WEBVTT 00:00:13.005 --> 00:00:16.045 Stel je voor dat jij en een vriend een tentoonstelling bezoeken 00:00:16.045 --> 00:00:18.655 en je oog valt op een opvallend schilderij. 00:00:18.655 --> 00:00:22.085 Het levendige rood doet jou denken aan het symbool van de liefde, 00:00:22.085 --> 00:00:25.445 maar je vriend is ervan overtuigd dat het juist oorlog weergeeft. 00:00:25.445 --> 00:00:28.955 En waar jij sterren in een romantische lucht ziet, 00:00:28.955 --> 00:00:33.787 interpreteert jouw vriend deze als verontreinigende stoffen. 00:00:33.787 --> 00:00:37.407 Om de ware betekenis boven water te krijgen ga je online, waar je leest 00:00:37.407 --> 00:00:41.907 dat het een replica is van een project dat de artiest in de eerste klas maakte: 00:00:41.907 --> 00:00:46.746 rood was haar lievelingskleur en de zilveren stipjes zijn feeën. NOTE Paragraph 00:00:46.746 --> 00:00:51.328 Nu ken je de achtergrond die leidde tot dit kunstwerk. 00:00:51.328 --> 00:00:55.398 Was het verkeerd om van het kunstwerk te genieten op basis van andere ideeën? 00:00:55.398 --> 00:00:58.918 Geniet je er minder van, nu je de waarheid erachter kent? 00:00:58.918 --> 00:01:01.888 Wat zou de invloed van de bedoeling van de artiest moeten zijn 00:01:01.888 --> 00:01:04.328 op jouw interpretatie van het werk? 00:01:04.328 --> 00:01:06.278 Het is een veelbesproken onderwerp, 00:01:06.278 --> 00:01:11.778 waarover filosofen en kunstcritici het al decennia lang niet eens worden. NOTE Paragraph 00:01:11.778 --> 00:01:13.479 In het midden van de 20e eeuw 00:01:13.479 --> 00:01:17.989 beargumenteerden literair criticus W.K. Wimsatt en filosoof Monroe Beardsley 00:01:17.989 --> 00:01:21.359 dat de artistieke bedoeling irrelevant was. 00:01:21.359 --> 00:01:23.829 Zij noemden dit de 'Intentional Fallacy': 00:01:23.829 --> 00:01:28.149 het geloof dat het volgen van de auteursintentie blokkerend werkt. 00:01:28.149 --> 00:01:30.269 Hun argument was tweeledig: 00:01:30.269 --> 00:01:33.549 Ten eerste zijn de kunstenaars die we bestuderen niet langer in leven, 00:01:33.549 --> 00:01:35.599 hebben ze hun bedoelingen niet vastgelegd, 00:01:35.599 --> 00:01:39.599 of zijn ze simpelweg niet beschikbaar voor het beantwoorden van vragen. 00:01:39.607 --> 00:01:44.157 Ten tweede, zelfs al zou er een berg relevantie informatie beschikbaar zijn, 00:01:44.157 --> 00:01:45.597 Wimsatt en Beardsley geloofden 00:01:45.597 --> 00:01:49.087 dat dit alleen maar zou afleiden van de kwaliteiten van het werk an sich. 00:01:49.087 --> 00:01:51.227 Ze vergeleken kunst met een dessert: 00:01:51.227 --> 00:01:52.767 Wanneer je een pudding proeft, 00:01:52.767 --> 00:01:57.337 beïnvloeden de bedoelingen van de chef niet of je geniet van de smaak of textuur. 00:01:57.337 --> 00:02:01.597 Het enige dat ertoe doet, volgens hen, is of de pudding lekker is. NOTE Paragraph 00:02:01.597 --> 00:02:05.677 Natuurlijk kan of je hem lekker vindt verschillen van persoon tot persoon. 00:02:05.677 --> 00:02:09.018 Aangezien verschillende interpretaties verschillende mensen aanspreken, 00:02:09.018 --> 00:02:13.268 kunnen de zilveren stippen redelijkerwijs geïnterpreteerd worden als feeën, 00:02:13.268 --> 00:02:15.510 sterren of verontreinigende deeltjes. 