1
00:00:00,000 --> 00:00:03,000
ฉันชื่อเคท เคท ฮาร์ทแมนค่ะ

2
00:00:07,000 --> 00:00:09,000
และฉันสร้างอุปกรณ์หลายแบบ

3
00:00:09,000 --> 00:00:11,000
ที่เล่นกับวิธีการต่างๆ

4
00:00:11,000 --> 00:00:13,000
ที่พวกเราเชื่อมโยงและสื่อสารกัน

5
00:00:13,000 --> 00:00:16,000
ฉันสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับการเชื่อมโยงของคน

6
00:00:16,000 --> 00:00:18,000
กับตัวเอง และกับคนอื่น

7
00:00:18,000 --> 00:00:21,000
รวมถึงกับสิ่งรอบๆตัวเรา

8
00:00:28,000 --> 00:00:32,000
(เสียงหัวเราะ)

9
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
เพื่อเป็นการเกริ่นเล็กน้อย

10
00:00:34,000 --> 00:00:37,000
อย่างที่จูนบอก ฉันเป็นศิลปิน เป็นนักเทคโนโลยี และเป็นนักการศึกษาด้วย

11
00:00:37,000 --> 00:00:39,000
ฉันสอนวิชาต่างๆ ในสาขาการคำนวณทางกายภาพ

12
00:00:39,000 --> 00:00:41,000
และอุปกรณ์ไฟฟ้าสวมใส่ได้

13
00:00:41,000 --> 00:00:43,000
งานส่วนมากที่ฉันทำ จึงมักจะเอาไปสวมใส่ได้

14
00:00:43,000 --> 00:00:46,000
หรือไม่ก็มีบางอย่างเชื่อมโยงกับรูปร่างมนุษย์

15
00:00:46,000 --> 00:00:48,000
เมื่อไหร่ก็ตามที่เล่าถึงสิ่งที่ฉันทำ

16
00:00:48,000 --> 00:00:50,000
ฉันมักจะกล่าวถึงสาเหตุ

17
00:00:50,000 --> 00:00:52,000
ที่ว่าทำไมร่างกายเราถึงสำคัญ

18
00:00:52,000 --> 00:00:55,000
มันเป็นเหตุผลที่ง่ายมาก

19
00:00:55,000 --> 00:00:57,000
เพราะทุกคนมีไง พวกคุณทุกคนมี

20
00:00:57,000 --> 00:00:59,000
ฉันการันตีได้ ทุกคนในห้องนี้

21
00:00:59,000 --> 00:01:01,000
พวกคุณทุกคนตรงนั้น คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แสนสบายนั่น

22
00:01:01,000 --> 00:01:03,000
คนที่มีแลปท๊อปข้างบนนั่นก็ด้วย

23
00:01:03,000 --> 00:01:05,000
พวกเราทุกคนมีร่างกาย

24
00:01:05,000 --> 00:01:07,000
อย่าได้อายค่ะ

25
00:01:07,000 --> 00:01:09,000
มันเป็นสิ่งที่พวกเรามีเหมือนๆ กัน

26
00:01:09,000 --> 00:01:12,000
มันทำหน้าที่เป็นจุดเชื่อมต่อหลักระหว่างเรากับโลก

27
00:01:12,000 --> 00:01:15,000
ดังนั้นการทำงานเป็นนักออกแบบระบบปฎิสัมพันธ์

28
00:01:15,000 --> 00:01:17,000
หรือเป็นศิลปินที่ต้องทำงานกับเรื่องความร่วมมือ

29
00:01:17,000 --> 00:01:21,000
เพื่อสร้างสิ่งต่างๆ ที่เราใช้ หรืออยู่รอบตัวคนเรา

30
00:01:21,000 --> 00:01:24,000
มันจึงเป็นอะไรที่น่าทึ่งในการทำงานด้วย

31
00:01:24,000 --> 00:01:26,000
ดังนั้นในงานของฉัน

32
00:01:26,000 --> 00:01:29,000
ฉันใช้อุปกรณ์และเครื่องมือหลายประเภทมาก

33
00:01:29,000 --> 00:01:32,000
เพื่อฉันจะได้สื่อสารผ่านทุกอย่าง ตั้งแต่เครื่องรับส่งวิทยุ

