1
00:00:07,166 --> 00:00:10,034
പ്രകാശമാണ് നമുക്കറിയാവുന്നതില് വച്ച് 
ഏറ്റവും വേഗതയേറിയത്.

2
00:00:10,034 --> 00:00:13,113
വലിയ ദൂരങ്ങള് അളക്കുന്നതിനപേക്ഷിച്ച് 
ഇത് വേഗതയേറിയതാണ്

3
00:00:13,113 --> 00:00:16,321
"പ്രകാശത്തിനു് അത്രയൊക്കെ ദൂരം സഞ്ചരിക്കാൻ എത്ര കാലമെടുക്കും?"

4
00:00:16,321 --> 00:00:20,397
ഒരു വര്ഷത്തില്,പ്രകാശം ഏതാണ്ട് 6,000, 
000,000,000 മൈല്സ് സഞ്ചരിക്കുന്നു,

5
00:00:20,397 --> 00:00:22,915
ഈ അകലം നാ ഒരു പ്രകാശവര്ഷം എന്ന് പറയുന്നു.

6
00:00:22,915 --> 00:00:25,270
ഇത് എത്ര ദൂരെയാണന്ന് മനസ്സിലാക്കാന് ഒന്ന്
തരുന്നു

7
00:00:25,270 --> 00:00:29,196
ചന്ദ്രനിലേക്ക് അപ്പോളോ എത്താന്
നാല് ദിവസം എടുത്തു,

8
00:00:29,196 --> 00:00:32,276
ഇത് ഭൂമിയില് നിന്ന് 
ഒരു പ്രകാശ സെക്കന്റ് മാത്രമകലേയാണ്.

9
00:00:32,276 --> 00:00:36,698
നമ്മുടെ സൂര്യന്റെ ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള 
നക്ഷത്രം പ്രോക്സിമാ സെന്റോറിയാണല്ലോ,

10
00:00:36,698 --> 00:00:39,731
അത് 4.24 പ്രകാശ വര്ഷം അകലെയാണ്.

11
00:00:39,731 --> 00:00:44,276
മില്ക്കി വേയുടെ ഒരറ്റത്തു നിന്ന് മറ്റൊരറ്റത്തേക്ക്
പ്രകാശത്തിന് എത്താന് 100,000 പ്രകാശം വര്ഷം
വേണം.

12
00:00:44,276 --> 00:00:46,882
ഏറ്റവും അടുത്ത് കിടക്കുന്ന ഗാലക്സിയായ
അന്ഡ്രോമിഡയിലേക്ക്

13
00:00:46,882 --> 00:00:49,857
2.5 മില്ല്യണ് പ്രകാശവര്ഷം വേണം.

14
00:00:49,857 --> 00:00:52,616
പ്രപഞ്ചം മനസ്സ് പൊട്ടിതെറിക്കുന്നതുപോലെ
വിപുലമാണ്.

15
00:00:52,616 --> 00:00:56,959
അങ്ങനെയെങ്കിൽ പിന്നെ നമ്മളെങ്ങനെ 
നക്ഷത്രങ്ങളുടേയും,ഗാലക്സികളുടേയും അകലം കണ്ടെത്തും.

16
00:00:56,959 --> 00:01:01,234
എന്നാല് നാം ആകാശത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോള്
നമുക്ക് 2 മാനങ്ങളെ കാണാൻ കഴിയുന്നുള്ളു.

17
00:01:01,234 --> 00:01:05,321
നിങ്ങള് ഒരു നക്ഷ്ത്രത്തിലേക്ക് വിരല് ചൂണ്ടുമ്പോള്,
അതെത്ര ദൂരത്താണെന്ന് പറയാനാകില്ല.

18
00:01:05,321 --> 00:01:08,684
അപ്പോള് അതെങ്ങനെയാണ് ജ്യോതി ശാസ്ത്രജ്യർ മനസ്സിലാക്കുന്നത്?

19
00:01:08,684 --> 00:01:10,915
വസ്തുക്കള്ക്ക് അത് വളരെ അടുത്താണ്,

20
00:01:10,915 --> 00:01:14,776
നമുക്ക് ത്രികോണമിതീയ പാരലാക്സ് എന്ന
ആശയം ഉപയോഗിക്കാം.

21
00:01:14,776 --> 00:01:16,550
ഇത് വളരെ എളുപ്പമാണ്.

22
00:01:16,550 --> 00:01:17,962
എന്നാല് ഒരു പരീക്ഷണം ചെയ്യാം.

23
00:01:17,962 --> 00:01:21,289
തള്ളവിരല് മാത്രം കണ്മുൻപിൽ 
കൊണ്ടുവന്ന് ഇടതു കണ്ണ് അടക്കുക.

