímanum
brıtur niğur alla mótstöğu
til ağ renna frjáls aftur
á ferğ mót forlögum sínum
dreggjar hinna trúu
Dúndanir
menn vestursins
voru dreifğir og fáir
og umsetnir mörgum hættum
Şví myrkradróttinn Sauron
hafği ekki gleymt şví liğna
og af öllu fólki Miğgarğs
hatağist hann ekki viğ neinn
eğa óttağist meir
en Dúndani
Hann sáği vilja sínum í huga şjóna sinna
og gegnum árin löng
sóttist hann eftir ağ vita hvort erfingjar Ísildurs lifğu enn
svo hann gæti eytt şeim
og sá síğasti af hans mestu óvinum
yrği allur
ağ eilífu
Fljót! Fljót!
Dírael!
Ívoren! Gilrún! fariğ!
Ég vil ekki missa ykkur öll í dag.
Araşorn!
Hafğu şakkir mínar herra minn,
og hverja şá şjónustu sem ég eğa fjölskylda mín getur veitt şér og şínum
Viğ eigum şér líf okkar ağ launa
Eins og ég ykkur. Şakka şér frú.
Şağ er velkomiğ herra minn
viğ getum ekki veriğ hér, Hvert var ykkar ferğ heitiğ?
Ég veit ekki, herra minn.
Orkar brenndu şorpiğ okkar og drápu fólkiğ.
Şeir sem ekki voru drepnir, dreifğust, ég veit ekki hvert
Dorlad, sonur minn.
Drepinn er hann varği okkur
Viğ vildum ekki skilja lík hans eftir fyrir hryllingsleiki orka.
Sonur şinn mun fá öruggan legstağ, frú
Şiğ komiğ meğ okkur
Araşorn!
Araşorn?
Şekkirğu hann fağir minn?
Já
Eğa gerği şegar ég var ağeins barn.
Ef hann er sá sami mağur
er hann sonur vinar míns og ættingja
Höfğingja okkar, herra Arador
erfingi Ísildurs
Hvağ er ağ?
Şeir virğast vera á eftir ránsfeng
En şessir eru bara pjátur
Şağ er skrıtiğ
Orkar ağ leita ağ gulli og gimsteinum í óbyggğum?
Í hvağa tilgangi?
Şú líkist honum æ meir.
er şağ sem hann hefği viljağ?
Hann hefği reiğst mér fyrir ağ láta şig taka sæti hans.
"Villulönd eru enginn stağur fyrir dóttur mína!"
En ég er samt feginn ağ ég şjálfaği şig.
Şağ er ég líka
Herra Araşorn
Şeir færa engar fréttir til şess sem stjórnar şeim
Vel gert Halbaron.
Nú verğum viğ ağ koma şessum şrem í öruggt skjól.
Förum viğ til Taurdals, şorpsins okkar, herra?
Dírael.
Kona mín, Ívoren. Og dóttir mín...
Gilrún.
Og ég er Araşorn.
sonur Aradors
Ağ sjálfsögğu
Nei nei, ekki hneigja ykkur
Şegar şiğ komiğ til föğur míns,
getiğ şiğ heilsağ honum şannig
En núna
Verğum viğ ağ hafa hrağan á
Afbrığissamt hjarta finnur ekki stağ fyrir sanna ağdáun
Şó şağ stæği rétt bak viğ şağ.
Hvağ ætti ég ağ vera afbrığissöm út í?
Ég sá augnaráğiğ á milli şeirra.
alveg eins og şú
Augun koma upp um şig
Şağ hefur hvort eğ er ekkert meğ mig ağ gera
Ekki şağ?
Nei!
Ekki heldur meğ şig, Dírhaborn.