34
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
ไปจนถึงกรวยและท่อพลาสติก

35
00:01:34,000 --> 00:01:36,000
และเพื่อเป็นการเล่าเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่ฉันทำเล็กน้อย

36
00:01:36,000 --> 00:01:38,000
จุดที่ง่ายที่สุดในการเริ่มเรื่องคือ

37
00:01:38,000 --> 00:01:41,000
หมวกคะ

38
00:01:41,000 --> 00:01:43,000
ทุกอย่างเริ่มขึ้นเมื่อหลายปีมาแล้ว

39
00:01:43,000 --> 00:01:46,000
ดึกคืนหนึ่ง ขณะที่ฉันนั่งรถใต้ดินกลับบ้าน

40
00:01:46,000 --> 00:01:48,000
ฉันนั่งคิดเล่นๆ ว่า

41
00:01:48,000 --> 00:01:51,000
ฉันมันจะเป็นคนพวกที่คิดมาก แต่พูดน้อยซะด้วย

42
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
ฉันคิดว่ามันจะดีแค่ไหนนะ

43
00:01:53,000 --> 00:01:55,000
ถ้าฉันสามารถเอาเสียงต่างๆ

44
00:01:55,000 --> 00:01:57,000
เหมือนกับเสียงความคิดทั้งหมดในหัวฉัน

45
00:01:57,000 --> 00:01:59,000
ถ้าฉันสามารถดึงเสียงพวกนี้ออกมา

46
00:01:59,000 --> 00:02:01,000
และทำให้เป็นรูปร่าง

47
00:02:01,000 --> 00:02:04,000
ที่สามารถแชร์ให้กับคนอื่นๆ ได้

48
00:02:04,000 --> 00:02:07,000
พอฉันกลับถึงบ้าน และฉันสร้างต้นแบบของเจ้าหมวกใบนี้

49
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
ฉันเรียกมันว่า "หมวกบ่นพึมพำ"

50
00:02:09,000 --> 00:02:12,000
เพราะมันปล่อยเสียงพึมพำต่างๆ

51
00:02:12,000 --> 00:02:14,000
ที่มาจากตัวคุณ

52
00:02:14,000 --> 00:02:16,000
แต่คุณสามารถดึงออกมาส่งต่อ

53
00:02:16,000 --> 00:02:19,000
และแชร์พวกมันให้คนอื่นๆ ได้

54
00:02:20,000 --> 00:02:25,000
(เสียงหัวเราะ)

55
00:02:25,000 --> 00:02:27,000
ดังนั้นฉันเลยทำหมวกอื่นๆ ด้วย

56
00:02:27,000 --> 00:02:29,000
อันนี้เรียกว่า "หมวกพูดกับตัวเอง"

57
00:02:29,000 --> 00:02:31,000
(เสียงหัวเราะ)

58
00:02:31,000 --> 00:02:33,000
ชื่อค่อนข้างอธิบายในตัวมันอยู่แล้ว

59
00:02:33,000 --> 00:02:37,000
มันสร้างพื้นที่สนทนาส่วนตัว

60
00:02:37,000 --> 00:02:39,000
และเมื่อคุณพูดเสียงดังๆ

61
00:02:39,000 --> 00:02:43,000
เสียงของคุณก็จะถูกส่งกลับไปยังหูของคุณเอง

62
00:02:45,000 --> 00:02:47,000
(เสียงหัวเราะ)

63
00:02:47,000 --> 00:02:49,000
เมื่อตอนที่ฉันสร้างสิ่งเหล่านี้

64
00:02:49,000 --> 00:02:52,000
ฉันไม่ได้สนใจตัววัตถุเหล่านี้เท่าไหร่

65
00:02:52,000 --> 00:02:55,000
แต่กลับสนใจอย่างอื่นรอบๆ วัตถุมากกว่า

66
00:02:55,000 --> 00:02:58,000
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสวมใส่สิ่งนี้บนหัวนะเหรอ?

