0:00:14.500,0:00:18.260
ชุมชนโกวานาส เมืองบรุกลิน

0:00:19.180,0:00:23.520
การเป็นศิลปินขึ้นอยู่กับกิจวัตรในแต่ละวัน

0:00:23.540,0:00:25.820
การพบปะผู้คนในแต่ละวัน[br]และการเมืองในแต่ละวัน

0:00:28.200,0:00:32.960
ผลงานส่วนมากคือการแสดงตัวตน

0:00:41.100,0:00:46.020
มาเรียม โฮไซนี่

0:00:55.500,0:01:00.960
ครั้งแรกที่ฉันตระหนักว่า[br]การวาดภาพคือสิ่งที่ฉันรัก

0:01:00.960,0:01:03.230
คือตอนฉันอายุสิบสามปี

0:01:03.230,0:01:06.100
คุณครูที่โรงเรียนของฉัน

0:01:06.100,0:01:09.110
และวิธีที่คุณครูสอน

0:01:09.110,0:01:11.640
และความเป็นผู้หญิงแกร่งของท่าน

0:01:11.640,0:01:15.390
มีความเหมือนกับผู้หญิงที่ประเทศอิหร่าน

0:01:15.390,0:01:18.980
และฉันคิดว่าฉันสนใจในสิ่งนี้

0:01:21.409,0:01:25.560
ฉันจำได้อย่างขึ้นใจ[br]ว่าตอนนั้นฉันเป็นอย่างไร

0:01:25.570,0:01:28.890
ฉันอยากจะเข้าเรียนวิชาวาดภาพ

0:01:28.890,0:01:30.780
ฉันอยากจะสร้างผลงานต่อไปเรื่อยๆ

0:01:30.780,0:01:37.000
และฉันมีภาพวาดมากมายที่บ้านของพ่อแม่

0:01:42.850,0:01:45.020
ฉันรู้ตัวเสมอว่าฉันเป็นนักวาดภาพ

0:01:45.020,0:01:47.130
ฉันเริ่มต้นวาดและฉันระบายสี

0:01:47.130,0:01:48.781
และฉันวาดทับลงไปอีก

0:01:48.781,0:01:50.920
มันเป็นกระบวนการซ้ำๆ

0:02:00.060,0:02:05.720
มีคนให้ฉันวาดภาพเกี่ยวกับบทกวีนี้

0:02:05.720,0:02:07.740
“ไลลากับมัจนูน”

0:02:08.320,0:02:10.480
มันเกี่ยวกับความรักต้องห้าม

0:02:11.080,0:02:14.040
ฉันสร้างสรรค์เรื่องราวนี้

0:02:14.040,0:02:16.880
"ความลับของเธอและเงาของเธอ"

0:02:18.260,0:02:22.820
ฉันรู้สึกสนใจในตัวละครหญิงมากกว่า

0:02:22.820,0:02:26.760
เพราะเห็นได้ชัดว่าไม่มีใคร[br]ให้ความสนใจในตัวเธอ

0:02:26.760,0:02:30.860
เพราะเรื่องมันเกี่ยวกับการที่มัจนูนเสียสติ

0:02:33.060,0:02:41.190
ฉันตีความว่าเลย์ลาคือ[br]ผู้หญิงที่มีความเปราะบาง

0:02:41.190,0:02:44.139
เธอถูกห้ามมีปากเสียง

0:02:44.139,0:02:46.109
ถึงขนาดห้ามมิให้มีความปรารถนา

0:02:46.109,0:02:48.680
ในสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ

0:03:07.320,0:03:11.780
ผลงานของฉันเป็นส่วนผสมของความตลกขบขัน[br]และความกลัว

0:03:11.780,0:03:14.150
มันมีส่วนที่คุณสามารถหัวเราะ

0:03:14.150,0:03:16.540
แม้ว่าคุณจะกลัวอะไรหลายสิ่ง

0:03:20.010,0:03:22.240
ผลงานของฉันในตอนแรกๆ

0:03:22.240,0:03:26.920
ช่องว่างระหว่างส่วนประกอบภาพ[br]จะดูชัดเจนกว่า

0:03:27.980,0:03:30.310
เมื่อซักปีสองปีที่ผ่านมา

0:03:30.310,0:03:33.640
ฉันใช้วิธีการแสดงความชัดเจน

0:03:33.640,0:03:37.770
ฉันวาดภาพร่ายกายโดยปราศจากศรีษะ

0:03:37.770,0:03:41.160
เพราะเรื่องการเมืองเกี่ยวกับอัตลักษณ์

0:04:02.460,0:04:05.540
ช่องว่างของพื้นที่

0:04:05.540,0:04:07.900
และการแตกหักของร่างกาย

0:04:07.900,0:04:14.329
คือการสะท้องถึงประสบการณ์ชีวิตของฉัน

0:04:14.329,0:04:15.329
ในฐานะผู้ผลัดถิ่น

0:04:15.329,0:04:20.670
และในฐานะคน[br]ที่ไม่สามารถเดินทางไปประเทศของตัวเองได้

0:04:20.670,0:04:24.740
และต้องกลับมาทำงานและอาศัยอยู่ที่อเมริกา

0:04:25.400,0:04:27.699
ร่างกายพวกนี้มีความวิตกกังวล

0:04:27.700,0:04:31.820
ในทางกลับกันมันมีความแข็งแกร่ง

0:04:31.820,0:04:33.540
ฉันให้พลังแก่มัน

0:04:38.920,0:04:43.930
ฉันคิดถึงความสัมพันธ์ของร่างกายในภาพวาด

0:04:43.930,0:04:48.120
กับความสัมพันธ์ของร่างกายกับ[br]ช่องว่างที่เป็นรูปธรรมรอบๆตัว

0:04:49.250,0:04:54.860
ฉันสนใจเรื่องช่องว่างระหว่างการลงสีและการวาด

0:04:54.870,0:04:56.620
ทั้งภายในและภายนอก

0:04:56.620,0:05:02.379
ภายในช่องว่างนั้นมีความตรงไปตรงมา

0:05:02.379,0:05:06.060
สำหรับร่างกายที่จะขยับอย่างไหลลื่น

0:05:06.060,0:05:08.880
สำหรับการตีความของผู้ชม

0:05:09.560,0:05:11.860
การปรากฎตัวของผู้ชมนั้น

0:05:11.870,0:05:14.060
เกือบจะเติมเต็ม

0:05:14.060,0:05:16.120
หรือสร้าง

0:05:16.600,0:05:17.640
ผลงานนี้