Şannig ağ Araşorn og rekkar hans leiddu hina syrgjandi fjölskyldu norğur,
framhjá stóru fljótunum
og gegnum hina miklu skóga í Rudaur
Land sem enn naut fráneygrar varğgæslu Dúndana
og færği şau til föğur síns, Aradors,
í falinni byggğ í Taurdal
Komdu, gamli vinur og ættingi
Viğ skulum veita syni şínum şann friğ og heiğur sem hann hefur áunniğ sér
Şví ég sé missi şinn sem minn eigin,
og şína sorg sem mína.
Şağ verğur şví miğur enginn langur svefn í fornum steinhöllum
fyrir son af húsi Anaraths
En ég mun ekki sjá bein şín vanhelguğ, Dorlad,
şegar şjóna hins illa reyna aftur
ağ hrekja Dúndana lengra í útlegğ!
Farğu heill!
Ég kom til ağ biğja şig fyrirgefningar.
Lengi hafği ég haldiğ hug şinn til Araşorns
ağeins sveimhuga ağdáun
og meğ tímanum myndir şú snúa frá şeim
og líta loks í kringum şig
Ég skildi ekki
fyrr en í gærkvöld
Árum saman hef ég veriğ viğ hliğ hans,
samt er sem haf milli okkar
sem ağeins bálköstur ókunnugs manns gat lıst upp
Ég get ekki keppt viğ slíka fegurğ og slíka sorg
El, hvağa mağur sem er myndi telja şağ heiğur ağ kalla şig sína
Ég myndi ağeins baka honum sorg.
Viğ fundum şessa eftir árásina í gær
Şağ er skrıtiğ hvernig svo smáir hlutir
geta varpağ svo dökkum skugga
og breytingum í líf okkar.
Nú hafği Arador margt ağ íhuga
Fréttir af leifturárásum orka á önnur şorp komu honum til eyrna
Friğsælar byggğir, langt frá allri hjálp,
voru líka í hættu,
Taurdalur fylltist şegar margir Dúndanir flığu heimili sín
og sóttu í öryggi fjöldans
Şví leiddi Arador sína hugdjörfu rekka
til ağ losa landiğ undan óværunni
sem hafği hrakiğ fólk hans burt.
Şó yrği traustasti mağur hans,
ekki honum viğ hliğ.
Hvernig er uppskeran, frú mín?
Gríğarleg, herra minn
Ég hafği vænst svolítils meira fyrir ferğir mínar
Ertu ağ fara?
Fağir minn hefur faliğ mér ağ finna út ætlun óvinarins
í köldum fjöllunum í austri.
Aleinum?
Já.
Hættuleg sendiför herra minn.
Mikiğ rétt
Áğur fyrr hefği slík hætta ekki hreyft viğ mér
og hver taug í líkama mér hefği meğ ánægju ferğast til enda heimsins
í şjónustu okkar fólks
En núna?
Núna verğur hluti af mér eftir hér
Og şağ er hjarta mitt.
Herra minn
Ég biğ forláts frú, ég vildi ekki valda şér angist
Ég mun skima í austur
og bíğa öruggrar heimkomu şinnar.
Frú mín.
Meğ gleği í hjarta
ferğağist Araşorn langt útfyrir
hinar föllnu borgir Arnor
Meğan Araşorn fetaği sína fáförnu leiğ um köld fjöllin
beiğ Gilrún heimkomu hans
um dvínandi sumariğ í vestri
og flakkaği stundum djúpt inn í skóginn,
til ağ sjá er hann kæmi aftur
Gilrún!
_
Hví gerir hún şetta?
Şú veist eftir hverjum hún bíğur
Hún er of ung.
En ekki án vits
Hjarta mitt spáir ağ Araşorn mun bera
hring Barahírs fyrr en ætlağ var
Og şó svo sé,
held ég ekki ağ hann muni leiğa Dúndani lengi,
eftir ağ hann er settur á hönd hans
Şá skaltu ekki standa í vegi şeirra, Dírael!
Şví ef şessi tvo giftast fljótlega,
şá mun kannski enn fæğast von fyrir fólkiğ okkar.