67
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
แล้วประสบการณ์แบบไหนที่พวกเขาจะได้รับกัน?

68
00:03:00,000 --> 00:03:03,000
ใส่หมวกแล้วพวกเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไรนะ?

69
00:03:06,000 --> 00:03:08,000
อุปกรณ์ต่างๆ เหล่านี้

70
00:03:08,000 --> 00:03:11,000
มุ่งเน้นไปในทางที่แสดงถึงการเชื่อมโยงกับตัวเอง

71
00:03:11,000 --> 00:03:14,000
อุปกรณ์ตัวนี้เรียกว่า "หูฟังเครื่องใน"

72
00:03:14,000 --> 00:03:16,000
มันเป็นเครื่องมือ

73
00:03:16,000 --> 00:03:18,000
ที่ทำให้คนใส่

74
00:03:18,000 --> 00:03:21,000
สามารถได้ยินเสียงอวัยวะภายในของตัวเองได้

75
00:03:21,000 --> 00:03:28,000
(เสียงหัวเราะ)

76
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
และอุปกรณ์บางตัวในนี้

77
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
สามารถแสดงอารมณ์หรือสื่อสารได้ด้วย

78
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
และนี่คือ "หัวใจพองโต"

79
00:03:35,000 --> 00:03:37,000
เป็นอวัยวะภายนอก

80
00:03:37,000 --> 00:03:40,000
ที่สามารถสวมเพื่อแสดงอารมณ์ต่างๆ ได้

81
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
พวกมันสามารถพองและยุบได้

82
00:03:43,000 --> 00:03:45,000
ขึ้นกับอารมณ์ต่างๆ ที่เปลี่ยนไป

83
00:03:45,000 --> 00:03:48,000
พวกมันสามารถสะท้อนอารมณ์ได้ทุกรูปแบบ ตั้งแต่ชื่นชม ลุ่มหลง

84
00:03:48,000 --> 00:03:51,000
ไปจนถึงตกใจและโกรธ

85
00:03:51,000 --> 00:03:53,000
(เสียงหัวเราะ)

86
00:03:53,000 --> 00:03:55,000
และสิ่งประดิษฐ์บางอันนี้สามารถเป็น

87
00:03:55,000 --> 00:03:57,000
เครื่องมือช่วยไกล่เกลี่ยได้ด้วย

88
00:03:57,000 --> 00:04:00,000
"กระบอกไม่พูด" เป็นเครื่องมือสำหรับเถียงกัน

89
00:04:00,000 --> 00:04:02,000
(เสียงหัวเราะ)

90
00:04:02,000 --> 00:04:05,000
มันช่วยให้แลกเปลี่ยนอารมณ์ที่ตึงเครียดกันได้

91
00:04:05,000 --> 00:04:07,000
แต่มันจะช่วยดูดซับ

92
00:04:07,000 --> 00:04:10,000
บางส่วนของคำแรงๆ ที่ส่งมา

93
00:04:10,000 --> 00:04:16,000
(เสียงหัวเราะ)

94
00:04:16,000 --> 00:04:18,000
และสุดท้าย

95
00:04:18,000 --> 00:04:20,000
อุปกรณ์เหล่านี้บางอันทำหน้าที่เชิญชวนด้วย

96
00:04:20,000 --> 00:04:23,000
ดังนั้น "หูฟังบิดเบี้ยว" จึงสามารถดึงออกได้

97
00:04:23,000 --> 00:04:25,000
ให้ใครบางคนดึงหูคุณมา

98
00:04:25,000 --> 00:04:27,000
แล้วพูดกรอกในสิ่งที่พวกเขาอยากบอกกับคุณ

99
00:04:27,000 --> 00:04:29,000
ถึงแม้ว่าฉันจะสนใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์

