1
00:00:00,618 --> 00:00:03,452
Διάβασα κάτι κάποτε και μου άρεσε,

2
00:00:03,476 --> 00:00:08,126
ότι ένα από τα πράγματα που συνέβαλε
στην επιτυχία του χόμο σάπιενς

3
00:00:08,150 --> 00:00:09,493
ως είδος

4
00:00:09,517 --> 00:00:11,573
είναι η έλλειψη τρίχας στο σώμα --

5
00:00:11,597 --> 00:00:14,021
ότι η έλλειψη τριχών, η γύμνια μας,

6
00:00:14,045 --> 00:00:16,351
σε συνδυασμό με την επινόηση
του ρουχισμού,

7
00:00:16,375 --> 00:00:19,669
μας παρέχει τη δυνατότητα να ελέγξουμε
τη σωματική μας θερμοκρασία,

8
00:00:19,693 --> 00:00:23,639
συνεπώς να μπορούμε να επιβιώσουμε
σε όποιο κλίμα επιλέξουμε.

9
00:00:23,797 --> 00:00:27,382
Και τώρα πια εξελιχθήκαμε στο σημείο
να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ρούχα.

10
00:00:27,382 --> 00:00:30,246
Και δεν είναι μόνο η χρησιμότητα,
τώρα πια είναι επικοινωνία.

11
00:00:30,246 --> 00:00:33,053
Οτιδήποτε διαλέγουμε να φορέσουμε
είναι ένα αφήγημα,

12
00:00:33,077 --> 00:00:35,098
μια ιστορία για το πού έχουμε πάει,

13
00:00:35,122 --> 00:00:36,714
τι κάνουμε,

14
00:00:36,738 --> 00:00:38,218
ποιοι θέλουμε να γίνουμε.

15
00:00:39,048 --> 00:00:40,796
Ήμουν ένα μοναχικό παιδί.

16
00:00:40,820 --> 00:00:43,652
Δεν έβρισκα εύκολα
φίλους για να κάνω παρέα,

17
00:00:43,676 --> 00:00:46,071
με αποτέλεσμα να καταλήγω να παίζω μόνος.

18
00:00:46,423 --> 00:00:48,902
Έφτιαχνα πολλά παιχνίδια μόνος μου.

19
00:00:48,926 --> 00:00:50,565
Ξεκίνησε με παγωτό.

20
00:00:50,589 --> 00:00:53,713
Στη γειτονία μου είχαμε
ένα παγωτατζίδικο Baskin-Robbins,

21
00:00:53,737 --> 00:00:56,089
όπου σέρβιραν παγωτό
πίσω από τον πάγκο

22
00:00:56,113 --> 00:00:58,750
σε αυτούς τους τεράστιους
20λιτρους κάδους από χαρτόνι.

23
00:00:58,750 --> 00:01:01,006
Και κάποιος μου είπε
-ήμουν οκτώ χρονών-

24
00:01:01,030 --> 00:01:03,160
πως όταν τελείωναν αυτοί οι κάδοι,

25
00:01:03,160 --> 00:01:05,434
τους έπλεναν και τους κρατούσαν
στο πίσω μέρος,

26
00:01:05,434 --> 00:01:07,523
και αν τους το ζητήσεις
θα σου δώσουν έναν.

27
00:01:07,523 --> 00:01:09,751
Μου πήρε μερικές εβδομάδες
να βρω το κουράγιο,

28
00:01:09,751 --> 00:01:11,602
αλλά το έκανα και μου έδωσαν.

29
00:01:11,609 --> 00:01:14,916
Μου έδωσαν έναν και πήγα σπίτι
με αυτόν τον όμορφο κάδο από χαρτόνι.

30
00:01:14,940 --> 00:01:17,800
Σκεφτόμουν τι μπορούσα να κάνω
με αυτό το ασυνήθιστο υλικό -

31
00:01:17,800 --> 00:01:19,535
μεταλλικό δαχτυλίδι, πάνω και κάτω.

32
00:01:19,605 --> 00:01:22,088
Το δούλευα στο μυαλό μου
ώσπου συνειδητοποίησα:

33
00:01:22,088 --> 00:01:25,190
«Για κάτσε - το κεφάλι μου χωράει
μια χαρά εκεί μέσα».

34
00:01:25,204 --> 00:01:26,767
(Γέλια)

35
00:01:26,931 --> 00:01:28,624
Ναι λοιπόν, του άνοιξα μια τρύπα,

36
00:01:28,648 --> 00:01:30,167
έβαλα ένα διαφανές φύλλο

37
00:01:30,191 --> 00:01:31,905
και έφτιαξα ένα διαστημικό κράνος.