00:02:15.510 --> 00:02:19.660 Volgens Wimsatt en Beardsley's theorie, zou de interpretatie van de artiest 00:02:19.660 --> 00:02:24.550 slechts één van de vele acceptabele mogelijkheden zijn. NOTE Paragraph 00:02:24.550 --> 00:02:26.202 Als je dit problematisch vindt, 00:02:26.202 --> 00:02:30.292 dan ben je misschien meer in lijn met Steven Knapp en Walter Benn Michaels, 00:02:30.292 --> 00:02:34.072 twee literaire theoretici die de 'Intentional Fallacy' verwierpen. 00:02:34.072 --> 00:02:36.462 Zij argumenteerden dat de auteursintentie 00:02:36.462 --> 00:02:39.052 niet slechts één van de mogelijkheden was, 00:02:39.052 --> 00:02:41.802 maar de enige mogelijke interpretatie. 00:02:41.802 --> 00:02:44.492 Stel dat je over een strand loopt 00:02:44.492 --> 00:02:49.012 en daar tekens in het zand tegenkomt die een gedicht vormen. 00:02:49.012 --> 00:02:52.221 Volgens Knapp en Michaels zou het gedicht alle betekenis verliezen 00:02:52.221 --> 00:02:55.691 bij de ontdekking dat dit niet was voortgekomen uit menselijk werk, 00:02:55.691 --> 00:02:58.471 maar slechts een door de golven gecreëerd toeval was. 00:02:58.471 --> 00:03:00.421 Volgens hen is een opzettelijke schepper 00:03:00.421 --> 00:03:04.591 nodig om een gedicht überhaupt te kunnen begrijpen. NOTE Paragraph 00:03:04.591 --> 00:03:06.928 Andere denkers pleiten voor een middenweg 00:03:06.928 --> 00:03:11.818 en suggereren dat de bedoeling slechts één van de vele puzzelstukjes is. 00:03:11.818 --> 00:03:15.258 Hedendaags filosoof Noel Carroll nam dit standpunt in, 00:03:15.258 --> 00:03:18.928 stellend dat de bedoelingen van een kunstenaar relevant zijn voor het publiek 00:03:18.928 --> 00:03:20.658 zoals de bedoelingen van een spreker 00:03:20.658 --> 00:03:24.158 relevant zijn voor degene waarmee een gesprek aangegaan wordt. 00:03:24.158 --> 00:03:27.098 Om te begrijpen hoe bedoelingen een rol spelen in een gesprek, 00:03:27.098 --> 00:03:31.208 beeld je dan iemand met een sigaret in, die vraagt om een lucifer. 00:03:31.208 --> 00:03:33.201 Je reageert door een aansteker te geven, 00:03:33.201 --> 00:03:36.251 aannemend dat zijn motivatie is de sigaret aan te steken. 00:03:36.251 --> 00:03:39.102 De woorden waarmee de vraag gesteld wordt zijn belangrijk, 00:03:39.102 --> 00:03:42.436 maar de bedoelingen bij de vraag bepalen jouw begrip 00:03:42.436 --> 00:03:45.492 en uiteindelijk ook jouw reactie. NOTE Paragraph 00:03:45.492 --> 00:03:48.518 Dus naar welk uiteinde van het spectrum neig jij? 00:03:48.518 --> 00:03:52.258 Vind jij, net als Wimsatt en Beardsley, dat wanneer het over kunst gaat, 00:03:52.258 --> 00:03:53.998 interpretaties mogen verschillen? 00:03:53.998 --> 00:03:57.688 Of vind je dat de plannen en motivatie van de artiest 00:03:57.688 --> 00:03:59.348 invloed hebben op de betekenis? 00:03:59.348 --> 00:04:02.108 Artistieke interpretatie is complex 00:04:02.108 --> 00:04:06.158 en waarschijnlijk zal men het er nooit volledig over eens worden.