0:00:13.035,0:00:16.145
Φανταστείτε εσείς και ένας φίλος[br]να περπατάτε σε μια έκθεση τέχνης

0:00:16.145,0:00:18.655
και ένας εντυπωσιακός πίνακας[br]σας τραβάει τη προσοχή.

0:00:18.655,0:00:22.085
Το ζωντανό κόκκινο σας φαίνεται [br]ως σύμβολο της αγάπης,

0:00:22.085,0:00:25.385
αλλά ο φίλος σας είναι πεπεισμένος[br]ότι είναι σύμβολο πολέμου.

0:00:25.385,0:00:28.955
Και εκεί που βλέπετε αστέρια[br]σε ένα ρομαντικό ουρανό,

0:00:28.955,0:00:33.787
ο φίλος σας το ερμηνεύει ως ρύπους[br]που προκαλούν την παγκόσμια θερμότητα.

0:00:33.787,0:00:37.407
Για να λύσετε τη διαφωνία,[br]απευθύνεστε στο διαδίκτυο, όπου διαβάζετε

0:00:37.407,0:00:41.907
ότι ο πίνακας είναι πιστό αντίγραφο[br]εργασίας του καλλιτέχνη στην πρώτη τάξη:

0:00:41.907,0:00:46.776
το κόκκινο είναι το αγαπημένο της χρώμα[br]και οι ασημί τελείες είναι νεράιδες.

0:00:46.776,0:00:51.508
Τώρα γνωρίζετε τις ακριβείς προθέσεις που[br]οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του έργου.

0:00:51.518,0:00:55.348
Κάνατε λάθος που το απολαύσατε[br]ως κάτι που δεν σκόπευε ο καλλιτέχνης;

0:00:55.348,0:00:58.918
Σας αρέσει λιγότερο τώρα[br]που ξέρετε την αλήθεια;

0:00:58.918,0:01:01.038
Πόσο θα έπρεπε ο σκοπός του καλλιτέχνη

0:01:01.038,0:01:04.328
να επηρεάζει την ερμηνεία σας για το έργο;

0:01:04.328,0:01:06.278
Είναι μία ερώτηση που γίνεται

0:01:06.278,0:01:11.778
από φιλοσόφους και κριτικούς για[br]δεκαετίες, χωρίς ομοφωνία στον ορίζοντα.

0:01:11.778,0:01:13.479
Στα μέσα του 20ου αιώνα,

0:01:13.479,0:01:17.989
ο λογοτεχνικός κριτικός Ο. Κ. Γουίμσατ[br]και ο φιλόσοφος Μονρό Μπίρντσλι

0:01:17.989,0:01:21.359
υποστήριξαν ότι η καλλιτεχνική[br]πρόθεση ήταν άσχετη.

0:01:21.359,0:01:23.829
Το ονόμασαν Σκόπιμη Πλάνη:

0:01:23.829,0:01:28.149
την πεποίθηση ότι το να εκτιμάς[br]τον σκοπό του καλλιτέχνη ήταν λανθασμένη.

0:01:28.149,0:01:30.269
Το επιχείρημα τους ήταν διπλό:

0:01:30.269,0:01:33.549
Πρώτον, οι καλλιτέχνες[br]που μελετούμε δεν ζουν πλέον,

0:01:33.549,0:01:35.449
δεν κατέγραψαν τις προθέσεις τους,

0:01:35.449,0:01:39.599
ή απλά δεν είναι διαθέσιμοι να[br]απαντήσουν ερωτήσεις για τη δουλεία τους.

0:01:39.607,0:01:44.227
Δεύτερον, ακόμα και να υπήρχε[br]πληθώρα σχετικών πληροφοριών,

0:01:44.227,0:01:45.957
Ο Γουίμσατ και ο Μπίρντσλι πίστευαν

0:01:45.957,0:01:49.087
ότι θα μας αποσπούσε από[br]τις ιδιότητες του ίδιου του έργου.

0:01:49.087,0:01:51.227
Σύγκριναν την τέχνη με ένα επιδόρπιο:

0:01:51.227,0:01:52.767
Όταν δοκιμάζετε μια πουτίγκα,

0:01:52.767,0:01:57.337
οι προθέσεις του σεφ δεν επηρεάζουν[br]το αν απολαμβάνετε τη γεύση ή την υφή της.

0:01:57.337,0:02:01.597
Το μόνο που έχει σημασία, είπαν,[br]είναι ότι η πουτίγκα «λειτουργεί».

0:02:01.597,0:02:05.677
Φυσικά, τι «λειτουργεί» για ένα άτομο[br]μπορεί να μη «λειτουργεί» για ένα άλλο.

0:02:05.677,0:02:09.018
Και αφού διαφορετικές ερμηνείες [br]εμφανίζονται στον καθένα,

0:02:09.018,0:02:13.268
οι ασημί τελείες στο έργο θα μπορούσαν[br]λογικά να ερμηνευτούν ως νεράιδες,

0:02:13.268,0:02:15.450
αστέρια, ή ρύποι.

