0:00:13.005,0:00:16.045
تصور کنید با دوستتان در [br]نمایشگاه نقاشی قدم میزنید

0:00:16.045,0:00:18.655
و نقاشی جذاب نظر شما را[br]به خود جلب میکند.

0:00:18.655,0:00:22.085
شما رنگ قرمز روشن آن را[br]سمبل عشق میدانید،

0:00:22.085,0:00:25.445
اما دوستتان با اطمینان آن را[br]سمبل جنگ تلقی میکند.

0:00:25.445,0:00:28.955
و در جایی که شما چندین ستاره در[br]آسمانی رمانتیک میبینید،

0:00:28.955,0:00:33.787
دوستتان آنها را نشانهی آلایندههای[br]مولد گرمایش جهانی میداند.

0:00:33.787,0:00:37.407
برای آرام کردن بحث، به اینترنت[br]روی میآورید و میخوانید

0:00:37.407,0:00:41.907
که این نقاشی نسخهای المثنی از[br]نقاشی کلاس اول هنرمند است:

0:00:41.907,0:00:46.746
قرمز رنگ مورد علاقهی او بوده[br]و نقاط نقرهای تعدادی پریاند.

0:00:46.746,0:00:51.328
حالا از مقصود اصلی خلق این اثر آگاهاید.

0:00:51.328,0:00:55.398
آیا این اشتباه بوده که با برداشتی غیر از[br]مقصود هنرمند از اثر لذت بردهاید؟

0:00:55.398,0:00:58.918
آیا حالا که حقیقت را میدانید[br]کمتر از آن لذت میبرید؟

0:00:58.918,0:01:01.038
مقصود هنرمند تا چه حد باید روی

0:01:01.038,0:01:04.328
برداشت شخصی ما از نقاشی تاثیرگذار باشد؟

0:01:04.328,0:01:06.278
این سوالی است که دههها بدون هیچ

0:01:06.278,0:01:11.778
اتفاق نظری میان فیلسوفان[br]و منتقدان هنری مطرح بوده است.

0:01:11.778,0:01:13.479
اواسط قرن بیستم،

0:01:13.479,0:01:17.989
منتقد ادبی دبلیو.کی. ویمزت[br]و فیلسوف مانروئه بیردزلی

0:01:17.989,0:01:21.359
اعتقاد داشتند که مقصود هنرمند[br]ارتباطی با اثر ندارد.

0:01:21.359,0:01:23.829
و این را مغالطهی مقصود نامیدند:

0:01:23.829,0:01:28.149
بر این اساس ارزشمند شمردن[br]مقاصد هنرمند گمراه کننده است.

0:01:28.149,0:01:30.269
نظریهی آنها دو جنبه داشت:

0:01:30.269,0:01:33.549
یک، هنرمندانی که ما به بررسیشان[br]میپردازیم دیگر زنده نیستند،

0:01:33.549,0:01:35.449
هیچگاه مقاصد خود را ضبط نکرده،

0:01:35.449,0:01:39.599
یا حتی برای پاسخ دادن به سوالات[br]دربارهی اثرشان در دسترس نیستند.

0:01:39.607,0:01:44.157
دو، حتی اگر مقدار زیادی[br]اطلاعات مرتبط وجود داشته باشد،

0:01:44.157,0:01:45.597
ویمزت و بیردزلی بر این باوراند

0:01:45.597,0:01:49.087
که ما را از توجه به خصوصیات[br]خود اثر باز میدارد.

0:01:49.087,0:01:51.227
آنها هنر را با یک دسر مقایسه کردند:

0:01:51.227,0:01:52.767
وقتی شما دسر را مزه میکنید،

0:01:52.767,0:01:57.337
مقصود آشپز تاثیری بر لذت بردن[br]شما از طعم دسر یا ترکیب آن ندارد.

0:01:57.337,0:02:01.597
همهی آنچه مهم است این است[br]که دسر «راضیکننده» باشد.

0:02:01.597,0:02:05.677
البته آنچه یک نفر را «راضی» میکند ممکن[br]است برای دیگری «راضی» کننده نباشد.