100
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
ระหว่างคน

101
00:04:31,000 --> 00:04:33,000
ฉันก็ยังสนใจวิธีการ

102
00:04:33,000 --> 00:04:35,000
ที่เราจะสื่อสารกับโลกรอบตัวเราด้วยเช่นกัน

103
00:04:35,000 --> 00:04:38,000
เมื่อฉันได้ย้ายมาอยู่นิวยอร์กเป็นครั้งแรก เมื่อหลายปีมาแล้ว

104
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
ฉันคิดถึงเรื่อง

105
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
ความคล้ายคลึงของรูปแบบสถาปัตยกรรมรอบตัว

106
00:04:42,000 --> 00:04:45,000
และฉันจะเชื่อมโยงกับพวกมันมากกว่านี้ได้ยังไง

107
00:04:45,000 --> 00:04:47,000
ฉันก็นึกขึ้นได้ "เฮ้ เดี๋ยวก่อน

108
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
ถ้าฉันอยากจะเชื่อมโยงกับกำแพงมากกว่านี้

109
00:04:49,000 --> 00:04:51,000
บางทีฉันคงต้องเป็นเหมือนกำแพงมากกว่านี้"

110
00:04:51,000 --> 00:04:53,000
ฉันเลยสร้างกำแพงสวมใส่ได้

111
00:04:53,000 --> 00:04:55,000
เพื่อจะสะพายได้เหมือนกระเป๋าเป้หลัง

112
00:04:55,000 --> 00:04:57,000
และพอฉันสะพายมัน

113
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
ก็เหมือนร่างกายฉันเปลี่ยนไปด้วย

114
00:04:59,000 --> 00:05:01,000
ดังนั้นจึงเป็นว่า ถ้าฉันไม่กลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน

115
00:05:01,000 --> 00:05:03,000
ก็จะเป็นสิ่งแปลกแยกกับสิ่งรอบตัวไปเลย

116
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
(เสียงหัวเราะ)

117
00:05:05,000 --> 00:05:08,000
นอกจากนั้น ฉันยังคิดไปไกลกว่า

118
00:05:08,000 --> 00:05:11,000
สภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น ไปสู่โลกธรรมชาติ

119
00:05:11,000 --> 00:05:14,000
ฉันกำลังมีโปรเจคชื่อว่า โบทานิเคิลส์

120
00:05:14,000 --> 00:05:16,000
ซึ่งช่วยทำให้พืชสวนในบ้าน

121
00:05:16,000 --> 00:05:18,000
สามารถติดต่อสื่อสารกับมนุษย์ได้

122
00:05:18,000 --> 00:05:20,000
ดังนั้นเมื่อต้นไม้กระหายน้ำ

123
00:05:20,000 --> 00:05:22,000
มันจะสามารถต่อโทรศัพท์ได้

124
00:05:22,000 --> 00:05:25,000
หรือสามารถส่งข้อความอย่างทวิตเตอร์ได้

125
00:05:25,000 --> 00:05:29,000
นี่จะเป็นจุดเปลี่ยนระหว่างคนกับพืช

126
00:05:29,000 --> 00:05:32,000
เพราะต้นไม้บ้านหนึ่งต้น

127
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
สามารถแสดงความต้องการ

128
00:05:34,000 --> 00:05:37,000
ให้คนเป็นพันๆ รู้ได้ในเวลาเดียวกัน

129
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
และด้วยความคิดเกี่ยวกับขนาดใหญ่แบบนี้

130
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
สิ่งที่ฉันกำลังหมกมุ่นในตอนนี้

131
00:05:41,000 --> 00:05:45,000
คือกับธารน้ำแข็ง ---- แน่นอน

132
00:05:45,000 --> 00:05:48,000
ว่าธารน้ำแข็งคือสิ่งน่าอัศจรรรย์

133
00:05:48,000 --> 00:05:51,000
และมีหลายเหตุผลที่ฉันหมกมุ่นกับมัน

134
00:05:51,000 --> 00:05:53,000
แต่สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษสำหรับฉัน

135
00:05:53,000 --> 00:05:55,000
คือความสัมพันธ์ของคนกับธารน้ำแข็ง

136
00:05:55,000 --> 00:05:57,000
(เสียงหัวเราะ)

137
00:05:57,000 --> 00:05:59,000
เพราะรู้สึกว่าตอนนี้กำลังมีปัญหาอยู่

138
00:05:59,000 --> 00:06:01,000
ธารน้ำแข็งกำลังจะจากพวกเราไป

139
00:06:01,000 --> 00:06:03,000
พวกมันหดตัว ล่าถอย

140
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
และบางส่วนกำลังหายไปเลย

141
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในแคนาดา

142
00:06:08,000 --> 00:06:10,000
ฉันเลยได้มีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมธารน้ำแข็งในพื้นที่

143
00:06:10,000 --> 00:06:12,000
และอันนี้เป็นอันที่น่าสนใจจริงๆ

144
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
เพราะ ในบรรดาธารน้ำแข็งทั้งหมดในอเมริกาเหนือ

145
00:06:14,000 --> 00:06:17,000
มันรองรับการจราจรมนุษย์ต่อปีในระดับสูงสุด

146
00:06:17,000 --> 00:06:20,000
มีรถบัสขนาดใหญ่มากมาย วิ่งไปมาอยู่บนธารน้ำแข็ง

147
00:06:20,000 --> 00:06:23,000
แถมยังปล่อยผู้คน ลงเดินบนพื้นผิวของธารน้ำแข็งด้วย

148
00:06:23,000 --> 00:06:25,000
นี่ทำให้ฉันคิดเกี่ยวกับ

149
00:06:25,000 --> 00:06:27,000
ประสบการณ์ครั้งแรกกับธารน้ำแข็ง

150
00:06:27,000 --> 00:06:31,000
เมื่อฉันได้เจอธารน้ำแข็งเป็นครั้งแรก

151
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
ฉันทำอะไรน่ะหรอ?

152
00:06:33,000 --> 00:06:37,000
มันไม่มีธรรมเนียมตายตัวสำหรับเรื่องนี้

153
00:06:37,000 --> 00:06:39,000
ฉันไม่รู้จริงๆ

154
00:06:39,000 --> 00:06:41,000
ว่าจะพูดทักทายมันยังไง

155
00:06:41,000 --> 00:06:44,000
ฉันควรสลักข้อความลงบนหิมะไหม?

156
00:06:44,000 --> 00:06:46,000
หรือบางทีฉันอาจรวบรวม

157
00:06:46,000 --> 00:06:48,000
ก้อนน้ำแข็ง ทำเป็นจุดกับเป็นขีด

158
00:06:48,000 --> 00:06:50,000
แบบทำรหัสมอร์สจากน้ำแข็ง

159
00:06:50,000 --> 00:06:52,000
หรือบางทีฉันอาจต้องทำเครื่องมือสื่อสารมาใช้

160
00:06:52,000 --> 00:06:54,000
อย่างโทรโข่งน้ำแข็งแบบนี้

161
00:06:54,000 --> 00:06:56,000
ที่จะขยายเสียงของฉัน

162
00:06:56,000 --> 00:06:58,000
ระหว่างที่พูดกับน้ำแข็ง

163
00:06:58,000 --> 00:07:00,000
แต่ประสบการณ์ที่ฉันพอใจที่สุดที่ได้รับ

164
00:07:00,000 --> 00:07:02,000
คือการรับฟังอย่างตั้งใจ

165
00:07:02,000 --> 00:07:04,000
ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราต้องการมากในทุกความสัมพันธ์ที่ดี