38
00:01:31,929 --> 00:01:33,082
(Γέλια)

39
00:01:33,106 --> 00:01:36,000
Χρειαζόμουν ένα μέρος
για να φορέσω αυτό το κράνος,

40
00:01:36,000 --> 00:01:38,824
έτσι βρήκα ένα άδειο ψυγείο
λίγα τετράγωνα από το σπίτι μου.

41
00:01:38,824 --> 00:01:40,105
Το έσπρωξα έως το σπίτι,

42
00:01:40,129 --> 00:01:42,897
και στην ντουλάπα
στο δωμάτιο ξένων των γονιών μου

43
00:01:42,921 --> 00:01:45,312
το έκανα διαστημόπλοιο.

44
00:01:45,336 --> 00:01:47,635
Ξεκίνησα με έναν πίνακα
ελέγχου από χαρτόνι.

45
00:01:47,659 --> 00:01:49,457
Έκοψα μια τρύπα για την οθόνη ραντάρ

46
00:01:49,481 --> 00:01:51,704
και έβαλα έναν φακό από κάτω
για να τη φωτίσω.

47
00:01:51,728 --> 00:01:54,778
Έστησα μια οθόνη, που δεν εφάρμοζε
ακριβώς στον πίσω τοίχο

48
00:01:54,802 --> 00:01:57,465
-και τότε είναι που πίστεψα
πως είμαι πραγματικά έξυπνος-

49
00:01:57,465 --> 00:02:00,600
χωρίς άδεια, έβαψα τον τοίχο
στο πίσω μέρος της ντουλάπας μαύρο

50
00:02:00,600 --> 00:02:01,919
κι έβαλα ένα αστρικό πεδίο,

51
00:02:01,919 --> 00:02:06,243
το οποίο φώτισα με χριστουγεννιάτικα
λαμπάκια που βρήκα στη σοφίτα,

52
00:02:06,267 --> 00:02:08,494
και πήγα σε κάποιες διαστημικές αποστολές.

53
00:02:08,964 --> 00:02:11,875
Μερικά χρόνια μετά, βγήκε
η ταινία «Τα σαγόνια του καρχαρία».

54
00:02:11,875 --> 00:02:15,061
Ήμουν πολύ μικρός για να τη δω
αλλά μπλέχτηκα στον «πυρετό» της,

55
00:02:15,085 --> 00:02:17,247
όπως και όλοι στην Αμερική
εκείνη την εποχή,

56
00:02:17,679 --> 00:02:21,221
Ένα μαγαζί στην πόλη μου
είχε στη βιτρίνα μια στολή της ταινίας,

57
00:02:21,221 --> 00:02:23,753
και η μητέρα μου πρέπει
να με άκουσε να λέω σε κάποιον

58
00:02:23,777 --> 00:02:26,017
για το πόσο φανταστική
πίστευα ότι ήταν η στολή,

59
00:02:26,017 --> 00:02:27,779
επειδή λίγες μέρες πριν τις Απόκριες

60
00:02:27,803 --> 00:02:31,938
με τρέλανε τελείως δίνοντάς μου
αυτή τη στολή «Σαγόνια του καρχαρία».

61
00:02:32,365 --> 00:02:34,765
Βεβαίως, αναγνωρίζω ότι μάλλον κλισέ

62
00:02:34,789 --> 00:02:36,962
για άτομα ορισμένης ηλικίας
να παραπονιούνται

63
00:02:36,962 --> 00:02:40,046
ότι τα παιδιά σήμερα δεν έχουν ιδέα
πόσο καλή είναι η ζωή τους,

64
00:02:40,046 --> 00:02:42,971
αλλά επιτρέψτε μου να σας δείξω
μερικές τυχαίες βασικές στολές

65
00:02:42,971 --> 00:02:46,013
που μπορείτε να αγοράσετε διαδικτυακά
για τα παιδιά σας τώρα...

66
00:02:46,037 --> 00:02:48,683
...κι αυτή τη στολή «Σαγόνια του καρχαρία»

67
00:02:48,683 --> 00:02:50,103
που μου αγόρασε η μητέρα μου.

68
00:02:50,103 --> 00:02:52,615
(Γέλια)

69
00:02:52,639 --> 00:02:55,890
Είναι ένα λεπτό πρόσωπο καρχαρία

70
00:02:55,914 --> 00:02:59,452
και μια ποδιά από βινύλιο
με την αφίσα της ταινίας.

71
00:02:59,476 --> 00:03:00,524
(Γέλια)

72
00:03:00,548 --> 00:03:01,951
Και ξετρελάθηκα.

73
00:03:02,411 --> 00:03:03,802
Μετά από μερικά χρόνια,

74
00:03:03,826 --> 00:03:06,693
ο μπαμπάς μου με πήγε σε μια ταινία
που λεγόταν «Εξκάλιμπερ».

75
00:03:06,693 --> 00:03:08,893
Βασικά τον κατάφερα να με πάει δύο φορές,

76
00:03:08,893 --> 00:03:13,000
που είναι σημαντικό, επειδή ήταν
σκληρή ταινία, ακατάλληλη δι' ανηλίκους.