0:02:05.677,0:02:09.018
و چون افراد مختلف را[br]تعابیر مختلفی راضی میکنند،

0:02:09.018,0:02:13.268
نقاط نقرهای رنگ در نقاشی[br]به طرز معقولی میتوانند پری،

0:02:13.268,0:02:15.510
ستاره یا آلاینده تعبیر شوند.

0:02:15.510,0:02:19.660
بر اساس استدلال ویمزت و بیردزلی،[br]تعبیر هنرمند از اثر هنری خود

0:02:19.660,0:02:24.550
یکی از چندین احتمال بطور برابر[br]قابل قبول است.

0:02:24.550,0:02:26.202
اگر این مسئله را[br]مشکلساز میدانید،

0:02:26.202,0:02:30.292
شما با نظر «استیون نپ» و[br]«والتر بن مایکلز» موافقید،

0:02:30.292,0:02:34.072
دو نظریه پرداز ادبی که ایدهی[br]«مغالطهی مقصود» را رد کردند.

0:02:34.072,0:02:36.872
آنها اذعان دارند که معنای مورد نظر هنرمند

0:02:36.872,0:02:39.052
فقط یکی از تعابیر ممکن نیست،

0:02:39.052,0:02:41.802
بلکه تنها تعبیر ممکن است.

0:02:41.802,0:02:44.492
برای مثال فرض کنید در یک ساحل قدم میزنید

0:02:44.492,0:02:49.012
و با چندین نشانه روی ماسهها مواجه میشوید[br]که یک بیت شعر را میسازند.

0:02:49.012,0:02:52.221
نپ و مایکلز بر این باورند که اگر[br]میفهمیدید این علائم حاصل کار

0:02:52.221,0:02:55.691
یک انسان نبوده، و امواج به طور[br]تصادفی آنها را ایجاد کردهاند،

0:02:55.691,0:02:58.471
آن شعر تمام معنای خود را[br]از دست میداد.

0:02:58.471,0:03:00.421
آنها اعتقاد داشتند یک خالق هدفمند

0:03:00.421,0:03:04.591
همان چیزی است که آن شعر را[br]مستعد فهمیده شدن میکند.

0:03:04.591,0:03:06.928
دیگر متفکران حد وسط را قبول دارند،

0:03:06.928,0:03:11.818
و اذعان دارند که مقصود هنرمند[br]فقط بخشی از یک پازل بزرگتر است.

0:03:11.818,0:03:15.258
موضع فیلسوف معاصر «نوئل کارول»[br]این است که،

0:03:15.258,0:03:18.928
مقاصد یک هنرمند همانقدر مربوط[br]به مقاصد بینندگان اثرش است که

0:03:18.928,0:03:20.658
مقصود یک گوینده به

0:03:20.658,0:03:24.158
شنوندهی گفتوگو مرتبط است.

0:03:24.158,0:03:27.098
برای درک چگونگی عملکرد مقاصد[br]در گفتوگو،

0:03:27.098,0:03:31.208
کارول میگوید فردی را تصور کنید که سیگاری[br]در دست دارد و تقاضای کبریت میکند.

0:03:31.208,0:03:33.201
شما با دادن یک فندک به او پاسخ میدهید،

0:03:33.201,0:03:36.251
با این فرض که انگیزهی او[br]روشن کردن سیگار است.

0:03:36.251,0:03:39.102
کلماتی که در تقاضای کبریت مورد[br]استفاده قرار گرفتند مهم هستند،

0:03:39.102,0:03:43.472
اما مقصود پشت درخواست [br]تعیینگر برداشت شما و در نهایت،

0:03:43.472,0:03:45.492
پاسخ شماست.

0:03:45.492,0:03:48.518
حال شما به کدام یک سمت از[br]این طیف تمایل دارید؟

0:03:48.518,0:03:52.258
آیا نظر ویمزت و بیردزلی را[br]میپسندید که در مورد هنر،

0:03:52.258,0:03:53.998
مدرک باید در خود دسر باشد؟

0:03:53.998,0:03:57.688
یا فکر میکنید انگیزهها[br]و برنامههای هنرمند برای کارش

0:03:57.688,0:03:59.348
بر معنای اثر تاثیرگذار است؟

0:03:59.348,0:04:02.108
تفسیر هنری شبکهای پیچیده است

0:04:02.108,0:04:06.158
که احتمالا هیچوقت پاسخ[br]قطعی ارائه نمیکند.