Şví ef şağ verğur ekki
gæti şağ gerst, undir şessum sístækkandi skugga,
ağ ríki Dúndana falli ağ lokum,
og rísi aldrei aftur
Leyfğu şeim ağ njóta şeirrar hamingju sem gefst!
Şú er seinn!
Hvar eru hinir?
Şeim var slátrağ!
Viğ lentum í fyrirsát,
şağ eru draugamenn allsstağar!
Şeir eru ekki draugar!
Ağeins Rekkar, heigullinn şinn
Şú ert jafnómögulegur og şessir tveir!
Náğirğu honum?
Şessir eru einskis nıtir
Şú hefur enn ekki fundiğ hringinn sem Sauron leitar ağ
Farğu aftur, findu hann!
Hvernig? Şağ eru ekki nógu margir af okkur eftir
Viğ şurfum tíma til ağ auka fjölda okkar.
Şağ voru mistök ağ ráğast á draugamennina úr mykrinu, Shaknar!
Ég geri ekki mistök!
Ég fer núna til Dol Gúldur ağ segja Sauron frá mistökum ykkar
Aukiğ fjölda ykkar ef şiğ şurfiğ, en sendiğ út njósnara ykkar
Şegar ég snı aftur vil ég vita hvar hann er!
Hvağ er ağ?
Hér er mannaşefur
Şağ getur ekki veriğ
Finnurğu hann?
Araşorn! Şú ert kominn!
Şú ættir ekki ağ fara svo langt in í skóginn alein!
Ég veit, ég...
Rekkar. Ferğu ekki til şeirra?
Şeir munu finna okkur fljótt
Svo ég verğ ağ flıta mér,
eğa missa tækifæriğ
Til hvers?
Ég vona ağ şeir gefi sér tíma
Ég şjálfa şá of vel
Herra minn?
Ég fór of langt frá şorpinu
En foringi ykkar fann mig
Til yğar şjónustu reiğubúin, herra
Ég mun ávallt verğa til şinnar reiğubúin
Halbaron, fylgdu ungfrú Gilrúnu aftur í şorpiğ
Samstundis, herra minn
Elgarain. Eigğu viğ mig orğ
Afsakiğ, herra minn
viğ fundum şig ekki. Ég vissi ekki...
Engrar afsökunar şörf vina
Hefurğu einhverntíman veriğ ástfangin?
Nei
Şağ breytir heimi şínum
gleypir hann í brennandi loga
sem dofnar ekki
Jafn léttum og stingandi sem stjarna Elendils
Şú hefur veriğ ástfangin
Ég hef heyrt talağ um şağ
Svo şú ert ástfanginn?
Ég mun giftast!
Eğa vonast til şess
Og fljótlega ef lukkan er meğ mér.
Ég óska şér lukku, herra minn
Hjarta şitt ætti ağ verğa fullt af gleği, Araşorn
Ó, şağ er şağ...
samt óttast ég ağ Dírael veiti ekki blessun sína viljugur...
Gilrún er, eins og şú, ekki nógu gömul.
Ég şekki kannski ekki ást,
en ég veit ağ şegar hjartağ stırir tungunni,
ætti enginn mağur ağ standa í vegi...
ef şú hikar şá muntu kannski finna ağ şağ sem hefği betur veriğ sagt
er ağ eilífu læst inni hjarta şínu,
og eftirsjá er şá eini félagi şinn
Orğ şín eru vel mælt
samt...
Árstíğrnar eru ağ breytast
Kannski breyta şær hjarta hans líka.
Ef şağ breytist meğ árstíğunum,
verğur şağ bara kaldara
Stattu bara fastur fyrir og talağu beint frá hjartanu
Takk.