77
00:03:13,024 --> 00:03:15,180
Αλλά δεν ήταν το αίμα
και τα έντερα ή τα στήθη

78
00:03:15,204 --> 00:03:17,101
που με έκαναν να θέλω να την ξαναδώ.

79
00:03:17,125 --> 00:03:18,283
Βοήθησαν μεν -

80
00:03:18,307 --> 00:03:19,309
(Γέλια)

81
00:03:19,333 --> 00:03:20,498
Ήταν η πανοπλία.

82
00:03:20,522 --> 00:03:24,636
Η πανοπλία στο «Εξκάλιμπερ»
μου φάνηκε γοητευτικά όμορφη.

83
00:03:24,660 --> 00:03:29,277
Κυριολεκτικά υπήρχαν ιππότες
με γυαλιστερή σαν καθρέφτη πανοπλία.

84
00:03:29,301 --> 00:03:33,478
Και επιπλέον, οι ιππότες στο «Εξκάλιμπερ»
φορούσαν την πανοπλία τους παντού.

85
00:03:33,502 --> 00:03:37,025
Όλη την ώρα - τη φορούν στο δείπνο,
τη φορούν στο κρεββάτι.

86
00:03:37,049 --> 00:03:38,100
(Γέλια)

87
00:03:38,124 --> 00:03:39,994
Έλεγα, «Διαβάζουν το μυαλό μου;

88
00:03:40,018 --> 00:03:42,486
Θέλω να φοράω πανοπλία όλη την ώρα!»

89
00:03:42,510 --> 00:03:43,525
(Γέλια)

90
00:03:43,549 --> 00:03:45,632
Έτσι επέστρεψα στο αγαπημένο μου υλικό,

91
00:03:45,632 --> 00:03:47,321
με αυτό που ξεκινάς τις κατασκευές,

92
00:03:47,345 --> 00:03:48,765
χαρτόνι γκοφρέ,

93
00:03:48,789 --> 00:03:51,651
κι έφτιαξα μια πανοπλία,

94
00:03:51,675 --> 00:03:55,120
με όλα τα παρελκόμενα,
όπως ασπίδες λαιμού και ένα λευκό άλογο.

95
00:03:55,144 --> 00:03:56,610
Τώρα που σήκωσα ψηλά τον πήχη,

96
00:03:56,610 --> 00:03:58,720
να μια φωτογραφία
της πανοπλίας που έφτιαξα.

97
00:03:58,720 --> 00:03:59,825
(Γέλια)

98
00:03:59,849 --> 00:04:03,659
(Χειροκρότημα)

99
00:04:04,736 --> 00:04:07,101
Τώρα, αυτή είναι μόνο
η πρώτη πανοπλία που έφτιαξα

100
00:04:07,101 --> 00:04:08,695
εμπνευσμένος από το «Εξκάλιμπερ».

101
00:04:08,719 --> 00:04:09,972
Μετά από μερικά χρόνια

102
00:04:09,996 --> 00:04:13,974
έπεισα τον μπαμπά μου να αποφασίσει
να μου φτιάξει μια κανονική πανοπλία.

103
00:04:14,118 --> 00:04:15,763
Μέσα σε έναν περίπου μήνα,

104
00:04:15,787 --> 00:04:20,081
προχώρησα από το χαρτόνι
στο αλουμίνιο οροφής

105
00:04:20,105 --> 00:04:22,921
και σε ένα από τα αγαπημένα μου
υλικά συγκόλλησης,

106
00:04:22,945 --> 00:04:24,112
τα πριτσίνια.

107
00:04:24,136 --> 00:04:25,848
Με προσοχή εκείνο τον μήνα

108
00:04:25,872 --> 00:04:28,446
φτιάξαμε μια αρθρωτή αλουμινένια πανοπλία

109
00:04:28,470 --> 00:04:29,631
με σύνθετες καμπύλες.

110
00:04:29,655 --> 00:04:32,300
Ανοίξαμε τρύπες με το τρυπάνι
στο κράνος για να αναπνέω,

111
00:04:32,300 --> 00:04:35,585
και τελείωσα πάνω στην ώρα για
τις Απόκριες και τη φόρεσα στο σχολείο.

112
00:04:35,585 --> 00:04:37,963
Τώρα, αυτό είναι το μοναδικό
σε αυτή την ομιλία

113
00:04:37,963 --> 00:04:39,800
για το οποίο δεν έχω διαφάνεια,

114
00:04:39,800 --> 00:04:41,706
επειδή δεν υπάρχει καμία φωτογραφία της.

