Αυτή είναι η ιστορία του Αγίου Μαρτίνου.
Αυτή είναι μια πολύ πολύ παλιά ιστορία.
Tότε ο Άγιος Μαρτίνος λεγόταν απλά Μαρτίνος.
"Είμαι ο Μαρτίνος".
Ο Μαρτίνος ήταν ένας ρωμαίος στρατιώτης.
Είχε ένα άλογο,
μία πανοπλία
μία περικεφαλαία,
έναν κόκκινο μανδύα
και ένα ξίφος.
Όμως με το ξίφος
δεν ήθελε να πολεμήσει.
Αγαπούσε όλους τους ανθρώπους.
"Έρχομαι!"
Βοηθούσε τους άρρωστους.
"Ορίστε."
"Πολύ καλύτερα!"
Έδινε φαγητό
σ' αυτούς που πεινούσαν.
"Για εσένα."
Και στους φτωχούς τα λεφτά του.
Με λίγα λόγια:
"Ο Μαρτίνος είναι καλός άνθρωπος!"
Έναν χειμώνα πήγαινε σε μια πόλη.
Είχε πάρα πολύ κρύο και όλοι κρύωναν.
"Ω, κρύο!"
Στην πύλη συνάντησε έναν ζητιάνο.
Είχε ξεπαγιάσει.
Δεν φορούσε σχεδόν τίποτα.
Και κανείς δεν νοιαζόταν.
Μέχρι που τον είδε ο Μαρτίνος.
Ήθελε να τον βοηθήσει.
Μα δεν είχε τίποτα μαζί του.
Μόνο το άλογο,
την πανοπλία,
το κράνος,
τον κόκκινο μανδύα
και το σπαθί του.
Τότε του ήρθε μια καλή ιδέα.
Έβγαλε τον μανδύα,
πήρε το σπαθί
και έκοψε τον μανδύα στα δύο.
Ένα κομμάτι για τον ζητιάνο.
"Ορίστε, για εσένα."
Κι ένα για τον ίδιο.
"Ευχαριστώ πολύ!"
"Παρακαλώ!"
Επειδή: "ο Μαρτίνος είναι καλός άνθρωπος!"
Όταν ο Μαρτίνος δεν ήθελε πια να πολεμάει,
έγινε μοναχός.
"Χαίρεται, θα ήθελα να γίνω μοναχός."
Ζούσε ταπεινά και απλά.
Και δώρισε τα υπάρχοντά του.
"Ορίστε, για εσάς!"
Επειδή επιθυμούσε όλοι να είνα καλά.
"Ευχαριστούμε!"
Κάποτε χρειάστηκαν νέο επίσκοπο.
Πρόσωπο σημαντικό για την Εκκλησία.
"Ποιός είναι ο κατάλληλος;"
"Ο Μαρτίνος;"
"Ο Μαρτίνος!"
Ο Μαρτίνος τους φαινόταν πολύ κατάλληλος
για επίσκοπος, επειδή ...
"Ο Μαρτίνος είναι καλός άνθρωπος!"
Επειδή όμως ο Μαρτίνος ήταν πολύ σεμνός,
δεν ήθελε.
Και όταν άρχισαν να τον πιέζουν,
έφυγε και κρύφτηκε.
Σε έναν στάβλο με χήνες.
Και τί έκαναν οι χήνες, μόλις πλησίασαν
αυτοί που έψαχναν τον Μαρτίνο;
Κακάρισαν τόσο δυνατά,
που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου
και ανακάλυψαν τον Μαρτίνο.
Και έτσι ο Μαρτίνος έγινε επίσκοπος.
Και ως επίσκοπος τους αγαπούσε όλους.
Βοηθούσε τους άρρωστους.
"Πολύ καλύτερα!"
Έδινε φαγητό στους πεινασμένους.
Και δώριζε τα λεφτά του στους φτωχούς.
Για τους ανθρώπους
ο Μαρτίνος ήταν πολύ ιδιαίτερος.
Τον λάτρευαν και τον αποκαλούσαν
"Άγιο Μαρτίνο".
Δηλαδή στη γλώσσα τους:
"Sankt Martin"!
Και έτσι είναι γνωστός μέχρι σήμερα.