Şú ert mér góğur vinur
Ég mun láta mitt eigiğ líf fyrir şig
Og ég fyrir şig
Ég er glağur yfir ağ şú ert heill, sonur minn
Şú líka fağir
Halbaron segir mér ağ herferğ şín gegn
orkunum hafi veriğ árángursrík
şeir eru miklu mun færri núna
Şeir ættu ekki ağ ónáğa okkur um stund
Samt er hugur şinn ekki í ró
Ég veit nú eftir hverju şeir sækjast,
og ağ şeir eru ekki einir ağ verki
Şeir eru şjónar Saurons,
og hann leitar ağ hring Barahírs
Fağir, şeir eru á eftir şér
Şağ er şá sem ég óttağist
Ég biğ şig, feldu hringinn
Ekki bera hann!
Nei
En şağ mun leiğa şá beint til şín!
Látum Sauron senda alla heri şessa heims móti okkur
Ég mun ekki fela şağ hver ég er,
meğan ég dreg enn andann,
og hef sverğ í hendi
Fyrirgefğu mér
Şağ er ekkert ağ fyrirgefa, sonur minn
Şú hefur şjónağ mér afar vel, og Dúndönum
Şú ert sannur erfingi konunga!
Komdu nú, hafğu ekki áhyggjur
Móğir şín var vön ağ minna mig á
ağ fólk leitar til okkar um leiğsögn,
ağ viğ yrğum ağ vera fastir fyrir, hvağ sem şağ kostar.
Ef til vill munt şú dag einn
finna einhverja gædda jafnmikilli visku og fegurğ,
til ağ gefa şér ráğ
Şiğ hafiğ blessun mína, börnin góğ
Megi dagar ykkar verğa langir og ríkulegir,
og fullir vonar
Ég fer nú til Rofadals,
şar sem Elrond bíğur mín
Şegar ég kem til baka meğ hans góğu ráğ,
höldum viğ kannski brúğkaup.
Gangi şér vel meğ Dírael.
Herra Dírael...
góğan daginn.
Gegnum hina löngu vetrarmánuği
var hitanum í hjarta Araşorns
ağeins haldiğ í skefjum
af ótta hans viğ ağ mistakast mikilvægasta verk sitt
Stattu bara fastur fyrir,
og talağu beint frá hjartanu
Herra Dírael.
Ég er kominn til ağ biğja um hönd dóttur şinnar
Ég skulda şér líf mitt, sonur Aradors
en ég skulda şér ekki dóttur mína
En ég elska hana, Herra
Ég óttast mikiğ şann skugga
sem fellur af şér á hús mitt, erfingi Ísildurs
Áhuginn sem şú sınir dóttur minn er óvelkominn...
Af şér
Ekki af henni
Já. Şess vegna er ekki hægt ağ hundsa hann
Ég vona vegna Gilrúnar
ağ blóğ föğur şíns renni um æğar şér
Ef şú bregst fólki şínu,
Muntu bara şurfa ağ svara fyrir şağ hjá Dúndönum
Ef şú bregst henni,
muntu şurfa ağ svara fyrir hjá mér
Var şetta já?
Og şegar veturinn hafği sleppt köldum fingrum sínum af landinu
og hörfağ fyrir björtu og snemmbæru vori
Giftust Araşorn, sonur Aradors
og ungfrú Gilrún,
í hamingu og von.
En eftir ağeins eitt gæfuríkt ár,
Bar aftur skugga yfir líf şeirra.
Arador, sonur Argonui,
Höfğingi Dúndana, var í grunnri lægğ
í blindandi şokuslæğum Köldufjalla
Hlaupiğ!
Hlaupiğ!
Hvar er fağir minn?
Lengra í suğur
fariğ!
Fağir!
Fağir.
Araşorn! Araşorn! Vaknağu!
Şetta er bara draumur! Vaknağu!
Nei! ég sá hann! Ég fann hann gefa upp öndina!
usss! şağ er bara draumur. Draumur!
Ó Gilrún! Bara ağ svo væri!
Hvağa von er fyrir fók okkar?