166
00:07:04,000 --> 00:07:07,000
และมันส่งผลต่อฉันเป็นอย่างมาก

167
00:07:07,000 --> 00:07:10,000
เพียงแค่เปลี่ยนท่าทางของร่างกายง่ายๆ

168
00:07:10,000 --> 00:07:12,000
มันช่วยให้ฉันปรับเปลี่ยนมุมมอง

169
00:07:12,000 --> 00:07:14,000
เกี่ยวกับความสัมพันธ์กับธารน้ำแข็ง

170
00:07:14,000 --> 00:07:16,000
และเนื่องจากพวกเราได้ใช้อุปกรณ์ต่างๆ

171
00:07:16,000 --> 00:07:20,000
ในการเชื่อมโยงกับโลกในปัจจุบันนี้

172
00:07:20,000 --> 00:07:23,000
ฉันจึงได้สร้างอุปกรณ์ตัวนึงเรียกว่า ชุดโอบกอดธารน้ำแข็ง

173
00:07:23,000 --> 00:07:25,000
(เสียงหัวเราะ)

174
00:07:25,000 --> 00:07:28,000
มันสร้างจากวัสดุสะท้อนความร้อน

175
00:07:28,000 --> 00:07:30,000
ที่ช่วยลดความแตกต่างทางด้านอุณหภูมิ

176
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
ระหว่างร่างกายมนุษย์กับธารน้ำแข็ง

177
00:07:33,000 --> 00:07:36,000
และเป็นอีกครั้ง ที่มันเชิญชวน

178
00:07:36,000 --> 00:07:40,000
ให้คนเรานอนลงบนธารน้ำแข็ง

179
00:07:40,000 --> 00:07:43,000
และโอบกอดมัน

180
00:07:43,000 --> 00:07:45,000
นี่เป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น

181
00:07:45,000 --> 00:07:47,000
เป็นเพียงแค่ความคิดเบื้องต้น สำหรับโปรเจ็คนี้

182
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
เหมือนกับโปรเจ็คกำแพง ที่ทำยังไงให้ฉันเป็นเหมือนกำแพงมากขึ้น

183
00:07:50,000 --> 00:07:54,000
ด้วยโปรเจ็คนี้ ฉันอยากก้าวเดินไปกับธารน้ำแข็งมากขึ้น

184
00:07:54,000 --> 00:07:56,000
ดังนั้นความตั้งใจของฉัน

185
00:07:56,000 --> 00:08:00,000
คือในอีก 10 ปีข้างหน้า

186
00:08:00,000 --> 00:08:04,000
จะมีโปรเจ็คความร่วมมือต่างๆ ในครั้งต่อๆ ไป

187
00:08:04,000 --> 00:08:06,000
ที่ซึ่งฉันทำงานกับคนจากหลากหลายสาขา

188
00:08:06,000 --> 00:08:08,000
ศิลปิน ผู้เชี่ยวชาญทางเทคโนโลยี นักวิทยาศาสตร์

189
00:08:08,000 --> 00:08:10,000
มาทำงานร่วมกัน

190
00:08:10,000 --> 00:08:13,000
เพื่อหาว่าเราจะพัฒนาความสัมพันธ์ธารน้ำแข็งกับคนได้อย่างไร

191
00:08:14,000 --> 00:08:17,000
สุดท้ายนี้

192
00:08:17,000 --> 00:08:20,000
ฉันอยากจะบอกว่า พวกเราอยู่ในยุค

193
00:08:20,000 --> 00:08:23,000
ของการสื่อสารและอุปกรณ์ทันสมัยมากมาย

194
00:08:23,000 --> 00:08:26,000
ซึ่งเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ น่าตื่นเต้น และเซ็กซี่มาก

195
00:08:26,000 --> 00:08:28,000
แต่สิ่งที่ฉันคิดว่ามันสำคัญมากๆ

196
00:08:28,000 --> 00:08:30,000
คือคิดหาทางทำอย่างไรให้พวกเรา

197
00:08:30,000 --> 00:08:33,000
คงความรู้สึกสงสัยและวิเคราะห์ในเวลาเดียวกันได้

198
00:08:33,000 --> 00:08:36,000
เกี่ยวกับเครื่องมือต่างๆ ที่เราใช้และหนทางที่เราเชื่อมต่อกับโลก

199
00:08:36,000 --> 00:08:38,000
ขอบคุณค่ะ

200
00:08:38,000 --> 00:08:44,000
(เสียงปรบมือ)