115
00:04:41,706 --> 00:04:43,063
Τη φόρεσα στο σχολείο,

116
00:04:43,087 --> 00:04:46,021
υπήρχε ένας φωτογράφος
για το ετήσιο λεύκωμα στους διαδρόμους,

117
00:04:46,021 --> 00:04:49,105
αλλά δεν με βρήκε ποτέ, για λόγους
που θα ξεκαθαριστούν αμέσως.

118
00:04:49,129 --> 00:04:51,207
Υπήρχαν πράγματα που δεν τα περίμενα

119
00:04:51,231 --> 00:04:55,602
όταν φοράς μια ολόκληρη πανοπλία
από αλουμίνιο στο σχολείο.

120
00:04:55,991 --> 00:04:58,962
Στα μαθηματικά τρίτης ώρας,
στεκόμουν στο πίσω μέρος της τάξης,

121
00:04:58,962 --> 00:05:00,767
και στέκομαι στο πίσω μέρος της τάξης

122
00:05:00,767 --> 00:05:02,867
επειδή η πανοπλία δεν με άφηνε να κάτσω.

123
00:05:02,891 --> 00:05:04,346
(Γέλια)

124
00:05:04,370 --> 00:05:06,820
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα
που δεν περίμενα.

125
00:05:07,351 --> 00:05:09,866
Και μετά η δασκάλα μου
με κοιτάει κάπως ανήσυχα

126
00:05:09,890 --> 00:05:12,072
στα μέσα της ώρας και λέει,
«Αισθάνεσαι καλά;»

127
00:05:12,072 --> 00:05:14,558
Κι εγώ σκέφτομαι, «Πλάκα κάνεις;
Αν αισθάνομαι καλά;

128
00:05:14,558 --> 00:05:17,846
Φοράω μια ολόκληρη πανοπλία!
Τα περνάω τέλ---»

129
00:05:18,068 --> 00:05:20,728
Και είμαι έτοιμος να της πω
πόσο τέλεια νιώθω,

130
00:05:20,752 --> 00:05:23,145
όταν η τάξη άρχισε να γέρνει αριστερά

131
00:05:23,169 --> 00:05:25,886
και να εξαφανίζεται
σε αυτό το μακρύ τούνελ,

132
00:05:25,910 --> 00:05:29,482
και μετά ξύπνησα
στο γραφείο της νοσοκόμας.

133
00:05:30,275 --> 00:05:33,269
Είχα λιποθυμήσει από θερμική εξάντληση,

134
00:05:33,293 --> 00:05:34,719
επειδή φορούσα την πανοπλία.

135
00:05:34,743 --> 00:05:35,894
Και όταν ξύπνησα,

136
00:05:35,918 --> 00:05:38,827
δεν ντρεπόμουν επειδή είχα λιποθυμήσει
μπροστά στην τάξη μου,

137
00:05:38,827 --> 00:05:41,936
αναρωτιόμουν, «Ποιος πήρε την πανοπλία;
Πού είναι η πανοπλία μου;»

138
00:05:42,066 --> 00:05:43,610
Προχωράμε αρκετά χρόνια,

139
00:05:43,610 --> 00:05:46,418
το Discovery Channel προσλαμβάνει
κάποιους φίλους κι εμένα

140
00:05:46,418 --> 00:05:48,483
για μια εκπομπή που λέγεται «MythΒusters».

141
00:05:48,483 --> 00:05:49,623
Και για 14 χρόνια

142
00:05:49,623 --> 00:05:52,821
μαθαίνω στη δουλειά πώς να φτιάχνω
πειραματικές μεθοδολογίες

143
00:05:52,845 --> 00:05:55,424
και πώς να λέω ιστορίες
γι' αυτές στην τηλεόραση.

144
00:05:55,796 --> 00:05:57,303
Επίσης μαθαίνω από νωρίς

145
00:05:57,303 --> 00:06:00,642
ότι οι στολές μπορούν να παίξουν
έναν ρόλο κλειδί σε αυτή την αφήγηση.

146
00:06:00,642 --> 00:06:04,441
Χρησιμοποιώ στολές για να προσθέσω
χιούμορ, κωμωδία, χρώμα

147
00:06:04,465 --> 00:06:07,488
και αφηγηματική σαφήνεια
στις ιστορίες που αφηγούμαστε.

148
00:06:07,885 --> 00:06:11,344
Και μετά κάνουμε ένα επεισόδιο
που λέγεται «Καταδύσεις σε σκουπιδοτενεκέ»

149
00:06:11,344 --> 00:06:12,985
και μαθαίνω λίγα παραπάνω

150
00:06:13,009 --> 00:06:16,440
σχετικά με τις βαθύτερες επιδράσεις
που έχουν οι στολές σε μένα.

