Ова е приказна за свет опседнат со нештата.

Тоа е приказна за системот во криза.

Ние ја загадуваме планетата.

Ние се загадуваме еден со друг.

И не се забавуваме.

Доброто е што

кога почнуваме да го разбираме системот,

ние почнуваме да гледаме многу места како интервенираат

и овие проблеми ги пренасочуваме во решениjа.

Еден од проблемите да се трудиме да користиме помалку нешта

е дека некогаш чуствуваме како да ни е потребно.

Што ако ти живееш бо еден град, например, како Кливленд

и потребно ти е една чаша вода?

Ќе ги искористиш ли шансите и

да наполниш од градската чешма?

Или дали треба да земеш шише вода

што доаѓа од чистите шуми на Фиџи?

Епа, Фиџи брендираната вода

мисли дека одговорот на прашањето беше очигледен.

Така да тие направија рекламна кампања околу тоа.

Тој успеа да биде еден од најглупавата потези

во рекламната историа.

Гледате дека, градот Кливленд

не сакаше да биде извор на шегите на Фији,

така тие одлучија да направат тест, и погодете што?

Овие тестови покажа дека

една чаша со вода од Фији има понизок квалитет,

изгуби на тестот направен за вкусот на водата наспроти чешмата на Клевеланд

и чини илјада пати повеќе.

Оваа приказна е типична за атоа што се случува

кога го тестираме флаширана вода и вода од чешма.

Дали е таа почиста?

Некогаш да, некогаш не.

Во многу случаи

водата од шише е помалку регуларна наспроти водата од чешма.

Дали е таа повкусна?

Во тестови за вкус спроведени низ земјата,

луѓето постојано избираат вода од чешма одколку флаширана вода.

овие компании за флаширана вода кажуваат

дека тие само ја следат побарувачката на клиентите.

Но кој би побарал помалку одржлив,

помалку вкусен, и доста поскап производ, особено

нешто кое може да се земе бесплатно од Вашата кујна?

Флашираната вода кошта

приближно 2000 пати повеќе од водата од чешма.

Дали можете ли да замислите да плаќате 2000 пати

цената на нешто друго?

Што велите за 10,000 долари сендвич?

И сепак луѓето во US купуваат

повеќе од половина милијарда шишиња со вода секоја недела.

Тоа е доволно да се сврти светот повеќе од 5 пати.

Како се случи ова?

Епа, сето ова се навраќа до како нашата материјална економија работи

и еден од најважните параметри кои се познати како

вештачка побарувачка.

Ако компаниите сакат да продолжат да растат,

тие треба постојано да продаваат повеќе и повеќе нешта.

Во 1970 година големите компании на газирани пијалоци се загрижија

затоа штовидоја дека нивната проекција на пораст почнува да опаѓа

Има многу газирани пијалоци кои што луѓето може да ги пијат

Плус, нема да трае долго пред луѓето да почнат да разбираат

дека газираните пијалоци не се многу здрави и да се преобратат

"воздишка", на пиење вода од чешмата.

Така, компаниите

ја пронајдоја својата следна голема идеја во налудничаво дизајнерски производ

кои многу луѓе го исмејуваа.

"Водата е слободна", луѓето кажале

"што ќе ни продават уште, воздух?"

Како ќе ги натерате луѓето да ги купуваат овие врвни производи.

Едноставно. Ти изработуваш барање.

Како го правш ова?

Е сега замисли

вие сте одговорен во една компанија за флаширана вода со одредена задача.

Бидејќи луѓето не се потрошувачко ориентирани

нивните пари тешко спечалени

за вашиот непотребен продукт

ги прави да се чуствуваат уплашено

и несигурни ако тие ги немаат.

Токму ова е тоа што го направија индустриите за флаширана вода.

Еден од нивните први економски пропаганди беше