24
00:01:21,289 --> 00:01:24,894
പിന്നെ,ഇടത് കണ്ണ് തുറന്ന്
വലത്തേ കണ്ണ് അടക്കുക.

25
00:01:24,894 --> 00:01:26,882
നിങ്ങളുടെ തള്ളവിരല് 
ചലിക്കുന്നതു പോലെ തോന്നും

26
00:01:26,882 --> 00:01:31,069
കൂടുതല് അകലെയുള്ള പശ്ചാതലത്തിലെ 
വസ്തുക്കള് അതാത് സ്ഥലത്ത് തന്നെയായിരിക്കും.

27
00:01:31,069 --> 00:01:33,890
ഇതേ ആശയം തന്നെയാണ് 
നാം നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കുമ്പോഴും അനുഭവപ്പെടുന്നത്

28
00:01:33,890 --> 00:01:38,075
പക്ഷെ നക്ഷത്രങ്ങളിലേക്കുള്ള ദൂരം നമ്മുടെ 
കൈയ്ന്റെ നീളത്തേക്കാള് വളരെ ദൂരെയാണ്

29
00:01:38,075 --> 00:01:39,926
പിന്നെ നമ്മുടെഭൂമി അത്ര വലുതൊന്നുമല്ല,

30
00:01:39,926 --> 00:01:43,079
ഭൂമധ്യ രേഖക്ക് കുറുകെ കുറെ ടെലിസ്കോപ്പിക്കുകൾ അടുക്കിവച്ചാലും

31
00:01:43,079 --> 00:01:45,902
നിങ്ങള്ക്ക് സ്ഥാനങ്ങളുടെ മാറ്റം കാണാൻ കഴിയില്ല.

32
00:01:45,902 --> 00:01:51,230
പകരം, നക്ഷത്രങ്ങളുടെ 6 മാസത്തെ സ്ഥാനങ്ങളുടെ ഇടയിലുള്ള വ്യത്യാസം കണക്കിലെടുത്താൽ

33
00:01:51,230 --> 00:01:55,638
ഇതു സൂര്യന് ചുറ്റുമുള്ള ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണപദത്തിന്റെ പകുത കണക്കാക്കിയായിരിക്കണം.

34
00:01:55,638 --> 00:01:58,809
വേനലില് നക്ഷത്രങ്ങളുടെ 
ആപേക്ഷികമായ ദൂരം അളന്നിട്ടു

35
00:01:58,809 --> 00:02:02,839
ശിശിരകാലത്ത് അത് വീണ്ടുമളക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ മറ്റേ കണ്ണു വച്ചു കാണുന്നത് പോലെത്തന്നെയാണ് ഇത്.

36
00:02:02,839 --> 00:02:05,440
പാശ്ചാത്തലത്തെ അപേക്ഷിച്ചു നക്ഷത്രങ്ങൾ സ്ഥാനങ്ങൾ മാറിയതായി തോന്നും

37
00:02:05,440 --> 00:02:08,327
മറ്റ് നക്ഷത്രങ്ങളില് നിന്നും 
ഗാലക്സികളില്നിന്നുമുള്ള അകലങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച്.

38
00:02:08,327 --> 00:02:13,090
വളരെ കുറച്ചു പ്രകാശവർഷം അകലെയുള്ള വസ്തുക്കളെ മാത്രമേ ഇങ്ങനെ നിരീക്ഷിക്കാൻ കഴിയൂ .

39
00:02:13,090 --> 00:02:15,782
നമ്മുടെ സ്വന്തം ഗാലക്സിയുടെ പുറത്തുള്ള ദൂരങ്ങൾ വളരെ കൂടുതലാണ്

40
00:02:15,782 --> 00:02:20,811
ഏറ്റവും ചേതനയുള്ള ഉപകരണങ്ങൾക്കുപോലും അത്രയും ദൂരെയുള്ള പാരലാക്സ് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല.

41
00:02:20,811 --> 00:02:23,719
അപ്പോൾ നമ്മുക്ക് വേറൊരു മാർഗ്ഗം ഉപയോഗിച്ച പറ്റു.

42
00:02:23,719 --> 00:02:27,459
സ്റ്റാൻഡേർഡ് കാൻഡിൽസ് എന്ന സൂചകങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുക എന്നതാണ് മറ്റൊരു മാർഗ്ഗം.

43
00:02:27,459 --> 00:02:32,079
ഇവയുടെ സഹജമായ പ്രകാശ തീക്ഷ്ണത

44
00:02:32,079 --> 00:02:34,377
നമ്മുക്ക് നന്നായി അറിയാവുന്നവയാണ്.