151
00:06:16,464 --> 00:06:19,783
Σε αυτό το επεισόδιο η ερώτηση
που προσπαθούμε να απαντήσουμε είναι:

152
00:06:19,783 --> 00:06:22,056
Είναι ασφαλές να πηδήξετε
σε έναν σκουπιδοτενεκέ

153
00:06:22,056 --> 00:06:24,186
όσο μας έχουν κάνει
να πιστεύουμε οι ταινίες;

154
00:06:24,186 --> 00:06:25,504
(Γέλια)

155
00:06:25,528 --> 00:06:28,163
Το επεισόδιο θα είχε δύο διακριτά μέρη.

156
00:06:28,187 --> 00:06:30,322
Στο ένα θα εκπαιδευόμασταν
από έναν κασκαντέρ

157
00:06:30,322 --> 00:06:32,599
να πηδάμε από κτίρια σε έναν αερόσακο.

158
00:06:32,623 --> 00:06:35,058
Και το δεύτερο ήταν
η αποφοίτηση στο πείραμα:

159
00:06:35,058 --> 00:06:38,233
θα γεμίζαμε έναν σκουπιδοτενεκέ
με υλικά και θα πηδούσαμε μέσα του.

160
00:06:38,233 --> 00:06:40,434
Ήθελα να διαχωρίσω οπτικά
αυτά τα δύο στοιχεία,

161
00:06:40,434 --> 00:06:41,465
και σκέφτηκα,

162
00:06:41,489 --> 00:06:45,173
«Στο πρώτο μέρος εκπαιδευόμαστε,
έτσι θα πρέπει να φοράμε φόρμες -

163
00:06:45,197 --> 00:06:48,945
Ω! Ας βάλουμε "Εκπαιδευόμενος Κασκαντέρ"
στο πίσω μέρος της φόρμας.

164
00:06:48,969 --> 00:06:50,313
Είναι για την εκπαίδευση».

165
00:06:50,337 --> 00:06:53,702
Αλλά για το δεύτερο μέρος,
ήθελα κάτι πραγματικά οπτικά χτυπητό -

166
00:06:53,726 --> 00:06:56,204
«Ξέρω! Θα ντυθώ σαν τον Νίο
από το "Μάτριξ"».

167
00:06:56,228 --> 00:06:57,302
(Γέλια)

168
00:06:57,326 --> 00:06:58,600
Έτσι πήγα στην οδό Χάιτ.

169
00:06:58,600 --> 00:07:01,559
Αγόρασα ένα ζευγάρι υπέροχες
μπότες μέχρι το γόνατο με αγκράφα.

170
00:07:01,559 --> 00:07:03,705
Βρήκα ένα μακρύ, ριχτό παλτό στο eBay.

171
00:07:03,729 --> 00:07:07,450
Πήρα γυαλιά ηλίου, που για να τα φορέσω
έπρεπε να βάλω φακούς επαφής.

172
00:07:07,474 --> 00:07:09,594
Φτάνει η μέρα του γυρίσματος
του πειράματος,

173
00:07:09,594 --> 00:07:11,866
βγαίνω από το αυτοκίνητό μου
με αυτή τη στολή,

174
00:07:11,866 --> 00:07:13,600
και η ομαδα μου με κοιτάει...

175
00:07:13,990 --> 00:07:16,399
και αρχίζει τα πνιχτά γελάκια.

176
00:07:16,893 --> 00:07:19,987
Κάνουν, «(Ήχος γέλιου)».

177
00:07:20,011 --> 00:07:22,492
Κι αισθάνομαι δύο διακριτά
πράγματα εκείνη τη στιγμή.

178
00:07:22,492 --> 00:07:24,163
Νιώθω τελείως ντροπή

179
00:07:24,187 --> 00:07:26,933
επειδή είναι τελείως
ξεκάθαρο στο συνεργείο μου

180
00:07:26,957 --> 00:07:29,599
ότι γουστάρω τρελά
που φοράω αυτή τη στολή.

181
00:07:29,623 --> 00:07:30,773
(Γέλια)

182
00:07:31,328 --> 00:07:34,548
Αλλά ο παραγωγός
στο κεφάλι μου μού υπενθυμίζει

183
00:07:34,572 --> 00:07:36,999
ότι στη λήψη υψηλής ταχύτητας
σε αργή κίνηση,

184
00:07:37,023 --> 00:07:40,116
αυτό το ριχτό παλτό θα φαίνεται
υπέροχο πίσω μου.

185
00:07:40,140 --> 00:07:41,290
(Γέλια)

186
00:07:41,952 --> 00:07:44,033
Πέντε χρόνια αφού
ξεκίνησε το «MythBusters»,

187
00:07:44,033 --> 00:07:46,833
μας κάλεσαν να εμφανιστούμε
στην Comic-Con στο Σαν Ντιέγκο.

188
00:07:46,833 --> 00:07:50,153
Ήξερα για την Comic-Con για χρόνια
και ποτέ δεν είχα τον χρόνο να πάω.