Ætt konunganna hangir á bláşræği,
Ég óttast ağ hennar bitri endir sé hjá mér
Araşorn, hvar er gleği şín?
Hvar er von şín?
Ég mun ekki missa móğinn!
Né mun ég láta şig gera şağ
Araşorn, horfğu á mig!
Óttastu ekki morgundaginn,
hann er hulinn okkar augum og valdi
Og ekki óttast ağ ættleggur krúnunar hafi náğ enda
Hann lifir
Í şér
Og í mér
Şarna er von mín
Şannig fór, ağ ári eftir fall föğur síns
á fyrsta degi şriğja mánağar
buğu Araşorn og Dúndanir nıja von velkomna í heiminn
Şú hefur eignast son, herra minn
Viğ munum nefna hann Aragorn,
Konunglega frækinn mun hann verğa,
en á brjósti hans sé ég grænan stein,
og frá honum mun hans sanna nafn koma
og hans helsti orğstír,
şví hann mun verğa græğari og lífgjafi.
Sjá, Aragorn,
sonur Araorns,
Höfğingi Dúndana!
afkomandi Elendils af Númenor!
Erfingi Ísildurs!
Heill sé Aragorn!
Heill sé Aragorn!
Şökk sé hughreysti höfğingjans og Rekka hans,
fengu Dúndanir skammvinnan friğ.
Og barniğ Aragorn óx hamingjusamt úr grasi
Halbaron
Şağ virğist sem í gær ağ sonur şinn Hallbarğur
var á aldur viğ Aragorn
Mikiğ rétt, herra minn
Ég held şağ muni virğast şağ sama, Evonyn,
şeger okkar sonur verğur ağ manni
Şağ un svo , frú mín
Şau vaxa svo fljótt!
Og éta mikiğ á meğan!
Ef şağ er şá eitthvağ eftir!
Ég slæ eign á şetta land í nafni konungsins!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Herrarnir Elladan og Elróhír úr Rofadal eru óvænt komnir,
og vilja tala viğ okkur samstundis
Velkomnir vinir!
Hvağ ber ykkur hingağ um miğja nótt?
Og hvağ líğur föğur ykkar Elrond?
Og mærinni Arwen?
Föğur okkar og systur líğur vel, herra minn
Şağ var Elrond sem sendi okkur hingağ í snarhasti
Orkar safnast saman norğan og austan viğ Taurdal
Fjöldi şeirra er meiri en sést hefur árum saman
Jafnvel nú færast şeir sífellt nærri
nyrstu şorpum Dúndana
Şağ líğur ekki á löngu uns hættu
ber ağ landamærum ykkar
.
.
Vegna şessa gefur fağir okkar örşrifaráğ
Hvağ leggur hann til?
Hann biğur şig strax ağ senda konu yğar og son
til Imladris til öryggis,
og ağ şú, Araşorn,
leiği Dúndani eftir leynistigum í önnur lönd,
og flıji şess ağsteğjandi hættu
Şağ er áliğiğ herrar mínir, viğ ræğum şetta frekar á morgun,
finnum stağ fyrir ykkur ağ hvílast á
Elrond álfvís er vitur,
og sér margt şağ sem er faliğ
og hefur enn ekki gerst
Ég mun íhuga orğ hans,
og huga vel ağ, vegna fólks míns.
Lát ekki ákvörğun şína bíğa lengi
Meğ hverri stund sem líğur,
færist hættan nær.
Ég skil. Hvílist vel herrar mínir.
Hvílist vel
Ekki nefna şağ!
Ég vil ekki yfirgefa şig
Samt er şağ viturlegt ráğ
Ef hættan nálgast okkur enn og aftur
verğiğ şiğ Aragorn ağ vera óhult
Allir höfğingjar Dúndana hafa veriğ fóstrağir í sölum Elronds um stund
Ég var şar sjálfur árum saman sem barn
Ég mun ekki yfirgefa şig
Alls ekki!
Viğ vitum hvar hann er!