45
00:02:34,377 --> 00:02:37,434
ഉദാഹരണത്തിന്,നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ ബൾബിന്റെ പ്രകാശ തീക്ഷ്ണത എത്രയാണെന്ന് അറിയാമെങ്കിൽ

46
00:02:37,434 --> 00:02:40,809
നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരനോട് കൈയ്യില് 
പ്രകാശിക്കുന്ന ബള്ബെടുത്ത് അകലേക്ക് നടന്നു പോകാൻ പറയുക

47
00:02:40,809 --> 00:02:43,736
നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരനിൽ നിന്നു വരുന്ന വെളിച്ചം

48
00:02:43,736 --> 00:02:47,153
ദൂരം രണ്ടിരട്ടി കൂടുമ്പോൾ കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരും.

49
00:02:47,153 --> 00:02:49,588
നിങ്ങൾക്കു ലഭിക്കുന്ന പ്രകാശത്തെ

50
00:02:49,588 --> 00:02:51,932
ബള്ബിന്റെ സഹജമായ തീക്ഷ്ണതയോടു
താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്

51
00:02:51,932 --> 00:02:55,034
നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരൻ നിങ്ങളിൽ നിന്നും എത്ര ദൂരെയാണെന്നു അറിയാൻ സാധിക്കും.

52
00:02:55,034 --> 00:02:58,284
ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിൽ ഈ ബൾബ് ഒരു പ്രത്യേക തരം നക്ഷത്രമാണ്.

53
00:02:58,284 --> 00:03:00,791
അതിനെ സെഫിയഡ് വേരിയബിൾ എന്ന് 
വിളിക്കുന്നു.

54
00:03:00,791 --> 00:03:03,028
ഇതുപോലുള്ള നക്ഷത്രങ്ങള് ആന്തരികമായി അസ്ഥിരമായവയാണ്.

55
00:03:03,028 --> 00:03:06,997
എപ്പോഴും വീർത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ബലൂൺ പോലെ.

56
00:03:06,997 --> 00:03:10,689
ഇവയുടെ വലുതാകലും,ചുരുങ്ങലും പ്രകാശ തീക്ഷ്ണതയെ ബാധിക്കുമെങ്കിലും

57
00:03:10,689 --> 00:03:15,214
അവയുടെ ഈ പ്രതിഭാസത്തിന്റെ സമയം വച്ച് അവയുടെ ജ്വലന ശക്തി കണക്കാക്കാൻ സാധിക്കും.

58
00:03:15,214 --> 00:03:19,159
കൂടുതല് ശക്തിയായി പ്രകാശിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങൾക്ക് ഈ പ്രതിഭാസം പതുക്കെ മാത്രമേ അനുഭവപ്പേടുകയുള്ളൂ.

59
00:03:19,159 --> 00:03:21,534
ഈ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശത്തെ

60
00:03:21,534 --> 00:03:24,450
നാം നിരീക്ഷിച്ച അത്തരം നക്ഷത്രങ്ങളുടെ സഹജമായ പ്രകാശത്തോടു താരതമ്യം ചെയ്താൽ

61
00:03:24,450 --> 00:03:26,936
അവ എത്ര ദൂരെയാണ് എന്നു മനസ്സിലാക്കാന്
നമ്മുക്ക് സാധിക്കും.

62
00:03:26,936 --> 00:03:30,245
നിര്ഭാഗ്യവശാല്,ഇതല്ല കഥയുടെ അന്ത്യം.

63
00:03:30,245 --> 00:03:34,796
നമുക്ക് നിരീക്ഷിക്കാന് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് 
40,000,000 പ്രകാശവര്ഷം വരെ അകലെയുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ മാത്രമാണ്.

64
00:03:34,796 --> 00:03:37,893
പിന്നീടുള്ളവ നിരീക്ഷിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം പതിഞ്ഞ അവസ്ഥയിലാണ്.

65
00:03:37,893 --> 00:03:41,085
ഭാഗ്യവശാൽ നമ്മുടെ കൈയ്യില് 
മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള സ്റ്റാൻഡേർഡ് കാൻഡിൽ ഉണ്ട്.

66
00:03:41,085 --> 00:03:44,465
എല്ലാവരും അറിയുന്ന 1.എ സൂപ്പര്നോവ.

67
00:03:44,465 --> 00:03:49,747
വന് പൊട്ടിതെറിയോടെ നക്ഷത്രങ്ങള് മരിക്കുന്നതിനാണ് സൂപ്പര്നോവ എന്നു പറയുന്നത്.

68
00:03:49,747 --> 00:03:51,580
ഇവയുടെ പ്രകാശം

69
00:03:51,580 --> 00:03:54,512
അവ ഉണ്ടാവുന്ന ഗാലക്സികളുടെ മൊത്തം പ്രകാശത്തേക്കാൾ ഏറെയായിരിക്കും.