189
00:07:50,153 --> 00:07:53,371
Εκεί έπαιζαν τα μεγάλα παιδιά -
ήταν η Μέκκα των στολών.

190
00:07:53,371 --> 00:07:55,659
Ο κόσμος έρχεται αεροπορικώς
από όλον τον κόσμο

191
00:07:55,659 --> 00:07:58,991
για να δείξει τις απίστευτες δημιουργίες
του στη σκηνή στο Σαν Ντιέγκο.

192
00:07:58,991 --> 00:08:00,370
Και ήθελα να πάρω μέρος.

193
00:08:00,394 --> 00:08:03,456
Αποφάσισα να φτιάξω
μια περίτεχνη στολή

194
00:08:03,480 --> 00:08:04,914
που θα με κάλυπτε τελείως,

195
00:08:04,938 --> 00:08:08,557
και θα περπατούσα ανώνυμα
στην Comic-Con του Σαν Ντιέγκο.

196
00:08:08,581 --> 00:08:09,899
Η στολή που διάλεξα;

197
00:08:09,923 --> 00:08:11,073
Ο Χέλμποϊ.

198
00:08:11,493 --> 00:08:14,179
Δεν είναι αυτή η στολή μου,
είναι ο πραγματικός Χέλμποϊ.

199
00:08:14,179 --> 00:08:14,932
(Γέλια)

200
00:08:14,932 --> 00:08:15,998
Αλλά πέρασα μήνες

201
00:08:15,998 --> 00:08:18,818
συναρμολογώντας τη στολή
όσο πιο πιστά σε αυτή της ταινίας,

202
00:08:18,818 --> 00:08:20,987
από τις μπότες στη ζώνη στο παντελόνι

203
00:08:20,987 --> 00:08:22,279
στο φοβερό δεξί χέρι του.

204
00:08:22,303 --> 00:08:25,694
Βρήκα έναν τύπο που έφτιαξε
ένα προσθετικό κεφάλι και στήθος Χέλμποϊ

205
00:08:25,718 --> 00:08:27,007
και τα φόρεσα.

206
00:08:27,031 --> 00:08:30,762
Έφτιαξα μέχρι και φακούς επαφής
στους βαθμούς μου.

207
00:08:30,786 --> 00:08:33,116
Το φόρεσα στην Comic-Con

208
00:08:33,140 --> 00:08:37,769
και δεν μπορώ να σας πω πόση
καταραμένη ζέστη έκανε μέσα στη στολή.

209
00:08:37,793 --> 00:08:38,833
(Γέλια)

210
00:08:38,857 --> 00:08:40,892
Ίδρωνα! Έπρεπε να το θυμάμαι.

211
00:08:40,916 --> 00:08:43,805
Ιδρώνω με τους κουβάδες
και οι φακοί πονάνε τα μάτια μου,

212
00:08:43,829 --> 00:08:47,378
και τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία
επειδή είμαι τελείως ερωτευμένος.

213
00:08:47,402 --> 00:08:48,552
(Γέλια)

214
00:08:49,066 --> 00:08:52,629
Όχι μόνο με τη διαδικασία
να φορέσω τη στολή και να περιφέρομαι,

215
00:08:52,653 --> 00:08:56,232
αλλά και με την κοινότητα
των άλλων που φορούν στολές.

216
00:08:56,256 --> 00:08:58,152
Δεν λέγονται στολές στα συνέδρια αυτά,

217
00:08:58,176 --> 00:09:00,002
λέγεται «cosplay»,

218
00:09:00,026 --> 00:09:02,640
Φαινομενικά, το cosplay
σημαίνει άτομα που φορούν στολές

219
00:09:02,640 --> 00:09:06,729
από τους αγαπημένους τους χαρακτήρες
από ταινίες, τηλεόραση και ιδίως άνιμε,

220
00:09:06,729 --> 00:09:09,110
αλλά είναι πολλά παραπάνω.

221
00:09:09,134 --> 00:09:12,195
Δεν είναι απλώς άτομα
που βρίσκουν μια στολή και τη φορούν -

222
00:09:12,219 --> 00:09:13,616
τις τροποποιούν.

223
00:09:13,640 --> 00:09:15,100
Τις φέρνουν στα μέτρα τους.

224
00:09:15,124 --> 00:09:17,050
Τις αλλάζουν για να γίνουν οι χαρακτήρες

225
00:09:17,050 --> 00:09:19,080
που θέλουν να είναι
σε αυτές τις παραγωγές.

226
00:09:19,080 --> 00:09:20,856
Είναι πολύ έξυπνες και ιδιοφυείς.

227
00:09:20,880 --> 00:09:23,543
Κυματίζουν τη σημαία του φρικιού
και είναι υπέροχο.

228
00:09:23,567 --> 00:09:24,606
(Γέλια)

229
00:09:24,630 --> 00:09:25,781
Αλλά πέρα από αυτό,

230
00:09:25,805 --> 00:09:27,258
κάνουν πρόβα τις στολές τους.

