WEBVTT

00:00:14.500 --> 00:00:18.260
[Gowanus, Μπρούκλιν]

00:00:19.180 --> 00:00:23.520
Μεγάλο μέρος του να είσαι καλλιτέχνης 
εξαρτάται από την καθημερινότητα,

00:00:23.540 --> 00:00:25.820
καθημερινές επαφές, πολιτικές 
της καθημερινότητας.

00:00:28.200 --> 00:00:32.960
Και μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει 
να κάνει με την αυτοπαρουσίαση.

00:00:41.100 --> 00:00:46.020
[Μαριάμ Χουσείνι- Καθημερινή 
Αφηρημένη Τέχνη]

00:00:55.500 --> 00:01:00.960
Όταν ήμουν δεκατριών χρονών, 
συνειδητοποίησα για πρώτη φορά

00:01:00.960 --> 00:01:03.230
ότι λατρεύω να ζωφραφίζω.

00:01:03.230 --> 00:01:06.100
Είχα μία δασκάλα στο σχολείο

00:01:06.100 --> 00:01:09.110
και ο τρόπος που δίδασκε--

00:01:09.110 --> 00:01:11.640
και επίσης είναι τόσο δυνατός άνθρωπος

00:01:11.640 --> 00:01:15.390
ως γυναίκα σε έναν τόπο σαν το Ιράν

00:01:15.390 --> 00:01:18.980
που νομίζω ότι μου κέντρισε το 
ενδιαφέρον αυτό.

00:01:21.409 --> 00:01:25.560
Θυμάμαι ξεκάθαρα την φορά που 
ήμουν σε φάση:

00:01:25.570 --> 00:01:28.890
"Θέλω μόνο να πάω στα μαθήματα 
ζωγραφικής της."

00:01:28.890 --> 00:01:30.780
"Θέλω να συνεχίσω να παράγω έργο."

00:01:30.780 --> 00:01:37.000
Και γινόταν χαμός από τις στοίβες με 
τα χαρτιά στο σπίτι των γονιών μου.

00:01:42.850 --> 00:01:45.020
Πάντα το νιώθω ότι είμαι ζωγράφος.

NOTE Paragraph

00:01:45.020 --> 00:01:47.130
Το ξεκινάω,
κάνω μία ζωγραφιά,

00:01:47.130 --> 00:01:48.781
και μετά κάνω άλλη μία από πάνω της.

00:01:48.781 --> 00:01:50.920
Και έτσι πάντα ταλαντέυομαι.

00:02:00.060 --> 00:02:05.720
Λοιπόν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω κάτι
για ένα διάσημο ποίημα,

00:02:05.720 --> 00:02:07.740
"Λεϊλά και Μεζνούν"

00:02:08.320 --> 00:02:10.480
Έχει θέμα την απαγόρευμένη αγάπη.

00:02:11.080 --> 00:02:14.040
Ξεκίνησα μία σειρά πινάκων,

00:02:14.040 --> 00:02:16.880
λέγεται "Μυστικά μεταξύ Αυτής και 
Της Σκιάς Της"

00:02:18.260 --> 00:02:22.820
Ενδιαφερόμουν κυρίως για την γυναίκα
του ποιήματος,

00:02:22.820 --> 00:02:26.276
επειδή απ'ότι φαίνεται
κανείς δεν της έδινε σημασία,

00:02:26.276 --> 00:02:30.720
επειδή το ποίημα ασχολούταν
με το πώς ο Μεζνούν έχασε τα λογικά του.

00:02:32.630 --> 00:02:41.070
Είχα τόση περιέργεια για την Λεϊλά,
για αυτή την πολύ ευάλωτη γυναίκα

00:02:41.070 --> 00:02:44.190
που της απαγορεύθηκε να μιλάει

00:02:44.190 --> 00:02:45.729
ακόμα και να ποθεί

00:02:45.729 --> 00:02:47.969
αυτό που ήθελε πραγματικά.

00:03:07.329 --> 00:03:11.567
Νομίζω μεγάλο μέρος της δουλειάς
είναι ένα μείγμα χιούμορ και φόβου.

00:03:11.567 --> 00:03:14.280
Υπάρχουν στιγμές που γελάς εγκάρδια

00:03:14.280 --> 00:03:16.600
ακόμα και αν φοβάσαι πολλά πράγματα.

00:03:19.550 --> 00:03:21.880
Σε προηγούμενους μου πίνακες,

00:03:21.880 --> 00:03:26.845
ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι μορφές
είναι πιο ευδιάκριτος.

00:03:27.857 --> 00:03:30.410
Τα τελευταία χρόνια,

00:03:30.410 --> 00:03:33.560
έχω χρησιμοποιήσει πολύ αυτή την 
διακριτότητα.

00:03:33.560 --> 00:03:37.850
Επέλεξα να παρουσιάσω τα σώματα
χωρίς κεφάλι,

00:03:37.850 --> 00:03:41.090
λόγω της πολιτικής γύρω από θέματα 
ταυτότητας.

00:04:02.400 --> 00:04:05.540
Αυτοί οι σπασμένοι χώροι,

00:04:05.540 --> 00:04:07.450
και αυτά τα σπασμένα σώματα

00:04:07.450 --> 00:04:13.484
αντανακλούν τις δικές μου προσωπικές 
εμπειρίες και τη δική μου ζωή

00:04:13.484 --> 00:04:15.879
ως μετανάστρια

00:04:15.879 --> 00:04:20.069
και ως ένας άνθρωπος που δεν
έχει καν την δυνατότητα να ταξεδέψει στην χώρα της

00:04:20.069 --> 00:04:24.606
και να γυρίσω πίσω στην δουλειά και την
ζωή μου εδώ στην Αμερική.

00:04:25.259 --> 00:04:27.860
Θέλω να πω, αυτά τα σώματα έχουν άγχος.

00:04:27.860 --> 00:04:31.864
Αλλά από την άλλη,
είναι πολύ δυνατά.

00:04:31.864 --> 00:04:34.160
Τους δίνω δύναμη.

00:04:38.960 --> 00:04:43.590
Συνέχεια σκέφτομαι την επικοινωνία 
των σωμάτων εντός του πίνακα

00:04:43.590 --> 00:04:48.060
και την σχέση του σώματος με 
τον χώρο γύρω του.

00:04:49.190 --> 00:04:54.100
Με ενδιαφέρει το διάστημα ανάμεσα στην 
ζωγραφιά από τον πίνακα

00:04:54.100 --> 00:04:56.950
το δημόσιο και το ιδιωτικό.

00:04:56.950 --> 00:04:57.370
αυτό το ενδιάμεσο διάστημα
προσφέρει κάποια ανοικτότητα

00:04:57.370 --> 00:04:58.490
για τα σώματα να ρέουν,

00:04:58.490 --> 00:04:59.480
και στην ερμηνεία του θεατή.

00:04:59.480 --> 00:05:00.470
Η παρουσία ανθρώπων σε αυτό,

00:05:00.510 --> 00:05:01.060
σχεδόν το ολοκληρώνει--

00:05:01.060 --> 00:05:02.670
ή κτίζει--

00:05:02.670 --> 00:05:04.420
αυτή την παράσταση.