70
00:03:54,512 --> 00:03:57,701
അതിനാൽ നമ്മുക്ക് ഗാലക്സിയിലെ ഓരോരോ നക്ഷത്രങ്ങളെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും

71
00:03:57,701 --> 00:04:00,843
സൂപ്പർനോവകൾ ഉണ്ടാവുമ്പോൾ അവയെ നമ്മുക്ക് കാണാൻ സാധിക്കും.

72
00:04:00,843 --> 00:04:05,011
1എ സൂപ്പര്നോവകളെ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ക്യാൻഡിലുകൾ ആയി ഉപയോഗിക്കാം.

73
00:04:05,011 --> 00:04:08,638
അവ ഇപ്പോഴേ മങ്ങിയാതായി കാണപ്പെടുന്നവയെക്കാൾ പതുക്കെ മാത്രമേ മങ്ങി പോവുകയുള്ളൂ.

74
00:04:08,638 --> 00:04:10,925
ഈ ബന്ധം,

75
00:04:10,925 --> 00:04:13,143
പ്രകാശത്തിന്റെയും അതിന്റെ മങ്ങലിൻറെ അളവിനേയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ മനസ്സിലാക്കലിലൂടെ

76
00:04:13,143 --> 00:04:15,562
സൂപ്പര്നോവകള് ഉപയോഗിച്ചു

77
00:04:15,562 --> 00:04:18,739
കോടിക്കണക്കിനു പ്രകാശ വർഷങ്ങൾ അകലെയുള്ള ദൂരങ്ങൾ വരെ അളക്കാൻ നമുക്ക് സാധിക്കും.

78
00:04:18,739 --> 00:04:23,548
പക്ഷെ എന്തിനാണ് ഇത്രയും അകലെയുള്ള വസ്തുക്കളെ
കാണുന്നത്?

79
00:04:23,548 --> 00:04:26,662
പ്രകാശം എത്ര വേഗത്തിലാണ്
സഞ്ചരിക്കുക എന്നോര്ക്കുക.

80
00:04:26,662 --> 00:04:30,621
ഉദാഹരണത്തിന്, സൂര്യന്റെ പ്രകാശം നമ്മിലെത്താൻ 8 മിനുട്ടുകൾ എടുക്കുന്നു.

81
00:04:30,621 --> 00:04:36,568
എന്നു പറഞ്ഞാൽ, നാമിപ്പോള് കാണുന്ന സൂര്യന്റെ പ്രകാശം 
സൂര്യന്റെ 8 മിനുട്ട് മുമ്പുള്ള ചിത്രം മാത്രമാണ്.

82
00:04:36,568 --> 00:04:38,198
നിങ്ങള് ''ബിഗ് ഡിപ്പറിലേക്ക്'' നോക്കുമ്പോള്

83
00:04:38,198 --> 00:04:41,746
80 വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുൻപ് അതു എങ്ങനെ ആയിരുന്നോ അങ്ങനെയാണ് നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കാണുന്നത്.

84
00:04:41,746 --> 00:04:43,434
അപ്പോൾ ആ മങ്ങിയ ഗാലക്സികളോ?

85
00:04:43,434 --> 00:04:45,681
അതൊക്കെ കോടിക്കണക്കിന് പ്രകാശവര്ഷങ്ങൾ
അകലെയാണ്.

86
00:04:45,681 --> 00:04:49,388
കോടിക്കണക്കിനു വർഷങ്ങൾ എടുത്താണ് അവയുടെ പ്രകാശം നമ്മിലെത്തുന്നത്.

87
00:04:49,388 --> 00:04:54,676
അപ്പോള് പ്രപഞ്ചം സ്വയം ഒരു ടൈം മെഷീൻ പോലെ തന്നെയാണ് ഒരർത്ഥത്തിൽ.

88
00:04:54,676 --> 00:04:59,248
എത്രകണ്ട് അകലങ്ങളിലെക്കു നാം നോക്കുന്നോ അത്രയും ചെറുപ്പത്തിലുള്ള പ്രപഞ്ചത്തെ നമ്മുക്ക് കാണാൻ കഴിയും.

89
00:04:59,248 --> 00:05:02,297
ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞർ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ
ചരിത്രം വായിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.

90
00:05:02,297 --> 00:05:06,055
എവിടുന്നു നാം വന്നു എന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.

91
00:05:06,055 --> 00:05:10,870
പ്രപഞ്ചം എപ്പോഴും നമ്മിലേക്ക് വിവരങ്ങൾ പ്രകാശത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ അയച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു

92
00:05:10,870 --> 00:05:13,745
നമ്മുക്ക് അതു വിസങ്കേതനം ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട് . അതു മാത്രമാണ് ഇനി ബാക്കിയുള്ളത്.