Gott.
Komdu meğ mér.
Elgarain!
Halbaron sá şig fara
Nokkuğ sem ég hefği átt ağ gera fyrir löngu
án şess ağ kveğja?
Alltaf síğan fağir şinn lést,
hef ég gert şağ ağ skyldu minni á líta eftir şér
Ég átti şağ inni hjá honum fyrir áralanga şjónustu,
og vináttu hans
Şegar şú vildir taka sæti hans studdi ég şig einn.
Í tíu ár hefur şú veriğ mér viğ hliğ
og nú, şegar ég şarfnast şín mest,
ætlarğu ağ yfirgefa mig?
Şú şarft augu og eyru í fjarlægum löndum
og varğstöğ Rekka í Hithlin er ómönnuğ
Hithlin?
en şağ er órafjarlægğ!
Ég leysi şig frá skyldu şinni
Ég mun ekki íşyngja şér meir
Şú hefur aldrei veriğ nein byrği
Elgarain, şú hefur ekki bara veriğ vinur
Şú ert mér sem systir
Şú átt fjölskyldu,
konu og son sem şarfnast şín
Verndağu şau
Ekki skipa mér ağ vera!
Gerğu şağ
Ég mun ekki halda şér hér ef şú vilt fara
En ég skil ekki
Og şess vegna get ég ekki útskırt
Fyrirgefğu mér
herra Araşorn, ráğa şinna er şörf
Araşorn. Óvinurinn er á leiğinni!
góğa ferğ, vinur
Herra, orkarnir eru á leiğinni
Herra Elróhir bağ mig ağ segja şetta:
"Ákvörğunin hefur veriğ tekin fyrir şig"
Sendiğ foringjana til mín
Stríğ er skolliğ á!
Vel mætt vinir mínir
Tíminn er kominn
En meğan foringjar Dúndana
og synir Elronds lögğu á ráğin
höfğu orkarnir laumağ sér
nær şorpinu en jafnvel Elrond gat séğ fyrir
Gleymdirğu ekki einhverju?
Hverju hefği ég átt ağ gleyma?
Ağ segja mér ağ şú værir ağ fara
Araşorn şarfnast hjálpar okkar
Samt, hvort sem hann ríğur til Rofadals
eğa leiğir Dúndani í öryggi á annan stağ,
Şá munt şú ekki vera kyrr
Ég get şağ ekki
Ég sé şağ núna
Ég verğ ağ frelsa hjarta mitt frá honum.
Myndir şú ekki fagna slíkum fréttum?
sjálfsagt mun ég gera şağ
Şví şú ert alltaf í huga mér
Vissir şú hvorki eğa grunağir şağ?
şú hefur alltaf veriğ mér góğur
Góğur?
Nei, Elgarain.
Ég elska şig.
Ég hef gert şağ árum saman
Şegar şú vissir ağ ég elskaği annan? af hverju?
Af şví ağ meğ tímanum vissi ég ağ şú yrğir nógu vitur til ağ sleppa honum
Og nú hef ég gert şağ
Ağeins til ağ flıja frá mér
El, ekki flıja
Komdu meğ mér
Ég geri şağ
Elgarain! Flığu!
Şú getur ekki varist şeim einn!
Fljót, varağu şorpiğ viğ!
Nei!
Şú verğur ağ ağvara şá,
fyrir Dúndani
farğu!
Viğ sjáum hvort annağ aftur! Farğu!
Herrar mínir, herrar mínir!
Viğ munum ekki bíğa eftir ağ orkarnir taki frumkvæğiğ
Viğ rımum şorpin,
en viğ munum færa stríğiğ il şeirra í óbyggğirnar,
Hvar sem şeir gætu veriğ
So let the servants of Evil beware!
Til vopna! Til vopna!
Til vopna! Til vopna!
Halbaron! Óvinurinn er hér!
Skogurinn- Dírhaborn- berst til ağ seinka şeim- orkar allsstağar
Rekkar, til mín!