231
00:09:27,282 --> 00:09:28,698
Σε συνέδρια σαν την Comic-Con

232
00:09:28,698 --> 00:09:31,369
δεν βγάζετε απλώς φωτογραφίες
των ανθρώπων που περπατούν.

233
00:09:31,369 --> 00:09:32,508
Πάτε και λέτε,

234
00:09:32,532 --> 00:09:34,744
«Έι, ωραία στολή!
Να σε βγάλω μια φωτογραφία;»

235
00:09:34,744 --> 00:09:37,770
Και μετά τους δίνετε χρόνο να ποζάρουν.

236
00:09:37,828 --> 00:09:39,498
Δούλεψαν σκληρά για την πόζα τους

237
00:09:39,522 --> 00:09:42,142
για να φαίνεται η στολή τους
ωραία στις φωτογραφίες.

238
00:09:42,166 --> 00:09:44,656
Και είναι υπέροχο να το παρακολουθείς.

239
00:09:45,178 --> 00:09:46,609
Και το θεωρώ σημαντικό

240
00:09:46,633 --> 00:09:48,139
Σε επόμενα συνέδρια,

241
00:09:48,163 --> 00:09:52,380
έμαθα το αργό περπάτημα του Χιθ Λέτζερ
ως Τζόκερ από τον «Σκοτεινό Ιππότη».

242
00:09:52,380 --> 00:09:54,734
Έμαθα να κάνω
το τρομακτικό Δαχτυλιδοφάντασμα

243
00:09:54,734 --> 00:09:57,924
από τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών»,
και τρόμαξα και μερικά παιδιά.

244
00:09:57,924 --> 00:09:59,639
Έμαθα το «χρρ χρρ χρρ» --

245
00:09:59,663 --> 00:10:02,320
αυτό το γέλιο που κάνει
ο Τσουμπάκα με το κεφάλι του.

246
00:10:02,485 --> 00:10:05,679
Και μετά ντύθηκα ως Απρόσωπος
από το «Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων».

247
00:10:05,679 --> 00:10:07,888
Αν δεν ξέρετε το «Ταξίδι
στη Χώρα των Θαυμάτων»

248
00:10:07,888 --> 00:10:10,999
και τον σκηνοθέτη του, Χαγιάο Μιγιαζάκι,
πρώτα απ' όλα, παρακαλώ.

249
00:10:10,999 --> 00:10:11,963
(Γέλια)

250
00:10:12,136 --> 00:10:15,576
Είναι ένα αριστούργημα,
και μία από τις αγαπημένες μου ταινίες.

251
00:10:15,600 --> 00:10:19,943
Είναι για ένα μικρό κορίτσι, την Τσιχίρο,
που χάνεται στον κόσμο των πνευμάτων

252
00:10:19,967 --> 00:10:22,300
σε ένα εγκαταλελειμμένο
ιαπωνικό θεματικό πάρκο.

253
00:10:22,324 --> 00:10:24,220
Βρίσκει πώς να φύγει από εκεί

254
00:10:24,244 --> 00:10:26,560
με τη βοήθεια μερικών φίλων που κάνει -

255
00:10:26,584 --> 00:10:30,344
έναν αιχμαλωτισμένο δράκο, τον Χακού,
κι έναν μοναχικό δαίμονα, τον Απρόσωπο.

256
00:10:30,386 --> 00:10:33,256
Ο Απρόσωπος είναι μοναχικός
και θέλει να κάνει φίλους,

257
00:10:33,280 --> 00:10:36,445
και νομίζει ότι τρόπος είναι
να τους κάνει να τον πλησιάσουν

258
00:10:36,469 --> 00:10:38,539
και να βγάζει χρυσό στα χέρια του.

259
00:10:38,563 --> 00:10:40,314
Αλλά αυτό δεν πάει πολύ καλά,

260
00:10:40,338 --> 00:10:43,155
κι έτσι καταλήγει να αφηνιάζει

261
00:10:43,179 --> 00:10:45,435
μέχρι που τον σώζει η Τσιχίρο,

262
00:10:45,459 --> 00:10:46,648
τον διασώζει.

263
00:10:47,081 --> 00:10:49,616
Έτσι έφτιαξα μια στολή Απρόσωπου,

264
00:10:50,731 --> 00:10:52,988
και τη φόρεσα στην Comic-Con.

265
00:10:53,012 --> 00:10:57,733
Και εξασκήθηκα με πολύ προσοχή
στις κινήσεις του Απρόσωπου.

266
00:10:57,757 --> 00:11:01,371
Αποφάσισα να μη μιλάω καθόλου
με αυτή τη στολή.

