WEBVTT 00:00:14.500 --> 00:00:18.260 [Gowanus, Μπρούκλιν] 00:00:19.180 --> 00:00:23.520 Μεγάλο μέρος του να είσαι καλλιτέχνης εξαρτάται από την καθημερινότητα, 00:00:23.540 --> 00:00:25.820 καθημερινές επαφές, πολιτικές της καθημερινότητας. 00:00:28.200 --> 00:00:32.960 Και μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει να κάνει με την αυτοπαρουσίαση. 00:00:41.100 --> 00:00:46.020 [Μαριάμ Χουσείνι- Καθημερινή Αφηρημένη Τέχνη] 00:00:55.500 --> 00:01:00.960 Όταν ήμουν δεκατριών χρονών, συνειδητοποίησα για πρώτη φορά 00:01:00.960 --> 00:01:03.230 ότι λατρεύω να ζωφραφίζω. 00:01:03.230 --> 00:01:06.100 Είχα μία δασκάλα στο σχολείο 00:01:06.100 --> 00:01:09.110 και ο τρόπος που δίδασκε-- 00:01:09.110 --> 00:01:11.640 και επίσης είναι τόσο δυνατός άνθρωπος 00:01:11.640 --> 00:01:15.390 ως γυναίκα σε έναν τόπο σαν το Ιράν 00:01:15.390 --> 00:01:18.980 που νομίζω ότι μου κέντρισε το ενδιαφέρον αυτό. 00:01:21.409 --> 00:01:25.560 Θυμάμαι ξεκάθαρα την φορά που ήμουν σε φάση: 00:01:25.570 --> 00:01:28.890 "Θέλω μόνο να πάω στα μαθήματα ζωγραφικής της." 00:01:28.890 --> 00:01:30.780 "Θέλω να συνεχίσω να παράγω έργο." 00:01:30.780 --> 00:01:37.000 Και γινόταν χαμός από τις στοίβες με τα χαρτιά στο σπίτι των γονιών μου. 00:01:42.850 --> 00:01:45.020 Πάντα το νιώθω ότι είμαι ζωγράφος. NOTE Paragraph 00:01:45.020 --> 00:01:47.130 Το ξεκινάω, κάνω μία ζωγραφιά, 00:01:47.130 --> 00:01:48.781 και μετά κάνω άλλη μία από πάνω της. 00:01:48.781 --> 00:01:50.920 Και έτσι πάντα ταλαντέυομαι. 00:02:00.060 --> 00:02:05.720 Λοιπόν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω κάτι για ένα διάσημο ποίημα, 00:02:05.720 --> 00:02:07.740 "Λεϊλά και Μεζνούν" 00:02:08.320 --> 00:02:10.480 Έχει θέμα την απαγόρευμένη αγάπη. 00:02:11.080 --> 00:02:14.040 Ξεκίνησα μία σειρά πινάκων, 00:02:14.040 --> 00:02:16.880 λέγεται "Μυστικά μεταξύ Αυτής και Της Σκιάς Της" 00:02:18.260 --> 00:02:22.820 Ενδιαφερόμουν κυρίως για την γυναίκα του ποιήματος, 00:02:22.820 --> 00:02:24.790 επειδή απ'ότι φαίνεται κανείς δεν της έδινε σημασία, 00:02:24.790 --> 00:02:26.760 επειδή το ποίημα ασχολούταν με το πώς ο Μεζνούν έχασε τα λογικά του. 00:02:26.760 --> 00:02:30.860 Είχα τόση περιέργεια για την Λεϊλά ως μία πολύ ευάλωτη γυναίκα 00:02:33.060 --> 00:02:41.190 που της απαγορεύθηκε να μιλάει 00:02:41.190 --> 00:02:44.139 ακόμα και να ποθεί 00:02:44.139 --> 00:02:46.109 αυτό που ήθελε πραγματικά. 00:02:46.109 --> 00:02:46.751 Νομίζω μεγάλο μέρος της δουλειάς είναι ένα μίγμα χιούμορ και φόβου 00:02:46.751 --> 00:02:47.394 Υπάρχουν στιγμές που γελάς εγκάρδια 00:02:47.394 --> 00:02:48.680 ακόμα και αν φοβάσαι πολλά πράγματα. 00:03:07.320 --> 00:03:11.780 Σε προηγούμενους μου πίνακες, 00:03:11.780 --> 00:03:12.965 ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι μορφές είναι πιό ευανάγνωστος 00:03:12.965 --> 00:03:14.150 Τα τελευταία χρόνια, 00:03:14.150 --> 00:03:16.540 έχω χρησιμοποιήσει πολύ αυτή την αναγνωσιμότητα. 00:03:20.010 --> 00:03:22.240 Επέλεξα να παρουσιάζω τα σώματα χωρίς κεφάλι, 00:03:22.240 --> 00:03:24.580 λόγω της πολιτικής γύρω από θέματα ταυτότητας. 00:03:24.580 --> 00:03:26.920 Αυτοί οι σπασμένοι χώροι, 00:03:27.980 --> 00:03:30.310 και αυτά τα σπασμένα σώματα 00:03:30.310 --> 00:03:33.640 αντανακλούν τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες και τη δική μου ζωή 00:03:33.640 --> 00:03:37.770 ως μετανάστρια 00:03:37.770 --> 00:03:41.160 και ως ένας άνθρωπος που δεν έχει καν την δυνατότητα να ταξεδέψει στην χώρα της 00:04:02.460 --> 00:04:04.000 και να γυρίσω πίσω στην δουλειά και την ζωή μου εδώ στην Αμερική. 00:04:04.000 --> 00:04:04.770 Δηλαδή, αυτά τα σώματα έχουν άγχος. 00:04:04.770 --> 00:04:05.540 Αλλά από την άλλη, είναι πολύ δυνατά. 00:04:05.540 --> 00:04:07.900 Τους δίνω δύναμη. 00:04:07.900 --> 00:04:14.329 Συνέχεια σκέφτομαι τις αλληλεπιδράσεις των σωμάτων εντός του πίνακα 00:04:14.329 --> 00:04:15.329 και την σχέση του σώματος με τον χώρο γύρω του. 00:04:15.329 --> 00:04:20.670 Με ενδιαφέρει το διάστημα που χωρίζει την ζωγραφιά από τον πίνακα 00:04:20.670 --> 00:04:24.740 το δημόσιο και το ιδιωτικό. 00:04:25.400 --> 00:04:27.699 αυτό το ενδιάμεσο διάστημα προσφέρει κάποια ανοικτότητα 00:04:27.700 --> 00:04:31.820 για τα σώματα να ρέουν, 00:04:31.820 --> 00:04:33.540 και στην ερμηνεία του θεατή. 00:04:38.920 --> 00:04:43.930 Η παρουσία ανθρώπων σε αυτό, 00:04:43.930 --> 00:04:48.120 σχεδόν το ολοκληρώνει-- 00:04:49.250 --> 00:04:54.860 ή κτίζει-- 00:04:54.870 --> 00:04:56.620 αυτή την παράσταση.