Ertu særğ?
Nei
Gilrún, hvar er sonur şinn? Hvar er Aragorn?
Aragorn!?
Farğu í skálann!
Arathorn! hörfağu, hörfağu!
Şarna! Şetta er hann!
Mættu örlögum şínum
Ættleggur şinn er á enda!
Pabbi... Pabbi, pabbi!?
Tveir hundar skulu deyja í dag!
Gilrún!
Frú mín, farğu inn!
Ég yfirgef şig ekki!
Pabbi, pabbi!
Dúndanir sigruğu
En sigur şeirra var dırkeyptur
Fyrirgefğu mér
Fyrir hvağ?
Öfund mína
af şví ağ hann valdi şig
Elgarain!
Araşorn, Ég...
Sparağu kraftana vina
Ég brást şér
Nei. Nei, şağ gerğirğu ekki
Fjölskylda mín er örugg vegna şín
Fağir şinn hefği orğiğ svo stoltur
Ég fann hjarta mitt í dag
Og nú er şağ tapağ...
Var hann ağ fara meğ şér?
Ég mun ekki tapa şví öllu
şû verğur ağ lifa
Og Aragorn verğur ağ lifa
Viğ megum ekki missa von okkar!
Elgarain.
Elgarain!
Hve margir enn verğa ağ falla?
Hve margir?!
Of lengi hafa şjónar hins illa herjağ á fólk okkar
Og hiğ áğur stolta konungsríki Arnor
Menn vestursins!
Skugginn lengist,
og hinn grimmi armur hans nálgast okkur enn
En viğ megum ekki missa vonina
Sá tími mun koma ağ Dúndanir endurheimti styrk sinn,
Og útrımi illskunni úr şessum löndum ağ eilífu
Şangağ til,
höfum viğ şá skyldu ağ tryggja öryggi fólks okkar hvağ sem şağ kostar
Svo, rísiğ upp Dúndanir!
Muniğ hverjir şiğ eruğ!
Látum óvini okkar enn einu sinni flıja undan okkur
Og látum engann orka sleppa lifandi úr skóginum!
Safniğ Rekkum ykkar. Şiğ komiğ meğ mér!
Ég kem aftur til şín. Ég lofa şví
Og Araşorn, sonur Arador,
Höfğingi Dúndana,
leiddi menn sína í mikla og hugdjarfa gagnsókn,
og şjónar óvinarins hörfuğu undan
Araşorn, bíddu!
Nú endar konungsættin!
ættleggurinn er enn til
Şağ er enn von!
Şeir koma aftur, Gilrún
Şeir koma
Frú Gilrún! Frú Gilrún!
Herra Araşorn er særğur!
Hefur hann sagt eitthvağ?
Ağeins nafn şitt, frú mín
Gilrún?
Ég er hér, ég er hér!
Hér er gæfa mín
Og hér er von okkar
Aragorn, Höfğingi Dúndana!
Síğan kvaddi ekkja höfğingjans ættingja sína,
og allt sitt fólk,
til ağ vernda síğasta barn Númena
Hún bağ Halbaron ağ yfirgefa Taurdal
og bağ Dúndani ağ leita öryggis í smáum leynilegum byggğum
djúpt inni í skógum Rhudaur
Erfingi Ísildurs var færğur til Rofadals
til uppfósturs og öryggis
Og şannig ert şú kominn hingağ til húss meistara Elronds, litli minn
Ég mun ekki kalla şig Aragorn í mörg löng ár
Şví nafn şitt verğur ağ gleymast
Şví ef óvinurinn fréttir ağ şú lifir
mun allt sem viğ börğumst fyrir tapast
Svo ağ í síğasta sinn
ertu Aragorn,
sonur Araşorns,
Höfğingi Dúndana
og erfingi Ísildurs
En hér eftir,
Estel,
ertu einfaldlega okkar eina von