267
00:11:01,395 --> 00:11:03,754
Όταν ο κόσμος θα μου ζητούσε
να βγάλει φωτογραφία,

268
00:11:03,754 --> 00:11:05,083
θα κουνούσα το κεφάλι μου

269
00:11:05,107 --> 00:11:07,528
και θα στεκόμουν ντροπαλά δίπλα τους.

270
00:11:07,552 --> 00:11:09,218
Θα έβγαζαν τη φωτογραφία

271
00:11:09,242 --> 00:11:11,956
και κατόπιν θα έβγαζα
κρυφά από τον χιτώνα μου

272
00:11:11,980 --> 00:11:13,502
ένα σοκολατένιο χρυσό νόμισμα.

273
00:11:13,526 --> 00:11:16,894
Στο τέλος της φωτογραφίας,
θα τους το εμφάνιζα.

274
00:11:16,918 --> 00:11:19,627
Α, α, α! -- έτσι.

275
00:11:19,651 --> 00:11:21,034
Και ο κόσμος τρελαινόταν.

276
00:11:21,058 --> 00:11:24,091
«Να πάρει! Χρυσός από τον Απρόσωπο!
Θεέ μου, είναι τόσο τέλειο!»

277
00:11:24,115 --> 00:11:27,505
Και το νιώθω και περιφέρομαι
στο συνέδριο και είναι φανταστικά.

278
00:11:28,006 --> 00:11:30,783
Και σε περίπου 15 λεπτά γίνεται κάτι.

279
00:11:31,368 --> 00:11:33,394
Κάποιος αρπάζει το χέρι μου,

280
00:11:34,014 --> 00:11:36,092
και βάζουν πίσω ένα νόμισμα.

281
00:11:36,116 --> 00:11:39,402
Και νομίζω ότι ίσως μου δίνουν
ένα νόμισμα ως ανταπόδοση για το δώρο,

282
00:11:39,402 --> 00:11:41,869
αλλά όχι, είναι ένα
από τα νομίσματα που είχα δώσει.

283
00:11:42,229 --> 00:11:43,680
Δεν ξέρω γιατί.

284
00:11:43,704 --> 00:11:45,952
Και συνεχίζω, βγάζω κι άλλες φωτογραφίες.

285
00:11:45,976 --> 00:11:47,427
Και ξανασυμβαίνει.

286
00:11:47,939 --> 00:11:51,150
Πρέπει να καταλάβετε, δεν μπορώ
να δω τίποτα μέσα από τη στολή.

287
00:11:51,174 --> 00:11:52,701
Μπορώ να δω μέσα από το στόμα -

288
00:11:52,701 --> 00:11:54,304
μπορώ να δω τα παπούτσια τους.

289
00:11:54,328 --> 00:11:57,143
Μπορώ να ακούσω τι λένε
και μπορώ να δω τα πόδια τους.

290
00:11:57,143 --> 00:11:59,917
Αλλά την τρίτη φορά που κάποιος
μου επιστρέφει ένα νόμισμα,

291
00:11:59,917 --> 00:12:01,329
θέλω να μάθω τι γίνεται.

292
00:12:01,612 --> 00:12:04,671
Κάνω λίγο πίσω το κεφάλι μου
για να δω καλύτερα,

293
00:12:04,695 --> 00:12:08,009
και βλέπω κάποιον να απομακρύνεται
από μένα και να κάνει έτσι.

294
00:12:10,271 --> 00:12:11,773
Και μετά το συνειδητοποιώ:

295
00:12:12,600 --> 00:12:16,233
είναι γρουσουζιά να πάρεις
χρυσό από τον Απρόσωπο.

296
00:12:16,233 --> 00:12:18,253
Στην ταινία «Ταξίδι
στη Χώρα των Θαυμάτων»,

297
00:12:18,253 --> 00:12:21,590
έχουν κακή τύχη όσοι
παίρνουν χρυσό από τον Απρόσωπο.

298
00:12:22,351 --> 00:12:28,609
Δεν είναι μια σχέση ηθοποιού-κοινού,
αυτό είναι το cosplay.

299
00:12:29,855 --> 00:12:32,068
Είμαστε όλοι μας εκεί,

300
00:12:32,092 --> 00:12:35,425
μπαίνοντας σε μια αφήγηση
που σήμαινε κάτι για μας.

301
00:12:35,763 --> 00:12:37,608
Και την κάνουμε δική μας.

302
00:12:37,632 --> 00:12:41,732
Συνδεόμαστε με κάτι σημαντικό μέσα μας.

303
00:12:42,333 --> 00:12:46,092
Και οι στολές είναι το πώς
αποκαλύπτουμε τους εαυτούς μας

304
00:12:46,116 --> 00:12:47,469
στους άλλους.

305
00:12:47,984 --> 00:12:49,140
Σας ευχαριστώ.

306
00:12:49,164 --> 00:12:52,804
(Χειροκρότημα)