0:02:15.450,0:02:17.520
Με τη λογική του Γουίμσατ[br]και του Μπίρντσλι,

0:02:17.520,0:02:20.060
η ερμηνεία του ίδιου του καλλιτέχνη[br]για τη δουλειά του

0:02:20.060,0:02:23.752
θα ήταν μία από τις πολλές[br]εξίσου αποδεκτές πιθανότητες.

0:02:24.512,0:02:26.452
Αν το βρίσκετε προβληματικό αυτό,

0:02:26.452,0:02:30.692
ίσως συμφωνείτε περισσότερο με τον[br]Στίβεν Ναπ και τον Ουόλτερ Μπέν Μάικλς,

0:02:30.692,0:02:34.092
δύο θεωρητικούς λογοτεχνίας[br]που απέρριψαν τη Σκόπιμη Πλάνη.

0:02:34.092,0:02:36.752
Ισχυρίστηκαν ότι το σκόπιμο[br]νόημα του καλλιτέχνη

0:02:36.752,0:02:39.182
δεν ήταν απλά μία πιθανή ερμηνεία,

0:02:39.182,0:02:41.842
αλλά η μόνη πιθανή ερμηνεία.

0:02:41.842,0:02:45.032
Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε[br]ότι περπατάς κατά μήκος μιας παραλίας

0:02:45.032,0:02:48.891
και συναντάς μια σειρά σημάτων στην[br]άμμο που παρουσιάζουν έναν στίχο ποίησης.

0:02:48.891,0:02:52.321
Ο Ναπ και ο Μάικλς πιστεύουν[br]ότι το ποίημα θα έχανε το νόημα του

0:02:52.321,0:02:55.961
αν ανακαλύπτατε ότι αυτά τα σημάδια[br]δεν ήταν δουλειά ανθρώπου,

0:02:55.961,0:02:58.651
αλλά μια παράξενη σύμπτωση[br]δημιουργημένη από τα κύματα.

0:02:58.651,0:03:00.661
Πιστεύουν ένας σκόπιμος δημιουργός

0:03:00.661,0:03:04.798
είναι αυτό που κάνει το αντικείμενο[br]του ποιήματος κατανοητό.

0:03:04.798,0:03:07.078
Άλλοι στοχαστές υποστηρίζουν[br]μια μέση λύση,

0:03:07.078,0:03:12.028
υποδηλώνοντας ότι η πρόθεση είναι μόνο[br]ένα κομμάτι σε ένα μεγαλύτερο παζλ.

0:03:12.028,0:03:15.078
Ο σύγχρονος φιλόσοφος Νόελ Κάρολ[br]πήρε αυτή τη στάση,

0:03:15.078,0:03:17.288
υποστηρίζοντας ότι[br]οι προθέσεις ενός καλλιτέχνη

0:03:17.288,0:03:18.978
είναι σχετικές με το ακροατήριό του

0:03:18.978,0:03:21.218
με τον ίδιο τρόπο που[br]οι προθέσεις ενός ομιλητή

0:03:21.218,0:03:24.148
είναι σχετικές με του ατόμου[br]που συμμετέχει στην συζήτηση,

0:03:24.148,0:03:27.301
Για να κατανοήσουμε πώς λειτουργούν[br]οι προθέσεις σε συζήτηση,

0:03:27.301,0:03:31.111
Ο Κάρολ είπε να φανταστούμε κάποιον[br]να κρατάει τσιγάρο και να ζητά σπίρτο.

0:03:31.111,0:03:33.382
Απαντάτε με το να του δίνετε αναπτήρα,

0:03:33.382,0:03:36.372
συμπεραίνοντας ότι το κίνητρο τους[br]είναι να ανάψουν το τσιγάρο.

0:03:36.372,0:03:39.352
Οι λέξεις με τις οποίες έκανα[br]την ερώτηση είναι σημαντικές,

0:03:39.352,0:03:43.598
αλλά οι προθέσεις πίσω από την ερώτηση[br]υπαγορεύουν την κατανόησή και τελικά,

0:03:43.598,0:03:45.038
την απάντηση σας.

0:03:45.618,0:03:48.558
Έτσι προς ποιο τέλος αυτού[br]του φάσματος κλίνετε;

0:03:48.558,0:03:52.288
Πιστεύετε, όπως οι Γουίμσατ και Μπίρντσλι,[br]ότι όταν έχει να κάνει με την τέχνη,

0:03:52.288,0:03:54.258
η απόδειξη πρέπει να είναι στην πουτίγκα;

0:03:54.258,0:03:57.818
Ή νομίζετε ότι τα σχέδια ενός καλλιτέχνη[br]και τα κίνητρα για τη δουλειά τους

0:03:57.818,0:03:59.518
επηρεάζουν το νόημά της;

0:03:59.518,0:04:02.188
Η καλλιτεχνική ερμηνεία είναι[br]ένας σύνθετος ιστός

0:04:02.188,0:04:05.718
που πιθανότατα δεν θα προσφέρει[br]ποτέ μια οριστική απάντηση.