1
00:00:14,500 --> 00:00:18,260
[Gowanus, Μπρούκλιν]

2
00:00:19,180 --> 00:00:23,520
Μεγάλο μέρος του να είσαι καλλιτέχνης 
εξαρτάται από την καθημερινότητα,

3
00:00:23,540 --> 00:00:25,820
καθημερινές επαφές, πολιτικές 
της καθημερινότητας.

4
00:00:28,200 --> 00:00:32,960
Και μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει 
να κάνει με την αυτοπαρουσίαση.

5
00:00:41,100 --> 00:00:46,020
[Μαριάμ Χουσείνι- Καθημερινή 
Αφηρημένη Τέχνη]

6
00:00:55,500 --> 00:01:00,960
Όταν ήμουν δεκατριών χρονών, 
συνειδητοποίησα για πρώτη φορά

7
00:01:00,960 --> 00:01:03,230
ότι λατρεύω να ζωφραφίζω.

8
00:01:03,230 --> 00:01:06,100
Είχα μία δασκάλα στο σχολείο

9
00:01:06,100 --> 00:01:09,110
και ο τρόπος που δίδασκε--

10
00:01:09,110 --> 00:01:11,640
και επίσης είναι τόσο δυνατός άνθρωπος

11
00:01:11,640 --> 00:01:15,390
ως γυναίκα σε έναν τόπο σαν το Ιράν

12
00:01:15,390 --> 00:01:18,980
που νομίζω ότι μου κέντρισε το 
ενδιαφέρον αυτό.

13
00:01:21,409 --> 00:01:25,560
Θυμάμαι ξεκάθαρα την φορά που 
ήμουν σε φάση:

14
00:01:25,570 --> 00:01:28,890
"Θέλω μόνο να πάω στα μαθήματα 
ζωγραφικής της."

15
00:01:28,890 --> 00:01:30,780
"Θέλω να συνεχίσω να παράγω έργο."

16
00:01:30,780 --> 00:01:37,000
Και γινόταν χαμός από τις στοίβες με 
τα χαρτιά στο σπίτι των γονιών μου.

17
00:01:42,850 --> 00:01:45,020
Πάντα το νιώθω ότι είμαι ζωγράφος.

18
00:01:45,020 --> 00:01:47,130
Το ξεκινάω,
κάνω μία ζωγραφιά,

19
00:01:47,130 --> 00:01:48,781
και μετά κάνω άλλη μία από πάνω της.

20
00:01:48,781 --> 00:01:50,920
Και έτσι πάντα ταλαντέυομαι.

21
00:02:00,060 --> 00:02:05,720
Λοιπόν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω κάτι
για ένα διάσημο ποίημα,

22
00:02:05,720 --> 00:02:07,740
"Λεϊλά και Μεζνούν"

23
00:02:08,320 --> 00:02:10,480
Έχει θέμα την απαγόρευμένη αγάπη.

24
00:02:11,080 --> 00:02:14,040
Ξεκίνησα μία σειρά πινάκων,

25
00:02:14,040 --> 00:02:16,880
λέγεται "Μυστικά μεταξύ Αυτής και 
Της Σκιάς Της"

26
00:02:18,260 --> 00:02:22,820
Ενδιαφερόμουν κυρίως για την γυναίκα
του ποιήματος,

27
00:02:22,820 --> 00:02:26,276
επειδή απ'ότι φαίνεται
κανείς δεν της έδινε σημασία,

28
00:02:26,276 --> 00:02:30,720
επειδή το ποίημα ασχολούταν
με το πώς ο Μεζνούν έχασε τα λογικά του.

29
00:02:32,630 --> 00:02:41,070
Είχα τόση περιέργεια για την Λεϊλά,
για αυτή την πολύ ευάλωτη γυναίκα

30
00:02:41,070 --> 00:02:44,190
που της απαγορεύθηκε να μιλάει

31
00:02:44,190 --> 00:02:45,729
ακόμα και να ποθεί

32
00:02:45,729 --> 00:02:47,969
αυτό που ήθελε πραγματικά.

33
00:03:07,329 --> 00:03:11,567
Νομίζω μεγάλο μέρος της δουλειάς
είναι ένα μείγμα χιούμορ και φόβου.

34
00:03:11,567 --> 00:03:14,280
Υπάρχουν στιγμές που γελάς εγκάρδια

35
00:03:14,280 --> 00:03:16,600
ακόμα και αν φοβάσαι πολλά πράγματα.

36
00:03:19,550 --> 00:03:21,880
Σε προηγούμενους μου πίνακες,

37
00:03:21,880 --> 00:03:26,845
ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι μορφές
είναι πιο ευδιάκριτος.

38
00:03:27,857 --> 00:03:30,410
Τα τελευταία χρόνια,

39
00:03:30,410 --> 00:03:33,560
έχω χρησιμοποιήσει πολύ αυτή την 
διακριτότητα.

40
00:03:33,560 --> 00:03:37,850
Επέλεξα να παρουσιάσω τα σώματα
χωρίς κεφάλι,

41
00:03:37,850 --> 00:03:41,090
λόγω της πολιτικής γύρω από θέματα 
ταυτότητας.

42
00:04:02,400 --> 00:04:05,540
Αυτοί οι σπασμένοι χώροι,

43
00:04:05,540 --> 00:04:07,450
και αυτά τα σπασμένα σώματα

44
00:04:07,450 --> 00:04:13,484
αντανακλούν τις δικές μου προσωπικές 
εμπειρίες και τη δική μου ζωή

45
00:04:13,484 --> 00:04:15,879
ως μετανάστρια

46
00:04:15,879 --> 00:04:20,069
και ως ένας άνθρωπος που δεν
έχει καν την δυνατότητα να ταξεδέψει στην χώρα της

47
00:04:20,069 --> 00:04:24,286
και να γυρίσω πίσω στην δουλειά και την
ζωή μου εδώ στην Αμερική.

48
00:04:25,259 --> 00:04:27,630
Θέλω να πω, αυτά τα σώματα έχουν άγχος.

49
00:04:27,630 --> 00:04:29,030
Αλλά από την άλλη,
είναι πολύ δυνατά.

50
00:04:29,030 --> 00:04:29,680
Τους δίνω δύναμη.

51
00:04:29,680 --> 00:04:31,970
Συνέχεια σκέφτομαι τις αλληλεπιδράσεις 
των σωμάτων εντός του πίνακα

52
00:04:31,970 --> 00:04:32,660
και την σχέση του σώματος με 
τον χώρο γύρω του.

53
00:04:32,660 --> 00:04:33,320
Με ενδιαφέρει το διάστημα που χωρίζει την 
ζωγραφιά από τον πίνακα

54
00:04:33,320 --> 00:04:33,789
το δημόσιο και το ιδιωτικό.

55
00:04:33,789 --> 00:04:34,789
αυτό το ενδιάμεσο διάστημα
προσφέρει κάποια ανοικτότητα

56
00:04:34,789 --> 00:04:36,230
για τα σώματα να ρέουν,

57
00:04:36,230 --> 00:04:37,950
και στην ερμηνεία του θεατή.

58
00:04:38,920 --> 00:04:43,930
Η παρουσία ανθρώπων σε αυτό,

59
00:04:43,930 --> 00:04:48,120
σχεδόν το ολοκληρώνει--

60
00:04:49,250 --> 00:04:54,860
ή κτίζει--

61
00:04:54,870 --> 00:04:56,620
αυτή την παράσταση.